GROOTE WANGUNST
CHOTTEL'S mmmiM
Boekhandel P. F. C. Roelse.
BALALAIKA ORKEST
De Wiskottens"
Joh. de Waard's
Regenjassen
Overjassen
Regenmantels
Pantalons
Fietsjebkers
YERKOOPING
In de
KATOENBAAL
YELSEROORD
wül
Firma Smeenk-
In onze Kinderartikelen eta-
leeren wjj thans de laatste
Noureanté's voor dit seizoen.
Zie onze speciale Kinderetalage
Heeren-Modep, Hoeden en Petten
Magazynen
Kanaalstraat C 22-24 Telef. 17J.
WITTE KRUIS
TH ALI A-TH E AT ERIJMUIDEN
öp veelvuldig verzoek
Ballet (12 personen)
enz. enz,
na voor niets. Voor
reclame nog L161SE
PB IJZEN
ALS AMUSES.
DE SCHRIK DER CONCURRENT LH
ANEGANG 18 HAARLEM ANEGANG 18
ZEGT HIT I00BTREISKÖSTEE WORDEN VERGOED. ZEGT HET VOORT
BELANORIJKE PUBLIEKE
op 26 SEPTEMBER 1924, d«i
nimidd«t« 2 uur prtci», in Hold
„NUMMER EEN",
door dc mikcliari
BAKKER, DIJKSEN Co.
Itn overitian van
Notarli O. D. BOERLAGE
van
ongeveer 300 Hollandsche
haringnetten, reepen, breels,
seizings, wagenas, kantoorinven
taris.
Alles zich bevindende in het
pakhuis „DE SPURN", Z. Z. van
dc Visschershaven te IJmuiden,
Te bezichtigen Donderdag 25
September en Vrijdagmorgen 26 Sep
tember voor de verkooplng.
Nadere inlichtingen veritrekken
de Notaris en de Makelaars voor
noemd.
HOEK TROMPSTRAAT
vindt U een prachtige keuze in
Beleefd aanbevelend,
tel. 34i. Albertsma
Schitterend is onze keuzeOeraon, Vilt, en
Pluche Hoedjes, Zuidwesters, Baretten, Jockie
Petjes. Prima Alpin-Mutsen, uitsluitend in de
beste kwaliteiten. Alle moderne kleuren, klein
model f 1.50. Rood groen, "paars, blauw
groot model I 1.75. Bleu Tango enz. enz.
Truitjes en Tricotpakjes brengen wij ook dit
jaar een keuze die iedere vorige collectie overtreft.
Schoolkousen, Cheviotbroeken, Tricotbroeken in
i/zersterke kwaliteiten.
School-Capes in Laken, Lak en Oummi.
Aanbevelend,
De leerboeken en cahiers voor de Han
delsavondschool zijn bij ons in voorraad
Aid. VELSEN.
LEDENVEROADERINO op
Donderdag 25 September des
avonds 8 uur in het Stationskoffie
huis te Velsen.
Agenda
1. Opening en notulen.
2. Behandeling der begrooting
voor 1925.
3. Behandeling der beschrijvings
brief voor dc Algem. Vergade
ring, waarvan een exemplaar ter
inzage verkrijgbaar is bij den
Administrateur Lagersstraat 12
te Velseroord.
4. Benoeming van een Commissie
tot het nazien der boeken en
rekening van den penning
meester.
5. Verkiezing van een bestuurslid
wegens periodieke aftreding.
6. Rondvraag en Sluiting.
Hel Bestuur.
VRIJDAO 19 SEPTEMBER 1924
8 UUR
Nog één en beslist laatste optreden.
Oroot Russische Oekrainische Attracties van
SASCHA WOLOIN.
CONCERT
BALLET EN KOOR
25 Personen
Ukrainiache Dans Hopack Solodans Pupischeff.
BOJARENDANS DUET gedanst door de jongste artisten.
WTLDEN KOZAKKEN, ZWAARDEN- en PISTOLENDANS
door den Solodanser Otar Beek Lenski.
RUSSISCHE LIEDEREN van den Kamerzanger von Bilavski
ABENDKLOKKEN KOOR BALALAIKA - SOLOZANO.
MOROSOWSKY, Lyrisch Tenor.
Alles ingestudeerd door en onder leiding van den dirigent
SASCHA WOLOIN.
