ORGAAN VOOR DE Gi
VELSEN
Zaterdag 15 December 193S
Verschijnt Woensdags Zaterdags
No. IS
9e Jaargang
IJMUIDER COURANT
Abor nementsprijs: f 1.per 3 maanden, franco per pos! 11.35
Aboi nementen worden aangenomen aan bet Bureau en bij de
Agenten. Tot plaatsen van advertentiën van Buiten de gemeente
VELiEN in dit blad is uitsluitend gerechtigd het Advertentie-
bureau P. F. C. ROELSE, IJMUIDEN. -
Advertentiën uiterlijk in te zenden
WOFNSDAQ tot 0 uur v.m. en VRIJDAGS tot 4 uur n.tn.
Uitgave>an de N. V. UITGEVERS Mij. „IJMUIDEN"
ADRES VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE
- - N. V. DRUKKERIJ SINJEWEL - -
Willemsplein 11 Telefoon 153 IJmulden
IifMonde mededeelden 40 ets. p«r »ege! Adrcrientiee ran 11. en m 6 regels
fl. iedere regel meer 20 et». Compaet gelette advertentie» van 1 t en m E
rogels f 1.36, iedere regel meer SE ete. Kleine advertentie» en famUieberieht'en
■oomede vereenrglng» advertentie» mt de gemeente, nitBlnitend bü vooruitbeta
ling, van 1 tot en met 6 regel» f0.76, i»dtre regel meer 16 ets. En niet contente
betaling vrerden de gewone prjjxen berekend Advertenties ,adres bnroau van
dit blad' 10 et», er tra; voor besorging van op advertentie» ingekomen brioven
wordt 10 et», in rekening gebraebt Bovenstaande regelprnzen worden met
6 cte. verhoogd voor advertentie» van buiten de gemeente Veleen
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE
BLADEN. EERSTE BLAD
DRINGEND VERZOEK
om bij verhuizing bet oude en
he nieuwe adres, NIET aan
det' looper, doch aan ons bu-
rea l WILLEMSPLEIN 11, op te
ges en De Administratie.
Kleine Advertenties
en Familieberichten kosten bij
VOORUITBETALING
slechtsl5 Cent p«r reg«L
Waterstand ZJmuiden.
December 1923 H.
water
L.
water
Dagen
v.m.
n.m.
v.m.
n.m.
16
9.40
10.16
4.53
5.21
17
10.51
11.27
6.03
6.36
18
11.58
-
7.18
7.42
19
0.31
0.54
8.20
8.36
20
1.20
1.35
9.12
9.22
21
2.00
2.13
9.56
10.04
22
2.34
2.45
10.29
10.45
VAN DEN WACHTTOREN.
Goede en goedkoope gezondheids
maatregelen.
Wie zijn gezondheid bewaart, bewaart
geen rotten appel. Dat is wel wat koel
uitgedrukt. Wat meer enthousiasme,
waar het zulk een kostbaar goed geldt
als de gezondheid, zou niet misplaatst
zijn. In het weekblad „Democratie"
schrijft de heer Tillema, vroeger apo
theker iii Semarang, die zich zeer ver
dienstelijk heeft gemaakt door zijn
strijd voor de gezondheid der inlanders,
dat gezondheid, geluk en rijkdom be
teek ent en dat het bewaren en bescher
men der gezondheid niet altijd veel geld
behoeft te kosten.
De heer Tillema wijst er in zijn arti
kel op, dat de bevolking der Europee-
sche landen de laaste tientallen jaren
sterk is toegenomen met uitzondering
der oorlogsjaren. Daarom hebben we
de vele rijke hulpbronnen der Tropen-
landen steeds meèr noodig. Hij somt
een groot aantal artikelen op: vet (co
pra), meel, rietsuiker, katoenzaad-, so-
jaboonen-, sesamkoekën, katoen, die de
stof levert van een groot deel onzer
kleeding, rubber, in de moderne samen
leving geheel onmisbaar, koffie, thee,
cacao, tabak, harsen, rotan enz. De aan
raking met de Westerlingen is voor de
Oosterlingen vaak noodlottig. Zij geven
schatten aan ons, die we voor ons leven
nauwelijks meer missen kunnen en wij
geven hun ziekten en den dood.
Wat zullen we dan doen, om hun le
ven én gezondheid te beschermen? En
orme sommen zijn noodig, wanneer
men alles deed, wat gedaan kan wor
den, door ziekenhuizen, laboratori
ums, quarantaine-inrichtingen, riool-
eering, waterleiding, reinigingsdienst
enz.
