i
Nationale Banknereeniging
I
Muzieknieuws
D. Bais Jzn. Makelaar
Oliehandel „1)1 LO"
Os Boekhandel
P.S1NJEWEL
Magazijn Magneet
Advarteeren doei
verkoopen.
Oranjestraat C 25
is tasschen 12] |2-1J|2 «w
gesloten.
Sluiting des avonds om
ACHT TJÜR (behalve
Zaterdags)
Sïenwe Prysnoteering
RUMIVLEESCH
Yereenigde Scheepsageatcreii
IVAN HALYE1M01JT& ZWART]
ZURMHULEN Co.
ENKELE WOON- EN WINKELHÜIZ1N
Reparatie aan alle Motoren,
G, Daalhuizen
W. B&rendszstraat 26
WEBER&Z"
Schilder en Behanger
Glas en Verfhandel
Kwasten en Penseel en
Het adres voor alle soorten Smeerolie, GUs-,
Motor- en Lfchtolie. Benzine - Benzol enz.
LOS' DAMESKAPPEBSZAAK
„Dl IBIS"
A. Je VRft VCLTHOVCM
WA KM EE's MEIBILHAGAZIM
52 Spaarnwcmderstraat 52
Kleine Houtstraat 87
HAARLEM
Elcclricileit' tn
Bywielonderdeeleu, Gereedschappen, enz. j
Separatie-Inrichting - Radio-Artikelen
Credieten
Coupons
Depositors en spaarbank
Effecten
Vreemde valuta's
i
SIN JEWEL'S
Muziekhandel
JT, B3S 2L§ ES El KL
Timmerman - Metselaar en Aannemer
VELSEROORD TELIF. 284
Zelf Schilderen.
NÊZ. Drukkerij Sin jewel
Adverteert in abonneert U op dit blad
DE IJZEREN KIND
van VERSCH GESLACHT
Gehakt
Gehakt
Lappen
Vet (rouw)
Vet (rouw)
Lappen
Rib en Baklappen
Roastbeaf of stukj.
Rollade
Biefstuk
Prima Rookworst
Gesmolten Vet
per pond
EN
Visseringstraat No. 1 IJMUIDEN Telefoon No. 411
PASSAGE-AGENTEN
voor IJMUIDEN, BEVERWIJK, SANTPOORT EN VELSEN j
der
HOLLAND AMERIKA LIJN.
STOOMVAART MAATSCHAPPIJ „NEDERLAND"
KONINKLIJKE HOLLANDSCHE LLOYD.
HOLLANDSCHE STOOMBOOT MAATSCHAPPIJ, j
HOLLAND ZUID-AFRIKA LIJN.
KONINKLIJKE WEST-INDISCHE MAILDIENST.
Informaties betreffende afvaarten, tarieven, boekingen,
j etc., worden gaarne verstrekt.
Kantooruren van 9 nnr v.m. tot 9 uur n.m.
TAXATEUR HYPOTHEKEN ASSURANTIE-KANTOOR
Belast zich met aan- en verkoop van Woningen enz. TE KOOP
KANTOOR KERKSTRAAT 5.
z.a. Scheeps, stationaire en Automotoren.
Verder aan alle Automobielen en Machines.
Machinefabriek OEBR. TAAT, a/d. Visschershaven IJmuiden.
f 0.60
Alles aan den winkel afgehaald
Nieuw IJmuiden
KOn ING5TR .10. MAAR LEMI DAAR
WORDT HET CORRECT UIT6EVQERD
Wilhelminakade12 - IJmuiden
Voorradig ruime keuze
Behangselpapier en Randen,
Olaspapier, Glazen Deurplaten
enz. enz.
BELEEFD AANBEVELEND
TIMMERMAN, METSELAAR
I—: EN AANNEMER
WILLEM BARENDSZSTRAAT 18
TEL. 415. WILHELMINAKADE 23.
fhans gevestigd met 4 Salons,
JANSSTRAAT 69 TEL. 883
STOOMVERVERIJ CHEM. WASSCHERIJ
FABRIEK EN KANTOOR BURGWAL 38-40-42
HAARLEM TELEFOON 2778
Een der grootste Inrichtirgen o. d. gebied te Haarlem
Bepötv. Lochem-v. d.Wielen, Kanardstr., IJmuiden
STOOMT - VERFT ALLES
Huis- en Decoratieschilder
WerkcliatsBik- en Arnoldkade 32 Woonhuis: Rijksweg 22
HAARLEM
Fi :oa.e*-o. blementen
De grootste sorteering en de laagste prijzen, vindt men in
Soiied- en verlrouwbaarsfe adres te HAARLEM
Kantoor IJMUIDEN
Kapitaal f 10.000.000
Reserven f2.000.000
Verhuren LOKETTEN in Brand- en In'braaktrije <,j,
Kluisinrichting, huurprijs vanaf f 5-per jaar
Van MAX BLOKZIJL zijn
verschenen 6 nieuwe liedjes t.w.
ra De Zeebaboe Hi
he Motortje mijn mm
H Ja, in de Bioscoop tm
■l De gekeerde Jas M 35
tm Het tactvolle Lampje mi -7
bb De Verkeersagent
Prijs 55 cent per nummer.
