ORGAAN VOOR DE GEMEENTE VELSEN Stoomtrawlers naar Engeland. No/82 8. Dinsdag 31 December 1918. 4e Jaargang Hinderwet. Burgemeester en Wethouders der Gemeente Velsen brengen ter open bare kennis dat ter Gemeente secretarie ter inzage ligt een verzoek met bijlagen van P. Goedhart te IJmuiden om vergunning tot op richting van een tijdelijke visch- rookerij op het perceel kadastraal bekend Gemeente Velsen, afdeeling IJmuiden, Sectie L, No. 1205, ge legen aan de Z.Z. Visschershaven. Op Zaterdag, den 11 Januari 1919, des voormiddags te elf ure, zal ten Gemeentehuize gelegenheid bestaan om bezwaren tegen dit verzoek in te brengen en deze mondeling en schriftelijk toe te lichten. Zovwel de verzoeker als zjj, die bezwaren hebben, kunnen gedurende drie dag n voor het bovenvermelde tijdstip op de Secretarie der Gemeente kennis nemen van de ter zake ingekomen schrifturen. Voorts wordt er aan herinnerd, dat volgens de bestaande jurisprudentie niet tot beroep gerechtigd zijn zij, die niet overeenkomstig artikel 7 der Hinderwet voor het Gemeente bestuur of een of meer zjjner leden zijn verschenen, teneinde hunne bezwaren mondeling toe te lichten. Velsen, 28 December 1918. Burgem. en wethouders voornoemd, de burgemeester H. VER LOREN VAN THEMAAT. de secretaris, Th. J. WIJNOLDY DANIËLS. Naar betere tijden? Wij zetten een vraagleeken ach ter ons opschrift, geen uitroeptee- ken. Wij hopen wel, dat wij gaan, op weg naar betere tijdeD, maar dit ons Nieuwjaarsartikel moet nog gesteld in den mineur-vorm. Wij zjjn op weg naar den vrede, maar de oorlog en zijn gevolgen honden ons nog bezig, ja, vervult ons neg ieder oogenblik. Bloedt de wereld niet uit duizend wonden en is ons bart op dezen laatsten dag niet verslagen, als wij zien wat de menschheid van de verlichte twin tigste eeuw de laatste vijf jaar heeft gewrocht? Ja, Jean Paai heeft ware en rake dingen o .'er den oorlog gezegd. Op het hierboven vermelde laat hij volgen: „Het ongeluk der aarde bestond tot nog toe hierin, dat twee tot den oorlog besloten en millioe- non denzelven uitvoerden en uit hielden terwijl het vrij beter zou geweest zijü, wanneer mil henen besloten en twee ge vochten hadden. Daar toch het volk bijna alleen de geheele vracht van den oorlog op zijne wonden en lidteekens moet dragen en maar luttel uit den over vloedshoorn des vredes bekomt, en wel meest de lauerkransen met pikkransen inkooptdaar het bij de moordloterij lijf en goed inzet en bij de'laatste trekking, die des vredes, dikwijls zelf getrokken wordt of als niet ui'komt. Dan toch zou z^ne verliezende meerder heid veel zeldzamer dan de winnende minderheid tot zoo bloedige en langdurige opofferingen besluiten." Wie onderschrijft deze woorden niet geheel en al, nu wjj meer dan vier jaren oorlog achter den rug hebben. Hoevele volken, die mee hebben gedaan, zijn er niet uitge komen met een niet En lijkt het er niet hard op alsof wij, die bui ten den oorlog bleveD, bij den vrede „getrokken" zullen worden? De oorlog maakt, dat we zonder kolen en daardoor ook bijkans zon der papier zitten. Vandaar dat we ook onze Nieuwjaarsoverdenking niet to lang mogen maken. Maar als andere jaren willen we toch even den blik terugslaan en over zien de rampen, die ons deel zijn geweest. En dan is het laatste oorlogsjaar zeker wel een der meest schrikkelijke van de vier. Hoevele schepen zijn weer ge bleven? Van onze plaats alleen een 10-tal. H-4 waren 8 loggers, n.l. de Julia YM. 63 van de Shamrock, de Elisabet h YM. 253 van de Spurn, de Juno YM. 285 van de Mij. Ne- reus, de Centrum YM. 251 van de Shamrock, de Zeearend YM. 307 van de reederij van Pel en van Vrede, de Nora YM. 178 van de Mij. Beheer, de Lisa van den heer C. A. Kok en de Neeltje Catharina van Tuconis en de Graaf. Voorts 2 stoomdritters, de Celebes YM. 339 van de Oceaan Visseherij Mij. en de Pax YM. 416 van de Visseherij Mij. Batavia. Van al deze schepen werd van de bemanningen niets vernomen. Door mijnontploffingen gingen verloren de loggers Prosper YM. 250 van de Shamrock, de Emma 65 van de Mij. Beheer en de Jean Paul