ORGAAN VOOR D
VELSEN
DRIE ZUSTERS
No. 85
Woensdag 22 Augustus 1923
8e Jaargang
IJMUSDER COURANT
Abor nementsprijsfl.per 3 maanden, franco per post f l.35
Abor nementen worden aangenomen aan het Bureau en bij de
Ager ten. Tot plaatsen van advertentiën van Buiten de gemeente
VELSEN in dit blad is uitsluitend gerechtigd het Advertentie-
bureau P. F. C. ROELSE, 1JMUIDEN.
Advertentiën uiterlijk In te zenden
WOFNSDAO tot 0 uur v.m. en VRIjDAOS tot 4 uur n.m.
Verschijnt Woensdags Zaterdags
Uitgave van de N. V. UITGEVERS Mij. „IJMU1DEN"
ADRES VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE
N. V. DRUKKERIJ SINJEWEL
Willemsplein 11 Telefoon 153 IJmuiden
Ingeiondo mededeelingen 40 ets. per regel Advertenties van 11. en m. 5 regels
fl. iedere regel meer 20 ets. Compact geiette advertenties van 1 t.en m. 5
regels f 1.25, iedere regel meer 25 ets. Kleine advertenties en familieberiohten
zoomede vereeniglng3 advertenties nit de gemeente, uitsluitend bij vooruitbeta
ling, van 1 tot en met 5 regels f0.76, iedere regel meer 15 cta, Bi] niet oontante
betaling worden de gewone prijzen berekend Advertenties ^adres bureau van
dit blad'' 10 ets. extra; voor bezorging van op advertenties ingekomen brieven
wordt 10 ets. in rekening gebracht Bovenstaande regelprijzen worden met
5 ets. verhoogd voor advertenties van buiten de gemeente Velsen
OFFICIEEL.
DIENSTPLICHT.
Bekendmaking van uitspraken in zake
vrijstelling.
De Burgemeester van Velsen brengt ter
algemeene kennis, dat omtrent aanvragen
om vrijstelling van den dienstplicht wegens
broederdienst betreffende de hieronder
'genoemde personen de uitspraken zijn
geschied
Voer goed vrijgesteld bij beslissing van
Ged. Staten der provincie Noord-Holland,
8 Aug. 1923:
Frederik Bijvoet, Arnoldus Koning, Al-
bertus Zwart en Willem Zijl.
Voorloopig vrijgesteld
Jan Anthonie Alderlieste en Theodorus
Cornelis Handgraaf.
Allen lichting 1924.
Wegens kostwinnerschap,
Cornelis Gerardus van der Kolk enjelte
Visser.
Voor één jaar vrijgesteld, bij beschikking
v. d. Minister van Oorlog, 11 en 13 Aug.
1923, met ingang van 1 October 1923.
Tegen elke uitspraak kan binnen tien
dagen na den dag dezer bekendmaking in
beroep worden gekomen door:
a. den ingeschrevene, wien de uitspraak
geldt, of diens wettigen vertegenwoordiger;
b. elk der overige voor deze gemeente
voor dezelfde lichting ingeschreven personen
of diens wettigen vertegenwoordiger.
Het verzoekschrift, daartoe aan de Koningin
te richten, moet met redenen zijn omkleed
en worden ingediend bij den burgemeester,
ter secretarie dezer gemeente. De burge
meester zorgt voor de doorzending van het
yerzoekschrift.
Voor zooveel betreft uitspraken, door
Gedeputeerde Staten gedaan, kan bovendien
de Commissaris der Koningin binnen den
zelfden termijn bij de Koningin in beroep
komen.
Velsen, 17 Augustus 1923.
De Burgemeester voornoemd
Rijkens.
DIENSTPLICHT.
Oproeping van verlofgangers In
werkeljjken dienst.
De Burgemeester van Velsen maakt be
kend, dat den in het verlofgangersregister
dezer gemeente ingeschreven verlofganger,
hieronder vermeld, bij dezen wordt opge
roepen om zich op den datum en voor den
duur, achter zijn naam aangegeven, krach
tens art. 42, tweede lid, in verband met
art. 40, derde lid der Dienstplicht in wer-
kelijken dienst te begeven.
Johannes Theophilus van de Winckel,
lichting 1918, Zeemilitie, Hr. Ms. Wachtschip,
Vlissingen, 11 September 1923, veertien
dagen.
