I Ce Eerste IJranidensche leobileer- en Stoffeerinrichting
O. van Praag,
Te koop: LANDHU1ZE
Van DELFT'i Kinderwagens
Adverteeren doet verkoopeii
W. A. Verwoerd
SERVAAS an KAT
CARROSSERIEFABRiEK
Prlns Xlendrik-straat CP 113-117
levert solide artikelen. - Heeft de mooiste artikelen op het gebied van Menbelen, Tapijten enz,
Prima vaklieden aan onze zaak verbonden*
Aanbevelend,
PRIMft ftNTHR/ÏCIET
Afmeting 30J50 m.H. f 2.30
20|30 f 2.10
Brandstoffenhandel
Bloemstraat 65 -> Umuiden.
J. F. SERVAAS
- Ijzerhandel
Stationsweg 38, IJmuiden-Oost.
Voor H.H. Bakkers en Klein Industrie
Prima Holla adsehe Stukkolen 121 p. 1UÜ0H.G,
Eagelsche „18p.
De Avonturen van een Melkboer
TBANEN TAN EEN CLOWN.
Do Groote Parade en Ben-Hnr.
ïfiaüa Theater - IJmuIdeo
De Nederkndsche Opera Zangers
DONDERDAGAVOND 8 UUR
DE TROUWLUSTIGE OOM
Pryzen d. plaatsen11,251.00,0,75 ea 0.50
Tel. 207. VRAAGT PRIJS. Tel.
N.V. Yeresnigde Stesnkolenhande
Telefoon No. 32. IJMUIDEN,
Prijzen van onze PRIMA Anthraciel,
geldig gedurende de maand Mei 1927,
Villapark Driehuis-WeeferoM
STATIONSWEG 92 IJMBIDM-008
De arme kleine Annie
«mmmbhk n ®IIBS wmswmmm^sz
w g, o7xn
PER H. L. FRANCO IN UW BEROPLAATS.
Bovenstaande noteering is de laagste die dit jaar zal gelden.
Nu opdoen beteekent goedkoop stoken.
TELEFOON 152.
zijn steeds in RUIME SORTEERINO verkrijgbaar bij
Levering franco bergplaafi door de geheele Gemeente Velsen.
Beleefd aanbevelend, JAC. MOOT.
PRESIDENT STEIJNSTRAAT 50 TELEFOON 167.
HEDENAVOND 8 UUR
in de Hoofdrol i IK BEN JONNV HEB NO MONNY.
VERWACHT A.S. VRIJDAG
LON CHANY In zijn grootste creatie,
De man die de klappen krijgt.
LON CHANY, de bekende filmacteur, uil de klokkenluider
van de Nolre-Dame. Een geweldig filmwerk, die ieder moet
zien, deze film wordt voorafgegaan; door een proloog.
VERWACHT:
De twee grootste filmen ter wereld.
Telefoon 136.
Onder leiding van JULES MOES.
(Don Pasquale)
Komisch Zangspel in drie bedrijven. - Muziek van O, Donizetti.
Personen:
LouiseMevrouw Bertha Jonckers.
Don Pasqualede Heer A. Jonckers.
De DokterE. v. d. Ploeg.
OcfavioJules Moes.
Een NotarisFrits Meijerse.
Een Bediende M. Peters, enz.
Muzikaal leiderH. KREEFT.
Cosfuums van de Firma A. SERNÉ ZOON. Amsterdam.
Kapwerk van de Firma D. MICHELS, Amsterdam.
plus rechten.
TUSSCHENBEEKSWEG 7, b. d. R.-K. Kerk, Umulden-C
(dezelfde soort, als steeds door ons wordt geleverd)
Afmeting 20|30 f 2.10 per H L.
30|50 2 30
GELEVERD FRANCO UWE BEROPLAATS,
Bela
leid
15 Mei SNELVERB1NDING met AMSTERDAM
Halte in het park plm. 225 M'. grond.
Bevat 5 kamers, badk. met aanleg, hal, keuken en groole zót»..
Tuin met schuur. Electr, gas en water. Koopprijs f 5400.fcl
f 4200.— hypotheek. Te bevr. W. VAN HEYST, Drieh. Kerkwii
Kleurendruk gratis. 1ste Gedeelte geheel verkocht.
