Courant
De gemeentebegrooting
Yoor 1927.
tlirdif 23 October. 2: blad
predikbeurten
VOOB ZONDAG A.S.
IJMUIDEN.
NED. HERV, KERK.
BurDs. Erdman.
j uurD«- Dijekmeester.
ijgBDKEBK (Koning WlUemshnl*).
I uur: Ds. Dijekmeester.
Zilerdagavond 8 uur: Bidstond,
pnpsga Gem. Aid. Prot. Bond.
(JO uur: Ds. van der Veen.
Herv. Pred. te Pnrmerend.
ceref. kerk.
guur: Ds. S. van Leeuwen,
uur: Dezelfde.
chr. ceref. kerk.
uur: Ds. T. A. Bakker,
uur: Dezelfde.
evangelisatie hoogeberc.
jdigmorgen 10 uur: Samenkomst,
odigmlddag 12 uur: Zondagsschool,
xidigavond 7.30 uurSamenkomst.
SprekerB. Jennlnga.
iisdagav. 8 uurOpenlucht-samenkomst
gtosdagavond 7.30 uurMeisjeskrans
voor meisjes vanaf 12 jaar
onderdagavond 8 uurBijbelbespreking
Allen Welkom. Toegang vrij
VELSEROORD.
NED. HERV. KERK.
uur: Da. W. S. van Leeuwen,
uur: Ds. W. Kroese.
geref. kerk.
uur: Ds. H. Holtrop.
uur: Dezelfde.
j VELSEN.
Il NED. HERV. KERK.
uur: Ds. W. Kroese.
niuur: Ds. W. S. van Leeuwen.
WIJKEROOG.
geref. kerk.
uur: Ds. j. D. Boerkoel.
(j uurDezelfde.
SANTPOORT.
NED. HERV. KERK.
uur: Prof. Dr. O. A. van den Berg van
Eyslnga.
2REF. KERK (LOKAAL BETHEL).
li uur: de heer O. W. van Deith.
11 uurDezelfde,
misdag 8 uurDs. S. van Leeuwen van
■Iden, Dankstond voor het gewas.
evangelisatie santpoort.
uur: Ds. Vunderink te Haarlem.
BEVERWIJK.
doopsgezinde gemeente.
Dn avonds 7 uurDs. van Calcar.
Dl. van Calcar verzoekt ons mee te
ilea dat Zondag a.s. de godsdienstoefe-
i( om 7 uur 's avonds inplaats van
lOigens 10 uur zal worden gehouden
dat er dus dien dag geen Zondags-
mi kan worden gehouden.
Van den Wachttoren.
Vijl dagen zult gij arbeiden en
al uw werk doen.
lord verstaat de kunst, om de aan-
it der wereld te trekken en Kaar in
«hudding te brengen. Dat heeft hij
(aan, toen hij als kruisridder voor
vrede naar het oorlogende Europa
L Ook kort geleden, toen hij aankoh-
(ie, het vliegtuig goedkoop en popu-
rta maken en ttoans eindelijk met de
nering van de week van vijf werk-
[en voor al zijn fabrieken.
I Dj maakte onlangs het volgende be-
d: „Wij hebhen voor alle takken on-
j industrie besloten tot dien week van
dagen en zullen die onmiddellijk
leren. Wij hebben er in sommige
m lelingen reeds den proei m'eegeno-
(Voortaan zal er Zaterdags en
dags niet meer gewerkt worden.
r]j zullen vrijie dagen zijn, maar het
int «meel zal hetzelfde loon ontvangen
voor do voile zes dagen-week. De
-,mzal acht uren duren zonder over-
iui l'
M 'gen dit decreet van den au toko-
zijn schriftuurlijke en economi-
ief bezwaren ingebracht. Ford zou
iel hebben willen verbeteren. Im-
3 het vierde der tien geboden luidt:
16j (lagen zult gij arbeiden en al uw
s doen. Ford heeft dus het heilige
iei ottwoord geschonden. Zijn arbei-
zullen moeten kiezen tussdhen
m.'1 en den Bijbel. Zij zullen bun ont-
ed' l moeten nemen, ook al vinden zij
Sens betere arbeidsvoorwaarden,
kt Ford bet bun onmogelijk maakt
rtfe Schrift te werken.
