?at dost
Zaterdag 24 April 1926.
2e blad
VAN DEN WACHTTOREN.
Zonderlinge muzikale smaak.
poor radio fhooren tegenwoordig vele
pnscben in enkele dagen meer mu
ziek als anders in jaren. Men wordt
L jndzikaal zelfs wel een beetje overvoed,
geïï'begint steedis hoogere eischen te
ste)Ien. Een gewoon orkestje van ama-
teers hoeft zich niet meer te laten hoo-
reii. Een zangeres, die op een propa-
t Éida-avond optreedt, maar daags on
derwijzeres, coupeuse of winkeljuf
frouw is, hoort gelukkig niet de critiek,
(Üo bij de luidspreker over haar pre
staties wordt uitgesproken. Men kan
immers het allerbeste van de allcs-bes-
ten hooren. En men praat over Bach
eivMozart en Haydn en Handel en prijst
heil hoog en krijgt ook werkelijk een
Jeinig inzicht in hun heteekenis. Men
eet bij muziek en drinkt er koffie bij
I en zit nog genoegelijk een uurtje te ge
nieten, voordat men naar bed gaat en
men verwondert zich telkens weer.over
het groote verschil tussc-hen de classie
te meesters in de toonkunst en de mu
ziek van fox-trott en dergalijken, die
veel lijkt op een dol geworden koffie
molen met een razende mattenklopper
en een sentimenteel loeiend koekr,
koor.
J Men luistert tegenwoordig ook in
j Moskou naar de Jazz-band van Ame-
rikaansche stations en de Bols jewieken
meenen, naar die muziek geoordeeld,
dat hun politieke ideeën toch meer in
gang hebben gevonden in de nieuwe
wereld, dan men gewoonlijk meent!
Hoe zonderling de muzikale smaak
van het publiek is, blijkt uit de voor
keur, die het toont. Concerten met
Bach-muziek worden zeer druk be
zocht. De muziek van Mozart en Ilaydn
komt op elk Radio-program voor. Dat
pleit voor het publiek, want bij Br
vindt met de majesteit, bij Mozart
lieflijkheid en bij Haydn de vreugde
der toonkunst. Maar dat zelfde publiek
luistert ook naar de geluicsdiarree van
een Jazz-iband. Indian bands en derge-
lijken worden bijna even razend toe
gejuicht, als hun muziek is. Er is ook
nog wel belangstelling- voor de toon
kunstenaars uit.de negentiende eeuw.
Wagner, Brahms, Dvorak enz. Maar de
kunstenaars van onze eigen eeuw, al
ontbreken daaronder de grooten nipt,
worden vergeten of zijn althans niet
I bijzonder in trek.
Het schijnt, dat er ook op het gebied
der muziek een zekere mode en grillig
heid heerscht. Immers ook hij andere
kunst is sterke voorliefde voor antiek
en het hypermoderne. Maar gelukkig
voor de componisten van ons geslacht
de mode verandert ook op dit gebied
en zij zullen eindelijk ook wel do erken
ning hunner verdienste krijgen, die
hun toekomt.
Be VolkenibondL
Na de laatste vergadering van den
Volkenbond, waarin men het niet eens-
kon worden over het verleenen van
vaste zetels in den Raad van den Bond,
het hoofdbestuur dus, is menigeen on
gerust over den zieke in Genève. De
Bond, die geroepen is, om den vrede in
de wereld te bewaren, -dreigt ten gronde
te gaan aan onderlinge ruzies. De we
reld zal al weer een illusie armer wor
den; zal ze eindelijk ook wijzer worden
en begrijpen, dat botsingen en oorlogen
-even onvermijdelijk zijn als stormen
onweer, een natuurnoodwendigheid?
Zoo oordeelt de praktische en nuchtere
mensch.
Het valt niet te ontkennen, dat de
Volkenbond aan aanzien en vertrou
wen verloren heeft, maar uit de Volken-,
bonidkringen komen geruststellende be
richten. Men behoeft de hoop nog niet
op te geven, dat de Bond eens een ge
zond en krachtig lichaam zal worden,
een wachter bij -den vrede der wereld,
die elk gevaar op een afstand zal weten
te houden.
