ORGAAN VOOR DE GEMEENTE VELSEN
)s ante klein® Annie
fe No. 6
Woensdag 24 Novembei 1926
Raadsoverzicht.
Plaatselijk Nieuws.
IJmuiden
12of Jaargang
IJMUIDER COURANT
PLAN IV TOT HERZIENING VAN HET
[TBREIDINGSPLAN VOOR DE GEM. VELSEN
Het hoofd van het gemeentebestuur van Velsen
tflgt ter openbare kennis, dat van heden af,
durende veertien dagen, in uitvoerige kaarten
gewerkt, op de gemeente-secretarie (4e afdee-
ig), voor een ieder ter inzage wordt nederge-
jd, het bij Raadsbesluit van 16 November 1926,
{l 3, vastgestelde plan IV tot herziening van het
ilbreidingsplan voor de gemeente Velsen.
Velsen, den 18 November 1926.
Het hoofd van het gemeentebestuur voornoemd,
RIJKENS.
KENNISGEVING INZAKE AFSLUITING
SPOORWEGOVERGANG.
Burgemeester en wethouders van Velsen bren-
ter openbare kennis, dat de spoorwegover
ig nabij het station IJmuiden, wegens herstel-
g van de spoorbaan, op Vrijdag, 26 November
veor het verkeer met rij- en voertuigen zal
jn afgesloten,
Velsen, 18 November 1926.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
de secretaris, de burgemeester,
KOSTELIJK. RIJKENS.
tesecretarie ter inzage liggen de verzoeken met
bijlagen van:
de N.V, „Hollandia" Zeepfabriek, te IJmuiden,
om vergunning tot het uitbreiden harer fabriek,
door het bijplaatsen van een roerketel, met een
inhoud van c.a. 10.000 L. en een stoomketel van
16 M2 verwarmend oppervlak, in het perceel
kadastraal bekend gemeente Velsen, afdeeling
IJmuiden, Sectie L no, 1162, plaatselijk bekend
wijk C, Haringkade no. 32.
De American Petroleum Company, te 's Gra-
venhage om vergunning tot het oprichten van
een benzine-installatie met ondergrondsche be
waarplaats en bovengrondsche aftapinrichting in
het perceel kadastraal bekend gemeente Velsen,
sectie F, No. 1824, plaatselijk bekend wijk G
Rijksstraatweg, no. 46.
Op Zaterdag, den 4 December 1926, des
voormiddags te elf uren, zal ten gemeentehuize
gelegenheid bestaan om bezwaren tegen deze
verzoeken in te brengen en deze mondeling en
schriftelijk toe te lichten.
VEGEN VAN ROOK GELEIDINGEN.
In verband met de in den laatsten tijd voorge
len schoorsteenbranden, vestigen burgemees- j
>r en wethouders van Velsen de aandacht op ar-
kei 156 der Algemeene Politieverordening
OC jdende als volgt:
ivJMet boete van ten hoogste tien gulden of
Jtchtenis van ten hoogste twee dagen wordt ge-
«raft de eigenaar of verbruiker «ener woning,
Jt niet zorgt dat de rookgeleidingen behoorlijk
jorden geveegd en bovendien zoo dikwijls dit
lor of namens burgemeester en wethouders
ordt bevolen.
Velsen, 22 November 1926.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
de secretaris, de burgemeester,
J. KOSTELIJK. RIJKENS.
BAKKERSNACHTARBEID.
De burgemeester van Velsen maakt bekend,
it ter gemeentesecretarie ter inzage ligt een
•nvraag van G. J. W. Mathot, om vergunning
het verrichten van bakkersarbeid tusschen
uur des namiddags èn 6 uur des voormiddags
het perceel G Hagelingerweg 219.
Op Woensdag 22 December a.s., des voormid-
i|Js 11 uur, zal in het raadhuis gelegenheid be-
lan om ten overstaan van den burgemeester
jiwaren tegen de aanvraag in te brengen.
