ORGAAN VOOR DE GEMEENTE VELSEN
Ho. 102
Woensdag 26 October 1927
12e Jaargang
Van den Wachttoren
Piaatselyk Nieuws
IJmuiden.
t/tijniïwuüs
mrujAüiaMdisn
Velsen
Driehuis
Ingezonden
IJMUIDER COURANT
losse nummers van de IJMUIDER
COURANT zijn a 5 cent steeds verkrijg
bar aan ons Bureau, Willemsplein 11; in
\\njewel's Boekhandel, hoek Fro gerstraat;
boekhandel P. F. C. Roelse, Kanaalstraat
boekhandel Arends, Oranjestraat; Boek
handel JRamp, De Rijpstraat, hoek Wil-
lim Barendszstraat; te IJmuiden-Oost bij
boekhandel J. W. Raadman, Trompstraat,
boekhandel Gelderman, hoek Lagersstraat
Ratelsstraat; Boekhandel F. v. d.
frijn, Kalverstraat; te Santpoort in den
boekhandel P. v. Meurs, Rijksstraatweg.
Belanghebbenden wordt medegedeeld,
Jat aanvraag-biljetten voor inschrijvings-
bewij'S van motorrijtuigen en aanhangwa-
ingevolge art. 37 van het motor- en
rijwielreglement voortaan ook verkrijg
baar zullen zijn aan het bureau van poli
tie der gemeente Velsen, te IJmuiden,
Willemsplein 1 (van 912 uur v.m. en 2-5
uur n.m. kamer administratie).
Een praatje over de laatste
V olkenbondsvergadering.
We zijn schrikkelijk degelijk, ernstig en
wetenschappelijk. Dat komt waarschijnlijk
door de vele examens, die wij doorstaan
hebben. Een krantenartikel maakt zoo den
indruk van een hoofdstuk uit een stand
aardwerk en een redevoering doet denken
aan een collegezaal en dikke boeken. Om
niet voor achterlijk gehouden te worden,
spreken we ook liefst boekentaal. Wij zijn
in onze gesprekken bijzonder productief
in vreemde expressies en we hebben het
over depressies, als het hard waait en
over het lage moreele peil der tegenwoor-
generatie, als we ons over een rekel
kwaad gemaakt hebben en over de bu
reaucratie en chaotische toestanden bij de
posterijen, als we een brief hebben laten
liggen en een standje krijgen, dat we hee-
lemaal niets van ons laten hooren.
En we vervelen ons of zijn vervelend
hij al de doorwrochte redevoeringen, die
we hooren en houden en het is ook een
klein kunstje, om door eenige vaktermen,
die we kennen, al zijn we vreemd in het
vak, een degelijken indruk maken. Dat
zijn echter allemaal kunsten en kuren. Wij
zijn niet zoo zwaarwichtig en saai, als we
ons voor doen. We mogen wel eens graag
luisteren naar een gezellig babbeltje over
de dingen van den dag. Men hoeft niet als
een professor in het internationaal recht
tot ons over den Volkenbond te redevoe
ren, we willen veel liever, dat men los en
leuk daarvan allerlei bijzonderheden ver
telt. Dat noemen we dan een causerie,
maar als we ons niet anders voordoen, dan
we zijn, spreken we van een prettig
praatje.
Dat heeft Mr. J, Limburg, een der Ne-
derlandsche afgevaardigden te Genève ge
houden over de laatste vergadering van
den Volkenbond. Wij spreken nu met op
zet niet van assemblee, omdat we Neder
landers en gewone menschen zijn.
Er waren een minister, een oud-minis
ter, een generaal en een oud-gouverneur-
generaal en dergelijke hoogheden onder
het gehoor van Mr. Limburg, maar hij trok
zich daar niets van aan en sprak er maar
huiselijk op lós.
De Volkenbond beteekent toch wel iets.
Mr. Limburg gaf daarvoor een heel een
voudig en populair bewijs. Er waren op
de laatste vergadering van den Volken
bond immers 20 ministers van verschillen
de landen en tal van andere invloedrijke
figuren. Die vindt men niet samen in een
oliekoekkraam of den Franschen Bazar.
