POSTERIJEN.
POSTKANTOOR IJMUIDEN.
Lijst van onbestelbare brieven en
briefkaarten, van welke de afzenders
onbekend zijn.
Terugonivangen in de le helft der maand
December 1024.
Brieven Binnenland.
1. W. D. Boerima, Amsterdam
2. M. Groep, Wormerveer.
3. Mej. T. Hoenderdos, Haarlem
4. Ds. K. Lindonk, Hoedekenskerke
5. H. E. C. Saarloos, Haarlem
Briefkaarten Buitenland.
6. Richard Schwarzkopf, Caunstatt bij
Stuttgart.
Vereeniging tot bestrijding der T-B.C.
In onze gemeente behoeven wij niet
te vragen naar de Ver. tot bestr. der
T.B.C., deze eni haar C. B. zijn geen
onbekenden.
Doch wat haar doel en streven is,
dat is een ieder nog niet of onvoldoen
de bekend. Zoo moet ik wel eens hoo
ren: „Och ja, we weten er wel van, die
vereeniging is rijk en zal nog wel rij
ker worden, zij doet ook wel nuttig
werk zoo hier en daar, doch er komt
ook een hoop poespas bij." Die zoo re
deneeren, weten er al een bedroefd
beetje van:
le. De Vereeniging kan nooit rijk
worden, want wat zij aan materieel
bezit is het minimum.
2e. Zij doet zeer nuttig werk en niet
hier of daar, neen overal en 'niet voor
een bepaalde richting, doch voor een
ieder.
3e. Poespas (is mij zoo verteld); be
doeld is: nutteloos of noodeloos werk
wordt niet gedaan.
le. De Ver. kan niet rijk worden,
omreden hoe meer geld als er in komt,
des te meer er uitgegeven kan worden,
om aan de behoefte te voldoen.
Denk aan uitzending sanatoria,
kinderhersteiJIings-oorden, lighalver-
pleging, verbetering woning, woning
toeslag, als liet gezin uit een krot naar
een betere woning moet, thuisverple
ging, verstrekking van melk, vleesch,
vet enz.
Onderzoek, thermometers, lijsten,
sputumflacons, potten, onderzoek
sputum, Röntgen-foto's, P-irquet, zoo
noodig in bruikleen van: ledikanten,
bedden, matrassen, dekens, ligstoelen,
raamlxorren, draaibare lighallen, zoo
noodig hulp in de huishouding ver
strekken.
Lighallen (nog niet compleet). Er
moet nog komen voeding (indien mo
gelijk moet door de patiënten de kos
ten geheel of gedeeltelijk betaald wor
den, grooten keuken, fornuisje, pot
ten en pannen.
Vergrooting fonds lighallen, om door
te kunnen kuren vanaf 1 Jan. t/m. 31
Dec. van elk jaar, waardoor en door
bijvoeging hoofdmaaltijd het dag sa
natorium ontstaat. Zoo is er nog veel
om op peil te komen. Ge ziet, rijk wor
den, aan materiaal, doch -dat is noodig.
Velen zullen zeggen, zooals het van
het jaar geweest is, gaat het toch ook.
Ik zeg: wie is zoo dwaas om een ge
nezende, verbonden wond te ont
zwachtelen, als men weet, dat daar
door het genezingsproces zal eindi
gen en achteruitgang wederom zal in
treden. Immers allen hebben geen
goede woning om door te kunnen
kuren (en voeding?) of indien zij dat
wel hebben, danvergeet men
ook wel eens te dikwijls om te kuren
en te eten.
2e. Indien gij uwe jonge kinderen
niet aan het verstand brengt, dat zij
zich aan vuur of zeer warme bestand-
declen zullen branden; bij aanraking
daarvan, behoeft gij u niet te verwon
deren als het kind op een of anderen
tijd zich deerlijk zal branden.
Als de Ver. door bemiddeling van
dokter en huisbezóeksters de perso
nen, lijdende aan t.b.c., niet op de
hoogte stellen hoe zij moeten leven,
handelen en wandelen om geen ge
vaar voor andere personen te zijn,
dan, dan was het rijk van de Witte
Pes-t nog grooter; en het schrijnend
leed van patiënt en omgeving dat zeer
groot is, niet te overzien. Denk eens
aan Drenthei
Een t.b.c.-patiënt behoeft geen ge
vaar te zijn voor zijn omgeving, als
allen maar medestrijden tegen het be
smettingsgevaar.
