Het consultatiebureau is
weder geopend.
Men voelt den opzet. Die chèques en die
eigenaardige brieven deden de hospita be
sluiten de politie te waarschuwen. Het was
intusschen vier uur geworden.
De Cj. had ook niet stilgezeten. Toen de
jongens zich aanmelden,/Stond hij ongeveer
100 M. verder op de loer. Hij zag, dat de
jongens weer weggingen, maar niet naar
het postkantoor badhuisstraat, maar naar
den boulevard. De postchèques waren dus
niet afgegeven! Maar hij was nog niei
verslagen; hij begaf zich weer naar het
kantoor van den Chr. Zeeliedenbond en
ontvreemdde een derde postchèque. Ook
deze vulde hij in, maar nu voor f300. Hij
vermomde zich met een blauwen bril, een
valsche snor en met een pet diep in dt
oogen begaf hij zich naar het postkantooi
Badhuisstraat. Daar inde hij om 2 uur de
cheque. Zijn vermomming was echter zoo
slecht, dat hij de aandacht trok vaneenige
menschen in de file voor het loket.
De O. kocht van het geïnde geld twee
gouden armbanden ter waarde van f 140,
deed nog eenige andere uitgaven en stopte
de rest, f2980, met de armbanden in een
koffer. Daarmee ging hij naar kennissen op
het Stationsplein en vroeg daar, na een
poosje gepraat, of zij zoolang de koffer
wilden bewaren, want hij moest nog eenige
boodschappen doen. De menschen ver
moedden in bet geheel niet, wat de inhoud
van den koffer was.
De inspecteur van de centrale recherche
was intusschen al met het onderzoek be
gonnen. Daar de chéques van den Chr.
Zeeliedenbond waren, stelde hij zich daar
eerst met den stand van zaken op de
hoogte. Het chéqueboek werd hem getoond,
dat tot no. 70 was gebruikt. Bij het door
bladeren bemerkte de inspecteur, dat no. 81,
82 en 83 ook uitgescheurd waren. Dus
waren er niet twee chéques verdwenen,
maar drieEen moest er dus nog in het
bezit van den oplichter zijn. Dadelijk werden
alle kantoren gewaarschuwd, maar, zooals
men weet, was het te laat. De inspecteur
vermoedde, dat een of andere bediende
van het kantoor van den Bond de dader
was. En weldra werd zijn vermoeden ze
kerheid, toen bleek, dat het schrift van
een der schrijfmachines precies dezelfde
afwijkingen vertoonde als het schrift van
de brieven. Bovendien kwam het schrifi
van de handteekening van notaris Van der
Stuyt overeen met dat van De G. Op deze
nog slechts zwakke gegevens werd De G.
V rijdagavond in zijn woning gearresteerd,
maar natuurlijk ontkende hij. Terzelfdertijd
ontving de inspecteur bericht, dat de derde
chéque al om 2 uur den vorigen dag geïnd
was. De G. weigerde te zeggen waar hei
geld was. Maar het vuur werd hem na
aan de schenen gelegd. Hij werd gecon
fronteerd met menschen uit de file voor
het loket in het postkanfoor Badhuisstraat,
die daar ook om 2 uur waren geweest, en
werd beslist herkend. Vier-en-twintig uur
lang werd hij bestookt door den inspecteur
en eindelijk bekende hij en vertelde waar
het geld was.
Tot nader order, aldus het „Vad." zit
hij nu gevangen op het politiebureau
Alexanderplein.
Kamer van Koophandel
en Fabrieken voor Haarlemen
Omstreken.
De Kamer van Koophandel noodigt de
ingeschrevenen in het Handelsregister voor
Haarlem en Omstreken uit, tot bijwoning
van eene bijeenkomst ter behandeling van
het onderwerp
Verbindendverklaren van Collectieve
Arbeidsovereenkomsten,
op Donderdag 13 September 1923 des
avonds te 8 uur in de bovenzalen van de
Kroon, Groote Markt, Haailem.
InleidersMr. Dr. A. A. van Rhijn, Am
sterdam, Pro.
Simon A. Maas, 's-Gravenhage, Contra.
Tegen suikerziekte.
De minister van Openbare Gezondheid
der provinciale regeering van Ontario,!
heeft medegedeeld, dat insuline gratis zal
worden verstrekt aan de lijders aan suiker
ziekte, die niet in staat zijn dit middel te
betalen. Het nieuwe geneesmiddel word»
in de laboratoria der universiteit van To
ronto in voldoende mate geproduceerdom
te kunnen voorzien in de groote vraag,
die het besluit der regeering zal wekken
Tel.