De volgende Duitsche nos. zijn
thans met Holl. woorden verschenen
M Ich bleib dir treu n
(Ik blijf je trouw).
Leb' wohi, schwarz-brannes
Magdelein
(Vaarwel, mijn blonde lieveling)
Wien, sterbende Marchenstadt
(Wien, stervende Sprookjesstad)
Du brauchst nich nicht zu
grüsen
(je hoeft me niet te groeten).
Verkrijgbaar in:
WILLEMSPLEIN
De van ouds bekende Pa. kwali
teit grond- en glansverf van de N. V.
Verffabriek voorheen A. PLEGING
Co. fabriek te Velsen is verkrijg
baar bij
Fa. Wed. C. Suk, Drogist te
Velseroord.
Fa. C. E. v. d. Laan, Drogist te
Velsen.
A. Bos, Drogist, te Wijkeroog
Laat al Uw DRUKWERK vervaardigen bij de
Nette uitvoering
Billijke prijzen
Spaatbusjes beschikbaar, zoolang de voorraad
strekt.
Renxe 4 pOi
Onder voortdurende controle van den
Accountantsdienst der Nutsspaarbanken.
Zitdag voor D inuiden
's Maandags van 79 Halmsirssf 9
Voor Velseroord
\A( erecgfj'g van 79 Wdfebrordctr 8.
NAAR HET DUITSCH VAN
OLGA WOHLBRÜCK
met autorisatie bewerkt door
J. P. We ss el ink-van Rossum
17
„Zes weken blijven wij weg, wat zeg
je er van Thomas? Wij moeten mama
toch tijd geven alles in te richten? En
Doortje moet haar mooie kleur .weoV
long krijgen, is het niet," Doortje?
Hij drukte r. n kus op haar hand e:i
streelde langs haar güjs reisj-icket.
„Zit je geir.akkclijK, Doortje? Ja?
Hij veegde zijn hoofd met den zak
doek af.
„Wij willen naar het meer van Ge-
nève gaan. Als student was ik er eens.
Torn heel beselv idi n De kamt: voor
f 1.50 en we aten waar het 't goed-
kcepste was. Nu pension tien trams'!
rer persoon. Kaïn eis met hal cm. op
het meer uitziende! Ouchy heet het
nest! Vlak bij Lausanne! Als Doortie
niet heel zoet is, stop ik haar dadelijk
ia een meisjesp ms:onaat. Daar kan zij
v-eer leeren zoet zijn en Fransch spre-
Ai'ii. Parlez-vous francais, mademoi
selle?"
Het was dwaas en aandoenlijk.
Doortje hield de hand van haar broer
in de hare.
-f? je bent werkelijk ziek, je moet
dadelijk gaan liggen, versta je? En
schrijf mij hoe het je gaat, en over al
les
Zij zeide het met nadruk en met een
weemoedig lachje.
Hij knikte.
„Ja Doortje. En ik zal de groeten
overbrengen".
Zij sloot de oogen. Haar hart klopte
heftig, terwijl zij er aan dacht welk
groot geluk haar broer tegemoet ging.
Toen wilde zij dat hij naar huis reed.
Maar hij stond er op te wachten, tot
dat de trein vertrok. En toen zag hij
haar in het schijnsel van de witte boog
lampen, bij het open coupéraampje
staan. Zeer slank, zeer blond, met tril
lende lippen.
De overste kwam naast haar staan.
„Ik heb den conducteur een thaler
gegeven hij zal niemand in den cou
pé laten."
Het was werkelijk alles vorstelijk.
Hij kuste Dora in den hals, heel snel
en toen riep hij nog met guitig knip-
oogen:
„Ik heb driehonderd mark meer mee
genomen, dan ik mama heb gezegd. Zij
behoeft in het geheel niet te weten,
welke verkwisters wij zullen zijn. Niet
waar Doortje?"
En het was maar goed, dat,hij haar
gelaat niet kon zien, en de smartvolle
uitdrukking in haar mooie, bleeke
trekken.
Maar Thomas zag het.
En die vervolgde hem, totdat hij
thuis was. Hij wilde dadelijk nog een
paar regels aan Lyda schrijven. Maar
de koorts deed hem zoo beven, dat hij
de pen niet kon vast houden.
„Morgen", dacht hij „morgen!"
