Dagelijks Dancing.
Spaar- m Voerieiottail loaz
M. Bosma Wzn.
Bebouw Cycloop,
D. Bais Jzn., Makelaa
SPAMONOPOLE
INutsspaarbank.
Schoen- en Laarzenmagazjjn
„WAALWIJK"
TRANSPORTVERZEKERING
fill 8 111
lid
IeBEGKAFENIS-VEEEEIieiM
TE IJMUIDEN.
Scheepsverbandeii,
NATIONALE
BANKVEREENIQING
VerliEiriifii van Safeloketen.
Vmr Ei@t uitgavoird Drukwerk
IS IET ADRES
N.V, Drukkerij Sinjewel, IJmuiden,
H. KBOONSBERG, Jaüianakade SI.
N.V. IJmnider Agenturen
en Administratiekantoor
Hypotheken,
Y rg deiikersvoreeniging „De Dageraa
Aid. VEL8KN.
De rechtzaak Mujjlwjjk e. d. Godsdie
DEBAT GEWCHSCHTi
De Koningin der Bronwateren
T ROJf I*8TIf. A AT 31, V KLSKKOOKD
Maden Zaterdig 7 November
van het
waar alle Schoenwerk zeer solide en tegen sterk
concurreerende prijzen verkocht worden.
Aanbevelend, O. H. HUISKES.
I *"SOMfSTKAAT 3», VMt»l?ÏIHH*itD
op VERSOHE en GECONSERVEERDE VISCH voor Binnen-
en Buitenland door
MET ASSURANTIEKANTOOR
van
TRAWLERKADE C 37
TELBF. No. 456.
CoOperatieve
Gevestigd te IJmuiden Kanaalstraat 37
Raad van Toezicht i
F. J. H. Schneiders, Mr. A. W. Hellema, A. de Wit, F. H. Luchsinger
Rechtskundig Adviseur, Mr. A. W. Hellema.
Deze Bank verstrekt voorschotten tegen borgstelling of zaketijkezekerheid.
Spaargelden worden tegen uitgifte van een boekje in bewaring genomen
tegen eene rente van 4 pCt. in 't jaar, voor een jaar vast 4'/j pCl.j
De bank is geopend; Eiken Maandag en Donderdag van 7—0 uur n.m.
iïfPS
MARCONISTRAAT 3 IJMUIDEN TELEFOON 420
Maakt teekeningen voor Bouw- en Hinderwetvergunning. Regelt
ontwerpen met de Schoonheidscommissie. Maakt prijsberekeningen
en geeft advies inzake bouwwerken. Koop en verkoop van huizen
gronden. Levering van Blauwdrukken.
ALOEMEENE CENTRALE BANKVEREENIQING VOOR
DEN MIDDENSTAND.
Agentschap Velseroord Stationsweg 84.
voor den Industrieelen en Handeldrijveriden Middenstand.
Vcpdgp alle benzaken*
SPAARBANK 4%.
Opgericht 1896.
Kanaalstraat 65, IJ muiden - Dir.: L. M. CAMMAN - Telefoon 103
Agentschap van de Nationale Hypotheekbank.
Agentschap van de Rotlerdamsche Scheepshypotheekbank.
Verzekeringen, Bouwcredieten, Crediethypotheken,
Voorschotten, Boekhouding en Administratiën.
„Een zuivere mond is van beleekenis voor
den algemeenen gezondheidstoestand".
Maar niet met iedere Tandpasta krijgt
men een zuiveren mond.
Echter is de wetenschappelijke samenstelling
van TANDPASTA dusdanig, dat die
resultaten worden verkregen, welke men van een
prima mondreinigingsmiddel kan verwachten.
Bovendien is ze uitberst bi 11 ijk in prijs.
Vraagt Uwen winkelier.
Alle in circulatie zijnde bonnen zijn geldig1
Secretariat W1LLEBRORDSTRAAT 36.
Zondag 15 Nov. komt in „Tivoli" Hijman Cro
met het onderwerp
Deze vergadering begint om kwart voor 10 nur
BRAND-, INBRAAK- EN AUTO-VERZEKERINQ
Vraagt inlichtingen I Belast zich met aan en verkoop van «0nln.
enz. Hypotheken. KANTOOR KERKSTRA*
Kapitaal f 10.000.000 - Meserve 12.300.
Kantoor te IJmuiden Kanaalstraat 52
I Effecten Coupons Deposito's Spaarbank Handels-
credieten Vreemde Valuta's Reiscredietbrieven op binnen,
en buitenland Incasso's Oiroverkeer.
