W1ELBIJ DëRS KAARTEN
Wij leveren U
Spaar- en Voorschotbank Boaz
MUI nn
Wat baat het
Oliehandel „DILO"
Limonadesiroop]
P.SIN JEWEL
Boekh. P. F. C. Uoelse.
VERKOOPING
Limonade Essence.
Eau de Colognes en
Partnmeriën.
Huidcrême.
Badmutsen.
Haarwaschmiddeieu.!;
Schilder en Behanger
Glas en Verfhandel
Kwasten en Penseelen
Strobin.
Vliegenvangers.
St hoen wit.
Stroohoedenvernis.
Gillettemesjes,
LJmuider Drogisterij,
Personenweegschaal.
R
WARMER'S MEUBELMAGAZIJN
52 Spaarnwouderstraat 52
jfuaujfós
art
N.V. IJmuider Agenturen
en Administratiekantoor
Hypotheken,
Scheepsverbanden,
(sillaeiondeïdCp <ieuJi£Jr)
„Alleen in ons filiaal te IJmuiden".
als gfj het beste in uw
zaak niet onder de aan
dacht van het publiek
weet te brengen
Het adres voor alle soorten Smeerolie, Gas-,
Motor- en Lichtolie. Benzine - Benzei enz.
W MAA1 SCHOENMAKERIJ
Voor de levering der Studieboeken en verdere
leermiddelen voor de H. B. S- te Velsen,
middelbaar ol hooger onderwijs
ILOS' DAMESKAPPERSZAAK
Noordhollandsch Laodbouwcrediet
Reparatie aan alle Motoree,
IWk!i»n<fci l'.F.C ROFLSE
DRIE ZUSTERS
OPENBARE
Ie IJMUIDEN, op Vrijdag 7 Sep
tember 1923, des namiddags 2
uur (precies), in Hotel „Nummer
Een", in opdracht van de heeren
Mr. J. Deenik, Mr, M. A. van Eek
te Haarlem, Mr. A. W. Hellema
te IJmuiden en de Reederij Zee-
visscherij Maatschappij „Charlotte"
door de Makelaars
BAKKER, DIJKSEN Co.
IJmuiden, ten overstaan van
Notaris O. D. BOERLAGE
te Velsen, van:
De stalen Stoomtrawlers
Anna /osina l/.M. 163
fohanna Bertha I/.M. 144
De ijzeren Stoomtrawlers:
Urania 1/M. 77
Union l/.M. 67
Charlotte l/.M. 23
Alsmede diverse visscherij goederen.
Notitiën en verdere inlichtingen
te verkrijgen bij den Notaris en Ma
kelaars voornoemd.
ZEOT HET VOORT 1
de van Ouds bekende Oaper
tegenover het Postkantoor
1/1 en 1/2 flesschen.
Vele smaken.
TEOEN ZONNEBRAND.
Wllhelmlnakade 12 - IJmuiden
Voorradig ruime keuze
Behangselpapier en Randen,
Olaspapier, Olazen Deurplaten
enz. enz.
BELEEFD AANBEVELEND
6 sterke Huiskamerstoelen f 27.
4 Stoelen, 2 Fauteuils (platstof)
f 59.50, 4 Stoelen, 2 Fauteuils
(hoogstof) f 105.—.
Alles prima kwaliteit, in eigen
werkplaats vervaardigd.
Meubelwinkel La Reystraat 2
hoek Krugerstraat.
Aanbevelend
(de van Oudt bekende Gaper)
Kanaalstraat 56
tegenover het Postkantoor.
De grootste sorteering en de laagste prijzen, vindt men in
Solied- en vertrouwbaarste adres te HAARLEM
timmerman, metselaar
i—i en aannemer i—l
WILLEM BA RENDSZSTR A AT 10
TELEFOON No. 467.
Kanaalatraat 65, (Jmulden Dir. i L. M. Camman Telefoon 103
Agentschap van de Nationale Hypotheekbank
Agentschap van de Rotterdamsche Scheepshypotheekbank
Verzekeringen, Bouwcredieten, Crediethypotheken,
Voorschotten, Boekhouding en Administratiën
JA»
TEL. 415. WILHELMINAKADE 23.
KOEKOEKSTRAAT 14, BIJ DE LAOERSTRAAT, VELSEROORD.
houden wij ons ten zeerste aanbevolen. Wij houden die in voorraad
en kunnen dus voor spoedige en correcte levering Inslaan.
Tevens bevelen wij ons aan voor Studieboeken c.a., «v. voor het
aan andere Inrichtingen voor
Ie volgen onderwijs benoodigd.