Daarbij worden zoowel de aanvrager als zij,
e bezwaren inbrengen, in de gelegenheid ge-
eld zich naar aanleiding van de bezwaren
ondeling en schriftelijk te verklaren.
Zoowel de aanvrager als zij, die bezwaren in-
engen, kunnen gedurende acht dagen vóór het
ivengemelde tijdstip, ter secretarie der ge-
eente, van de ter zake ingekomen schrifturen
tnnis nemen.
Velsen, 22 November 1926.
De burgemeester voornoemd,
RIJKENS.
Burgemeester en wethouders der gemeente Vel
sen, brengen ter openbare kennis dat ter ge
meente-secretarie ter inzage ligt een verzoek met
bijlagen van K. Peereboom, bakker, te IJmuiden
om vergunning tot het oprichten van een bak
kerij, alwaar geplaatst zal worden een gasoven
in het perceel kadastraal bekend gemeente Vel
sen, afdeeling IJmuiden Sectie M, No. 2209,
plaatselijk bekend wijk E, Zeeweg no. 31.
Op Maandag, den 6 Dec. 1926, des voormiddags
te elf uren, zal ten gemeentehuize gelegenheid
bestaan om bezwaren tegen dit verzoek in te
brengen en deze mondeling en schriftelijk toe te
lichten,
Velsen, den 22 November 1926,
Burgemeester en wethouders voornoemd,
de secretaris, de burgemeester,
J. KOSTELIJK. RIJKENS.
HINDERWET.
burgemeester en wethouders der gemeente Vel-;
d, brengen ter openbare kennis dat ter gemeen-
Vergadering van 16 November,
Het eerste punt, dat in deze vergadering, waar
schijnlijk de laatste, die de Raad in d e z e raads
zaal heeft gehouden, voor de volgende hoopt
men met de nieuwe gereed te zijn, de aan
dacht vroeg, was de voorgestelde herstelling van
de uitmonding van de rioleering in het Noordzee
kanaal nabij het klaphekje bij den Kanaalweg,
waarvoor door B. en W, bij den Raad een extra-
crediet werd aangevraagd. Dit is wel een leelijke
tegenvaller. Het is nu binnenkort al de tweede
maal dat een soortgelijke herstelling moet plaats
hebben. Aan goede wenken van de zijde van de
raadsleden heeft het hierbij niet ontbroken,
waarbij er door de heeren Schilling en Schuiten
maker de aandacht op werd gevestigd, dat ook de
uitmonding der rioleering te IJmuiden bewesten
de sluizen wel eens de aandacht verdient, min
der, omdat men daar voor instorting aanstonds
vrees behoeft te koesteren dan wel, omdat de be
staande toestand ter plaatse ernstige hygiënische
bezwaren oplevert, waarvan een groot deel van
de ingezetenen last en hinder ondervindt, in den
vorm van stankverspreiding bij lagen waterstand,
en ook de rattenplaag zal daaraan wel zijn te wij
ten.
Een dankbaar, zij het onvruchtbaar onderwerp
voor discussie vormen steeds de voorstellen, die
beoogen aan nieuwe straten namen toe te kennen
of, zooals thans voor sommige reeds bestaande, in
verband met de inlijving van Velseroord, naams
verandering. Ook deze vergadering maakte in dat
opzicht geen uitzondering. De voorzitter gaf den
Raad van daaromtrent bestaande wenschen bij
raadsleden liever te voren te doen blijken, opdat
daarmede rekening zou kunnen worden gehouden.
(Wil men tijdens de vergadering nog wijziging, dan
blijken er in den regel zooveel hoofden zooveel
zinnen.