Grasovervloed.
Men schrijft uit Kampen aan de „Msb."
De 2e snede grasgewas is in deze stre
ken zoo overvloedig als men het zel-^
den gekend heeft. Voor spotprijzen
worden de landerijen verpacht. Stuk
ken land hijvoorbeeld, waarvan de ver-
pachting der 2e snede het vorig jaar1
f 300 a f 400 opbracht, vinden nu voor"
f 30 een huurder.
De „Keizerin van Mongolië" vergiftigd
Telegrammen uit Urga, de hoofdstad
van Mongolië, aan de „Daily Mail" mel
den, dat de echtgenoote van den Le
venden Boeddha", den Iloetoelctoe (kei
zer) Jebtsoen Dampa, die in 1912 tot
keizer werd uitgeroepen, door leden
van de holhouding is vergiftigd, welke
leden, naar men zegt, door de bolsjewi-
ki waren omgekocht.
Naar verluidt, zouden de holsjewiki
de vrees hebben gekoesterd, dat de kei
zerin een te grooten invloed zou uit
oefenen in de onlangs tegen hen begon
nen campagne. De laatste twee jaren
speelde zij een voorname rol in de po
litiek van Mongolië en het was hekend,
dat zij van een onafhankelijk Mongo
lië droomde. Zoo wordt beweerd, dat zij
het was, die de hulp inriep van baron,
üngern von Sternberg, den plaatsver
vanger van den Mantsjoerijschen ko-
zakkenhoofdman Semenof. üngern
dwong den „Levenden Boeddha", Oost-
Mongolië onafhankelijk te verklaren,
doch hij werd spoedig door de holsje
wiki gevangengenomen en terechtge
steld.
De campagne van üngern gaf den
holsjewiki aanleiding zich in Mongolië
oppermachtig te^^erklaren, doch de
echtgenoote van den „Levenden Boed
dha" ontrok hem spoedig aan den in
vloed van de holsjewiki en onlangs wa
ren hij en zijn echtgenoote betrokken
bij een complot, om de holsjewiki uit
Mongolië te werpen. Spoedig werden
echter die personen, die een onderge
schikte rol bij het complot speelden,
gevangengenomen en terechtgesteld.
Bij het baden verdronken.
Archie Dell, een soldaat van het Le
ger des Iieils te Wood Green en tevens
lid van de muziekcorpsen van Higgate
en Southgate, ging zoo vertelt de
„Daily Cronicle" Maandag j.l. met
een gezelschap naar St. Brelade's Bay,
Jersey, baden. Toen hij Zaterdag het
Waterloo Station verliet, keerde hij
nog even terug om een vriend, dien hij
voorbij was geloopen, goeden dag te
zeggen. „Het is misschien de laatste
maal" zeide hij, schijnbaar in ernst.
Daar Dell echter bekend was als een
grappenmaker, werd hij wegens zijn
ernst berispt, waarop hij antwoordde:
„Er wordt menige waarheid in pret
gezegd." Een verdere toevallige om
standigheid was, dat Dell Zondag
avond in het West Park Pavillion de
alleenspraak „Mijn taak is volbracht"
voordroeg. j
Het gezelschap was vroolijk aan het
baden en Dell was, zooals gewoonlijk,
in de meest opgeruimde stemming. Hij
speelde water-polo en stond in water,
dat slechts 1.3 Meter diep was, toen hij
plotseling om Jaulp riep en zijn handen
in de hoogte stak. Iedereen dacht, dat
Dell een van zijn gewone grappen
maakte en dus speelde men rustig door,
totdat men na een paar minuten tot de
ontdekking kwam, dat Dell was ver
dwenen. De. hulpkreet, dien men voor
een grap had gehouden was bittere
ernst geweest. j
Verscheidene zwemmers begaven zich
te water, ten einde naar Dell te zoeken,
doch alle moeite was tevergeefsch.
In den vooravond, toen duizenden
bezoekers huiswaarts keerden, werd
het lijk van Dell gevonden. Hij laat een
vrouw en twee kinderen achter.
iedereen zijn auto.
Het is nog niet zoo Lang geleden, dat
een fiets een velocipede heette en een
duur luxe voorwerp was.. Maar de fiet
sen werden goedkoop er en de welvaart
nam toe en de fiets fis tiians even on
misbaar als schoenen en klompen.
