leÉavonil 5 u. Opening der Eerste IJmuidensche Meubileer- en Stnffeerinrichiii
3
Hl. G. VAH PRAAG
Meubelen op Afbetaling
Soiled gebouwde Woningen
GEEN ZORGEN
Rasdman's Boekhandel
TUINAANLB
Da Firma J. i. LITTEL
Prins Hendrikstraat 115-117 - iimuiden - Telefoon Mos. 77 en 33!
Joh. de WaartPs
BURGERWOONHUIZEN
Pianolasen
Aan de Spits
DE WAARD'S
Hoeden en Petten
De arns kleine Annie
Centraal Genootschap voor Kinder
Hersiellings en Vacantiekolonies
SOLIDE, NIEUWGEBOUWDE
TE KOOP,
Ned. Vereen, tot Bescherming van Dieren
L. S.
Eerste SJmiiidensche
Meubileer-enStoffeerinrichting i
¥001 UW HEEDING
IN ME UB IE SEEING
ROGGEVEEN'S Goederenhandel
is met ingang van 31 Maart as. VER
PLAATST naar Trompstraat 29
Jo Tabernal
Jb. JASPERS!
Smedestraat 19 - Haarlem - Telef. 13730.
Afdeeling VELSEN.
LEDENVERGADERINO op Donderdag 31 Maart 1927, 's avonds
S uur in het Consultatiebureau der T. B. C. Vereenlging
Briniostraat - Ijmuiden Oost.
AOENDAOpening - Notulen - Ingekomen stukken - Jaarver
slagen enz. Opkomst zeer gewenscht. HET BESTUUR.
aan de Lumeystraat TE KOOP, zeer geschikt voor
geldbelegging. Te bevragen bij J. BUIS, Willems-
beekweg 72, IJmuiden-Oost.
Wij raden U aan thans de collecties in te zien. De keuze
is thans enorm en de prijzen door onze combinatie inkoopen
lager dan elders.
Aanbevelend,
Heeren Modes - Hoeden en Petten Magazijnen
KANAALSTRAAT C 46^48 TELEFOON 171
gelegen aan den Wijk aan Zeeërweg en Oosterduinweg te
iJmuiden-Oost.
Te bevragen bij M. J. ROLVINK, Velserduinweg 163.
Afdeeling VELSEN en OMSTREKEN.
Jaarlijksche Ledenvergadering op MAANDAO 4 APRIL, 's avonds
8 uur in het STATIONS KOFFIEHUIS te Velsen.
AOENDANotulen - Jaarverslagen enz. HET BESTUUR.
kA
Eerste IJmuidensche
Meubileer- en Stoffeerinricliting
Prins Hendrikstraat 115-117
IJmuiden
Telefoon Nos. 77 en 332
IJMUIDEN, 30 Maart 1927.
Beleefd wordt ter Uwer kennis gebracht, dat heden
avond ten 5 ure geopend zal worden de geheel
opnieuw gerestaureerde Meubelzaak annex Stoffeerderij
voorheen gevestigd onder den naam
THANS
Voor het tot heden genoten vertrouwen betuigen wij
onze geachte clientèle onzen dank en hopen dat dit
vertrouwen ook aan de nieuwe zaak ten volle zal
worden geschonken. Bekwame vaklieden en accurate
bediening staan steeds ter hunner dispositie, terwijl
naast een zeer uitgebreide collectie siaaiboeken s
vakkundige toelichting tot hun diensl zijn. Telefonische I
opdrachten (nos. 77 en 332) worden ten spoedigste
met de meeste accuratesse uitgevoerd.
Onder minzame aanbeveling,
Hoogachtend,
EERSTE IJMUIDENSCHE
MEUBILEER- en STOFFEERINR1CHTING.
WIJ LEV.EREN ALLES OP TERMIJNBETALING.
LUISTER: Meubelen, Bedden, Dekens,Matrassen,Karpetten
Vitrages, Gordijnen, Loopers, Tafelkleeden, Matten, Heeren-,
Dames- en Kinderconfeclie, Regenjassen en Manleis,
Kinderwagens, Vloerzeilen enz. enz.
VERGELIJK ONZE PRIJZEN MET DIEN VAN ANDEREN
Contant 5 pCt. 3 Maanden 3 pCt. Op termijn netto.
VRAAGT ONZE VOORWAARDEN.
RA AMSINGEL 46. b. d. Gr. Houtbrug, HAARLEM Tel. II152
WILHELMiNAKADE 47
IJMUIDEN.
VELSERDUINWEG 310
IJMUIDEN—OOSi
Gewone v/inkelprijs.fGemakkdijke betalingscondities. Geheim
houding verzekerd. Vertrouwd le klasse adres. Vraagt
inl. onder brieven No. 2800, Bureau IJMUÏDER COURANT.
