BE EEI ZEGT IET DEN ANDER!
WIKKELJUFFROUW.
Fa. J. SPRUIJT
Opruiming
V F 1
Sprnijt(s
JAG. VAN LIEROP
Boekhandel P. F. C. ROELSE
Colbertcostumes naar maat
60 gulden
Spaar- en Voorschotbank Boaz
Jeeschhal
Flinke bekwame
Juffrouw gevraagd.
Maaufaotuurhandel
RECLAME AANBIEDING
Verseh geslacht
Hol!. Rundvleesch.
Madudagochteud blad
van de Courant
Stnjewel's Boekhandel
c. G. VAN E8
Amsterdamsche
liet kan ook niet anderszulke prima courante
frissche Goederen, voor zoo buitengewoon lage prijzen
en tevens nog 'n volledige korting van 10
procent op allesVan de ochtenduren wordt
door velen gebruik gemaakt, wat de vlugge, prettige
verkoop doet bevorderen.
Veel succes hebben wij met de af deeling Witte Goede
ren, zoowel per el als gemaakt, alsook met onze
zoo goedkoope Dekens, Bedden, Matten, Vloerzeilen
en Karpetten, benevens de compleete stellen Over
gordijnen van Rips, Pluchette en Gobelin stoffen
Ziet deze in onze Etalage hangen!
Binnen in den Winkel zijn ook verbazend veel extra
koopjes geëtaleerd. Loopi dus binnen, zonder plicht
tot koopen Velen maken ook gebruik van ons bewaar-
systeem, met het oog op den naderenden schoonmaak
is dit 'n prachtregeling f Vraagt ons inlichtingen f
N.Y. IJ minder Agenturen
en Administratiekantoor
Hypotheken,
Scheepsrerbanden,
van alle nog voorhanden KALENDERS
voor 1923
Ziet de Ëtalage!
Ziet de Etalage!
51 Kanaalstraat Telefoon 115 51 Kanaalstraat
Hi
Frins Hendrikstraat 3 - IJmulden
N V. Bouwexploitatie Mij.
„IN DUSTRI A"
ALOEMEENE VERGADERING
op V R IJ D A G 9 Februari a s.
des avonds ie 71/, uur in de boven
zaal van Hotel Augusta.
Punten van behandeling zullen
per convocatie worden bekend
gemaakt.
De commissie van Beheer.
Losse nummers van het
zijn vanaf Maandag a.s. verkrijg-
baar in
WILLEMSPLEIN, h 5 CENT.
Stoffeerder, Bedden-
en Matrassenmaker,
Jac. van Heemskerkstr. 23
het adres voor
:-: HANDELS
DRUKWERKEN
is
N V. DRUKKERIJ
SINJEWEL
IJMUIDEN
w i l lemsplein
Siephensonstraat hoek Huigensstraat
Geopend van v.m. 8 uur tot
n.m. 6 uur, Vrijdags tot 10 uur,
Zaterdags tot 10 uur.
DAGELIJKS VERKRIJOBAAR
Gehakt per pond
Gehakt 3
Lappen 3
Vet pond
Vet 3
Lappen extra mooi per 5 ons f 0.70
Rib en Baklappen f 0.75
Roastbeaf f 0.80
Rollade f 0.80
Biefstuk f 1.
Kanaalstraat 65, IJmulden Dir.:L. M. Camman Telefoon 103
Agentschap van de Nationale Hypotheekbank
Agentschap van de Rotterdamsche Scheepshypotheekbank
Verzekeringen, Bouwcredieten, Crediethypotheken,
Voorschotten, Boekhouding en Administratiën
PRIMA BEWERKING ELEGANTE COUPE
KEUZE UIT MEER DAN 68 DESSINS
Coöperatieve
Gevestigd te IJmuiden
Raad van Toezicht:
Kanaalstraat 37
Mr. A.W. Hellema, Ir. W. Polderman, H. W.Creutzberg, F.J. H.Schneiders
Rechtskund.-Adviseur: Mr. A. w. Hellema, advocaat en procureur, alhier
Deze Bank verstrekt voorschotk n tegen borgstelling of zakelijke zekerheid
Spaargelden worden tegen uitgifte van een boekje in bewaring genomen
tegen eene rente van 4 pCt. in 't jaar, voor een jaar vast 4'/, pCt.
