zijn heden begonnen
30 pCt. korting
De laatste Wollen Sjaals voor halve prijs
Pfm. 100 Heeren-Overhentden, iets rai porto tor etaieera, thans halve prijs
thans met 30 pGt. korting op prijzen December LI.
ille artikdci Bist ia de opreien oppiüii II» li 20 pCt. korting
lei li! tailitUir m lil Va.
Afdesiing Spaarbank reÉlpfi l'jllfl
Adverteert in dit Wad
Onze zuiver Wollen Onderkleeding voor Heereu
P. F. C. ROELSE.
Boetes
Kalettoï
Alioiattei
Brieiorton
de laatste Wollen Dames
en Kinder-Jumpers
Doet uw voordeel 't fflfep van 123l2-r|2 en 'i aveiÉ na 8 m geslotea Geen verkoop op boek
Heeren Modemagazijn Kanaalstraat 24 Telefoon 171
worden Mllfjk en solide verzekerd
EFFECTEN,
COUPONS,
GIRO-VERKEER,
CEEMETBBÏ1V1N
en alle overige Bankzaken,
Ywh TM lok#ti®® lm h#r» fey&»d«
O a dergroBdsefoe ^le-Inricktlng.
Tl
BOEKHANDEL
Evenals andere jaren in Januari, zullen wij eek
thans deze maand benutten om onze prima
kwaliteiten ónder ieders bereik te brengen. Dit
is thans nog beter te doen dan vorige jaren,
gezien de daling van prijzen die in verschillende
artikelen plaats had. U heeft daarom niet alleen
het voordeel van korting maar verlaging van prijs korting
van firma's Jansen Tiianus, Scholl Engberts Scholten, Valton e.a.
t j
m. iMbratkrrif?
FEUILLETON.
$>cn haalde de» dokter ever het
velband ter eere va» het feest van
zjjn hoofd af te laten en Castle
luchte mjjo. beste óór-oorlogs-pas:
en poetste mijn verlakte sckoene»,
tot ik er mijn gezicht bgna ia kon
zien.
EJoKo de Wollen Jon
gens Handschoenen
p©«* («afzoen of per jatasr
(met .premie-restitutie voor stilliggen)
Ik had het ongeluk met den auto
en Miss Rosabelle Girling by na ver-
Onze Jaarlijksche
RECLA
EWEKEN
t
■"WH acwtleEi «lease week y«insoh!Uende ESTJ T\HST JiJIV JShfceleereii, ©,ra.
THANS
MET
AANBEVELEN», «IflïW JgL "fflZ&Wto
€ftJP dÊBn*XR<m Jt&txSF mJ&mJk ©F VBP «chrSKuto. rtRTjSëto «jBfc V&J ■i?nLiH0F
IJMUIDEN TRAWLEBKADE O 37 TELIE. 456
ppuwatew URIWEI.
mvtp !,a&'S»Ste!'»s f 8,pw guuKP
Naar het Eegelsch van
RUBY M. AYRES
DOOK W. J. A. ROLDANUS JR.
21
„Boe dat nou niet je kreukelt
mijn japon." Das wendde zij zich
tot mij .e» haar spottende blikken
ontmoetten de mijse, „Nu,en
wat zegt u ervan, nu u hem gezien
hebt?" vroeg zij, Zij stond daar als
eea kiad, dat m haar mooi jurkje
wacht om bewonderd te worden
en zij zag eruit maar ik kaa
niet,precies uitleggen, hoe zy eruitzag.
Be soepele stof, waarvan ket japon
netje gemaakt was, hÜEg eenvoudig
en bevallig om haar slank figuurtje.
Om haar middel zat eea nauwslui
tend iets van zwart fluweel en de
hals was vierkant uitgesneden en
liet haar blaakea boezem zien.
„Tiptop," zeide Don. „Waarach
tig daar heeft R»ks eea kat of zoo
iets tapakkea." Hartverscheurende
gillen kwamen uit den tuin en hij
vloog weg om te zien wat er gaande
was, terwjjl hij ons alleen in de
gang liet staan.