In het Aprilnummer van het orgaan
der Ver. voor Volkenhond en Vrede
schrijft Z. Exc. Jhr. Mr. Dr. H. A. van
Kante-heek -over de toekomst van den
Volkenbond. Hij teekent zijn artikel al
leen maar met van Karneheek. Titels
makern den man niet en de naam zegt
vaak meer dan -de titels. Onze minister
van buitenlandsche zaken behoort on
getwijfeld tot de knapste staatslieden
van Europa. Een -dweepzieke idealist is
hij zeker niet. Aan nuchterheid en
voorzichtigheid paart hij deftigheid en
geheimzinnigheid. Gelukkig ontbreken
de kennis en schranderheid, hier niet
aan. Hij kent den Volken-bond en zijn
moeilijkheden en aan zijn oordeel mo
gen we zeker groote waarde hechten.
'Hij (begint al dadelijk ons gerust te
stellen. Reden tot -ontmoediging geven
volgens hem -de laatste gebeurtenissen
te Genève niet. Sommige menschen
worden niet licht ontmoedigd, omdat
zij geen groote verwachtingen koeste
ren. Minister van Karneheek zegt, dat
zij natuurlijk teleurgesteld moeten zijn,
die van de stichting van -den Volken
bond meteen een verandering van den
wereldgeest en van de werkelijkheid
tegemoet zagen.
Zoo denkt hij echter niet over den
Bond. Hij ziet zijn beteekeni-s hierin,
•dat, in tegenstelling met vroeger, de
wereld thans een gelegenheid rijk is ge
worden, waarin de verzoenende facto
ren, die zich in de statensamenleving
doen gelden, niet toevallig maar blij
vend op den grondslag van een vaste
orde tot ontwikkeling kunnen komen
en worden georganiseerd. Dit is al een
geweldige vooruitgang. Dan haalt van
Karneheek een treffend woord aan, dat
-hij zelf uitsprak in -de vergadering van
den Bond in '24.
„De twijfelingen, die nog om den Vol
kenbond heengolven, verontrusten mij
niet. Hij zal blijven, omdat hij er is. Hij
is er, omdat hij er moest zijn. En hij
moest er zijn, omdat de menschheid een-
tijd vak van samenwerking is ingetre
den, waaraan ook de Staten zich niet
kunnen onttrekken."
Dat is heel puntig -era geestig gezegd
en 'bij alle nuchterheid van dezen
staatsman spreekt er uil deze woorden
ook een groot idealisme, het vertrou
wen immers, dat de geest der „associa
tion", van vereeniging en samenwer
king dus aan kracht zal winnen en ook
de politieke verhoudingen steeds ïpeer
beheerschen. Samenwerking toch be-
teekent niet alleen macht maar ook
vrede.
De Volkenbond is over alle moeilijk
heden zeker nog niet heen. Maar er is
ook nog nooit eenderde zonder storm
en guurheid geweest, toch kunnen ook
-het slechtste weer haar scheppende
krachten niet breken. Zoo zal de "Vol
kenbond ook groeien ondanks tegen
slagen en alle 'moeilijkheden wel te
hoven komen. Maar men moet niet
meenen, dat hij al dadelijk de wereld
kan ontwapenen en eiken oorlog voor
komen. Dan toch kunnen ontmoediging
en teleurstelling niet uitblijven
Rusland en de zuigelingen.
Rusland is een wereld, waarover
men wel vermoed-en kan maar geen ze
kerheid krijgen. Volgens sommigen is
het een vloek in 't tegenwoordige Rus
land geboren te worden en zijn de kin
deren er onder de Sovjetheerschappij
ongelukkig aan toe. Men schrijft van
heele benden kindeken, die als kleine
vagebonden .door Rusland rondzwer
ven en geheel ver wilder en. Anderen
beweren, dat er nergens zooveel, voor
het kind gedaan wordt als in Rusland.
Voor ons. ligt een vertaling van hrt
rapport der' Britsche Vakvereenigings
Delegatie, die naar Rusland gezonden
werd, om daar de toestanden te best.u-
deeren. Het rapport is veel besproken
en bestreden. De afgevaardigden uit
Engeland zouden zich in Rusland wat
op de mouw laten spelden, alles alleen
van den mooisten kant gezien hebben
en daardoor een veel te goed n indruk
gekregen. Anderen wijzen evop, dat
het rapport niet zonder critiek is, dat
de afgevaardigden volstrekt niet alles
onverdeeld prijzen en lus blijkbaar niet
alleen door den Russischen bril gezien
hebben. Het lijvige rapport ligt voor
mij en het is mij als een groot vraag
teeken. Ik blader erin en bezie de illu
stratie. Plaatjes liegen niet, ze geven
de werkelijkheid juist weer. Was het
maar waar?
