N.V. Drukkerij Sinjewel
D. Bais Jzn. Makelaar Oude Couranten
Versch geslacht
Holl. Rundvleesch.
Vleeschhal
P.SINJEWEL
Zelf Schilderen.
UW OOGEN ZIJN
WEBER SoZÖ
Groot Woordenboek
Nederlandsche Taal.
Yereenigde Scheepsagenturen
TAN HALYERHOUT& ZWAKT
ZURMUHLEN Co.
ENKELE WOON- EN WINKELHDIZEN
Timmerman -
YELSEROORD
Metselaar en Aannemer
TELEF. 284
Reparatie aan alle Motoren,
25 cent per 5 kilo.
N.V.
Drukkery Sin je wel
Amsterdamsche
Kastpapier
Kastranden
Crêpe-papier
Punaises enz.
Boekh. P. F. C. Roelse
Schilder en Behanger
Glas en Verfhandel
Kwasten en Fenseelen
DE IJZEREN RING
BELEEFD AANBEVELEND
TELEFOON 153
WILLEMSPLEIN II en 16
SuaarbuBies beschikbaar, zoolang de voorraad
strekt.
Renfc 4 pCi.
0nd8r voortdurende contrftle van den
Accountantsdienst der Nutsspaarbanken.
Zitdag voor IJ muiden:
vbk 7—9 Helmifraat 0
Yoor Yelseroord:
Wcsnadgg's vsn 78 Willebrordslr 6.
TIMMERMAN, METSELAAR
1—EN AANNEMER I—I
WILLEM BARENDSZSTRAAT 10
De van ouds bekende Pa. kwali
teit grond- en glansverf van de N. V,
Verffabriek voorheen A. PLÉQINO
Co. fabriek te Velsen ii verkrijg
baar bij
H. Sant, Drogist te IJmuiden.
Fa. Wed. C. Suk, Drogist te
Velseroord.
Fa. C. E. v. d. Laan, Drogist Ie
Velsen.
A. Bos, Drogist, te Wijkeroog.
EEil KOSTBAAR BEZIT
OCX5ART5 TOT PATIEMTEI
BREMS U DIT RKEPTBU
ttÓrtlMQ5TR.IO.riAARLEM;CWAR
WORDT HETCMMCT UITeEVOPtD
In SInjeweI's Boekhandel,
Willemsplein is de inteekening
opengesteld op de nieuwe (6e)
druk van
VAN DALE'S
DER
Hij zal in 10 afleveringen ver
krijgbaar zijné f 1.35 per aflevering.
De prijs voor een compleet in
halfleer gebonden exemplaar zal
voor infeekenaren in geen geval
meer dan f 16.bedragen.
Zoodra 't werk compleet is, wordt
de prijs op I 18.gebracht.
EN
Visseringstraat No. 1 IJMUIDEN Teleioon No. II
PASSAGE-AGENTEN
I voor IJMUIDEN, BEVERWIJK, SANTPOORT EN VELSEN
der
HOLLAND AMERIKA LIJN.
STOOMVAART MAATSCHAPPIJ „NEDERLAND"
KONINKLIJKE HOLLANDSCHE LLOYD.
HOLLANDSCHE STOOMBOOT MAATSCHAPPIJ.
HOLLAND ZUID-AFRIKA LIJN.
KONINKLIJKE WEST-INDISCHE MAILDIENST.
Informaties betreffende afvaarten, tarieven, boekingen,
etc., worden gaarne verstrekt.
Kantooruren van 9 nnr v.m. tot 9 uur n.m.
TAXATEUR HYPOTHEKEN ASSURANTIE-KANTOOR
Belast zich met aan- en verkoop van Woningen enz. TE KOOP
KANTOOR KERKSTRAAT 5.
z.a. Scheeps, stationaire en Automotoren.
Verder aan alle Automobielen en Machines.
Machinefabriek OEBR. TAAT, a/d. Vlsgchershaven IJmuiden,
WILLEMSPLEIN
Stephensonstr. hoek Huygensitnat
Van Maandag tot Donderdagmiddag
3 uur gesloten.
Vrjjdag en Zaterdag den
geheelen dag geopend.
Wilhelminakade 12 Umulden
Voorradig ruime keuze
Behangselpapier en Randen,
Qlaspapier, Olazen Deurplaten
enz. enz.
