nigheid maar de jeugdige grijsaard
van honderd jaar heeft zulk eer. groot
cadeau wei verdiend. Mr. BKranen
burg, Jan van Goyenkade 2-4, Amster
dam is de algemeene penningmeester.
De nadenkende lezer begrijpt wel,
waarom we dit adres meedeelen!
Werkïoozen en armenzorg.
Tusschen Colijn en Wibaut, zoo kan
men in sommige antirevolutionaire
bladen en uit den mond van communis
ten hooren, is eigenlijk geen verschil,
wat betreft de zorg voor de werkïoozen.
Colijn wilde ook bezuinigen door te
breken met de uitkeering aan de werk
ïoozen en hen te verwijzen naar het
armbestuur. Eu Wibaut, de Amster-
damsche wethouder van finantiën
heeft aan zijn collega, die voor het vol
gende jaar bijna eën millioon meer wil
hebben voor ondersteuning van uitge
trokken vverklooz'-n, verzocht te withui
overwegen, .,of de onderscheiding tus-
schen steun a^n uitgetrokken werkïoo
zen ©enerzijds en bedeeling anderzijds
niet /ij hot wellicht geleidelijk
behoort n- worden Jo.sgelat* n in dv n
zin, dat de uitgetrokken w'erkioozcn
worden ondergebracht naar de andere
categoriën ondersteuning genieten
den1'.
Zie je wel, roepen le communisten
uit, Wibaut is niet beter dan Colijn!
Zie je wel, roepen de anti-revolutio
nairen, Colijn is niet minder dan Wi
baut!
Met politieke vijandschap is het
vaak moeilijk klaar te onderscheiden.
Als twee hetzelfde zeggen, is het niet
hetzelfde. Wibaut heeft zich nader ver
klaard. Er zijn in Amsterdam een aan
tal beroepswerkloozen, die liefst werk
loos willen blijven en de ondersteuning
een buitenkansje achten. Hen wil Wi
baut bij de armenzorg onderbrengen.
Zij zijn niet de bona-fide-werkloozen,
maar de onwilligen en minderwaardi
gen en er is alle reden,, om hen van de
eersten te onderscheiden.
Zij, die willen werken en geen werk
kunnen vinden en dat zijn er tiendui
zenden, moet men niet tot bedeelden
maken. Ook al zouden zij een even
groot bedrag aan bedeeling als aan uit
keering wegens werkloosheid krijgen,
moet het vermeden worden. Er is een
groot verschil tusschen, of men hulp
ontvangt als recht of als genade. De be
deeling gaat altijd samen met verne
dering, ook al wordt ze op humane en
kiesche wijze verstrekt. De bedeelde
voelt zich afhankelijk. Hij is een opeter
geworden in de samenleving. Hij krijgt
het genadebrood en zijn fierheid komt
daardoor pijnlijk in 't gedrang. De be
deelde zakt licht af tot die lagen dei-
samenleving, waar de lust en de moed,
om zich er weer bovenop te werken,
verloren gaan. Eens bedeeld is ge
woonlijk altijd bedeeld.
Bij de werkloozenuitkeering werken
organisatie en overheid samen. De
werklooze behoeft niet te vragen, maar
hij heeft recht, om steun te ontvangen.
Hij verliest niets van zijn onafhanke
lijkheid. Hij zal in de meeste gevallen
verlangen, zoo spoedig mogelijk weer
aan den slag te komen. Bedeeling zou
voor hen maatschappelijke val betee-
kenen, waarvan ook menigeen zich niet
weer zou herstellen.
De leege ministerszetels.
In de Fransche politiek is bijna steeds
een jacht naar ministerzetels gaande.
Er zijn voortdurend sollicitanten naar
het ministerambt en dezen doen hun
best regeeringen te doen vallen en va
catures te doen ontstaan. Want, om.
minister te kunnen worden, moet een
ander eerst als minister heengaan. Die
strijd om macht en eer bederft het poli
tieke leven in Frankrijk.maar is bij ons
bijna geheel onbekend. Zoo zal het ook
wel alleen hier voorkomen, dat de ka
binetsformateur zelf geen minister
wordt. Nolens is de vader van het vo
rige kabinet geweest, maar de vader
heeft aan het familieleven geen deel ge
nomen. Mr. Kooien zal trachten een
nieuwe regeering te vormen, maar er
hoogstwaarschijnlijk zelf geen deel aan
nemen. Hij is liever Kamervoorzitter
die door ieder gerespecteerd wordteen
op een voortreffelijke wijze leiding
geeft, dan eerste minister van een mi
nisterie, dat een zware taak krijgt on
bovendien geen sterke positie zal inne
men tegenover de Kamer.
