IJmuider Courant
Zaterdag 4 Aug. 1023. 2e blad
OFFICIEEL.
GEMEENTEREKENING.
Burgemeester en Wethouders van Vel-
sen brengen ter openbare kennis, dat de
rekening van de inkomsten en uitga
ven der gemeente, over het dienstjaar
1922, is overgelegd aan den Baad, en ge
durende veertien dagen, vanaf 31 Juli
a.s., ter gemeentesecretarie voor een
ieder ter lezing ligt en, tegen betaling
der kosten, algemeen verkrijgbaar is
gesteld.
Velsen, 28 Juli 1923.
Burgemeester en Wethouders voorn.,
de Secretaris, de Burgemeester,
HOFSTEDE. KIJKENS.
PREDIKBEURTEN
VOOR ZONDAG A,S.
IJMUIDEN.
NED. HERV. KERK.
110 uur: Ds. van Poelgeest, van Castricum.
5 uur: Ds. van Oostrom Soede.
I Zaterdagavond 8 uur Bidstond.
Doopsgez. Gem. Afd. Prot. Bond.
OEEN DIENST, wegens verhindering
van den predikant.
GEREF. KERK.
10 uur: Ds. Groeneveld, van Terneuzen.
5 uur: Dezelfde.
CHR. GEREF. KERK.
10 uur: Ds. W. Hendrikse, van Amsterdam.
5 uur: Dezelfde.
LEGER DES HEILS.
7 uur: Bidstond.
10 uur: Heiligingsdienst.
3 uur: Openluchtmeeting (Velseroord).
8 uur: Verlossingssamenkomst.
Leidster: der bijeenkomsten, Kapiteine
Brouwer, van Amsterdam.
VELSEROORD.
NED. HERV. KERK.
10 uur: Ds. P. Oroot, van Steggerda.
GEREF. KERK.
10 uurDs. G. J. Wissink.
5 uurDezelfde.
VELSEN.
NED. HERV. KERK.
10 uur: Zend. A. van Dijk, van Heemstede,
WIJKEROOG.
GEREF. KERK.
10 uur: De heer Würth, van Santpoort.
5 uur: Ds. Boerkoel.
SANTPOORT.
NED. HERV. KERK.
10 uur: Ds. J. A. de Koning,
van Amsterdam,
Lokaal BETHEL.
10 uur: Ds. Boerkoel, van Wijkeroog.
EVANGELISATIE.
10 uur: De heer N. J. Cupido,
Theol. Cand. te Leiden.
PLAATSELIJK NIEUWS.
IJMUIDEN.
Te Amsterdam, is voor het diploma
Houtarbeid geslaagd, de heer O. ten Napel Jr.
alhier.
Door O. te Velseroord, werd kennis
gegeven dat hij in de Kabaalstraat, rijden
de met een handwagen, door een auto is
aangereden. De wagen bekwam lichte averij,
G. bezeerde zich aan zijn hand. De politie
stelt een onderzoek in.
Bij de politie werd aangifte gedaan
dat sinds Donderdagmiddag de 4-jarige
P. V. verdwenen was. Vrijdagmorgen werd
de dreumes, heel bij het landgoed „Roos-
wijk", te Wijkeroog gevonden en weer
naar huis getransporteerd.
Gevonden voorwerpen^
|Een paar kinderschoentjes, 3 postduiven
'gemerkt27-23—6899; 1923—63411—3;
192359—54930; bankbiljet, portemonnaie
met inhoud, rozenkrans, rijwielsleutel, blauwe
mantelceintuur, R. K. kerkboekLipssleutel,
gele regenjas, 2 beenbeschermers, zilveren
broche.
Woensdag had de proeftocht plaats
van de 2e boot, die door de N. V. Indu-
striëele Mij. „Hera" is omgebouwd in
loodsboot No. 21, op de Noordzee.
's Morgens vertrokken zijnde van IJmuiden,
werd koers gezet naar den Helder onder
een harde wind uit het N. W.
Achtereenvolgens werd 4 uren aaneen
volle kracht gestoomd.
Op de reede van Texel liep de boot
langs de gemeten mijl, een snelheid van
ruim 9 mijl, waarbij de machines een ver
mogen van ruim 260 L P. K. ontwikkelden.
Volgens verklaring van de autoriteiten,
bleek de no 21 een uitstekend zeeschip
te zijn.