Verdere inlichtingen zoowel nopens de reis
als nopens het aanvragen van vergoeding
kunnen gevraagd worden ter gemeente
secretarie tusschen 10 en 12 uur voor
middags.
Velsen, 17 Augustus 1923.
De Burgemeester voornoemd,
Rijkens.
PLAATSELIJK NIEUWS.
IJMUIDEN.
De Weleerw. heer L. J. M. Jans
sen Schmidt, kapelaan alhier, is be
noemd tot rector van het gesticht De
Heidebloem te Heythuizen (L.)
Tot zijn opvolger alhier is benoemd
de Weleerw. heer M. M. H. Haring,
priester van het Seminarie.
VELSEN.
De speldjesverkoop ten bate van
Herwonnen Levenskracht heett alhier
f 231.30 opgebracht.
De arbeider W. wonende ie Beverwijk
en werkzaam aan de papierfabriek, had
bij het lossen van het s.s. „Eros" het ongeluk,
zich met de bij dit lossen gebruikte haak
in den pols Ie hakken, waardoor een ader
werd doorgesneden. De man die veel bloed
verloor, heett zich, na door Dr. Barentsen
te zijn verbonden, zonder hulp naar zijn
woning kunnen begeven.
Een tweewielig karretje van een slager
kwam op den hoek van Driehuizerkerkweg
en Rijksstraatweg in botsing met de vracht
auto van den pianohandelaar H. uit Haarlem.
De. auto bekwam geen schade, maar een
der trekboomen van het karretje brak in
stukken.
De botsing ontstond doordat de voer
man van het karretje meende dat de auto
in de richting Haarlem zou gaan, terwijl
die juist in de richting van de pont ging.
HI.Dbl.
Een ingezetene van Velsen, die alle
dagen met den trein naar Amsterdam heen
en weer reist en zich per fiets naar het
station begeeft, moet sinds eenigen tijd 20
cents per keer bewaarloon ten voordeele
der Ned. Spoorwegen betalen. Vroeger
kostte dat een dubbeltje of men abonneerde
zich per maand terwijl dit een voordeeltje
voor het personeel was. Bedoelde ingezetene
heeft zich met een verzoek gewend tot de
Directie om den ouden toestand te herstellen,
maar de chef van den Dienst der Exploitatie
heeft bericht gezonden, dat aan het verzoek
niet kan worden voldaan.
Maandagmiddag om half 3 is in het
Kenaupark te Haarlem, naar de Kenn. Ed
meldt, een ernstig ongeluk gebeurd.
Naast de tramrails reden een 17-jarig
meisje en de 31-jarige verpleegster M. B.
weduwe van H. K., wonende te Velsen.
Achter hen in dezelfde richting reed met
matige snelheid een vrachtauto, beladen
met klaver en afkomstig uit de Haarlem
mermeer.
Volgens verklaring van den chaffeur
maakte mej. B., toen zij de auto vlak naast
haar zag, beweging van schrik en verloor
daardoor de macht over haar stuur. De
chauffeur gooide onmiddelijk zijn stuur naar
links maar de juffrouw was toen al van haar
rijwiel vóór het achterwiel van de vracht
auto gevallen en werd overreden.
Zij is door omstanders bij dr. Veen bin
nengedragen, die eerste hulp verleende,
waarna zij per brancard naar het St. Elisa
beth's Gasthuis is overgebracht, alwaar een
breuk aan het dijbeen werd geconstateerd
men haar toestand levensgevaarlijk
achtte.
Van schuld bij den besluurder is niet
kunnen blijkende oorzaak is zenuwach
tigheid van het slachtoffer.
Fabrieksarbeiders.
Maandagavond vergaderde in café
„Bloemoord" de afd. Velsen van de Ned.
Ver. van Fabrieksarbeiders.
De voorzitter, de heer Honing, herdacht
naar Hl. Dbl. meldt, bij de opening het feit,
dat momenteel in verschillende industrieën,
en speciaal de metaalindustrie, de werktijd
wordt verlengd en de regeering hieraan haar
medewerking verleent. Overal, zegt spr.,
wordt getracht, datgene, wat door de ar
beidersklasse na jaren van strijd is bereikt
terug te nemen. Wil men hiertegen in, dan
is noodzakelijk, dat de arbeiders terugkomen
in de organisatie en weer de kracht van
voorheen ontwikkelen. Spr. brengt een
woord van dank aan die leden, die in de
laatste weken zoo hun best hebben gedaan
om de afd. uit te breiden en met succes.