Er is thans geen sterke regeering te
vormen. De linkerzijde is in de minder
heid en bestaat uit zeer ongelijksoorti
ge elementen. De rechterzijde heeft, een
groote meerderheid. Maar de anti-re
volutionairen kunnen het met de ka
tholieken niet recht meer vinden en on
der de katholieken heerscht verdeeld
heid, is een scheur, die niet meer weg te
pleisteren is
T-Tet is nog niet zeker, dat, Kooien de
ondra.cht. om een regeering te vormen,
zal aannemen. Maar doet hii dit, dan
staat hij voor groote moeilijkheden.
Men verwacht, dat hii een kabinet, zal
pogen samen te stellen uit andere par
tijen, rechts en links zitting zullen krij
gen. Het voornaamste punt van het
werkprogram zal de bezuiniging zijn.
Een getemperd Colijnsche bezuiniging.
Zal er ook een getemperde nieuwe
vlootwet ingediend worden? Een vloot,
die nog minder is dan het halve mini
mum van verdedigende kracht, die een
vloot voor Indië noodig heeft?
We kunnen wel aan het vragen blij
ven. Afwachten is echter de boodschap.
Het kan nog wel best zijn, dat Mr. Koo
ien in zijn poging, om een ministerie
te vormen, niet slaagt en hij de konin
gin moet verzoeken, hem van zijn taak
te ontslaan.
Een ander zal dan eindelijk wel sla
gen, maar nu er wrijving en scheuring
in de rechterzijde is en de coalitie veel
heeft van een huwelijk op sprong van
scheiding, zal er in geen geval een
sterk kabinet komen. Het kan daarom
nog wel een langen levensduur hebben
Ook het kabinet-Cort van der Linden
werd als een zwak wichtje geboren. En
de man,"die als de sterke minister werd
aangekondigd, Colijn, is maar eenige
maanden Excellentie geweest.
Als de nieuwe eerste minister de
kunst verstaat, om door de klippen
heen te sturen, zal het wel gaan. Maar
aan gevaarlijke plaatsen in het vaar
water, waardoor hij zijn koers moet
vinden, zal het zeker niet ontbreken.
Of het door Kamerontbinding moge
lijk zou zijn geworden een regeering
met een sterke meerderheid te vormen,
betwijfelen we. Wellicht zou rechts een
paar zetels verliezen, en de demokra-
ten in de rechterzijde zouden zeker
versterkt worden, maar et- zou niet. een
sterke regeeringspartij komen.
Het dure lager onderwijs.
Bij de bezuiniging schijnt wel vooral
het onderwijs het kind der rekening te
moeten worden. Minister Colijn was
van plan de salarissen eerst met 10
en later nog eens met 10 '"o te verlagen.
Het rijk geeft aan salarissen ongeveer
f 95 millioen uit; 20 verlaging zou
dus een besparing van 19 millioon ge
ven. Bij de bestaande schoolwet is geen
andere besparing van beteekenis mo
gelijk. Er is de laatste jaren een groot
aantal nieuwe scholen bijgebouwd. Men
mag wel zeggen voor tientallen en wel
licht honderdtallen millioenen. Dat
geld is gekomen uit de gemeentekassen,
of beter, in de meeste gevallen is daar
voor geleend. De gemeentekassen zijn
leeg en men kan er zoo maar niet tien
duizenden uithalen voor een nieuwe
school. Maar aan iedere nieuwe school
moeten onderwijzers geplaatst worden
en zoo is de schatkist er toch ook nauw
bij betrokken. Ongeveer 1100000 leerlin
gen bezoeken de lagere school; op elke
32 kinderen is een onderwijzer. Er zijn
dus ruim 34000 onderwijzers. Werd het
aantal kinderen op iederen onderwij
zer verhoogd tot 36, dan zou men al da
delijk f 10000000 aan salarissen uitwin
nen. Maar er zijn scholen met groote en
met kleine klassen. Er zijn eenige dui
zenden onderwijzers met klassen van
40 tot 48 kinderen; er zijn ook duizen
den, die niet meer dan 20 leerlingen en
ook wel minder hebben. Bijna 400 scho
len hebben minder dan 40 leerlingen.
