ORGAAN VOOR D VEL !fo. 8 Zaterdag 17 November 192S 9e Jaargang Versehjjnt Woensdags Zaterdags IJMUID COURANT lbor nementsprijsfl.— per 3 maanden, franco per post f 1.35 Iboi nementen worden aangenomen aan het Bureau en bij de tgerten. Tot plaatsen van advertentiën van Buiten de gemeente (EL SEN in dit blad is uitsluitend gerechtigd het Advertentie- ureau P. F. C. ROELSE, 1JMUIDEN. Advertentiën uiterlijk in te zenden fOFNSDAQ tot 9 uur v.m. en VRIjDAOS tot 4 uur n.ro. Uitgave van de N. V. UITGEVERS Mij. „IJMUIDEN" ADRES VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE N. V. DRUKKERIJ SINJEWEL Willemsplein 11 Telefoon 153 IJmuiden Ingezonde mededeelingen 40 ets. per regel Advertenties van 11. en m. 6 regels fl. iedere regel meer 20 ets. Compact gezette advertenties van 1 t. enm. 6 regels f 1.26, iedere regel meer 25 ets. Kleine advertenties en familieberichten zoomede vereeniglngs advertenties nit de gemeente, uitsluitend bij vooruitbeta ling, van 1 tot en met 6 regels f 0.76, iedere regel meer 15 ets. Bij niet contante betaling worden de gewone prijzen berekend Advertenties ,adreB bureau van dit blad' 10 ets. extra; voor bezorging van op advertenties ingekomen brieven wordt 16 ets. in rekening gebracht Bovenstaande regelpr^zen worden met 6 ets. verhoogd voor advertentie» van buiten de gemeente Velgen NUMMER BESTAAT UIT TWEE tf)EN. EERSTE BLAD DRINGEND VERZOEK om bij verhuizing het onde en het nieuwe adres, NIET aan dei? looper, doch aan ons bu reau WILLEMSPLEIN 11, op te geven De Administratie. Kleine Advertenties en Familieberichten kosten blf VOORUITBETALING slechtsl5 Cent per regeL OFFICIEEL. HERHALINGSOEFENINGEN. )e Burgemeester van Velsen roept den jet verlofgangersregister dezer gemeente tschreven verlofganger, hieronder ver- 1, bij dezen op om in 1924, voor achter zijn naam aangegeven tijdvak, chtens art. 31, eerste lid, in verband I art. 33 der Dienstplichtwet (Staatsblad 2, no. 43), voor herhalingsoefeningen werkelijken ^dienst te komen, ohan Pieter Vincent, lichting 1915, 18e riment Infanterie 3e Schoolcompagnie, 14 Januari—27 Januari 1924, Amersfoort Velsen 14 November 1923. De burgemeester voornoemd, RIJKENS. rember 1923 H. water L. water en v.m. n.m. v.m. n.m. 11.43 7.07 7.24 0.14 0.40 8 12 8.26 1.06 1.28 9.03 9.15 .47 2.01 9.47 9.57 2 24 2 35 10.23 10.36 V.M. 2.56 3.08 10 56 11.11 3.30 3.42 11.29 11.47 Waterstand IJmuiden. VAN DE WACHTTOREN. Noodlijdende gemeenten. lal het nog zoo ver komen, dat Neder- d zal bestaan uit enkel noodlij den- gemeenten? De meeste raden zijn t de begrooting aan den gang en m daarbij tegenover reusachtige ?aven en de inkomsten moeten ook sachtig zijn, om de begrooting slui- le te maken. Hef Rijk heeft in den p der jaren aan de gemeenten zware en opgelegd en nu het inkomen dei- gerij daalt, moeten de belastingen hoogd worden, om hetzelfde bedrag krijgen, terwijl men bovendien niet ;er is van de Rijksbijdrage. Er kan wat bezuinigd worden, maar het komen der begrooting wordt daar c weinig gunstiger door. Vooral in gemeenten met een groote arbeiders- olking en veel werkloosheid is de stand benauwend. h nemen als voorbeeld Emmen, ir het al eerder gekraakt beeft'. Het eelig saldo voor '24 wordt geraamd f 60.000, bovendien begint men al met een nadeelig saldo van vroe- van f 44000. De subsidie voor de ibesturen is er geraamd op bijna 00.000 en voor werkverschaffing en in aan werkloozen is uitgetrokken eveer f 800.000. Als het Rijk hier- r geen bijdrage geeft, is Emmen loren. Alleen aan hoofdelijken om- wordt f 435.000 begroot, ruim i.OOO meer dan het vorige jaar; boe- de draagkracht der ingezetenen niinderd is, zal er meer belasting ebracht moeten worden, gemeente