YM. 271 van den heer M. B. Osen- darp. Van de Prosper werden vier opvarenden gedood, van de Emma alle opvarenden op den schipper na 6Q van de Jean Paul alle opvaren den. Door de Duitscheis werden tot zinken gebracht de loggers Helena YM. 812 van de heeren Busman en Koningstein en de Stella YM. 237 van de reederij C. van Wienen Jr. Dus 10 schepen vermist, 3 door mijnen vernietigd en 2 door duik- booten. Tezamen 13 loggers en 2 stoom- drifters. Ziedaar onze rekening. Maar 't vreeselijkst is de dooden- rekening. Dappere mannen, met weemoed en met eerbied gedenken wij u. Er is in don raad over u ge sproken. Zullen wij straks in vredestijd ook nog iets doen, om uw gedachtenis te doen voortleven De gedachtenis aan mannen, die, zich wagend om ons van voedsel te voorzien, vielen als lot in de moordloterij 1 Onder het hoofd „Gebrek aan Uit rustingsmatetiaal" verscheen Zon dagmorgen j 1. van den gewoonlijk over internationale aangelegenheden goed ingelichten L.-eorrespondent van „De Telegraaf" een bericht over de moeilijkheden, die de stoom trawlers, waarvan de reederijen zich bereid verkiaa-d hadden ia Britsche wateren te willen visschen, voor hun vertrek daarheen ondervinden. Deze L.-correspondent zegt, dat de ongeveer dertig trawlers, die aan de Westkust van Engeland zouden gaan visschen, niet alleen niet kun nen vertrekken door gebrek aan steenkolen, doch tevens door het gebrek aan materialen. De Engel- sehe regaering toch zou bepiald hebben, dat de dertij trawlers wel aan 'de Wf&tkust kaï gaan vis schen, maar geen materialen voor de terugreis in Engeland mogen aankoopen. Door het gebrek aan de hanoodigde uitrustingsmaterialen hier te lande, zijn de trawlers thans tot stilliggen gedoemd. Aldus onge veer het bericht. Met alle respect voor onzen Haagsehen collega mee- nen we tocb, dat hij er h er eenigs- zins naast s'.aat en dat zijn bericht, naar het ons voorkom^, geïnspireerd is van Engelsche zijde. In de eerste plaats vragen wij„Hoa kan het vertrek van hier vertraagd wordeD, door de wetenschap, dat men geen materialen voor de terugreis mag aankoopen. Welke materialen heeft men voor de terugreis noodig Feitelijk alleen steenkolen. Is 'tnu niet te dwaas te denken, dat onze schepen niet van hier zouden kunnen vertrekken, omdat men ze in Engeland het futj a kolen zou onthouden, om na beëin diging van het contract zijn we goed ingelicht-, zes maanden na het sluiten van den vrede weder naar IJmuiden terug te stoomen. Zou zulks toch juist zijn, daD wil men inEngeland één van beide zaken of den terugkeer onmogelijk maken, öf bij voorbaat den overtocht tegen gaan althans moeilijkheden in den wegleggen. Wij-achten het laatste juist. Waarom? De overeenkomst voor het visschen in de Iersche zee en i. c. andere vischrgke wateren, werd gesloten tijdens en voor den tij l van den oorlog met compen satie van een termijn nadien. Men zag toen de IJmuider stoomtraw lers wel gaarne komen. Men had ze noodig, noodiger nog indien de oorlog bleef voortduren. Van de toonaangevende reeders in visscherijkringen werd geen oppo sitie vernomen, omdat zij toch de visseherij niet konden uitoHenen. Onverwachter, dan men, waar ook, dus ook in Engeland, gedacht kon hebben, kwam de Duitsche débacle, gevolgd door den wapenstilstand, nog te volgen door den vrede. Daar door is de toestand, ook in de Engelsche visseherij totaal veranderd. Men zou het nu best buiten de IJmuider trawlers kunen stellen, ja, in reederskringen ziet inen ze nu ongaarne komen. De voorwaarden toch, waarop de IJmuider stoomtrawlers in Engelsche wateren zouden visschen, waren zéér bevoorrecht 3 tenopzichte van de eigen visseherij, met name, wat betreft de heffing van de Oorlogs winstbelasting. Deze heffing toch naar we meenen, in Engeland 80 zou aan de IJmuiderreederijen na afloop van de overeenkomst worden gerestitueerd. Moet men daarvaD in Nederland 30 of iets meer derven dan blijft er toch een winst over, die onevenredig staat tegen over de Engelsche reederijen. Geen wonder daD, dat van die zijde ver zet ingekomen is tegen de uitkomst van de