Een moeder zei eens tegen mij: „Als
we 10 jaar geleden, zoo geholpen en
terzijde gestaan waren geworden, dan
had ik niet zoo veel verdriet en zoo
veel ellende gezien en geleden. Als
men toen goed ingegrepen had, dan
zou ik nu geen vijf kinderen missen.
3e. Poespas, onzin noemt men het,
als de huisbezoekster komt, om over
verschillende onderwerpen te praten,
zooals: het aanwijzen juiste ligplaats
voor patiënt, opnemen van kleeden en
wollen gordijnen, opruiming van die
dingen die veel stof verzamelen, uitko
ken van linnengoed, borden en kom
men in gebruik bij den patiënt, vloeren
nat opnemen, stoffen met 'n ecnigszins
vochtigen doek enz. enz. Het is geen
poespas of onzin, wie nadenkt zal wel
zien dat het gebiedend is.
Vraag eens aan hen, die een T.B.C.
geval mede hebben gemaakt, hetzij
van lange of korte periode; vraag dan
eens, wat voor een ellende dit met
zich mede en na zich sleept.
Komt, gij allen -die zeggen, dat we
rijk genoeg zijn en zelfs niet schromen
te verkondigen: „Hebben jullie dan
nooit genoeg?"
Ik zeg kom, maakt eens mede de re
kening op, dan moet ge zeggen: Maar,
maar gij komt te kort, veel te kort.
Gij moet in plaats van 600 leden, zeg
ge 600 leden 6000 leden hebben bui
tengewone gaven recente liefdadig
heidsuitvoeringen collectes ons toe
gezonden van uitvoeringen en
(het is mogelijk als men maar wil):
een collecte voor de t.b.c.-bestrijding
in de gemeente Velsen, te houden in
alle kerken in die gemeente en wel op
2e Kerstdag van ieder jaar.
Komt dames ;en heeren, helpt mij
nu eens 'de goegemeente wakker te
schudden; als wij een avond de zaak
besproken hebben dan zit de Verweer-
Brigade in elkander en kan krachtda
dig aanpakken. Er staart werk genoeg
op haar programma: een ieder kan er
zijn of haar sporen mede verdienen.
In belang van ons allen, arm of rijk
jong of oud, zonder onderscheid van
persoon of relegie.
Het wachtwoord is: D. D. D. De raad
doen.
Bijvoorbeeld voor heeren:
Welke financiers zetten een rente
looze leening in elkander van f 8500.-.
U weet op het gebouw rust 8500 gulden
schuld tegen 5I/2
Voor dames: Wie plaatsen deze aan-
deelen voor ons?
Vele handen maken licht werk en
het is voor de Vereeniging een zoet
winstje, dart zeer nuttig besteed kan
worden.
Vragen.
Altijd is .'t bedelen en vragen,
t Sehrijnent leed zien wij verdragen,
Daarom, daarom blijven we liefderijk
vragen,
Help, help ons hun leed draag'lijk
te dragen.
Zij die er 't eerst bij zijn om te vragen,
Hebben niet 't ergst te dragen.
Doch die, die blijve verre, om te vragen,
Die, die hebben heel wat ellende te
dragen.
Zuster ik durf niet, maar ik moet
melk vragen,
Deze uitgaaf kan ik heusch niet
dragen.
Ik zal 't aan den Penningmeester
vragen.
Kan niet zuster, de kas is met je
pink te dragen.
Ingezetenen, ik wil vragen,
Kunt gij die ellende verdragen?
Of heeft u iets te vragen:
De contributie zal f 1.bedragen.
Ook gaat het per kwartaal,
Als je dan maar een kwartje en een
dubbeltje betaal.
Velseroord, Dec. '24.
Prop.
SPORT.
citeiten, wat het maken van doelpun
ten betreft, zijn zóó gering, dat men
waarlijk begint te twijfelen aan de
waarheid van het oude gezegde, dat
aanval het beste verdedigingsmiddel
is."
„Hoe belet men het maken van doel
punten? In de eerste plaats hebben de
achterspelers tegenwoordig slechts
één doel voor oogen. Als ze in gevaar
zijn, zorgen ze er voor den bal weg te
trappen; die manier van werken is in
zooverre loonend, dat er slechts weinig
tegenpunten worden gemaakt. De
voorwaarts zullen evenwel het best
kunnen vertellen, wat een dergelijke
manier van wegtrappen voor gcvolgei
met zich brengt. De aanvallers zullen
er zeker al lang genoeg van hebben,
achter ballen aan te draven, welke ze
toch niet kunnen bereiken".
