IJmuider Courant A f Ru I rit iterdag 3 Juni Tweede blad PREDIKBEURTEN IJMUIDEN. NED. HERV. KERK. Ie Pinksterdag uurDs. Erdman. 5 uurDs. V. Oostrom Soede. 2e Pinksterdag uurDs. Erdman. IOOPSGEZ. GEM. AFD. PROT.-BOND. Ie Pinksterdag 0.30 uur: Ds. W. Luikinga. 2e Pinksterdag OEEN DIENST. GEREF. KERK. Ie Pinksterdag 0 uur: Ds. Buffinga. uurDezelfde. 2e Pinksterdag uurDs. J. D. Boerkoel, van Velsen. CHR. GEREF. KERK. Ie Pinksterdag uur: Ds. J. B. O. Croes. 5 uurDezelfde. 2e Pinksterdag 0 uur: Ds. J. B. O. Croes. VELSEROORD. NED. HERV. KERK. Ie Pinksterdag 0 uur: Ds. T. J. v. Oostrom Soede, van muiden. 2e Pinksterdag uurOeen dienst. GEREF. KERK. Ie Pinksterdag p uur: Ds. Wissink. 5 uurDezelfde. 2e Pinksterdag 0 uur: Ds. Buffinga, van IJmuiden. VELSEN. NED. HERV. KERK. Ie Pinksterdag 0 uur: Ds. Eggink. 0 uur: Kinderkerk, Lokaal Wijkeroog. 2e Pinksterdag 0 uur Oeen dienst. WIJKEROOG. GEREF. KERK. Ie Pinksterdag 0 uurDs. Boerkoel. 5 uurDezelfde. 2e Pinksterdag 0 uur: Ds. H. M. Oroenewege, van Halfweg SANTPOORT. NED. HERV. KERK le Pinksterdag 0 uurDr. O. A. van den Bergh v. Eysinga 2e Pinksterdag Dezelfde Beide dagen collecte orgelfonds. EVANGELISATIE. 10 uurM. D. Oijsman, Thel. Cand. te Leiden 2e Pinksterdag Oeen dienst VAN DEN WACHTTOREN. Vierderlei Pinksterstemming. Pinksterstemming. Lekker met Pinkster vier dagen vrij! 't Moest veel vaker Pinkster wezen! Dat is de Pinksterstemming van een achtjarige, die zich in een school als —een kwikstaartje in de kooi voelt en het leven behalve de schooluren nog ie8een pretje vindt. Er moesten veel meer ^Zondagen in een jaar zijn! ir>' De achttienjarige leest alle mogelijke aankondigingen van Pinkstervermake- le4ijkheden zooals een fijnproever, die enieens extra lekker wil eten, een spijslijst enkeurt. Wat zal het zijn: Zangersfeest, ^voetbalwedstrijd, fietstocht, water- ^sport? Men heeft niet alleen te kiezen; klier moet een afspraakje gemaakt wor gden met de vrinden en ook wel eens de,met een vriendin. De wereld vol men- ■ik&cjïen dn de luchf vol geuren en de fd%)osschen vol zangen en het hart vol tjonge blijdschap. Het leven is mooi en de toekomst vol beloften. De storm van ierdollen levenslust en het vuur van jon 'önge liefde, dat is de Pinksterstemming "Hvan den achttienjarige, Het dartele veulen wordt het rustig zijige haartjes en de heldere oogjes en (men geniet zoo zijn Pinksterstemming van huwelijksgeluk. De tachtigjarige kent niet meer het [blijde vacantiegevoel. Hij warmt zich een beetje aan al die Pinksterfeeste- llijkheid, hij leeft wat mee met de jon- geworden is, antwoordt misschien met grimmige troost ja! Doch wat is het antwoord van regee- ringswege? Zal er „ja" geantwoord worden, om dat men op de ruïne van het IJmuider- Visscherijbedrijf een bloeiend Staats- van ook zoo geren, die het leven nog zoo mooi vin den, maar hij laat anderen zingen en luistert, laat anderen dol doen en glim lacht, laat anderen de wereld intrek ken, maar kuiert zelf hoogstens een kwartiertje en zit in zijn makkelijken stoel en peinst. Peinzen is geestelijk herkauwen. De peinzer beziet het leven met aandacht. Zoo denkt onze grijsaard aan zoo me nig oordeel over het leven. Het is niet altijd bier met suiker. Het is een rare grap, die altijd slecht afloopt. Het is een