ORGAAN VOOR DE Gi
NTE VELSEN
PENNAcn
Verschijnt Woensdags Zaterdags
So. 54
Zaterdag 5 Mei 1988
8e Jaargang
IJMUIDER COURANT
Abonnementsprijs: f 1.— per 3 maanden, franco per post M.35
Abonnementen worden aangenomen aan het Bureau en bij de
Agenten. Tot plaatsen van advertentiën van Buiten de gemeente
VELSEN in dit blad is uitsluitend gerechtigd het Advertentie-
bureau P. F. C. ROELSE, IJMUIDEN. -
Advertentiën uiterlijk in te zenden
WOENSDAG tot 0 uur v.m. en VRIjDAOS tot 4 uur n.m.
Uitgave van de N. V. UiTOEVERS Mij. „IJMUIDEN"
ADRES VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE
N. V. DRUKKERIJ SINJEWEL
Willemsplein 11 Telefoon 153 IJmuiden
Ingeiondo mededeelingen 40 cti. per regel Adecrtentie» een 11. en m. 6 regels
f 1. iedere regel meer 20 cti. Compact gelette advertenties van 1 t. en m. 5
rcgola fl.26, iedere regel meer 25 cte. Kleina advertentiei en familieberiohteL
zoomede vereemglngs advertenties nit de gemeente, niteloitend bij voornitbeta-
ling, van 1 tot en met 6 regels (0.T6, iedere regel meer 15 ets. Bij niet eontmte
betaling worden de gewone prijzen berekend Advertenties .adres borcm van
dit klad' 10 ets. eitra; voor bezorging van op advertontiee ingekomen brieven
wordt 10 cta, In rekening gebracht Bovenstaande regelpiyzen worden met
5 ets. verhoogd voor advertenties van buiten de gemeente Yelaen
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE
BLADEN. EERSTE BLAD
OFFICIEEL.
Bekendmaking Drankwet.
Burgemeester en .Wethouders der gemeente
Velsen brengen ter openbare kennis, dat op
27 April 1923 bij hen is ingekomen een
verzoekschrift van:
Johannes Antonius Gouweleeuw, van
beroep bedrijfsleider, wonende te Velsen,
om verlof voor den verkoop van uitsluitend
alcoholvrijen drank in de navolgende loca-
liteitdrie Kamers met Serre, van het perceel,
plaatselijk gemerkt L 49, en gelegen aan
den Wijkerstraatweg aldaar.
Binnen twee weken na de dagteekening
dezer bekendmaking kan een ieder tegen
het verleenen van dit verlof schriftelijk
bezwaren bij Burgemeester en Wethouders
inbrengen.
Velsen, den 2 Mei 1923.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
de secretaris, de burgemeester,
J. KOSTELIJK. R1JKENS.
VAN DEN WACHTTOREN.
De vrouw en de politiek.
Als de vrouwen aan de politiek gaan
doen, zal de politiek ze bederven. Zoo
hebben tegenstanders van het vrou
wenkiesrecht vaak geleerd. De ijve-
raars voor dit kiesrecht zeiden daaren
tegen, dat de politiek gezuiverd en
verhoogd zou worden, als de vrouw
er haar goeden invloed in deed gelden.
Op het Congres voor Zedelijke Volks-
politiek heeft het Soc.-democr. Kamer
lid, mevr. A. E. J. de Vries-Bruins ge
sproken over de vrouw in de politiek.
Zij is overtuigd, dat de vrouw door de
politiek een goeden invloed op het
openbare leven uitoefent. Als staats
hoofden hebben de vrouwen in de ge
schiedenis steeds een goed figuur ge
slagen. Zij wees op Catharina II van
Rusland, die van alle regeerende hoof
den het meest gedaan heeft voor de
versterking- der politieke macht naar
buiten.
De vrouwen reageeren meer emotio
neel op bepaalde vraagstukken dan de
mannen; ze nemen ze minder koeltjes
op, om het populair uit te drukken. Ze
zijn heftiger en daarom volgens som
migen minder geschikt voor de politiek
Men moet dan, zoo raadde mevr. de
Vries-Bruins, voor het politieke leven
vrouwen kiezen, die niet zoo bijzonder
emotioneel zijn aangelegd. Ook kan die
emotionaliteit (lichtbewogenheid) haar
voordeeleii hebben voor de politiek.