i9 praktische Amerikanen willen
'®r den Bijbel naar geest en bedoe-
lezen. Tegen enkele letterknechten
wlhen wordt ingebracht, dat de wet
I Mozes gegeven werd in een tijd,
II men nog geen machines kende.
toen men werkte met os en paard en
het werk veel meer tijd kostte als
thans. Ford kan de week van vijf dagen
voor zijn arbeiders invoeren, omdat hij
kans ziet door nieuwe machineriën en
stelselmatiger arbeid in vijf dagen
evenveel voort te brengen ais eenigen
tijd geleden in zes, Door de snellere
voortbrenging heeft men den arbeids
duur voortdurend kunnen verkorten.
Een deel der arbeiders iu de metaalin
dustrie werkte eens 12 uur per dag en
maakte vaak een week van zeven
werkdagen. Daarna is ingevoerd de
tienurendag en nu wordt er in deze in
dustrie acht uur gewerkt en de Zater
dagmiddag veelal vrij gegeven.
Maar vele >andere industrieelen ver
zetten zich heftig tegen de „gevaarlijke
nieuwigheid" van Ford. in iy99 zal het
nog zoo ver komen, dat de arbeider, die
genoegelijk lui in een makkelijken stoel
ligt, tegen zijn huisknecht zegt: Jacob,
mijn werkpak, ik heb mijn uurtje deze
week nog niet gemaakt! Humor werkt
altijd met een flinke dosis overdrij
ving! Maai- de collega's van Ford ook
uit andere industriën begrijpen zeer
wel, dat hun arbeiders dezelfde rechten
zullen willen hebben als die van Ford.
William Green, voorzitter van de Ame-
rikaanscbe arbeidsfederatie met drie
millioen leden, beeft al gezegd: Vijf da
gen zijn genoeg!.
Ford, zeggen echter andere industri
eelen, moge van den nood een deugd
maken en de week van vijf dagen in
voeren, om de productie te beperken
en hij moge daartoe finantieel in staat
zijn, het zou uitermate gevaarlijk we
zen deze werkweek in te voeren in de
bouwvakken, het vervoerwezen of den
landbouw. Wat Ford zich kan veroor
loven, zou voor anderen de ondiergang
b et eeken en.
Sommigen redeneeren aldus: De ge
trouwde werkman zal een tweeden vrij
en dag goed gebruiken. Hij zal wat in
zijn tuin werken allerlei karweitjes
doen, zijn vrouw helpen, een uitstapje
malden. Maar zijn zoon? 'Die zal nog
meer zach wijden aan sport en uitgaan.
Zijn uitgaven voor weelde en vermaak
zullen toenemen. Hij zal meer willen
verdienen en de hoogere loonen zullen
de prijzen doen stijgen, totdat de indu
strie onder den nieuwen last bezwijkt.
Ford merkt hiertegen op, dat de ar
beiders jongen en ouden mans genoeg
zijn, om zelf te weten, hoe zij hun vrij
en tijd zullen doorbrengen en na eeni
gen tijd ook wel zullen leeren, dit goed
te doen. Verder verwacht hij stijging
van behoeften en dus grootere afzet
voor de verschillende industriën. Hier
staat pessimisme tegenover optimsme.