zeepbel, die even dichtbij en mooi is,-maar weg is hij. Het is eigenlijk een jakkeren en jagen voor jezelf, wat voor deel en vreugde en de weitasch blijft leeg. Hoevaak heeft hij in dezen geest niet over het leven hooren spreken. Hij heeft dien morgen als reeds zoo vele jaren in de kerk hooren spreken van Heiligen Geest en gezongen: Uit den hoogen wordt G'als regen overvloe dig uitgestort. Maar nu denkt hij aan deze wereld en dezen tijd, die hem is als een donke re nachtelijke hemel vol donderbuien. Overal werken verwilderende en ver woestende krachten. Hij ziet nergens werking van een Heiligen Geest. Maar dan komt de verzachtende overweging: 't Legt misschien aan mij. Ik ben te oud, om dezen tijd te begrijpen. Er moet toch ook nu wel iets goeds en schoons aan het groeien zijn. En dan schiet hem het woord te binnen, dat een andere grijsaard Krueger zelfs in zijn bitterste oogenblikken niet verloo chende: Alles kom reg! En hij eindigt zijn gepeins met een: Ik zal het niet beleven en kan het nu ook nog niet zien, maar er zal uit al dit kwaad toch wel iets goeds voortkomen! Dat is zijn geloof in Heiligen Geest. Maar dan wendt hij zijn gedachten af van deze booze wereld en denkt aan zijn kleine wereld. Hij is met de jaren wel stil maar geen mopperaar gewor den. Hij vindt het leven nog wel goed Straks komen de kinderen thuis. Zijn schoondochter is altijd even lie:" vooi hem; het eerste kopje zal ze straks weer voor hem inschenken. Zoo zijn ei duizend kleinigheden, waarmee ze hem eert en het leven veraangenaamt En zijn jongen is nog altijd zijn jongen Als hij soms zegt, dat hij, oude man een heele last voor hen is, dan zegi iiij weer hartelijk: Vader heeft vrocgei voor ons gewerkt, nou werken wij vooi vader. Ieder zijn beurt. Dat is recht. En dan krijgt hij den kleinen mai straks op zijn knie. Hij is er nog dollêi op dan zijn eigen vader en moeder. Al leen om dat kleine wichtje zou hij nog wel vele jaren willen blijven leven en als ze dan straks na hun wandeling weer allemaal bij hem zijn, dan geniet bij van zijn Pinksterstemming en dai schieten hem de woorden te binnen: Wat is de geest des Heeren? 't Is liefde, liefde alleen! Zoeker. Visscherijbedrijf waant te kunnen op bouwen? Zou er daarom niets geantwoord en vooral niets gedaan worden, omdat IJmuiden zoetjesaan rijp wordt om ver- schacherd ie worden, nu het particu lier initiatief zoo ongeveer lamgesla gen is? Zou eerst bij Staatsexploitatie van het Visscherijbedrijf bevoorrechting boven recht kunnen gaan? Zou er dan een tijdelijk invoerverbod komen, om onnoodige, ongewenschte, overstelpende, vreemde aanvoer te weren? Of zou dan een andere, makkelijker door te voeren maatregel haastelijk, als onvermijdelijk en vanzelfsprekend, worden doorgedreven? Door van regeeringswege voor de IJmuider-Visscherij niets te doen, kan het Rijksvisschershaven-bedrijf, alleen voor buitenlandsche en niet te IJmui den gevestigde bedrijven, op den duur ook geen standhoudenl Of denkt men werkelijk de kwijnen de bedrijven te IJmuiden in de toe komst nog zwaarder te kunnen belas ten? Is het voorkomen van den ondergang van het I Jmuider-Visscherijbedrijf, me de van de aanverwante bedrijven en zelfs van het Rijksvisschershaven-be drijf niet de aandacht waard van de Nederlandsche Regeering? en den Nederlandschen Belastingbetaler? en van al dezulken, die te IJmuiden hun bestaan genietenf?) of voortsleepen? Of is er wellicht van regeeringswege in stilte al geantwoord en genoeg gedaan?? Dat zulks dan openbaar en algemeen bekend worde! 