ORGAAN VOOR D VELSEN DRIE ZUSTERS No. 85 Woensdag 22 Augustus 1923 8e Jaargang IJMUSDER COURANT Abor nementsprijsfl.per 3 maanden, franco per post f l.35 Abor nementen worden aangenomen aan het Bureau en bij de Ager ten. Tot plaatsen van advertentiën van Buiten de gemeente VELSEN in dit blad is uitsluitend gerechtigd het Advertentie- bureau P. F. C. ROELSE, 1JMUIDEN. Advertentiën uiterlijk In te zenden WOFNSDAO tot 0 uur v.m. en VRIjDAOS tot 4 uur n.m. Verschijnt Woensdags Zaterdags Uitgave van de N. V. UITGEVERS Mij. „IJMU1DEN" ADRES VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE N. V. DRUKKERIJ SINJEWEL Willemsplein 11 Telefoon 153 IJmuiden Ingeiondo mededeelingen 40 ets. per regel Advertenties van 11. en m. 5 regels fl. iedere regel meer 20 ets. Compact geiette advertenties van 1 t.en m. 5 regels f 1.25, iedere regel meer 25 ets. Kleine advertenties en familieberiohten zoomede vereeniglng3 advertenties nit de gemeente, uitsluitend bij vooruitbeta ling, van 1 tot en met 5 regels f0.76, iedere regel meer 15 cta, Bi] niet oontante betaling worden de gewone prijzen berekend Advertenties ^adres bureau van dit blad'' 10 ets. extra; voor bezorging van op advertenties ingekomen brieven wordt 10 ets. in rekening gebracht Bovenstaande regelprijzen worden met 5 ets. verhoogd voor advertenties van buiten de gemeente Velsen OFFICIEEL. DIENSTPLICHT. Bekendmaking van uitspraken in zake vrijstelling. De Burgemeester van Velsen brengt ter algemeene kennis, dat omtrent aanvragen om vrijstelling van den dienstplicht wegens broederdienst betreffende de hieronder 'genoemde personen de uitspraken zijn geschied Voer goed vrijgesteld bij beslissing van Ged. Staten der provincie Noord-Holland, 8 Aug. 1923: Frederik Bijvoet, Arnoldus Koning, Al- bertus Zwart en Willem Zijl. Voorloopig vrijgesteld Jan Anthonie Alderlieste en Theodorus Cornelis Handgraaf. Allen lichting 1924. Wegens kostwinnerschap, Cornelis Gerardus van der Kolk enjelte Visser. Voor één jaar vrijgesteld, bij beschikking v. d. Minister van Oorlog, 11 en 13 Aug. 1923, met ingang van 1 October 1923. Tegen elke uitspraak kan binnen tien dagen na den dag dezer bekendmaking in beroep worden gekomen door: a. den ingeschrevene, wien de uitspraak geldt, of diens wettigen vertegenwoordiger; b. elk der overige voor deze gemeente voor dezelfde lichting ingeschreven personen of diens wettigen vertegenwoordiger. Het verzoekschrift, daartoe aan de Koningin te richten, moet met redenen zijn omkleed en worden ingediend bij den burgemeester, ter secretarie dezer gemeente. De burge meester zorgt voor de doorzending van het yerzoekschrift. Voor zooveel betreft uitspraken, door Gedeputeerde Staten gedaan, kan bovendien de Commissaris der Koningin binnen den zelfden termijn bij de Koningin in beroep komen. Velsen, 17 Augustus 1923. De Burgemeester voornoemd Rijkens. DIENSTPLICHT. Oproeping van verlofgangers In werkeljjken dienst. De Burgemeester van Velsen maakt be kend, dat den in het verlofgangersregister dezer gemeente ingeschreven verlofganger, hieronder vermeld, bij dezen wordt opge roepen om zich op den datum en voor den duur, achter zijn naam aangegeven, krach tens art. 42, tweede lid, in verband met art. 40, derde lid der Dienstplicht in wer- kelijken dienst te begeven. Johannes Theophilus van de Winckel, lichting 1918, Zeemilitie, Hr. Ms. Wachtschip, Vlissingen, 11 September 1923, veertien dagen. Verdere inlichtingen zoowel nopens de reis als nopens het aanvragen van vergoeding kunnen gevraagd worden ter gemeente secretarie tusschen 10 en 12 uur voor middags. Velsen, 17 