.Verdedigen is tegenwoordig hoofd
zakelijk afbreken. Het verband dat be.
staat tusschen de achter- en de mid
denspelers, is vrijwel uitsluitend een
verdedigend verband. Tegenwoordig
wordt het spel der meeste ploegen be-
heerscht door vrees, dat de tegenpartij
zal doelpunten. Dit blijkt niet alleen
bij de manier van wegwerken door de
achterspelers, maar ook bij de „safety-
first"-politiek van de middenspelers.
Men ziet herhaaldelijk halfs het groot
ste deel van den tijd benutten om den
bal over de lijn te trappen. Dat is geen
voetbal, het voorkomt evenwel het
maken van doelpunten."
De aehterspelers schijnen te denken:
„Wij zijn hier om doelpunten te voor
komen, wanneer wij daarin slagen
hebben we onzen plicht gedaan, tloe
wij het doen, doet niets ter zake."
De halfs denken: „Het ergste, dat
ons kan overkomen, is, dat de tegen
partij een doelpunt maakt, hoofdzaak
is dus, dat te beletten, natuurlijk zul
len we de voorwaarts wel een handje
helpen als het mogelijk is, doch men
moet in dat opzicht niet te veel van
ons verwachten". Zoo moeten de arme
voorwaarts ten slotte vrijwel geheel
zichzelf helpen en juist daardoor lijdt
het aanvalsspel ernstig."
De schrijver vertelt ten slotte, dat
een 20-tal jaren geleden rugby sterk
achteruitging, doordat alle spelers
in de eerste plaats aan het verdedigen
dachten en alle middelen er op gericht
waren de tegenpartij te beletten pun
ten te maken. Toen kwamen de be
roemde All Blacks, die het bewijs le
verden, dat aanval de beste verdedi
ging was, het gevolg was, dat een ten
doode opgeschreven spel geheel her
leefde en thans bloeiender is dan ooit.
Elke club moet dan ook in de eerste
plaats aan het maken van doelpunten
denken, nu bepalen ze zich er hoofd
zakelijk toe het spel, waaruit doelpun
ten zouden kunnen komen, af te bre
ken. De clubs moesten in de kleedka
mer de volgende opdracht publiceercn:
„De taak van eiken speler van het elf
tal is mede te helpen om doelpunten
te maken. Zorg er voor, dat gij in de
uitvoering van die taak niet faalt."
VISSCHERIJ.
De toestand der kustvisscherij in
October 1924.
Naar de afdeeling Vissoherijen van
het Departement van Binnenlandsche
Zaken ons mededeelt ondervond de
uitoefening der kustvisscherij in Octo
ber 1.1. veel belemmering door onstui
mig weder.
In het Noordelijk deel der Zuiderzee
was de visscherij omvangrijker dan in
de overeenkomstige maand van tiet
vorige jaar, in de Zuidhollandsche
stroomen en zeegaten werd zij thans
minder druk, in Dollart en Lauwerzee
ongeveer op denzelfden vöct uitge
oefend. In de Zuidhollandsche stroo
men en zeegaten was de geldelijke op
brengst geringer, in de Zuiderzee en
Dollart en Lauww'erzee daarentegen
grooter dan toenmaals.
Volgens voorloopige opgaven be-
droegen hoeveelheid en opbrengst der
nnn/vmrnnwlfl vric/vTv l'OODfipti hT'pl 11 lf 111
Het wegtrappen van een bal.
De taak van een back.
Wij hebben reeds meermalen er op
gewezen, dat onze verdedigers zoo
vaak zich er uitsluitend toe bepalen
den bal weg te trappen en dat ze er
zich slechts zelden op toeleggen den
bal ergens been te plaatsen, aldus le
zen wij in „Het Sportblad'1. De verde
digers beschouwen vaak bun taak als
afgedaan indien ze den bal maar heb
ben weggewerkt. Dat dit geen speciaal
Hollandsche kwaal is blijkt uit bet
geen Carruther in „All Sports" schrijft.