Hij hoopt dat meerderen het bestuur hierin
zullen bijstaan.
Uitvoerig werd besproken de demon
stratie uitgeschreven door het N. V. V. en
de S. D. A. P. op 23 September te Amster
dam. Buiten de eischen door beide organi
saties gesteld, n.l. medezeggingschap en
behoud van den achturendag, komt nu ook
de actie tegen de Vlootwet. Vooral over
dit laatste is door een der leden een uit
voerige beschouwing gegeven. Scherp werd
gehekeld de houding der regeering, die wil
bezuinigen op alle sociale dingen, en aan
de vloot honderden millioenen wegsmijten.
Met een opwekking vooral tegen dit laatste
te ageeren, besloot spr.
Door den voorzitter werd medegedeeld,
dat door de organisatie aan de rubber
fabriek „Holland" alhier, een collectief
contract was afgesloten, dat, gezien de
slechte tijden er wezen mag. Een minimum
loon van f 27.50 was vastgelegd, terwijl
een goede vacantie en ziekenregeling was
getroffen n.l. 6 dagen vacantie en bij ziekte
13 weken vol loon.
SANTPOORT.
Hoe bemind Dr. W. Nije zich in zijn
vroegere woonplaats Spaarndam-heeft weten
te maken, bleek ons Zaterdag j.l. bij zijn
teraardebestelling op ons kerkhof „De
Biezen". Talrijk loch waren degenen, die
zich de verre reis van Spaarndam naar hier
getroost hadden, om „hun dokter" de laatste
eer te bewijzen.
Reeds geruimen tijd voor de Protestant-
sche Dragersvereeniging met den voor velen
zoo dierbaren doode arriveerde, hadden
de vereerders van Dr. Nije zich om de
groeve geschaard. Uit hun op fluistertoon
gevoerde gesprekken, klonk niets dan
hartelijke liefde voor den man, die weder-
keerig hen zoo lief had gehad, die geweend
had met de treurenden en wiens blijdschap
zich vermengd had met die van hen, van
wie een kostbaar bezit als aan den dood
ontrukt was.
Toen de droeve stoet gearriveerd en het
stoffelijk overschot in de kille groeve was
neergelaten, welke overdekt werd met een
schat van bloemen, waaronder een van het
gemeentebestuur van Spaarndam, trad de
oud-burgemeester van deze plaats, de heer
Bakhuizen naar voren, om in treffende
bewoordingen Dr. Nije te herdenken als
helper der lijdende menschheid, als wet
houder en raadslid, als voorzitter van het
Witte Kruis en als vriend.
In denzelfden geest sprak de loco-burge
meester van Spaarndam, de heer Zwaan.
Ook zijn diepgevoelde woorden getuigden
van grooten eerbied en warmen dank.
De a.s. schoonzoon van Dr. Nije, de heer
Frits Kuijpers, (de bekende H. F. C.-speler)
dankte, ten zeerste aangedaan, de heeren
Bakhuizen en Zwaan voor hun van zoo'n
groote waardeering getuigende woorden
en de talrijke aanwezigen voor hun liefde
volle belangstelling.
De droeve plechtigheid was hiermede
geëindigd. Diep onder den indruk verlieten
de aanwezigen den doodenakker. En ook
wij, die dr. Nije niet van nabij gekend
hebben, gingen heen in de overtuiging,
een goed mensch aan den schoot der aarde
te hebben toevertrouwd.
Het is onze handboogschietvereeniging
„Vooruitgang zij ons Streven" niet mogen
gelukken den kampioens-beker te ver
overen, hoewel de kans daarop zeer groot
was. In de beide voorafgaande wedstrijden
toch hadden de Santpoorters zich een
voorsprong van 40 punten op „Willem Teil"
te Delft weten te verschaffen, terwijl zij
thans bovendien nog het voordeel van
eigen banen hadden. Tegenover het pun-
tenaantai van 258 van „Willem Teil"
stelden i.e „Vooruitstrevers" echter slechts
217 punten, zoodat de Delftenaren ten
slotte met 1 punt verschil den beker ver
overden.
