I IJmuider Courant
I Zaterdag 27 October 1923. 2e blad.
I r" OFFICIEEL.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
l Velsen, brengen ter openbare kennis dat
ter Gemeentesecretarie ter inzage ligt een
verzoek met bijlagen van
M. J. Rolvink, te Velseroord, om ver-
I gunning tot het oprichten van een bakkerij,
op het perceel kadastraal bekend Gemeente
ft Velsen, Sectie F No. 2811, gelegen aan
3 den Hagelingerweg.
Op Woensdag, den 14 November 1923, des
voormiddags te elf uren, zal ten Gemeente-
huize gelegenheid bestaan om bezwaren
tegen dit verzoek in te brengen en deze
mondeling en schriftelijk toe te lichten.
Zoowel de verzoeker als zij, die bezwaren
hebben, kunnen gedurende drie dagen voor
het bovenvermelde tijdstip op de Secretarie
der Gemeente kennis nemen van de ter
zake ingekomen schrifturen.
Voorts wordt er aan herinnerd, dat vol
gens de bestaande jurisprudentie niet tot
beroep gerechtigd zijn zij, die niet overeen-
komstig artikel 7 der Hinderwet voor het
Gemeentebestuur of een of meer zijner leden
zijn verschenen, teneinde hunne bezwaren
mondeling toe te lichten.
Velsen, den 24 October 1923.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
De secretaris, De burgemeester,
J. Kostelijk. Rijkens.
VOLKSONTWIKKELING,
i Gelukkig wordt er ook in onze ge-
meente wel wat gedaan voor de volks
ontwikkeling. Wij hebben verschillen-
de comité's voor Winterlezingen, die
ons eminente sprekers brengen met in
teressante onderwerpen; wij hebben
i ook het Nutsdepartement, dat eveneens
bezig is door lezingen ons kennis bij te
brengen.
Toch zou o.i. hier veel meer gedaan
kunnen worden, al behoeven we dan
I niet juist een Volksuniversiteit te heb
ben. Maar wij betreuren het toch dat
hier alle wetenschap zoo bedekt wor-
i den gehouden. Wij hebben ook een
i Rijks Hoogere Burgeschool en dus
C een aantal leeraren, die ons van hun
kennis zouden kunnen meedeelen. Het
is toch niet zoo, dat die kennis alleen
"j voor de leerlingen der school bestemd
is. Er is ook een samenleving.
Nu weten wij wel dat onze gemeente
1 een zeer eigenaardige is. Men is er niet
zoo spoedig ingeburgerd. Vooral niet
als men in Santpoort woont, dan weet
men betrekkelijk weinig van hetgeen in
IJmuiden en Velseroord woelt en werkt.
Dat is in een kleine stad heel anders,
daar is alles veel intiemer en wordt
men in dit intieme leven van een klei-
nen kring sneller opgenomen.
Maar wat in een plaats als Purmer-
j end kan, is toch ook in onze gemeente
mogelijk. Daar is de Rijks H. B. S. op
denzelfden dag als de onze geopend.
En daar hebben de leeraren al dadelijk
van hun kennis meegedeeld aan de in
gezetenen, door het organiseeren van
cursussen. En ook dezen winter zal dit
weer het geval zijn. Deze cursussen
worden georganiseerd door het Nuts-
R O ND OM DE WERELD.
e door M. B. O. Jr.
'f (Nadruk verboden).
B
a 2
8 Juli 1923.
Deze morgen stonden we om 9 uur ge-
v kleed en wel beneden. Na ontbeten te
c hebben gingen we om half-elf Antwer-
pen in. Allereerst stapten we op het
n Centraal Station af om onze kaarten
te halen. Een prachtig gebouw het sta-
id tion. De voorkant is gelegen tegenover
de mooi aangelegde Kaizer Lei met z'n
t groote hotels. De vestibule van het sta
ll tion is een bezoek waard. Zoo gauw
d men binnenkomt ziet men de breede
monumentale trap die naar de verschil-
jj lende perrons voert. Wij moesten aan
<1 de goederenafdeeling zijn, doch toen
nj we daar kwamen, bleek ons dat we ons
pakket kaarten maar niet zoo een, twee,
drie konden krijgen. We moesten naar
de Bassins het goederen-douane depot
3 aan den anderen kant (Noord) van
i Antwerpen. Wij besloten dan op een
li anderen dag heen te gaan. We liepen
de reeds genoemde Kaizer Lei af en
kwamen toen op de mooie breede Meir,
jL 'het hartje van Antwerpen. Op de Meir
vindt men de grooe bank- en kantoor-
i, gebouwen, langs de Oude Beurs verder
bereikten we de Groote Markt, de
trotsch der Antwerpenaren. Zoo gauw
I men de Groote Markt opkomt, ziet men
.1 het prachtige stadhuis, een magnifiek
bouwwerk. Het front beslaat de gehee-
le breedte van de Markt. Links van het
stadhuis treft men verschillende mooie
huizen met hun rijk versierde oude ge-
departement en kosten f 1.00, f 1.50 of
f 2.50. De directeur der Rijks H. B. S.