De bank is geopend: Eiken Maandag tn Donderdag van 7—9 uur nm.
MAX OKELL
Dora Grantham
VROUW EN ARTISTE
Vertaling van
Mavr. B. DE GRAAF-VAN GAPPELLE.
33
HOOFDSTUK XV.
De Scheiding.
Toén Dora wakker werd stond Ga-
briëlle onbeweeglijk naast het ziekbed,
schoon, in haar bevallige kalmte de
engel gelijk, door den schilder voorge
steld aan het leger van kinderen wier
zieltjes door haai' worden gebracht naar
het hemelsche rijk.
Dora zag naar haar zuster, toen naar
het kind. Een hartverscheurende kreet
verbrak de stilte, ze wierp zich op liet
lijk van Eva. De strijd was gestreden,
de overwinning was haar ontgaan. De
krachten begaven haar; bewusteloos
zakte ze ineen. Buiten kennis zweelde
ze acht dagen .tusschen leven en dood.
Niemand dan Gabriëlle en Iiobbs inoch-,
ten hij haar komen. Aan Philip was
door den geneesheer den toegang ont
zegd tot de ziekenkamer. In haar ijlen
noemde Dora steeds den naam van haar
echtgenoot.
Philip, je bent een moordenaar,
kreet ze, je hebt ons kind gedood.
Inderdaad had hij dat, onwillekeurig
was hij de moordenaar van Eva. Had hij
het verlangen kunnen bedwingen om
het kind te zien, zoo zou zij waarschijn
lijk zijn blijven leven door de teere zor
gen die haar omringden. Haar dood was
aan een bijkomende omstandigheid te
wijten. Door zich te bewegen, door het
teere lichaam te willen opheffen, was
de sonde een weinig verplaatst en had
het hart oogenblikkelijk stil gestaan.
De verstikking en dood hadden geen
twee seconden noodig gehad.
Noch Dora, noch Gabriëlle wisten
echter dat Philip de onwillekeurige
moordenaar was.
Bij hemzelf kwam de gedachte even
min op.
Niettegenstaande mijn uitdrukke
lijk bevel, zei de geneesheer, heeft het
kind zich kunnen bewegen. Ze heeft den
hals gebogen.
De laatste woorden die Eva tegen haar
moeder gezegd had, kwamen Dora tel
kens voor den geest.
O mama, wat zou ik graag weer
thuis zijn, u weet wel, daar in dat huis
je waar we zoo gelukkig waren!
Arme kleine! we w a r e n gelukkig!
die woorden van de lippen van een kind
dat door het lot bestemd was om geluk
kig te zijn, had Dora's hart gebroken.
Die laatste woorden van haar ontslapen
lieveling waren de onherroepelijke uit
spraak, het vonnis over den vader ge
veld.
Zoo vurig wenschte de geneesheer
naar ontspanning door tranen. Eiken
dag werd de crisis verwacht, doch die
bleef uit. De arme kranke had het zoo
benauwd, geen traan kwam boven. Voor
haar leven bestond geen gevaar, wel
voor haar verstand. Het ijlen hield dag
en nacht aan; ter nauwernood herken
de ze liaar trouwe verpleegsters Gabri
ëlle en Hobbs. Haar praten was altoos
onsamenhangend; drie namen noemde
ze aanhoudend doorheen, die van Eva,
Philip en 'Sabaroff. Soms riep ze: „Is
hij weg, is die man weg?" en dan zoch
ten de oogen naar een plek op den' arm,
bezoedeld door dien onreiner, kus
„Waar is Philip? vroeg ze meermalen,
hij is zeker ook weg? en dan kermde ze:
Eva? Ja, ik ben alleen, heel alleen,
iedereen is weg!"
Dergelijke uitroepen waren-hartver
scheurend voor de beide vrouwen die
haar verzorgden. Ze koesterden Dora,
streelden haar handen en voelden hoe
lief ze haar hadden; Hobbs met grooten
eerbied bovendien.
Toch wanhoopte de dokter niet. Dora
had een sterk gestel, een krachtigen
wil, een moed zoo groot dat er elk
oogenblik een crisis kon komen die een
gunstige wending bracht in den toe
stand. Hij verzocht dat ze in al wat ze
vroeg zou worden toegegeven. Hij was
geheel op de hoogte van wat in Philip's
huis was voorgevallen. Hij was de
vriend en vertrouwde van het gezin.
