VOO No. 82 Zaterdag 12 Augustus 1922 7e Jaargang Verschijnt Woensdags Zaterdags Abonnementsprijs: f 1.— per 3 maanden, franco per post f 1.35 Abonnementen worden aangenomen aan het Bureau en bij de Agenten. Tot plaatsen van advertentiën van Buiten de gemeente VELSEN in dit blad is uitsluitend gerechtigd het Advertentie bureau P. F. C. ROELSE, IJMUIDEN. Advertentiën uiterlijk in te zenden WOENSDAO tot 9 uur v.m. en VRIJDAGS tot 4 uur n.m. Uitgave van de N. V. UITGEVERS Mij. „IJMUIDEN" ADRES VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE N. V. DRUKKERIJ SINJEWEL Willemsplein 11 Telefoon 153 IJmuiden Tngezcwde mededeelingen 40 ets. per regel Advertenties van 1 l en m 5 regels fl. iedere regel meer 20 ets.Compact gezette advertenties van 1 t en m. 5 regels f 1.25, iedere regel meer 25 ets. Kleine advertenties en familieberiehten zoomede vereenigings advertenties uit de gemeente, uitsluitend bij vooruitbeta ling, van 1 tot en met 5 regels f0.75, iedere regel meer 15 ets Bijnietcon «nte betaling worden de gewone prijzen berekend Advertenties «-adres bmeau au dit blad* 10 ets. extra; voor bezorging van op advertenties ii gekomen brieven wordt 10 ets. in rekening gebracht Bovenstaande regelprijzen worden met 5 ets. verhoogd voor advertenties van buiten de gemeente Veisen DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. DRINGEND VERZOEK om bij verhuizing het oude en het nieuwe adres, NIET aan aen looper, doch aan ons bu reau WILLEMSPLEIN 11, op te geven. De Administratie. Kleine Advertenties en Familieberichten kosten bij VOORUITBETALING slechts 15 Cent per regel. VAN DEN WACHTTOREN. Voeten vegenl Menige deur is een wetstafel. Er zijn regels voor het gedrag op aangebracht. Niet rooken! Niet kloppen! Deur slui ten! Niet spuwen! Dat zijn eenige deur geboden. Onlangs zagen we op een deur de vraag: Hebt gij ook iets vergeten? Een uitstekende wenk op een deur, waar voortdurend vele menschen in en uitgaan. Maar men vergeet al spoedig die vraag te lezen, wanneer mm ze tel kens weer ziet. Soms ziet men ook het bevel. Voeten vegen! Menige huismoeder ergert zich bont en blauw en windt zich op, als haar jongens weer van buiten komen en om te beginnen de hagelwitte dweil voor de deur, dan de mat, de gang, het kleed in de kamer en het heele huis vuil maken, in plaats van eerst huiten goed hun voeten te vegen. En vooral in de vacantietijd loopen de jongens als rustelooze jonge honden voortdurend in en uit. Maar is het de moeite waard over deze kleine ergernissen in de krant te schrijven? Foerster, de bekende op voedkundige heeft het wel de moeite waard gevonden erover in zijn Jeugd- leer een paar fijne opmerkingen te ma ken. Het huiselijk leven geeft weinig of geen gelegenheid tot grootsche hel dendaden, maar wel, om groote gevoe lens in vele vriendelijke en weldadige manieren, woorden en gewoonten te uiten. Bij de Arabieren ontschoeit zich de zoon, als hij de tent zijner moeder bin nengaat, als of die tent een heiligdom en zij een heilige ware. Onze jongens nemen daarentegen dikke klonters modder en heele wolken stof mee, als- ze binnenkomen. Door hun voeten eerst te vegen en niet binnen te stuiven maar bescheiden en bedaard binnen te ko men kunnen zij op een prettige en aan trekkelijke manier een onzichtbaar ge voel een zichtbaren vorm geven: het gevoel van liefde, het verlangen het haar niet moeilijk te maken en haar zorgen niet te verzwaren en haar rust niet te storen. Als we bedachten, dat wij onze beste gevoelens voortdurend in allerlei kleine gedragingen en ge woonten kunnen uiten, zouden we he ter op vele hebbelijkheden toezien en elkander