MANtJFA.CTlJREN-MAftAZl.TN „DE DUIF"
Groote Inventaris-Opruiming
ia
Aanleg van Gas- en Waterleiding
Bil Mijl ia Éf«
MT ZIE HIERVOOR SLECHTS ONZE ETALAGES-fm
T i llQ Dames-kapperszaak tydeiijk geves-
JLjV/Io tigd Anegang 42. - Telefoon 883.
1 13. 3 €5 en hoogper
HAARLEM
Gr. Houtstraat 36
JESOSMS
AHEGAHG tw$k Warmoesstraat, HAARLEM
Groote voorraad Lappen, Vitrages en Vloerzeil
h MmM
D. TACK Zn.
FEUILLETON.
Wij brengen U thans een pracht Collectie diverse WIT IE GOEDEREN,
zoowel gemaakt als in STUKGOEDEREN tegen SPOTPRIJZEN.
Onze prezen zijn berekend contant, tegen de thans geldende
marktprijzen, waardoor alle kortingen zijn vervallen.
Beleefd Aanbevelend, lü.» 3ÖI A Jpl ML.
SPOTKOOPJES
bij
J. JJkNSSESN
WIJ VERKOOP EN
Ziaf da dlaltgds Zï«t da prljzan
IN ASSURANTIËN
IJMUIDEN
TEL, No. 456
HAARLEM
TEL No. 3268
Jr-
26
„Hst spgt me, dat ik a heb
laten schrikken", zaide ik eesigzlns
verlegen. „Maar in dacht ik ba-
doel, ik vroeg mij af Ea ik
hield op, daar ik niet wist hoe ik
verder moest gaan. „Ik dacht, dat
ik u misschien van dienst zou kun
nen zijn of ik iets voor u zou
ku&nes doen".
Ik verwachtte b= slist, dat ik een
snauw zou kragen; ik was er zóó
zeker van, dat zij haar koofi ia
haar nek zou werpen en mg vragen
zou wat het mg aanging, dat i*
stom verbaasd was, toen zg haar
gezicht met haar handen bedekte
en in huilen uitbarstte.
Het was een zóó wanhopig, aan
doenlijk ea volstrekt niet heftig
schreien, dat ik een brok ia mgn
keel voelde kome* en niet dadeigk
wist wat ;k zeggen moest.
Toen keerde zg zich half om,
zocht naar een zakdoek, maar vond
er geen, waarna zij als eea jongen
met den rug van haar hand haar
tranen afveegde.
Ik had een zgden, nog niet ge-
bi nikten zakdoek in een van mgn
znkke», nog precies zooals Castle
mg dien 's avoads vroeg, toen we
onzen oagalukstocht aanvaardden,
gegeven hadik gaf haar dies,
Zg bette er haar oogen mede ea
keek mg met een soort booze
schaamte aan.
„Ik stel ma niet dikwgls zoo
idioot aan", zeide zg met een be
vende stem. „Ik huil niet cik-
wglsl"
„Dit weet ik ook wei", zeide ik.
„Ik vind het alleen zoo jimmur,
dat u zoo van streek beat. Als er
iets is, dat ik doen kaa
Be tranen begonne» nu te stroo
men, hoewel ik wist, dat zg al
haar best deed die te bedwiigen.
„O ik wou, dat ik dood was",
zeide zg wanhopig.
Zij keek mg lachend asn.
„Zelfs u I ik had nooit gedacht,
dat u dat voelen zoudt," zeide zij
met een spoor van haar oud sarcasme.
Zg rilde en voor het eerst zig
ik, dat zg haar dun avondjaponae-
tjs aan had het japonnetje, dat
ik haar gestuurd had.
„Koude 1" echode z'j. „Met zoo'n
gloeienden nacht als na. Ik wil niet
meer naar binnen gaan. Ik haat
het kuis, Ik haat alles".
Arm kind I 'L% keek en sprak
precies als een kind, zooals zg daar
mgn besten zgden zakdoek tot een
bal stond te verfrommelen,
Er volgde een kleine stilte.
„Bon heeft u zeker wel verteld,
dat ons aagagesaett af is", vroeg
zg cp u tdagendea toon, „Eu daar
bent u zeker erg tig om
„Ik ben hee smaal niet big*
antwoordde ik vlug. „Ea Boa i*
werkeigk heel oegeiukkig". Maar
schuldbewust dacht ik aan zjjn on-
gi-sloorden slaap, waaruit >.k hem
niet wakker had kuunsn k-jges,
en ik vree; me *f, of Jaj, wanseer
het aem werke'gk zoo aan zjB
hart ging, heelercaal wel geslapen
kon hebben.
„Ik za oosrenblikke'gk gaau als
u mij belorft het ook te zuilen
doen", zeide ik. „U had al lang in
bed moeten liggen".
„Ja", zeide zij somberzg keek
angst g over haar schouder ia de
gang. „Goeden nacht", zeide zg.