De waarheid zal wel den veiligen mid
denweg bewandelen en daar te vinden
zijn. Ford's voorbeeld kan zeker niet
dadelijk in andere takken van arbeid
nagevolgd worden. Immers, om maar
een te noemen, in den landbouw heeft
men nog lang niet 'die volmaakte werk
methoden en werktuigen als in de fa
brieken van Ford. Maar wel beeft Ford
zeker gelijk, dat de maatschappelijke
ontwikkeling al verder tot verkorten
arbeidsduur zal voeren en dat de hoe
veelheid der productie niet alleen van
den arbeidsduur afhangt. De maat
schappelijke ontwikkeling gaat snel.
Kort geleden beschouwden de meesten
een achturen-dag als onzin en onmoge
lijkheid. De vrije Zaterd.middag heette
daarna ingevoerd te zijn, om de arbei
ders het luieren en het drinken te lee
ren. En nu komt een der grootste indus
trieelen der wereld en voert een werk
week van vijf dagen in. En anderen
zullen hem wel volgen. Het uurtje wer
ken per week zal echter een onbereik
baar ideaal blijven. En zelfs niet eens
een ideaal. Te lang werken is een
kwaad, maar te kort werken nog meer.
Deuren open voor den handel.
Er wordt vanuit Engeland door ban
kiers en zakenmannen van Europa en
Amerika oen groote actie gevoerd, om
te komen tot verwijdering der hinder
palen, die- thans den handel in ernstige
mate belemmeren. Wij ontvingen een
lijst van ondërteeken-aars van een ma
nifest, idie daarvoor pleiten en ijveren
vallen. Het zijn allen grootheden van
den eersten rang. Om maar enkelen uit
ons eigen land te noemen: Dr. C. J. K.
van Aalst, Dr. G. Vissering, Prof. Treub,
Philips en Stork, Dr. W. Mees en S. P.
van Eeghen, Dr. Waller en Th. van
Weideren Rengers.
In het manifest wijzen deze leiders
van de geld- en zakenwereld erop, dat
na den oorlog de internationale handel
door allerlei maatregelen gehinderd
wordt. En juist thans moest de handel
zich vrij kunnen ontwikkelen.
In het manifest (plea, Appell) wordt
aan de politici de schuld gegeven, dat
de oorlog met de wapenen voortgezet is
in een oorlog met allerlei maatregelen,
om elkanders handel afbreuk te doen
en tegen te werken. Kort en zakelijk
wordt het kwaad aldus aangeduid:
Daarom kan er geen herstel in Euro-,
pa komen, voordat de politici van alle
landen het er over eens zijn geworden,
dat de handel geen oorlog is, maar een
ruiling en dat in vredestijd onze nabu
ren onze klanten zijn en dat bun wel
vaart een voorwaarde is van ons eigen
welzijn. Wanneer wij hun handel ver
hinderen, maken we daarmee ook de
mogelijkheid kleiner, dat zij hun schul
den afbetalen en onze producten koo-
pen. Belemmerde invoer brengt be
lemmerden uitvoer met zich mee en
geen enkele natie kan het zich veroor
loven, haar exporthandel te verliezen.
Het manifest eindigt met de handels
vrijheid het beste midddel te noemen,
om handel en crediet in de wereld te
herstellen.
Dat zijn waarheden als koeien en men
moet wel geheel verblind zijn door een
dom nationalistische egoïsme, om ze
niet te zien. De namen der onderteeke
naars geven aan dit betoog kracht. De
pers zal wel zorgen, dat het door de ge-
beele wereld bekend' wordt. Indien
meer geluisterd wordt naar de staats
huishoudkundigen en -minder naar de
diplomaten, zal de naijver tussdhen de
volkeren met het gevaar voor verbitte
ring en erger spoedig plaats maken
voor een geest van samenwerking en
vrede. De oorlog doet aan de meeste
zaken groote schade en verwoest naast
leven ontzettend veel kapitaal, daarom
is de zaak van den vrede heter aan de
zakenmannen dan aan de diplomaten
toevertrouwd.
Amerika en de overige wereld.