Daaruit blijkt, dat bet verdedigend
spel, waarbij men van bet idee „veilig
heid eerst" uitgaat, ook in Engeland
druk wordt beoefend en feitelijk een 4 aangevoerde visch respectievelijk: in
der oorzaken van den achteruitgang de Zuiderzee 3.330.383 K.G. en f 257.568
van het Engelsche spel is. Hij vertelt, (2.256.184 K.G. en f 205.493 in October
toen bij na een internationalen wed- 1923), in den Dollart en in de Lauwer-
zee 215.887 K.G. en f 7.211 (95.369 K.G.
strijd, waarin Clay van Tottenham
Hotspur back gespeeld had, van een
official hoorde, dat Clay niet had vol
daan, daar hij niet krachtig genoeg
had getrapt. „Het schijnt, dat hij niet
verder kan trappen dan 30 yards",
merkte de official op. Vermoedelijk
zou deze man Clay uitstekend gevon
den hebben, indien hij den bal met
verre trappen, over zijn eigen voor
waarts heen, in het vijandelijk kamp
had getrapt. Die verre trappen worden
tegenwoordig het meest gewaardeerd.
Men ziet achterspelers met volle
kracht een bal opvangen en ver weg
trappen, wat steeds een luid applaus
uitlokt. „In werkelijkheid", zoo
schrijft Carruthers, „is het een fout,
die slechts te vergeven is, wanneer er
geen tijd is om den bal goed onder
controle te krijgen. Een groot aantal
clubs dat in den laatsten tijd succes
heeft gehad, heeft dat voornamelijk
bereikt door de tegenpartij het maken
en f 3.805 in Oct. 1923) en in de Zuid
hollandsche stroomen en zeegaten
231.583 K.G. en f 32.155 (163.166 K.G. en
f 33.796 in October 1923). Uit Zeeland
werden verzonden 3.028.400 oesters ter
waarde van f 287.400 (2.471.000 oesters
ter waarde van f 194.320 in October
1923) en 7.529.100 K.G. mosselen ter
waarde van f 121.730 (5.383.900 K.G.
mosselen ter waarde van f 110.320 in
October 1923).
De botvangsten in de Zuiderzee wa
ren zeer uiteenloopend, de aal- en pa
lingvangsten over het algemeen on
gunstig. In het begin van de maand
was de garnaJenvangst der kwak- en
dwarskuüen er nog van beteekenis,
later echter niet meer. Ook de garna-
lenvisscherij in den Texelstroom had
geen gunstig verloop; het ruwe weder
deed hier aan deze bedrijfstak veel af
breuk.
Er werd flink spiering gevangen en
van doelpunten te beletten. Haar capa- deze visch was groot van stuk; de
prijzen waren echter over het alge
meen zeer laag, zoodat met de spie
ringvisscherij weinig verdiend werd.
In tegenstelling met verleden jaar was
er bijna geen najaarsharing. Bij Hel
der werd echter veel sardijn bemach
tigd.
De oestervissohers op de natuurban-
ken vingen weinig oesters en wulken;
voor beide soorten weekdieren wer
den echter hooge prijzen besteed. De
mosselvangst op de publieke banken
gaf een beter resultaat. Er was vol
doende vraag naar mosselen uit Enge
land en ook Duitschland nam weder
af. De aanvoer van mosselen voor een
denvoedering was geringer dan in
September.
De alikruiken-visseherij leverde
minder op.
In de Lauwerszee werd de garnalen-
visscherij aanvankelijk met succes
voortgezet; in de tweede helft der
maJand verdwenen de garnalen echter
grootendeels tengevolge van den Oos
tenwind, hetgeen zeer te betreuren was,
daar er voldoende vraag naar garnalen
uit Engeland was.
In den Dollart waren de garnalen-
vangsten zeer bevredigend en was de
kwaliteit der garnalen goed, zoodat
geregeld een deel voor menschelijke
consumptie kon worden uitgezeefd.
In de Zuidhollandsche stroomen
werd de visscherij niet alleen door
stormweer, maar ook door daarmede
gepaard gaande hooge ebbenstanden
belemmerd.
Met de ankerkuilen werd veelal ge-
vischt op zeebliek, teneinde de schub
ben te winnen voor de parelindustrie.