't Is onze ondergang ofonze her leving! En inmiddels is het vreemde, buiten landsche element in de Rijksvisschers- haven het bevoorrechte! X. IN EN OM DE VISSCHERSHAVEN TE IJMUIDEN. as, II. t Wat moet er gedaan worden om tc Ivoorkomen dat ons IJmuider-Vissche rijbedrijf een geweldadigen dood sterft Laat ons niet vragen wat er al ge daan had kunnen worden! Zal er nog eerst getwist moeten worden of er wel iets gedaan moet worden? Laat ons dan vooraf deze vraag be antwoorden: Moet het IJmuider-Visscherijbe drijf in de algemeene ontreddering maar te gronde gaan? En met dat bedrijf alle aanver wante bedrijven? Deze vraag snel met „ja" of „neen1 [beantwoorden, zou heel wat besparen - O U UCU1 *v«l MGOpur. Cl ee'voortdravende paard. De acht-en-twin-1 in een tijd dat men bezuinigen moet e>. antigjarige wandelt naast zijn vrouw en I niet verkwisten mag. Peen kinderwagen. Hij is een slachtoffer ^'alleen in spotbladen. Want zooals er in'vele lieve schoonmoeders zijn, zijn er 'Pook gelukkige mannen, die een kinder- wagen escorteeren. Het leven is nu eel ernst, werken en zorgen voor een gezin. 'an Aanpakken iederen dag weeraan. Reke iktnen, om er te komen en ook denken aan !erdètoekomst. Daarom zoo prettig een cW paai: vrije dagen. Men hoeft niet fe ),,r haasten, men wacht, tot moeder de [vrouw alles opgeredderd heeft en dan ^aSgaat men de mooie, wijde wereld van tebloemrijke weiden en frischgroene wouden in en babbelt genoeglijk over niemendalletjes en kijkt telkens onder Aen kap naar dat rose kopje met da (Wij hebben natuurlijk geen bezui niging op het oog, die de wijsheid zou bedriegen!) Het Rijksvisschershaven-bedrijf is hierbij ook gemoeid, spreekt ook mee werkt fnuikend, zoo het niet mee werkt en zal zich van daden ook niet kunnen onthouden als het vanzelfspre kend is, dat wij met neen, duizendmaal neen, beantwoorden! Als grpot ep klein, onverschillig wie ip IJmuiden niet antwoordt met neen dan verstaat men in IJmuiden zichzélf niet. Eene samenleving, welke tegen zichzelf gericht is, moet te gronde gaan! Wie te IJmuiden reeds slachtoffer INGEZONDEN MEDEDEELING. enjepAfltfP&Dg. BleekzuchtDuizeligheid Zwakte, Rugpijn Voortdurende vermoeidheid. Neem MIJMHARDT'5 STAAL —TABLE TTEM J Per flacon 90cl bij Hpo/h en drogisten V NATUURWANDELING E N. IV. „De Binnenduinen". Nu in deze Meidagen, wanneer in di omgeving van Santpoort en Velsen al les op zijn mooist is, kunnen wij niel beter doen dan onzen tocht langs der voet der duinen voort te zetten. Er zijn weinige streken zooals deze, welke zooveel afwisseling aanbieden, niet al leen wat de gelegenheid tot wandelen of fietsen betreft, doch ook aangaande de gesteldheid van het landschap en den aard van den bodem. Wij hebben hier evengoed als duin- ep geestgron den, ook klei- en veenland. In ons vorig artikel spraken we ovei de lange laan, den Kruidbergerweg die van Santpoort uit den spoorweg kruisende, bij het landgoed Duin er Kruidberg uitkomt. Ter eene zijde hebben we heuvelachtig terrein met al