Zaterdag 3 Juii, namiddags 3 unr begint de
Heeren Me-artikelen - Stroohoeden - Petten enz.
Spot Spot lage Prijzen
Neptun usstraat
UMUIDEN
van alle voorradige Heeren- en Jongeheeren-Costuumi
Kinderpakjes, Kegenjassen, Pantalons en Beroepskleeding
Ziet onze Etalages Deze geven U een overzicht van onze
Het Geiukskantoor
J. G. HOFMAND
Vepder alle bankzak©®*
Adverte$rgn doet Yerkoop'
M *1 Jl on i
geld
Bjjk - en geen
GEBR. BISCHOFF
GROOTE UITVERKOOP
Zat'
ui'
ut
JEU
ui
Zat
I
030
ui
ui
u
u
E
'.one
'.one
lont
SF
Dins
Voe
Don
A
VANAF HEDEN WEDER VERKR1)0BAAR 3
13 I* |lO t511 |20
DE BEKENDE UNIE OBLIOAT1ES BI] DEN HOOFDAGENT
DE RUIJTERDWARSSTRAAT 10 - VELSEROORD- 5
ALOEMEENE CENTRALE BANKVEREENIGINO VOOR
DEN MIDDENSTAND.
Agentschap Vetserourd Stationsweg 84.
voor den Indusirieelen en Handeldrijvenden Middenstand.
SPAARBANK 4%.
MARCONISTRAAT 3 IJMUIDEN TELEFOONl
Maaki teekeningen voor Bouw- en Hinderwetvergunning, ft;
ontwerpen met de Schoonheidscommissie. Maakt prijsberekeniii
en geeft advies inzake bouwwerken, koop en verkoop van hi
gronden. Levering van Blauwdrukken.
(THE AMAZING QUEST)
Uit het Engelsch door
E. PHILIPS OPPENHEIM
Vertaling van Mevr, M. J. Landré-Tollenaar.
67
„Ik wist vooraf, dat zooiets gebeuren
kon als ik niet precies op tijd betaalde,
't Ging nog om zeven en negentig pond.
En nu is alle kans verkeken, 't Spijt
me voor jou ook, Bliss, want we kon
den verduiveld goed met elkaar op
schieten. En dan spijt het me voor de
oude vrouw hier," voegde hij er zuch
tend aan. toe. terwijl hij haar op de
hand klopte. „We hebben altijd pech
gehad, in Amerika even goed als hier,
maar nu dacht ik toch, dat we boven
Jan waren. Als we nog zes maanden
.hadden kunnen volhouden, dan was
deze machine niet alleen afbetaald ge
weest, maar dan had ik een tweede er
bij kunnen koöpen. Ik ken dit vak door
en door-en er is heusch wel geld mee
te verdienen."
„Zou het niets geven om naar de
menschen toe te gaan?" vroeg Bliss.
„Geen steek," was het mistroostige
antwoord, .,dat briefje is door den be-,
drijfschef zelf gebracht."
„Een echt mispunt van een vent,"j
viel de vrouw in. „Hij heeft ons eerst"
allebei laten uitpraten en toen begon -
hij te lachen. En weet u wat zijn ant-!
woord was? Morgen voor twaalven het
geld of anders wordt de machine weg
gehaald. Maar wat er ook gebeurt,!
trek je er maai- niéts van aan Amos,"i
ging ze gewild opgewekt door. „je be-'
gint maar weer opnieuw en verder
spreken we niet eens erover."
Maar haar man bleef moedeloos voor
zich uit staren.
„Neen," zeide hij eindelijk, „daarvoor
ben ik te oud. Ik zal het nu wel op
moeten geven, Harriet."
Bij die woorden kreeg Bliss een heel
eigenaardige sensatie. Gedurende de
laatste paar maanden had hij al meer
zulk een gevoel gehad, maar nog nooit
in zulk een hooge mate als nu. Zijn
leven was nu niet langer een vervelen
de. eentonige aaneenschakeling van
dagen, met denkbeeldig verdriet, denk
beeldige misère. Hij stond nu midden
in de werkelijkheid waar geleefd en
geleden werd door echte mannen en
vrouwen. Met een prop in de keel en
een brandend gevoel achter zijn oogen,
schoot hem door het hoofd, dat hij
Goddank helpen kon.
„Luister eens," zeide hij. ,.Ik heb een
plannetje, mr. Morgan. Als u nu even
mee wilt gaan, zooals-we eiken avond
doen, dan zult u zien, dat ik er wel wat
op vinden zal."
Mr. Morgan schudde het hoofd.
.,Neen," zeide hij, „ik zou vanavond
geen bier door mijn keel kunnen krij
gen."
„Kom, 't is veel beter als je maar
even meegaat," drong zijn vrouw le
vendig aan. „En als ik jullie niet hin
der, ik heb juist trek in een flink glas
stout. En dan kunnen we meteen hoo
ren wat het jongmenscli hier te zeggen
heeft, Amos."