De scholensplitsing werkt het ontstaan
van zulke dwergschooltjes in de hand.
Er zijn afgelegen gehuchten, waar wel
een kleine school moet zijn, omdat de
reis naar scholen in de buurt voor de
kinderen te bezwaarlijk zou zijn. Maar
het stelsel, dat iedere richting haar
school mag hebben op kosten van het
Rijk, is de voornaamste reden van het
bestaan van de vele miniatuurschool
tjes. Dit groote aantal scholen en on
derwijzers kost het rijk veel geld, niet
alleen de salarissen, maar ook de op
leiding, de pensioenen, de wachtgelden,
wellicht ook uitbreiding van 't school
toezicht.
De salarissen der onderwijzers zijn
flink verhoogd, jaren, wellicht eeuwen
lang hebben zij ook te weinig verdiend,
zal men daarop nu gaan beknibbelen?
De onderwijzer behoeft nu niet meer
de „kale meneer" te zijn, de man met
een boord en hoed maar met de porte-
monnaie van den arbeider. Maar hij
baadt zich 'waarlijk nog niet in weelde
met zijn tegenwoordig salaris. Te hoog
zouden wij het niet graag willen noe
men.
Niet het salaris maar het aantal der
onderwijzers zouden wij liever willen
verlagen. Maar hier stuit men ook op
een moeilijkheid. De schoolstrijd is be
slecht; de pacificatie is door de school
wet van minister de Visser tot stand
gekomen. Er is finantiëele gelijkstel
ling gekomen tusschen de beide takken
van onderwijs. Het bijzondere onder
wijs is niet langer het verdrukte stief
kind van den staat, dat het maar stel
len moet met eenige subsidie. Er is ge
lijk recht gekomen. Zoo is het mogelijk,
dat ouders hun kinderen de school doen
bezoeken van hun geest en richting.
Maar al zouden we dat beginsel niet
graag weer loslaten, in de praktijk
heeft het geleid tot een jammerlijke
schoolversplintering, die ook veel geld
kost. Zelfs voorstanders van het bijzon
der onderwijs erkennen dat kwaad.
Door het aantal leerlingen, noodig, om
een nieuwe school te mogen oprichten,
hooger te stellen, zou men het kwaad
kunnen keeren. Het beginsel: voor alle
kinderen een school naar den geest der
ouders is wel in het algemeen te huldi
gen als goed en rechtvaardig maar in
alle consequenties toch niet toe te pas
sen. Men zou dan ook socialistische
en communistische en theosofische en
mormonenscholen moeten oprichten.
Het aantal verschillende scholen zou
dan even groot zijn als de verschillende
godsdienstige en politieke richtingen
en die zijn legio.
Overigens is er ook reden te vragen,
waarom juist het onderwijs, dat groo
te volksbelang een voorwerp voor be-
zuinigingspolitiek moet zijn. Wij zagen
liever, dat men millioenen bespaarde
op leger en vloot dan op het onderwijs,
dat onze kinderen weerbaar maakt
voor den levensstrijd.
Vivisectie.
Wij willen ons niet mengen in den
strijd over de vraag, of de vivisectie in
derdaad aan de wetenschap zulke groo
te diensten bewijst, als sommigen ge
leerden wel beweren. Er staan andere
geleerden tegenover, die dit nut klein
achten of zelfs ontkennen. Dat men
dieren ziek maakt, besmet, in hun li
chaam kerft, hen allerlei martelingen
laat ondergaan voor proefnemingen,
die in het belang der medische weten
schap heeten te zijn, zal wel ieder met
zijn gevoel afkeuren. In het Tijdschrift
voor Geneeskunde staat een eigenaar
dige verdediging der vivisectie.
Een zekere Herophilos, een Grieksche
geneesheer deed ontleedkundige onder
zoekingen op levende krijgsgevange
nen en meende als geleerde daartoe in
zijn recht te zijn. Dat recht is het recht
van den sterkste; de meeste rechten,
ook dat der wetenschap berusten eigen
lijk op dat der kracht. Dan volgt na de
ze redeneering nog de opmerking:
„Hierbij denk ik altijd aan een ant
woord, dat ik van een professor kreeg,
toen ik zekere proefnemingen afkeur
de: „Och kom, als er vandaag of mor
gen op onze aarde hoogere wezens dan
wij zijn, zouden verschijnen, zouden zij
het recht hebben, ook op u vivisectie te
doen".