Augustus 1923. De Burgemeester voornoemd, Rijkens. PLAATSELIJK NIEUWS. IJMUIDEN. De Weleerw. heer L. J. M. Jans sen Schmidt, kapelaan alhier, is be noemd tot rector van het gesticht De Heidebloem te Heythuizen (L.) Tot zijn opvolger alhier is benoemd de Weleerw. heer M. M. H. Haring, priester van het Seminarie. VELSEN. De speldjesverkoop ten bate van Herwonnen Levenskracht heett alhier f 231.30 opgebracht. De arbeider W. wonende ie Beverwijk en werkzaam aan de papierfabriek, had bij het lossen van het s.s. „Eros" het ongeluk, zich met de bij dit lossen gebruikte haak in den pols Ie hakken, waardoor een ader werd doorgesneden. De man die veel bloed verloor, heett zich, na door Dr. Barentsen te zijn verbonden, zonder hulp naar zijn woning kunnen begeven. Een tweewielig karretje van een slager kwam op den hoek van Driehuizerkerkweg en Rijksstraatweg in botsing met de vracht auto van den pianohandelaar H. uit Haarlem. De. auto bekwam geen schade, maar een der trekboomen van het karretje brak in stukken. De botsing ontstond doordat de voer man van het karretje meende dat de auto in de richting Haarlem zou gaan, terwijl die juist in de richting van de pont ging. HI.Dbl. Een ingezetene van Velsen, die alle dagen met den trein naar Amsterdam heen en weer reist en zich per fiets naar het station begeeft, moet sinds eenigen tijd 20 cents per keer bewaarloon ten voordeele der Ned. Spoorwegen betalen. Vroeger kostte dat een dubbeltje of men abonneerde zich per maand terwijl dit een voordeeltje voor het personeel was. Bedoelde ingezetene heeft zich met een verzoek gewend tot de Directie om den ouden toestand te herstellen, maar de chef van den Dienst der Exploitatie heeft bericht gezonden, dat aan het verzoek niet kan worden voldaan. Maandagmiddag om half 3 is in het Kenaupark te Haarlem, naar de Kenn. Ed meldt, een ernstig ongeluk gebeurd. Naast de tramrails reden een 17-jarig meisje en de 31-jarige verpleegster M. B. weduwe van H. K., wonende te Velsen. Achter hen in dezelfde richting reed met matige snelheid een vrachtauto, beladen met klaver en afkomstig uit de Haarlem mermeer. Volgens verklaring van den chaffeur maakte mej. B., toen zij de auto vlak naast haar zag, beweging van schrik en verloor daardoor de macht over haar stuur. De chauffeur gooide onmiddelijk zijn stuur naar links maar de juffrouw was toen al van haar rijwiel vóór het achterwiel van de vracht auto gevallen en werd overreden. Zij is door omstanders bij dr. Veen bin nengedragen, die eerste hulp verleende, waarna zij per brancard naar het St. Elisa beth's Gasthuis is overgebracht, alwaar een breuk aan het dijbeen werd geconstateerd men haar toestand levensgevaarlijk achtte. Van schuld bij den besluurder is niet kunnen blijkende oorzaak is zenuwach tigheid van het slachtoffer. Fabrieksarbeiders. Maandagavond vergaderde in café „Bloemoord" de afd. Velsen van de Ned. Ver. van Fabrieksarbeiders. De voorzitter, de heer Honing, herdacht naar Hl. Dbl. meldt, bij de opening het feit, dat momenteel in verschillende industrieën, en speciaal de metaalindustrie, de werktijd wordt verlengd en de regeering hieraan haar medewerking verleent. Overal, zegt spr., wordt getracht, datgene, wat door de ar beidersklasse na jaren van strijd is bereikt terug te nemen. Wil men hiertegen in, dan is noodzakelijk, dat de arbeiders terugkomen in de organisatie en weer de kracht van voorheen ontwikkelen. Spr. brengt een woord van dank aan die leden, die in de laatste weken zoo hun best hebben gedaan om de afd. uit te breiden en met succes. Hij hoopt dat meerderen het bestuur hierin