Ik zie een afbeelding van een tuin
wijk met arbeiderswoningen, villatjes
mooi, ruim, zonnig gelegen met e< n
prachtig veld voor kinderen, om te
spelen. Dat is anders dan de achter
buurten onzer steden, dan de hutten
van Emmen dan zoovele krotten op
ons platteland. Maar wees voorzichtig
in uw oordeel. Die tuinwijk bestaat ze
ker, maar zou nog niet een groot deel
•der Russische arbeiders in slechte wo
ningen huizen, zouden er onder het
Bolsjewisme geen slechte woningen
meer zijn, geen woningnood_ zelfs?
Slechts enkelen wonen in een tuinwijk,
de meesten hebben huizen zonder ge
zelligheid, gemakken, zon on frissche
lucht.
Ik lees in dit rapport over het vele.
dat voor het kind gedaan wordt, maar
dat er vele kinderen in Rusland rond
zwerven -en verwilderen, is een feit. Ik
zie aardige, pakkende platen, die pro
paganda maken voor goede kinderver
zorging. Op de platen zijn vreemde
woorden met enkele vreemde letters,
maar de vertaler heeft het onderschrift
er in onze taal hij gegeven. Een kleine
in -den stoel drinkt zijn fles oh je. Een
kalfje ziet er protesteerend naar en
vraagt: Waarom neemt gij mijn melk?
Voedt uw moeder u niet? Een kleine
vaart tusschen rotsen -door. Die rotsen
heeten: vuile kleeren, slechte bevalling,
kamers zonder licht, vroegtijdig spe
nen en 'besmette lucht. Op het zeil
staat: Zorgt voor de kinderen. Laat ze
op de rotsen niet vergaan. Maakt dat
zij, kloek en gezond, de volle zee des le-
Purol, kan men zeggen van hen, wier
huid van handen en gelaat er altijd
1 even goed verzorgd uitziet. Volgt
bun voorbeeld en koopt een doos
Doos 30 cent
ens bereiken. Drie moeders met klein
tjes, een lieflijk schouwspel over de
heele wereld. Het onderschrift luidt:
De verhouding der kinderen -die op
een jaar tengevolge van maagziekten
sterven is: 43 met melk van dieren ge
voed, 53 met ander voedsel dan melk
en 17 met moedermelk groot gebracht.
Moeders, geeft uw eigen melk aan uw
kinderen. Op de laatste plaat ziet men
-de kleintjes protesteeren. Ze toonen
Bolsjewieksche kinderen te zijn en ne
men een revolutionaire houding aan.
Een kleintje in een rood hemdje staat
op een tribune te redevoeren tegen een
optocht van wiegekinderen, die met
borden en vaandels demonstreeren. On
derschrift: Wij vragen: bescherming
tegen de vliegen, rein linnengoed, moe
ders melk, frissche lucht en licht,
vroedvrouwen en niet oude vrouwen,
gezonde ouders
Wat er in Rusland voor de kinderen
gedaan of nagelaten wordt, kunnen we
niet uitmaken. Er valt trouwens in ons
eigen land op -dat gebied nog heel wat
op te knappen. Maar zeker is het, dat
de Russische regeering op een bijzon
der pakkende en populaire manier door
die platen propaganda maakt voor een
verstandige -en hygiënische behande
ling van haar jongste onderdanen.
eeniging in de gemeente Velsen ten hoogste wordt
gewaardeerd.
Ook een woord van dank aan de chauffeurs der
Autobussen, die de jonge dames in de gelegenheid
stelden de reizigers in de autobus met een bloem
pje te tooien.
Waar wij ten slotte ook nog e&n woord van lof
willen brengen aan hen die hun tijd en moeite heb~
ben besteed om de reclame, ter bestrijding der
Tuberculose, meer naar voren te doen brengen,
eindigen wij met te vermelden, dat de verkoop
der Emma-bloem ruim f 1112 heeft opgebracht,
met dank aan de milde geefsters en gevers.