Daarna strompelde hij naar het klei
ne zijkamertje naar zijn bed.
Den volgenden morgen liet Thomas
Delfert den dokter komen. Niet den
professor. Een vreemde, jonge arts, die
ook hij de bewoners van het pension in
de Turmstrasse kwam.
„Longontsteking", was de diagnose
van den arts.
Of aan zijn familie bericht moest ge
zonden worden? Hij vond nog de
kracht het hoofd te schudden. Neen,
niet de familie! Niemand behoefde iets
te weten. Hij dicteerde een telegram
aan zijn moeder, dat hii voor acht of
tien dagen op reis moest, voor een drin-
j gende aangelegenheid. En verder moest
men hem naar het ziekenhuis brengen.
[Alleen juffrouw Bogatofï
i Maar nu werden zijn gedachten ver-
j ward. En daar het ijlen begon en uit
zijn koortsfantasiën de angst sprak,
dat zijn familie kon komen, zoo oor
deelde de dokter het in hot belang van
zijn patiënt noodzakelijk, diens wil te
respecteeren. Alleen professor Roth
kreeg bericht.
Hij kwam zelf naar het ziekenhuis.
„Natuurlijk, collega het- spreekt van
zelf, ik houd het vrouwvolk wel bij
mijn neef vandaan. Trouwens de zaak
is niet ernstig. De ziekte zijn wij spoe
dig meester!"
En hij kwam dagelijks driemaal en
stemde met ernstig gezicht in in het fa
milieconcert van verontwaardiging.
Zijn moeder had verwacht, dat Tho
mas dadelijk, den volgenden morgen,
zooals het had behoord, zou zijn komen
vragen, hoe het feest haar was beko
men en zoo meer. Dat was gewoonte
bij de Delferts. Na groote familiebijeen
komsten hingen alle Delferts met uit
zondering van den professor aan het
koord van de telefoon.
•let korte telegram, dat zijn vertrek
meldde, was het toppunt van veron-
ach teaming. Men vertelde het toch, als
men van plan was op reis te gaan. Men
[nam toch op zijn minst afscheid!
Gelukkig was er veel te doen. De
nieuwe woning moest ingericht wor
den. de oude meubelen opnieuw bepo-
litoerd, de fauteuils opnieuw hekleed.
De weduwe van den staatsraad wilde
alles heel mooi hebben. Maar Ulrika
moest toch rekening 'houden met de
zeer bescheiden middelen, want zoo
welgesteld, als men had gemeend, was
de goede Herman in het geheel niet.
Het was gebleken, dat hij altijd boven
zijn krachten de familie had geholpen.
Zoowel de weduwe van den staatsraad
zelf, om haar het vervolgen van haar
aangename levenswijze mogelijk te
maken, als de talrijke familie van den
predikant. Zoo had hij voor zijn pete
kind, den gymnasiast niet alleen het
gymnasium betaald, maar ook beloofd
hem krachtig te ondersteunen geduren
de zijn studententijd.
Er kwamen daardoor verscheidene
niet heel verkwikkelijke woordenwis
selingen tusschen de weduwe van den
staatsraad en de familie van den pre
dikant. De goede Emma moest toch be
grijpen, dat Herman nu verplichtingen
op zich had genomen, die hem het ver
vullen van zijn vroegere beloften aan
merkelijk bemoeilijkten. Dora zou ze
ker kinderen krijgen. Aan die moest
Herman in de allereerste plaats den
ken. Indien hij Ulrika had getrouwd,
was de zaak geheel anders. Men zou er
nooit aan denken, dat Ulrika kinderen
kon krijgen.
De familie 'begon het huwelijk van
den overste met niet zeer vriendelijke
oogen te bekijken. De eenc familieraad
volgde op de andere. Maar de stem
ming werd steeds onaangenamer. Men
was algemeen van oordeel, dat de wqn
duwe van den staatsraad te veel^
eischend was. Zij behoefde toch geen
kamer voor zich alleen te hebben. Zij
kon toch heel goed de kaïner met Ulri
ka deelen. Dat zou de huur der woning
op zijn minst drie honderd vijftig mark
per jaar verlaagd hebben. En waarom
Dora een kleedkamer moest hebben,
was ook niet heel duidelijk. Dat ver-
eischte toch weer den aankoop van
verschillende nieuwe meubels. Daar
moest een bergkamer van gemaakt
worden dat was veel voordeeliger
en als Doortje werkelijk zulke eischen
Stelde, dan voldeed een drieledig
scherm om de waschtafel ook heel
goed aan de eischen. En dat kostte
maar vijf en veertig mark.
Intusschen wandelde Dora in wL'^
batisten japonnetjes aan het meer van
Genève.
„Ben je gelukkig?" vroeg haar de
overste tienmaal per dag.
Wordt vervolgd.