Toen kregen we de schoolaanvraag van het be-
stuur der Neutrale schoolvereeniging. B. en W.
stelden voor daar aan de wettelijke eischen werd
voldaan, de gevraagde medewerking te verleenen.
i Tevens gaven zij in hun advies te kennen, dat zij
I bereids het schoolbestuur hadden gevraagd of dat
J er mee accoord zou kunnen gaan, als voor de ge-
vraagde 6 lokalen een evenredige schoolruimte
van het gebouw der A scholen werd afgestaan,
j terwijl zij geen termen aanwezig achtten, om in
verband, met de mededeeling dat het schoolbe
stuur het maximum per klas voor die school op 30
had bepaald, dat voor de gemeentescholen dien
overeenkomstig te verlagen,
i Het hierover gevoerde debat echter bleef tot de
j aanvrage zelf beperkt, doordien de heer Roelse
aanstonds de prioriteit vroeg voor een voorstel
t van orde. Hij wees er op, dat dit voorstel, in
strijd met de daaromtrent bestaande gewoonte,
aanstonds van een praeadvies was voorzien, zon
der dat hierover het advies der onderwijscom
missie was gevraagd, hetgeen hij vooral inzake de
huisvesting der school en de omtrent de getal
sterkte der klassen voor de openbare scholen een
bezwaar achtte. Op deze gronden bepleitte hij
aanhouding. B. en W. hadden geen bezwaar daar
tegen voorzoover dit bedoelde punten betrof, zoo
dat z, h, s. werd besloten het nemen van een be
slissing daaromtrent tot een volgende vergade
ring uit te stellen.
Waarna het voorstel tot het verleenen van de
medewerking zonder meer aan de orde werd ge
steld. Het lokte nog heel wat discussie uit. Allen,
ook zij, die tegen deze aanvraag een gansche
reeks bezwaren ontwikkelden, stelden zich op het
wettelijke standpunt, op grond*'waarvan tegen de
aanvraag als zoodanig geen aanmerking kon wor
den gemaakt en de medewerking dus behoorde te
worden verleend. Allen, met uitzondering van
den heer Schilling, die verklaarde dat de wet hem
niet kon verplichten voor bewilliging van de aan
vraag te stemmen, als hij er persoonlijk tegen was.
Waarmede niet gezegd is, dat deze aanvraag ver
der onbestreden bleef, verre van dien. De heeren
Vermeulen c.s. mochten dan al verklaren, en tot
zekere hoogte terecht, dat de Raad over de mo
tieven, die bij deze schoolaanvraag hadden voor
gezeten, niet had te o^/deelen, men kon goed
schiks ook o. i. daarom rijn stem aan de inwilliging
niet onthouden, maar wij kunnen ons toch inden
ken, dat zij, die meenden, dat met deze aanvraag
het gemeentebelang geenszins was gediend, er
aan hechtten, hun meening te dien opzichte te
doen kennen en dit te eerder, waar het juist de
wethouder van onderwijs was geweest, die als
voorzitter van bedoeld schoolbestuur voor deze
aanvraag, mede aansprakelijk mocht heeten. Hier
bij werden, met name door den Soc.Dem. woord
voerder over de houding van dezen wethouder
met betrekking tot die aanvraag en de waarne
ming van zijn ambt als wethouder dingen gezegd,
en feiten genoemd, die voor dezen nu juist niet
een aangenamen klank moeten hebben gehad, het
geen dan ook wel bleek uit de wijze waarop deze
daarop reageerde.
Had ook niet de heer ten Broeke tevoren ver
klaard, dat, als waar was, wat in dat verband
door den heer Roelse den wethouder was ten laste
gelegd, diens houding als zoodanig zeker afkeu
renswaardig zou zijn. De wethouder had dan ook
beter gedaan te trachten de tegen zijn beleid aan
gevoerde bezwaren zakelijk te weerleggen, waar
toe een dringende aanmaning van den heer Lan-
deweert nog te meer drong.