Steunt ons in den Strijd tegen de T. B. C.
EEN
WORDT LID!
GULDEN PER JAAR.
Geeft U op bij ANTH. PEEK, Adm. Prop. d
Vereeniging, Briniostraat 7, Velseroord, waar het
Consultatie-Bureau is gevestigd.
INGEZONDEN.
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.
Het uithalen van vogelnesten.
(Een woord tot ouders en opvoeders).
Nauwelijks is de broeitijd der vogels begonnen,
of er bereiken ons weer klachten over het versto
ren van nesten door de jeugd. Het zijn nu vooral
de nesten van Zanglijsters en Merels, die het moe
ten ontgelden; binnenkort zullen zeer zeker oo*
de nesten van Nachtegalen, Vinken, Tuinfluiters,
Meezen, Roodborstjes, enz. geplunderd worden,
In vele streken wordt er over geklaagd, dat he
aantal zangvogels achteruit gaat, maar kan dat
wel anders? Het is mogelijk gebleken, den handel
in beschermde vogels behoorlijk tegen te gaan, ja
zelfs het gevaar, hetwelk er voor de vogels gele
gen is in de vuurtorens, min of meer af te wen en,
doch er moet ook bereikt worden, dat de Ned~r-
landsche jeugd de vogels ontziet.
Aan het uithalen van de nesten onzer zangvo
gels is geen enkel voordeel verbonden; integen
deel, het algemeen belang eischt, dat dit kwaad
zoo veel mogelijk beteugeld wordt. Wij kunnen
deze vogels niet missen ter wille van den land
bouw, den tuinbouw en den boschbouw en het is
daarom noodzakelijk, dat de broeitijd ongestoord
verloopt.
Meen niet, dat het kwaad niet te verhelpen is.
Wij kunnen en willen ook niet aannemen, dat de
Nederlandsche jongen bewust tot wreede daden
in staat is en de ondervinding heeft dat ook her
haaldelijk bewezen. Het komt er maar op aan, on
ze jongens op het verkeerde van liun handelwijze
opmerkzaam te maken en een beroep te doen op
hun eergevoel. Welke jongen zal er zich in zijn
hart niet voor schamen ruw en hardvochtig te zijn
voor zwakke en hulpelooze schepselen? Op scho
len, waar-het beschermen van vogels aangemoe
digd wordt, zijn gunstige resultaten dan ook niet
uitgebleven,
Betreurt ook gij niet, ouders Trr. opvoeders, dat
de kinderen, die aan Uw zorgen zijn toevertrouwd,
eieren en jonge vogels uithalen, als zij-zich voor
enkele uren aan Uw oog hebben onttrokken? Acht
ook gij die handeling niet in strijd met datgene,
wat gij den kinderen voorhoudt? En vreest gij
niet, dat Uw invloed ten goede er door benadeeld
wordt?
Indien gij het met ons eens zijt en daaraan
twijfelen wij niet spreekt dan met de kinderen,
wijst hun op de ouderliefde, die ook bij de vogels
zoo sterk tot uiting komt en stelt belang in alles,
wat de kinderen U van de natuur vertellen. Het
jeugdige gemoed is gelukkig vatbaar voor goede
indrukken en een kort woord op het juiste oogen-
blik zal in vele gevallen voldoende zijn, om den
jeugdigen vogelverdelger te doen veranderen in i
een ijverigen vogelbeschermer.
Het ware te wenschen, dat elke school over en
kele nestkastjes kon beschikken; het van_ nabij
gadeslaan van een vogelpaar zou stellig bij onze
jeugd belangstelling en liefde voor deze dieren
wekken.
Het gaat trouwens niet" alleen om vogelnesten,
bet gaat ook om het beste, wat er in het kind
leeft; ook gij zult niet wenschen, dat de kinder
ziel wordt verstikt door ruwheid en wreedheid.
"Wij twijfelen er dan ook niet aan, of wij zullen
op Uwe medewerking mogen rekenen,
Het Hoofdbestuur der Nederlandsche Vereeni
ging tot Bescherming van Vogels:
Dr. A. E. H. SWAEN, voorzitter.