Amerika is onder de andere volkeren
der aarde de rijke man. Hij leeft in
weelde, terwijl de anderen zich moeten,
bezuinigen. Hij bulkt van het geld, ter
wijl de anderen schulden hebben. Hij is
de sdhuldeischer en de anderen hangen
van zijn genade af. Hij voert veel van
zijn producten uit en houdt den invoer
van elders zooveel mogelijk tegen. De
rijke man wordt door zijn arme buren
en kennissen gewoonlijk niet bemind.
Men vertelt en gelooft allerlei kwaad
van hem. Vooral in Frankrijk zijn de
Amerikanen tegenwoordig even weinig
gezien als de deurwaarder bij den ar
men- drommel. Amerika is rijk aan dol
lars maar niet aan genade. Hij wil zijn
geld, aan Frankrijk geleend, terug heb
ben, hij dringt aan op aflossing en ren
tebetaling. Frankrijk meent, dat hij
grootmoedig moet zeggen: Gij gaaft nw
bloed en ik mijn geld, ik schenk u, wat
gij me nog schuldig zijt.
Is die stemming tegen Amerika ge
vaarlijk voor den wereldvrede?
-Ford meent van wel. Een vriend ver
telde hem, dat de eerstvolgende oorlog
tegen Amerika gericht zal zijn. Mexico
en Japan zullen de aanstokers zijn, Ca
nada, Engeland en Frankrijk zullen in
het complot betrokken worden en de
andere landen, die een appeltje met
Amerika te schillen hebben, zullen
volgen. De vrees voor Rusland houdt
Europa nog terug, maar anders ging
het erop los.
Ford hield dit alles voor wartaal,
maar hij vindt thans deze redeneering
nog zoo gek niet. Rusland is, geen ge
vaar meer, het is te machteloos en kan
geen wereldrevolutie ontketenen. De af
gunst tegen Amerika'neemt toe. Ameri
ka heeft een groote goudvoorraad .en
bijna alle landen zijn finantieel van de
nieuwe wereld afhankelijk. Zij hebben
met een -oorlog niets te verliezen en
kans om veel te winnen.
Ford verzekert pacifist te zijn, een
afschuw te hebben van de zinnelooze
verwoesting van den oorlog. Hij vindt
oorlogvoeren ontzettend onbenullig en
dom. Niets ellendiger dan iemand te
laten doodschieten. Een genot is het
daarentegen den menschen tegen -een
goed loon werk te geven.
Maar al acht Ford den oorlog een on
heil, dat men met alle macht moet
voorkomen, hij is niet van -plan, tegen
standers de andere wang toe* te keer en.
Ford is een pientere zakenman en een
dolle fantast. Als zoodanig is hij hier
aan het woord. Hij houdt een nachtmer
rie voor werkelijkheid. Hij ziet spoken!
Onwezenlijke schrikbeelden neemt hij
ernstig.
Van een oorlogsstemming tegen Ame
rika is geen sprake, hoogstens van een
beetje jaloerschheid bij zijn vroegere
hondgenooten. We kunnen ons boven
dien troosten, dat oorlogprofetiën bijna
nooit uitkomen. Als men 's morgens al
zegt, dat er iets broeit en zeker onweer
komt, eindigt de dag gewoonlijk mooi!
De werkende tuberculoselijder,
In het laatste nummer van het maand
schrift der Centr. Ver. tot bestrijding
der tuberculose vindt men een aantal
plaatjes met werkende patiënten. De
tijd is gelukkig voorbij, dat men de tu
berculoselijders bijna stelselmatig on
geschikt maakte voor het werk, hen
dwong, om te liggen en te luieren. Ook
in een sanatorium wordt tegenwoordig
gewerkt. Natuurlijk onder de meest
gunstige voorwaarden en het werk is
iMoellijke Stoelgang
Verstopping, onregelmatige of trage stoel
gang worm zonder kramp of pijn ge
regeld door de zacht en zeker werkende
Mijahardi's LaxeertableUen.
