de advertentie van „Tivoli"
GROOTSTEN EN ©SM VOOROEELIGSTEN UITVERKOOP
Fa. J. SPRUIJT
KANAALSTRAAT SI
De Wiskottens'
Leest Zaterdag
P. DE 8RUYTER ZOON.
ALLIEN
BEVESTIGD
Verkooping
I Intocht Z. Em. Kardinaal t. Rossuiu
22 JTJLI a.s.
Pauselijke Vlaggen en Wimpels
Billjjke prgzen.
IMagazijn „DE FAAM"1
Bart
1 SCtlIJKO
SCtlEEPSPRAET 1
WIJKER TOREN
De Grnyter's Keepen 6 en Gond-Reepen 8 cents per stuk
De Grnyter's Napolitains 25 cents per doos.
De Grnyter's Tabletten Chocolade 15 cents per stok
Bij aankoop van 2 stuks ontvangt men 3 stuks.
Bij aankoop van 6 stuks ontvangt men 9 stuks
Bij aankoop van 12 stuks ontvangt men 18 stuks
wjjst U den weg naar
Tan dit Seizoen.
Onze oude bekende jpx-lxxxa, kwaliteiten gaan voor
ZIET VOORAL ONZE YOOKDEELIGE STOFFENAANBIEDING.
weg.
OPENBARE
le IJmuiden
OP VRIJDAO 18 JULI 1924
des namiddags 2 uur precies in
Hotel „NUMMER EEN" te IJmui
den, in opdracht van den WelEd.
Oestr. Heer Mr. A. W. Hellems
door de makelaars
BAKKER, DIJKSEN Co.
te IJmuiden, ten overstaan van No
taris W. A. Dólleman te IJmuiden
van
A. Logger
„MARIA JOHANNA" IJ.M. 318
met Inventaris.
B. Logger
„EMMA'
IJ.M. 321
met Inventaris.
C.
D.
Logger
„JULIANA"
IJ.M. 504
met inventaris.
Logger
„JANE ALEIDA" IJ.M. 178
met Inventaris
en diverse losse goederen als
Reeplouwen, Haringnetten, Breels,
Seizings, Breeltouwen enz. enz.
Bezichtiging op Donderdag 17 Juli
van 9-12 uur en van 24 uur.
Vrijdag van 9 uur tot 12 uur.
Nadere inlichtingen verstrekken
de Makelaars Bakker, Dijksen Co.
IJmuiden en Notaris voornoemd.
Bij tijdige opgaaf levering van
TIMMERMAN, METSELAAR
I—I EN AANNEMER I—I
WILLEM BARENDSZSTRAAT IS
TELEFOON No. 467.
EEN GOEDE PIJP TABAK
SVL IS EEN GENOT (fi7
MELANGE 'AONS 30 CT.
VARINAS 30
BLANKE HAATLAND - 25
EKTHA HHR01BAM Z3 -
PORTORICO - 20
OUWEftWETSCHE KRUL A ONS 20 CT
KWALIIEIIS HEERENBAAI 20 -
'N SMAKELIJKE PUP 15
GROENE TOREN ONS 12 OT. I
BLAUWE TOREN 10
ROODE TOREN 6
Zooals het goud het edelst is
Van al 't metaal der aarde,
Zoo heeft De Oruyter's Chocola
De allerhoogste waarde.
De Oruyter's Goud-Reep is een schat,
Het goud der Chocolade I
Ze is de fijnste, zwaarste reep
En vindt geen wedergade.
Napolitainseen tooverwoord
Bekoorlijke tractatie I
Het is de fijnste lekkernij
Der Nederlandsche Natie.
De Oruyter's Chocolade wordt
Begeerd door alle standen;
En heel het Nederlandsche volk
Dat draagt haar op de handen I
Deze reclame is geldig vanaf Donderdag 17 Juli tot en met Woensdag 23 Juli In
onzen winkel Oranjestraat IJmuiden.
RECLAME-VLAG
door
RUDOLF HERZOO.
42
„Wilhelm's verloofde is gekomen.
Miss Mabel White uit Londen. Ik be
hoor tot het comité van ontvangst.'*
Hij knikte haar toe en liep vlug den
trein langs. Anna Kölsch nam alleen
den terugweg aan.
Op het perron stond Wilhelm WTis-
kotten naast eene slanke brunette in
een elegant, nauwsluitend reiscos-
tuum, die met zichtbaar welgevallen
de voorstelling der broeders ontving.
„Dit is onze oudste. Mijn broer Gus-
tav."
„Ik heb zeer veel over u gehoord,
mijnheer Gustav," zeide ze lachend, en
zij schudden elkander de hand. Ze
sprak zuiver Duitsch met een nauw
merkbaar accent, dat hare Engelsche
afkomst verried. „Wij zullen heel goe
de vrienden worden."
Gustav Wiskotten keek haar in de
schitterende oogen. Hoe frank en ka
meraadschappelijk gaf ze zich. „Ik ge
loof dat we het nu reeds eens zijn, juf
frouw White.*'
„Zooveel mannen!" lachte ze. „Dat
is een heele eerewacht.'*
„Wij vertoonen ons ook slechts bij
feestelijke gelegenheden in corpore.
Qnder andere omstandigheden zou het
net zijn alsof de landweer opgeroepen
was."
„Het rijtuig staat voor het station,
Mabel."
De beide jongere Wiskottens namen
snel de zorg voor de bagage op zich.