zullen bijstaan. Uitvoerig werd besproken de demon stratie uitgeschreven door het N. V. V. en de S. D. A. P. op 23 September te Amster dam. Buiten de eischen door beide organi saties gesteld, n.l. medezeggingschap en behoud van den achturendag, komt nu ook de actie tegen de Vlootwet. Vooral over dit laatste is door een der leden een uit voerige beschouwing gegeven. Scherp werd gehekeld de houding der regeering, die wil bezuinigen op alle sociale dingen, en aan de vloot honderden millioenen wegsmijten. Met een opwekking vooral tegen dit laatste te ageeren, besloot spr. Door den voorzitter werd medegedeeld, dat door de organisatie aan de rubber fabriek „Holland" alhier, een collectief contract was afgesloten, dat, gezien de slechte tijden er wezen mag. Een minimum loon van f 27.50 was vastgelegd, terwijl een goede vacantie en ziekenregeling was getroffen n.l. 6 dagen vacantie en bij ziekte 13 weken vol loon. SANTPOORT. Hoe bemind Dr. W. Nije zich in zijn vroegere woonplaats Spaarndam-heeft weten te maken, bleek ons Zaterdag j.l. bij zijn teraardebestelling op ons kerkhof „De Biezen". Talrijk loch waren degenen, die zich de verre reis van Spaarndam naar hier getroost hadden, om „hun dokter" de laatste eer te bewijzen. Reeds geruimen tijd voor de Protestant- sche Dragersvereeniging met den voor velen zoo dierbaren doode arriveerde, hadden de vereerders van Dr. Nije zich om de groeve geschaard. Uit hun op fluistertoon gevoerde gesprekken, klonk niets dan hartelijke liefde voor den man, die weder- keerig hen zoo lief had gehad, die geweend had met de treurenden en wiens blijdschap zich vermengd had met die van hen, van wie een kostbaar bezit als aan den dood ontrukt was. Toen de droeve stoet gearriveerd en het stoffelijk overschot in de kille groeve was neergelaten, welke overdekt werd met een schat van bloemen, waaronder een van het gemeentebestuur van Spaarndam, trad de oud-burgemeester van deze plaats, de heer Bakhuizen naar voren, om in treffende bewoordingen Dr. Nije te herdenken als helper der lijdende menschheid, als wet houder en raadslid, als voorzitter van het Witte Kruis en als vriend. In denzelfden geest sprak de loco-burge meester van Spaarndam, de heer Zwaan. Ook zijn diepgevoelde woorden getuigden van grooten eerbied en warmen dank. De a.s. schoonzoon van Dr. Nije, de heer Frits Kuijpers, (de bekende H. F. C.-speler) dankte, ten zeerste aangedaan, de heeren Bakhuizen en Zwaan voor hun van zoo'n groote waardeering getuigende woorden en de talrijke aanwezigen voor hun liefde volle belangstelling. De droeve plechtigheid was hiermede geëindigd. Diep onder den indruk verlieten de aanwezigen den doodenakker. En ook wij, die dr. Nije niet van nabij gekend hebben, gingen heen in de overtuiging, een goed mensch aan den schoot der aarde te hebben toevertrouwd. Het is onze handboogschietvereeniging „Vooruitgang zij ons Streven" niet mogen gelukken den kampioens-beker te ver overen, hoewel de kans daarop zeer groot was. In de beide voorafgaande wedstrijden toch hadden de Santpoorters zich een voorsprong van 40 punten op „Willem Teil" te Delft weten te verschaffen, terwijl zij thans bovendien nog het voordeel van eigen banen hadden. Tegenover het pun- tenaantai van 258 van „Willem Teil" stelden i.e „Vooruitstrevers" echter slechts 217 punten, zoodat de Delftenaren ten slotte met 1 punt verschil den beker ver overden. Men bericht uit Vlaardingen aan de N. Rott. Ct. dat de fteedersvereeniging voor de Nederlandsche haringvisscherij zal trachten den uitvoer van Noordzeeharing naar Duitschland en Polen weer te doen opleven door groote partijen daarheen in consignatie te zenden. De Nederlandsche regeering steunt dit plan financieel, door van de kosten dezer zendingen lot een vastgesteld maximum twee derde voor haar rekening te nemen. Het ligt in de bedoeling den verkoop Ier plaatse te doen geschieden door een Neder landsche deskundige. Burgerlijke Stand Velsen. Bevallen: J. L. J. Brijs—Overdorp z., F. HoogzaadWigchert z., A. Steenhoek v. Leeuwen z., L. Noordzijv. d. Steen z., S. A. v. GeldorpButters z., L. Zonne veld!