Maar, redeneert de heer Tillema,
men kan ook veel voor ben doen, dat
weinig of geen geld kost of althans geld
bespaart. Waarom heeft men de voor
naamste handelscentra juist aan de
uiterst ongezonde kust van Java ge
sticht? De industrialisatie veroorzaakt
misstanden, die met geen geld geneu
traliseerd kunnen worden. De groote
centra worden dan ook de kerkhoven
der naties genoemd. De groote Mij. de
N. I. S. had indertijd haar werkplaat
sen neergezet in het^ ongezonde N.O.
van Semarang. Ze hleft alles naar een
gezond milieu verplaatst, wat veel geld
kostte maar nog meer geld bespaarde.
Schatten worden dan ook door de in
landers weggesmeten aan kwakzalve
rij. Aan advertenties wordt door de
kwakzalvers per jaar tusschen de 30
en 40 millioen uitgegeven. Wat de
volksvoeding betreft, overheerscht een
vaak dwaze traditie. Op dit gebied is
de mensch zeer conservatief. De volks
gezondheid in Japan lijdt schade, door
dat het kind daar uitsluitend rijst eet.
Volgens geneeskundigen, zoo deelt de
zendeling Kruyt mee, zijn de Timoree-
zen ondervoed; een gevolg daarvan is
slapheid, onvoldoende energie. Een
slechten invlvoed op de gezondheid
hebben de kinderhuwelijken, het lange
zoogen, het totaal ongeschikte voeden
der zuigelingen, het afkorten der tan
den, het i'ooken yan kinderen, mis
bruik van sirih, opium, alcoholica, bet
samenwonen van veel gezinnen in een
woning, bet uitsluiten van zonlicht, bet
branden van vuur in woonvertrekken,
het laten losloopen van varkens en an
dere dieren in de kampongs, gemis aan
zindelijkheid, ontbreken van een W.G.
enz. Ook de geslachtziekten zijn onder
de inlanders een groot kwaad. Werk
krachten van elders ingevoerd brengen
de besmetting in een nog gezonde be
volking. Zoo is het"gegaan met de Bat
akkers, die door een aanleg van een
nieuwen weg een druk verkeer onder-,
houden met Medan. Al dat kwaad kon
voorkomen worden met betrekkelijk
weinig geld maar veel goeden wil en
doeltreffende voorlichting. Het is waar
voor de inlanders maar evenzeer voor
ons Europeanen. Veel gezondheid en
leven gaat verloren door achterlijke
begrippen, dwaze gewoonten en over
treden van zedelijke geboden. Als er
geen geld is voor de dure hygiënische
maatregelen, laat ons dan de goedkoo-
pen betrachten, waarmee inderdaad
veel te bereiken valt:
Be geestelijke verwoestingen van den
oorlog.
Wij maken ons drukker over een hol
le kies dan over een karakterfout; als
de menscben evenveel deden, om van
zedelijke gebreken als van lichaamsge
breken genezen te worden, zou de we
reld met sprongen vooruitgaan. Zoo
hebben we ook steeds meer gelet op de
stoffelijke dan op de geestelijke schade,
die de oorlog veroorzaakt heeft. De
eerste is onmiddellijk zichbaar, de ze
delijke schade is echter verborgen.
Hoevele soldaten zouden niet veel ru
wer uit den oorlog gekomen zijn dan
dat ze er heen trokken! Hoevelen heb
ben niet hun idealen, hun, geloof, hun
liefde verloren in het wilde en wreede
leven aan het front! Na eiken oorlog
neemt de misdadigheid toe, hoe kan het
ook anders! Wie maanden lang ge
vochten heeft, brand gesticht, geplun
derd, gedood, zal in het gewone leven
maar niet dadelijk weer eerbied hebben
voor het goed en het leven zijnep naas
ten.
Voor de Ver. ter beoefening der
Krijgswetenschap heeft kapitein J. C.
Koster gesproken over de moreele de
pressie bij de oorlogvoerenden. Het
woordje moreel heeft in het leger een
anderen zin dan in het gewone leven.
Het moreel der troepen is de bereid
willigheid en vastberadenheid, om te
strijden. Moreele depressie is dus de
oorlogsmoeheid, het verlangen naar
zachter en vrediger leven, is vaak het
protest van het geweten tegen heel dat
systeem van geweld, dat een strijdend
leger is. Maar bij zijn rede over de mo
reele depressie der oorlogvoerenden
kwam kapitein Koster toch onwille
keurig ook te spreken over de moreele
afkeer van den oorlog bij vele soldaten.