Eenige jaren geleden is er eens in de
Tweedie Kamer geklaagd over den weel-
dezin en verkwisting der arbeiders en
als bewijs daarvan genoemd, dat zoo
vele. arbeiders zich een fiets aanschaf
ten. Ook de me<sst verstokte conserva
tief zal die kl acht niet meer hooren.
TDe arbeider, die wat ver van huis zijnj
werk heeft, kan de fiets niet missen. Er
wordt een kapit.aal uitgegeven aan fiet
sen en re paraties, maar, door het
gebruik der fiets wordt ook enorm veel
tijd bespaard.
Het lijkt haast onmogelijk, dat eens
iedereen zijn au to zal hebben, maar zoo
heeft men eens ook over de fiets geoor
deeld. Zoo alg emeen als de laatste zal
de auto wel ni et worden, omdat :ze daar
voor te du' ar is. Maar Ford heeft de
auto in hijr 4a alle gezinnen gebracht.
Den eerster i Juli was er op iedere 55-
personen in de Ver. Staten een auto of
motorfiets. Californië heeft de dichtste
automobiel .bevolking; daar is liet een
op de vier personen. Men raamt de toe
name van „cars", auto's voor dit jaar
in Amefil :a op een millioen. Men zou
alle Ame ;rikanen tegelijk in de auto's
kunnen /ervoeren, die er thans in ge
bruik z,iji i.
Mae.r nergens gebeuren ook zooveel
auto- ong elukkcn als in Amerika en is
men er ij verig aan het zoeken naar mid
delen,. oi n ze té voorkomen en om den
we g veil ig te maken.
Hier en daar worden op de straten
raet witf .e lijnen en pijltjes de richting
foor de i komende en gaande auto's, de
rf geneis d ie willen oversteken of willen
afslaan, aangeduid. Het is een eenvou-
I dig- en praktisch middel. Bovendien
1 worden r eeds aan de kinderen de regels
van- het verkeer ingeprent en hun ge-
leerde ze i stipt en streng te gehoorzamen
Snel vervoer van een zieike.
Men meldt het volgende hetwelk wij
aan de Tel. ontleenen:
Een Belgische dame, te Londen woon
achtig en reeds geruimen tijd ernstig
ziek, moest geopereerd worden. Ze ver
zocht dat de operatie in een kliniek in
Henegouwen zou plaats vinden, waar
ze geboren is. liet was een dringend ge
val en de Engelsche doctoren waren
van meening, dat de arme vrouw het
schokken van den trein en de vermoeie
nissen van de zeereis niet zou kunnen
doorstaan. Daarom werd besloten, dat
het vervoer per vliegtuig zou geschie
den.
De zieke werd nu Donderdag in een
ziekenauto uit Londen naar het vlieg
veld Croydon gebracht, waar ze werd)
neergelegd in een vliegtuig, alwaar een
bed was ingericht daar waar anders
elf personen een plaats kunnen vinden.
Een dokter en een verpleegster gingen
mee. Het vliegtuig, welks motor van
een specialen geluidsdemper was voor
zien, legde den afstand van Croydon
naar Evere (het vliegveld van Brussel)
in 1 uur 40 minuten af. Te Evere wacht
te een ziekenauto, waarmee de patiën
te vervolgens, mèt den dokter en de
verpleegster, naar Heenegouwen werd
gebracht. De heele reis van Londen tot
de plaats van bestemming werd in nog
geen vier uren tijds volbracht, en zon
der al te veel vermoeienis voor de zieke
De luchtauto.
Men zou het vliegtuig de luchtfiets
en het luchtschip de luchtauto kunnen
noemen. Het vliegtuig heeft de laatste
jaren zijn weg in de lucht gevonden en
niemand twijfelt eraan, of het zal eeii)
veel gebruikt vervoermiddel worden
voor snelle verbindingen in de toekomst
Maar het luchtschip schijnt wel fiasco
geleden te hebben. De Zeppelins kosten
enorm veel geld, er moeten reusachtig
groote loodsen gebouwd worden, om ze
te bergen en ze hebben meer last van
storm en onweer dan bet vliegtuig. Bo
vendien is het gevaar van ontbranding
en ontplooffing van het gas, dat het
met de motoren doet drijven, niet ge
ring.