geeft b.v. een cursus van 16 avonden,
waarvan de kosten f 2.50 bedragen.
Het mooie daar is, dat behalve de
leeraren der IT. B. S. ook anderen me
dewerken aan de volksontwikkeling,
zelfs uit den omtrek. Een der predikan
ten b.v. zal een cursus geven over
„Waarheid en waarheden van het
Christendom", de directeur der gasfa
briek (die al meermalen lezingen hield
over het bedrijf) over Staathuishoud
kunde en Statistiek, een tweetal ge-
neesheeren zal ook weder een cursus
geven.
Dat is tocli een benijdenswaardig iets.
Men kan daar genieten op cursussen
over kunst, geneeskunde, natuurkunde,
letterkunde, aardrijkskunde enz. En
dat alles voor 15 cent per voordracht.
Wij worden er jaloersch op en wij vra
gen dan ook of de leeraren der H. B. S.
of de predikanten, doctoren enz. in on
ze gemeente dit ook niet willen doen
in onze gemeente. Of willen zij liever
hun licht onder de korenmaat houden?
Wij hopen van niet. Laat men me
dewerken om ons volk te ontwikkelen.
Het zal de menschen nader tot elkaar
brengen en wij zullen er ook betere
„Velsenaren" door worden. Wij zullen
er ook elkaar door leeren kennen en
het zal daardoor geven meer saamhoo-
righeidsgevoel. En zoo zal het ons allen
verrijken.
Zou het zelfs voor dezen winter nog
niet mogelijk zijn. Waarom moet er een
jaar verloren gaan? G. V.
VAN DEN WACHTTOREN.
Hoogere belastingen op bier en thee.
Minister Colijn heeft zijn wetsont
werp ingediend, waardoor de bier- en
de theedrinker getroffen zullen wor
den. In zijn toelichting staan een paar
vrij duistere opmerkingen. Minister
Colijn schrijft daarin: Door gelijktijdig
eene hoogere belasting te vorderen zoo
wel van bier als van thee, stelt de on-
dergeteekende zich voor te bevorderen,
dat de nieuw op te leggen lasten gelijk
matiger zullen drukken op de bevol
king der verschillende deelen van het
land, dan het geval zou zijn, indien
slechts een dier artikelen werd belast.
Wat wordt daarmee bedoelt?
Het meeste bier wordt gedronken in
de Zuidelijke provincies en de groote
steden, maar wordt elders zooveel meer
tbee gedronken? Mag men de tegen
stelling maken: bier of thee? Het bier
gebruik in de gezinnen komt in Bra
bant en Limburg wel voor en daar zal
de bierflesch dus wel den theepot ver
vangen. Maar het meeste bier wordt in
café's gebruikt door hen, die thuis
daarom to oh nog de thee niet laten
staan. Bovendien zou er veel voor te
zeggen zijn, om het biergebruik wel
zwaarder te belasten maar de thee niet,
omdat thee toch een veel onschuldiger
drank is. De minister denkt uit bier zes
en uit thee zeven millioen belasting te
halen. Dat bier duurder wordt, kan
men als drankbestrijder goedkeuren;
het gebruik zal er zeker door dalen.
