I DE DPVALLE1DE DRUKTE MET ONZEN UITVERKOOP
DE VERDWAASDE l
Dames en Hinderhoeden
I
Tandarts Stark tart Wtiipi
Speciale aanbieding
Gedroogde Appelen
De Wiskottens'
I blijft eveneens de 10 pCt. korting gehandhaafd!!
1 IIT IV Elf VOORDEEL I CIAJ J Am m jk <ff emps. IT HL MEE ETUI
fe fier E. hmhn, B]teMi;g 14, Snlpoerl,
REISSE1ZOEN
tart MiiislBigizgi
ALBERT HE1JN
Protestantsche Dragersvereeniging
Haarlemsche Bankvereeniging
danken wij hoofdzakelijk aan t feiU dat elkeen, welken dag ook, dezelfde gunstige inkoopsvoorwaarden
geniet, door onze geweldige voorraden en groote inkoopsvoordeelen. Heden en ook de komende dagen
I HDIieEKSSTB. 64 UlUMÜBIw t* W HDM6ENSSTR. 64
TELEFOON 480 WT „3D E F JBL. JSl. TK TELEFOON 480
te Santpoort, Jan Gjjsenvaart en Driehuis.
Thalia Theater - IJmniden
Zondagmiddag half 5 Matinée.
CONCERTZAAL „THALIA" - Dagelijks
|=CONCERT-DftMSfl^T=
Binnen- en Buitenlandsche
Credietbrieven
Bagage- Verzekering
N.V. IJmnider Agenturen
en Administratiekantoor
Hypotheken,
Scheepsverbanden,
Alleen te Haarlem
art
Drukkerij Sinfewel
OPRUIMING VHM
tegen spotprijzen.
ORANJESTRAAT
Van Zaterdag 26 fuli tot en met
Zaterdag 2 Augustus houden wij een
EEN HALF POIÏD
GRATIS
Onze heerlijke zacht zure Appelen
e
Het Bestuur mukt bekend, det tot A A N S P R E K E R der
vereeniging is aangesteld
die bij sterfgevallen het publiek met de BILLIJKE TARIEVEN der
Vereeniging ten dienste staat. HET BESTUUR.
ZATERDAO, ZONDAO, MAANDAG, WOENSDAG
EN DONDERDAOAVOND
Sensationeel filmwerk in 6 acten.
Als bij-programma
WERELD NIEUWS. 2. BANG VOOR ZIJN VROUW.
3. INGEREKEND.
4. MONTHV BANKS, heeft een dubbelganger.
Ziedaar een pracht-gramma.
IJmueden Beverwijk 1
Bewaring van waarden in hare brand- en inbraakvrije Kluizen jj
Kanaalstraat 65, IJmulden Dir.: L.M. Camman Telefoon 103
Agentschap van de Nationale Hypotheekbank
Agentschap ven de Rotterdamsche Scheepshypotheekbank
Verzekeringen Bouwcredieten, Credietbypotheken,
Voorschotten, Boekhouding en Admlnlstratiin
OROOTE MARKT 5
Spreekuur 9—11 en 24 dagelijks
is HET adres voor goede Tand
heelkunde en Kunsttanden tegen
een laag tarief tot bestrijding van
praktijken van onbevoegden.
timmerman, metselaar
i—i en aannemer i—i
WILLEM BA RENDSZSTRAAT 10
TELEFOON No. 467.
OROOTSTE SORTEERING.
LAAGSTE PRIJS.
Onze naam garandeertPrima af
werking en kwaliteit.
Concurrentie onmogelijk.
Ziet onze étalage. Het is in uw
eigen belang.
Aanbevelend,
KORTE SPAARNE 25.
HAARLEM.
Willemsplein 11 en 16 Tel. 153
Levert alle Boek- en
Handelsdrukwerken
spoedig, net afgewerkt
en tegen billykst
berekende prijzen
en geven dan bij aankoop van één pond 1ste KWALITEIT
stukjes of schijfjes appelen a 50 cent per pond
Ieder kooper van 1 pond ontvangt dus l1/* pond.