In den oorlog hebben de luchtschepen
niet veel gepresteerd; ze hebben alleen
nog meer den haat van Engeland tegen
Duitschland aangewakkerd. Men her
innert zich nog wel de beruchte air
raids, de luchtaanvallen, waaronder
Londen en andere steden in Engeland
geleden hebben. Maar men herinnert
zich ook wel, hoeveel luchtschepen
door kogels getroffen werden en bran
dend neervielen en hoe dit wapen ten
slotte door de Duitschers niet meer ge
bruikt werd.
Er zijn geen vaste luchtlijnen, die
door de luchtauto gebruikt worden. De
regeeringen voelen er weinig voor om
de luchtscheepvaart te steunen. De En
gelsche regeering heeft geaarzeld, om
subsidie te geven voor een voorgestel
den luchtvaartdienst, maar is er toch
toe overgegaan. Dit is niet geschied,
omdat het luchtschip militaire waarde
zou hebben; de oorlog heeft wel geleerd,
dat dit niet het geval is. Maar voor vlug
vervoer van mensch en mail heeft het
vliegschip toch wel waarde. Men kan
de dure loodsen vervangen door mas
ten, waaraan de schepen vastgelegd
worden en de gaszakken omhullen met
een niet-ontvlambaar gas, waardoor
een der grootste gevaren der luchtauto
bijna geheel verdwijnt. Het luchtschip
zou vooral voor groote reizen veel
waarde hebben. De Engelschen zijn er
al mee over den Atl. Oceaan gevlogen
en de Duitschers in oorlogstijd tot de
groote meren van Afrika. Het lucht
schip gaat verbazend snel, in drie dagen
kan Indië en in zeven dagen Australië
ermee bereikt worden. De groote be-
teekenis van zulke snelle verbinding
van Engeland met zijn vele en verre
koloniën zal de regeering er wel toe ge
bracht hebben, om haar subsidie te
verleenen. Of de luchtauto voor zulke
groote reizen inderdaad geschikt is,
moet de ondervinding nog aantoonen.
In elk geval zal het reizen in het Zuiden
waar het weer plotseling kan verande
ren en daarbij natuurkrachten zoo al
lergeweldigst aan het werk kunnen
gaan, risquant blijven. Bij een lucht
schipbreuk is de kans op behoud zeer
gering. i j.
Landlooperij.
De Daily Chronicle doet het volgende
verhaal van een Engelsch officier, die
wegens landlooperij werd aangeh. en
gevangen genomen. Dezer dagen ver
scheen voor den politierechter te Wey
mouth, een schamel gekleed dertigja
rig man, Frederic George Coles, aan
geklaagd wegens landlooperij. Hij was
slapende gevonden in een tent; zijn
heele bezit bestond uit drie farthings.
Coles, vertelde, dat hij gedurende
den oorlog in het leger gediend had en
twee-en-dertig maal gewond werd.
Zijn vader is een welbekend magistraat
in de provincie en Coles beloofde on
middellijk de stad te verlaten, indien
men hem het noodige reisgeld verschaft
te. Een der klerken der secretarie ver
strekte hem het reisgeld, terwijl een,
politieagent den man naar het station
geleidde. j
De Engelsche vlootbasis in Singapore.
We wagen ons niet aan strategische
beschouwingen; de krijgswetenschap is
voor ons een gesloten hoek. Maar wel
willen we wijzen op een paar merk
waardige uitspraken over de nieuwe
Engelsche vlootbasis, die in tien jaar
tijd in Singapore zal worden gebouwd.
Een aantal dokken, werven, magazijnen
enz. zal daar verrijzen, wat Engeland
130 millioen gulden zal kosten. Daar
mee zal het ver van huis zijn vloot in
orde kunnen houden, herstellen, van
olie voorzien enz.
De Japansche minister van buiten-
iandsche zaken Graaf Uchida heeft ver
klaard, dat het Engelsche plan in strijd
is met den geest van het verdrag te
Washington gesloten, waar gelijk men
weet de groote mogendheden de vloot-
sterkten in bepaalde verhoudingen
vaststelden. De Japansche ministei
van marine, de admiraal Takarabe
heeft opgemerkt, dat Japan op zelfver
dediging bedacht moet zijn, omdat Sin-
gapora maar twee dagen stoomen van
Formosa verwijderd is. De Engelsche
minister van marine Amery heeft het
plan verdedigd met èen herinnering
aan het feit, dat Japan en Amerika
ieder 120 millioen uitgeven voor hun
verdediging. De admiraal Percy Scott
wil van het plan niet weten, omdat hij
het slagschip voor verouderd houdt.