Elke zaak welke op crediet verkoopt berekent bij het vast
stellen van de prijzen harer artikelen een zeker percentage
voor renteverlies en kwade posten.
In een goed geleide zaak van termijnbetaling komen kwade
posten practisch niet voor, terwijl door de geregelde aflos
sing der rekening en het renteverlies gering is. Daarom levert
J. M. LIT TEL. u NIET DUURDER en DIKWIJLS GOED-
KOOPER tegen betalingsvoorwaarden welke in overleg met
U. geregeld worden naar het bedrag van Uwe inkomsten.
VAN
H. COURTHSMAHLER
UIT HET DUITSCH VERTAALD DOOR
J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM
62
Ik beken je eerlijk, dat dit besluit me niet
gemakkelijk is gevallen. Ik moet afstand
doen van rechten en plichten, die ik vroe
ger als mijn levenstaak heb beschouwd. Je
moet dat weten opdat je ervan overtuigd
zult zijn, dat ik dit oude slot niet lichtzin-
nig opgeef. Maar mijn liefde is sterker
dan alle andere bedenkingen. Ik kan niet
langer meer in je nabijheid leven, zonder
je te bezitten".
Annie lag met gesloten oogen tegen hem
aan, en luisterde naar zijn woorden, en 't
luide kloppen van zijn trouwe hart. Wat
was 't heerlijk om op dit plekje te rusten!
Wat zou ze gelukkig zijn indien ze het had
mogen behouden! Maar dat mocht immers
niet! Ze mocht dit offer niet aannemen,
anders zouden er dagen en uren komen
waarin hij misschien neen, heel zeker
berouw zou krijgen over het opgeven van
Saszneck. Mocht zij toestaan dat hij, die
tot nu toe de eigenaar van Saszneck was
gev/eest, zich in 't vervolg met een ver-
moeienden arbeid zou plagen, alléén om
in haar onderhoud te voorzien? Mocht
zij goedvinden dat hij, terwille van haar,
met alles brak wat zooals hij.'t zelf uit
drukte tot nu toe zijn „levenstaak" was
geweest? Dat hij ontrouw werd aan de
plichten, die hij zoo lang met trots en
vreugde had vervuld?
Neen zij wilde niet de schuld zijn dat
zijn geheele leven schipbreuk zou lijden
Als hij haar lief genoeg had, om zulk een
groot offer te kunnen brengen dan
moest zij sterk genoeg zijn om dit offer te
kunnen verhinderen door een ander offer
dat door haar werd gebracht. Ze moest uit
zij leven verdwijnen, want, zooals 't op 't
oogenblik stond, konden ze niet langer, op
dezelfde wijze als vroeger, naast elkaar
voortleven. Ze moest hem vrij maken, ter-
wille van hem zelf, zoodat hij haar kon
vergeten en trouw kon blijven aan de plich
ten die zijn stand hem oplegde. Ook tante
Elisabeth kon zij zulk een groot verdriet
niet aandoen, na alle liefde en goedheid
die ze van deze had ondervonden. Moei
lijk och, hoe moeilijk zou de weg wor
den, dien zij in de toekomst moest gaan!
Zoodra zij Saszneck had verlaten, zou 't
leven donker, en eenzaam vóór haar lig
gen. Maar 't zou haar grootste troost zijn
te mogen denken, dat zij den beminden
man aan zichzelf had terug gegeven en
dat zij in dit uur van 't hoogste geluk in
zijn anmen, en aan zijn hart had mogen
rusten! Éénmaal was zij dan toch vol
maakt gelukkig geweest!
Ze had 't immers reeds lang zien aan
komen, dat zij op zekeren dag Saszneck
zou moeten verlaten. Daarom was zij zoo
bang geweest, dat hij zijn liefde zou uit
spreken. En dat was nu gebeurd dus
was nu ook 't uur aangebroken, dat zij van
Saszneck moest vertrekken.
Zij had niet vermoed dat zijn liefde zóó
groot was, dat hij er Saszneck voor wilde
opofferen. Maar nu wist zij ook dat 't haar
plicht was, heen te gaan.
En toch stond ze machteloos tegenover
dezen plicht.
Norbert hield haar nog steeds in zijn ar
men, en kuste de haren, alsof hij merkte
dat zij worstelde met het nemen van een
besluit. Hij had heel goed begrepen dat
zij niet dadelijk, met een verlicht hart, in
alles zou toestemmen, daarvoor kende hij
haar te good. Maar nu zij nog altijd zwij
gend tegen hem aanlag, beurde hij haar
hoofd op, en vroeg zacht:
„Nu, mijn lieveling, heb je mij niets meer
te zeggen? Zie je nu in dat wij elkaar toe-
behooren? Dat niets ons kan scheiden tot
aan onzen laatsten ademtocht?"