Die komen alleen samen, waar wat te ver
hakstukken valt, waar dus belangrijke za
ken aan de orde zijn.
De heer en kwamen niét in opgewekte
stemming bijeen. Ze keken vrij bedenke
lijk. Wat goeds kan er uit Genève komen?
De voorbereidende conferenties liepen op
0,0 uit en de vlootconferentie van Coolidge
bracht minder dan niks. De economische
conferentie slaagde, maar de staten trok
ken zich van haar uitspraken niets aan. De
staten zijn als sommige kwasten al te be
leefd, Zij buigen maar voor elkaar en roe
pen: Na u! Na uzoodat er heelemaal
geen schot in komt, maar allen bij de deur
blijven staan, die tot wereldherstel en een
betere toekomst moet leiden.
Daarbij kwam nog, deelde Mr. Limburg
mee, dat het weer de eerste vijf dagen
slecht was: weer, om kribberig en verkou
den te maken. De stemmen klonken rauw
en heesch; er werd geproest en genies ge-
hoord in plaats van vredeski anken. Men
werkte algemeen met pastilles en zakdoe
ken. Maar de stemming monterde daarna
op met het weer. Een mensch is geen
hond. Die voelt zich. lekker bij een natte,
de mensch bij een droge neus. Waar mee
weer heel duidelijk blijkt, dat de mensch
geen hooger ontwikkeld dier is. De staats
lieden te Genève zeiden tot elkaar: Ik ben
weer een mensch bij gister vergeleken.
Toen kwam minister Beelaerts en werd de
heele zaak gezond. Die bracht de groote
beginselen van den Volkenbond, ontwa
pening, arbitrage en veiligheid weer op
den voorgrond.
Alleen Chamberlain keek zuur. Hij was
bang, dat door deze beginselen het groo
te Britsche rijk uiteengerafeld zou kunnen
worden. Rust die eenheid dan op oorlogs
gevaar? Het kanon is een slecht cement.
Maar Chamberlain was boos, dat het klei
ne Holland, zonder hem eerst eens te
raadplegen, zulke groote dingen aan de
orde stelde. Mr. Limburg wist te vertellen,
dat Chamberlain na de vergadering nog
wel een kwartier heftig gesticuleerend
met minister Beelaerts in een auto heeft
vertoefd. Het is verstandig, om in een
auto alleen armbewegingen te maken als
verkeersteekens en niet als gemoeds
uiting. We hoorden van een chauffeur en
zijn buur, die erg druk in gesprek raakten
en daarbij ieder op zijn beurt ook heftig
gesticuleerde. Dan stak er links een arm
en dan weer rechts een uit, zoodat een
auto, die wilde passeeren, niet wist, waar
aan zich te houden. Dit mopje vertelde
Mr, Limburg niet en hij zou zeker niet al
les voor zijn rekening nemen van hetgeen
we hierboven schreven, maar een prettig
praatje hield hij wel en de minister en
oud-minister en de generaal en oud-gou
verneur-generaal hadden er schik in en
luisterden, terwijl zij bij een dor betoog
alleen maar gedaan zouden hebben, als
ofHet hartelijk woord van dank aan
den spreker was daarom in dit geval ge
meend en verdiend ook, wat men niet al
tijd van het slotwoord kan zeggen. Wordt
den geachten spreker niet meermalen een
hartelijk tot weerziens toegeroepen, ter
wijl men eigenlijk meent: Dit 's eens, maar
nooit weer!
Het Pantserfort.
Bij ministeriëele beschikking is thans
bepaald, dat de garnizoenen IJmuiden en
Hoek van Holland op 14 December wor
den opgeheven. Zooals men zich herinne
ren 'zal, heeft ons blad reeds maanden ge
leden gemeld, dat dit zou geschieden.
R.K. Volksbond.
Heden, Woensdagavond, vergadert de
af deeling van den R.K. Volksbond in het
gebouw der R.K. Vereeniging aan de
Kerkstraat, terwijl de afd. IJmuiden-Oost
morgenavond vergadert-in het Patronaats
gebouw. Op beide vergaderingen zal wor
den besproken de fusie der afdeelingen
van den Volksbond in deze gemeente.