Engeland heeft niets meer van
Duitschland te duchten, nu zijn vloot
vernietigd is. In het Noorden be
hoeft het zijn vloot niet paraat
te houden. Het verbond tus-
schen Engeland en Japan is afgeloopen,
er is op een vriendelijke manier een,
eind aan gemaakt. Tegenover de nei
ging van Japan, om zijn macht uit te
breiden, willen Amerika en Engeland
op hun hoede zijn. Men verwacht over
eenige jaren een grooten oorlog tus-
schen Japan en Engeland met Amerika
als bondgenoot. Daarmee in verband
staat ook ons vlootplan. Japan mocht
eens lust krijgen onze koloniën te
annexeeren; dan moeten wij ons kun
nen verweren, daarbij door Engeland
en Amerika gesteund.
Dat zijn allen beschouwingen op on
derstellingen gebouwd, maar onwaar
schijnlijk zijn ze niet. Een feit is, dat
Engeland voor zijn vloot in Singapore
een steunpunt gaat bouwen, dat verder
Japan en Amerika voortgaan zich te
wapenen.
Zeer ernstig is het waarschuwend
woord in verhand hiermee van den En
gelschen staatsman Lord Grey, oud
minister van buitenlandsche zaken. Hij
noemt de uitgave voor den Vlootbasis
het begin van een nieuwen wedijver,
die onvermijdelijk tot een anderen oor
log zal leiden, erger nog dan de vorige,
en waarvan de Europeesche beschaving
zich niet zal herstellen. Als zulk een
oorlog uitbreekt, zeide hij, zal het een
conflict tusschen rassen zijn, waarhij
de Ver. Staten en het Britsche rijk aan
denzelfden kant zullen staan. Wij zien
hier de rampzalige internationale po
litiek van wantroouwen, bedreiging,
wedijver in bewapening aan het werk.
die de wereld in onrust houdt, den
volkeren kolossale sommen gelds kost
en den vrede voortdurend in gevaar
brengt. Het is de booze geest, die thans
overal in de wereld woelt en het we^
reldherstel en den wereldvrede tegen
houdt.
Uithoudingsvermogen van twee
honden.
Ongeveer twee weken geleden naar de
Daily Chronicle vermeldt, miste domi-
né S. Jenkin Evans te Llanwddyn,
Montgommeryshire, een herdershond
en een patrijshond. Hoe men ook zocht
men kon de dieren nergens vinden.
Zondag j.l. echter, negen dagen na de
verdwijning van de honden, hoorde het
dochtertje van den dominé, in het
bosch bij het Llanwddyn Lake vreem
de geluiden van onder den grond enj
vertelde dit aan haar vader. Nu waren
de honden bekend als konijnenjagers en
de mogelijkheid was derhalve niet uit
gesloten, dat zij bij het zoeken naar;
konijnen door het instorten van eenige
gangen van de buitenwereld waren af
gesloten. Men toog er dus, gewapend
met schep en houweel, op uit en zette
zich aan den arbeid. Toen men onge
veer 2 meter diep had gegraven, kwa
men inderdaad de honden te voor
schijn. Zij waren dus negen dagen
lang levend begraven geweest, zonder
eenige kans op voedsel of water. Toch
waren zij, bij het verlaten van hun lu-|
guber verblijf, nog uiterst levendig en
de honden zijn ook thans nog in goede
gezondheid.
De tooneelkunst in gevaar.
Kunst en armoede zijn vaak zusters.
Slechts enkele der grootste kunstenaars
verdienen zooveel als een knappe
koopman, een energieke industrieel,
een notaris of dokter met ten vette
prakijk. Het heeft zeker velen getrof
fen, dat men een onzer grootste taal
kunstenaars, Louis Couperus, die zeer
veel schreef, toch nog helpen moest om
in een huis zonder zilveren dak te wo
nen. Zijn vrienden en vereerders hebben
een groot deel betaald der kosten van
zijn villa, waarin hij slechts korten tijd
gewoond heeft. Er zijn vele schilders in
ons land, die met hun kunst minder
verdienen dan een stucadoor met de
witkwast. Maar het allermiserabelst
zijri er wel de tooneelkunstenaars aan
toe. Ze jubileeren dikwijls, maar niet
omdat ze in een jubelstemming zijn;
menig jubilee is niets dan een poging,
om publiek te trekken en een^extra
stuivertje te verdienen. Maar ook hij de
jubileumvoorstellingen kan het akelig
leeg in een schouwburg zijn.