Emmen telt 40.000 inwo- s. Een groot deel daarvan bestaat arbeiders, die geen cent belasting en betalen; de middenstand en de ïrgegoeden zullen bijna een half lioen moeten opbrengen, omt hierin geen verandering, dan en op den duur de aangeslagenen *eel mogelijk de gemeente gaan %chten. Bij een overstrooming kt men de hooger gelegen plaatsen. Waar het aantal armen en werk loozen het kleinst is, zal de belasting ook het laagst zijn. Er is iets onbillijks in, dat juist in de armste streken de be lastingdruk het zwaarst is. Er zijn uit zonderingen, maar over het algemeen is dit het geval. Ook is het niet in orde, dat het Rijk de gemeenten dwingt tot belangrijke uitgaven, zonder ze te hel pen, althans voldoenden steun daarbij te geven. Er is in de laatste jaren een enorm bedrag door de gemeenten meest tegen hooge rente geleend, maar met een leening stelt men alleen maar moeilijkheden uit. Ze komen terug, nog ernstiger dan te voren. Zullen de gemeenten kunnen voortgaan hun mooie taak te volbrengen, dan zal het Rijk moeten helpen. Wij hooren al de bedenking, dat het Rijk zelf finantieel in de misère zit, maar het heeft meer crediet dan vele gemeenten en kan wel nieuw,e bronnen van inkomsten aan boren en is ten slotte de vader, die voor deze zijn kinderen heeft te zorgen. Duitsche armoede. Burgeroorlog en hongersnood teiste ren tegenwoordig Duitschland. Het eens zoo machtige en eensgezinde Duit sche rijk schijnt uiteen te zullen vallen. Een dik stuk van de muur is al geval len en dan volgen gewoonlijk meer. Er zal nu gevochten worden om de macht. We wagen ons niet aan een voorspel ling over den uitslag daarvan. Mis schien, dat de seperatisten in het Rijn- land door den steun van Frankrijk nog slagen, hoe slecht hun zaak er thans ook voor staat. Misschien dat Hitler nog ten val gebracht wordt door de velen, die de wapenen voor het be houd der republiek wel willen opne men, hoewel zijn zaak er lang niet slecht voor staat. Zullen Saksen, Thü- ringen en andere staten ook niet re- belsch worden en de regeering te Ber lijn in plaats van öp eer. sterk en gaaf schip als kapitein op een wrak komt te staan, waarvan groote gedeelten zijn weggeslagen? De komende weken zul len het antwoord geven. Maar alle deze woelingen maken den nood in Duitschland nog grooter. De werkloosheid neemt toe, de Marken zijn minder dan oud papier waard. Dat lijkt een paradox. Maar als men het stapel tje papier ziet, dat men voor een cent kan krijgen, in Marken, dan blijkt het waar te zijn. Duizenden gezinnen in Duitschland hebben een inkomen, waarvan men niet eens meer zeggen kan: Te veel, om-te sterven en te wei nig, om te leven. Alleen het laatste is waar. De honger in zijn verschrikkelij- ken vorm, de doodelijke honger waart rond door Duitschland. Toch is de oogst niet slecht geweest, toch zijn er in de laatste jaren reusachtige kapitalen ge wonnen en in het buitenland in veilig heid gebracht! Toch is een Stinnes een der rijkste mannen van de wereld. De Duitsche industrie heeft een tijd van grooten bloei achter zich en was voor vele landen een geduchte concurrent. De landbouwers hebben wel een moei lijken maar toch niet bepaald een slechten tijd evenmin als de onzen in de mobilisatfejaren. En toch is de hon ger als voorbode van den dood in vele Duitsche gezinnen binnengegaan. De waardeloosheid van den Mark is daarvan de oorzaak. Wat haat het mil- liarden Marken weekloon te ontvan gen, als die teii slotte maar een paar dubbeltjes waard zijn? Renteniertjes en gepensionneerden en ambtenaren met 'n tractement in Marken, een deel van den middenstand, zij allen lijden thans bitter in Duitschland. Allerlei verschijnselen van hongers nood doen zich