bij Apothekers en Drogisten. Doos 60 cent.
licht, meer ontspanning dan inspan
ning, maar op een der plaatjes zien we
zelfs een aanbeeld. De lichte patiënten
hebben bun vaste tijden van rusten en
kuren, maar moeten iederen dag ook
eenigen arbeid verrichten, wat hun ge
zondheid bevordert en bovendien den
overgang naai* het gewone leven min
der moeilijk maakt. Ook zorgt men te
genwoordig, dat de patiënten, die ont
slagen worden, eerst een poos voor hen
geschikt werk verrichten, waarbij zoo
veel mogelijk gezorgd wordt, dat bun
herwonnen gezondheid' niet verloren
gaat of zij leeren een of ander vak, dat
later voor hen geschikter is dan dat,
waarin en soms zelfs waardoor zij ziek
werden, u
Arbeid adelt, maar arbeid maakt ook
gezond en geeft den mensch een plaats
in de maatschappij, waar hij zich nut
tig kan maken en gelukkig kan voelen.
Tegen de gevaren van het sanatorium
leven, dat men vervreemdt van het ge
wone leven, dat men lui wordt en het
werken verleert, dat men ook na de ge
nezing 'n stumperd en minderwaardi
ge blijft, is de arbeid in en onmiddellijk
na bet sanatoriumyerblijf bet eendge
middel.
Op afbetaling.
De kooplust is 'bij de meeste men
schen sterker dan de koopkracht. De
eerste lust wordt sterk geprikkeld dooi
de reclame. Men mist niet, wat- men
niet kent. Maar wie alle dagen adver
tenties, prijscouranten, reciamebiljet-
ten, laat ons zeggen, voor radiotoestel
len leest, verlangt 'hoe langer hoe meer,
er zelf een te bezitten. Maar een goed
toestel gaat de koopkracht der meesten
te boven,
De kooplust speelt ons nergens meer
parten dan in een warenhuis, waar
ieder Vrij door heen mag wandelen,
zonder te koopen. Wie kan een half uur
in Bijenkorf of Franschen Bazar door
brengen, zonder te koopen. Het zou
zelfs Diogenes niet lukken en bij zou
er zeker een nieuwen nap koopen, om
uit te drinken,; een kleurig matje, om
er zijn ton mee te versieren.
Menigeen loopt langs al de stands
van een warenhuis en ziet telkens din
gen, die hij allang had willen hebhen
of nu juist noodig heeft, ,of die later
wel van pas kunnen komen en die men
wel nooit en nergens zoo goedkoop zal
kunnen krijgen. En dan koopt men en
is men uit den bazar, dan komt de ge
dachte van. zelfverwijt: Jk heb eigen-:
lijk veel te veel uitgegeven en dingen
meegenomen, die ik best had kunnen
missen. Kooplust en koopkracht .word-
den schijnbaar met elkaar verzoend
door het stelsel van afbetaling. Bij dit
stelsel wordt geen rekening gehouden
met de wezenlijke koopkracht van het
oogenblik, met hetgeen men dus bezit
maar met hetgeen men in de komende
tijden krijgen zal. Vele jonge menschen
gaan trouwen en koopen 'hun meubel
tjes enz., zonder te betalen., 't Is hij hen
een „deftig spul", maar ze kunnen niets
hun eigen noemen. Door tegenspoed,
ziekte, werkeloosheid enz. loopt het
met de geregelde afbetaling spaak. Vele
jonge arbeiders koopen een fiets op af
betaling: als ze wat veel uitgaan, druk
willen meedoen, eiken Zaterdag mee-
nen, 'dat ze met hun loon meer kunnen
doen, dap het geval is, wordt bet afbe
talen aMicht vergeten en raken zij al
meer achterop.