Men bericht uit Vlaardingen aan de
N. Rott. Ct. dat de fteedersvereeniging
voor de Nederlandsche haringvisscherij zal
trachten den uitvoer van Noordzeeharing
naar Duitschland en Polen weer te doen
opleven door groote partijen daarheen in
consignatie te zenden.
De Nederlandsche regeering steunt dit
plan financieel, door van de kosten dezer
zendingen lot een vastgesteld maximum
twee derde voor haar rekening te nemen.
Het ligt in de bedoeling den verkoop Ier
plaatse te doen geschieden door een Neder
landsche deskundige.
Burgerlijke Stand Velsen.
Bevallen: J. L. J. Brijs—Overdorp z.,
F. HoogzaadWigchert z., A. Steenhoek
v. Leeuwen z., L. Noordzijv. d. Steen z.,
S. A. v. GeldorpButters z., L. Zonne
veld!—Bel z.
De „Johan de Witt".
Het stoomschip „Johan de Witt" van de
Stoomvaart Mij Nederland wordt Donder
dagmorgen omstreeks 8 uur van Batavia
te Amsterdam verwacht.
Roman van
KARL ROSNER.
Geautoriseerde vertaling van
Mevr. NUIJS-POSTHUMUS.
21
En toch leefde zij zij was sterker
dan de dood zij had zich door leed
en door droefheid heen een weg ge
baand
Over den spoordijk ratelde een trein
voorbij liet een gonzen achter en
was weg
Sibylle had haar boetseerstok in de
weeke klei gestoken. Diep ademhalend
keek ze naar den trein dien zij gaarne
zag. Haar voorganger, een jong beeld
houwer, had dit atelier verlaten, om
dat hij het rumoer van de treinen niet
i. kon verdragen.
Zij wreef met een vochtigen doek
haar handen af. En tegelijk viel haar
in, hoe Marianne eens gezegd had, dat
het naderen van zoo'n trein geleek op
het brullen van een reusachtigen draak
of dergelijk dier, dat voor het atelier
lag en haar bewaakte.
Zij glimlachte bij de gedachte aan
haar zuster. Zij moest er aan denken,
hoe romantisch de kleine toch soms
kon zijn. Opeens zag zij haar weer, zoo
als zij eenige dagen geleden 's avonds
in hun kleine studeerkamer voor haar
gestaan had: „Weet je, hoe je er nu
uitziet, Sibylle? Zóó stel ik mij Gonda
voor Fredegonda in die geschiedenis
van het hart der Wildenbergs!"
Zij hoorde het haar zeggen cvn zag
Marianne in haar witte onderkleeren
en met het hoofd achterover voor zich
staan.
En evenals toen had de vergelijking
iets beangstigend voor haar
Onrustig en zoekend dacht zijWat
zou dat toch zijn? De achting, de eer
bied voor al wat tot de traditie van ons
geslacht behoort, waaraan vader ons
van kind af gewend heeft? De dichter
lijke macht van de sage op zichzelf? of
de vergelijking tusschen mij, een leven
de, die reeds bijna duizend jaren ter
ruste -is, en wier leven bitterheid en
toorn en onvervuld verlangen was?
Zij kwam er niet uit. Zij voelde slechts
dat haar hart luider en warmer klopte,
En opeens schoof zij al haar vragen
terzijde.
Zij stond voor de kleine étagère in
den hoek van het atelier en hield het
portret van haar verloofde in beide
handen. Zij tuurde naar den streng be
sneden kop met het ruime hooge voor
hoofd, en de dwepende oogen. Toen
zonk de last die haar drukte weg, en
werd tot niets.
„Martin!" zeide zij zacht en de
verlangende warmte van haar stem
deed haar blozen tot in het schitterend
blonde haar.
Droef en kort waren de dagen gewor
den; dieper, zwaarder hing de hemel
boven de aarde.
Als de generaal nu uit de hoogte van
zijn studeerkamer door de gesloten ra
men over de velden keek, dan zag hij
slechts bruine en verdroogde weiden,
dorre takken, scheefhangende heggen
en doffe tinten. Alleen op de kunst-ijs-
baan, die de menschen op de vroegere
tennisbanen hadden opgericht, was op
sommige dagen een begin van drukte, j
De winter kwam.
Er was nog geen sneeuw gevallen, en
de gestadige, heldere koude liet ook nog
op zich wachten. Maar 's morgens lag
er toch vaak een dunne zilveren sluier
over alle dingen. En die verdween eerst
uren later, als de flauwe zon door de
dicht opeengepakte wolken was ge
drongen.