Er volgde een korte stilte; da»
kwam het meisje wat dichter naar
erg toe, zoo dicht, dat ik een ader
tje vlug in haar boezem zag klop
pen, toen zjj vroeg:
„Nou, vindt u mijn japonnetje
niet mooi?" Haar blauwe oogen
namen met een spottend glimlachje
mijn gezicht op en ik antwoordde
bijna boos:
„Natuurlijk viadt ik het mooi
u weet heel. goed, dat ik het mooi
vindt."
Buiten stond de zou als een vurige
bol aan den hemel en door de deur
die Don opengelaten had, om Rags
na te vliegen, scheen een lange,
gouden streep in de vrjj sombere
gang en viel recht op het vlam-
kleurige haar van hst meisje. Een
krankzinnige begeerte kwam in mij
óp om zelf te onderzoeken of het
haar zco zacht was als het eruit
zag, om het aan te raken met mijn
hand e® het door mijn vingers te
laten gljjden. Natuurlijk wist zij hoe
aantrekkelijk zij er uitzag, zooals
zij daar stond; later kreeg ik de
zekerheid, dat zij het geweten had
en dat zij met voorbedachte rade
probeerde mij een gek figuur te
laten slaan, ofschoon ?k het op dat
oogen blik niet besefte en de hemel
alleen weet tot welke dwaasheid zij
mij gebracht zou feebbe», wanneer
Bo» opdat oogenbiik niet mat Rags
die gilde en jankte om los te komen,
onder zijn arm weer teruggekomen
was.
Ik nam zoo gauw mogeiyk af
scheid en ging naar huis; ik had
me wel kunnen slaan.
Ik dacht aast de plagende woordep
van den ouden Jardine, dat het maai
een quaestie van tijd was, of zy
zou mij onder haar duim krijgen,
zooals zij het hem gekregen kaden
ik zwoer bij mij zelf, dat ik er
haar nooit meer de gelegenheid voor
geve» zou; het zou mjj heel wat
waard geweest zijn, ais ik het in
termezzo van die japon, ongeöü&n
hid ku»nen maken; ik had die ge
kocht, omcat ik haar gedacht had
als een kind, dat biij zou zij a met
eea cadeau'ju als eea kind; maar
er wa3 niets kiKderiiiks is baar
oogen geweest, toen zij mjj daarin
het licht va» de» zonsoadergang
aaugekeken had.
Wat was de bedoeling va# die
oogea geweest? Ir probeerde er
niet aan te de»kes, maar zij ver
volgde mij overal. Eéa dm* stond
bij mij vast: ik ging «iet naar het
diaer vsn dea ouden Jardine- al
moest ik voorwende#, dat ik ziek
was, ik gicg »iefc. Met dat. vaste
besluit legde ik mij ter ruste.
Maar ik ging f o zeker, ik ging per
slot van rekening, omdat het niet
anders kou.
„Het zal u goed doe» eesi3 uit
te ga»R, Mr. Bavid," zelde zij, „als
u het maar niet overdrijft."
„Ik zal goed voor hem zorgen,
«naak je maarniet ongerustzei.de
Dos. Zjjn GBgewondea atmBloeghij
om hsar middel en bij draaide met
haar rond tot zjj by na viel. Heimelijk
geloof ik waren we allen erg in onzen
schik en opgewonden en ofschoon we
ai minstaas een uur gekleed waren,
toen de oude Jardine ons met een
rijtuig kwam haien, scheen geen van
ons klaar om weg te gaan.
„Hebt u e*n zakdoek?" vroeg
Castle juiet alsof we een paar kleise
kinderen waren, die naar een partij
tje giagen e» terwijl ik wa irdig ant
woordde, dat ik er natuurlijk een had
gilde Don h-t uit, dat hij de aija-
vergeten hsd, wat eea ssieaw opont
houd gaf.
Toen moest,hjj Joy gaan halen en
ik stond bij het. poitier van het rij-
vUi?', dat er uitzag, of het eea groote
schoonmaakbeurt uoodig had en naar
stroo rook, met dea ouden Janiiae te
jPfaten en p-obserde mij niet zenuw
1 sehtig te voelen, toen ik eindelijk
haar l*ch en haar vluggen stap op
het tuinpad hoorde.