BELEEFD AANBEVELEND
Oehakt per pond I 0.50
Oehakt ,3 f 1.25
Lappen „3 I 1.50
Vet pond I 0.70
Vet 3 I 1.80
Lappen extra mooi per 5 ons I 0.80
Rib en Baklappen I 0.85
Roastbeaf I 6.90
Rollade I 0.90
Biefstuk f l.io
i—t LEVERT
Handels- en Boekdrukwerken
spoedig, prima uitgevoerd en
tegen uiterst billijke prijzen
NAAR HET DUITSCH VAN
OLGA WOHLBRÜCK
met autorisatie bewerkt door
J. P. Wesselink-van Rossum
12
Dora voelde nog den krachtigen druk
der kleine, smalle hand, was nog onder
de a invloed der grijze oogen, der elegan
te en zoo bijzonder bekoorlijke ver
schijning der ■'Teemde. Het onverwach
te van deze ontmoeting deed haar haar
eigen toestand vergeten. Zij stamelde:
„Niets belangrijks, neen ik wilde al
leen maar vragen, hoe het je giat?
„En daarom ben je van de Maaszen-
sfrasse naar hier gekomen?"
Thomas stak een sigaretta tusscheu
de tanden, kauwde er op, zonder ze op
te steken.
„Nu ik ga", zeide Lyda.
„Neen waarom ik wil niet sto
ren
Dora had geen routine. Alleen den
wensch, aan de situatie al het netelige
te ontnemen. Zij deed alles ontzettend
onhandig. Weer glimlachte Lyda Boga-
toff.
„Van storen is geen sprake, juffrouw
Delfert. Wij zien elkaar zoo dikwijls, dat
wij tijd genoeg vinden ons over alle
mogelijke dingen uit te spreken. Het zal
mij plezier doen, als u mij ook bezoekt.
Uw broer had u allang moeten meebren
gen. Het is heel gezellig bij mij. Er ko
men jonge kunstenaars, er wordt ge
rookt, thee gedronken, over allerlei ver
standigs en dwaas gebabbeld, soms ge
danst. Maar daar houdt uw broer niet
van. Als hij er is, zijn wij altijd heel
braaf, rooken weinig, eten veel taart en
slagroom, en houden vreeselijk ernstige
gesprekken. Is het niet, Thomas?"
Dora kromp ineen. Wat was dat nu?!
Zij noemde hem bij den voornaam?!
Bijna, met afgunstige, doch verrukte
oogen, volgde zij de bevallige beweging
der vreemde, merkte de verfijnde ele
gance harer kleeding op. Zij was niet on
gevoelig voor de adem der groote we
reld, die van het mooie, jonge schepsel
tje uitstraalde. Onwillekeurig kromde
zij de vingers met de niet geheel onbe
rispelijke toppen der handschoenen,
richtte zich op om haar eenvoudig grijs
jacquet beter te doen zitten.
Mama en Ulrika stonden er op, dat
Dora nu voor haar huwelijk haar oud
ste kleeren zou afdragen. Zij mocht toch
den goeden Herman, die „zooveel voor
de familie deed," niet reeds na een half
jaar met toiletaangelegenheden lastig
vallen
„Het huwelijk mijner zuster is spoe
dig op handen," zeide Thomas Delfert.
De jonge Russin lachte, zoodat men
haar schitterende tanden zag.
„Ach zoo ja dan dan moet ik wel
wachten, totdat u met uw man komt.
Dus tot weerzien, juffrouw Delfert...",
Zij drukte nog eens de hand van Dora,
en drukte het binnenvlak van haar,
handschoen tegen de lippen van Delfert.
„Tot morgen, nietwaar?"
Thomas Delfert geleidde haar naai
de voorkamer. De deur bleef open. Do-
ra hoorde nog haar klankvol, zacht
lachen. Daarna werd het stiL Alsof bei
den fluisterden. Ten slotte, week, bijna
teeder: Niet te veel werken, Tho
mas!" en de voordeur viel in slot. Weer
duurde het een poosje, eer Thomas
kwam, alsof hij weer tot zich zelf moest
komen, alsof hij zijn gelaat weer in
de waardige Delfertsche plooien moest
brengen.
En toen nam hij weer plaats aan zijn
schrijftafel, en, ofschoon hij zijn slanke
hand voor het gelaat hield, als om het
licht van de electrische lamp af te we
ren, zag Dora toch, hoe ingevallen zijn
slapen waren, hoe diep de zwarte scha
duwen onder zijn oogen lagen. En iets
als medelijden greep haar aan, en de
angst hem pijn te doen met een vraag.