De vangsten van zeebliek waren ech
ter slechts matig en voor de schubben
werd niet meer dan f 2.per K.G. be
taald. De visscherij op spiering gaf
echter nog slechtere uitkomsten,
daar de vangsten klein en de prijzen
door grooten aanvoer van Zuiderzee-
spiering te Londen en Parijs laag wa
ren. Verder werd met de ankerkuilen
bij nachtebbe op paling gevischt. In
de week van 20 tot 25 October was de
weersgesteldheid daarvoor zeer gun
stig; de getijen vielen echter verkeerd,
zoodat de vangsten slechts matig wa
ren. Ook met de spieringdrijfnetten
werd weinig gevangen en de drijfspie-
ring was eveneens laag in prijs. De
botvangsten waren uiteenloopend. De
gairnalen-visscherij in de zeegaten gaf
ongunstiger uitkomsten dan in Octo
ber van het vorige jaar.
De Grimsby reeders hebben een
sterk protest ingediend bij de Vereeni
ging der Britsche Visscherijen tegen
het plan der regeering om te onderhan
delen met het Noorweegsche gouver
nement over het uitbreidenjöer terri
toriale limieten langs de Noorsche
kust. De reeders meenen als aan eer
natie, welke dan ook, wordt toege
staan de limiet uit te zetten, dadelijk
andere naties zullen volgen om den
zelfden eisch te stellen, o.a. Denemar
ken ook wat de kust van IJsland en
de Faroër betreft, wat de Britsche
visscherij veel schade zou berokkenen.
De Raad voor de Scheepvaart deed
uitspraak in zake de aanvaring van
het Nederlandsche stoomvisschers-
vaartuig „Victor", ÏJM. 149, met een
Duitscli stoomschip.
De Raad was van oordeel, dat deze
aanvaring moet worden toegeschreven
aan de hoogst roe'kelooze navigatie
aan boord- van de „Victor". Den schip
per treft hier geen enkel verwijt, -doch
de matroos Van der Zwan, die ver
klaarde reeds 12 jaar te varen, waar
van 2 jaar als stuurman op een zeil-
logger, heeft getoond ten eenenmal-e
niet berekend te zijn voor zijn verant-
oordelijke taak van hoofd van de
acht. Het schip was aan zijn zorgen
toevertrouwd en hij waagt, alleen om
dat zijn jongere wachtgenoot hem dat
zegt, de roekeloozee poging om voor
het schip over te gaan, zulks in afwij
king van zijn oorspronkelijk plan. Hier
ligt niet zoozeer een gebrek aan het
noodige inzicht en de vereischte zee
manschap immers hij wilde het
eerste goed -doen maar vooral een
bedenkelijk gemis aan zelfstandigheid,
welke juist hier was vereischt. Indien
hij meende niet zelf te kunnen beslis
sen had hij den schipper tijdig moeten
roepen. Hier echter had alles goed ge
gaan indien hij was blijven doorliggen.
Ook tegen zijn plan, om iets naar
stuurboord te gaan, bestond geen be
zwaar, maar hij laat zich door een
bluffende opmerking van zijn kame
raad van de wijs -brengen en is dade
lijk bereid het waagstuk uit te voeren.
Deze handelwijze verdient scherpe af
keuring.
GEMENGD NIEUWS.
Verkeersbeschavüig.
Een nieuw woord, waarmee het
rechte gedrag bedoeld wordt van het
publiek tegenover het verkeer en de
verkeersregels. Wie zich een weg door
het publiek heen wringt, overal een
gaatje zoekt, dat het met zijn ellebo
gen grooter kan maken, om er door
Keen te schieten en nu eens links dar
eens rechts houdt, waar maar de bests
kans is, om vooruit te hollen, is eer
verkeersbarbaar. Maar wie zich in der
rij houdt en geduld doet en in geen ge
val naar links afwijkt, al geeft hem
-dat een voorsprong op anderen, is een
beschaafde „verkeerling".
Het verkeerswezen laat nog veel te
wensohen over, de verkeersregels zijn
nog lang niet volmaakt, maar de ver-
keerlingen! Wij zijn nog maar op de
eerste trede tot den top der verkeers-
beschaving. Nu reeds zijn de verschil
lende stellingen -bekend gemaakt, die
op het Nederlandsche Wegencongres
verdedigd zullen worden -door politie
autoriteiten, de heeren Sirks, Snethla-
ge en Bakker, de eerste hoofdcommis
saris van Roterdam, de heide anderen
chefs van het verkeerswezen in den
g en Amsterdam. Die stellingen
zijn voor een deel niets dan wenschc-
lijkheden. Er zijn wel kinderen, die
met Sinterklaas een fiets, een wind
buks, een gouden armband, een hor
loge enz. gewenscht -hebben, maar
Sinterklaas zei nee. Zoo zal het ook
voor een goed deel met het verlang
lijstje voor het Wegencongres gaan.