„Hier bes ik," zeide zij e» kneep
de.® oude» Jardine in zijn arm, toen
zij naast ham ging zitten. „Ik beis
zoo zenuwachtig. Is het niet heerlijk
om te gaan?
Zjj keek mij niet a*D, waarvoor
ik jaaig dankbaar was; maar ik
keek baar des te meer aan, toen
wij den weg naar het station afhos-
ten. Zij had een kleur en haar
oogen schitterde», van opwi*ding.
Zg had een grooten, ruwen mastel
aan en haar kort, geknipt haar leek
erg jongensachtig boven de groote
kraag, terwijl zjj honderd uit lachte
en praatte en knikte.
Zjj zeide, dat Mrs. Kas yon met
groote oogen keek, toen wij langs
het huis kwamen.
„Mrs. Kei,yonherhaalde Bon
vlug. „Dat is Hij hield op met
eea vluggen blik naar mjj, die mjj
me allesbehalve op mijn gemak
deed voelen.
géten, m&ar iets ia Don's st^m en
die v.ug*« bhk daden mij weer aan
baar de;ken.
Joy L?mbe>t had Biets gemarkt
ea zij giog voort: „We zuilen ee
avo id voi. gebeurtenissen hebben,
k kaa het voelen er zal iets
«ei op windei) fis gebeuren, ik weet
het zeker .ik kar» het in do lucht
voi-I n."
Et zij had gelijk: iets of om
hef juiste te zeggen, twee disgen
beurden er maar zij bekoorden
geen wan beide tot die, welke ik
gekomen zou hebben, als mes rnija
raad gevraagd had.
HOOFDSTUK VIII.
Het dinertje vaa den oude Jardine
verliep goed. Het was zoo goed als
het ia de gegeven omstandigheden
zij a kos, en we ware» allen ia een
stemming om ons te amuseeren.
„Se dauae moet aan het hoofd
vaa de tafel zitten," drong de oude
Jardine sa»; dus gaf hij Joy de
eerepl&ats met Bon tegenover haar
e» hjj e» ik gingen aa» is deren
kant van haar zitten.
„Het ïykt heel begeerig om drie
mannen heelemaal voor mezelf te
hebben," zeide Joy; zij keek naar
da andere tateltjes, aan verscheidene
waarvan vrouwe» dineerden zonder
heeren.
„Maar het gebeurt niet dikwijls,
wel?" vroeg zjj aan Don.
„Ik koop van niet," antwoordde
hjj warm, „teszij ik een van de
drie hen."
Ondanks alles wat hjj gezegd had,
dat het er in het minst niet op aan
kwam welke japm Jcy voor deze
bijzoodere gelegenheid droeg, ker.de
ik hem goed genoeg om te weten
■loo hy i» zijn schik was, d&t zij
eea eer m -est- aantrekkelijke figuur
tje» in de zaal was; hy kerk haar
dikwijls &;m e», ik voad, dat ereeia
«ieuw soort fcoederheid in z^jn manier
van üoa» was, wanaeer hy tegen
haar sprak.
We hadden natuurljjk champagne
en ik ben bang, dat Boa wat meer
dronk dan goed voor hem was;
maar het was, zooals de oude Jardiae
volhield, ee» foesljd ter eer vaa Bon,
dus mosst. hij hebben waar hy trek
in had.
Ik had geen lust mij te verzotten,
maar het stemde my toch Biet
prettig, dat Do» zoo luidruchtig werd
Hg lachte uitbundig qm flauwe
grappenhy maakte Joy overdreve»
complimenten en hoewel zij glim
lachte en er op antwoordde, zag ik
toch meer dan eens aan haar blauwe
oogen, dat het haar hinderde.
Ik was oprecht dankbaar, toen
het diner afgeloopen was en wa
Don in de warande hadden zonder
dat Iemand opgemeikt had, dat zjj»
gang niet zoo vast was als hjj had
moeten zijn.
Joy ging haar mantel halen. Be
oude Jardine had een stoel gevonden
en keek de laatste editie van een
courant in, terwyi hy een dura
sigaar de lucht inblies, en Boa en
ik waren voor een oogenbiik alleen.
Wordt vervolgd.
.1
