ORGAAN VOOR DE GEMEENTE VELSEN d© Trede. Ko, 380, Woensdag Juli 1919 OFFICIE RL. OoleipDiBi tss alpeenB ntie n lot tepgiaan tob itrflwtet Sectie en No. van het perceel F F F F F F F F 1625 ged. 1910 1911 2240 2241 1966 2409 2410 M Naam van den eigenaar G. Yellinga. C. H. ffin. C. H. ffin. H. Vorstelraan. H. Vorstelman. J. R. Mulder. J. Slabber. J. Visser. Hinderwet. Burgemeester en Wethouders der gemeente Velsen, brengen ter open bare kennis, dat ter Gemeente-se cretarie ter inzage ligt een verzoek met bijlagen van deN.V. Vereenig- de Traan- en Oiiefabrieken te IJrnui- den om vergunning tot oprichting van eene inricht iDg tot het ver werken van vischlever en traan, waarin zullen worden geplaatst een stoomketel met een verwarmend oppervlak van 20 M2 en een elec tromotor van 12 P.K., op het per ceel, kadastraal bekend Gemeente Velsen, afdeeling IJmuiden, Sectie L No. 1038, gelegen aan de 3e Havenstraat. Op Dinsdag, den 15 Juli 1919, des voormiddags te elf uren, zal ten Gemeentehuize gelegenheid be staan om bezwaren tegen dit verzoek in te brengen en deze mon deling en schriftelijk toe te lichten. Zoowel de verzoeker als zij, die bezwaren hebben, kunnen gedurende drie dagen voor het bovenver melde tijdstip op de secretarie der Gemeente- kennis nemen van de ter zake ingekomen schrifturen, Voorts wordt er aan herinnerd, dat volgens de bestaande jurispru dentie niet tot het beroep gerechtigd zijn zij, die niet overeenkomstig artikel 7 der Hinderwet voor het Gemeentebestuur of een of meer zijner leden zijn verschenen, teneinde hunne bezwaren mondeling toe te lichten. Velsen, den 1ste Juli 1919. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, H. VER LOREN VAN THEMAAT. De Secretaris, TH. J. WIJNOLBY DANIËLS. VRIJSTELLING MILITIE DIENST. De Burgemeester der gemeente Vel sen brengt ter algemeen kennis, dat ten aanzien van de militie, lichting 1920, die meenen recht te hebben op vrijstelling van den dienst wegens aanwezigheid van in hetzelf de jaar geboren broeders of halfbroe ders, de aanvraag tot het opmaken van de vereisehte bewijsstukken ter secretarie dezer gémeente moet ge sebieden tusschen 10 en 18 Juli e.k. Velsen, 3 Juli 1919. I)e Burgemeester voornoemd. H. VER LOREN VAN THEMAAT. De Vrede is gesloten. Yjjf jaar, nadat uit politieke drijverij een vorstentelg het levenslicht werd uit geblazen, op den dag, ja haast op het uur af, want vergissen we ons niet, dan had de aanslag cp den aartshertog van Oostenrjjk ook in den namiddag plaats, is de vrede geteekend, die een voorloopig einde heeft gemaakt aan een oorlog, die miilioenen menschea lieeft vermoord, verminkt, verdwaasddie milliardea schatten heeft vernietigd en een hartstocht in het messchdora heeft ontketend, die gevolgen met zich kan brongen, misschien erger nog dar. de oorlog zelf. Ea dit aües omdat Gab? ël Prineip, een Serviër, Frans Ferdinand, een Oostenrijker, dood schoof. O ja, do oorzaken zitten wel dieper, dat weten we ook wel, doeh dit was toch de aanleiding, want had deze moordaanslag niet plaatsgehad., wie weet hoe lang de oorlogsfakkel nog in stilte gesmeuld had. Laten we ons thans daarin niet te veel verdiepen. De Vrede is gesloten. De gereedstaande kanon nen de gereedliggende bommen de geslepen sabels; de geladen ge weren de buiten de hangars ge sleepte vliegtuigen, dat alles gereed om Duitschiand en Oostenrijk en Turkeije en Bulgarije den genade- stoot te geven; rl dat moordtuig wordt tijdelijk opgeborgen. Men laat z'n slachtoffers zieltogend neder- iiggen. Men werpt nog een blik vol haat op den stervende. Rijkt hem niet de reddende hand en neemt de ver- bandkist en de medicijnen, die ge nezing konden brengen mede. Se vrede is gesloten. Ziet ge ons niet aan, hoe verheugd we zijn, dat er aan de menscher,slachting een einde is gekomen; dat aan don honger en ellende paal en perk is gesteld, dat ook wij, neutralen het licht van Luilekkerland weer zien opgaan. Ziet ge het ons niet aao, hoe innig gelukkig we zijn, dat we onze jonge