KANAALSTRAAT, HOEK ORANJESTRAAT, IJMUIDEN. TELEF. 07
thans gevestigd met 4 Salons,
JANSSTRAAT 69 TEL. 883 HAARLEM
irnniHii n'un mm n
Agentschap D. BAIS JZN.
Verstrekt handelscredieten onder diverse zekerheid als
HYPOTHEC AIR-VERB AND, BORGSTELLING ENZ.
Spaarboekjes, rente 4%. Kantoor Kerkstraat 5.
z.a. Scheeps, stationaire en Automotoren.
Verder aan alle Automobielen en Machines.
Machinefabriek GEBR. TAAT, a/d. Visscherahaven, IJmuiden
Coöperatieve
Gevestigd te IJmuiden Kanaalstraat 37
Raad van Toezicht:
Mr. A.W. Hellema, Ir. W. Polderman, H. W. Creutzberg, F.J. H. Schneider,
Rechtskund.-Adviseur: Mr. A. W. Hellema, advocaat en procureur, alhier
Deze Bank verstrekt voorschotten tegen borgstelling of zakelijke zekerhiid
Spaargelden worden tegen uitgifte van een boekje in bewaring genomen
tegen eene rente van 4 pCt. in 't jaar, voor een jaar vast 4'/, pCt.
De bank is geopendEiken Maandag en Donderdag van 7—9 uur n.m
Roman Tan
KARL ROSNER.
Geautoriseerde vertaling van
Mevr. NUIJS-POSTHUMUS.
22
„Och, lieve hemel hij schrijft er
eigenlijk niets over hij wil mij er ze
ker niet mee lastig vallen. Zoo heeft hij
immers altijd gedaan: als hij onaange
naamheden had, heeft hij het ons ver
teld als het voorbij was
„Waarom denk je dan dat hij ver
driet heeft?" vroeg haar vader.
„Vader, ik ken hem zoo goed en
het is toch eigenlijk mooi, dat hij zich
zoo heelemaal niet anders kan voor
doen dan hij is. Zooiets voelt men, al
wordt er niet ronduit gesproken als
men als men elkander zoo liefheeft
als hij en ik Zou de verhouding an
ders zóó zijn?"
Hij keek haar van ter zijde aan, en
verheugde zich met vaderlijken trots
in haar rustige, edele schoonheid.
„Ja, meiske was al wat hij zeide.
En hij dacht er aan, hoe haar moeder
ook alles gevoeld had, als Sibylle het
nu gevoelde. Al wat hem trof, was ook
het hare geweest, geluk zoowel als leed.
Niets had hij voor haar kunnen verbor
gen. Zij had alles op zijn gelaat gelezen
zonder dat hij erover behoefde te spre
ken.
Sibylle ging voort. Haar weeke, die
pe stem zocht naar rust, doch het ver
langen trilde erin.
I „Ik zou bij hem willen zijn, vader
1 naast hem staan, als hij eGn zwaren
last te dragen heeft. En ik zou hem wil
len zeggen: Je moet mij niet sparen,
dat maakt mij klein ik ben er niet
alleen in voorspoed ik behoor bij je!
ook op je zorgen heb ik recht ik
wil ze met je dragen!"
De generaal knikte zwijgend. Uit elk
woord voelde hij: Dat was zijn meisje
en het meisje van zijn overleden
vrouw De gesmoorde ontroering in
haar stem greep ook hem aan. Martin
i en verdriet? dacht hij. Wat kan dat
wezen?
Doch toen hij aan Sibylle's verloofde
dacht, verdween zijn bezorgdheid.
Haastig schudde hij het hoofd, keek op
en glimlachte tegen haar.
„Meid, je ziet spoken! Neen als het
iets ernstigs was, hield hij het zeker
niet voor je stil. Zoo is hij niet zoo
ver kennen wij hem toch wel. En zoo
veel vertrouwen moet je in hem stel
len!"
Zij zweeg en keek naar de kleine,
witte pakjes, die zij in de handen hield.
En haar stem klonk als een diepen
klokkentoon.
„Vader, met mijn vertrouwen in Mar
tin heeft mijn bezorgdheid niets te ma
ken. Mijn vertrouwen in hem is krach
tig als de liefde, waaruit die bezorgd
heid voortkomt
De generaal voelde den ernst van haar
woorden. Doch hij liet zich daardoor
niet overmeesteren neen, neen, hier
was geen reden voor zulk een bezorgd
heid, en ook Sibylle moest vroolijk kij
ken! Dat wilde hij haar zeggen, doch
kon er niet toe komen. Een andere ge
dachte schoot hem door het hoofd en I
gaf hem licht het scheen hem de op
lossing toe van het raadsel.
„Weet je, wat best mogelijk kon zijn?"
zeide 'hij op levendigen toon. „Mis
schien gaat het niet vlot met het Kerst
verlof? Dat zal het wel wezen
Even haalde zij de schouders op.