daar voor. Engelsche ziekte, verzwakking van het beende renstelsel, sterke toename van tubercu lose, stilstand in den groei en zelfs te ruggang in gewicht hij vele kinderen. De Duitsche correspondent van de N. Rr. Crt. vertelt twee droeve gevallen van honger. Een boekhouder in '18 wegens oogziekte zonder pensioen ont slagen. Zijn zoon sneuvelde; zijn vrouw is ziekelijk. Ze moeten leven van eenige centen per week. Brood kunnen ze niet koopen, ze leven van erwten en boonen. Wat men maar leven noemt. De oude man is op straat van zwakte in elkaar gestort. Een ander geval. Een oude man werd bij avond gezien in een park, zoekende naar wormen, die hij opat! Toen de keizer de eerste slachtoffers van den oorlog in een hospitaal zag, moet hij gezegd hebben: Dat heb ik niet gewild! Dat waren de eersten, wanneer zal men van de laatsten kunnen spre ken? De verzotheid op macht, de glans van gouden uniformen, de begeerte naar rijkdom, de booze driften van haat en vechtlust, de internationale politiek van bedreiging en wantrouwen, de ge wapende vrede, dat alles is schuld aan het lijden van den oorlog en ook a^n den nasleep van ellende, die de oorlog meebracht. De schrijfmachine. De schrijfmachine is een halve eeuw geleden uitgevonden, waarschijnlijk door den Amerikaan Alex Bell. Er wor den echter ook voor anderen aanspraak gemaakt op de eer dezer uitvinding. De handige kwajongen, die vijf griffels aan elkaar bond met de punten op kor ten afstand van elkaar en met die ma chine vijf strafregels tegelijk schreef, zou zich ook wel de uitvinder der schrijfmachine kunnen doemen. De meeste kunstenaars kunnen op de schrijfmachine niet werken. Het schijnt, dat de geest te veel afgeleid wordt door het tikken, het zoeken der letters, ook al gaat dit maar half bewust evenals het vinden der toetsen bij het pianospel. Dichters geRruiken de pen, omdat zij daarmee kunnen schrijven, zonder dat zij aan een pen denken, ge heel werktuigelijk dus. Het getypte is duidelijk maar mist het persoonlijke karakter, het eigene van het hand schrift. Niemand zal een liefdesbrief aan zijn meisje typen, of hij moet wel een ware Uriah Heep zijn, een man zonder hart maar met een steeds rekenend verstand. De hartelijkheid spreekt duidelijker uit eer: geschreven dan uit een getypte brief. Het groote voordeel der schrijfmachi ne is het duidelijke schrift, het snelle tikken en vooral het maken van door slagen. Met de pen werkt men echter nauwkeuriger. Een Amerikaansche courant, New-York Leader neemt een loopje met de vele fouten, die vaak in het getypte staan. Er is een artikel in opgenomen over het jubilee der schrijf machine, alsof de zetter daarbij de schrijfmachine had gebruikt. De aan hef is: DE SchRijfmachine. Gisteren was het het goiden jgbilee van de shryfmachine. Als de ScHryf- maChine niet bestond, zouden wY n9iet in steet zijn, dit 3rtik31 zoo s"el te schryven/Met d% pen sRchryvEn we veel langzamer en onduidelyker. Toen we dezen mop lazen schoot ons een van de nummers uit het Geheim Dagboek in De Haagsche Post te bin nen, waarin de Haagsche Jonkheer vertelt, dat hij ook aan het typen is en dan ook een dergelijk staaltje van zijn typkunst geeft. Een fijne mop is zulk geschrijf met opzettelijke typfouten niet, maar wel eigenaardig, dat Jhr. Goeree er zich mee vermaakt heeft en onafhankelijk van hem eenigen tijd later een Ameri kaansche journalist. Men „vertikt" zich vaker dan dat men zich verschrijft. Zoo bar als het echter in dezen mop wordt voorgesteld, is het echter gelukkig niet. De een tikt veel nauwkeuriger dan de ander, er zijn er, die het bijna vlekloos doen. Maar fouten en veel fouten maakt ieder, als hij snel wil werken en moe is. Men merkt