mensc'aenlevens hebben kun- nm sparen, Ziet ge ;niet de blijd schap bij de vaders, da moeders, de zusters, de verloofden, dat hun inni? geliefden ongedeerd in hars armen is teruggekeerd. Ziet gs niet hoe we trillen van emotie, van op winding 1 Nee», dat ziet ge niet. Ge ziet niets aan ons. De vrede is gesloten en ons nuch tere volkloopt rond met 9en Mephisto gezicht dat nog lachen kan trouwens. Van den Wachttoren. De complete menseh. Al heeft men twee ooren, oogea, handen, beesen, een neus, mond enz., dan is men nog lang geen compleet mensch. Hoeveel er noo dig is, voordat men recht heeft menseh te heeien, ziet men eerst recht goed ie, wanneer mes de be schouwing van ProfCsslmir in De Opbouw over „De Complete Mensch" De complete menseh is een gees teltjk-stoffeiijke eenheid. HQ moet dus niet allee» lishamelijk6n noch geestelijken arbeid verrichten. Toch is er veel arbeid, die als van den geest verlaten schijnt en in het woord geestdoodend ligt heel een treurspel van geslachten van ar beiders. Maar er zijn er ook velen, die alleen een lichaam schijnen te hebben, om er mee naar hun bureau of school te loopes, alleen oogen, om te lezen en handen om te schrij ven. Bjj den eompleten mensch moeten geestelijk en lichamelijk werk hand in band gaan. De com plete mensch is niet alleen de vol komen gezonde, maar ook de schoone en krachtige messeh, Hoever zijn de meesten van dit ideaal verwij derd. Nog meer dan op het gebied van het lichaam blijkt op geestelijk gebied de complets mensch wel een denkbaar maar ge6U voorstelbaar en nog minder een te verwerkelij ken ideaal. Men zou zich kunnen denken een mensch, die alle functies der ziel in gemiddelde mate bezat, zijn geheugen, zijn activiteit, de nawerk'ng van vroegere ervaringen alles moest normaal zijn. Of is de complete mensch hy, die alle eigen schappen in de hoogste mate bezit? Voor de zedelijke vorming van den completen mensch is noodig, dat hij het kwaad der wereld kent bij naam en begrip maar niet bij daad. Zoo stelt Prof. Casimir de eischen voor den eompleten mensch. Maar hij erkent, dat niemand alles kan en alles is, dat iedereen een beperkt en onvolmaakt wezen is én dat de complete mensch onder de aard bewoners Eiet te vinden is. Toch is het wel heel nuttig deze eisehen eens te overdenken. Men bomt dan tot het Inzicht, welk een stumper men eigenlek is De meeste menschea leven met zichzelf op een heel goeden voet en zijn met zich zelf de beste maatjes; zichzelf da waarheid zeggen, zichzelf den man tel uitvaegen, als die vuil is ge worden, zichzelf beschouwen, niet in den spiegel der ijdelheid maar in dien der waarheid, doet men gewoon lijk niet. Denkt men aan den com pleten menseb, dan voelt men eigen ie compleetheid en erger. Wij zijn niet een paar bladzijden of een hoofdstuk van een kunstwerk, maar we zijn een halfveibroddeld stuk, een paar bladzijden misdruk, een ongelukkig uitgevallen chapiter. Niemand kan genezen, die eerst niet voelt, dat hij ziek is. Eerst het besef, dat we incompleet zijn wekt in ons het begeeren, om naar compleetheid te streven. Het doel moge niet bereikt kunnen worden, het opzien naar het doel helpt den mensch, om omhoog te komen. Wanneer een schilder de Nachtwacht ziet en erkent, dat hy het zoo nooit zal kunnen, zal dit gevoel van ver nedering en zwakte hem helpen, om zijn eigen gave en kracht zoo goed mogelijk aan te wenden. Mensch, durf te leven! wordt in een bekend cabaretliedje gezegd. Daar behoort zeker ernst en moed toe, wanneer men onder leven ver staat het streven en het werken van den menseh, die een zuivers en complete persoonlijkheid wenseht te worden. Dat is als het grijpen van kinderhand naar de sterren, het oversteken van den oceaan in een kleine roeiboet. Zullen we dan Een uitstapje naar Amsterdam. (Vervolg.) Aan de andere zijde stond het bekende beeld van Atlas, den wereld bol torsend. Zooals overal in het paleis hingen hLr prachtige kris tallen lichtkronen, welke echter geen dienst deden, daar hier alleen