Na de proeftocht is het schip naar Am
sterdam vertrokken om te worden afge
schilderd en alwaar de overdracht aan de
Marine zal plaats hebben.
Een knaapje jammerl ij k
verdronken.
Donderdag waren twee zoontjes van den
heer R., 8 en 11 jaar oud, wonende op
het Sluisplein alhier ten zuiden van den
Zuidpier aan het baden. Vermoedelijk door
dat zij zich te ver in zee waagden werden
zij door den stroom meegevoerd en ver
keerden hierdoor in levensgevaar. De inmid
dels toegeschoten hulp mocht het gelukken
beide jongens met moeite op het drooge
te brengen en werden terstond de midde
len toegepast om de levensgeesten weder
op te wekken. Ook Dr. Rutten was spoe
dig ter plaatse van het onheil. Het mocht
echter niet gelukken de levensgeesten van
den jongste op te wekken, alle pogingen
aangewend bleven zonder resultaat, zoodat
de dood geconstateerd werd.
Chr. Fanfarecorps „Wilhelmina".
Te Huizen had Woensdag het Concours
van den Bond van Chr. Harmonie- en
Fanfarecorpsen plaats. Daarbij was onze
plaats vertegenwoordigd door het Chr.
Fanfarecorps „Wilhelmina". Voor de eerste
maal dong dit corps in de eerste afdeeling
mee en het bleek dat men daarbij niet te
hoog had gekoerst.
Bij het bekend maken der uitslag toch
bleek dat de jury met 301 punten aan
„Wilhelmina" den eersten prijs had toege
kend. Voor de marschwedstrijd behaalde
hetzelfde corps den 2en prijs met 22 punten.
Een mooie prestatie, waaruit blijkt dat
deze muzikanten onder leiding van den
heer D. Klut werkelijk ernst met hunne
kunst maken. Wij wenschen dan ook
directeur en leden geluk met het feit dat
zij medewerken om den goeden naam, die
de IJmuidensche dilletanten-vereenigingen
veroverd hebben in het rijk der muziek,
hoog te houden.
Donderdag was ter gelegenheid van de
verjaring van H. M. Koningin Moeder een
concert door „Wilhelmina" aangekondigd
op het Willemsplein. Geen wonder was
het dat zich bij deze gelegenheid iets moest
uiten van de stemming waarin men ver
keerde door de den vorigen dag behaalde
lauweren.
Met haar vaandel maakte het corps een
muzikale ommegang door de straten, ter
wijl in de tent, tusschen de nummers, de
voorzitter en de secretaris van de Harmonie-
vereeniging „Concordia" kwamen om de
concurreerende vereeniging in het rijk der
klanken te complimenteeren met het behaalde
succes.
VELSEROORD.
De zangvereeniging Polyhymnia" zal met
medewerking van het Symphonie-orkest
„Euphonie" een concert geven, op Maan
dagavond 6 Augustus a.s., in den tuin van
Tivoli alhier. Dit beloofd voorzeker een
mooie avond te worden, vol kunstgenot.
Zie hierover de annonce in dit blad.
VELSEN.
De „Karl Liebknecht",
een Sovjet-schip te Velsen.
De Tel. meldt hierover het volgende:
Voor de tweede maal is een Sovjet-schip
een Nederlandsche haven binnengevaren.
Eenige weken geleden bracht de „Bolsje-
vic" een lading hout naar Rotterdam; ditmaal
de „Karl Liebknecht" een gelijke vracht
naar Velsen, naar de papierfabriek van de
firma Van Gelder Zonen. Om 6 uur kwam
het schip te IJmuiden aan, eerfige uren
later, toen wij te Velsen kwamen om eens
een kijkje aan boord te nemen, lag het
kalm voor den steiger van de Velserfabriek
gemeerd. De avond was gevallen, het laatste
avondgoud reeds in het verre Westen ver
smolten en alom rezen de lich:en van de
haven van IJmuiden en van het Noordzee
kanaal. De fabriek werkte ononderbroken
door, doch met de lossing van den Russi-
schen stoomer was nog niet begonnen, en
donker lag het groote, zwarte vaartiiig aan
den kantvoorop de naam in Russisch
schrift, achter duidelijk opwittend„Karl
Liebknecht". Langs een steigerwerk-haan-
bouw met tal van kuilen en dwaas-smalle
planken, bereikten we de scheepstrap en
spoedig werden we allergenoeglijkst door
den kapitein Antony in het Engelsch welkom
geheeten en tegen een onderhoud bestond
niet 't minste bezwaar. Met hem, en mei
den scheepsarts in 't Duitsch, ging ons
gesprek over wat ons belangwekkend voor
kwam om van deze Sovjet-onderdanen te
vernemen.