J. DRIJVER, Secretaris,
Nieuw levenl
Wij leven weer in den heerlijken lentetijd, die
planten en dieren en menschen wakker roept, tot
een nieuw leven De natuur ontplooit haar rijke
voorjaarsweelde aan ons oog!-Het nieuwe leven,
dat opbloeit en geboren wordt, (Jat ieder jaar op
nieuw zijn machtige bekoring oefent, op hen die
er oog en gevoel voor hebben; dal nieuwe leven,
waarvan wij zoo oneindig veel genieten, roept
edeler gevoelens in den mensch wakker! Wij voe
len te moeten meewerken, dat geen schendende
hand het mooie voorjaarsgebeuren ontheiligt! De
kinderen te wijzen op de teedere zorg, waarmee
de vogels hunne nesten bouwen, vol verlangen
naar het jonge leven, dat hen wacht! Hen te doen
voelen, voor het aardige dierenleven in veld en
bosch, in huis en hof. Dit alles is ons aanbevolen
De natuur lief te hebben met alles wat daarin
leeft en groeit en bloeit, dat is de richting die on
ze kinderen uitmoeten om ons te helpen, de idea
len te verwezenlijken, die wij wenschen!
Helaas, de geest van verruwing, die om ons heen
waart, dreigt te vernietigen, datgene, wat in onze
materialistische maatschappij noodig is.
De jeugd te doordringen van eerbied en liefde
voor alles wat leeft. Men bedenke: Het kind van
heden, is de mensch van morgen!
Met vriendelijken dank voor de plaatsing,
MARIO.
VISSCHERIJ EN SCHEEPVAART.
VISSCHERÏJ.
De jaarlijksche algerneene vergadering van
aandeelhouders der N.V. Visscherij Maatschappij
„Holland", te Katwijk aan Zee, heeft de balans
en de verlies- en winstrekening over het afgeloo-
pen jaar goedgekeurd. Wegens de slechte uitkom
sten van het bedrijf kan er geen dividend-uitkee-
ring plaats hebben.
Tot dusver ging het met de ansjovisvissehe-
rij heel gunstig. Nieuwediep en Bergen op Zoom
bleven geregeld nieuwe aanvoeren melden, nu
eens meerder, dan weer minder, zoodat gerekend
mocht worden op nieuwen intrek, t Was ook bui
tengewoon vroeg. We moeten terug naar 1894, om
dergelijke vroege intrek van ansjovis in de Zuider
zee eerder aan te treffen. Sinds deze week begon
ook Urk belangrijke vangsten te boeken. De vis-
schers met drijfnetten, welke «^et benoorden
Enkhuizen kunnen komen, hadden Dinsdag Gok
mooie vangsten, waaruit de conclusie mag getrok
ken worden, dat de ansjovis de binnenzee begint
binnen te trekken,
En waar Nieuwediep ook nu zelfs nog van groo-
tere aanvoeren begint te spreken, mag redelijker
wijze verwacht worden, dat een rijke ansjovis
vangst te wachten is. Dat is te hopen voor de vis-
sphers, omdat de haringvangst zoo goed als mis
lukt beschouwd moet worden.
De prijzen handhaven zich nog steeds goed: men
betaalt voor de visch ca. 4555 et, per kilo. De
beursprijzen houden zich eveneens goed; men be
taalt van f 25—30 en f 35—40 voor de visch van
1925, terwijl bij een meer grooteren aanvoer de
prijzen nog wel iets lager zullen gaan.
Bij deze prijzen acht men het niet loonend meer,
ansjovis uit Spanje te importeeren. lel.
WITTE KRUIS.
Iedere Woensdagmiddag van half drie tot drie
uur stelt de Vereeniging het Witte Kruis, in de
Chr, Nat. School te Velseroord moeders gratis in
de gelegenheid raad te vragen omtrent de voeding
aan haar zuigelingen.Het advies wordt gegeven
door den Consulent, Dr. Hanneman,
Voor kraamverzorging, welke ook door boven
genoemde Vereeniging wordt uitgeoefend, wende
men zich tot het bestuurslid der Vereeniging,
Mevrouw Dijkstra, Trompstraat 77 te Velseroord.