Dat er geen ander recht zou zijn dan
het recht van den sterkste, dus eigen
lijk in het geheel geen recht, ontkennen
we krachtens ons zedelijk bewustzijn.
Duitschland had in '14 het recht van
den sterkste, om België aan te vallen,
maar wie twijfelt er aan, of dat recht
was gruwelijk onrecht en het recht was
aan den kant van België. In den om
gang van zwakkeren en sterkeren, moe
ten de eersten behandeld worden naar
de gouden wet: behandel een ieder zoo
als gij zelf behandeld wilt worden. Dan
zal de sterke zijn macht niet misbrui
ken en zich zelf ook niet langer wijs
maken, dat die macht hetzelfde is als
het recht.
Vereeniging tot Bestrijding der
Tuberculose te Velsen.
In de IJmuider Courant van zeven
tien Nov. j.l. gaf ik te kennen nader op
het doel en werken, alsmede wat in de
afgeloopen 4 jaar door bovengenoemde
Ver. gedaan is terug zou komen.
Aanvankelijk is begonnen als onder-
afdeeling van het W. K.
Door doktoren in onze gemeente
woonachtig werd op bepaalde tijden
Consultatie gehouden in de gebouwen
van het W. K. te Velsen, IJmuid.en en
Santpoort-
Al spoedig bleek het, dat wilde men
met succes werken, het noodzaak wns
de Vereeniging geheel zelfstandig te
maken.
De stap daartoe was groot, de jonge
afd. bezat niet veel, moest veel uitge
ven en mocht nog weinig ontvangen.
Het allereerst moest er gezorgd wor
den voor een Consultatie-Bureau (C. B.
waar de dokter zijn onderzoek zou
kunnen houden, alsmede waar het ar-
ehief zou kunnen worden geborgen.
Een voor dien tijd geschikt lokaal
was spoedig gevonden aan den Wil-
lemsbeekweg 42 te Velseroorcl en was
dus vrijwel in het centrum van de ge
meente gelegen.
Het voordeel liet zich al dadelijk ge
voelen, het overzicht was gemakkelij
ker, de administratie was één, terwijl
de huisbezoekster tevens meer tijd ter
beschikking kreeg, om huisbezoeken
af te leggen.
In 1921 en 1922 nam de toeloop naar
het C. B. zoodanig toe dat er groot ge
brek aan plaatsruimte was, terwijl het
materiaal niet ter plaatse kon worden
geborgen, 't Welk toch een eerste eisch
is.
Als wachtkamer deed dienst de
gang, terwijl als regel minstens 10 12
bezoekers buiten moesten wachten, het
geen nu niet altijd erg aangenaam was,
doch ook het invullen van de formulie
ren moest door de zuster daarin plaats
hebben.
Wat nu? vroeg het bestuur zich zelf
af. Doch men had een groote stap ge
daan, de tweede zou spoedig volgen.
Rekening houdende met de financieele
draagkracht, gemeente en de ingezete
nen die de Vereeniging een goed hart
toedragen, na veel wikken en wegen,
viel het besluit.
Het moet, het kan niet anders, een
grooter gebouw naar de eischen van
den tijd ingericht, is noodig.
Zij wisten het de dames en heeren
dat, daarvoor veel, zelfs zeer veel
geld voor noodig was en nog is.
He t staat er het monumentale ge
bouw, ontworpen en onder toezicht van
den heer Heijkoop, architect te IJmui-
den, door de aannemers E. C. Servaas
en J. F. Kipperman gebouwd.
Een groot stuk rijker is de Vereeni-
ging zeker, maar zie hoven
Soms vragen bezoekers, waar zijn nu
de ziekenkamers? Zijn die er niet!?
Maar waarom dan zoo'n groot gebouw9
Dat had nu toch wel wat kleiner ge
kend. In den regel wordt het gebouw
dan hekeken en men zegt: „Het is niets
te groot, precies wat noodig is, niets
meer en niets minder.
Een ieder die nog niet in de gelegen
heid is geweest om het gebouw te be
zichtigen is daarvoor in de gelegen
heid den eersten Zaterdag in de maand
van 4 tot 5 uur n.m.
Heeft eene Vereeniging tot bestrij
ding der T. B. C. voldoende aan haar C.
