Ci Wi BÖttgCrp Prins Hendrikstraat 83-85
Nationale Bankvereeniging
ALLE BANKZAKEN
Suriname. Suriname.
legff-iïipliil Slygard,
Luxe Bakkerij, Pr. Steijnstr. 15
.PRIMA
D. VISSER.
Eiectro-instaiiatie-Bureau
M Famiiii pÉÉBii
LOS
Heeren zolen en hakken f 4.-
Danies zolen en hakken f 3.-
A. Vodegel, Pr. Hendrikstr.87
Haarfisiselie Raiikvereeniging
Ondergeteekende bericht, dat in verband met de heropening, zpn zaak a.s. Dinsdag en Woensdag
(tot 7 uur n.m.) GESLOTEN zal zpn. Yerder zal Woensdag de zaak tot 9 uur GEOPEND zjjn.
Tevens bericht bij, dat de zaak Telefonisch is aangesloten onder 2KTo. 421
Zijn geachte cli'êntèle beleefd tot een bezoek uitnoodigend,
Aanbevelend,
Kantoor IJmuiden Sluisplein 28 Telef. 315 ©n 417
ill If liiSÈ
Belangrijk Nieuws.
Komt allen. Toegang vrjj.
EFFECTEN,
COUPONS,
DEPOSITO,
GIRO-VERKEER,
CRED1ETBRIEVEN
en alle overige Bankzaken.
öndergrondsche Bafe-Inrichting.
TROMPSTRAAT I 9-2 1
VILSEitöOifö TELEFOON 331
¥cl«f. SS3.
Beyeelt zicli beleefd aan voor do levering van
Afdeeiïng Spaarbank rilislpSl i'jlirs
Verhuring vm lok*tten in har* brand
en in braak vrije
KOPER^ LOOD- en ZUS KW ERKEN
FEUILLETON.
Kapitaal en Reserven f 7.500.000.-—
ZONDAG 22 FEBRUARI
koopt t@ IJmuiden te spreken
geboren te Suriname
en wel 'morgens lO 14var in het
Lokaal W ed. Outesianr, C. J.
van Sluijsstraat hoek Enschedéstraat.
Namiddags 3 vavar Openlucht-Samen
komst op het "Willemeplein, bij
goed weder, anders in hetzelfde Lokaal.
's Avonds 7.30 uur Groote openbare
samenkomst in de zaal v. d I¥i©vrw©
"Willem Barendsz Kanaalstr.
DAMESKAPPER. HAARWERK1R.
Warmoesatraat S8S, Haarlem
Aanbevelend,
alles prima leer, keurig afgewerkt, onder garantie, bij
Leer, gummihakken en fournituren sterk concurreerend.
P.S. Reparaties voor zelfreparateurs worden bg mij ook
uitgevoerd.
HKssrpHtfe af»*» Lekattsn wssaesf f IS.— per
a |H|| Minimin mmhijihijülwjlüuimlj_
Heropening der zaak op Woensdag 25 Februari (n.m. 7 uur)
,V
v.- v.-,-
ten verzoeke van de heeren BOON
c.s. van pusroiibn t«i«>-
sis bloesnbolitngrami, ta
Driehuis, gemeente Velgen, aan
den Driehuizerkerkweg en aau den
Hagelingerweg, voor drie huurjaren,
De huurconditiëu liggen ter inzage
ten kantore van Notaris BOER
LAGE, te Velses, bij wien de in-
schrjjvingsbiljettsn met opgave van
twee solide borgen en een ps,ehtprgB,
per Rijnlaadsebe roede berekend,
moeten worden ingeleverd vóór of
op 1 Maart s,
Wit- en Bruinbrood
U1UIBE3» K0j»oiatisfraiit C
Aanbevelend, ZIJLMANS Co.
doer E. WELLN1TZ.
2.
De Neuvilles dacht Araold en
zgn oogea gleden onderzoekend over
de half verborgen gezichten, terwjjl
hg groette. Eene jonge dame die
aehterait keek, deed haar sluier
omhoog en keek met groote belang
stelling naar de achterblijvende
slee. Arnold bemerkte het. Hij
hoorde ook een half onderdrukt
lachen, dat door de grooter wordende
afstand niet meer hoorbaar was.
Hoe is 'fc oude vriend, praatte
Arnold tegen zjjn paard, zullen wg
het niet eens een beetje vlugger
probeeren, ter eere van Suusje?