Volgens haar zieleleven meent mevr.
de Vries-Bruins, dat de vrouw een be
perkte maar zeer speciale plaats in het
politieke leven toekomt.
Zij heeft in de verschillende landen
waar het vrouwenkiesrecht is inge
voerd, gegevens verzameld van de on
der werp en, waarin de vrouw belang
stelt. Ze betroffen onderwijs, vrouwen
en kinderzorg, ziekenverpleging, ge
zinsverzorging, filantropie, volksge
zondheid, bestrijding van het alcoho
lisme enz.
Meest vraagstukken, die met het ze
delijk leven in verband staan, hadden
de belangstelling der gekozen vrouw.
Een der vrouwelijke Kamerleden
schreef een lijstje van de door haar be
handelde onderwerpen en maakte
daarbij de opmerking: lach niet, ik
^sprak ook over de veerpont. Daaruit
blijkt, dat dit onderwerp naar haar
meening eigenlijk haar niet raakte.
Volgens mevr. de Vries-Bruins zal en
moet de vrouw zich in de eerste jaren
niet met de groote, algemeene politiek
bezig houden. Vele mannen in het par
lement wijden zich echter ook alleen
aan onderdeelen.
Niettemin acht dit vrouwelijke Ka
merlid voor de vrouw een groote, ze
genrijke taak in de politiek weggelegd.
Toch verwacht zij niet, dat de vrouw
de politiek in het algemeen zal verede
len.
Van een vrouw, die leeft en werkt
voor de politiek, zou men wellicht een
geestdriftiger pleidooi voor de vrouw
in de politiek verwacht hebben. Daar
door krijgt haar oordeel des te meer
waarde. Zij gelooft, dat de vrouw zich
het meest aangetrokken gevoelt en ge
schikt is voor kleinwerk, vooral voor
de belangen van zedelijken aard, in het
bijzonder het gezinsleven betreffende.
Maar het is zeker van gewicht, dat in
het politieke leven het zedelijk be-
wustzzijn .sterker tot uiting komt en
in zooverre is de deelname der vrouw
aan het politieke leven winst en kan
men daarvan goede gevolgen verwach
ten.
Ook deze zaak heeft twee zijden;
voorstanders en tegenstanders der
vrouw in de politiek zien er gewoonlijk
slechts eene en oordeelen daarom niet
zoo juist en onpartijdig als deze poli
tieke vrouw.
Een profetenstem over onzen tijd.
We hebben genoeg klagers en mop
peraars en politici met felle, onver
draagzame taal, maar een profeten
woord wordt zelden gehoord. De pro
feet is de man, die uiting geeft aan ze
delijke verontwaardiging, die bestraft
zonder iemand te ontzien en daarbij
den goeden weg wijst.
We meenen in den brief van den ge
wezen Italiaanschen eersten minister
Nitti een profetenstem te herkennen.
Het is een forsch geluid; er spreekt een
geweten uit en het wijst de wereld een
weg, om aan den zondvloed van alge
meene verwarring en nood te ontko
men.
We willen een paar zinnen uit de
zen merkwaardigen brief overnemen.
Nitti noemt de vredestractaten een af
schuwelijke verkrachting der beginse
len van demokratie, zelfbeschikkings
recht en nationaliteit, waarvoor de
landen der Entente eens verklaarden
den oorlog te voeren. Aan de overwon
nene zijn al de waarborgen van vrij
heid en zelfbestuur ontnomen. I-Iet sy
steem van de kosten van herstel noemt
Nitti de misdadigste dubbelzinnigheid,
die ooit in de geschiedenis is voorge
komen. De overwinnaar, zoo schrijft
hij heel scherp, betalen zelf geen
schulden noch rente ervan maar dwin
gen tot betalen van onzinnige schade
vergoedingen in den vorm van kosten
van herstel. De volken, die zeiden voor
de beschaving te strijden, hebben in
vredestijd .negers laten komen, tot
voor kort nog kannibalen, om grond
gebied te bezetten, dat tot de aller
oudste beschaving behoort, waar het
menschelijk vernuft den grootsten
vooruitgang heeft bereikt.
Het grootste gevaar is het zedelijke
en politieke verval van Europa. De
wetenschappelijke productie van ge
heel Europa is verlamd, twee derden
der universiteiten werkt niet of gebi ek-
kig, er zijn staten met een schijnparle-
ment, waar geen vrijheid van cb-uk
pers meer bestaat en geweld dagelijks
hoogtij viert. Dat is nog erger dan d
verloren rijkdommen door den oorlog.