Ieder kooper van 2 pond ontvangt dus 3 pond enz.
zijn vooral als toespijs zeer aan te bevelen j
ZIE, ONZE ETALAOES
IJMUIDEN ORANJESTRAAT 10
BEVERWIJK BREESTRAAT 54 TELEFOON 2113
Wij vragen en bezorgen zonder prijsverhooging.
R 313 Filialen door geheel Nederland.
i
99
45
door
RUDOLF HERZOO.
„Dat je je een weinig door haar aan
laat steken. Goeie hemel, bij jou jeugd
kunnen het lachen en zingen je toch
niet moeielijker vallen dan het mop
peren en leelijk kijken. Neem toch eens
een aanloopje!"
„Ik ben je zeker niet goed genoeg
meer? Zeg het toch ronduit, dat ik je
hinder. Dat je graag van mij af zoudt
willen zijn. Ik ga al. Ik heb er genoeg
van." Ze weende toornig in haar kus
sen. „Laat mij met rust!" stoot ze op,
toen hij kalmeerend de hand op haar
schouder legde. „Ik ben je Mabel niet,
die zich door iedereen aan laat pakken.
Je charmante en zoo fijn beschaafde
Mabel!"
Gustav VViskotten trok de hand te
rug. Hij moest zich geweld aandoen,
om tegenover deze belachelijke ge
raaktheid en gebelgdheid kalm te blij
ven. En hij beproefde een droevige
scherts.
„Beschaving is niet altijd vooruit
gang. Ze kan ook de ontwikkeling te
genhouden. Die verdoemde beschaving
verhindert een mensch soms, een an-
•der tot zijn eigen bestwil eens flink af
te ranselen."
„Vergrijp je maar aan mij! Dan kan
je tegenover je Mabel je nog als de ar- j
me man voordoen."
„Verduiveld, nu heb ik er genoeg
van."
„Ik heb er al lang genoeg van." En
ze weende luid in haar kussen.
Lang lag Gustav Wiskotten wakker.
Aan zijne zijde was het stil geworden.
De duisternis heerschte zoo volkomen
in de kamer, dat ze zijne horst benauw
de en hij de dekens terugsloeg, alsof
hij daardoor vrijer zou kunnen adem
halen. Uit dé verte vernam hij het een-
tonige geruisch der Wupper, die haar
zwart water dag en nacht over de
sluis stortte. Op het fabrieksplein
weerklonk de tred van den nacht-
wacht, die de ronde deed. Toen stierf j
het geluid weg Gustav Wiskotten
berekende, dat de wachter nu rondom
de nieuwe ververij zou loopen, die ge
durende de eerstvolgende dagen in
gebruik zou worden genomen. Die zou
werk leveren. Meer ververs waren
reeds aangenomen. Het was te hopen,
dat de zaak goed ging. Fritz' uitvin
ding zou nu in het groot toegepast
worden. Die fabriceerde het goedkoo-
pe spul, een uitschot van als monsters
gebruikt zijden lint, dat gretig aftrek
vond. Nu, men kon wat de afname be
treft tot een vergelijk komen, als het
zoo ver was. Aldus kwam het ook
Emilie ten goede. Emilie ze sliep.
En hij waakte en dacht aan de fa
briek. Of dat nooit, nooit anders zou
worden? Door zijne ledematen ging
een stroom, die naar het hart drong
en het samenperste. Zijne handen
openden en sloten zich. En zijne oogen
boorden zich strak en wijü in de duis
ternis En plotseling kromp hij in
een en luisterde in zijn eigen binnen
ste. Het was geweest, alsof iemand in
hem riep. Wild van verlangen! En ge
heel beneveld door verlangen. Als een
doodmoede arbeider nd de dagtaak.