De Opr. Haarl. Courant schreef: 'I Is een apotheose van
muzlak en dans, welke in haar uitbundigheid en uitgelatenheid
't publiek tot laaiende geestdrift vervoerd.
Entree f 1.f 0.75 en f 0.50 plus rechten.
De woede mijner concurren
ten gaat te ver, tot aella voor
onze etalage trachten de con
currenten U weg te halen, In
het midden der atraat wordt
U vastgehouden. Burgers laat
U niet lastig vallen en komt
regelrecht naar CHOTTEL'S
Kleedlngmagazljn, waar g|j vrij
blijvend kunt komen kijken,
zonder verplichting tot koopen.
IN HET HUIS VOORHEEN SIMON DE WIT, HAARLEM.
m i
99
59
door
RUDOLF HERZOO.
Na eenige minuten kwam de melk'
reeds. De dokter boog zich over de pa
tiënt heen en liet hem drinken. In lan
ge, begeerige teugen dronk Ewald het
glas leeg.
„Heeft 't goed gesmaakt, jonge
vriend?"
Hij knikte en bemerkte de omstan
ders. Zonder een woord te spreken
stond hij op, en wilde zich naar de deur
hegeven.
„Zacht wat, zacht wat, waarom zoo
veel haast? U bent onder geneeskun
dige behandeling." De arts greep hem
bij zijii mouw. „In allen geval zal ik u
naar huis begeleiden."
De oude Zinters trok de wenkbrau
wen hoog op, toen hij zijn huurder in
gezelschap van den dokter de gelagka
mer zag betreden.
„Dat is weer een geheel nieuw treur
spel, dokter. De jonge heer is mij te
talentvol. Eerst de huur schuldig blij
ven, daarna van de academie gestuurd
worden en nu bovendien nog ziek wor
den. Op die luxe ben ik niet ingericht."
„Uw huurder is niet ziek. Slechts
een krachtige soep heeft hij noodig en
een dag rust. Uit de keuken komt een
uitstekende lucht. Ik zal zoo lang bo
ven blijven, totdat u de soep hebt la
ten brengen,"
Deze bevelen klonken zoo als van
zelf sprekend, dat Zinters mopperend
de meid de opdracht overbracht.
„Anders komt het in de krant. Schep
op!"
Behaaglijk draaide Ewald Wiskotten
zich in zijn bed om. Nieuw leven
stroomde heerlijk door zijn aderen.
Hij sloot de oogen en sliep in.
Toen hij ontwaakte, was het avond.
Hij ging rechtop zitten en dacht na. Een
model had hem verteld, dat ze in een
huis in de Rattingerstrasse voor een
zolderkamertje maandelijks achtmark
betaalde. Dat zou een geschikte woning
voor hem zijn. Hij kleedde zich aan.
Buiten slopen zachte schreden langs
zijn deur. „Gretchen dacht hij en
luisterde. Maar weldra stommelden
zware schreden de trap op. Men had
den ouden Zinters met zijn ontwaken
in kennis gesteld.
Zonder kloppen trad de huisheer
binnen.
„Wat beginnen we nu met u? Huur
betalen wilt u niet, en u adopteeren
wil ik niet."
„Ik zal verhuizen, mijnheer Zinters."
De waard keek in het vertrekje
rond.
„Mooi toegetakeld hebt u de pracht-
kamer, dat moet ik zeggen. Ik mag de
behanger wel bestellen. Beneden de
twintig mark komt het niet in orde.
Panden Ik zou wel eens willen we
ten waar?"
Ewald Wiskotten kreeg eene gewaar
wording over zich, alsof hij door de
blikken van den man naakt uitgekleed
werd. Schaamte en toorn deden hem
beven. En machteloos leed hij onder de
vernedering.
„Ik zal u eene schuldbekentenis
schrijven, mijnheer Zinters. Ik blijf in
Düsseldorf. Ik ik ga naar de
Kunstnijverheidschool."
„U wilt eene schuldbekentenis schrij
ven? Heel goed. Maar u veroorlooft
wel, dat ik daar liever zelf voor zorg.
Ik heb dat reeds voorzien. Onderteeken
dit slechts, dat u mij deze som voor
huur, herstellingen, voorschotten en
rente schuldig bent, en iedere maand
zes procent van het verschuldigde be
talen zult."