Voor de bijzonderheden van dit debat mogen
we naar het verslag verwijzen. We willen er ech
ter nog op twee punten nader op ingaan. In de
eerste plaats dan dient nog vermeld de poging
door den heer Groeneveld aangewend, om de be
middelingspogingen voort te zetten. Wel vond
deze hierin steun bij den heer Schuitenmaker,
maar de overige leden van den Raad bleken hierin
weinig heil te zien, hetgeen ons na de in zijn re
pliek door den heer Roelse gemaakte opmerking
niet geheel onbegrijpelijk voorkomt. Het tweede
opmerkelijke feit waarop wij hierboven doelden
was het dispuut van den heeren Sluiters en Ver
meulen onderling. De heer Sluiters ook had blijk
gegeven, deze school-aanvraag niet bijzonder te
kunnen waardeeren. Hij had de meening verkon
digd, dat z.i. de openbare school toch neutraal
was en kon dan ook de aandiening van dezv.
school onder het etiket „bijzonder neutraal" niet
recht begrijpen. De heer Vermeulen trachtte hem
dat begrip bij te brengen. Hij meende dat elk
voorstander van het bijzonder onderwijs er zich
over moest verheugen, dat het beginsel, de
school aan de ouders, ook aan den anderen kam
aanhangers kreeg. De heer Sluiters bleek deze
aanvraag anders te taxeeren. Hi) gaf niet ondui
delijk te kennen, dat hij in deze school niets
meer zag dan een standenschool, bij welker op
richting men met de gemeentefinanciën geen re
kening had gehouden. Ook de heer Bosman ha
merde op dat aanbeeld hoofdzakelijk door tal van
vinnige interrupties, waarmee hij het den voor
zitter toen de heer Vermeulen aan het woord
was lastig maakte.
Ten slotte hebben toch nog 9 leden hun stem
tegen deze schoolaanvraag uitgebracht, nl. de soc.
dem., de vrijz, dem. en de heer Groeneveld, Hier
aan is zeker niet vreemd de omstandigheid, dat
ten slotte bleek, dat naar wettelijk voorschrift te
gelijk met over de aanvraag zelf moest worden
gestemd over de vraag of het aantal leerlingen
der openbare scholen niet dienovereenkomstig
zou worden verhoogd, welke vraag hiermede ont
kennend is beantwoord. Eene beslissing intus-
schen zoo werd immers te kennen gegeven, die
zuiver een formeel karakter droeg, en waarop
men later terug zou kunnen komen.
Hierna kregen we na een korte pauze de motie
van den heer Schilling namens de soc'.democraten
ingediend, welke er bij de regeering op moest
aandringen de door deze voorgenomen stopzet-
i ting van de huurcommissiewet voor onze gemeen
te niet tot uitvoering te brengen- Men moge be
twijfelen of het veel zal helpen, maar de voor
steller smaakte de voldoening ze na een knappe
verdediging trots het afwijzend praeadvies van B.
en W. met alleen de stemmen van de 3 wethou
ders en den heer Vermeulen tegen te zien aange
nomen. Uit de discussies bleek wel, dat men af
gezien nog van de sterke beperking der werk
zaamheden van de commissie, waardoor haar uit
gaven zich thans ook tot een minimum beperken,
de beteekenis van haar behoud vooral gelegen
achtte in haar preventieve uitwerking op de huis
eigenaren. Waarom, zoo vroeg de heer Schilling,
is mên in die kringen voor haar verdwijning zoo
sterk geporteerd, als men er geen financieel
voordeel ten koste van de huurders van denkt te
trekken?
Van zeer verschillenden zijden ontving hij steun
en het pleit werd gemakkelijk gewonnen.
Hierna wachtte ons nog een prij uitvoerige dis
cussie over het voorstel tot aanleg van straten en
DIEREN BESCHERMEN IS
MENSCHEN BESCHAVEN!
Wordt dus lid van de aid. Velsen en
Omstr., der Ned. Vereen, tot bescher
ming van dieren! Min. contr. f 1-25 per
jaar. Secretariaat: Stationsweg K 80,
Velsen.
rioleering op het gedeelte van Velserbeek ge
naamd ,,de Ratels", waarbij bleek, dat B. en W.
wel wat voorbarig, reeds sommige werken hadden
ter hand genomen. Tot hun verontschuldiging
konden zij aanvoeren, dat voortgang van werk
zaamheden in verband met den verkoop van
bouwgrond ter plaatse daartoe noopte. Dit punt
bracht weer geheel andere kampvechters in het
strijdperk, de heeren ten Broeke, Bosman,
Schaar, Nijssen en Vermeulen, waarna op voor
stel van laatstgenoemde werd besloten, goed te
keuren wat reeds was aanbesteed, maar B. en W.