Het stelsel van afbetaling komt over
al voor maar neemt nergens zulke
groote plaats in als in Amerika. Meu
belen, auto, fiets, schrijfmachine, stof
zuiger, radiotoestel, boeken, kachel,
bijna alles wordt daar veel op afbeta
ling geleverd. Het publiek staat daar
deerlijk in het krijt bij de leveranciers
:en treedt een malaise an Amerika in,
dan ziet bet er voor de laatsten leelijk
uit, dan zal door de onmacht, om af te
betalen, heel het zakenleven een ge-
duchten klap krijgen.
In een onderhoud heeft Ford heel
scherp dit oordeel uitgesproken: „Door
het stelsel van afbetaling is een groot
gedeelte van de bevolking zoo zwaar in
de schuld gekomen, dat hun leven een
aaneenschakeling van betalingszorgen
is geworden. Het groote publiek is op
weg slaaf van zijn schulden te worden,
een slavernij die niet minder ketent
dan elke andere vorm van knecht
schap."
Men vergeet meestal, dat de makke
lijke betalingsvoorwaarden in de mees
te gevallen ook de duurste zijn. Dat
kan niet anders. De leverancier is geen
weldoener; hij beoogt altijd zijn eigen
voordeel. Hij moet bij het stelsel van
afbetaling rekening houden met drie
factoren, die den prijs hoog maken.
WITTE KRUIS.
Iedere Woensdagmiddag van hall drie tot drie
uur stelt de Verecniging het Wille Kruis, in de
Chr. Nat. School tc Velseroord moeders gratis in
de gelegenheid raad te vragen omtrent de voeding
aan haar zuigelingen. Het advies wordt gegeven
door den Consulent, Dr. Hanneman,
Voor kraamverzorging, welke ook door boven
genoemde Vereenigiug wordt uitgeoefend, wende
men zich tot het bestuurslid der Vereeniging,
Mevrouw Dijkstra, Trompstraat 77 te Velseroord.
Tarief naar draagkracht f 5f 15.
Het afbetalen in termijnen vereischt
veel administratie en verhoogt dus de
productiekosten. De leverancier houdt
bij dit stelsel rekening met wanbeta
ling. Hij stelt den prijs, zoodat de goede
betalers de schade, die hij door de
slechte lijdt, vergoeden. En daar hij
wachten moet op zijn geld, berekent hij
rente. Een kind kan begrijpen, dat dit
alles de begeerde goederen duur maakt.
De kooplustige schijnt daaraan echter
niet te denken. Dit stelsel steunt op een
gedwongen spaarzaamheid in de toe
komst. Maar als er dan niet te sparen
valt? Of men om verschillende redenen
zich om dien dwang niet meer bekom
mert? Dan komt de vloek van bet koo
pen, zonder betalen. Wat eerst zoo pret
tig en makkelijk was, wordt dan een
bron van ellende. Iedereen beaamt dit,
maai* velen vergeten het, omdat, naar
Ford zegt, „verkoopers in vele gevallen
zoozeer tot koopen weten aan te zetten,
dat men hiertoe soms op lichtvaardige
wijze overgaat".
Dat dit stelsel in Amerika zoo groe
ten invloed heeft gekregen, is een ge
volg van den voorspoed, die daar
heerscht,waardoor de credietwaardig-
hei'd er over het al,gemeen veel grooter
is dan hier. Toch komt het ook hier
veelvuldig voor en wordt voor velen
een strop. De strop is dan niet voor de
leverancier, die zich jwel weet te dek
ken, maar voor den kooper.
Vervolg,
Openbare Werken.