Na de dagtaak;? Hij betastte zijne ijze
ren armen. Die verlangden niet naar
rust! Die waren voor twee menschen-
leeftijden gesmeed. Doch lag zijne ziel
dan in zijne armen? Konden zijne
werkvuisten ook zijne zinnen onder
drukken? En nu hoorde hij, dat zijne
zinnen riepen. Boven den kolendamp
en hét stof van den arbeid uit naar
eene bron, om zich de oogen te ver-
frisschen. Naar schoonheid, zalige
dwaasheid, fladderende vrouwenklee-
ren, sluipende voetjes, wenkende en
werende armen en plotseling bedwel
mende vrouwenlippen. Naar het jong-
zijn! Naar de vreugde! Naar eene an
dere wereld ergens, ergens
Zijne oogen brandden. Het was hem,
alsof ze in zeer diepe kassen lagen,
waar de jukbeenderen ver buiten uit
staken.
Vreugde aan de vrouw. In de wereld
der vrouw! Daar lag zijn jonge
vrouw Mooi als een marmer
beeld. Geschapen om blij te
maken. En hare gedachten draaiden
in een klein kringetje rond, nuchter en
morrend. Eene vrouw, die met het hu
welijk hare jeugd afsluit en- van den
man hetzelfde verlangt. Eene echtge-
noote. En geen levensgezellin in ge
meenschappelijke jeugd.
Door de venstergordijnen kroop de
grauwe dag. Regendroppels sloegen te
gen de ruiten. De eerste November
storm kwam van den kant van het
woud.
Vroeg in den morgen, om zeven uur,
begaf Gustav Wiskotten zich naar de
ververij. Hij nam in de werklieden-af-
deeling een koud bad. Dat verjoeg de
nachtelijke spookgestalten. Daarna
ontbeet hij met zijn broer Wilhelm.
„Jouw hoofd staat vandaag zeker
niet naar werken? Groet Mabel van
mij."
„Ik ga pas tegen twaalven naar huis.
Ter wille van moeder. Opdat ze vlug
ger went."
„Ga dan mee naar het kantoor. De
post zal gearriveerd zijn." Dien morgen
had Gustav Wiskotten een geheim on
derhoud met Kölsch. „Zal voor ge
zorgd worden, mijnheer Wiskotten.
Boven alle deuren guirlandes." De di
recteur lachte in zichzelf, terwijl hij
verder schreed, om, zooals iederen dag,
zijn werk na te gaan. Uit de nieuwe
ververij drongen vroolijke hamersla
gen. Dit trok hem aan. En weldra
stond hij te midden van buizen en tob
ben, als een veldheer te midden van
zijn oorlogsmateriaal.
De regen hield ook 's middags niet
op. Onder de poort der fabriek wachtte
Gustav Wiskotten de dames met een
geweldig regenscherm op. Emilie zou
zich later bij de anderen voegen. Zij
had geen lust als eeredame te para
deeren.
Heden wilde Gustav zich niet uit
zijn humeur laten brengen.
Daar kwamen ze: vader, moeder,
Mabel en de broers. Mabel in een lan
gen regenmantel met kap. Een paar
vrouwen keken haar verbaasd na.
Geen mensch in het Wupperdal droeg
zulk een ding
„Goeden dag, Gustav," riep ze reeds
van verre en wuifde mét de hand. „Ah,
de poort is versierd! Je bent zulk een
oplettende schoonbroer, dat je mij
werkelijk tot schoonzuster verdient."
Hij schudde haar krachtig de hand.
„Helaas kon ik niet voor beter weer
zorgen."
„Het weer is gezond."
„Dat moet wel zoo zijn! Want bij
dit weer komen in het Wupperdal de
meeste kinderen ter wereld."
„Behoort dat bij den goeden toon?"
„Het is de waarheid. Vraag het maar
eens aan moeder. Hier komen alle
kinderen met overschoenen ter we
reld, en met een gezangboek."
„Verkoop toch niet zulke dwaashe
den," wees juffrouw Wiskotten hem
geërgerd terecht. De oude Wiskotten
lachte.
De bezichtiging begon met de kan
toorlokalen, die voorbeeldig inge
richt waren. „August's rijk," zeide
Gustav Wiskotten, „en daarachter
dicht, als niemand het ziet, Paul."
„Heb je het beloofde gedicht reed*
voor mij gemaakt?"
Paul hief smeekend zijn vinger op.
„August trekt het van mijn trakte
ment af."
Wordt vervolgd.