uit te noodigen ten spoedigste met een kostenbe
rekening te komen ook van de verdere werk
zaamheden, waarvan uitvoering gewenscht moet
worden geacht. Nadien nog was besloten tot een
crediet voor verbetering van den Bloemendaal-
schen straatweg vanaf den Duivelslaan tot aan de
brug, groot f 1500, kwam in behandeling hel
voorstel van B. en W. inhoudende machtiging tot
uitvoering van een plan voor den bouw van een
7-klassige openbare lagere school aan de Hadley-
dwarsstraat annex gymnastieklokaal.
De heer Vermeulen wenschlte nog verder door
gevoerde bezuiniging bij dezen bouw. Hij meende,
dat die te verkrijgen was door de lokalen op el
kaar te bouwen, verdiepingsbouw dus, en vond
hierin steun bij de heeren Maas en Nijssen.
De heeren Roelse en ten Broeke verdedigden
hiertegen tevergeefsch het voorstel van B. en W.
zij stelden zich op het standpunt, dat vergeleken
bij het eerste plan, geraamd op f 110.000 toch een
flinke bezuiniging was verkregen, dat de kosten
van dit gebouw de normale van c.a. f 8000 per
lokaal niet noemenswaard overschreden, het ge
bouw van alle luxe was gespeend en in deze
drukbevolkte buurt een behoorlijk groote speel
ruimte voor zulk een school behoorde te worden
gereserveerd. Bij de stemming won de heer Ver
meulen het pleit. Uitdrukkelijk is echter toege
zegd, dat het plan naast dit in de volgende verga
dering in te dienen geen vertraging in het ge
reedkomen van het gebouw beteekende.
Hierna dan waren we eindelijk aan de rond
vraag. Belangstellenden in de daarbij nog aan de
orde gestelde desiderata mogen we zeker wel
naar het verslag verwijzen.
De afd, IJmuiden der Geref. Vereeniging
voor Drankbestrijding organiseert tegen Vrijdag
avond een lichtbeeldensamenkomst in de Geref.
Kerk aan de Wilhelminakade. Als spreker treedt
hierbij op de heer P. Loof van Middelburg, hoofd
bestuurder der Vereeniging en vroeger gevangen
bewaarder te Haarlem. De toegang tot de verga
dering is vrij.
TELEFOON.
De directeur van het post- ij telegraafkantoor
alhier maakt bekend, dat dit kantoor is toegelaten
tot het telefoonverkeer met alle Zwitsersche net
ten. Uren, gering verkeer (3/5 van het tarief)
9 n.m,8 v.m. Gesprekkosten f 3.per eerste 3
minuten of minder; na de eerste 3 minuten f 1.
per minuut. Dringende gesprekken toegelaten.
VAN
H. COURTHS—MAHLER
UIT HET DUITSCH VERTAALD DOOR
J. P. WESSELINK—VAN ROSSUM
Ie wetten van zijn huis stonden als een
tuur tusschen hem en haar, zelfs als zij
|Kdi liefhad. En hij mocht zichzelf niet eens
weldaad gunnen, haar te zeggen wat hij
»r haar voelde. Dan zou hij haar mede-
fkken in zijn strijd, zonder haar te kun-
helpen, zou hij haar vrede verstoren
haar zelfs uit zijn huis verdrijven, dat
oor haar, die geen tehuis had, een vredige
fcvlucht moest zijn. Was het dan niet een
ïluk te weten, dat zij onder zijn dak goed
borgen was, dat hij er aan meehielp haar
ven wat zonniger te maken? Zou hij zich
ilf dit geluk ontnemen door de onbezon-
toheid Yan een oogenblik waarin hij geen
eester over zich zei ven was? Hij moest
ar aan haar tranen en aan haar leed
g 'erlaten, onverschillig wie ze golden. Mis-
Bfliien verbeeldde hij zich ook maar aller-
dingen, wellicht was het slechts een
Jpval van kinderlijk leed om de gestorven
•oeder. Dan zou het toch nog dwazer zijp
W haar toe te gaan en haar te verschrik-
Zoo streed hij met zich zelf en zijn vurig
«rlangen zekerheid te verkrijgen of hij
W dit mooie, lieve meisje werd bemind,
par zijn strenge rechtschapenheid behaal-
de overwinning en de gedachte, dat zij
«t op Saszneck zou* blijven, als hij zijn
ffde onder woorden bracht. Maar zij
mocht ook niet vermoeden, dat hij haar tra
nen, haar leed had gezien, dan zou haar
gemoedsrust verstoord zijn geweest.