lerlei houtgewas, doch hoofdzakelijk eikenhakhout begroeid, alles zand grond; doch aan de andere zijde laag gelegen veenachtig weiland. Men noemt die weiden de „Schipbroek' doch het kan ook zijn, dat ze eigenlijk „Schiebroek" moeten heeten. De dich ter W. J. Hofdijk spreekt tenminste in zijn „Kennerballaden", handelende over deze omgeving in den middel eeuwschen tijd, over 'het „Schiebroek' en „Rumpelerveld". Doch de hoofd zaak die onze opmerkzaamheid trekt is hier, het plotseling afbreken der duinen en het overgaan in een laag ge legen vruchtbare weidestreek; aan bei de zijden door begroeide heuvelachtige zandgronden helend. Deze zijn hier de voorplaats van het landgoed „Duin en Kruidberg" met de oprijlaan. Daar ligt ook de „Spanjaardsbprg" en werd de Huize „Valckenhoef' gebouwd. Aan de zuidzijde van het lage veenland lig gen het uitgestrekte „Neethof" en het „Terras", het laatste jammerlijk ge sloopt en van zijn hoog geboomte be roofd in den tijd van brandstoffennood. De "Spanjaardsberg" en het „Terras" herinneren aan den tijd dat Haarlem door de Spanjaarden belegerd werd en uit deze plaatsen waarschijnlijk beschoten. De naam „Terras" is, vermoed men, afkomstig van het Spaansche El Terracio of Fransch Re- tranchement (verschansing, leger plaats). De vier enorme wallen duiden er ook op, dat de Spaansche troepen hier evenals bij de ruïne van Brederode een versterkt kamp hebben gehad. Het veenachtig weiland bij Santpoort beslaat een betrekkelijk kleine opper vlakte en gaat ook Oostwaarts naai den kant van den Rijksweg spoedig weer in Duingrond over: „Thorn" en de boerderij ,,'t Huis ter Bildt". Wij zijn hier dan ook op de verspreidlig- gende „Binnenduinen", die op veh plaatsen geslecht, doch niet overal, zich over de geheele lengte dér provinciën Noord- en Zuid-Holland zigzagsgewijze op ongelijken afstand der eigenlijke duinen uitstrekken. Onderling zijn de binnenduinen van den grooten duinke ten door lage veenachtige landerijen gescheiden. Bij Hillegom en Lisse is de afstand tusschen binnenduin en zee duinen zeer groot en bedraagt wel een klein uur gaans. Santpoort, Schoten en Haarlem lig gen op deze gedeeltelijk vlakgemaakte zandstrook. De Groote Markt te Haar lem ontleende er waarschijnlijk haar ouden naam aan en werd „het Zand" genoemd. De vorming der duinen is in 't alge meen een langdurig proces geweest, dat nog heden' ten dage voortduurt. Het veen ontstond door den humus van verteerde bosschen en planten groei. Het onderstuiven van bosschen door de altijd in beweging zijnde zee- en duinen speelde een grooten rol, tot dat een voldoende beplanting door menschenhanden de duinen eindelijk eenigszins bedwong en vastlegde.- Hoe de binnenduinen ontstonden en daar als een voorgebergte afgezonderd van de groote duinerij bleven liggen door water en veenplassen gescheiden? Overstroomingen en latere droogleg ;ing hebben het hunne er toe bijgedra gen om dezen toestand te scheppen. In den voortijd moet er zich hier langs de kust een groot woud hebben bevon den, dat door de zee overstroomd en onderstoven door de zich vormende duinen, verdween. Dat bewijst ons de darie of derrie, die zelfs onder de dui nen gevonden wordt en geperste veen is.