Niets was voor hem verborgen gehou
den, zelfs niet het gebeurde in het salon
met Sabaroff. Hij raadde ten stelligste
Philip aan om van huis te gaan.
Je moet het doen, zei hij, de tijd
alleen kan je vrouw genezen. Laat haar
aan mij over. Ga een poos weg. Ze is in
de war, een uitleg zou haar nog veel
meer opwinden en ze is niet in staat om
te luisteren. Ik vermoed dat ze binnen
kort plotseling haar verstand terug zal
krijgen. Haar geestkracht is verbazend
en zal te voorschijn treden door een on
verwacht geval. Spreek haar toch in
niets tegen, zei hij tegen Gabriëlle. Is dei
crisis er geweest, dan moet ze toegege
ven worden in wat ze ook vraagt, onder
werp u aan haar bevelen. Ik wanhoop
zoo min aan de zieke, als aan jou, zei
hij tegen Philip, de hand drukkend van
den armen man die tot tranen toe ge
roerd was.
Philip deed wat hem bevolen was. Hij
verliet de woning, ging twee dagen naar
Parijs en kwam te Londen terug om een
week lang in hotel Alexandra z'n intrek
te nemen, een paar huizen van zijn wo
ning gelegen en van waar hij e enige
malen daags nieuws over Dora kon ver
nemen. Later zullen we hooren hoe hij
zijn tijd doorbracht in die tien dagen
afwezigheid.
Het was nu veertien dagen na den
dood van Eva. Op 'n morgen nadat Dora
ontwaakte uit 'n verkwikkendên slaap
van 10 uur achtereen, waren Gabriëlle
en Hobbs verbaasd de zieke zoo kalm te
zien. Ze was niet alleen geheel bij haar
verstand, doch oogenschijnlijk flink en
sterk.
Den avond te voren had ze voor het
eerst geschreid, maar de crisis was niet
doorgegaan.
Dora vroeg om een ontbijt. Toen Ga
briëlle opmerkte of ze niet eerst zou in
nemen, herhaalde Dora haar vraag op
bevelenden toon.
Ik zeg immers dat ik honger heb.
Ze gaf bevel een dejeuner te brengen,
waaraan gehoorzaamd werd. Ze at een
kleine gekookte tong, een zacht gekookt
ei, twee geroosterde boterhammetjes en
dronk daarbij een kop thee. Gabriëlle
en Hobbs konden haar oogen niet ge-
looven. Het was een verrijzing uit den
doode.
Toen het blad was weggenomen van
het bed waarop het dejeuner haar was
voorgezet, zei ze onverwachts:
Nu sta ik op.
Daar denk je toch niet aan, Dora,
zei Gabriëlle.
Ik zeg je dat ik opsta. Ik ben beter,
veel beter.
Haar oogen stonden werkelijk veel
helderder. De beide vrouwen waren ten
einde raad en wisten niet wat te doen.
De geneesheer moest nog komen.
Wacht u dan in elk geval tot de
dokter er is, zei I-Iobbs dood ongerust.
Mevrouw moet verstandig zijn.
Ze drong er op aan dat Dora in bed
bleef tot de komst van dokter Temple-
ton.
Ik wacht niet, zei Dora, ik zeg je
dat ik op sta. Ze sprong uit bed, wan-
kelde, hield zich zonder hulp verder
staande en zei lachend-:
Zie je wel dat ik beter ben. Ik ben
heelemaal genezen. Ik ga me aanklee-
den en uit.
Ben je nu dwaas? zei Gabriëlle.
Mevrouw fopt ons maar, zei Hobbs
Wel had de dokter gezegd dat Dora in
niets mocht tegengewerkt, doch de zie^i
kenvórpleegsters begrepen dat als zó
zich uit het venster wilde werpen ze
haar moesten tegenhouden; uit te gaan
nu in zulk een staat was bijkans even
gevaarlijk.
Ze wisten niet wat te doen. De dokter
liet zich wachten. Wat moesten ze ei*i
van denken? Was Dora volkomen
krankzinnig, of was de verandering en
verbetering zoo geheimzinnig en won
derbaar?
Wordt vervolgd.