IJmuider stoomtrawlers een verzet, dat hoewel binneu ze kere perken bepaald, de lust om in Engelsche havens te gaan markten aan Nederlandsehe reederijen zou kunnen vergaan. Doch het contract is er en thans schijnt men aan andere, aan onze zijde, daaraan te willen houden. Waar in de overeenkomst nimmer een bepaald aantal tralwers, dat bij Engeland zou gaan visschen, is genoemd, worden de bepalingen ervan nage leefd, ook al wordt het aantal aan merkelijk ingekrompen en zoo is er thans nog slechts sprake van een tiertal stoomtrawlers, dat naar En geland zal oversteken. De situatie is dus wel veranderd. Niet ten gunste van de IJmuider Contractanten, al zou dan thans hun streven gedeeltelijk in vervul ling kunnen gaan, doordien van de zijde der Nederlandsclp rsgeeiing tegen het uitvaren der stoomtraw Iers naar Engeland niet langer be letselen worden in den weg gelegd. Thans is de vraag of het nog wel praktisch doenlijk is IJmuider stoom trawlers hun visch te doen ver- koopen in Engelsche havens en we hebben ons afgevraagd of het o. i. van Engelsche zijde geïnspireerd bericht, dat voor terugkeer geen materialen aangekocht mogen of kunnen wordeD, niet aldus moet gelezen worden: „de voorziening van de onontbeerlijke materialen tot uitoefening van de visseherij zullen niet of zeer moeilijk aange kocht kunnen worden." 't Zou voor de Engelsche een klein kunstje zijn het visschen van de IJmuider stoom trawlers in hun wateren en het verkoopen op hun markten totaal onmogelgk te maken, zelfs al visch- ten de onze op een overeenkomst met de Engelsche regeering. Teneinde daaromtrent meerdere zekerheid te krijgen zijn een paar belanghebbende reeders naar Fleet wood vertrokken om poolshoogte te nemen zoomogelijk eventueelemoeie- lijkheden te regelen of bij voorbaat te ondervangen. Ons dunkt, men wil precies weten, waar men aan toe is, voor men naar de overzijde oversteekt en daar heeft men groot gelijk in. Zonder terstond aan kwade trouw of aan lijdelijk verzet te denken, is de mogelijkheid niet uitgesloten dat men ook bij' goede wille onze traw lers niet van al het coodige zou kunnen voorzieD, zonder eigen ree derijen achter te stellen. De voorziening van steenkolen, ijs, olieëa, netten enz. zal zeker niet vlot gaan, zelfs niet aan eigeD schepen en dit alles tezamen heeft onze indruk versterkt, dat men thans van Engelsche zijde wel, bon q:é mal qré, van die overeenkomst af wil, althans de naleving aller minst zal forceeren. De Voedselvoorziening Wij schreven onlangs al, dat het met de voedselvoorziening voor zieken en zwakken hier treurig gesteld was. Sindsdien is het nog niet veel beter geworden en daarom willen wij deze zaak hier eens in 't openbaar bespreken. Wij weten ook wel dat men in den Haag vaak afgescheept wordt en dat men lang op de bestellingen moeten wachten, ook al heeft men bericht gehad, dat het bestelde uit gevoerd of verzonden is. Maar het gaat toch niet aan, dat de zieken en zwakken daarvan de dupe wor den En wij weten bij ondervinding dat dit het geval is. Er is dezeü dagen in geen 4 weken vleesch voor zieken geweest, in geen 3 weken was er voor hen rijst te be komen, terwijl er wel rijst was voor gezonden. Gedurende een paar weken was er ook geen kindermeel, wat al heel erg is, omdat daardoor ook de zuigelingen tekort komen. Re- reeringseieren zijn hier bijkans nooit te bekomen, wel" eieren in den vrijen handel, tegen 45 cent per stuk.- Wij klagen over deze dingen, omdat wij meenen dat voor een deel de schuld ligt aan het Levens- middelenbedrijf. Daar ontbreekt de krachtige leiding. Daarmede zeggen wij niets kwaads aan het adres van den heer Handgraaf, want ieder weet dat hij een man van goeden wille is, vriendelijk en behulpzaam. Maar wij weten dat de meerderheid der raadsleden evena's wij overtuigd is, dat de krachtige, energieke hand, die bestuurt, ontbreekt op het Distri butie-bureau. Wij gelooven wel dat hst er druk is, tocb, met forsch aanpakken en krachtige organisatie moest het niet voorkomen, dat zieken en zwakken soms wekenlang op hun bonnen moeten wachten. Waar