Verder nog slechts 1 LANDHUIS voor f 7500.—, en een VRIJSTA#
LANDHUIS met bijbehoorende meubelen, vaste waschtafel, bsdhr
enz. voor f 18000.vr. op n.
ilppi
Vervaardigen alle soorten carrosseriën
voor luxe en bedrijfsauto's tegen scherp
eoncurreerende prijzen. Speciaal adres
,voor hei stoffeeren van luxe auto's
VAN
H. COUHTH8—MAHLE3S
IHT HET DU1TSCH VERTAALD DOOR
J. P. WESSELINK—VAN KOSSUM
72
En toen gaf -de dame mij het kindje weer
op den arm, kuste het nog eens weer, en ze
zag er heel gelukkig uit. En toen zag ik pas
dat het ons baronesje was. De kleine Annie
zat nog heel rustig in 't zand te spelen en
ik had gemeend, dat het Annie was geweest
Daar stond ik nu met het kind op den
arm, en begreep niet recht wat er met mij
gebeurd was. Ik zou vijf duizend mark van
senator Sundheim krijgen als ik hem het
baronesje wilde laten; en ik had hem al
gezegd, dat zij een weesje was.
Och, zeer vereerde mijnheer de baron,
ik heb in dien nacht geen seconde geslapen.
11c moest altijd aan dat vele, vele geld den
ken en ook, dat het baronesie dan zou op
gevoed worden als een kind van rijke en
voorname menschen, zooals haar immers
toekwam, en niet naar het weeshuis zou
moeten.
Maar dan bedacht ik ook weer wat er
wel zou gebeuren, als mijnheer de baron
soms onverwacht weer mocht komen, en
zijn kind van mij terug wilde hebben.
En dan kwam de verzoeking weer. Het
andere kind was een wees, waarnaar nooit
iemand zou vragen. Niemand zou er iets
van merken, als ik de beide kindertjes ver
wisselde. Zij kenden zelf haar naam nog
niet; ik noemde haar Annie en Nannie, en
daar luisterden zij naar. Annie en Nannie
klonk bijna 't zelfde, zoodat niemand an
ders 't precies kan onderscheiden.
En de verzoeker zei tegen mij dat ik er
een goed werk aan zou doen, als ik den
senator het baronesje overgaf, onder den
naam van Annie Martens, en de kleine An
nie den naam van ons baronesje kreeg. Als
ik al dat geld kreeg, wilde ik de kleine An
nie bij mij houden, en niet in een weeshuis
doen. Als dan werkelijk mijnheer de baron
nog eens terug mocht komen, dan kon ik
hem dat andere kind als zijn dochtertje
geven. Hij zou dat toch niet merken, want
toen hij wegging was het baronesje een zui
geling, net als alle andere kleine kinder
tjes. Zoo lag ik den geheelen nacht wakker j
en dacht erover, en kon toch nog niet be- j
sluiten. Naast mij hoorde ik de beide klein-
tjes zoo rustig ademen. God is mijn getuige,
mijnheer de baron, dat ik het goed met de
kindertjes meende, al is het óók waar, dat
het geld mij verleidde.
Nu, om kort te gaan, ik heb den volgen
den dag het echte baronesje naar den se
nator en zijn vrouw gebracht, maar met de
papieren van de kleine Annie Martens; en
ik behield de kleine Annie bij mij, met de
papieren van het baronesie.
Toen werden mij de vijf duizend mark
uitbetaald, en alles ging vlug van de hand,
want ik leefde heel stil en onopgemerkt met
de beide kindertjes. De voogd van de klei
ne Annie vond het best. Hij kende 't kind
bijna niet, en merkte niets van 't bedrog.
En dus was alles in orde. Maar toen u kort
daarna terug kwam sloeg mij de schrik om
't hart. Eerst wilde ik u alles bekennen,
maar toen kreeg ik zoon angst, dat ik dan
in de gevangenis zou komen.
En u hebt er ook niets van gemerkt, mijn
heer de baron. En toen ik hoorde dat u zoo
rijk was geworden en een mooi kasteel
hadt geërfd, dacht ik; Nu zullen mijn b e i-
d e kindertjes een goed leventje hebben.
Maar toeft u mij met uw kind wilde mee
nemen naar Eckartsberge, om er nog ver
der voor te zorgen, weigerde ik dat, want
ik schrikte er voor terug, dat ik 't zou moe
ten aanzien, dat u het venruilde kind voor
uw eigen kleine meisje hield, mijnheer de
baron.