Tarief naar draagkracht f 5f 15,
Van 2733 platvisschen, die gevangen
en gemeten zijn, wisten alle, die kleiner
dan 10 c.M. waren, te ontkomen en alle
die meer dan 26 c.M. lang waren, Dieven
in -het net. Van de visschen tusschen
die maten, zijn 'de volgen-de procenten
uit het net ontsnapt:
Van 11—23 c.M. 65 van 19—20 c.M. 55
Van 13—14 c.M. 71 van 21—22 c.M. 35
Van 1517 c.M. 61 van 2324 c.M. 13
Van 17—18 c.M. 57 van 25—26 c.M. 2
Gemiddeld konden dus 48 der ge
vangen visschen ontkomen.
De uitkomst van een andere proef, nu
met rondvisch (5 vangsten in het Zuid-
Oosten van het Kattegat) met een ge
woon net, 'dat met een venster voorzien
was, waarvan do mazen S1/* X ^1/2 c.M.
groot, waren, en zich uitstrekkende o\
9278 visschen was als volgt:
van 2324 c.M. 79
Van 0—10 c.M. 100
Van 11—12 c.M. 100
Van 13—14 c.M.
Van 1516 c.M.
Van 17—18 c.M.
Van 19—20 c.M.
Van 21—22 c.M.
van 2526 c.M, 70
van 27—28 c.M. 57
van 29—30 c.M. 47
van 3132 c.M. 33
van 33—34 c.M. 23
van 3536 c.M. 13
Mijnheer de Redacteur!
Verzoeke beleefd onderstaande regelen t<
plaatsen waarvoor bij voorbaat dank.
De collecte voor de „Emmabloem" in de ge
meente Velsen is weer achter den rug.
En hoewel wij overtuigd zijn dat geen dank
wordt vereischt, kunnen we niet nalaten eenige
woorden van groote waardeering uit te spreken
aan allen die hebben meegewerkt om te trachten
een zonnestraaltje te laten komen in de harten
van hen die zooveel behoefte hebben aan steun,
liefde en hartelijkheid. En dan in de eerste
plaats aan U, dames, die zich de moeite hebben
getroost om de leiding voor dien dag te aanvaar
den.
Ge had wel is waar een moeilijke, maar toch
ook een dankbare taak. Omdat U zooveel jonge
dames wist te inspireeren om datgene te doen wat
noodig is voor de T.B.C.-bestrijdïng.
Jonge dames ontvang onzen kartelijkeii dank,
ook zeker van hen die lijden, voor Uw onvermoei-
den arbeid op dien dag, Weest er van verzekert
dat Uw werken door het bestuur der T,B,C.~ Ver-
Een nieuw met om de vangst van
jonge visch tegen te gaan.
Al sedert 15 jaar is men zoekende
naar een net, waarmee alleen visschen
gevangen kunnen worden, -die voor -den
verkoop van waarde zijn. Nu schijnt de
oplossing gevonden te zijn, door het
fabriceereri van een .zaknet.
Vlak voor de opening van dit zaknet
is een soort venster aangebracht, be
staande uit mazen, die den vorm van
onvers chuif-bare parallelogrammen
hebben en zoo groot zijn, -dat rond- zoo
wel als platvisschen, tot een zekere
grootte, er door kunnen. Achter dit ven
ster, binnen het net, is een gewoon plat
net fijne mazen 'zoo uitgespannen, dat"
de visch, die met het zaknet gevangen
is, gedwongen wordt, dicht 'bij het ven
ster voorhij te zwemmen, voor hij op
den bodem van het net komt. Op die
manier kan hij gemakkelijk, wanneer
zijn grootte het toelaat door het venster
ontwijken en- het net -dus verlaten.
Dit vischtuig schijnt reeds goede re
sultaten bereikt te hebben. Ongeveer
300.000 visschen, die met -dit kunstige
net gevangen werden, zijn gemeten ge
worden. Deze proefnemingen zijn uitge
voerd in het 'zui-deni der Oostzee en in
het noorden van het Kattegat. Om zich
van de werkzaamheid' van het net te
overtuigen, werden buiten voor het ven
ster zaknetten bevestigd om de vis
schen, die uit het venster wisten te ont
snappen, op te vangen. Zoodoende kon
men gemakkelijk het aantal vrij geko
men' visschen vast stellen.
De eerste proef (20 vangsten in het
zuiden -der Oostzee in Sept. 1924) met'
een gewoon net en met het :zoo even be
schreven vis chtuig, waarva.li de mazen
8V2 X 'e.M. groot waren, had het
volgende ge volg:
Men kan dus zeggen, dat, wanneer bij
het gebruik van dit net 12 -der vis
schen ontsnapt zijn, die marktwaard
hadden, er ook 90 jonge visch 'gered
geworden is.