patentolieveriichting gebruikt wordt; anders overal kaarsen. Op de vraag van onzen onderwijzer, waarom hier geen electrkehe verlichting werd aacgelegd, antwoordde de lakei, dat daardoor het paleis veel van zya indrukwekkendheid zou verliezen. Mij a gevoelen is echter, dat hier zeer zeker bij een goede keuze van ornamenten geen sprake van zou zjjn. De moderne verlichting toch is immers tot allts in staat en om op de kaarsen terug te komen, in den handel heefc men ook de z.g. elec- trische kaarsen. Tevecs zou bet voor het aansteken door d9 lakei m een groot gemak zijn, daar er sich 464 kaarsen ia de Troonzaal bevinden, hetwelk nu niet weinig tyd vordert. In deze zaal, genoemd naar de nu niet aanwezige troon, bemerkten wjj aan de friezen schilden, waarop de namen der provinciën stonden en ook ie namen van de wereld- deelen, waar ons land bezittiegen heeft, o.a. Azië en Amerika. Alleen twee schilden waren bedektop het eene had Afrika gestaan (Sierra Leone) en op het andere Luxemburg. Achter de plaats, waar de troon behoorde te staan, bevond zich een scbilderjj, voorstellende: Mozes, den berg Sinal afdalende, waarna hy de wetten verkondigde. Zooals reeds gezegd is, was het Paleis oorspronkelijk bestemd voor stadhuis. Onder Lodewijk Napoleon werd het echter in Paleis veran derd, wat het geen goed gedaan het ft, daar het door de bonten beschotten, we ke er in zijn aan gebracht, veel van zyn waarde heeft verloren. Perscnen, die het Paleis bezoeken, is het alleen maar vergund één ver dieping te zien. In 't geheel zyn er 300 kamers. Na afscheid genomen te hebben van htt Paleis, begtrven wij ons naar het Singel, waar was afgespro ken, dat men. zou gaan eten. Hier over zulien we verder maar zwijgen, ten ee-ste daar dit van ondergeschikt bel&rg is, en ten tweede daar over de quaiiteit en de quantiteit de meeningea nogal uiteen liepen. Daarna liepen we naar des Munt toren, waar we in de tram stapten om naar het eigenlpke doel van ons uitstapje te rijden. Dit doel was een bezoek te brengen aan de Ambachts- ecqo ;l op het Timorplein, waarin da tentoonstelling van het School museum gevestigd is. De eerste zaal, die wy betraden stelde een ouderwetsche school voor, waarby osgetwyfeld de onderwijzer in zijn katheder wel het interes santste was. Hij hield zich bezig met het versnijden van pennen (ganzepennen natuurlijk). Op zijn lessenaar bevonden zich o.a. de kam, uitsluitend ten behoeve van kinderen, welke nu eenmaal geen kam bezaten, of wilden bezitten, de overbekende plak, de vogel, welke den onoplettenden leerling toege worpen werd, waarna bij deze bij zyn onderwyzer moest brengen, waarbij hij meteen een klap met de plak kreeg, het schandbord e. a. Ook was hier nog de bouw van een Romeinsehe woning te zien, stormrammen, schanswerken etc., waarachter *|do fkrijgers ffzich ver schansten. Hierbij viel nog op te merken een Grieksch redenaar, ge kleed in een roode tunica en een wasbordje met stift (tabula en styles). Met de stift kraste men de woorden in de was, waarna men, als het bordje vol was, de was weder kon smelten. Zooals| bekend is, werd iemand, die goed met den stylus wist om te gaan, een goed stylist genoemd, Verder waren er nog eeuige manuscripten aanwezig, waarbij de papyrusrol niet vergeten was. Of dit lokaal echter zooveel tejjmeer de aandacht trok, als de beide anderen, valt te betwijfelen. Immers, de volgende zaal met zijn herbarium, terrarium en aquarium was niet minder interessant. Vooral trokken hier de verschillende levende bloe men de aandacht, welke eenige botanici onmiddellgk gingen deter- miueeren. Evenzoo bekeek men da ontwikkeling van forel en de inkt vis ch. De daaraan grenzende zaal was in hoofdzaak gevuld met natuur kundige instrumenten, hetwelk voor liefhebbers van dit vak, waaronder myn beseheiden persoontje gerekend kan wordGnj een Dorado leek. By binnenkomst werd het eerst door onzen vriendelijken geleider de aandacht gevestigd op het telegraaf toestel van Morse, welks werking in