Wilt u mg geen hand geven
vroeg ik.
Zg keerde zich langzaam om en
keek mg aan; dan stak zg mg na
eeniga aarzeling haar hand toe en
mgn vingers drukten die.
Een kleine ziekte hand was het,
de soort hasd, die aanvoelde, alsof
zg altgd een kraehtigen greep noo-
dig had om haar vast te houden
en voor haar te zorgen en toch was
zg, te oordselen naar wat ik van
Zg had z'ch ha'.f omgedraaid om
weg te gaan en het gele licht van
de ganglamp viel au vol op haar
en op de leeigke plekken, die ruwe
vingers in haar zacht vleesch ach
tergelaten hadden.
Zg volgde de richting van mij a
blik ea viug trok zg het duaae
mouwtje vaa haar japoa naar be
neden om de blauwe plekke» te
verbergen.
„Het is niets," ziedezgvlng. „Hg
meende het niet hg wist niet
wat hg deed. Ik heb hem woedend
gemankt het was mgn schuld".
Haar stem tartte mg haar tegen
te spreken.
„Ik heb h»t hersi vaa Boa verteld,"
ging zg voort. „Bat maakte hem dol
hg z-ide, dat ik eea idioot was
Zg huiverde, „O, wat een afschu-
«e gke, af chuweljko dingen kun
ne t maaD6!j toch zeggen Zij
ba s;te weer in tranen uit.
Ik keek baar aan en een soort
blinde woede tegen den bruut, d e
bsar zoo had durven mishandelen,
au&kte zich vaa mg meester. On
willekeurig deed ik een stap naar
haar toe. maar bier f dan weer stun;
wat kon ik per slot van rekenin;
zeggen? Wat ging mg de zaak aan?
Zoo iemand, daa moest Bon tussehen-
beide komea.
„Heusch, ik geloof, dat u het n
aantrekt," zeide zg. „Ik g-jloof het
heusch omdat omiat
„N&tuurigk trek ik hst me aaa,"
zeide ik. „Welke man zou dat niet
doen, als hg hoorde, dat zco'n groote,
sterke kerel een vrouw mishandeld
had
Zg haalde laag adem als zuchtte
zg.
„O, welke man niet!" zeide zg
v>g melancholiek Ban ging zg plot
seling op heel anderen toon voort i
„Dus u vindt dat ik Don vergiffe
nis moet schenken
Ik gaf geen aatwoord. „Vindt u
het niet?" drong zg aan.
„Ik vind, dat hij het misschien
niet verdient, dat u zoo hard tegen
hem bent", zeide ik. „Ik weet, dat
hij erg veel spgt heeft 07er wat
er vanavond gebeurd is, maar het
was niet heelemanl zgn schuld".
WITTE WEEK. Reclame Aanbieding.
j'Jj
REGENJASSEN
Ge&tretpte Karpetien 3X*vanaf f 11.90
Gebloemde Karpetten 3X^f14.90
Piima Axminster Karpetten 3><4... f34.90
PRES KRUGERSTRAAT 10.
Naar het Engelssk van
RUBY M. AYRES
door W. J. A. ROLDANUS
„Zoo moet u niet praleu", zeide
ik viug. „Hst is dwaas en bo-
veacien meent u het Riet. We
hebben aliemaal soms zoo'ngevoe
dat weet ik
„U zult nog een vreesaigke koude
vatten", zeide ik, „U moet dadeigk
naar binnen gaan".
„U moest liever caar fci'tieD
gran", viel zg plorsel.cg uit, „U et
geleden in da'afschuwelijk* theater
zag u er al doodmoe uit. Ga naar
huis, a s heï u bel eft".
Er klonk iets imeekends ia haar
ateic voor eea raa*, die gdeler
was dan ik hoop dit ik ba», zou
het geklosken hebbea als.f het voor
haar em zaak van bela g was, dat.
ik moe was
haar wist, heel goed ia staat voor
zichzelf te zorgea.
„Goeden Daêhf," zeide ik weer en
oaze handen lieten eikaar 'os.
Maar zij ging «iet en ckchoonik
haar niet zien koe, want zg stond
in do schaduw met het licht aestei
zich, kon ik voelen, dat baar blikken
mga galaat opnamen.
„Bent u vaa plan Dots hier
van iets te vertellen t* vroeg zg
aarzelend.
„Neen, tenzj u hat liever wilt,"
antwoordde ik.
Zö fcaildo haar schouders op,
„Z 'g h«t hem, als u zin hebt
met komt er niet. op aan ia ieder
geval zal hij er zich toch weinig van
aastrakke;?."
„Wat bedoelt u vroeg ik. Na-
tuurigk zal hg «et zich aantrekken
Morgenochtend komt a lea weer ia
orde ik hoop, dat u het hem
vergeven zal, en Ik hieid cp,
terwgi mgn oogeaop haar slanken,
b^ooten arm bleven rusteK.
Wordt vervolgd.