het zelfde op bij zetsel, dat ten slotte haastig afgemaakt moest worden, dan neemt het aantal zetfouten toe en als men er een statistiek van maakt, zou het zeker blijken, dat er in het laatste werkuur van den dag, als de zetter moe, althans niet frisch meer is, de meeste vergissingen in zijn werk voorkomen. Ongemerkt zijn we van het typen in het. letterzetten verdwaald geraakt. Het zijn trouwens zusje en broertje. De ma- chinezetter doet het een en ander tege lijk.. 7 De politie, dé vriend der burgerij. In een lezing over de sociale taak der politie sprak de Rotterdamsche hoofdcommissaris van politie ook over de verhouding van het publiek tot de politie. Hij noemde den eigenaardigen lust van het publiek, om den misdadi ger te vergoelijken een ernstige sta-in- den-weg voor de rechte waardeering der politietaak. Bij arrestaties is de pu blieke opinie vaak zeer sprekend op de hand van ernstige misdadigers. De politie trachtte de verhouding tus- schcn haar en het publiek steeds te verbeteren, maar het publiek is vaak zeer onwillig en extra dom. Het pu bliek diene te begrijpen, dat hardhan dig optreden zeer vaak noodzakelijk is, om de orde te bewaren en de veilig heid te verzekeren. De gedachte, dat de politiman de vriend der burgerij is, die haar weg veilig maakt, is nog te wei nig doorgedrongen. De heer Sirks kan het weten en ze ker is in een groote stad als Rotterdam de houding van het publiek tegen de politie vaak niet bijzonder welvallend, igpm het heel zacht uit te drukken. Een deel van het publiek ziet overal in de politie zijn vijand. Dat zijn de op geschoten jongens, die niets mooier vinden, dat de politie een loer te draai en of door de politie gezocht maar niet gepakt worden. Een groot deël der ou deren begrijpt echter heel goed de uit nemende diensten, die de politie aan de gemeenschap bewijst. Waar zou men veilig zijn, als er geen politie was, om te waken en te bescher men? Maar er is een ander deel, dat in de politie zijn vijand ziet, die om zijn manieren en neigingen allicht met de politie in aanraking komt en deze aan raking is meestal niet genoegelijk. Het zijn de misdadige elementen uit de achterbuurten, de kroegloopers en lan terfanters, die graag het leven der po litie zuur maken en alles in het werk stellen, om een arrestant te bevrijden Daarbij komt nog het natuurlijk ver langen, om den zwakkere tegen den sterkere te helpen. Wanneer een dief, die uit armoe een brood stal, achter volgd wordt, zullen velen, ook al hel pen zij niet mee, toch met genoegen zien, dat de vluchteling ontkomt. Hij is immers de weerlooze en de politie, beschikt over alle middelen om hem te krijgen, maar overigens vindt de politie die tegenwoordig veel beschaafder en voorkomender optreedt, dan vroeger wel het geval was, toch waarlijk meer waardeering bij het publiek, dan de heer Sirks meent. Er is nog een ander publiek dan het Rotterdamsche en daar ook nog een ander dan uit dé achterbuurten. VISSCHERIJ. DE AMSTERDAMSCHE TENTOONSTELLING. Eet Zeevisch! Donderdag over een week dus reeds wordt de tentoonstelling voor volks voeding, waarin de afdeeling visch een zoo belangrijke plaats inneemt, ge opend. Men begrijpt dat in het Paleis voor Volksvlijt op dit oogenblik vele handen zich reppen om alles tijdig geïnstalleerd te krijgen, waaraan we ken-, ja maandenlange overleggingen reeds zijn voorafgegaan. Alles gebeurt onder het motto „Eet Zeevisch", deze leus zal den bezoekers rusteloos worden voorgehouden; ze zullen zich praktisch in de door de leus uitgedrukte werkzaamheid kun nen oefenen 's morgens, 's middags, 's avonds en in woord en beeld zul len ze er van worden doordrongen.' Een populair geschriftje, samenge steld