Centrale Nederl. Ambtenaarsbond
WiNTERLEZINGEN 1919-1920
Ds. P. Stegenga
Faust".
Nationale Bankvereeniging
Spaarbankrekening
Natuur Wollen Ondergoederen
Afdeeling Spaarbank filitpl! S'iltf!
„IJnitalie Yissctai Exploitatie
Maatschappij",
I
Mee? te IMdei, Siaisplëis 28. Telefoossaffiiar 350
4 l rente per jaar.
I
Fabrikaat: JANSEN en TILANUS
zijn voor IJmuiden en Omstreken
ALLEEN VERKRIJGBAAR bij
IJMUIDEN: Verl. Pr. Hendrikstr. 17-19
YELSEROORDKalverstraat E 46-48
WEBER ZOON
01
Haarlsnsche Batikvertsnlgitig
EFFECTEN,
COUPONS,
DEPOSITO,
GIRO-VERKEER,
CREDIETBRIE V EN
er: alle overige Bankzaken.
Eindelijk opgelost.
S. F. NOOHDHOF, Bondsvoorzitter.
ff
BEKENDMAKING
Kapitaal en Keserven f 7.500.000.
Houtveilingen 1919.
Brillen
makers
FEUILLETON.
OPENBARE VERGADERING op WOENSDAG 10 DECEMBER des avonds
haf aclV, in de „Nieuwe Willem Baresasa". SPREKER:
DEBAT VRIJ. Het Bestuur,
F. L. WA JON, Seeret&ris.
in het gebouw voor Christelijke Bel&ngen
DONDERDAG 11 DECEMBER
ven fimsterdsm
Onderwerp:
ingevolge art. 38 W. v. K.
Bij akte voor aen ondergeteekende
verleden op 12 November 1919, is
wijziging gebracht in de aete van
oprichting der uaamlooze vennoot
schap
govestigd ts JJMUIDEN, gemeente
VELSEN.
De akte van wijziging in haar
geheel, mitsgaders de Koninklijke
Bewilliging, zijn geplaatst in de
Nederlandsehe Staatscourant van
4 December 1919, no. 256.
W. A. DóLLEMAN,
Notaris in de gemeente "V eisen.
VERGOEDT OP
Spaarbankboekjes ten Kantore verkrijgbaar.
JANSEN TILANÜ5!
z I J N VEhKRIJS'J AAR ZIJ
11
«WttMlWHU-ILIIll
3e. Op Vrijdag 12 December
in de bossehen v»a het Heerecduin,
Velserduin en de Kikvorsen onder
Velsen.
4e. Op Maandag 15 December
in de Dosschen van Tussehenwijk
onder Wijk aan Zee.
Aanvang telkens des morgens
10 uur.
Inlichtingen te bekomen by d-n
Makelaar D. BUS te Velsen.
osgd&p Centrèfs®.
Hoofdkantoor i
Julianakade 14rood- IJmuiden
Telefoon 411
Directie: J. van Dantzig
fjjicf. 85S. f=a Tefgf. «SS.
DAMESKAPPÈR. HAARWERKER.
Warmoesatraat SS6, II ftarlera
snfr«At9o*> tjmm&zm.
V&rhurillg v*b loketten i® tiara brand
en mbraakvrijê
Oiidergrondgche Sate-Iiirklitii?g,
HwwrpHI» é&.p* f S.-— p®** Ja»*»
irwnéjnrriii'TirgnaairtinBrTttpyf-rrv «'wrmrr'mw.fiwwii. i,iAMI11njAir.k.uifZCTB
Naar het Engelseh van'
MAVI3 TRENT.
11
Ik verzeker je, dat ikpreeipszoo
in het duister verkeer, Louise Eer
ik Eageland verliet, ben ik zelf bij
Mr. Gregg geweest en heb ik bem
met grootea nadruk verzocht mij
toeh een verklaring te willen geven
vaa de vreemde manier van doen
van onzen voogd, maar ik ben niets
wijzer geworden. Ik zei hera toen
ook, dat ik in het vervolg best in
staat zou zijn, voor mgzelve ts
zorgen, en jij ook, als dit noodig
mocht blijken. Maar hij gebuide
slechts he t hoofd en zei, dat hij
zou doorgaan mij jaarlijks het zei-
de bedrag te zenden, tot ik trouwde.