„Misschien wel -hij zegt dat hij
nog niet weet, of hij kan komen."
„Zie je wel?" Hij tikte haar onder het
loopen even op den arm. Nu voelde hij
zich geheel verlicht. „Meisje, dan zie
jullie in het ergste geval elkander een
paar weken later! En is. dat dan zoo
erg? Dan haal jullie later je schade in.
Of misschien gaat het net als verleden
jaar, toen hij ook eerst dacht, dat hij
geen verlof zou krijgen weet je nog
wel
„Ja, vader
„En toen opeens, toen wij alle hoop
reeds opgegeven hadden, kwam hij
en jullie waart dubbel gelukkig!"
Zij knikte en baar groote grijze
(OOgen schitterden, toen zij aan dien tijd,
dacht en werden toen weer somber.
Doch na een poosje zwijgend doorge
loop en te hebben, zeide zij zacht en be
zorgd, evenals straks.
„Als het maar niet iets ergs is
Als er met Martin maar niet iets ern
stigs gebeurd is
De brieven die met den ochtendtrein
uit Stuttgart naar Berlijn kwamen,
werden altijd met de tweede post, tegen
half twaalf aan hun huis bezorgd. En
toen Sibylle zich den volgenden dag da
delijk na het ontbijt gereed maakte om
naar haar atelier te gaan, knikte haar
vader tegen haar, en zeide:
„Kind, als er een brief van Martin
voor je komt, dan laat ik je hem door
het meisje brengen of misschien
kom ik zelf."
En in stilte, verheugde hij zich erin
dat de bezorgdheid van zijn kind dan
zou verdwijnen. Geen van beiden had
den zij verder het gesprek van gisteren
aangeroerd.
Ook Marianne ging weldra de deur
uit, vergezeld door Andrea, die nog ver
schillende boodschappen voor het feest
te doen had geschenken voor het
dienstmeisje, een paar pakjes kaarsen
voor den boom, appelen en noten.
De heer von Wildenberg bleef alleen
achter, keek lachend zijn dochters na,
- die zich nog even omkeerden en hem
groetten, stond iri de eetkamer voor
den donkergroenen denneboom, die
Andrea den vorigen dag reeds gekocht,
had, om niet de hooge prijzen der laat-
j &te dagen te behoeven betalen, en streek
j over de gelijkmatige takken. Het ver-
j trek was vervuld van den scherpen,
j frisschen geur van den pas omgehou
wen boom,
Met genot snoof hij dien geur op,
dacht aan al de kleine verrassingen,
die hij voor zijn meisjes had, en meen
de vroolijk: Nog twee dagen.
Toen ging hij weer naar zijn stu
deerkamer, haalde zijn handschrift uit
de lade der schrijftafel en verdiepte
zich in een oud boek met Mémoires
waarnaar een custos van de Koninklij
ke Bibliotheek hem verwezen had. De'
reeds lang overleden schrijver van de
ze oorspronkelijke herinneringen had,
evenals de kolonel der huzaren, Chris
tian von Wildenberg, die boven de
schrijftafel hing, aan de Katzbach mee-
i gevochten en vertelde het een en an-
der omtrent hem.
Nauwelijks een half uur had hij ge-
jj lezen, toen hij de bel in het portaal
j hoorde hij keek op van zijn boek en
luisterde.
I Hij hoorde hoe het meisje uit de keu
ken de lange gang doorliep, en open-
deed. Nu sprak zij met iemand een
mannenstem zeide iets doch de
woorden kon hij niet verstaan.
Maar in den klank der stem was iets,
dat het (hart van den generaal sterker
deed kloppen, en hem in,spanning
bracht. Vroolijk schoot hem door het
hoofd: Neen dat is toch niet moge
lijk y—if dat kan toch. niet
Er werd geklopt, en meteen deed het
meisje de deur open en diende aan
Doch hij hoorde nauwelijks de woor
den; door |de piaflf openstaande deur
achter haar zag hij een gestalte, een
grooten, slanken man met een glad ge-
zjicht. En meteen had hij zijn bu
reaustoel weggeschoven, en was met
een paar stappen bij de deur.
„Martin Dat is prachtig! Heb je
het nog gedaan kunnen krijgen t
Wat zal Sibylle gelukkig zijnI"
In zijn blijde opgewondenheid straal
den zijn blauwe oogen. Met uitgestrek
te handen begroette hij Martin von
Ungnad.
En Martin stak de rechterhand uit,
die de heer Von Wildenberg hartelijk
drukte, en knikte haastig. Hij kon geen
woord uitbrengen.
Nu stond hij in de kamer ten het
meisje had de deur weer dichtgedaan.
Wordt vervolgd.