Voegt men daarbij, dat 5—6 dagen
voor een mensch voldoende zijn om het
venster met de stijve mazen, waar het
hier om handelt, te vervaardigen, en
dat de materiaalkosten onbeduidend
zijn, dan ziet men ook in van welk nut
zoo'n inrichting is, die men zonder
moeite op den zeebodem kan aanwen
den, waar het gewone trawlnet ver
woestingen zou aanrichten. Dit zaknet
Wordt dus met recht aanbevolen om te
gebruiken op de Doggersbank, wan
neer men het plan van overplanting
der jonge schollen, die in de Noordzee
gevangen zijn, wil uitvoeren.
(La Pêche Maritime.)
Hoodie kabeljauw.
Een Duitsche stoomtrawler bracht dezer dagen
o.a. verscheidene roode kabeljauwen mee, die hij
op de Noorweegsche kust gevangen had. Zulke
kabeljauwen komen voor op plaatsen, waar de
bodem uit rooden zandsteen Icstaat, zooals hiel
en daar in den Atl, Oceaan nabij' IJsland en bij
Helgoland, Meestal zijn zij, als echte bewoners
van de volle zee, op den rug bruingrijs en aan den
buik zilverwit, de zijden behouden de roode kleur.
Zoo zijn er meer visschen van verschillende kleu
ren, Een baars, die eenige dagen in een donkeren
kelder doorbrengt, zal donkerder worden; komt
.hij daarna in het zonlicht dan wordt de tint vee?
lichter. De zeebarbeel was aPbij de Romeinen be
kend, niet alleen om zijn aangename smaak, maar
ook door zijn schitterende, steeda veranderende
kleuren. Meermalen bracht men die visschen bij
feestmaaltijden levend op tafel om door de gasten
bewonderd te worden, en daarna werden ze naar
de keuken gebracht om to'ebereid te worden.
N. VI. Ct.
SCHEEPVAART.
Het havenverkeer van zeeschepen was hier
deze week drukker dan in den laatsten tijd veelal.
Aan de papierfabriek losten de Karei Köpke en de
Elbing II papierhout. Aan de hoogovens werd erts
gebracht uit Caen, door de Ned. stoomschepen
Vreewijk en Rijswijk. Het Ned. s.s. Schoklaud los
te daar een lading steenkolen. Voor het innemen
van piekijzer, dat verzonden werd naar Huil,
kwam het s.s. Vechtstroom in de haven. Laatstge
noemd schip vertrok weer voor het eerst, nadat
het onlangs in het Noordzeekanaal ernstige averij
had bekomen, door een aanvaring met de Ariadne,
Veiligheid en Volkgezondheid.
Men onderhoudt zijn tanden:
door ze goed te reinigen;
door ze flink te gebruiken;
door ze regelmatig aan tandheelkundig onder
zoek te onderwerpen; en door alle zieke tanden
vroegtijdig te laten herstellen.
GEZONDHEIDSRAAD.
„Tin" als geneesmiddel tegen
steenpuisten.
Naar aanleiding van mededeelingen in het Ne-
derlandsch Tijdschrift voor Geneeskunde met
betrekking tot het inwendig gebruik van tin in
den vorm van tinvijlsel of tinpoeder als genees
middel tegen steenpuisten bereikten den Ge
zondheidsraad mededeelingen^ die aanleiding zijn,
het publiek te waarschuwen tegen onoordeel
kundige toepassing van dit middel.
Materiaal, waarvan „tinnen" gebruiks- en
versieringsvoorwerpen zijn vervaardigd, bevat me
nigmaal een hoog percentage lood. Personen, die
zich met behulp van zulke voorwerpen zelf het
aangeprezen middel „tinpoeder" willen verschaf
fen en dat, zooals wordt voorgeschreven, op een
boterham gestrooid opeten, kunnen op deze wijze
zich een ernstige loodvergiftiging bezorgen.
Indien gij van ziekten genezen wilt worden,
raadpleeg dan een dokter, gebruik niet onoor
deelkundig middelen, die U kunnen schaden.
GEZONDHEIDSRAAD.