De volken hebben niet begrepen, hoe
zwaar er geleden werd aan het front.
Zij vormden zich een veel te roman
tisch beeld van het leven der soldaten
te velde.
Het vroolijke leven in de steden ook
in oorlogstijd, de danswoede, de slemp
partijen, de luxe in de kleeding maak
ten op dé soldaten, die aan alle ontbe
ringen gewend waren, een ontmoedi-
genden indruk. Waren dat nu de men
scben, waarvoor men alles moest wa
gen en lijden! Het gezin der soldaten
moest leven van een bescheiden toela
ge en de arbeidsloonen stegen voortdu
rend verre daarboven. Dat alles heeft
vele soldaten geërgerd en onwillig, al
thans moedeloos gemaakt.
Maar zeker heeft ook de walging te
gen al dat werk in modder en bloed, al
noemt kapitein Koster dezen factor
niet, meegewerkt, om den soldaat af-
keerig te maken van het leven aan het
front. De teruggekeerden hebben luide
getuigd: Nooit meer oorlog! Zij hadden
het gevoel, dat zij een poos in de hel wa
ren geweest en onder duivelen ver
keerd hadden, en zelf ook vaak dui-
velsch te hebben gedaan. Ook van het
wondei'bare vocht bloed kan men een
Katzenjammer krijgen. Onder de fijnst-
voelende soldaten werden velen misse
lijk van het eeuwige verwoesten en
dooden. De moreele depressie in militai
ren zin was een moreele reactie tegen
het onmenschelijke in den krijg. Thans
leven en werken ze weer thuis maar
nu en dan zal er een huivering door
hen varen bij de gedachte, aan wat ze
doorleefd hebben en zullen ze innerlijk
een afschuw van zichzelf hebben, om
dat zij meegedaan hebben aan het brute
en wreede slachters en slooperswerk.
De natie eert hen wellicht, maar inner
lijk voelen zij zich onteerd en verlaagd.
Dit is wellicht de ergste zedelijke
schade, door den oorlog veroorzaakt.
Eén soldaat, die reeds vijf jaar weer
thuis is, verzekert, dat hij 's avonds in
de stilte altijd weer hoort het hame
rend, gierend, tikkend, ploffend geluid
van het geschut. Dat is een herinnering,
die hij wellicht nooit weer kwijt zal
raken.
Rake woorden.
De wet van vraag en aanbod gaat niet
altijd op; hoeveel hervormers zijn er
niet en hoe weinige hervormingen.
Volgens de voorspellingen van ver
schillende weerprofeten zullen we een
strengen, zachten, natten, drogen,
kwakkelachtigen, mooien winter heb
ben. Zoek maar uit! Volgens een Schot-
schen geleerde is er nooit een Adam en
Eva geweest; het lijkt inderdaad waar
schijnlijker, dat de menschheid van
Kaïn afstamt.
De beschaving is niets anders dan een
langdurig proces, om van onze voor-
oordeelen genezen te worden.
Coué en zelfsuggestie.
Om vermoeienis te overwinnen/moet
men haar vergeten. In heel prettig ge
zelschap, in druk gesprek kan men
wandelen, zonder van vermoeidheid
last te krijgen. Qf als de rug pijn gaat
doen en de beenen worden zoo zwaar
en iedere stap wordt al eenigszins een
kwelling, ga dan lustig fluiten of zing
„uit het hoogste vat" en 't is alsof nieu
we krachten u toevloeien.
Als er een splintertje uit de kleine
vinger gehaald moet worden, zegt de
moeder geruststellend: 't Doet heusch
geen pijn! en de kleine man past dan
soms ook de zelfsuggestie toe en her
haalt, al trilt het stemmetje ook een
beetje: 't Doet heusch geen pijn!
In deze beide voorbeelden schuilt het
geheim der wondermacht van Dr! Coué,
de man, aan wiens eerlijkheid en be
langeloosheid. niemand twijfelt, wat
men niet van alle wonderdokters zeg
gen kan. Hij is overtuigd, dat de
mensch zichzelf het best helpen kan.
Men moet zich indenken, inwerken, in-
worstelen in de zekerheid, dat men be
ter wordt en „binnen de grenzen van
het mogelijke" zal dit ook gelukken.
Dat is het evangelie van Dr. Coué, die
vooral in Engeland en Amerika vele
aanhangers en vereerders heeft. Dat is
'zeker niet toevallig, dé Amerikanen en
Engelschen zijn 't meest energiek en
daardoor ook het best in staat, zichzelf
te helpen..