Zooals wij reeds hebben gemeld, wordt de post
onderhoud van straten en pleinen voor 1927 ge
raamd op f 75000,
Geraamd wordt voor kleine herstellingen f 7000;
voor het vernieuwen en herstralen van de Ka
naalstraat, van de Kerkstraat af tot de De Wet
straat f 6000; voor het vernieuwen van de Oranje
straat tot de Kanaalstraat (bestrating en trottoir)
en vervanging van de betonbanden door graniet
banden f 7700; voor herstraten en vernieuwen van
den Zeeweg, van den Willemsbeekweg af tot de
Kalverstraat f 4800; voor herstraten voetpaden
Kalverstraat en gedeelte rijweg (waarbij B, en W.
zullen trachten voortuintjes in eigendom te krijgen)
f 7600; vernieuwen en herstraten van de Wille-
brordstraat f 7900; herstraten Trompstraat, van de
Willebrordstraat af tot de Frans Naereboutslraat,
'met aanvulling van oud materiaal, f 3200; voor kei
bestrating van den Statiosnweg (voortzetting 1926,
'richting Velsen) f 10000; vernieuwen Driehuizer-
kerkweg f 7500; voetpaden op Wijkeroog gedeel
telijk vernieuwen f 2000; vernieuwen Kanaalkade
Wijkeroog f 5500; vernieuwen Kerkplein (voor het
Raadhuis) f 6200;_ bestrating enz. in verband met
overdracht van grondstrooken en voortuintjes
f 4000.
De post onderhoud van wegen en voetpaden is
geraamd op f 30525, waarvan f 20000 voor onder
houd van grind- en sintelwegen, met inbegrip van
kosten wals enz.; f 2000 voor onderhoud voetpa
den en f 5000 voor het bestraten van bochten.
De post onderhoud van wandelplaatsen en plant
soenen is groot f 22175, waarvan f 8850 voor ge
woon onderhoud, vernieuwen en schilderwerk van
hekwerken en f 13325 voor het park Velserbeek,
verdeeld als volgt: onderhoud van het park f 9000;
onderhoud manége met stallen, schuur en stal
hertenkamp f 525; herstellen en vernieuwen van
de afscheidingen om en in het park f 500; voer
voor de herten, eenden, zwanen enz, f 500,
Bij oppervlakkige beschouwing bleek, dat de
commissie voor openbare werken zich met ver
schillende onderdeelen van den post „onderhoud
van straten en pleinen" niet kon véreenigen. Met
name het aanbrengen van een geruischlooze be-
harding in de Willebrordstraat acht zij vooralsnog
niet noodzakelijk. De moeilijkheid is echter, om
reeds thans aan te geven, welke werkzaamheden in
het komende jaar het meest noodzakelijk moeten
worden geacht. Het komt de commissie daarom
gewenscht voor, dezen post tot een zeker bedrag
uit te trekken en later te bepalen, waaraan dat zal
worden besteed. Bedoeld bedrag zou de commissie
dan willen stellen op rond f 100.000, waartoe zij
adviseert. Wel is deze som belangrijk hooger dan
de ten vorige jare geraamde, doch naar hel oor
deel der commissie is deze verhooging alleszins
te motiveeren.
Immers, het steeds toenemend verkeer stelt
jaarlijks aan de wegen en dientengevolge aan de
uitgaven voor onderhoud daarvan, steeds hoogere
eischen, welke nu eenmaal niet afwijsbaar zijn.
Voorts neemt de totale oppervlakte aan straten in
deze gemeente voortdurend toe, terwijl het ove
rigens gewenscht moet worden geacht den ach
terstand, welke in deze gedurende de crisisjaren
is ontstaan, geleidelijk in te halen. Verder meent
de commissie, dat het tegenover de aangeslagenen
in de straatbelasting niet meer dan billijk moet
worden geacht, dat het jaarlijks door hen te be
talen bedrag van o.g. f 50.000 inderdaad niet meer
dan een „billijke bijdrage" vormt in de door de
gemeente te dezen aanzien te maken kosten.
De commissie wenscht hieraan nog toe te voe
gen, dat zoodra het rioleeringsplan gereed is, de
Velserduinerbuurtweg en de Zeeweg hX bet eerst