Wat moet nu worden gedaan vol
gens Nitti. In de eerste plaats moet elke
directe poging tot vermeerdering der
bewapening als onbeschaafd bestreden
worden. Landen, die hun bewapening
vermeerderen, tei wijl hun finantiën in
wanorde zijn, vormen door dit feit al
leen een bestendig gevaar voor dei
vrede. Voorts moet elk land, ook hel
overwonnene vrij zijn binnen eigen ge
bied. Thans zijn er staten, die hun sou-
vereiniteit verloren hebben en door be
zettingslegers den onrechtvaardigste»!
roof moeten verduren. De verdragen
moeten herzien worden, want anders
zal een onafgebioken reeks oorlogen
niet uitblijven. K ui opa zal revoluties,
militaire of proletarische dictatuu:
moeten doormaken, al naar de wissel
valligheid der bloedige gebeurtenissoa
De *ange brief eindigt aldus: „Wij
moeten terugkeeren naar de gezonde
beginselen de** democratie en vrijheid,
INGEZONDEN MEDEDEBLING.
y Het beste adres yoor 4
Prima CtiisdiisUBtf) vette».
H \RÏNGKAi)E TELEF 298
die alleen het behoud zijn van de
menschheid en de bescherming van de
veroveringen van het menschelijk ge
weten."
Het ware te wenschen, dat niet alleen
een ex-minister maar" alle staatsman
nen in functie zoo dachten, spraken en
beslisten, de wereld zou spoedig op den
goeden weg tot herstel zijn. Herstel is
nu wellicht nog mogelijk, maar de
kans ertoe wordt met den dag gerin
ger.
Is voorwaardelijke veroordeelintj
duur?
Een der mooiste instellingen van ons
strafrecht is de voorwaardelijke ver
oordeeling, waarbij de straf opgeschort
wordt; tenzij de veroordeelde binnen
bepaalden tijd wederom voor de justitie
verschijnen moet, blijft hij uit de ge
vangenis. Bij een tweede vonnis gaat
ook de eerste in werking. De uitdruk
king voorwaardelijke vrijstelling van
straf is juister dan voorwaardelijke
veroordeeling. Hierdoor krijgt de rech
ter gelegenheid genade boven recht te
doen gelden en de veroordeelde een
goede kans en een heilzamen prikkel,
om zijn leven te verbeteren.
Maar deze voorwaardelijk veroor
deelden worden gewoonlijk onder toe
zicht geplaatst en de regeering moet
aan instellingen daarmee belast subsi
die geven. Zoo kosten de voorwaarde
lijk veroordeelden het Rijk ook geld.
De minister van justitie vindt, dat ze
te duur zijn en heeft uit zuinigheid aan
gedrongen op beperking der voorwaar
delijke veroordeelingen. Alweer een be
zuiniging, die men zeer moet hetreurei.
Maar bovendien hebben we hier een
zuinigheid, die geen geld spaart maar
geld kost: een bezuiniging, die inder
daad verspilling is. Het genootschap
tot zedelijke verbetering van gevange
nen heeft toch uitgerekend, dat de ver
oordeelde, uie zijn straf ondergaat, aan
liet Rijk meer geld kost dan de voor
waardelijk veroordeelde. Voor de voor
waardelijke veroordeeling ?n van '18
tot '22 heeft het Rijk ruim 89000 gulden
minder behoeven uit te geven dan wan
neer deze vonnissen voltrokken waren.
Bovendien is er door voorwaardelijke
in vrijstelling van '16 tot '22 nog ruim
43000 gulden bespaard.
De minister is dus een wonderlijke
bezuiniger. Hij doet als een vader, die
zijn kinderen minder brood geeft, dan
ze noodig hebben en in de plaats daar
van koek, omdat die goedkooper zou
zijn.
Degenen, die echter onvoorwaarde
lijk veroordeeld worden, zullen tegen
deze beeldspraak heftig protesteer- n:
liet verblijf in de col is iets anders dan
zoetigheid!
Herrie over geestesioto's.
De spiritisten beweren, dat de afge
storvenen soms zichbaar aan hen ver
schijnen. Hun nieuwe 'ichaam is van
uiterst verfijnde, zgn. etherische stof.