(') Rivierklei wordt aangetroffen bij Brederode en het meertje van Caprera bij Bloemendaal, zeeklei in de Meerwei len bij Velsen en in den Polder de „Vel- serbroek" bij Santpoort. Vroeger overstroomden deze landen bij hoogen stand van „het IJ" en het Wijkermeer en veranderde het achter gelaten slib naderhand in vruchtbare klei. Over 't algemeen heeft men met de binnenduinen die een zeer mooien plantengroei hebben, waar schoone dennen, beuken, meidoorns en larixen wassen, ruw geleefd. Hier onder Sant poort en Velsen zijn ze nog vrijwel in tand gebleven, doch verder zuid waarts, te beginnen te Vogelenzang en voortgezet naar Hillegom en Lisse wer den ze gaandeweg afgegraven en tot bloembollenland ingericht. De meeste buitenplaatsen lagen op die reeks bin nenduinen en van vele kan men nog slechts een spoor van hun vroeger be staan vinden in oude boeken of den naam op een of ander landhek. Santpoort alwaar wij nu op onzen tocht zijn aangeland, ligt ook op de binnenduinen, doch aan de Oostzijde van den Rijksweg begint bijna onmid iellijk het kleiland. Bepalen we om echter om aan de West- en Zuidzijde van het dorp te blijven dan zien wij di reet het duinkarakter aan hoornen planten, bloemen ja aan het onkruk zelfs. De zandgrond is er mager en wat er ger is, droogt spoedig uit, vooral in d laatste jaren nu de duinen hun. vocht door de waterleidingen wordt ontno men en de duinbeken dikwijls droog liggen. Het wordt nu ook al het tweede jaar van droogte en vele gewassen en vooral oude boohien hebben het zeei kwaad te verantwoorden. Vele planten die vroeger welig in de duinen tierden vindt men haast niet meer of in armoe digen miniatuurtoestand. Onder Santpoort groeien gewillig het Kweekgras, het Drieblad, de Wilde Spurrie, het driekleurig viooltje, het Maartviooltje (welriekend), de paar den- of kattestaart, als woekerplanten op de slechte gronden; later de Klap roos, de §t, Teunisbloem, de Stalkaars of Toorts en andere die wij nog zullen tegenkomen. Behalve de Primula Veris of Sleutelbloem, vindt men de Lelie der Dalen en het Salomonszegel hier allen in het wild. Op de betere gronden die door bemesting en bewerking rijker aan humus zijn geworden, ziet men weer andere onkruiden die wegens hun voortwoekeren lastig zijn voor den tuinder, nl.: het Kruiskrpid geelbloei end, de Möhringia of Muur, de Wilde Boekweit, de rood© Wilg, de Brandne tel en de Moeide. Het Hoefblad, uit de kleistreken geïmporteerd, groeit hier ook wel eens en is een der meest ge vreesde onkruiden. De bosschen in deze streek oorspron kelijk natuurbosschen die zich zelf zaaiden en zoodoende in standbleven, zijn langzamerhand gedeeltelijk dooi de leiding van menschenhanden, kul- tuurbosschen geworden. Zoo spreekt men van eiken- en esschenhakhout, dat is: houtgewas hetwelk op geregelde tijden om de zooveel jaren gehakt wordt en dan opnieuw uitloopt. Van zulke bosschages heeft men er vele in dezen omtrek. Na het afhakken wordt ,e grond soms tusschen de stoven om- eprakt en met aardappelen bepoot, of wel blijft ze braak liggen. Dan treden de woeker- en klimplanten op eens te voorschijn, planten die men er toen het bosch was, in 't geheel niet zag of ver moedde. Waar komen ze op eens van daan? De Blauwe Distels, de Wilde Papaver of Klaproos, de Toorts of Stalkaars, de Wilde Vergeet-mij-niet, enz. en