het leven vrij wat aangena mer kunnen maken, zelfs door stee vast onze voeten te vegen! Internationaal Schaakconcours. De vele vrienden van het edele schaakspel zullen wel met groote be langstelling den strijd volgen, die thans te Londen gevoerd wordt tus- schen de ~beste schakers der wereld. Het bord met de vier en zestig hokjes is een slagveld, waar een lieete strijd gevoerd wordt. Geniale invallen, fijne berekeningen, vooruitziende blik, the oretische kennis en ook nog een weinig goed geluk geven in dien strijd den doorslag. De sterkste schaker der we reld Capablanca zal zijn soem te ver dedigen krijgen tegen de vele schaak- geniën van Rusland, Polen, Duitsch- land, Czecho-Slowakye, Hongarije enz. Zelfs een Indiër zal aan het bord zitten en zijn meesterschap toonen in het spel, dat ook van Oostersche afkomst is. Het is eigenaardig, dat de Engel- schen in het schaken niet uitmunten. Zij hebben eigenlijk geen enkelen groot meester. Hebben ze wellicht te weinig- fantasie voor dit spel? Aan taaie vol harding, koel en doordacht overleg ontbreekt het hun niet. Hoezeer dit tournooi de aandacht trekt, blijkt wel uit het feit, dat zelfs het Lagerhuis prijzen beschikbaar gesteld heeft. Tegenover de vele sport, waarbij het op vlugge en sterke armen en beenen aankomt, neemt het schaakspel een eigen plaats in. Het is een zuiver gees telijke sport, die zelfs door lammen en blinden beoefend kan worden. Licha melijke oefening is zeker nuttig, maan ze neemt in onzen tijd wel eens een te groote plaats in. Daarom moeten jonge menschen liet schaken beoefenen, dat alle spanning, bekoring en geestdrift meebrengt van iederen strijd en tevens het denken wekt en sterkt. De Engelsche staatsman Bonar Lav heeft ter gelegenheid van dezen schaakwedstrijd verklaard, dat liet schaken hem in de laatste moeilijke jaren vaak goed gedaan heeft. Al scha kende vergat hij geheel alle zorgen en vragen, die hem als staatsman vervul den. Het kaartspel leidde hem niet ge noeg af; daarbij gingen zijn gedachten telkens toch weer naar zijn werk. Maar aan het schaakbord vergeet men alles en wordt de geest geheel door liet. spel in beslag genomen. Er is maar een bezwaar tegen dit HET CONSULTATIEBUREAU zal geopend zijn Woensdagmiddag van 23 uur, Wiliemsbeekweg 42, Vslsar- oord. Het onderzoek is kosteloos en ge schiedt door Dr. Anema uit Haarlem, Voorzitter van het Consultatiebureau aldaar. minder opbrengen. Ons volk zou er niet armer maar rijker door worden. Zoo beteekent verlenging van den le vensduur en daling van het sterftecij fer geen schade maar voordeel. Hoe minder de dokter en de doodgra ver te doen hebben, des te beter voor de gemeenschap. BINNENLAND. fijne, geestelijke spel: het eischt een geweldige geestelijke inspanning. Na een schaakavond, hoorden we eens een liefhebber zeggen, moet ik eerst mijn hoofd onder de pomp houden, dan een uur door den wind loopen en als ik dan naar bed ga, gelukt het mij soms, om in slaap te raken. Overigens een prachtig spel, dat nooit verveelt, altijd weer nieuwe situ aties brengt en het denkvermogen scherpt en sterkt. Het is bovendien vrij van veel kwaad, dat met andere sport gepaard gaat. Het maakt niet uithui zig, het wekt geen dwaze roemzucht, het steelt geen tijd, die voor werken en leeren bestemd is en verruwt niet, zoo als met veel lichamelijke sport wel het geval is. Kerkhof-ondernemingen. In een Engelsch weekblad, gewijd aan gemeentebelangen, wördt gewezen op de tekortten, die thans menig ge- meentebstuur heeft op het „kerkhof- bedrijf". liet sterftecijfer is na den oor log gedaald, er zijn minder begrafenis sen en daardoor ook