Daarmee dringen zij door een deur
heen, zonder dat deze geopend behoeft
te worden. Het etherische lichaam is
heel wat bewegelijker, ijler en bruik
baarder dan ons plompe, zware aard-
sche lichaam. Gestalte en uiterlijk van
beide lichamen gelijken op elkaar. Men
kan van deze etherische verschijningen
ook foto's maken, die wazig en vaag
menschelijke gedaanten weergeven. In
het bekende handboek van de Freme-
ry vindt men er een paar afbeeldingen
van. Over de echtheid van deze foto's
is al heel wat te doen geweest. Sommi
gen verklaren ze niet, althans niet al
leen als bedrog, zonder daarmee de on
derstelling te aanvaarden, dat de gees
ten in zichbaren vorm aan ons oog en
aan de lens van het toestel verschijnen.
Ze nemen aan, dat het gedachtenbeeld,
dat we ons van een overledene soms
heel scherp en helder vormen, indruk
maakt op de gevoelige plaat en de gees
tenfoto's eigenlijk foto's zijn van het
beeld, dat we door onze liefde en her
innering en verbeelding soms van over
ledenen voor ons oproepen.
Het is in elk geval een zonderlinge
historie met deze foto's. De bekende
Engelsche schrijver Sir Conan Doyle is
een vurig spiritist geworden en maakt
er ijverig propaganda voor in Amerika
De burgemeester van New-York, Hylan
heeft onlangs den draak gestoken met
de geestenfoto's en daarmee de groote
verontwaardiging opgewekt van Mevr.
Conan Doyle. Zij heeft hem geschre
ven, dat hij liever maar zijn aandacht
bij zijn baantje moest bepalen en zor
gen, dat de straten in New-York niet
zoo slecht zijn. De opmerking schijnt
raak te zijn, want New-York is berucht
om het slechte plaveisel. Zoo'n booze
uitval bewijst echter niets in zake de
echtheid o'f onechtheid der geestenfo
to's. Wat er o.i. wel tegen pleit is de ge
lijkenis van het etherische lichaam
met het aardsche. Men ziet op sommi
ge foto's zelfs een man met een haard.
Het komt ons voor, dat de spiritisten
al te zeer aardsche verhoudingen, toe
standen en uiterlijkheden in het leven
na den dood overbrengen. Volgens
Conan Doyle doet men aan gene zijde
van het graf zelfs aan watersport.
Charles Kingley, een bekende Engel
sche romanschrijver uit het midden der
vorige eeuw deelde hem mede, welk
pak kleeren hij tegenwoordig draagt!
Dit doet denken aan de kinderlijke
voorstellingen van primitieve volkeren
over het hiernamaals van feesten, eet
en jachtpartijen.
Het geloof in een persoonlijk voort
leven is ongetwijfeld de laatste jaren
sterker en algemeener geworden. Maar
bepaalde voorstellingen omtrent een
leven buiten het lichaam en de aard
sche sfeer kan men niet maken, of
men vervalt daarbij in aardschgezinde
verwachtingen. Zoo min als met het
oog kan men met het fototoestel over
de grens van dit leven zien.
UIT ONS PARLEMENT.
Toen de oorlog ten einde was en pre
sident Wilson als een moderne apostel
uit Amerika scheen over te komen om
de leer van broederschap en menschen-
liefde.nieuw leven te geven, verwacht
te de wereld vol spanning een nieuwe
aera van gerechtigheid en vrede. En
't symbool van dezen nieuwen tijd zoo
wel als de bewaker dezer nieuw ver
kregen waarden scheen haar de Vol
kenbond, die de president voor haar
als verrassing medebracht. Het is an
ders geloopen. De verwachte ethische
reveil, als minister Van Karnebeek het
bij de behandeling der begrooting van
buitenlandsche zaken noemde, is uit
gebleven en in de plaats daarvan is een
nieuwe en veel sterkere heerschappij
van het geweld en een algemeene aan
bidding van de machtsidee gekomen
die natuurlijk de positie der kleine sta
ten nog gevaarlijker heeft gemaakt.