De „Karl Liebknecht" meet 4200 ton en
is het eigendom van de Russische regeering
als onderdeel van de Baltische koopvaardij
vloot. De lading hout, bestemd voor de
papierfabrikage, meet 1000 kubieke Russi
sche vademen, hetgeen we weten het
niet volstrekt zekerongeveer 16 a 1700
ton zal zijn, en is geleverd door de „Pe-
troles", de regeeringstrust, welke den hout
handel van het Petrogadsche district in
handen heeft. Petro is, naar men begrijpt,
de afkorting van Petrogad, „les" beteekent
woud. Meer nauwkeurig is deze houtzending
afkomstig uit de gouvernements-wouden
van Nowgorod en het is voor de tweede
maal (ook de „Bolsjevic" had hout in, dat
te Rotterdam werd gelost) dat zulk een
directe zending naar ons land plaats heeft.
Aanteekening verdient hierbij, dat de
„Petroles" sinds eenigen tijd een eigen
vertegenwoordiger te Amsterdam gevestigd
heeft.
De „Karl Liebknecht", met 44 man aan
.boord, is gisteren eerst naar Rotterdam
gestoomd, waar ze bericht kreeg dat het
hout te Velsen moest lossen. Ze kwam
direct van Petrogad en vertrekt, als over
eenige dagen de lossing, waarmede Vrijdag
ochtend begonnen werd, is afgeloopen,
naar Engeland om kolen te halen en daar
vandaan naar Petrograd terug te stoomen.
BINNENLAND.
Door de stoomtram vermorzeld.
Naar het „Haarlem's Dgbld." meldt, heeft
te Sassenheim een droevig ongeluk plaats
gehad. De 18-jarige Jannetje Molenaar,
wier ouders te Sassenheim wonen, was
reeds eenigen tijd bij de familie G. in de
Olycanstraat te Haarlem in betrekking. Zij
zou voor enkele dagen naar haar ouders
gaan en had eenige jonge kinderen van
den heer G. meegenomen, opdat die daar
ook zouden logeeren. Een der kleinen
verlangde evenwel sterk naar moeder, zoo
dat Jannetje besloot het kind naar Haarlem
terug te brengen. Met de laatste stoomtram
uit Haarlem keerde het meisje naar Sassen
heim terug. Zij kocht bij den conducteur
een kaartje naar Sassenheim, maar gaf niet
op waar zij wilde uitstappen. Toen de
tram voorbij de halte Oude Pest reed,
waar het meisje moest uitstappen, heeft zij
niet tot de volgende halte te Sassenheim
willen meerijden, maar is uit de tram ge
sprongen. Daarbij is zij onder den wagen
geraakt en vermorzeld.
Het ongeval werd, omdat het meisje
alleen in den wagen zat niet opgemerkt.
Alleen voelde de conducteur iets bijzonders
aan den wagen. Hij gaf het noodsignaal
en bij de volgende halte stopte de locomo
tief en werd besloten terug te rijden.
Vreeselijk verminkt werd het lijk van het
meisje op de rails gevonden. Het werd
naar het raadhuis overgebracht.
De jacht op den aapï
Prachttooneei voor het Amsterdam-
sche publiek: de jacht, over de daken,
op den ontvluchten aap!
Honderden toen het spel begon, dui
zenden tegen het dichthalen van het
doek hebben Dinsdagavond op de Mar
telaarsgracht en in de Spuistraat hij het
Hekelveld te Amsterdam, van het tafe
reel genoten!
Die geheele drukke omgeving stond,
gedurende eenige uren, in het teeken
van den vrijheidslievenden aap.
't Zat zóóvertelt het „Hbld."
In het Groot Hemelrijk woont een
groot dierenliefhebber, weldoener van
katten, apen en andere viervoeters.