—Bel z. De „Johan de Witt". Het stoomschip „Johan de Witt" van de Stoomvaart Mij Nederland wordt Donder dagmorgen omstreeks 8 uur van Batavia te Amsterdam verwacht. Roman van KARL ROSNER. Geautoriseerde vertaling van Mevr. NUIJS-POSTHUMUS. 21 En toch leefde zij zij was sterker dan de dood zij had zich door leed en door droefheid heen een weg ge baand Over den spoordijk ratelde een trein voorbij liet een gonzen achter en was weg Sibylle had haar boetseerstok in de weeke klei gestoken. Diep ademhalend keek ze naar den trein dien zij gaarne zag. Haar voorganger, een jong beeld houwer, had dit atelier verlaten, om dat hij het rumoer van de treinen niet i. kon verdragen. Zij wreef met een vochtigen doek haar handen af. En tegelijk viel haar in, hoe Marianne eens gezegd had, dat het naderen van zoo'n trein geleek op het brullen van een reusachtigen draak of dergelijk dier, dat voor het atelier lag en haar bewaakte. Zij glimlachte bij de gedachte aan haar zuster. Zij moest er aan denken, hoe romantisch de kleine toch soms kon zijn. Opeens zag zij haar weer, zoo als zij eenige dagen geleden 's avonds in hun kleine studeerkamer voor haar gestaan had: „Weet je, hoe je er nu uitziet, Sibylle? Zóó stel ik mij Gonda voor Fredegonda in die geschiedenis van het hart der Wildenbergs!" Zij hoorde het haar zeggen cvn zag Marianne in haar witte onderkleeren en met het hoofd achterover voor zich staan. En evenals toen had de vergelijking iets beangstigend voor haar Onrustig en zoekend dacht zijWat zou dat toch zijn? De achting, de eer bied voor al wat tot de traditie van ons geslacht behoort, waaraan vader ons van kind af gewend heeft? De dichter lijke macht van de sage op zichzelf? of de vergelijking tusschen mij, een leven de, die reeds bijna duizend jaren ter ruste -is, en wier leven bitterheid en toorn en onvervuld verlangen was? Zij kwam er niet uit. Zij voelde slechts dat haar hart luider en warmer klopte, En opeens schoof zij al haar vragen terzijde. Zij stond voor de kleine étagère in den hoek van het atelier en hield het portret van haar verloofde in beide handen. Zij tuurde naar den streng be sneden kop met het ruime hooge voor hoofd, en de dwepende oogen. Toen zonk de last die haar drukte weg, en werd tot niets. „Martin!" zeide zij zacht en de verlangende warmte van haar stem deed haar blozen tot in het schitterend blonde haar. Droef en kort waren de dagen gewor den; dieper, zwaarder hing de hemel boven de aarde. Als de generaal nu uit de hoogte van zijn studeerkamer door de gesloten ra men over de velden keek, dan zag hij slechts bruine en verdroogde weiden, dorre takken, scheefhangende heggen en doffe tinten. Alleen op de kunst-ijs- baan, die de menschen op de vroegere tennisbanen hadden opgericht, was op sommige dagen een begin van drukte, j De winter kwam. Er was nog geen sneeuw gevallen, en de gestadige, heldere koude liet ook nog op zich wachten. Maar 's morgens lag er toch vaak een dunne zilveren sluier over alle dingen. En die verdween eerst uren later, als de flauwe zon door de dicht opeengepakte wolken was ge