Voorzichtig liep hij terug. De zachte
grond van het bosch dempte zijn schreden.
Pas toen hij een eind van haar verwijderd
was, liep hij steviger door in de richting
van het slot.
Annie had er geen vermoeden van dat
haar tranen opgemerkt waren. Om dezen
tijd was het park meestal geheel verlaten.
Zelfs kon zij niet goed zeggen waarom
zij plotseling zoo hartstochtelijk was gaan
schreien. Reeds sedert dien morgen had zij
zich zoo treurig gevoeld. Het was haar als
of door de komst van barones Hochberg
haar leven moeilijk en glansloos zou wor
den. Misschien was zij bang, dat ondanks
den tegenstand van Norbert er toch een
verloving tusschen hem en de barones tot
stand zou komen. Zij had zich dat trach
ten voor te stellen en er zichzelf mee ge
kweld, zoodat het verdriet haar plotseling
overmand had en de tranen waren geko
men. Zelfs bij den dood van hare lieve
moeder had zij zich niet zoo rampzalig ge
voeld als nu. Het was voor haar een treu
rige zekerheid, dat Marianne Hochberg de
vriendelijke zonnestralen zou verjagen, die
haar leven, sedert zij op Saszneck woonde,
verwarmd en verlicht hadden. Een stem in
haar binnenste fluisterde haar in, dat Nor-
bert von Saszneck nooit meer zoo vriende
lijk en hartelijk tegen haar zou zijn, als tot
nu toe. Eindelijk werd zij wat kalmer en
schaamde zich over haar moedeloosheid.
Zij nam haar zakdoek en veegde daarmee
de sporen van haar tranen weg. Toen zij
op haar horloge keèk, zag zij, dat het tijd
werd, naar het slot terug te keeren. Haar
vrije uur was voorbij.
Snel ging zij naar het huis terug. Norbert
zag haar komen en nu eerst kon hij zich
weer aan zijn werk begeven. Zoolang hij
wist, dat het schreiende meisje nog buiten
was, hoorde hij voortdurend haar zacht,
smartelijk snikken. Daardoor was hij niet
in staat zijn gedachten bij zijn werk te hou
den.
Ofschoon Annie nog vlug haar oogen
met koud water had gebet, bemerkte me
vrouw von Saszneck toch, dat zij geschreid
had. Maar zij zei er niets van, daar zij zelf
wist hoe weldadig het was stil te kunnen
uitschreien. Zij geloofde natuurlijk, dat de
tranen van Annie haar gestorven moeder
golden. Maar zij vond het zoo dapper van
Annie, dat zij om niemand lastig te vallen,
haar verdriet bedwong.
Zij trok Annie met groote liefde naar zich
toe, streek haar vriendelijk over het haar
en zei op haar opgewekte, lieve manier:
„Zoo, kindjelief, nu zullen wij eens flink
aan 't werk gaan. Je kunt dadelijk naar den
tuinman gaan, om te zien, welke bloemen
wij kunnen krijgen om tot welkom in de
kamer van Marianne te zetten. Roep ook
alsjeblieft even de huishoudster voor mij, ik
wil met haar de menu's voor de eerstvol
gende dagen vaststellen."
Annie deed wat haar verzocht werd en
keerde met een mandje vol bloemen terug.