minder inkomsten De stad Londen bestaat uit meerdere gemeenten. Southend is een daarvan en zijn bestuur heeft door een commis sie laten onderzoeken wat te doen is, om het tekort op de exploitatie der kerkhoven te verminderen. Men voelt al, hoe dit vraagstuk tot erg lugubere grappen aanleiding geeft. De commis sie is aan het rekenen gegaan en heeft vastgesteld, dat het tekort op de kerk hofrekening zou verdwijnen, als het aantal begrafenissen per jaar met een zeker aantal stegen. Dat rekensommetje is nog zoo moeilijk niet en zal wel klop pen. Maar de menschen zijn niet van plan, om met hun leven de gemeentelijke re kening in orde te brengen. Men zal dus de belastingen een weinig moeten ver- hoogen of de begrafeniskosten ver meerderen. Er zijn overigens ook zeer heugelijke tekorten. Hoe minder sterfgevallen, des te meer werkers en belastingbeta lers. Hoe meer leven, kracht en ge zondheid, des te hooger peil van wel vaart. De alkoholaccijns zou gerust met vele millioenen mogen verminde ren en ook het vergunningsrecht veel Een 25-jarig jubileum. Den 28sten Dec. a.s. zal het 25 jaar geleden zijn, dat een vijftal personen van uiteenloopenden leeftijd twee nog student aan de Amsterdamsche Universiteit, de drie overige tusschen de 40 en ojö jaar*) - in een bijeenkomst te 's-Hage hun pogingen bekroond za gen om te komen tot de oprichting van een neutrale geheel-onthouders-orga nisatie. Dit feit, hetwelk op 5 en 6 Augustus te 's Hage feestelijk zal worden her dacht bij gelegenheid van de 24ste jaarvergadering der op bovengenoem- den Decemberdag inderdaad gestichte organisatie (de Algemeene Nederland- sche Geheel-Onthouders Bond), is voor de drankbestrijding in Nederland van Jreteekenis geworden. Reeds bestond de verceniging de) Christen geheelonthouders (N. C. G. O. V.), door de toewijding van den beken den ijveraar Ds. Adama van Schelte- ma gesticht. De neutrale radicale drankbestrijders waren landelijk geor ganiseerd in de toen reeds een halve eeuw lang krachtig werkzame „af- schaffings"-vereeniging (onthouding enkel van sterken drank), die wel zijn bloeiperiode met 14000 leden reeds ach ter zich had, maar onder z'n ruim dui zend leden verschillende actieve absti- nentcn telde, die met bekwamen spoed voor „geheel"-onthoudihg den weg be reidden. Het door hen en vele buiten hun ver ceniging staande abstinenten voorbe reide en schitterend geslaagde geheel- onthoudings-kongres van September 1897 bracht echter verandering. Waar de voormannen van de afschaffings- vereeniging den tijd nog niet rijp acht ten voor een radicale invoering van de geheelonthoudingsgedachte voor hun vereeniging, bleek de aandrang om reeds nu tot een neutrale geheelont- houdingsvereeniging te geraken, deels bij" een aantal voortvarende strijders, deels ook van de zijde van meerdere plaatselijke G.-O.-vereenigingcn, die naar federatieve aaneensluiting ver langden, onweerstaanbaar. Zoo kwam dan de nieuwe Bond ook aanstonds met federatief karakter ter wereld, welk karakter hij tot op den huidigen dag bewaard heeft, met groo te innerlijke vrijheid voor de afdeelin- gen. De kracht, welke de Bond, die thans ongeveer 3000 leden in 6S afdeelingen omvat, ontwikkeld heeft, is voor een groot deel gelegen in z'n reeds na en kele maanden met kracht begonnen wekelijksche kolportage, d.i. verkoop a 1 cent, van 'n „Propagandablad", later „De Geheel-Onthouder" geheeten, welks oplaag vóór den oorlog tot het respektabel cijfer van 13.000 exempla ren steeg. De Bond nam o.m. het initiatief tot meerdere centralisatie van de talrijke schakeeringen van min of meer radika- le drankbestrijders-oorganisaties, door