Coué leert, waandenkbeelden, voor-
oordeelen, angsten wegnemen en inder
daad zijn dezen een bron van lijden. Zoo
genas hij een 14-jarig meisje, dat na
genoeg blind was geworden, nadat en
waarschijnlijk ook omdat haar dokter
haar gezegd had, dat zij het gezichts
vermogen wel eens geheel zou kunnen
verliezen. Drie broers stotterden allen,
de een had het van den ander overge
nomen. Hij hielp hen van het stotteren
af, door hun van de vrees ervoor te
verlossen. Een dame, die grijs geworden
was, vroeg Coué om raad tegen dit
ouderdomsverschijnsel; ze wilde graag
zwart of bruin haar hebben. Coué wees
er haai' op, dat zelfsuggestie alleen bin
nen de grenzen van het mogelijke helpt.
Een andere dame deelde hem mee, dat
ze allerlei ongelukjes had gehad maar
door zelfinprenting zich daar verder
tegen hoopte te beschermen. Coué
schreef haar een prijzend woordje met
de verzekering, dat zij niet erg handig
is.
Coué is gewoon tot zijn publiek snel
te spreken, om het'geen tijd te laten, te
gaan vlagen en twijfelen. Hij sleept ze
mee naar zijn doel: geloof, dat men zich
zelf kan helpen. Daartoe moet men el-
ken dag als een gebed opzeggen met
heel zijn hart: ,,'t Gaat me in alle op
zichten steeds beter en beter!" Dat is
een tooverformule, waarvoor men
zichzelf van kleine kwaaltjes, slechte
gewoonten, de overhe'ersching van
vrees en moeilijkheid kan verlossen.
Binnen de grenzen van het mogelijke!
Een gebroken been zal er niet door he
len en een zware koorts er niet door
wijken. Maar tegen het heirleger van
kleine verdrietelijkheeden en lichame
lijke onaangenaamheden is de methode
Coué zeker zoo kwaad nog niet. Zij is
een gymnastiek van den wil; ze leert
zelfvertrouwen en zelfbeheersching on
deze twee zijn groote krachten in het
leven.
Zoo groot is de invloed van Dr. Coué
in de Angel-Saksische landen, dat daar
het werkwoord tot coue ontstaan is.
Het .staat nog in géén enkel woorden
boek en is ook heel moeilijk te vertalen.
Dat de methode-Coué zooveel ingang
vindt, bewijst de verzwakking van het
materialisme. Men gaat almeer de be-
teekenis van het geestelijke leven, zijn
invloeden en kra.chten ook voor de ge
zondheid erkennen.
Be detective op de wegen van het
occultisme.
Tot de vele verborgene, onverklaarba
re maar niet te loochenen verschijnse
len, die veróorzaakt worden door ons
nog onbekende gaven of krachten van
den menschelijken geest, behoort de
psychometrie. Een medium met dezen
aanleg krijgt een voorwerp van een
hem onbekende, in de hand en deelt
dan allerlei bijzonderheden van denge-
ne mee, aan wien dit voorwerp heeft
behoort. Onder de proeven op psycho
metrisch gebied genomen, zijn er te
velen, die verrassend goed en juist
slaagden, dat men hier kortaf, zooals
men dadelijk geneigd is,-mag spreken
van malligheid, kunstemakerij, bedrog
In '21 even voor Kerst werd dicht hij
de Engelsche badplaats Bournemouth
een meisje vermoord; de reden en de
dader bleven onbekend. De politie zocht
vergeefs naar een en ander. Toen heeft
de heer Tylar de hulp van een psycho
metrisch medium ingeroepen. De poli
tie wilde aanvankelijk van dezen nieu
wen weg, om een misdadiger te pakken
te krijgen, niets weten. Maar eindelijk
was zij bereid de voorwerpen te leve
ren, die aan de vermoorde Miss Irene
Wilkins hadden toebehoord. Het medi
um gaf door middel van deze voorwer
pen een beschrijving van den moorde
naar, die later volkomen bleek te klop
pen. Door het medium sprak „de geest"
van Miss Irene en gaf aanwijzingen,
wie de moordenaar was. E enigen tijd
later is deze gevangen genomen en
schuldig bevonden en opgehangen.