Norbert liet zich dien dag bij de thee ver
ontschuldigen, daar hij was uitgereden. De
waarheid was, dat hij zich nog niet kalm
gehoeg voelde, om Annie weer te kunnen
zien. Zij ontmoetten elkaar pas weer
's avonds aan het middageten.
Toen Norbert de eetkamer binnenkwam,
stond Annie reeds bij het raam te wachten.
Mevrouw von Saszneck was er nog niet.
Annie keerde zich dadelijk om toen Nor
bert binnenkwam. Zij droeg eene aardige,
elegante, zwart kanten blouse en een
nauwsluitende, gladde lakensche rok van
dezelfde kleur. De blouse had een lage hals
en halflange mouwen, die de mooi gevorm
de, blanke armen vrij lieten.
Ze zag er ongelooflijk lief en bekoorlijk
uit in dit eenvoudige toilet. Annie kon alles
dragen wat zij maar wilde, steeds zag zij
er gedistingeerd en elegant uit. Sommige
vrouwen hebben een gave steeds met smaak
gekleed te zijn en tot deze behoorde Annie
zeer beslist.
Norbert keek haar onderzoekend aan of
hij nog sporen van tranen kon ontdekken.
Maar haar oogen keken weer helder en
vroolijk, ze hadden slechts een verhoogden
glans en schenen donker, bijna zwart te
zijn. Dat gaf aan haar gelaat een nieuwe,
betooverende bekoring.
Onwillekeurig slaakte hij een diepen
zucht, maar snel deed hij dien vergeten
door een schalksche begroeting. Annie ant
woordde hem eveneens vroolijk.
„Tante is wat laat naar 't schijnt,'' zei
hij, een onschuldig onderwerp kiezend.
„Ja, ze is zich later dan anders gaan
kleeden, maar ze zal zich haasten zooveel
zij kan.''
„Aha, groote gebeurtenissen werpen hun
schaduw vooruit. Tante heeft zich zeker
verlaat door de toebereidselen voor 't be
zoek van Marianne."
„Juist, mijnheer von Saszneck."
Hij zocht naar een ander onschuldig on
derwerp tot gesprek.
„Het speet mij, dat ik vandaag het gezel
lige theeuurtje niet heb kunnen bijwonen,"
zei hij eindelijk.
„Ja, we hebben u zeer gemist dat wil
zeggen ik bedoel natuurlijk tante Elisa^
beth,'' verbeterde zij zich snel en kreeg
daarbij plotseling een hoogroode kleur.
Hij zag haar verwarring en zijn hart klop
te opstandig. Het liefst zou hij haar ge
vraagd hebben: „Alleen tante Elisabeth?
gij niet?"
Maar hij wilde haar niet nog meer in de
war brengen en deed alsof hij haar verle
genheid in het geheel niet had opgemerkt.
Om zich niet te verraden verwijderde hij
zich eenige schreden van haar en ging bij
den schoorsteen staan.
„Dat zal heden voor langen tijd de laat
ste gezellige avond zijn, juffrouw Sund-
heim," zeide hij daarna op luchtigen toon.
„Zult u vandaag nog een paar liederen voor
ons zingen."
„Gaarne, als u het wenscht,*' antwoordde
zij.
„Ja, ik zou het zeer graag hebben, an
ders zou ik het u toch niet vragen. Zelf weet
u zeker niet, welk een groot genot u er ons
mee bereidt?"
Zij schudde het hoofd en glimlachte.
„Neen, dat kan ik heelemaal niet begrij
pen, het zijn toch maar zulke eenvoudige
liederen, van kunst is er in het geheel geen
sprake."
„Zeg liever geen aangeleerde kunst. Juist
omdat uw liederen zoo eenvoudig en na
tuurlijk uit het hart komen, bewijst het, dat
het de hoogste, edelste kunst is."
Ze maakte een haastige beweging met
haar hand, en streek het haar van haar
voorhoofd weg, alsof het haar te warm
werd.
„U overschat mij beslist, mijnheer von
Saszneck, zeer beslist."
Wordt verrolgd.