B.? Neen, want als dokter noodig oor
deelt, dat een buiten-rustkuur gehou
den moet worden, dan kan h$j dat wel
zeggen, doch niet ieder is in de gele
genheid dat bij de woning te doen.
Gevolg: De Vereeniging moest dus
over een ligterrein kunnen besphikken.
Door den heer Jhr. Mr. Boreel van Hoo
gelanden is de Vereeniging in staat ge
steld op zijn boschrijk landgoed een
ligterrein in te richten.
Van April t/m. October worden daar
de 1-, 2- en 3-persoons ligtenten opge
steld (bijna allen zijn draaibaar). In den
regel is er plaats voor 20 personen,
die op rieten ligstoelen of ledikanten
met toebehooren de tenten in beslag ne
men, van 1s morgens 9 uur tot 's avonds
5 uur.
Op het terrein is steeds toezicht (be
halve dat van de zuster), le. Opdat de
voorschriften nageleefd zullen worden.
2e. Als het tijd is met de jeugdige pa-
tienten eene wandeling door het boseh
te maken. 3e. Er voor zorgen dat het
eten en drinken op tijd genuttigd wordt.
De mindergegoede kunnen gratis hun
melk ontvangen. De Vereeniging wordt
daartoe in staat gesteld door ingezete
nen die hiervoor hun maandelijksch
offer brengen.
Aangezien het terrein zeer ver afge
legen ligt van Santpoort, Driehuis, Jan-
Gijsenvaart, is door de dames Huigh
en Verkerk (oud-verpleegsters) de Ver
eeniging aangeboden, indien noodig.
voor dat deel der gemeente een stuk
van hun terrein af te staan om te ku
ren, terwijl zij één van beiden toezicht
zullen uitoefenen.
Voorwaar een mooi aanbod.
Thuis kam er ook gekuurd worden,
als dan ontvangt men een ligtent met
toebehooren in bruikleen en men kan
dan zomer en winter doorkuren.
Materiaal van de Vereeniging dat ter
beschikking staat van de patiënten be
staat uit, behalve wat hier hoven reeds
genoemd is:
ledikanten, bedden, matrassen, de
kens, lakens, sptuum-flacons en potten,
uitkookketels, raamhorren, enz, enz
hetgeen kosteloos in bruikleen wordt
afgestaan. (Zonder de verplichting
lid te zijn).
Aan de Vereeniging is verbonden Dr.
Anema voor het te verrichten onder
zoek; zuster Bakker, als huisbezoek-
ster, is belast met het geven van raad
en inlichtingen, het afleggen van huis
bezoeken en geeft advies a., d. perm.
Comm. over het al of niet verstrekken
van materiaal, zoodat men steeds door
deskundig personeel wordt terzijde ge-
sta.an.
Wat is er gedaan.
Thans nog moet de huisbezoekster
135 personen per week bezoeken. 1140
consultaties hebben plaats gehad.
20 personen hebben gedurende 730
dagen gekuurd.
50 personen steun ontvangen voor
verpleging Sanatoria of Ziekenhuis.
Alle ligtenten zijn steeds in gebruik
(die bestemd zijn voor kuren huiten het
ligtententerrein 8 stuks), alsmede 12
bedden en 12 ruststoelen met toebehoo
ren, alsook de noodige sputum-potten
en fleschjes.
Na gebruik wordt alles door de ge-
meente-ontsmettingsdienst ontsmet.
Terwijl de goederen die gewasschen
kunnen worden, bovendien die bewer
king ondergaan.
Dat dit alles over de afgeloopen 4 jaar
veel geld heeft gekost, behoeft voor
zeker geen nader betoog.
Doch dank zij de offervaardigheid
van ingezetenen, alsmede de medewer
king van tooneel, muziek, voetbal,
en gymnastiek-vereenigingen, stroom
de nog al eens geld in kas van den pen
ningmeester, buiten het lidmaatschap
en de subsidie van Rijk, Prov. en Ge
meente om.
Doch de bezuiniging, die allerwei
heerscht, zal ook ons niet sparen en ia
kunnen niet bezuinigen. Steeds komt
er me|r bezoekers; j.l. Woensdag wart
Dus in plaats van hebben we
geld noodig.