drongen. In huis ging alles zijn gewonen gang, waarbij alleen de voorbereiding voor het Kerstfeest tusschen de dage- lijksche beslommeringen door iets ge heimzinnigs aan het doen en denken der drie meisjes gaf. Want zoolang al len zich konden herinneren, was het in huis de gewoonte geweest, op het Kerstfeest elkanders kleine wenschen te vervullen, en alles zorgvuldig tot dien dag verborgen te houden, om des te meer genot te hebben van de verras sing. De heer van Wildenburg wist even min iets van wat zijn dochters voor hem maakten. Hij wist niets van het groote tafelkleed dat Andrea voor hem borduurde, of van den omslag en het titelblad, door Sibylle voor zijn fami- lie-chroniek ontworpen. Maar hij liet zijn meisjes in deze dagen stil begaan, als zij meer dan anders in haar eigen kamer bleven, of geheimzinnige blik ken wisselden. Hijzelf, die gaarne ge schenken gaf, doch hoegenaamd geen verstand had van blouses, ceintuur gespen, handschoenen of fijne kousen, was reeds tweemaal in de stad ge weest om inkoopen te doen, en had met Andrea, die in de winkels het woord moest voeren, de voor Sibylle en Mari anne bestemde geschenken uitgezocht. Op zijn laatsten tocht naar de stad nam hij Sibylle mee. Die kende An drea's smaak en moest hem helpen, om voor zijn oudste iets te koopen. Ook voor tante Fransje moest gezorgd wor den, want zij konden erop rekenen, dat die den eersten feestdag zou komen en een handwerkje meebrengen. Zij had er reeds op gezinspeeld. Op dezen dag, terwijl zij samen in het gedrang van al die duizenden men schen op straat liepen, en in het maga zijn slechts met moeite hun keus kon den doen, kwam het den heer van Wil denberg vopr, dat .Sibylle minder frisch was dan anders, alsof haar iets, de een of andere zorg drukte. In de grijze oogen ontbrak de blijde vroolijkheid, en als zij sprak, klonk haar stem ge dwongen. Een paar maal keek hij haar onder zoekend aan, en dan begon zij haastig te praten over hetgeen vóór hen lag. Hij voelde, hoe zij hem ontweek, en niet wilde, dat hij in haar ontstemming zou deelen. Maar op den terugweg zou hij wel eens met haar praten. Een paar minu ten lang aarzelde hij - keek z'n dochter aan, die slank en rustig in haar don kerblauw mantelcostuum naast hem voortwandelde Zij wilde hem weer ontwijken, en wees op een ruiter, die kwam aandra ven. „Kijk eens, vader, wat een mooi dier". Doch de generaal «bleef staan, zoodat Sibylle ook stil moest houden. Zij keerde zich om, keek hem vra gend aan, en wist, dat hij nu met zijn verhoor zou beginnen. „Zeg eens, meisje Wat is er? Je hebt zeker wat op het hart! Wat scheelt er aan? Onaangenaamheden gehad?" Zij wilde glimlachen, en voelde zich toch gedrongen, eens met hem te pra ten, niet alles alleen te dragen. „Misschien is het niet de moeite waard om er over te spreken Doch hij schudde het hoofd, en bleef staan met de beide handen op den knop van zijn stok. 1 „Vader," zeide zij duidelijk en een- voudig; „ik geloof, dat Martin vordriet heeft „Martin? In den dienst?" De generaal was gerustgesteld. Als het anders niet was dat kwam wel 1 weer terecht. Dat had ieder op zijn beurt wel eens, en dat ging weer voor bij. Hij stapte weer voort, en de oude kalmte was weer in zijn stem. „Nu, dat zal zoo'n vaart niet loopen. Dat is mij ook zoo dikwijls overkomen, toen ik een jonge kerel was dan had je goede moeder ook altijd zorgelijke dagen: en alles is altijd weer in orde gekomen. En Martin? Heeft hij weer onaangenaamheden gehad met den majoor? Wat schrijft hij?" Wordt vervolgd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1923 | | pagina 1