verder alle planten, die onder het hooge hout gewas geen gelegenheid hadden zich te ontwikkelen? Het wonder der natuur is, dat de za den dezer planten zoolang bleven sla pen en de ondervinding heeft geleerd, dat dit zoo is en dat niet alleen do wind en de vogels de zaden overbren gen, Bij den toenemenden groei van het bosch verdwijnen ze weer gaandeweg en worden overvleugeld. De omgeving van Santpoort is zeer boschrijk en wat meer zegt er is veel. vrije wandeling, wij hopen dat het pu bliek niet door wangedrag of onacht zaamheid met vuur zelf oorzaak zal worden dat alle bosschen afgesloten worden. Volgend stukje hopen wij onze be schrijving voorttezetten over de bos schen en landgoederen langs en op de binnenduinen bij Santpoort en Bloe mendaal. S. Chr. L. P. Een mooi darielaag is thans te zien te Overveen bij de afgraving der :anderij aldaar. INGEZONDEN. Buiten verantwoordelijkheid der Redactie. De Harlngvisscherij. Mijnheer de Redacteur! De in de laatste maanden ontvangen berichten hadden bij mij reeds het plan loen opkomen, de vooruitzichten van le aanstaande haringvisscherij ook iens van iets minder pessimistische zijde te beschouwen, dan die in den aatsten tijd in alle courantenartikelen, laarverslagen en redevoeringen naar /oren gekomen is. Het Haringbericht in De Nieuwe volaard. Crt. van 26 dezer uit Hamburg, gedateerd 20 Mei, deed mij besluiten. Ongetwijfeld hebben de reederijen enige zeer moeilijke jaren medege maakt en zijn de vooruitzichten nog .liet schitterend. Toch geloof ik, dat men de moed niet geheel behoeft te verliezen en men het pessimisme voor- il niet moet overdrijven, Met een ein- leloos klagen tegen, elkaar is het be- lrijf zeker niet gediend en helpt men ilkaar nog meer in de put in "plaats van er uit. De vooruitzichten zijn nu beslist be ter dan verleden jaar. Toen begon de ïieuwe visscherij niet alleen met een voorraad oude haring in ons land van :a. 180.000 kantjes, maar lagen boven- lien in Engeland ongeveer 1 millioen ton onverkocht, terwijl in Duitschland lehalve andere soorten nog l1/4 mil lioen ton oude Noorsche haring op de narkt drukten. Onder deze omstandig heden was het eenerzij ds gelukkig, dat le nieuwe visscherij in alle landen zooveel minder opbracht dan in nor male jaren, al bezorgde de ongunstige visscherij onzen reeders ook weer een lecht seizoen, Nu is de toestand deze, dat de we reldvoorraad haring zeer gering is, ter wijl Rusland weder als afnemer op de markt verschenen is. Al koopt Rusland lan nog geen Ilollandsche haring, om dat deze te duur is, het zal ons onge twijfeld toch indirect ten goede komen, 'dat Rusland in Noorwegen 400.000 ton nen gekocht heeft en waarschijnlijk ook wel van Engeland zal koopen. We gaan dus het nieuwe seizoen on getwijfeld gunstiger in dan verleden jaar en het verwondert mij, dat vele reeders verleden jaar met de enorme wereldvoorraden wel de moed hadden hunne schepen uit te zenden, terwijl zij die moed nu schijnen te missen. Ma ken de in de laatste jaren geleden ver liezen het den reeders onmogelijk aan de visscherij deel te nemen, dan is het een ander geval en het is te hopen, dat zij dan steun zullen vinden. Van verschillende zijden ontving ik.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1922 | | pagina 5