„Wat zeg je daar wel van, Paul?"
merkte Fritz op en streek, zijn broer
een knipoogje gevend, zijn knevel om
hoog. „Op zoo'n manier loont bet de
moeite nog eens naar Engeland te
gaan. Jongens, wat oen prachtige
vrouw!"
De bagage werd opgeladen. Gustav
Wiskotten steeg als chaperon met het
bruidspaar in, en de overige broers
namen de tram, die naar Ritterhausen
reed.
„Droschken zijn er hier niet," ver
klaarde Gustav aan zijne nieuwe
schoonzuster, die verwonderd naar
hare zwagers uitkeek.
„Het dal is te nauw, en de men-
schen hebben hier één woord, voor
welks klank ze reeds terugschrikken."
„Wat is dat voor een verschrikkelijk
woord?"
„Luxe!"
Schelmsch bekeek ze zichzelf en daar
na haren verloofde. „En. ik hen niet al
leen een woord, ik ben eene levende
persoon
„Jij bent eene uitzondering,!' ver
klaarde Wilhelm Wiskotten trotsch.
„Hetgeen uit het buitenland komt,
juffrouw White, passeert de censuur
niet. Daarvoor is er slechts bewonde
ring zonder eenige kritiek."
„Hoe komisch!"
„Dat gaat zelfs zoo ver, dat wij fa
brikanten onzer Barmer artikelen,
onze galons, ons lint en onze kant naar
Parijs en Londen exporteeren, en onze
agenten ze van daaruit in dezelfde
doozen als Parijsche nouveauté's en
laatste Engelsche modes terugzenden."
„Maar waar blijft dan de winst?"
„Hetgeen uit het buitenland komt,
is hooger in prijs."
„Nu is het jouw beurt, Wilhelm!"
Zij raakte als zonder opzet den arm
van haren verloofde aan. Deze hield
zijn Engelsch masker voor. Maar het
Wuppertalerbloed stormde toch, nau-
.welijks in bedwang te houden, achter
zijn kalm uiterlijk. Toen sloot Gustav
Wiskotten, onbekommerd om het ver
blufte gezicht zijner mooie overbuur,
de oogen
De broers kwamen tegelijk met hen
thuis aan en maakten zich, ijver
zuchtig kibbelend, van de bagage
meester. In triumf voerden ze de nieu
we schoonzuster de trap op. Fritz Wis
kotten, als laatste, floot een marsch,
en Paul sloeg gedempt de tsjingda-
trommel. Wilhelm Wiskotten opende
met een zeer rood gezicht de huiska
merdeur. Daar zaten vredig en zelfbe
wust de oude Wiskottens en Gustav's
vrouw, Emilie, bij de lamp.
De aan tafel zittenden waren opge
staan. Lachend en zonder verlegen
heid keek Miss Mabel White tot de
oude vrouw met het zwart kanten
mutsje op. Langzaam strekte juffrouw
Wiskotten de handen naar haar uit.
„De Heer zegene je komst, kind."
„Wilt u mij niet kussen
De oude vrouw keek een oogenblik
verbaasd, doch ze beheerschte snel
hare verlegenheid en kuste haar plech
tig op het voorhoofd.
„Dank u, moeder."
„En hier is vader," drong Wilhelm
Wiskotten, die zich bij de patriarchale
verwelkoming onbehaaglijk voelde.
De oude Wiskotten was zeer ont
roerd. In zijne oogen glinsterde het
verdacht. Dat bemerkte het mooie
meisje terstond, en zonder vragen leg
de ze haar arm om zijne schouders en
kuste hem op den mond.
Op het gelaat van den oude weer
lichtte het. „Een prachtmeisje," knikte
hij Gustóv toe, die Miss White en zijne
vrouw aan elkander voorstelde. Emilie
dééd zeer vormelijk. Het eenvoudig
costuum der vreemde was van zulk een
eleganten snit, als geen enkele Barmer
naaister had kunnen vervaardigen.
Zé kwam zichzelf in hare nieuwe ja-
pon, tegenover dezen van zelf spreken
den goeden smaak, als een boeren
meisje voor en voelde zich achteruit
gezet,, zonder er van haar kant iets toe
bij te dragen om door vrouwelijke lief
talligheid en hartelijke tegemoetko
ming snel'de gelijkheid te herstellen.
Ze liet het aan hare schoonmoeder
over, het nieuwe familielid eerst even
naar hare kamer te leiden.
Gustav keek haar met groote oogen
aan. „Bevalt zij je niet?"
„Jou zeker des te meer?"
„Vader is toch ook heelemaal vuur
en vlam."
„Natuurlijk. Om mij bekommert zich
geen mensch."
„Luister nu eens, Emilie. Vandaag is
toch Wilhelm's bruid het middelpunt.
Dat spreekt toch vanzelf."
„Natuurlijk. Ik -denk er ook slechts
het mijne van."
„Emilie," zeide Gustav Wiskotten
zacht, „jij behoeft je naast Wilhelm's
bruid niet te verstoppen. Je weet heel
goed, dat jij je wel kunt laten zien.
Maar die eeuwig verbitterde mondhoe
ken maken je wel tien jaar ouder. Als
je dat eigenlijk nu toch eens wilde be
grijpen."
„Loop heen, hang haar aan (het lijf!"
Fritz kwam naderbij geslenterde
Wordt TBTTOlgd,