Nu gebeurde het dat Dinsdagavond
bij een aap van een groot soort de vrij
heidsliefde zoozeer ontwaakte, dat hem
zelfs het Groot Hemelrijk beklemming
bracht op de apenborst. Hij nam de ach-
terbeenen, verliet zijn kerker en sprong
met één flinken sprong, op een bijwagen
van lijn 3. Na een eind te zijn meegere
den, werd hij ter hoogte van het Katte
gat van den tramwagen gejaagd,
vluchtte en klom in den telefoonpaal
hoek Kattegat en Spuistraat.
Toen op de daken.
Voort snelde hij met vluggen
pas!
Hij zocht, in vrijheidsroes, het hoog
ste punt; 't dak v de school der ZusJ,
ters Dominicanessen in de Spuistraat;
daór beland, zag hij met de wijsgee.rig-
heid eens aaps, op de drukdoende
menschjes ónder hem neer.
Zijn meester bleek de vrijheidslieven
de apen-opinie een gruwel! Met
zoons, vriend en maagd is onmiddellijk
de vervolging begonnen. Ten aanschou-
we van dichte drommen kijklustigen op
Martelaarsgracht en in de Spuistraat
werd de moeilijke tocht over de daken
aanvaard, en eindelijk, ein-de-lijk, met
de trouwe hulp van buren en kennis
sen die voor laddermateriaal zorgden,
het dak van het hooge gebouw der zus
terschool bereikt.
De vluchteling heeft nog vrij lang ge
tracht, aan de grijparmen zijner vervol
gers te ontkomen.
Geen klontjes, noch ander zoet gerei,
waren in staat hem van zijn hang naar
de vrijheid te genezen; zelfs Curacao-
sche nootjes werden versmaad!
Helaas, het mocht niet baten!
De vervolgers drongen op, benauw
den den aap op al zijn schreden en heb
ben het, na urenlange jacht, eindelijk
verstaan hem levend te grijpen!
Van omstreeks zeven uur tot half elf
heeft de vluchteling het niet onvergald
genot der vrijheid genoten, en daarbij
velen Amsterdammers een gratis ver
tooning bereid.
Daarna was het uit!
Per saldo is zijn domicilie in het
Groot Hemelrijk gebleven.
Restauratie Oude Kerk te Delft.
Met de restauratie van het door brand
verwoeste gedeelte der Oude Kerk te
Delft is men thans zooveer gevorderd
dat dit zoowel in- als uitwendig nage- j
noeg geheel is hersteld, zelfs moer dan
dat, schrijft het „Hbld." In het front 1
van de zijbeuk is nl. een fraai glas in
loodraam aangebracht ter plaatse waar
vroeger metselwerk was. Ook de zijra
men zijn vernieuwd. Evenals in het
frontraam is daarbij gebruik gemaakt
van gekleurd glas.
Er zal echter nog veel tijd mede heen
gaan voordat de inwendige restauratie
der kerk gereed is. De fraaie Dorische
zuilen waarop het middenschip rust,
zijn van Fransche kalkzandsteen opge
trokken. Zij hebben ernstig geleden.
Teneinde het geheel een ooglijk aan
zien te geven heeft men in vroegere ja
ren de zuilen met metselwerk omman-
teld en bepleisterd. Deze bepleistering
is aan enkele zuilen vernieuwd, waarbij
gebruik is gemaakt van specie van bij
zondere samenstelling, waardoor men
op het oog massieve zuilen meent te
zien. Op instigatie van de Rijkscommis
sie voor de Monumentenzorg is men
thans bezig de nog niet gerestaureerde
zuilen van de kalklaag te ontdoen en de
steenen schoon te maken, teneinde een
idee te krijgen wat restauratie in dien
geest zou maken.
Met het verven der kap in stemmig
donkergrijze kleur is men gecai geko
men. De kap van den door brand ver
woesten zijbeuk is gebeitst.
Aanvankelijk bestond het voornemen
de binnenmuren in oorspronkclijken
staat terug te brengen. Men heeft ech
ter wegens de enorme kosten daarvan
af moeten zien en alles weder bepleis
terd.
De ex-kroonprins en hei geheimzinnige
jacht.