dan bij komt, dat ze vaak nog zoo lang moeten wachten bij den winkelier, voor het voedsel er is. Een ander voorbeeld. Gedurende ejnige weken was er geen kinder meel te krjtjgen. Op 14 dezer kwamen hier 40 kisten aan. Eerst 9 dagen later, op 23 dezer, werd dit voedsel bij de winkeliers bezorgd. Zoo iets moest niet voorkomen. De toestand is er steeds slechter op geworden. De administrateur van het Levensmiddelenbedrijf is al maanden geschorst en ontvangt evengoed zijn salaris. Laatst was ook de boekhouder ziek a de heer Handgraaf. Aan het hoofd van het Levensmiddelenbedrijf stond toen de controleur Van der Wateren. Dat is een uitstekende kracht, maar zijn werk is controleeren, overtre dingen constateeren. Het moot hier anders worden. Wij wonen in de grootste visschers haven van Europa, maar soms krij gen we in 5 weken één half pond visch. Iedere week wordt dit gean nonceerd, steeds op dezelfde bon. Zoo wordt er nu al 7, zegge zeven weken, een half ons sago of aard appelmeel verkrijgbaar gesteld, maar steeds op dezelfde bon. Dat maakt de menschen kregel. Er is wel sago verkrijgbaar, o zeker, maar voor fl.— per rol (vroeger 15 cent). Er is ook wel maizenspuddingpoeder voor 50 cent per ons en er is nog veel meer, maar voor grof geld. Zoo sukkelen wij hisr voort en waar de controleurs op 't bureau zitten, werkt dit den kettinghandei in de hand. Wij gelooven dat de Raad dezen toestand zoo niet langer voort mag laten duren. Dat zal de meerderheid der raadsleden ook niet willen. Maar dan dient de raadscommissie voor de ongeregeldheden aan het Levens middelenbedrijf ook met haar rapport voor den dag te komen. Al ,s het dan niet in zijn geheel, de kwestie der magazijnverschillen enz. bij den grossier kan later ter sprake komen. Maar een toestand, als door ons geschetst, mag niet langer besten digd worden. Wij leven nog onder de moeilijk heden der Distributiewet en dat zal nog wel eeD poos zoo zijn. Maar dan dient dit stelsel ook zoo goed mogelijk te zijD, tot voordeel van heel de bevolkiDg. Wij zijn geen voorstanders om de Centrale keuken hier ook na deze moeilijke tijden in stand te houden, maar wij onder schrijven geheel wat de raadsleden over deze instelling hebben gezegd. Dat is hier allertreurigst en op tal van kleinere plaatsen is het veel en veel bqter. Hier dient een andere geest aan 't roer te komeneen sterke en krachtige leiding. En liefst spoedig. Werke de raad daartoe in 't Bieuwe ja^r dadelgk mee. Deze zaak is het meest urgent I Plaatselijk Nieuws. IJMUIDEN. De Centrale keuken heeft de vorige week verstrekt Maandag 141 en Zaterdag 117 porties (Woens dag is er geen eten verstrekt). To taal 258 porties, tegen 428 de voor gaande wèek. Bovendien voor de schoolvoeding 357 porties, 65 voor de arbeiders der Mij. Hera en 10 voor de politie (nachtdienst). SANTPOORT. Door het Kerkelijk Kiescollege zijn de heeren P. van Meurs en P. Keers weder tot diaken en ouderling herkozen. Onder de bewoners van de kom van Santr ort circuleert een schrijven voor -den directeur-gene- raai der pos* rijen, om een laatste brievenbest' .ïing te krijgenpost stukken, die met den posttrein des avonds 4- 8 uur aankomen, worden nu niet meer bezorgd en blijven tot den volgenden ochtend liggen. Op het adres wordt druk geteekend. Door de politie te Jan Gijzen- vaart is ten huize van D. L. rijtuig verhuurder, een zak meel in beslag genomen. Deze had naar de N. H. Ct. meldt, de zorg op zich genomen om voor den bakker K. meel van het Levensmiddelenbedrijf af te ha len en wilde dezen doen voorkomen dat hij een zak te weinig had mede gekregen, doch de politie bewees dat dit anders was. Natuurlijk volgt procesverbaal en naar te hopen is zal deze rijtuig verhuurder het vertrouwen voor 't afhalen en bezorgen van levensmid delen wel voorgoed verloren hebben. IJMUIDER COURANT Al het goede neemt, evenals de hamel, slechts weinige kleuren aan en er behoort meer kennis toe om eenen vredesvorst, dan om eenen oorlogsverst af te beelden? Jean Paul.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1919 | | pagina 1