Bevend sloeg ze haar armen om zijn hals
en zag hem daarbij aan met een blik, dien
hij nooit weer vergat. Alle kleur was van
haar wangen verdwenen, ze was doods
bleek,en haar mond vertoonde een ze-
nuwachtigen trek.
„Norbert," zei ze zacht en innig, maar
op vasten toon, „ik ben zeer trotsch en
zeer gelukkig, want te worden bemind door
een man zooals jij bent, is het hoogste of
fer waard. Ik dank je ik dank je dui
zendmaal en je zult ondervinden dat
ik je liefde waard ben, Hoe vol geluk je
mij! den. weg aan jouw zijde ook hebt ge
toond ik mag dien niet gaan. Geen man
kan zich ongestraft aan zijn plichten ont
trekken. En als jij Saszneck opgeeft, kun
jij op den duur niet gelukkig blijven. Moei
ik je er dan weer aan herinneren, wat tan
te Elisabeth je voortdurend voor oogen
houdt: dat je namelijk de laatste Sasz
neck bent? Je moogt geen deserteur wor-
den." 1 j
Er kwam een smartelijke trek op zijn
gelaat. Annie's woorden hadden een
kwetsbare plek getroffen. Maar hij wilde
er zich niet door laten overtuigen,
„Er blijft me geen andere uitweg over,
Annieik k a n van j ou geen afstand doen
Mijn leven zou een voortdurende kwelling
zijn, indien ik naast je moest voortleven,
zonder je te mogen bezitten. Begrijp toch,
dat ik niet anders handelen k a n".
Zij beefde, en hij kuste steeds weer
haar bleeke lippen, alsof hij haar daardoor
kon overtuigen. En terwijl ze tegen hem
aanleunde dacht ze, welk een zaligheid het
moest zijn, om onder zijn kussen tp schei
den uit een leven, dat haar in de toekomst
slechts moeite en leed kon brengen. En
steeds vaster klemde ze zich aan hem vast
en hij voelde hoe zij beefde door de groot
heid harer liefde.
De groote, oude staande klok in de bi
bliotheek sloeg vier- malen. Dat was het
uur waarop mevrouw von Saszneck haar
middagslaapje placht te eindigen,
Annie maakte zich verschrikt uit Nor-
bert's armen los, en keek verward om zich
heen.
,Nu is mijn geluk voorbij wat nu
volgt is leed en verloochening,dacht ze
wanhopig. Ze streek het haar van haar
voorhoofd.
„Vier uur tante Elisabeth zal nu wel
wakker zijn, en beneden komen", zei ze.
„Laat zij ons dan hier vinden, mijn lie
veling; ik zal haar dan dadelijk zeggen
dat jij mijn verloofde bent; en met haar
over de toekomst spreken".
„Neen! o neen! nu niet! Ik smeek
je, Norbert, laat me beengaan! En beloof
me, tot morgen te wachten vóór je met tan
te Elisabeth over de toekomst spreekt!
Laat mij eerst wat tot kalmte komen!"
Hij kuste haar handen; drukte ze tegen
zijn oogen; en liet haar toen vrij.
„Ja, lieveling, dat beloof ik je. It
ben eigenlijk ook veel te opge
ik' moet kalm wezen als ik met tante
sabeth over al deze zaken wil p«
Maar ik kan nu immers nog wel wad
want ik weet nu dat je mij toebehoort
nu heen, mijn liefste maar geef mi
één kus geheel vrijwillig".
Zij sloeg haar armen om hem
drukte haar lippen teeder op de zijn
„Vaarwel, mijn Norbert," zei ze,
half verstikte stem,
„Niet: „Vaarwel", Annie; dat wood
staat niet meer voor ons."
Haar gelaat vertrok zenuwachtig, i
ze een onuitsprekelijke pijn leed. Ze
borg 't aan zijn borst en kuste onmeri
de plek waar zijn hart sloeg.
„Ik zei dat alleen omdat ik je vatf
niet zal terugzien ik wil op mijn lij
blijven 't is me niet mogelijk om;
tegenwoordigheid van tante Elisabeth
te ontmoeten," stamelde ze.
En meteen snelde ze naar de deuf.l
hij riep haar naam; en dat deed haafl
stil staan.
„Anniel"
Zijn oogen riepen haar nog &A
terug; hij strekte zijn armen vol verla|
naar haar uit.
Toen vloog ze weer naar hem toe.
lippen vonden elkaar in een laatste!
nigen kus, nog éénmaal zagen ze elka
diep, en innig aan.
Wordt vervol?
Ti