Het geheimzinnige jacht, dat den ex-
kroonprins op Wieringen een bezoek ge
bracht zou hebben, schijnt toch minder
ver gezocht té~\hoeven te worden, dan
verondersteld werd. Op Woensdag 11
Juli hebben n.l. twee jachten, deelt de
„N. R. Ct." mede, van de Deutsche Tur-
nund Ruderverein te Rotterdam, de
Iris en de Margot, die een kruistochtje
door de Zuiderzee maakten, een bezoek
aan Wieringen gebracht. De passagiers,
heeren en een dame uit Rotterdam en
Den Haag, hebben toen kennis gemaakt
met den ex-kroonprins, die zich o.a.
ever de zeilsport met hen heeft onder
houden, maar dat is ook alles.
Geen uitbetaling aan de redactieleden
van „De Dag" van Broekhuijs.
De N. Rott. Ct. meldt:
De heer W. H. Broekhuys is j.l. Za
terdag in gebreke gebleven aan énkele
leden der redactie van het dagblad „De
Dag de verschuldigde weeksalavisson te
betalen. 31 Juli zijn de kwitantiees van
deze weeksalarisscn met die van de op
dien dag vervallen maandsalarissen
over Juli aangeboden ten kantore van
het dagblad De Dag aan de Sophialaan.
Noch bij deze aanbieding, noch op een
later uur, zijn de verschuldigde salaris
sen betaald. Dientengevolge heeft een
zestigtal leden van de redactie van De
Dag, wier contracten op enkele uit
zonderingen na alle op 1 Juli 1.1. of
vroeger waren ingegaan, per deurwaar
dersexploot en per advertentie aan den
heer Broekhuys de verbreking van hun
dienstbetrekking wegens dringende re
denen aangezegd, onder voorbehoud
van hun recht op vervallen salaris en
schadevergoeding. Het totaal bedrag-
van de aldus op den heer Broekhuys
ontstane vorderingen loopt naar de
twee millioen gulden. Mr. D. W. Stibbe,
advocaat té Amsterdam, heeft zich be
reid verklaard als rechtsgeleerd raads
man van de gedupeerde journalisten op
te treden.
GEMENGD NIEUWS.
De liefdadigheid in nood.
Zelden zijn er zooveel hulpbehoeven
den in de wereld als tegenwoordig en
zelden ook hebben de menschen zoo
weinig geld voor liefdadigheid kunnen
missen, 't Is immers in de meeste gezin
nen bezuinigen, om er te komen. Menig
een zegt het oprecht gemeend, als men
em beroep op hun beurs doet: Ik zou
graag meer willen doen, maar kan het
niet missen! Het gevolg is, dat er min
der geholpen wordt, terwijl er meer
hulp noodig is. De meeste instellingen
van liefdadigheid zien hun werk toene
men en hun inkomsten afnemen.
Bij Bielefeld is een stichting Bethel
gehaamd voor lijders aan toevallen,
verwaarloosden, ouden van dagen, die
zichzelf niet meer redden kunnen, zwer
vers, dakloozen en andere ongelukkigen
Bethel is een verzameling van gebou
wen, een heel dorp van stakkers, die
bijzonder verpleging en hulp noodig
hebben. Kuim een halve eeuw geleden is
men begonnen hier eenigen ongelukki-
gen onderdak en hulp te verschaffen.
Thans zijn er met de verpleegsters en
verplegers en andere ambtenaren een
6000 personen. De directeur F. von Bo-
delschwingh heeft een noodkreet ge
laakt over zijn stichting. Hij zal zijn
werk moeten opgeven en al die ongeluk-
kigen naar huis terugsturen of de we
reld in laten trekken, daar de niecsten
geen tehuis hebben, als er niet spoedig
geholpen wordt.
Uit zijn schrijven ontlcchcn we enke
le bijzonderheden, waaruit blijkt, hoe
groot de nood is van Bethel.
Bethel is niet een inrichting en -een
gebouw rriaar een verzameling van ver
pleeghuizen landkolonies, ziekenhuiz.
enz. lederen dag zijn er voor allen noo
dig 5700 K.G. aardappelen en 2150 K.G.
brood. In de landbouwkolonies woidt
maar een klein deel van het bcnoodig-
de voedsel voortgebracht, vo.reweg het -
grootste deel moot gekocht worden. De
kas is ledig en von Bod-dschwingh
schrijft dan ook: „Wij weten niet, hoe
wij dit jaar aan 't eten zullen blijven.