Ze is toch een heel litf meisje.
Gaat 'c niet f Ben je moe geworden
door 't avontuur Doe 't dan maar
op je gemak oudje, ik zal je niet
plagen. Laten ze dan maar om ons
lachen, we trekken ons er niets
van aan.
Maar z(jn voorhoofd was weer
somber geworden en treurig keek
hg voor zich uit in de sneeuw.
HOOFDSTUK II
De lucht begou op te klaren, ook
op da hoogvlakte drongen de zone-
stralen door den nevel. Wit glin
sterde het boseh, dat met een sneeuw
laag bedekt was. Een vgver brak
de rechte lgn, begrensd door riet
en struiken en daarachter half ge
sluierd door het witte licht zag mes
den gotisehen gevel van een oud
heerenhuis.
Luotóriile, zei Araold hardop. Hg
glimlachte. Er waren voor hem vee)
vrooigke herinneringen aan het goed
en zijn bewoners verbonden.
Zgn ouders gingen niet met deze
familie om, er lag iets dat scheidde,
maar waarvan de jonge man de
oorzaak niet kende, tusschen de
oudere geslachten. Hg had er dik-
wgis over nagedacht en terrecht of
ten onrechte de toestand van zgn
moeder ermee in verhand gebracht.
Het graf waar van zij dik wg ls sprak
had in Arnold's jeudige fantasia wat
te maken met de vijandige buren.
Droeg hij schuld a&u duistere ge
beurtenissen 9 Drukte op de bene-
ve'de ziel van de ongelukkigs vrouw
gewefcenswroetingfiikwgis geloofde
Arnold, dat de laatste het geval
was.
Hem had een vriendeigk noodlot
over den slagboom heen geholpen
en hg vond in ieder vgandeiyk huls
een thuis. Jnist toenzgu eigenhuis
meer en meer dat karakter verloor.
Hij was nog een jongen in den
leeftgd dat vrg rondloopen in boseh
en veld het grootste genoegen was;
hg slenterde in de buurt rond en
kwam aan da stukken gronds die
de gress vormden tusschen zijn
vader's bezit en dat van den huur
man, die voer het kind iets afschu-
weigks en tegeigk a&strekkelgks
had.
Vgver, weiden en moeras liepen
hier zonder scherpe grenzen in el
kaar, enkele hoornen in groepen
stonden er tusschen, daar gegroeid
door hst zaad, dat de wind van
de naburige groote wouden had
medegenomen. Het was een lente
avond of ten m'nste een van die
oogenbltkken tegen het einde van
den winter, dat men het naderen
van de lente voelt, al ljgtdeheele
streek nog onder sneeuw en gs.
De lucht was stil, geen takje bewoog
maar heel boven in de lacht joeg
de zuidenwind de wolken uiteen.
Goudrcod gir g de zon onder, warm
ademde ze over het boseh en kleurde
het doode zwart vaa ba'fverwelkte
naalden.
Een trekvogel schreeuwde in de
lucht, men hoorde vleugelslagen,
het water kwam in beweging ra
vreemde gasten zwommen is de
vgvers; nieuwsgierig ging de jongen
naar den kant en keek erin.
Daar zag hg, aan den anderen
kant van het water, in het mos,
een kind in liggende honding, het
scheen alleen te zQn en sliep of
was dood.
Araold probeerde vlug naar den
overkant te komen, hg kroop door
de struiken, sprong over natte
plekkeD, soms lukte 't, een anderen
keer zonk hij er ditp in en bereikte
eindeigk het punt, waar hg de raad
selachtige verschijning had gezien.
Het was een klein meisje vaa
drie of vier jaar, dat hier lag te
slapen op den grond. Er was geen
levend wezen te vinden. Eenzaam
heid, zoover het oog reikte. Een
jonge den breidde beschuttend haar
takken over het kind uit, een wilde
rozenstruik,, bladerloos en doornig
stond aan den vgverrand en hoog
in de boomkruinen Duisterde de
wind een wiegenlitcljo.
Het kind was goed gekleed, het
seheon tot den beteren stand te
behooreD, maar het gezichije was
bleek en smal, de trekken week
zonder een bgzondere uitdrukking.