door den heer Vermeulen, te IJ muiden, zal in duizenden exemplaren worden, uitgedeeld; het werkje ziet er keurig uit, en zal stellig door een mas sa der bezoekers bewaard worden, zoo- Het Consultatie-Bnrean van de Ver- eeniging tot bestrijding der tuberculose is voortaan gevestigd Briniostraat, Vel- seroord, vlak bij het station Velsen. Eiken Woensdag van 23 wordt hier spreekuur gehouden. Het onder zoek is kosteloos en geschiedt door Dr. Anema van Haarlem. Ouders laat vooral nw kinderen on- dsrzoekenï dat het blijvend zijn nut zal doen. Dichterlijke wijsheid zal er de wan den en voorwerpen sieren, waarin vooral de lof van de haring wordt ge zongen. Illustratie versieringen zullen in beeld brengen van hoeveel belang de visch voor de volksvoeding, en* hoe weinig dit belang hier in Nederland nog wordt ingezien, vergeleken bij zooveel andere landen. De visscherijfilm zal rustig draaien, geacompagneerd niet door beroeps-ex plicateurs, maar door explicateurs uit het beroep der visscherij. De Amsterdammers zijn goede ten toonstellingsbezoekers, zoodat op een zeer groot bezoek gerekend kan wor den. Het nut der tentoonstelling zal daaraan evenredig zijn. Iemand, die als ongeoefend vischeter de tentoonstelling binnentreedt, heeft kans als visch-maniak er vandaan te komen, zooveel heerlijkheden zullen er hem worden verteld en aangebo den. Wapt de stands zullen goed voorzien zijn: dagelijks heerlijke gebakken visch van IJmuiden, op dc tentoon stelling speciaal gebakken, dus versch uit de pan; haring in iederen ge- wenschten vorm, fijne maatjesharing, gefileerd opgediend met een beschuitje van Lensveld, gemarineerde haring, rolmops, gestoomde haring, gekruide haring, hokking, makreel en ansjovis, enz. enz. Er bestaat vrees dat sommige smul papen zich voor veertien dagen op de ze tentoonstelling zullen abonneeren, en 's avonds elf uur niet dan men eeni gen aandrang te nopen zullen zijn het Paleis voor Volksvlijt te verlaten! Het kan niet uitblijven, of dit pogen zal veel belangstelling trekken, ook van de groote en de kleine pers, zoodat ook ver buiten den kring der bezoekers de propaganda zal doordringen. Reeds thans bestaat er onmisken baar in de pers een veel grooter be langstelling voor visch en visscherij, dan tot voor eenigen tijd, en ontegen zeggelijk komt deze aan het bedrijf ten goede. Ophet ingeslagen pad moet en zal worden voortgegaan, in het vertrou wen dat de binnenlandsche markt van steeds grooter beteekenis voor het zee- visscherijbedrijf zal worden. Hoe onaf hankelijker dit, vooral bij de tegen- 'woordig bestaande onzekerheid in een groot deel der wereld, van het buiten land wördt, hoe steviger het gegrond- vest.zal staan, hoe grooter de kans is dat langzamerhand weer onze heele vloot, liefst zomer en winter, aan den gang kan worden gehouden, en hoe sta bieler ook voor den handel de toestand zal worden. Zooals we reeds vroeger meldden, is dan ook het voornemen om een perma nente instelling te vormen, welke zich speciaal, ten doei stelt mee^ belangstel ling in Nederland te wekken voor visch en visscherij, reclame te maken voor het verbruik van haring en andere zee visch, na te streven dat een stijgend deel onzer visschersvloot zal kunnen varen, uitsluitend ten behoeve van den hinnenlandschen afzet. Nogmaals, is dit niet iets waar de heele reederij en de heele handel het grootste belang bij hebben, en waaraan dus op de ruimste wijze steun en me dewerking behoort te worden ver leend? En raakt deze zaak niet de welvaart van allen, die hetzij rechtstreeks, het zij zijdelings bij de visscherij betrokken zijn? Het is niet alleen een zaak van

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1923 | | pagina 1