„Nu, Doortje, wat is er met je? Kom
er mee voor den dag!"
Hij bladerde zonder haar aan te zien
in zijn akten, en zijn oogen, uit welke
alle glans verdwenen was, keken bijna
treurig naar haar op. Zij wilde op hem
toeloopen, een kus op zijn voorhoofd
druk Kim, met nietszeggende woorden
uit de kamer glippen, hem het beetje
geluk niet i cc erven, dat hij misschien
liet laatste uur lied gekend daar werd
aan de deur geklopt. Het meisje zeide,
dat mijnheer aan de telefoon werd ge
roepen.
„Je excuseert mij een oog mblikje,
Boortje
Dora steunde de armen op de knie en
sloeg de beide handen onder de kin. Zij
wist nu belde mama op, of Ulrika, of
de overste. Nu beerschte groote veront
waardiging in de Maaszenst^asse, Hoe
had zij ook kunnen heengaan, zander
iets te zeggen, nog wel nu haar trouw
japon juist weid gebracht. „Zulk een
verregaande eigenzinnigheid 1" riep
mama zeker door de telefoon. Thomas
Delfert kwam weer binnen.
„Wat zijn dat voor dingen, Doortje?
Dat doet men toch niet! Tante Rotli
heeft mama cpgebeld je was zoo op
vallend zenuwachtig geweest, en plot
seling weggeloopen! Mama is buiten
zich zelf! Herman zal je met de auto af
halen
Hij sprak opgewonden als altijd, wan
neer de zenuwachtigheid der Maaszen-
strasse naar hem werd afgeleid. En dat
gebeurde altijd. Ofschoon hij in de
Turmstrasse woonde werd hij altijd
mede verantwoordelijk gesteld voor al
les, wat in de Maaszenstrasse gebeurde.
Hat was natuurlijk zijn schuld, dat Do-
ra nu boven bij hem zat. Hij had haar
dadelijk moeten terugzenden, en in elk
geval moeten telefoneeren! Dat was
gee/i manier; Een bruid bij nacht in de
Berlijnsche straten! Een paar dagen
voor den trouwdag! Als iemand haar
ontmoette, als iemand haar zag! Men
kon toch niet iedereen uitleggen, dat
haar broer in de Turmstrasse woonde.
Het hagelde verwijten en eindelijk zei
de de overste sussend:
„Zeg haar maar, dat ik haar dadelijk
zal afhalen. Laat zij zich maar niet op
winden.''
Thomas Delfert nam weer plaats aan
zijn schrijftafel en zeide:
„Wat ik je verzoeken mag, Doortje,
laat voortaan die buitensporigheden
na."
Zij sprong op, een donkere blos over
dekte haar gelaat.
„Zeg je dat ook tegen je Russin? Het
lijkt mij toch buitensporiger vreemde
heeren te bezoeken, dan zijn eigen
broer." J
Hij streek met het vouwbeen over het
groene laken der tafel, zijn wangen
verbleekten.
„Juffrouw Bogatoff is niemand ver-
antwoording^ schuldig voor haar doen
en laten. Zij kan doen, wat zij wil. Daar
door is zij ook onbeschermd en staat
het ieder vrij, haar aan te vallen
haar te belasteren."
„Ik geloof dat zij in jou haar ver
dediger reeds gevonden heeft."
Het klonk bits en stekelig, ofschoon
zij hem nog weinige oogenblikken ge
leden geen pijn had willen doen, en zij
toch zelf oök onder de bekoring der
jonge Russin was gekomen. Alles kwam
in haar weer in opstand, haar geheele
leven van af den dag, waarop zij haar
verloofde had moeten afschrijven, en
haar zuster haar smart en haar zinnen
had gekneveld met de onverbiddelijk
heid eener krankzinnigenverpleegster.
Nu wist zij het: Slechts om door het
traliewerk harer familiekerker te bre
ken, had zij zich willen verloven, slechts
om den eersten vreugderoes over de
wenkende vrijheid waren haar teeder
verliefde woorden ontvallen, het was
slechts een stormachtige dank, die haar
bevrijder gold. En daarom benijdde zij
de \reemdelinge haar vrijheid, die deze
met geen offer behoefde te koopen.
Zij keerde haar broeder den rug toe,
zij wilde zijn bleek, vermoeid gezicht
niet zien hem wien zij een beleediging
had toegeslingerd. Tranen welden haar
la de oogen.
Wordt vervolgd,