In huis ging alles zijn gewonen
gang, waarbij alleen de voorbereiding
voor het Kerstfeest tusschen de dage-
lijksche beslommeringen door iets ge
heimzinnigs aan het doen en denken
der drie meisjes gaf. Want zoolang al
len zich konden herinneren, was het in
huis de gewoonte geweest, op het
Kerstfeest elkanders kleine wenschen
te vervullen, en alles zorgvuldig tot
dien dag verborgen te houden, om des
te meer genot te hebben van de verras
sing.
De heer van Wildenburg wist even
min iets van wat zijn dochters voor
hem maakten. Hij wist niets van het
groote tafelkleed dat Andrea voor hem
borduurde, of van den omslag en het
titelblad, door Sibylle voor zijn fami-
lie-chroniek ontworpen. Maar hij liet
zijn meisjes in deze dagen stil begaan,
als zij meer dan anders in haar eigen
kamer bleven, of geheimzinnige blik
ken wisselden. Hijzelf, die gaarne ge
schenken gaf, doch hoegenaamd geen
verstand had van blouses, ceintuur
gespen, handschoenen of fijne kousen,
was reeds tweemaal in de stad ge
weest om inkoopen te doen, en had met
Andrea, die in de winkels het woord
moest voeren, de voor Sibylle en Mari
anne bestemde geschenken uitgezocht.
Op zijn laatsten tocht naar de stad
nam hij Sibylle mee. Die kende An
drea's smaak en moest hem helpen,
om voor zijn oudste iets te koopen. Ook
voor tante Fransje moest gezorgd wor
den, want zij konden erop rekenen, dat
die den eersten feestdag zou komen en
een handwerkje meebrengen. Zij had
er reeds op gezinspeeld.
Op dezen dag, terwijl zij samen in het
gedrang van al die duizenden men
schen op straat liepen, en in het maga
zijn slechts met moeite hun keus kon
den doen, kwam het den heer van Wil
denberg vopr, dat .Sibylle minder frisch
was dan anders, alsof haar iets, de een
of andere zorg drukte. In de grijze
oogen ontbrak de blijde vroolijkheid,
en als zij sprak, klonk haar stem ge
dwongen.
Een paar maal keek hij haar onder
zoekend aan, en dan begon zij haastig
te praten over hetgeen vóór hen lag.
Hij voelde, hoe zij hem ontweek, en
niet wilde, dat hij in haar ontstemming
zou deelen.
Maar op den terugweg zou hij wel
eens met haar praten. Een paar minu
ten lang aarzelde hij - keek z'n dochter
aan, die slank en rustig in haar don
kerblauw mantelcostuum naast hem
voortwandelde
Zij wilde hem weer ontwijken, en
wees op een ruiter, die kwam aandra
ven.
„Kijk eens, vader, wat een mooi dier".
Doch de generaal «bleef staan, zoodat
Sibylle ook stil moest houden.
Zij keerde zich om, keek hem vra
gend aan, en wist, dat hij nu met zijn
verhoor zou beginnen.
„Zeg eens, meisje Wat is er? Je
hebt zeker wat op het hart! Wat
scheelt er aan? Onaangenaamheden
gehad?"
Zij wilde glimlachen, en voelde zich
toch gedrongen, eens met hem te pra
ten, niet alles alleen te dragen.
„Misschien is het niet de moeite
waard om er over te spreken
Doch hij schudde het hoofd, en bleef
staan met de beide handen op den knop
van zijn stok.
1 „Vader," zeide zij duidelijk en een-
voudig; „ik geloof, dat Martin vordriet
heeft
„Martin? In den dienst?"
De generaal was gerustgesteld. Als
het anders niet was dat kwam wel
1 weer terecht. Dat had ieder op zijn
beurt wel eens, en dat ging weer voor
bij. Hij stapte weer voort, en de oude
kalmte was weer in zijn stem.
„Nu, dat zal zoo'n vaart niet loopen.
Dat is mij ook zoo dikwijls overkomen,
toen ik een jonge kerel was dan had
je goede moeder ook altijd zorgelijke
dagen: en alles is altijd weer in orde
gekomen. En Martin? Heeft hij weer
onaangenaamheden gehad met den
majoor? Wat schrijft hij?"
Wordt vervolgd.