Volgens het ontwerp zal het invoer
recht van thee van f 25 tot f 100 per 100
K.G. toenemen. Dat is waarlijk geen
kleinigheid. Een pond thee wordt dus
S7lja cent duurder. Thee is een goedkoo-
Op de Markt voor het stadhuis ziet
men het standbeeld van den Romein-
schen ridder Brabo, de hand van den
Reus Druon Antigoon in de Schelde
werpende. Volgens de legende woonde
deze reus Antigoon op een sterke
burcht aan den oever der Schelde. Ieder
schip wat passeerde moest een zware
tol betalen. Zoo de schipper niet beta
len wilde, werd hij door den reus Anti
goon de rechterhand afgekapt, welke
de reus dan in de Schelde wierp. Om
de menschheid van dien reus te bevrij
den viel de Romeinscbe landvoogd van
dien streek, Salvius Brabo, Antigoon
aan en velde hem heer, waarna hij de
rechterhand van den reus afkapte en
insgelijks in de Schelde wierp. Ziedaar
de voorstelling van het standbeeld. Van
de Groote Markt trokken wij naar de
Groenplaats, waar het standbeeld van
Rubens, de groote schilder, staat. Deze
Groenplaats staken wij over en gingen
het Hoofdpostkantoor binnen, waar wij
de brieven die voor ons gekomen wa
ren Poste-Restant afhaalden. Daarna
gingen wij terug naar ons hotel, waar
wij den inwendigen mensch versterk
ten. Hier in 't hotel bleven wij tot des
avonds 8 uur, onderwijl de tijd benut
tende met brieven schrijven. Om acht
uur gingen we de deur uit om te zien
of we wat kaarten konden verkoopen,
maar het was zeer warm en alle men
schen zaten op de terrassen, dus zeer
moeilijk werken voor ons. Terwijl we
zoo liepen te dwalen door de verschil
lende straten, passeerden we het groo
te luxieuse cabaret Gaité. Het was toen
middernacht. Hier werden we aange
sproken door een chique gekleed heer
die buiten or z'n stoel zat te genieten
pe volksdrank, waaraan de meesten
bijzonder gehecht zijn. In den oorlogs
tijd werd wel f 18 voor een enkel pond
je thee gegeven. Men kan in ons land
het theegebruik zeker wel onschadelijk
noemen. Het vele drinken van sterke
thee als in Ierland en Rusland is hier
onbekend. Tbee is wel een genotmiddel
maar neemt zoo'n groote plaats in on
ze levensgewoonten in, dat men het
haast wel een levensmiddel mag noe
men. Daarom is het te betreuren, dat
de thee zoo zwaar belast zal worden.
Hierbij komt ook sterk het onrechtma
tige in den belastingdruk uit. Immers
de millionair betaalt voor zijn kopje
thee evenveel belasting als de arme, die
zich de weelde niet kan veroórlooven
er een schepje suiker bij te voegen.
Sla d'r op sport.
Men behoeft nog volstrekt geen te
genstander der sport te zijn en kan
zelfs haar groote verdiensten, het aan-
kweeken van een ferm, sterk, jong ge
slacht erkennen en toch heel veel, dat
in de sportwereld gebeurt, afkeuren.
Op zichzelf is het al een kwaad, wan
neer jongelui te veel tijd aan de sport
geven, ten koste van hun studie en
werk. Erger nog is het, wanneer de
sport hen verruwt, de vechtinstincten
in hen wekt. Het is niet toevallig, dat
in dezen tijd op alle gebied slechts ma
laise is behalve op dat der sport en dat
van de sporten juist voetbal en boksen
vooraan staan. De oorlog heeft den
sti'ijder ook in de beschaafde volkeren
gewekt en physieke prestaties, buiten
gewone toeren, waarbij het op kracht
vooral aankomt, als buitengewone,
groote daden doen zoeken.
Het is daarom ook, dat de ruwe
vechtsport va,n voetbal en boksen zoo
zeer in zwang is. Meermalen gebeurt
het, dat na afloop van een wedstrijd de
scheidsrechter tegen bet publiek door
de politie beschermd moet worden, om
dat dit ook vechtlustig geworden,
wraak wil nemen wegen een naar zijn
oordeel verkeerde en partijdige hou
ding van den scheidsrechter. De stem
ming van het publiek bij een voetbal
match is ook niet bewondering voor
vlugheid en kordaatheid, maar de op
winding van den strijd en de lust, om
aan te hitsen steeds feller en feller. De
bokswedstrijden zijn zoo ruw, dat in
meerdere staten van Amerika de vrou
wen er niet toegelaten worden. Een
man als Carpentier schijnt een heer te
zijn in den besten zin, maar verscheide
ne boksers hebben een beschaving, die
omgekeerd evenredig is aan de gewel
dige kracht van hun lichaam. Siki zou
een gevaarlijk individu zijn, een echte
vechtersbaas, berucht bij het publiek
en de politie, als hij niet een der groot
ste boksers der wereld was. Welke ru
we manieren er in de sportwereld heer-
schen, blijkt uit het afscheid, dat Moes
kops, de groote wielrenner bij zijn af
scheid in Parijs, vanwaar hij naar
Amerika is afgereisd, genomen heeft
van den heer Plunkett, een sportjour
nalist, die niet altijd even waardeerend
over onzen landgenoot met zijn wereld
roem als wielrijder geschreven heeft.