AOENT voor IJMUIDEN
A.JÖNG1JAN - Neptunusatraat 5
"V1».'1
AANOESLOTEN BIJ HET NED. SPAARBANKBUREAU
POSTN. 116147. TELEFOON 367,
ZITDAOEN VOOR IJMUIDEN 'S MA ANDAOS VAN 7-6,
en voortaan ook Vrijdags van
msmsMM JULIANAKADE 4.
ZITDAG VELSEROORD, 'S WOENSDAGS VAN 7-9,
—ma™ WILLEBRORDSTRAAT 6. MM
Het drama van Glossow
Roman van H. COURTHS-MAHLER,
69
Rolf maakte een beweging, alsof dat
niets te betee'kenen had. Hij hielp den
zwakke in het rijtuig gaf den koetsier
het adres en stapte toen zelf in.
„Ik zal met u gaan; u zou weer on
wel kunnen worden," zei hij kalm en
alsof het vanzelf sprak.
De speler verzette zich niet, hij lag
inééngedoken in een hoek van het rij
tuig en zuchtte.
„Het is niets dan de honger, mijn
heer."
Deze woorden «troffen Rolf buitenge
woon. Hij 'had gezien, dat Broekhof f
enkele uren geloden in een stapel geld
stukken had gewoeld.
Toen had de hartstocht van het spel
hem geen tijd gelaten, zijn honger te
stillen. N
Snel een beweging volgend, zei .hij
haastig:
„Sta mij toe, dat ik u tot een ge
meenschappelijk souper uitnoodig. Wij
zijn toch landslieden.''
De speler streek over zijn voorhoofd
en klemde de tanden als in kramp op
elkaar. Daarna stiet hij Schor uit:..
„Laat mij aan mijn lot over, mijnheer,
of ik llieden van honger omkom of bin
nen enkele dagen ééns moet het ein
de tóch koimen. Ik ben volkomen ge
ruïneerd en heb hier voor geen stuiver
ere diet meer. Laat mij dus maar aan
mijn lot over!"
Er lag een stille gelatenheid in deze
w-oorden.
Rolf schudde het hoofd.
„Neen, dat izal ik niet doen! Sta mij
toe, dat ik den koetsier even zeg, dat hij
onis naar een eenvoudig restaurant
brengt. Ik denk, dat een glas wijn en
een stevig maal uw levensgeesten we
der zullen opwekken".
Zenuwachtig begon bet verwrongen,
bleeke gelaat van Brockhoff te trillen
en de gulzigheid van den honger zag
hem de oogen uit.
„De honger is als een wild dier - als
het niet zoo erbarmelijk was dan zou
ik zwak kunnen worden en uw uitnoo-
diging aannemen, ofschoon ik u geen
tegenbeleefdheid kan bewijzen"/
„Dat .zou u toch kunnen doen, mijn
heer von Brockhoff", zei Rolf.
De speler kromp ineen.
„U kent mij?" vroeg hij wantrou
wend en onrustig.
„Ik hoorde uw naam, toen u voorbij
ging. Sta mij toe, dat ik mij voorstel.
Mijn naam is Gérlach".
'Brockhoff zonk weer terug in het rij
tuig. Dadelijk 'daarna hield het rijtuig
stil voor een restaurant. Het vooruit
zicht op een maal scheen Brockhoff cenige
kracht te geven. Zich vrij goed houdend,
ging hij binnen. Zij namen plaats in een stil
hoekje en Rolf bestelde wijn en een souper,
Brockhoff at, terwijl hij met moeite zijn
gulzigheid beheerschte, de soep en een stuk
vleesch en groente. Voor de overige ge
rechten bedankte hij. Hij dronk slechts
haastig eenige glazen wijn. Toen werd hij
levendiger )en richtte zich op.
Nu hij verzadigd was, vestigde hij zijn
gloeiende oogen op Rolf.
„Dat was goed ik ben nu een heel an
der mensch! Hoe was uw naam ook weer?"
Rolf had het souper ook maar weinig eer
aangedaan. Alleen om zijn gast gezelschap
te houden, had hij toègetast. Nu schoof ook
hij zijn bord terug en keek Brockhoff met
groote, ernstige oogen aan.
„Rudolf von Gerlach van Gerlachsheim,"
antwoordde hij langzaam.
Brockhoff kneep zijn oogen peinzend
dicht.
Gerlachsheim? Gerlachsheim? die naam
heb ik meer gehoord,"
Rolf wendde den blik niet van hem af.