Straten met slechts aan een zijde
van den weg een rijwielpad mogen
niet voorkomen. Motorrijwielen moe
ten van de rijwielpaden afblijven.
Hoofdverkeerswegen behooren min
stens 36 M. breed te zijn. De tram moet
uit de smalle, drukke winkelstraten
verdwijnen.
Dat zijn allen geen onvervulbare
wenschen, maar onvervuld zullen ze
wel lang blijven.
De hr. Sirks wil de we
gen in voertuiglijnen indeelen naar de
verschillende snelheid, stapvoets, draf
en snelverkeer. De snelheid moet van
de buitenste zijde naar het midden van
den weg toenemen. Voor zeer brcede
wegen is dit toe te passen. Maar juist
de drukste straten in het hart der ste
den zijn nauw en -kunnen zoo niet ver
deeld worden Eenvoudig eo goed is
deze regel, door Sirks aanbevolen: Het
algemeen beginsel van: Rechts hou
den! moet ook hij het voetgangersver
keer worden gehandhaafd. Datzelfde
kan gezegd worden van een gelijk stel
sel van aanwijsborden en gelijke tee
kenen voor het verkeer door de poli
tie. De heer Sirks voegt eraan toe:
Hiervoor komen in aanmerking arm
bewegingen met een of beide armen.
Wil dat zeggen, dat de verkeersagent
geen aanduidingen mag geven met
hoofd of oogen? De voeten zullen de
meesten toch zeker niet voor de geba
rentaal gebruiken. Het is echter haast
onmogelijk, zijn hoofd niet te laten
meewerken, als de arm een teeken
geeft.
Volgens den heer Bakker is een maxi
mum stadssnelheid voor motorrijtui
gen yan 30 K.M. per uur niet nadeelig
voor het economisch of bedrijfsleven.
Hij bedoelt ermee dat met deze snel
heid -de zaken geen schade lijden. Maar
er -mag toch ook wel gelet worden op
de mensclion en hun welzijn en dan
lijkt ons deze maximum snelheid in
de drukke straten te groot toe. Wij
zouden er tien K.M. willen afdoen. De
heer Bakker voelt weinig voor een rij
bewijsexamen; hij ziet er geen vol
doenden waarborg in voor het -doen af
nemen vah het aantal verkeersonge
vallen. Deze politieautoriteiten schrij
ven niet precies een mooi Neder-
lands-ch! Maar -de -bedoeling is duide
lijk. Doch eeni-ge bekwaamheid kan
door een eenvoudig examen toch wel
vastgesteld worden; nu worden rijp en
groen op den weg losgelaten. Jongens
van zestien jaar, die nooit op een mo
tor gezeten hebben, kunnen een rijbe
wijs krijgen. Een examen zou het ge
vaar van ongelukken toch wel iets
geringer maken.
Een van de raadgevingen, die het
meest waard zijn, geeft de heer Sneth-
lage: „Een intensieve verkeerspropa-
ganda moet gevoerd worden ten einde
de belangstelling van het publiek aan
gaande het verkeer levendig te houden
en een nauwkeurige naleving der be
palingen te bevorderen."
Er zal nog menig wegencongres ge
houden en veel over het verkeers-
vraagstuk geschreven worden. Geheel
op te lossen is het niet. De straten zijn
niet gelegd en de steden niet gebouwd
met het oog op het al drukker wor
dende verkeer. Daarin ligt de moei
lijkheid, ja de onmogelijkheid, om een
goede regeling te vinden. Maar wel
kan men het verkeer zoo veilig moge
lijk maken en daarvoor is een strenge
naleving van regels en een opvoeding,
die bij de jeugd reeds beginnen moet,
in verkeersbeschaving, zeer dienstig.
Kleinigheden kunnen al veel nut heb
ben. We denken b.v. aan het armge
baar van den fietsrijder. Dat heeft al
menige leelijke botsing voorkomen!
BESTELT UW DRUKWERK
BI) DE N.V.
DRUKKERIJ SINJBWEL
IJMUIDEN WILLE MSP LEIE.