Moeskops heeft hem een-schop gegeven
tegen dat deel van het lichaam, waar
de rug ophoudt en de beenen beginnen.
Vooral onder de beroepssportlui
heerscht een geest van onbeschaafd-
van den avond. „Zeg, jongens heb ik
jullie niet gezien op den weg tusschen
Tilburg en Breda," was z'n vraag. Wij
antwoordden dat zulks wel mogelijk
was. Daarop noemde hij de datum van
den dag, welke hij in z'n auto ons voor
bij gesnord was. Dit klopte met ons
stempelboek. Wij vertelden hem toen
wat wij van plan waren en toen bleek
het dat we met den directeur van het
cabaret zelf spraken. Welwillend stond
hij ons toe om kaarten te verkoopen in
de zalen van het cabaret. Wij werden
officieel aan het publiek voorgesteld
en maakten daarop goede zaken. Ik zag
daarmee verschillende Hollanders, die
ik van naam kende. Na dit intermezzo
kwamen we eindelijk vermoeid in ons
hotel aan te half een, een uur waar we
spoedig in bed kropen.
Hiermede eindig ik met een verdere
beschrijving te geven van ons wederva
ren te Antwerpen tot den volgenden
reisbrief. Nu wil ik eerst op voorband
een kleine beschrijving geven van den
strijd welke in België heerscht tus
schen het Vlaamsch (Nederlandsch)
sprekende gedeelte en het Waalsch
(Fransch) sprekende gedeelte. België is
een land dat geen eigen taal, geen moe
dertaal bezit. De Belgische taal bestaat
niet. De moedertaal der Vlamingen is
Vlaamsch, der Walen Fransch. Iemand
die Fransch spreekt (dus Waal of een
bastaard Vlaming) vindt alle rijksbe
trekkingen voor hem geopend. Een Vla
ming die geen Fransch kent kan ge
noemde betrekking nooit krijgen. Wat
is nu het geval wanneer een Vlaming
(dat zijn alle bewoners van Vlaanderen,
hetwelk de grootste helft van België
beslaat) zich moet begeven naar een
heid, die aan de sport kwaad doet. De
sport moet niet verhinderen de schoo-
ne harmonie tusschen lichaamskracht
en zachtheid van gemoed.
Het ongevaarlijke vliegen.
We hebben bijna allen nog niet zoo
lang geleden plechtig verzekerd: In
zoo'n ding waag ik me nooit 1 En we
vonden bet niet heldhaftig maar schan
delijke waaghalserij, als een kennis ons
verzekerde, dat hij een kwartiertje ge
vlogen had tegen den prijs van vijf en
twintig gulden. Geld weggooien en zijn
leven wagen, hoe komt men tot die
dwaasheid! En nu bij het lezen van het
verslag der Kon. Luchtvaart-Maat
schappij komt op eens de gedachte bij
me boven: Ik zou toch wel eens een
vliegtochtje naar Parijs of Londen wil
len maken. De reis door de lucht is zoo
ongevaarlijk en bovendien zoo goed
koop geworden, dat men nu niet meer
gek maar als een behoorlijk verstan
dig man in plaats van per trein of per
boot per vliegtuig een buitenlandsche
reis kan doen. Het vervoer neemt bij de
K. L. M. sterk toe. Van April tot Oct.
heeft deze luchtmaatschappij bijna 3000
passagiers en bijna 100000 K.G. goede
ren vervoerd. Vooral het aantal passa
giers is zeer toegenomen en de reiskos
ten per vliegtuig zijn aanmerkelijk ver
laagd. Men vliegt voor f 48 naar Parijs
of Londen, voor f 22.50 naar Brussel.