een voorstel tot vorming van een Be- stuurdersbond dier vereenigingen; welk voorstel wel onaannemelijk bleek, maar waaruit toch na enkele jaren in praktischer vorm de Denkende N. C. A. (Nationaal Comité tegen 't Alkoholis- me) voortgekomen is. Ook voor de thans zoo ingeburgerde Blauwe Week,' onlangs voor de zesde maal gehouden, ging 't eerste voorstel na enkele jaren in kombinatie met de Neutrale Tempelieren met, sukses herhaald van den Bond uit. Als een bijzonderheid moge vermeld worden, dat de Bond gedurende de ge- heele kwart-eeuw van zijn bestaan on der de hoofdleiding heeft gestaan van denzelfden, die in het oprichtings-ko- mité het voorzitterschap bekleedde. Het waren de heeren Valk, Van Rees, Birnie, Huizinga en Van Mierop. Trampoetser. Zekere A„ zoo vertelt de heer De Jongh in het Maandblad voor Berechting en Reclasseering, wenscht trampoetser te worden. Een bescheiden betrekking, maar het is een slappe tijd eu hij kan daarmede ten minste zijn brood verdie nen voor zich en zijn gezin. Het spreekt van zelf dat bij de solicitatie voor een dergelijk ambt een bewijs van goed ze delijk gedrag moet worden overgelegd. Dat viel onzen vriend niet mee, want hij navraag bleek hij bij de politie te boek te staan als „brandstichter". In Rotterdam, en op de meeste plaat sen elders in Nederland, zou hem dan ook onverbiddellijk de deur voor den neus zijn toegedaan en zou hij voor de ze glorieuze betrekking niet in aanmer king zijn gekomen. Doch gelukkig woonde de man te Am sterdam. Dit is een van de weinige plaatsen in Nederland, waar een com missie bestaat, die het geval nog eens van naderbij bekijkt en den burgemees ter voorlicht omtrent de afgifte van een certificaat van goed gedrag. Bij onderzoek kwam toen aan het licht, dat de man overigens een smette- Reisindrukken uit Oostenrijk. door G. Voet. Een geliefst uitspanningsoord van de inwoners van Graz is Hilmteich, op korten afstand gelegen en met de elec- trische tram te bereiken. Wij zijn et- met onze gastvrouw en haar kinderen ook heen geweest. Aan den voet van de Hilmwarte, een berg van dezelfde hoogte als de Schlossberg, is een prach tig park en een klein meer. Het was schitterend zomerweer en tientallen bootjes bewogen zich over het water. De bootjes kan men huren en ook wij hebben een uurtje gedaan aan deze mooie watersport. Daarna was het goed rusten aan den oever on der het lommerijk geboomte. Natuur lijk is er een restaurant en in het park een muziektent en hadden wij weer 't genot van een goed strijkje. We willen ook den Hilmwarte bestij gen en daar er geen electrische is, moet dit wel te voet geschieden. De be stijging is echter niet moeilijk. Langs goede wegen, steeds beschut door lom- tnerijk geboomte, gaat men al kronke lend naar boven. Daar aangekomen willen wij ook de uitzichttoren beklim men. Dat is een vermoeiende klim. langs die vele trappen. Maar wij wor den er voor beloond: schitterend, mooi er nog dan op den Schlossberg, is het uitzicht hierboven op den Hilmwarte. Daar, aan onzen voet, Graz en den Schlossberg, en overal in 't rond ber gen en bloeiende dalen, met steden en dorpen. Een leeraar van 't gymnasium te Graz, met wien wij in zijn huis moch ten kennis maken en die met ons was in Hilmteich (zijn kinderen waren ook al in Holland geweest), wees ons op Marburg en zeide dat deze stad thans aan Joego-Slavië behoort. En zijn stem trilde van verontwaardiging, toen hij opmerkte dat deze stad door en door Duitsch was en dat de inwoners nu zuchten onder het Servische juk. Geen wonder is het, dat onder deze menschen de Groot-Duitsche gedachte sterk levendig is. In