In deze omstandigheden kon de Vol
kenbond onmogelijk worden, wat men
ervan verwachtte, waar hij immers
maar de grootste gemeene deeler was
op de wenschen der 50 regeeringen, in
hem vertegenwoordigd. Maar daaruit
wilde de minister niet afleiden, als
sommigen, dat men hem nu maar den
rug moest toekeeren, maar dat men
geduld met hem moest hebben en op
zijn gunstige ontwikkeling vertrouwen
Op die ontwikkeling kon een klein land
als Nederland sléchts geringen invloed
uitoefenen. Maar de houding dier klei
ne landen leek hem bepaald te moeten
HET CONSULTATIEBUREAU
zal geopend zijn Woensdagmiddag van
23 uur, Willemsbeekweg 42, Velser-
oord.
Het onderzoek is kosteloos en ge
schiedt door Dr. Anema uit Haarlem.
Voorzitter van het Consultatiebureau
aldaar.
worden door de gematigde Volken-
bondspolitiek van Balfour, die ook
prof. Anema aanprees. En deze poli
tiek zal ook ongetwijfeld Nederland's
houding en daden bepalen, wanneer het
zoo dadelijk als de minister het uit
drukte, op een tweesprong wordt ge
plaatst door de behandelingen der ont-
wapenings- en garantieverdragen in
den Bond, die b.v. regimale verplich
tingen zullen opleggen aan landen in
de buurt van een land, dat bizonder
blootgesteld is en dus ook ons tegen
over België aan zulke verplichtingen
zouden kunnen binden.
Over 't algemeen scheen den minis
ter voorzichtigheid uiterst geboden
ook ten opzichte van ontwapening. En
hij gaf daarmee dus zijn collega van
oorlog een steun in den rug bij dicn9
verdediging van de oorlogsbegrooting.
Algeheele ontwapening werd trouwens
nauwelijks verdedigd, al wees de heer
Mendels, die in de groote internationa
le belangen-tegenstellingen de oorlogs
gevaren zag, ook vol trotsch op het on
gewapend verzet van de arbeidersbe
volking aan de Roer. Ook bij arbitrage
bleef nog een leger noodig, zoo conclu
deerde prof. Slotemaker de Bruijne.
Maar over de mate van bewapening
bleek wel verschil van meening. En de
minister verdedigde ons stelsel, dat
een langeren oefentijd had, tegenover
het Zwitsersche, dat meerdere herha-
lingsoeefeningen had en wees er daar
bij op, dat het rapport van den Zwitser-
schen opperbevelhebber langeren
oefentijd aanbeval, en onze militaire
uitgaven, die thans 12,1 pCt. der totale
uitgaven bedroegen, door een ver gel ij-,
king met Denemarken, Noorwegen en
Zweden, die respectievelijk 15.4, 8,6 en
17,5 proc. uitgaven.
De kwestie der uitgaven bleek ook in
onze Waterstaatshuishouding *n groote
rol te spelen. De zandleveringskwes-
tie, die betrekking had op een zandle-
verantie voor een nieuwen spoorbaan
bij Amsterdam en die in het debat eon
belangrijke plaats innam, liep er ten
slotte ook over. De minister bleek zich
door een vroeger gesloten onder-
handsch contract gebonden te hebben
geacht en al blij, dat hij de aanne
mers had kunnen bewegen f 165.000 te
laten vallen. Zuinigheidshalve bleek
geen tweede spoor van Meppel naar
Leeuwarden, dat 3*/2 millioon zou kos
ten, geen uitvoering van werken aan
de Vlissingsche haven en zelfs geen
verandering van de brug over de Rot-
terdamsche Konigshavon, hoewel nood
zakelijk, mogelijk.
Zuinigheidshalve moesten ook de
rechtbanken te Zierikzee en Heeren
veen vallen, hoeveel in de Tweede Ka
mer verschillende hoeren zich op grond
van achterstelling van het platteland
en van schade aan de rechtsbedeeling
daartegen verzetten en de heer Rleere-
kooper zelfs een motie indiende om in
perking der rechtelijke macht slechts
volgens een algemeen plan te doen
plaats hebben. En zuinigheid bleek
ook in het werkloozen-vraagstuk,
waarover de heer Van den Tempel in
terpelleerde, een groote rol te spelen. De
houding der regeering in zake regee-
ringssteun aan gemeenten op dit ge
bied, werd er althans door beheerscht.
En daarom stelde de minister voor
waarden voor het gemeentelijke finan-
cieele beheer, wat niet anders was dan
het weigeren ingeval cm gemeente niet
uit eigen krachten al het mogelijke
deed en dus volgens den minister geen
inbreuk op de gemeentelijke autono
mie. Wat de loonkwestie betreft, de