Jou hield hij voor genoagz am ver
zorgd en dat is dan ook zo 5, Lou se.
Zeg Hilva, vertel me eens. wat
denk jjj er wel van Met oom Al-
bert durf ik er niet meer 07er te
beginnen, want die heefG er zich
eens al zoo boos om gemaakt, maar
zou jij ook niet meenen, dat we echt
„wat,, zijn? Neen, lach me na niet
nit, want je begrijpt best, wat ik
bedoelrijke erfgenamen misschien
maar wien haar erfdeel onthouden
wordt door de listige inmenging van
een bloedverwant; in dit geval dan
onzen voogdof mogelijk ook...
Hilva lachte, maar tracen stonden
in haar oogen en met bezwaard hart
antwoordde ze:
Neen Louise, dat denk ik nu
heelemaal niet en ik z u je ook
maar radan om niet toe te geven
aan dergelijke opvattingen. Hoe
ouder ik word, hoe meer ik tot de
overtuiging kom, dat we maar
tevreden moeten zijn met het tegen
woordige en dat al wat wij doen
mochten om den sluier van het
verleden op te lichten maar leiden
zou... tot „schande" wilde ze zeg
gen; maar gauw verving ze dit
woord nog door „ongeluk".
Louise zuchtte diep.
Ea wat geeft het nu nog vroeg
Hilva, met geforceerde vjooltjkfeeid.
Be measchen moeten met ons om
gaan, om onszelf en niet om onze
afkomst. Jö, Louise, bent ook dunkt
me zoodanig één geworden met de
familie, die je haar naam gegeven
heeft, dat
Stil toch! riep Louise ineens op
springend. Hoe is 't mc gelijk Hilva,
dat je me zóó weinig begrijpt Als
jij lief ie had opgevat voor een
O, is 't dat 1 riep Hilverdine on
willekeurig. Eu nu vatte ze ook
ineens, waarom haar zusje zoo
uitermate zenuwachtig was. Ze rees
zelve half op uit haar makkelijke
stoel en breidde de armen uit:
Toe Louise, kan je mij niet alles
vertellen
Neen!
Dit antwoord, op zaebten toon
gesproken, klonk uiterst beslist.
Hilva hield nu ook niet langer aan,
want ze wilde niet trachten een
vertrouwen te winnen, wat haar
op 't laatst toch wel geschonken
zou worden. Maar dien avond zou
zij, zoover nog niet komenalthans,
toen Louise eindelijk de stilte weer
verbrak, was dit om nog slechts
haar uitspraak te herhalen, met een
Neen, ik zou er nooit van kunnen
praten, Hilva! En je belooft mij toch
wel, dat je er ook niet over spreekt,
eer ik zeg, dat je het dom kunt?
Hilva moest wei toegeven en ze
vond, dat haar zusje zelve over
een gróóte wilskracht beschikte I
Hiiva's kussen was nat van tranen
dien avond eer ze slapen ging
maar bij het aanbreken van dec
nieuwen dag was ook haar angst
verdwenen, vooral toen ze Louise
nu weer zoo Lisch en vroolijk zag.
En zóó aanstekelijk werkte dit
op haar, d&t ze opgewekt werd,
zooais de heer Dobbs haar nog nooit
gezien had. Hij voelde er zich dan
ook door getroffen, evenals door haar
schoonheid en in zichzelve prevelde
hij: Louise is eea aardig, teer dicg;
maar miss Hilvardine, met haar
vorstelijke houding, is een bepaalde
schoonheid 1
De scherpe, koude lucht prikkelde
Hilva zoo zeer, dat ze zich buiten
gewoon krachtig gevoelde. Ze wist,
dat ze eeli leven vau hard werken
voor zieh had en daarom zou ze
nu nog maar eens dubbel genieten
van de enkeje dagen vaeantie, die
daaraan voorafgingen. Ze stelde zich
dan ook heel wat voor van het
rijden op den vijver, die particulier
bezit was van den heer Dobbs,
waarom deze dan ook een klein
entree hief van ieder, die er toe
gang verlangde, wat den armen
ten goede kwurn.
lijden, Miss Hd-
van den streek
Gaat U niet
varöioe
Het was den heer Dobbs, die
haar deze vraag deed, teiwfll zij
caar haar zuster stond te kijker,
U moest mij toeh ook „Hilva"
noemen, Mr. Dobbs drong zjj.