verschillende hui zen, ook bij onzen gast, zagen we em blemen van de Duitsch-Nationale par tij in Oostenrijk, portretten van ex- keizer Wilhelm enz. Wat heeft men van Oostenrijk gemaakt? Een landje van 7 millioen inwoners, waarvan Weénen met 2 millioen. Het is als een lichaam met een veel te groot hoofd. Als het zoo blijft, zal Weenen's bevolking ook wel inkrimpen. Men houdt in deze landen dan ook steeds irredenta, want men zal er noooit vrede mede hebben dat een stad als Bozen en een heele Duitsche streek aan Italië behooren - en als we nog pas in de dagbladen hebben gele zen, dat van 20.000 Magyaren in Pres burg er maar 3 voor aansluiting bij Hongarije waren, dan gelooven wij daar niets van. Van Zevenburgen weten wij, hoe de Roemeensche regeeringspersonen daar een stemming lieten houden, spottend met iedere opvatting van zelfbestem- mingsrecht. Onze nieuwe kennis, de gymnast um- leeraar, was ook zeer vol dankbaar heid over Holland. Zijn twee kinderen waren bij een welgezeten hoer in Rid derkerk geweest en ze hadden 't er -goed gehad. Men kan in Oostenrijk niet begrijpen dat Holland zooveel voor dat land doet. Wij zeiden dat het een plicht van onze dankbaarheid was, omdat wij buiten den vreeselijken oorlog zijn ge bleven. En ook doet er wel toe de aard van de kinderen, de opgewekte natuur en de aanhankelijkheid, waarmede de kinderen zich aan de pleegouders hechten. Bovenal ook de groote dank baarheid der ouders in Oostenrijk, zoo echt gemeend. Want willen zij, ondanks hun ellendigen' toestand, ons niet alles vergelden! We wezen op onze lieve gastvrouw, die ons gaarne 14 dagen had gehouden en die hoopte dat we een volgend jaar dan minstens eenige we ken zouden komen. Want zij zien ons gaarne en zelf kunnen zij het land niet uit. Met heimwee sprak de leeraar over den vóór-oorlogschen tijd, toen ook de Oostenrijkers in de vacantie op reis konden gaan. Dan gingen zij naar Triest of naar Venetië. Maar nu zijn zij gevan gen menschen, wij kunnen er niet uit, zeide hij zuchtend. Zoo is, bij al het moois, dat wij moch ten zien, veel, dat schaduwen werpt op de vreugde van het genieten. Vooral, als men meeleeft met dit zwaar beproefde volk, als men bij Oostenrijkers logeert en met ze spreekt. En hoe waardeenm zij het, als hen blijkt dat ge hun tekort en hun lijden tracht te peilen en dat ge met hen meevoelt. Vooral als ge dc-n zegt dat wij zoo gaarne aan vele kinde ren wat vreugde willen bereiden, ia dat wij ons beijveren om de kinderen sterk te maken, omdat we weten dat dit land straks een jong sterk geslacht zoo zeer noodig heeft. Aldus zijn wij afgedwaald van den Hilmwarte, waar wij genoten van het schitterend uitzicht. Evenals op den Uitzichttoren te Wageningen waren ook hier verschillende steden aangegeven en de richting hunner ligging. Marburg is bij helder weer te zien, maar niet te zien was Moskou, dat ook stond aange geven met als afstand 1700 KAL Gaarne hadden wij van de uitnoódi- ging onzer gastvrouw, om langer in Graz te blijven, gebruik gemaakt. Maar de plicht riep ons weer naar Holland en onderweg wilden wij gaarne nog 't een en ander zien. Over Insbrück wil den wij naar huis reizen. Des morgens half tien vertrokken wij uit Graz en hadden een treinreis van precies 12 uur voor den boeg, want des avonds 9.35 moest de trein in Insbrück aankomen. En dat met een kleine ou derbreking, alleen in Bisschofshoh n moesten wij overstappen en hadden wij even tijd. W ij namen afscheid van onze vrien den in Graz, met de belofte een ander jaar weer terug te komen. Wordt vervolgd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1922 | | pagina 1