Daarop is een boekje verschenen
met den titel: De geest van Irene. Het
groote mysterie van Bournemouth, ge
schreven door W. Tylar. De eerste druk
was al uitverkocht, voordat hij was
verschenen. Voor eenige weken is een
derde druk verschenen. Het boekje
trekt in Engeland sterk de publieke
aandacht.
Hebben we hier een nieuw en ver
trouwbaar middel, om licht te brengen
in duistere misdrijven? Moet een de
tective zich dus ook op de wegen van
het occultisme wagen bij zijn nasporin-
gen? Het antwoord geeft „Eenheid",
Het Consultatie-Bureau van de Ver-
eeniging tot bestrijding der tuberculose
is voortaan gevestigd Briniostraat, Vel-
seroord, vlak bij het station Velsen.
Eiken Woensdag van 23 wordl
hier spreeknnr gehouden. Het onder
zoek is kosteloos en geschiedt door Dr.
Anema van Haarlem.
Ouders laat vooral uw kinderen on
derzoeken!
waaraan we deze bijzonderheden ont-
leenen, aldus: „Wij zouden niet graag
iemand hangen op psychometrische
uitspraken. Maar wanneer in een mis
dadige gebeurtenis langs den gewonen
weg geen licht kan schijnen, dan zou ik
zeker willen, dat de justitie haar toe
vlucht nam tot een goed psychome-
trist."
Waarom zou inderdaad niet gebruik
gemaakt worden van deze mogelijk
heid, om een schuldige te vinden
Verandering van werk doet werken.
Door afwisseling van vakken is het
op school mogelijk kinderen een uur of
drie achter §lkaar aan het werk te hou
den. Moesten zij drie uur aaneen reke
nen of taalwerk maken, dan zou het
den onderwijzer haast onmogelijk zijn,
de kinderen er althans het laatste uur
nog bij te houden. Juist het eentonige
van fabrieksarbeid maakt hem ver
moeiend. Tuinwerk is licht werk niet
alleen omdat er niet veel kracht van de
spieren geëischt' wordt, maar vooral
omdat telkens andere spieren aan het
werk gezet worden. De „Factory" een
blad voor fabrieksarbeiders geeft den
uitslag naar een onderzoek, waarom
toch zoovele vrouwen telkens van
plaats en werk veranderen.
Huiselijke omstandigheden kunnen
voor een vrouw de reden zijn, om 'de fa
briek vaarwel te zeggen. Maar de
vrouw schijnt ook meer nog dan de
man bezwaar te hebben tegen dood en
dom machinaal werk. Zoo vertelde een
fabrieksarbeidster, dat zij zes maanden
lang dag in dag uit niets gedaan had,
dan kleine schroeven in een stuk me
taal draaien, zonder te weten, waar
voor dit eigenlijk diende. Toen was zij
naar een wasscherij gegaan, waar zij
'althans wist, wat zij deed.
Als voornaamste redenen, dat vrou
wen ander werk zoeken, worden ge
noemd: het werk is te zwaar, het werk
is onaangenaam, het werk is te
doodsch, het begrip, waartoe het dient,
ontbreekt, er zijn geen kennissen in de
werkzaal.
Vooral tegen vuil werk, dat de han
den betreft, hebben de vrouwen be
zwaar. Meer tijd, om te „schaften", he
tere gelegenheid, om zich te reinigen,
kwartiertjes nu en dan, om eens uit te
blazen, dat alles zou de vrouw meer
aan haar werk binden.
Maar de schrijver in de „Factory"
heeft nog een ander voorstel. Hij wil
„fying squadrons", vliegende brigades.
Naar dit plan werken de vrouwen niet
steeds in hetzelfde werkproces, maar
nu eens in dit, dan weer in dat, zoodat
ze een overzicht krijgen van geheel den
arbeid en ieder onderdeel ook begrijpen.
Het productieproces zal daardoor aan
vankelijk wat langzamer gaan, maar
het plan brengt saamhoorigheidsgevoel
bij de vrouwen, die samenwerken en
leert ze de beteekenis en het nut ook
van de geringste verrichting begrijpen,
wat den werklust ten goede zal komen.
De mensch wil graag weten en be
grijpen, wat hij doet. en waarom het ge
schiedt, dat wordt door de instelling
der flying squadrons verkregen. Het
geestdoodende en eentonige van het fa
briekswerk zal er eenigszins door ver
minderen en op den duur de snelheid
van den arbeid er niet van beteekenis
geringer door worden. Herhaaldelijke
verandering- van het personeel is im
mers ook een kwaad, omdat iedere
nieuwe werkkracht het vlugge en han
dige werken weer leeren moet.