Ewald Wiskotten zag het hooge to
taalcijfer. Hoe kon dat mogelijk zijn?
Maar heden slechts niet vragen, niet
vitten! Hij onderteekende.
„Een jaar zal ik dit papiertje bewa-
ren. Slechts om uw geachte ouders
te ontzien."
„Kan ik nu gaan?" i
„Ik zou niet weten, waarmee u mij
grooter genoegen zoudt kunnen doen."
Onder de oogen van den waard pak
te Ewald Wiskotten zijne dingen in een
groot pak, zette zijn hoed op en daalde
stijf de trap af. In de Ratingerstrasze
kwam hij met de bejaarde weduwe
van een daglooner tot een vergelijk.
Van de twee dakkamertjes, welke de
oude vrouw bewoonde, stond ze hem
het kleinste af. Behalve een stroozak,
die op den grond lag, en twee kisten,
die tafel en stoel voorstelden, bevatte
het vertrekje geen meubilair.
De vriendelijke groentenhandelaar,
die in de Volkstrasze naast de kroeg
van Zinters- zijn winkeltje had, bracht
hem op zijn kruiwagen het pak na.
Ewald1 Wiskotten keek nog eenmaal in
zijne oude woning om zich heen. Hij
zocht i
„Kan ik juffrouw Gretchen goeden
dag zeggen?"
„Gretchen? Die is met Franz Stibben
uit Neusz naar de comedie. Zal ik haar
de groeten doen?"
„Niet noodig. Adieu."
„Ik hoop dat u ons niet vergeten
zult."
In het zolderkamertje, waar de
lucht zwaar en bedompt was, opende
hij het raampje en liet de frissche
avondlucht, die van den Rijn kwam,
binnenstroomen. Die maakte ook zijn
hoofd weer helder. 'Als hij zijn hoofd
door het raampje stak, keek hij over
de daken heen tot aan de Academie en
over een gedeelte van den Rijn. Hij
pakte zijn teekenbehoeften uit, at hon
gerig brood en worst tot avondmaal
en viel vermoeid op den stroozak neer.
Den volgenden dag overdacht hij
kalm zijn toestand. „Volhouden," zei-
de hij tot zichzelf, „niets onbeproefd
laten. Waarom zou ik het nu niet eens
met de Kunstnijverheidsschool probee-
ren? De professoren daar zijn even be
kwaam. De naam v. den schilder Neu-
dörfer heeft een uitstekenden klank.
Misschien kan ik daar dadelijk wel
wat verdienen? En dan zoek ik nader
hand een andere academie of als pri
vaat leerling een groot meester. Als ik
maai- niet zoo voor vader en moeder
en de broers behoef te treden! Ik zou
er mijn leven lang onder lijden. Ik wil
niet bij schilder Weert op het zuipers-
bankje."
Hij dacht aan de brieven van zijn
broer Paul, die hij onbeantwoord ge
laten had, en aan de vergeefsclie po
gingen der broeders hem te spreken
te krijgen. Hij had hun niets te zeggen.
Nu nog niet; heden minder dan ooi
Slechts wanneer 'hij de zware bepro'
vingen achter zich had en trotsch j?
vrij het hoofd op kon heffen, zooa'
die thuis het ophieven. Niet eer. DJ
j was hem tot een idee-fixe ge worde*
en hij leefde er zich steeds meer i'J
Toen hij 's Zondags de stemmen va*
Ernst en Anna Kölsch voor zijne dei1
hoorde, werd hij bleek van woede. W|
men hem alweer nagegaan? Moest ff
zich in zijne armzaligheid al wel
toonen? Opdat men het in Barmd
rondbazuinde? Hij stiet verachtelij
met den voet tegen den verslet»
stroozak. Hier was zijn gebied. Rust!J
's Maandagsmorgens liet hij zich
het bureau van professor Neudörfl
aanmelden. Hij vond een grootefl
krachtigen man met bedaarde manid
ren, die hem door de glazen van zijl
bril vriendelijk opnam.
„Wat is uw verlangen?"
„Ik zou u gaarne teekeningd
voor willen leggen."
„Laat zien! Hebt u reeds ergens eel
vakopleiding genoten?"
Ewald Wiskotten's keel werd al
dichtgeknepen. Doch de bekenten;
moest er uit. 1
„Ik was twee semesters op d<
Kunst-academie.
Wordt vervolgd.