hoofdzaak berust op de overal in de electro-teehniek toepassing gevonden hebbende werking van een eleciro-magneet. welke een staafje week ijzer aantrekt, hetwelk aan een hefboompje bevestigd is, aan weiksjj andere uiteinde een inkt- stift bevestigd is, die tegen een papierstrook wordt gedrukt. Onze geleider was zoo vriendelijk even een demonstratie met het toestel te geven. Daarna zagen we een apparaat voor het afzenden van draadlooze berichten, Hier experi menteerde men voor ons het uit zenden van golvingen door de asther, met het toestel voor flaitvonken, welke zooals de naam reeds aan duidt een toon voortbrengenver schillende stations hebben ook hun verschillende tonen, zoodat een marconist niet alleen geoefend moet zyn om de teekens te kunnen op nemen, maar daarbij ook nog muzi kaal. De stroom van de gemeente leiding, die een spanning heeft varieerende van 150220 volt, wordt in een hoogspanningstrans formator geleid, waardoor door in ductie een stroom van circa 10— 100.000 volt wordt opgewekt. Se spanning van de z.g. secondaire stroom hangt af van het aantal wikkelingen om den eersten draad. Door het neerdrukken van een MorGesleutel wordt het stroomcircuit gesloten, waarna tusschen twee spitsen vonken overspringen, die een lengte van pl.m. 1 M. kunnen bereiken. Van de andere toestellen, die zich nog in de zaal bevonden, moeten vooral genoemd worden het vuurpyitoestel, de reddingboot, vlieg machine en de brandspiegel. Na deze dingen hekeken te hebben, wachtte ons nog een aardige ver rassing in den vorm van een bios coop, welke ook in het gebouw aanwezig was. Daar werden voor ons eenige films vertoond, de fo- rellenteelt en de inktvissGhenvangst en nog een komisch nummer. Na da tentoonstelling was de Artis aan de beurt. Onder de vele interessante dingen, die daar te zien waren, was zeker het voederen der roofdieren en den zeeleeuw het meest de aandacht waard. Vooral Caesar, de oude leeuw, was bjj het voeren angstwekkend. Ook werd de vlugheid van den zeeleeuw zeer bewonderd. Daarna werd nog een bezoek gebracht aan de plantenkas met haar hooge temperatuur. Op merkelijk is het, dat over het alge meen genomen de meisjes in dit onderwerp meer belangstellen dan de jongens. Toen het bezoek geëindigd was, begaven we ons op weg naar de Amsterdamscho boot, dezelfde waar mee ook de heenreis was gedaan. Hier werden de boterhammen ge nuttigd onder het genot van een glas melk. Op de terugreis werd de reis aangenaam doorgebracht, zoowel boven- als onderdek. Bovendeks bracht n.l. de „IJmuider Volksstem" (hier niet bestaande uit S.D.A.P.ers) eenige nationaal populaire liederen ten gehoore, welke uitmuntten door zuiverheid in klank, rythme en smaak. By aankomst in IJmuiden waren allen dankbaar gestemd jegens de onderwyzers, behalve misschien eenige gastronomen onder het gezelschap. Jmrgang IJMUIDER COURANT Burgemeester en Wethouders ran Velsen maken bekend, dat aal werden over gegaan tot verbreeding van den Middendorpstraat en den Aohterbnnrtweg en doorbre king van den Terrasweg, om zoodoende aansluiting te verkrijgen met den Kerkweg, in de gemeente Yelsan, afdeeling Santpoort. Bij Koninklijk besluit van 86 April 1919, No. 18, is verklaard, dat voor dit werk grond bestaat tot afwijking van de wet van 88 Aug. 1861, Stbl. No. 125, sedert gewijzigd. Een kaart van het plan van bedeeld werk is op de secretarie dezer gemeente (4e afdeeling), ter inzage voor ieder, nedergelegd. Voor dit werk is noodig de onteigening van de na te noemen kadastrale pereeeleB, in de registers van het kadaster staande ten name van de daarbij vermelde eigenaars u j? tJ Belanghebbenden worden opgeroepen bun bezwaren binnen veertien dagen na de dngteekening dezer openbare kennisgeving schnftelfjk aan Burgemeester en Wethouders op te geven. Velsen, den 25 Juni 1919. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester. Th. J. Wijnoldy Daniëls. B, ver Loren van Themaat. 0—

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1919 | | pagina 1