Goed. Wanneer je dat liever hebt
En hoor dan eers hier Hilva: als
je ooit in moeilijkheden verkeert,
klop dan gerust bij ons aan. Ik zal
my volstrekt niet met je zaken be
moeien en je evenmin lastige vragen
stellen, a's ik deed, toen ik kleine
Loinse tot myn dochtertje aanram,
Zy is nu genoegzaam verzorgdmaar
jy staat zoo heel alleen op de we
reld. Als je dus ooit eens hulp
noodig hebt, dan kun je op my
rekenen.
Ea zco welgemeend klonken deze
woordeD, dat Hilvardine er oprecht
door getroffen was en dan ook heel
vriendelpk sprak
U is wel goed, Mr. Dobbs natuur
lijk zal ik dankbaar gebruikmaken
van Uw aanbod, als ditnoodig mocht
biyken.
HOOFDSTUK VIII.
Het theeuur op den middag is iets,
waar uien zoo gauw niet van kau
afzien en daar de vg ver nogal op
behooriyken afstand van het Kasteel
lag, en de schaatsenryders liever
geen minuut langer van den baan
weggebleven schonk Mrs. Dobbs, bij
dergeiyke gelegenheden thee vóór
haar gasten in het prieeltje, achter
het schuitenhuisje. Even na drie én
verscheen zy daar dan ook zelve
en zorgde er voor de heeriyk geurige
ibes en ktffla, waar baar huis voor
bekend wasen van dat oogecblik
af gaf zij eaa onnoemlijk aattal
kopjes uit. die daa verder rondge
deeld werden door wie maar hel
pen wilde. Daarom maakte ze dan
ook heel graag gebruik van de dien
sten. die Hilvardine haar bood.
Zoo, kom jy me wat helpen,
kindje? Dat is wel heel goed, want
er zgn zeker heel wat luidjes, die
naar een kopje warm drinken ver
langen!
En, zoo druk in de weer was de
nijvere huisvrouw, dat ze mis
schien voor het eerst van ha&r
leven Louise niet miste. Deze
jongedame had het zoontje van den
domlne zyn schaatsen helpen aan
doen, hem toen even op Bieeptouw
genomen, maar hem verder aan zyn
lot overgelaten, waarna zjjzelve
achter een groepje laurierboomen
verdween, die aan den eenen kant
den vgver begrensden. Haar schaat
sen legde ze zoolang onder een
struik; en niemand van de rjjderB
kon haar hier bespieden, want ze
was gebeel achter het lage geboomte
verborgen. Eer ze nu weer de laan
betrad, keek ze eens even op haar
horloge en zag, dat het al bjjEa
kwart voor vieren waa.
'tZal wel gauw donker zyn, sprak
ze: maar in ieder geval moeten we
het toch maar eens probeeren.
Ze had den sleutel by zich van
het hek in den hoogen munr, die
de landeryen van het kasteel om
ringde, en waardoor ze zich dus
toegang kon verschaffen tot den
grooten weg.
(Wordt vervolgd).
Aanvang 7.30 preciss.
ll-i/t uu/end wvt
/üwMi/ide/imgeéiMm
&arjJCa&4lUuil S4 Jfeal/esn-
Van
FRIEZENVEEN
M G VAN PRAAG.
IJmulden - Veiseroord
M. G. VAN PRAAG,
KONINGSTR. 10
Haarlem
LEVEREN HET
BESTE WAT IN
DEN HANDEL IS
'g Is vree3elijk verdrietig die ge
heimzinnigheid, Lu sterde zer u op
haar beutt.