Er zijn hiervoor verschillende oorza
ken. We hebben wellicht niet te veel
tooneelkunstenaars maar zeker wel te
veel tooneelgezelschappen in ons land.
Ze doen elkaar een moordende concur
rentie aan en er is maar een enkel, datj
het eenige jaren volhoudt. Maar voor)
een, dat verdwijnt, komen weer twee
nieuwe gezelschappen.
De malaise heeft ook schuld. De too-
neelkunst is duur. Al spoedig zijn er een
tien, twaalf persoonen in een stuk noo
dig, daarbij komen nog de kosten voor
het monteeren van het tooneel en wat
dies meer zij. Iloe groote som is er niet'
noodig voor reiskosten en vracht, wan
neer een gezelschap in de provincie
voorstellingen gaat geven.
Het publiek gaat nog wel veel uit4
maar het let hierbij ook op de kleintjes^
Bioscoop en cabaret zijn veel goedkoo-
per en hierbij is veel meer afwisseling.
Bevalt een tooneelstuk niet, dan is de
heele avond bedorven. Misschien heb-
ben de directies zelf ook schuld, vaak
geven ze, om publiek te trekken," aller
akeligste stukken. Het betere publiek
blijft weg; de anderen verkiezen ge
woonlijk toch nog de bioscoop.
Daarmee is voor de tooneelspelers een
zware tijd aangebroken; er zijn er, die'
voordrachtenavonden geven en het
tooneel verlaten; er zijn er nog meer,
die alleen voor de planken deugen en
opgeleid zijn en werkelijk een moeilijk
en zorgelijk leven hebben.
Misschien is het wel goed, dat de too-
neelkunst dezen crisis doormaakt en
daardoor gelouterd wordt. Verloren1
gaat ze zeker niet. Ze laat het leven ii*
al zijn openharingen zien en hooren en
meeleven, zoodat men er vaak zeer door
ontroerd wordt.
Amerikaansche humor.
De Europeesche humor is grimmig,
bijterig, venijnig; .de Amerikaansche is
gezond, genoeglijk en onschuldig. Na
ons zfelf vermaakt en verfrischt te heb
ben aan eenige leuke Amerikaansche
moppen, willen we er onzen lezers ook
een paar van ten beste geven.
De kinderen letten in uw klasse niet
best op, zei de schoolopziener tot den
onderwijzer. Dat ben ik niet me* u
eens. Dan zal ik het u bewijzen.
De schoolopziener wendt zich tot de
klasse en zegt: Geef een van jullie mijJ
eens een getal op. Zeven en dertig, zei
een kiene jongen. De schoolopziener
schreef op het bord 73 en niemand zei
iets. Geef mij nu nog eens een getal op,
iinderen! Een ander zei vijf en twintig,
de schoolopziener schreef 52 en glim
lachte naar den onderwijzer. En nu nog
een getal? Zeven en zeventig, riep klei
ne Jaap, dat kan u lekker niet omdraai
en!
Een troep soldaten marcheerde naar
de kerk; wegens reparatie van het ge
bouw kon de helft ervan maar voor den
dienst gebruikt worden en was er geen|
plaats voor alle militairen. 1
Allen, die liever niet naar de kerk
gaan, moeten uit het gelid treden, com
mandeerde de kapitein. Het grootste
deel maakte gebruik van dit buiten
kansje. Ziezoo, allen, die in bet gelid,
gebleven zijn, kunnen teruggaan, de
anderen moeten naar de kerk, want zij
hebben 't het meest noodig.
Rechter: Je wordt beschuldigd van
dronkenschap. Heb je ook wat te zeg
gen? Ja, meneer, ik ben nog nooit i'n
mijn leven dronken geweest en bet zal
me ook nooit overkomen, want ik ben
er altijd den volgenden morgen zoo be
roerd van!
Als de lezers deze mopjes niet weten
te waardeeren, hebben ze of geen zipy
voor humor of erge kiespijn. AÊ
BURGERLIJKE STAND.
Gemeente Egmond aan Zee.
Geboorten: Neeltje, dr. van Johan
Molenaar en Elisabeth TolArie, z. van
Arie Prins en Cornelia Prins; Engel, z.
van Gerrit Visser en Neeltje Buis.
Ondertrouwd: Andries Pieter der
Klerk en Maartje Groen.
Getrouwd: Klaas Zwart en Elisabeth
Groen. j