En u hebt mij toen ook nog vijf duizend
mark gegeven, omdat ik het kind zoo goed
had opgepast. Nu had ik heel veel geld,
maar ik ben toch nooit weer zoo recht
vroolijk geweest. Mijn schuld en mijn zon
de waren mij altijd in de gedachte. En dus
heb ik alles opgeschreven, en ik zweer dat
het de waarheid is; Als ik voel dat mijn
laatste uur is gekomen, zal ik ook wel den
moed hebben om voor het gerecht alles te
bekennen. En nu kunt u doen zooals recht
is, mijnheer de baron. Het echte baronesje
is door senator Sundheim, in Hamburg, als
kind aangenomen, en Annie Martens
woont nu bij u, als uw dochter.
Ik smeek u om vergiffenis, mijnheer de
baron, en ook de beide kindertjes, die nu
zeker voorname dames zijn geworden, en
het geld dat ik zoo oneerlijk heb gekregen
zal voor arme weeskinderen worden ge
bruikt. God is mijn getuige dat ik niets
slechts heb willen doen, maar het is toch
zeker wel slecht geweest, en daar word ik
nu hard genoeg voor gestraft.
En dat is nu alles wat ik u te zeggen heb,
mijnheer de baron. Én ten slotte wil ik u
nog smeeken, om het kind toch niet te la
ten ontgelden wat ik heb gedaan. Zij kan
het immers niet helpen.
Dit is de zuivere waarheid, zoo waarlijk
helpe mij God, en hiermee teeken ik mij
met hoogachting,
Karoline Hartmann."
De baron ademde diep en bijna steu
nend, hij greep met een onderdrukten
kreet naar 't portret van Annie Sundheim,
en viel erover heen, op zijn schrijftafel.
Een geruimen tijd bleef hij zoo, als le
venloos, liggen. Eindelijk richtte hij zich
half op, en keek met een onbeschrij fel ij
ken blik naar de foto.
„Ja ja duizendmaal ja jij bent
mijn kind jij bent 't dat heb ik ge
voeld van 't eerste oogenblik af dat ik je
zag. De stem der natuur liet zich immers
zoo sterk in mij hooren. Dat is dus de
oplossing van het wonder! Ja jij
je bent mijn innig geliefd kind! het
evenbeeld van mijne Maria!"
Zijn gezicht was met tranen over
stroomd, en hij was geheel ontdaan door 't
geen hij had vernomen. De ontroering die
zich van hem had meester gemaakt was
zóó sterk, dat hij geen kracht had om op
te staan.
Lang zat hij zóó met 't portret van An
nie tegen zijn hart gedrukt. Zijn gedach
ten gingen naar 't verleden terug. Hoe
had hij zijn best gedaan, om het vreemde
kind, dat men hem als zijn dochtertje had
gegeven, lief te hebben, wat hadden ze
steeds koel naast elkaar voortgeleefd!
Maar wat was er een geheel ander gevoel
een warme stroom door zijn ziel ge
gaan, toen Annie Sundheim vóór hem
stond en hem met haar vriendelijken, ver
vrouwelijken glimlach aanzag. In Annie's
tegenwoordigheid gevoelde hij zich weer
gelukkig, na een reeks van sombere jaren.
En hij had het als een „wonder" be
schouwd, dat zij zoo sprekend op zij: h
ria geleek dat zij hem aanzag e va
ria's oogen; dat e sprak metI |lf
stem. wi
Onuitsprekelijk ontroerd, maar»
innig gelukkig, zag hij telkens vra
het allerliefste meisjesgelaat. Daan te,
hij het kleine medaillon er naast, et
beide portretten vol liefde aan.
„Dat is jouw kind, Maria, dal
mij tot troost aohtergelaten, maar!
gunstig lot heeft er mij tot nu
roofd," fluiserde hij.
Eindelijk legde hij de portretla
nadat hij er zijn lippen nog eensbj
drukt. Toen greep hij naar de officii
vestiging van datgene, wat hij zooen de
gelezen. Maar deze was eigenlijk
dig geweest, want Annie's verwon! ye
gelijkenis op zijn overleden vree
voor hem bewijs genoeg. Nu wist i
hij zijn echte dochter had gevondö
Maar 't was toch goed, dat hij
ciëele bevestiging bezat, want i
kon hij zijn dochter in haar rechte
stellen. Hij dacht in dat uur nauwj
haar, die tot nu toe voor zijn'
doorgegaan. Wat er met haar zon
ren, en wat hij voor haar zou fa di
was op dit oogenblik nog van gc
voor hem, Annie's toekomst gin
boven alles, 't Was vreemd: o
noemde hij haar „Annie". Hij ha<
der dezen naam lief gekregen,
hem toescheen, dat de naam JJ
niet bij haar behoorde.
'1?
Wordt t
va
la