Het is slechts weinig duurder dan de
spoorreis. De luchtdienst werkt zeer
regelmatig; maar hoogst zelden wordt
er wegens boos weer niet gevlogen. On
gelukken zijn er dit jaar niet gebeurd.
De K. L. M. denkt erover een dienst Am
sterdam-Marseille te openen voor rei
zigers, die naar Indië moeten en zoo
een heel stuk zeereis kunnen uitwin
nen.
Hoe ongevaarlijk het vliegen is ge
worden, kan blijken uit het feit, dat al
le Nederl. levensverzekeringsmaat
schappijen op een na geen premiever-
hooging meer vragen van vliegende po
lishouders. De Rijksverzekeringsbank
heeft de premies voor de ongevallenver
zekering van het personeel der K. L. M.
aanzienlijk verlaagd. Er moet voor hen
minder premie betaald worden dan
voor glazenwasschers.
Dat alles stelt gerust en zoo zullen
steeds meer ertoe komen, om zij het
eerst nog met een benauwd hart bij
het vertrek en het gevoel, een held te
zijn bij de aankomst aan het doel, c^n
vliegreis te wagen.
Schoopeeren.
Men behoeft niet bang te zijn, dat we
aan het eind der uitvindingen en ont
dekkingen gekomen zijn. Waarschijn
lijk staan we nog maar aan het begin
eener wonderwereld en zullen onze
kindskinderen ons even achterlijk en
stumperachtig in ons werk, onze me
thoden, onze werktuigen vinden als wij
onze overgrootouders.
De Zwitser Dr. Schoop heeft een pi
stool uitgevonden, dat geladen wordt
met metalen staafjes, die daarin smel
ten, waarna het metaal op een of ander
oppervlakte uitgespoten wordt. Men
heeft reeds dergelijke pistolen voor verf
en cement. Op een stuk papier, hout,
ijzer kan men aldus naar verkiezing-
een dikkere of dunnere laag zink spui
ten. In verschillende bedrijven zal het
rijksgebouw (tribunaal, gerechtshof of
verdere openb. instelling), dan moet hij
z'n moedertaal Vlaamsch verloochenen
en Fransch spreken. In Gent, de groote
Vlaamsche stad, waar zich bevindt de
Gentsche IToogeschool wordt geen
Vlaamsch gesproken, doch in het
Fransch onderwezen. Wat willen de
echte Vlamingen nu? Vervlaamsching
van de Gentsche Hoogeschool, gelijke
rechten met de Walen en erkenning
van de Vlaamsche taal. Verder heeft
deze strijd den laatsten tijd een diepere
zin gekregen door de stichting van de
Frontpartij. De leden dier partij zijn
hoofdzakelijk de Vlaamsche soldaten
welke aan het IJzerfront gestaan heb
ben. Deze willen meer namelijk een
zelfstandig Vlaanderen. Hun leus is:
Vlaanderen Vlaamsch of „Met de Wa
len als het gaat, zonder de Walen als
het kan, tegen de Walen als het moet."
De hoofdzetels dier Vereeniging zijn ge
vestigd in het Gebouw „El Bardo" en de
„Vlaamsche Leeuw" Verschillende
voormannen der Vlaamsche partij zijn
veroordeeld tot gevangenisstraffen, o.a.
Dr. Borms, beschuldigd van Activisme,
(Activisten waren zij die gedurende de
bezetting de Duitsche hulp accepteer
den voor den Vlaamschen strijd), dr.
Jacobs en anderen. De herdenkingsdag
der Vlamingen is 11 Juli (De Gulden-
sporendag).
Deze dag (11 Juli) is de verjaardag
der Guldensporenslag geleverd in de
14e Eeuw. Toen ook maakten de Vla
mingen zich vrij van de Fransche over-
heersching. In 't jaar 1920 op den Gul-
densporendag werd bij den Vlaamschen
Propagandastoet de jonge man Her
man van den Reeck, oud 19 jaar, door
gebruik van het Schoopeerpistool groo
te voordeelen brengen. Men kan er ijzer
prachtig mee verzinken, waardoor het
volkomen roestvrij wordt. Groote ijzer
constructies, die 1111 telkens weer ge
verfd moeten worden, zullen in de toe
komst zeker geschoopeerd worden. Men
kan er ijzeren ramen mee roestvrij ma
ken, zoodat ze veel meer gebruikt wor
den, dan nu het geval is. De fabriek
van Stork past de nieuwe vinding
reeds toe evenals de fabriek Metallito
voor allerlei binnenbetimmeringen en
de fabriek van F. W. Braat voor stalen
ramen.