Mr. Morgan stond vermoeid op. Met
Bliss in de voorhoede en het echtpaar
Morgan achter hem aan. wandelde het
drietal,..het dichtst bijzijnde cafétje.
binnen. Éven daarna zaten ze aan een:
van de kleine marmeren tafeltjes inj
een smoorheete atmosfeer, welke nog!
ondragelijker was door de vele etens-j
luchtjes. Bliss bracht zelt de drie gla-'
zen bier naar hun tafeltje.
„Prosit," zeide hij.
Mr. Morgan zette zijn ongelukkigste]
gezicht. Mrs. Morgan sloeg haar voile'
half op, zoodat een breede, zwarte
strook vlak over haar neus liep en
dronk haar stout met kleine teugjes.
En al dien tijd zat ze Bliss angstig aan
te kijken. Waarschijnlijk had zijn grootj
zelfvertrouwen de hoop op een moge-
lijke aflossing weer wakker gemaakt, j
„Luister nu eens." begon Bliss ver-l
trouwelijk, „ik heb het oog op °een van'
mijn kennissen, of liever gezegd een
van mijn bloedverwanten, een aller-
geksten jongen kerel. Voor mij zelf
doet hij niets om de waarheid te
zeggen heeft hij mij in mijn leven heel
wat kwaad berokkend maar hij
vindt het heel prettig om zoo nu en dan
eens bij andere menschen voorzienig
heidje te spelen en hij kan 't ook doen
want hij is schatrijk; En nu geloof ik
wel, of eigenlijk ben ik er zeker van,
dat hij u dat overschot wel zal willen
leenen."
Mr. Morgan zuchtte.
„Wat u daar zegt, klinkt niet erg
waarschijnlijk," zeide hij openhartig.
„Ik zou het. op zijn zachtst uitgedrukt,
heel eigenaardig vinden, dat u reiziger
met een salaris van dertig shilling in
de week was, terwijl u zoo'n schatrijk
iemand in uw familie had."
„Nu slaat u toch werkelijk de plank
mis," verzekerde Biiss hem. ,.Laat u
dat zaakje nu maaj; aan mij over en
maak u maar niet bezorgd. U heeft me
tot dusver toch nog nooit op een leu
gen betrapt, is 't wel?"
„Neen, dat is zoo," moest Mr. Morgan
toegeven.
,.Goed, en u begrijpt toch wel, dat ik
u in een geval als dit heusch niét voor
den gek zal houden. U heeft me ge
zegd, dat morgen voor twaalven het
geld er zijn moet. Goed, om elf uur,
misschien iets later, heeft u het. Dat
beloof ik op mijn eerewoord."
De beide menschen keken hem niet;
heel wat vroolijker oogen dan een half;
uur geleden aan, maar toch waren ze
nog niet volkomen overtuigd. Bliss liet
er zich echter niet door terneer slaan,
opgewekt stond hij op, om een tweede
glas bier te halen.
Eiken avond gaan uw man en ik
hier naar toe om een glas bier te drin
ken," vertelde hij aan mrs. Morgan.
„Vandaag springen we eens uit den
band en drinken we er ieder twee.
Natuurlijk gelooft u beiden me nu nog
niet, maar omdat ik stellig van plan
ben m'n woord te houden, zijn lange
gezichten niet meer toegestaan. Mor
genochtend om elf uur precies heeft u
het geld."
„Als. u dat lukt," zeide mrs. Morgan,
terwijl ze hem de hand toestak en
alle mogelijke moeite deed om haar
tranen in te houden, „dan weet ik
werkelijk niet, hoe we u dan bedanken
moeten."
Den volgenden morgen om tien mi
nuten over elf duwde Bliss de deur van
het kleine kantoortje open en staf
naar binnen. Mrs. Morgan stond 1
het raam naar buiten te kijken. Int-
en al verwachting keek ze hem a-
Bljss knikte lachend.
,.'t Is in orde hoor," zeide hij, tern
hij een handvol bankbiljetten uit
zak haalde, „hier is' het."
Zoo hard ze kon, liep ze^ naar de
dere deur, welke toegang tot den |i
der gaf.
„Amos." riep ze opgewonden. „Am
de jonge man is er. Hij heeft 't
Met een vaart, die voor een inanï
zijn type bijna ongelooflijk was, k\«
Mr. Morgan de trap ophollen. Toen
boven was bleef hij staan en keek Bi
vol angstige verwachting aan, ter*
■hij aanhoudend zijn handen aan zj
voor-schoot afveegde.
„Ja, 't is in orde." verzekerde Bü
hem. „Ik heb het geld. Ga zitten, da
zal ik het u even voortellen."
Plotseling kon Mr. Morgan zich ni
langer bedwingen.
„Wat." stotterde hij. „U heeft het!
heeft het geld?"
Als antwoord liet Bliss hem den
tweeën gevouwen bundel bankbiljet!)
zien.
„Natuurlijk heb ik het," antwoord
hij. „Dat heb ik u gisteren toch
zegd. Gaat u nu maar zitten, dan zal
het uittellen."
Wordt vervolgd