„Dat kan wel zijn. Misschien hoorde u
hem in Glossow."
Hij wist niet, wat hem drong dezen naam
uit te spreken en toen het gebeurd was,
schrok hij, want Brockhoff sprong plotse
ling op en staarde hem met zijn openge
sperde oogen verbaasd aan,
„Wat is dat? wat wilt ge? Wat moet dat
beteekenen?" stiet hij schor uit.
Schrik en angst klonken uit zijn woorden.
In zijn oogen lag een uitdrukking van vrees,
vermengd met wantrouwen. Hij maakte
een beweging naar de deur, alsof hij op de
vlucht wilde gaan, zonk toen weer terug op
zijn stoel en huichelde een onverschillig
heid, die hij niet voelde. Rolf vond zijn ge
drag heel begrijpelijk. De naam Glossow
kon voor Brockhoff geen aangename herin
nering wekken. En toch dwong hem iets,
niét van dit onderwerp af te stappen,
„Vergeef mij, mijnheer von Brockhoff, dat
ik u verschrikte. Ik kan mij voorstellen, dat
deze naam een onaangename herinnering
bij u naliet. Maar u kunt u ook voorstellen,
dat uw persoon mijn belangstelling wekt.
Mijn vader was een vriend van Justus von
Glossow; Gerlachsheim en Glossow gren-l
zen dicht aan elkaar. En ik heb uw naam
reeds als jongmensch gehoord in verband
met het drama von Glossow. Daarom viel
mij deze naam op, toen ik hem hoorde, toen
u voorbijging. Ik volgde u met belangstel
ling en kon u toen een kleinen dienst be
wijzen. Dat is alles."
Brockhoff had zich hersteld.
„Zoo dat is alles? Ja, ja natuur
lijk wat zou het ook anders zijn? Intus-
schen mijn schrik zal u wel verklaarbaar
zijn. Het is mij niet aangenaam aan dezen
naam herinnerd te worden."
Rolf boog.
„Dat kan ik mij voorstellen," zei hij.
Weer sprong Brockhoff op,
„Hoe zoo? waarom? Waarom kunt u zich
dat voorstellen?" vroeg hij, en weer lag de
wantrouwende uitdrukking in zijn sombere
oogen.
Rolf bleef schijnbaar rustig, ofschoon ook
hij zeer opgewonden was. Daar voor hem
zat de man, aan wien het toch in den grond
te wijten was, dat op den naam van Sanna
von Glossow eén smet lag en dat zij zijn
vrouw niet wilde worden. Hij begreep zich
zelf niet, dat hij met dezen man die er bo
vendien verloopen uitzag aan één tafel zat,
Hij deed het tegen zijn wil, niettemin een
innerlijken drang volgend.
„Dat is toch verklaarbaar! Voorzoover ik
weet, werd u toch ook door Justus von
Glossow zwaar gejond en waart lang ziek.
Dat is toch geen aangename herinnering?"
Brockhoff streek zich in gedachten over
zijn voorhoofd en dwong zich tot een
lachje, dat echter meer op een stompzin
nige grimas geleek. Hij dronk haastig zijn
glas leeg.
„Ja, ja, een onaangename herinnering
heb ze vermeden wilde ze vergeten =-i
fj.
vergeten. En nu komt u, jonge dij
rijt de oude wonden open meti
dige vragen. Hm? laat dat. Gr
eén glas wijn. Op uw gezondheid,
von Gerlach! De herinneringen zijl
ze te vergeten. Als het maar niet zo
lijk was zoo moeilijk! Aan de sj
zijn ze weg daar heb ik rust
nu is het uit met het spel ik ld>
cent meer."
Hij dronk zijn glas weer uit
door het leege glas in het licht Heli
alsof hij vergeten was, dat hij niet;
was. Rolf verroerde zich niet en
een gevoel van afschuw, vermengd®
del ij den, in het verwoeste
hoff staarde door het glas, alsof hij
lende beelden zag.
..Betttina Bettina! hoe mooi
fijn en teer en rein en lieftallig
en toch zoo koud zoo wreed! GtjjjL
der zou je bezitten geen ander
Justus niet. Neen neen heM n,
berouw over wil het niet,
rouw over hebben nergens berou
hebben."
Zoo fluisterde hij schor, en toch ve
Rolf elk woord. Een huivering voe
zijn leden. Daar schrok Broekhof'
ling uit zijn droomen op, het glas
zijn hand gevallen en brak. Hij staard r»
aan.
Wordt vervi