Als wij nu ook nog de wijsheid von
den en betrachtten, om al die uitvin
dingen dienstbaar te maken aan het ge
luk en den vrede der wereld, zou de
nieuwe tijd waarlijk gekomen zijn.
Algemeen begrijpelijk.
ITet is wel eens een eerste eisch van
allen, die spreken of schrijven voor de
massa, het gewone publiek, dat zij
voor allen begrijpelijk zijn. Het geldt
ook voor de musici, die volksconcerten
geven. Kerkconcerten zijn tegenwoor
dig in zwang. Er zijn zeker organisten,
violisten, zangers, die daar hun pro
gram samenstellen voor hen, die wel
natuurlijk musicaal gevoel bezitten
maar tocb geen zware muziek kunnen
genieten. Maar we hebben toch ook
meermalen orgelnummers hooren uit-,,
voeren, waarvan negentig procent van-'
het publiek dacht: Wat een lawaai! Je
krijgt er hoofdpijn van! Ook vele schrij
vers doen weinig moeite, om in duide
lijke, algemeen bekende woorden te
schrijven. Zelfs volksbladen staan vol
met woorden en uitdrukkingen, die al
leen door gestudeerden hun rede moet
opsieren. Ze doen even weinig, om door
ieder begrepen te worden als de Griek-
sche filosoof, die bij voorkeur zoo duis
ter mogelijk schreef, opdat de massa
zich niet met filosofie zou bemoeien,
die alleen voor weinige fijne geesten
bestemd zou zijn.
Ook van den kansel wordt vaak ge
zondigd tegen den regel, dat men alge
meen begrijpelijk zal spreken tegen het
groote publiek. Men geeft theologische
bespiegelingen, haalt woorden aan, die
men wel drie maal moet lezen, voordat
men ze verstaat en die bij het eerste
aanhooren dus zeker verloren gaan,
men noemt allerlei schrijvers, waarvan
het publiek nooit gehoord heeft, ge
bruikt fijne dogmatische onderschei
dingen, die alleen voor enkele fijnproe
vers in de leer zijn.
In een kerkdienst in Newherg, Ore
gon, sprak onlangs een beroemde en
geleerde geestelijke. Toen hij zijn amen
had uitgesproken, riep een oude dame
met een stem, die de lucht wel scheen
te snijden: Jezus heeft gezegd: Weid
mijne lammeren! en niet: Weid mijne
giraffen!
Een boer, die onder het publiek was,
heeft den dominee later een aardigen
brief geschreven over dien zonderlin
gen uitroep. We nemen er een gedeelte
uit over:
„Gewoonlijk dominee, geeft u ons
geschikten kost. Maar toen ik uw
preek drie weken geleden hoorde,
moest ik wel denken, dat u over negen
tig procent der hoofden heenschoot. De
preek was misschien goed voor de gi
raffes maar de lammerkens kregen
de politie doodgeschoten. Alle officieele
stoeten mogen hunne route nemen in
Antwerpen over de Groote Markt, aan
den Vlaamschen Stoet is zulks verboden
Toch wilden ze deze maatregel ontdui
ken en over de Groote Markt gaan. Ze
werden daarbij door de Antwerpsohe
politie uiteengeslagen en deze wilde
toen de Vlag die Vlaamsche meisjes
medevoerden, afnemen. Herman v. d.
Reeck wierp zich als Vlaming tusschen
de vlag en de politie als borstwering.
Toen werd het bevel gegeven tot schie
ten en werd hij doodelijk getroffen. De
ze strijd welke zoo voor een vreemde
ling niets gelijkt, is zeer fel in België
en wij hebben dan ook gezien dat ze
met de hevigste woede gevoerd wordt
al is het niet met de wapens.
Wat de Vlamingen en Walen betreft
moeten wij het navolgende uit onder
vinding verklaren: Bij de Vlamingen
hebben wij op onze verdere reis een
zeer gastvrij en vriendelijk onthaal ge
noten en kunnen wij niet anders zeg
gen, alsdat een Vlaming het hart op de
rechte plaats draagt, daarentegen bij
de Walen kregen wij bij wijze van spre
ken geen stuk droog brood, de enkele
goede uitgezonderd.
De Wereldreizigers.