Voor al die ongelukkigen is veel klee
ding noodig; vroeger had men welge
vulde kledingmagazijnen. De voorra
den zijn thans klein of uitgeput. De
armste zieken, die voortdurend bedle
gerig zijn, moeten vaak verschoond
worden; men kan hun geen schoon on
dergoed meer verschaffen. Er komen
zwervers Bethel binnen, wier onder
goed verbrand moet worden, men kan
hun geen ander verstrekken. Voor keu
kens en centrale verwarming zijn dui
zenden kilo's steenkool noodig; de
voorraad is uitgeput, de kassen zijn le
dig, de schulden nemen toe.
Er heerscht een schrikbarende duur
te in Duitschland. Velen, die vroeger
royaal gaven, lijden thans zelf gebrek.
Het leger hulpbehoevenden van allerlei
slag is verbazend toegenomen.
Men wordt in Duitschland met de
grootste zuinigheid en spaarzaamheid
toch armer. Men koopt uit nood, om de
Marken kwijt te raken. Al meerderen
zinken weg in den modder van den
zwartsten nood, maar de arm, die hen
eruit moet trekken, is vermagerd en*
zwakt. Eenigszins kan men hetzelfde
bij de liefdadigheid in ons land opmer
ken. Er zijn enkele instellingen, die te
ren uit rijke schenkingen van vroeger
eeuwen en nooit te weinig hebben,
maar de mecstcn moeten leven en hun
goede werken verrichten van het geld,
dat hun door ons gegeven wordt. En we
kunnen minder missen. Een nieuw le
ger van verarmden trekt langs onze
huizen, 'tls niet alles werkloos wat zich
als zoodanig aanmeldt, maar er zijn
toch velen, die vroeger door hun arbeid
voor hun gezin konden zorgen en thans
al verder aan lager wal komen en straks
verzinken in het jammerlijke zwervers
leven. De liefdadigheid tegenwoordig is
aks een reddingsboot, die maar een heel
klein deel der schipbreukelingen kan
bergen; de anderen moet men wel aan
hun noodlot overlaten. Maar juist daar
om moet alle kracht aangewend en alle
mogelijke offers gebracht, om zoovelen
mogelijk aan den veiligen, vasten wal
te brengen.
De liefdadigheid moet aanvullen, wat
de sociale gerechtigheid te weinig doet.
Zij kan dit nooit geheel en thans geheel
niet doen, maar het is beter 'n paar le
vens te redden, dan allen venoren te la
ten gaan.
Kniertj,e van Holland.
Toen Bismarck en Gladstone en Tol
stoy gestorven waren, klaagde inert, dat
de tijd der groote oude mannen voorbij
was. Zij waren heel verschillend van le
vensopvatting, karakter en beteekenis,
maar aan hun grootheid is nooit getwij
feld.
Toch hebben we ook in ons land grij
zen, die groot zijn; de grootheid ver
oudert niet zoo spoedig. Menige hoog
leeraar, die zijn ambt moet neerleggen
wegens 70-jarigen ouderdom, blijft bui
ten de academie de wetenschap dienen
en werkt en schept als een jonge. Merk
waardig is het, hoeveel politici flink en
vlug blijven ondanks hoogen ouderdom
In de moeilijkste jaren voor óns land
in de laatste eeuw was Gort van der
Linden onze bewindsman. Hij is in dien
lijd zeventig jaar geworden en hij heeft
nooit teeken van ouderdomszwakte ge
geven.
Ook in de wereld van het tooneelspel
hebben we onze groote ouden: L. Bouw
meester en Mevr. Esther de Boer-van
Rijk, die deze week zeventig jaar is ge-
orden. Het leven van een tooneelspe-
ler is zeer vermoeiend, 't is een gewel
dige geestelijke inspanning een rol te
loeren, zich erin te leven, met anderen
samen te spelen, eenige uren per avond
in een geheel andere wereld met sterke
emoties te verkeeren. Maar het is li
chamelijk ook zeer vermoeiend, altijd
tusschen de wielen te zitten, reizen en
trekken tusschen Groningen en Maas
tricht, altijd'weer in een ander bed sla
pen, aan een andere tafel zitten, en in
een meestal druk gezelschap verkoeren,
dat eisch krachten. En toeft is Mevr. dc
Boer-van Rijk nog zoo flink, dat ze
graag het oude, kleine, vermagerde li
chaam eens onderdompelt in het lcocle
water en haar diploma in zwemvaardig-
heid gehaald heeft. Ze denkt ook nog
niet aan rusten, maar zal een reis ma
ken door Nederland en België in een