Alleen over de oogladen met de
lang», blonde wimpers lsg een sche
mering van teerheid en scbalkseh-
heid, die het verlangen deed opkomen
de s.uiinarende cogen wtkker te
kussen. Arnold boog zich nieuws
gierig over de zonderlinge ver-
schgniog, een stoen gleed onder
ztjn voet weg en plompte in den
vgver; da eenden schrokken en
vlogen weg. Het kind ging rechtop
zitten. Verwonderd keken de blauwe
oogen rond, nog half beschaduwd
door de drooaterige wimpers. Rose
koud, zei ze zacht, Rose wil na
Dity.
Wie ben je? vroeg Arnold, en
hoe kom je hier?
Ze bedacht zich even. Kleine Pie
rood, riep ze, met een levendig
gebaar op de hoornen wüzend. Daar
boven, hop, hop! Rose Pie vangen
wil, Pie weg. Heelemaal weg. Rose
gehuild. Bity ook weg. Rose wil
naar Dily!
Wist ik maar waar je thuis
hoort, zei hg lachend, zeg 'a heeft
je papa paarden?
Ze weid levendiger. T wee paarde»
groote paardeD, twee schimmels.
Schimmel Rose bijten wil.
Het is zooals ik dacht, mompelde
haar nieuwe vriend, die de paarden
uit den omtrek beter kende das de
familieverhoudingen van hun bezit
ters. De Luetévilles hadden schim
mels.
Kom Rose, i* zal je naarj^p.pa
brengen, zei hg m--t die zacht over
redende vriendbiglhèid, die hem
eigen was, tilde baar op en droeg
haar door het boseh, langs de weien
naar hiar huis. De weg was laug
en de avond begon te vallen. Vlak
by het dorp kwam hg een troepje
meusohen teg-m en schreiende
vrouwenstemmen klonken er tus
schen, ook de stem vaa een schel
denden man.
Daar is de jongejuffrouw, zei de
voorste van den stoat, een bodiende
die licht aan een langen stok droeg.
Meneer, de angst is voorby, hier
is ze.
De aangesprokene kwam naar
voren. Het was een kleine man met
hooge laarzen en een lange pelsjas;
Arnold kon bet zich nu nog allemaal
goed voorstellen. Het oogenbiik,
dat hij voor 't eerst gestaan had
voor den maD, die in cija kinder-
droomen een zoo groote rol gespeeld
had, en die op de heele ontwik
keling van den jongen man invloed
zou nitoefeaeD, was Arnold onver
getelijk tot In de kleinste byzonder-
heden.
Ik vond haar slapend by den
vgver, zei Arnold vriendeigk en
bescheiden, terwyi de Luzy het
kind uit de armen van den jongen
nam en haar aan de kinderjuffrouw
gaf.
Het is de laatste keer dat je voor
haar zorgt, als strsf voor je nalatig
heid vertrek je morgen. En wie ben
jy wel, kleine ridder?
Myn naam is Arnaid de Tumar.
Zoo! Er volgde een lange pauze.
Onder de borstelige wenkbrouwen
kwam een vorsehende blik te voor-
schyn, dia met eigenaardige uit
drukking bleef rusten op het gezicht
vau den Jorgen; er branddo onuit
gesproken haat in, maar toch voelde
de knaap zich er door aangetrokken.
De oude heer boorde de punt
vau zijn stok in den door vorst
hard geworden grond.
Zoo. hei haalde hij nog eens. En
weet je ook wie ik ben?
Meneer de Luzy, denk ik.
Wie heeft je over mg gesproken?
Weer voelde Arnold de blikken
vorschend over zich heen gaan,
maar de man met de lantaarn had
zich omgedraaid en er vielen maar
enkele lichtplekken op de groep.
Licht by Jsques, gebood deLury
den bediende, hg greep haastig naar
't licht en hield 't vlak by 't gezicht
van den jongen.
Toen was 't alsof het boseh diep
ademde, als bevryd van een zwaren
last, er ging een suizen door de
lucht, het kwam dichter en dichter
by, tot groote sterkte aanzwellend.
De voorjaarostorm, de verkonder
van de lente, ging baanbrekend over
de aarde. Arnold's muts woei af en
zijn blonde krullen wapperden, dat
hg vroolfik moest lachenhet was
een innemend lachen. Als meisjes
kannen doen.
De oude draaide zich om en sprak
niet, terwijl Arnold naar ztyn muts
greep. Goeden nacht, meneer de
Luzy, riep de jongen opgewekt en
maakte zich klaar om naar huis
te gaan.
Wordt vervolgd.