Als op de Bestrijding der T. B. C b
zuinigd wordt, dan zegt Vrouwe T J
C., zie zoo mijn bezuiniging is afgei0,
pen, ik ga vermeerderen, inplaats va
10.000 slachtoffers per jaar zal ik eri
probeeren 20.000 te krijgen.
Dat, (roept, neen brult het allen) d
nooit!
Voor 2 cent per week ben ik lid.
Voor 2 cent per week donateur va
het ligtenten-terrein.
Want eenmaal moeten we komt
tot dat, waar zomer en winter doore
kuurd kan worden.
Mijn brievenbus is nog niet verstoi
van de ingezonden inteekenbiljette
Zie IJm. Courant van Woensdag jj.
Prop.
PLAATSELIJK NIEUWS.
IJMUIDEN.
De leverantie van rundvleesch
behoeve van de soldatenmenage van
Pantserfort alhier, gedurende bet tij
vak 1 Januari—30 Juni 1924, is opa
dragen aan den heer J. P. Krabbendai
alhier.
De 2e luitenant der artillerie G I
Bosch van het Pantserfort alhier, wor)
1 December a.s. overgeplaatst naar ld
Reg. Kustartillerie te Helder.
Tooneel-Cabaret.
Zooals per affiche en per adverten
wordt bekend gemaakt zal bet Van o
Hilst-Ensemble Dinsdagavond in Tb
lia een voorstelling geven.
De heer Reinoud van der Hilst J
dien wij vroeger hier hebben leen
kennen als een consentieus en fijn u
lend kunstenaar heeft een met zo
saamgesteld programma voor di
avond, daartoe in staat gesteld door
medewerking van een aantal artist
die een uitnemende reputatie hebl
en zeer gunstige kritieken in dive
bladen.
Het program bevat o.m. twee e
acters, waarvan het drama „Het smi
lied van Pierrot" van groote ontroer
moet zijn. Voorts een comedie, ca
retliedjes en Hugo Blum als karakl
humorist, meenen we een bezoek t
Thalia tot het bijwonen van de
kunstavond, vol van afwisseling,
rust te mogen aanbevelen.
Rijden op het zwarte pad.
De Gebr. B., welke een bekeuring h
den gekregen, wegens het rijden op
zwarte pad bij de Ivennemerlaan,
jl. Woensdag door het Kantongerf
te Haarlem ontslagen van rechtsver
ging en vrijgesproken.
De stoomtrawler Stormvogels IJ.M
die zooals we reeds meldden, wegens kt
gebrek te Terschelling binnenliep, had
vreeselijk weer doorslaan, dat de beman
e. fegen op/ag. om weer naar buiier
gaan. Na gebunkerd ie hebben, bes
men binnendoor naar Nieuw-ndieptes
en verder door het Noord-Hollandsch ki
naar Ijmuiden te varen.
VELSEROORD.
De aannemers der uitbreiding
school D, de firma Morren, Omme:
en Co. te IJmuiden, hebben het ma
van het betonwerk opgedragen
den heer N. van Strien te Haarlem,
Drankbestrijding.
De afdeeling der Ned. Chr. Ge
Onth. Vereeniging had Dondert
avond een vergadering belegd ii
concertzaal Tivoli, met als spreker
heer Ernst Meier uit Zürich.
Na een openingswoord van den i
zitter, den heer G. Voet, verkree
spreker het woord, die vertelde va
onthoudersbeweging in Zwitser
Wij hoorden van de voortrekker
professoren Bunge en Forel, Ds,
chard, de stichter van het Bit
Kruis, voorts van den practischei
beid, waarvan bleek dat men in i
seriand een groot aantal alcohol
restaurants en gebouwen heeft.
De spreker voerde de aanwe:
daarna mede op zijn i eizen, die hl
maakt heeft en schetste de ellend
degeneratie vooral in de groote sti
waarvan hij de resulaten bv. hat
zien in de stichtingen van pastoor
Bodelschuring te Bielefeld.
De voorzitter dankte den sprekt
wenschte hem zegen ook op zijn vet
reizen.
Na de pauze vertoonde de heer 5
een aantal fraaie lichtbeelden en
een film van Zwitserland.
De vergadering was maar matl
zocht. Een tevoren gehouden kind
menkomst had een stampvolle zat
geven.
SCHEEPVAART.
In de week van 12 tot 19 Nov
alhier door de sluizen geschut: ul
61 stoomschepen en naar zee 57 sti
schepen en 2 zeelichters.