De IJmuider Volksstem.
De Gemengde Zangvereeniging De
IJmuider Volksstem en het kinderkoor De
Kleine Stem geven op Donderdag 10 No
vember een concert in Thalia.
Hulpschool.
Het bouwen van een verplaatsbare hou
ten hulpschool op een terrein naast de
openbare lagere school D is door B. en W.
opgedragen aan W. A. Sanders en H. Wit
te alhier voor f 6538.
Ongeval.
Zaterdagmorgen is de arbeider B. D., op
de terreinen van den sluisbouw van een
locomotief geslingerd. Dr. de Vries Ro
bles, die de eerste hulp verleende, consta
teerde een zeèr ernstige hersenschudding
benevens een lichte hoofdwonde. De man
is per ziekenauto naar de Mariastichting
te Haarlem overgebracht.
Zaterdag 29 October zal door de Afdeeling
„Kenneraerland" van den Kon, Ned, Bond van
Oud-Onderofficieren in de concertzaal ,,de Grif
fioen" te IJmuiden-Oost, aan hare leden en do
nateurs met hunne dames een feestavond worden
aangeboden.
JUBILEUM.
De heer P. J, de Mooy, hoofd van school D I
te IJmuiden-Oost, zal op 1 November a.s, zijn 25-
jarigen -onderwijzersloopbaan vieren. De heer de
altneeren en worden gesterkt door
Buisje 75ct. Bij Apoth en Drogisten.
685
Mooy begon zijn werk bij het onderwijs te Som-
melsdijk, was daarna in nog eenige Zuid-Holland-
sche plaatsen werkzaam, maar is nu al tal van
jaren hier werkzaam, eerst als onderwijzer aan
school D, terwijl hij voor twee jaar bij de split
sing van deze school tot hoofd van school D I be
noemd werd.
De heer de Mooy is wat men noemt een po
pulaire persoonlijkheid, wat hij dankt aan zijn op
gewekte natuur. Hij is een echte rondborstige
meester, die houdt van de kinderen en die ple
zier heeft in zijn ambt. Als men meesier en nu
ook het hoofd naar school ziel gaan of van
school ziet komen, veelal hangen er kinderen
aan zijn arm. En bij een Oranjeïeest of bij een
filmvoorstelling voor de kinderen, altijd is hij in
staat een lach op het gelaat der leerlingen te
tooveren. Iedereen mag hem graag en zoo zal 't
hem op 1 November zeker niet aan belangstelling
ontbreken,
CONCERT ARBEIDERS-MANDOLINECLUB.
Er was Zaterdagavond groote belangstelling
voor het eerste concert in dit seizoen van de
Arbeiders Mandolineclub Excelsior, directeur de
heer J. W. Raadman. De concertzaal Tivoli was
zoo vol, dat niet alle aanwezigen een goede
plaats vonden.
De voorzitter, de heer van Geyl, verheugde
zich in zijn openingswoord over deze groote be
langstelling en dat ondanks het slechte weer. Spr.
deelde mee, dat de violist Boris Lensky verhin
derd was, maar nu onze plaatsgenoot, de beken
de accordeon-virtuoos C, Zwanenburg zou optre
den, werd dit zeker op prijs gesteld. Verder
deelde de voorzitter mede, dat Excelsior groote
plannen heeft. In December zal de club haar 5-
jarig bestaan vieren en men wil dit doen op
waardige wijze. Op 7 December zal de feestelijke
herdenking van het lustrum plaats hebben, terwijl
op 20 December een kunstavond voor de dona
teurs zal worden gegeven. Dan heeft Excelsior
nu al besloten, dat zij met alle leden zal deelne
men aan het in 1929 in Leipzig te houden Inter
nationale Muziekfeest, Maar men wil niet zonder
vaandel naar de beroemde stad van-de'Messe en
daarom zijn steunbonnen verkocht, die nu ook in
de pauze zouden worden aangeboden.
De Mandolineclub opende daarop het concert
met den Marsch der arbeiders van Joh. B. Kok,
die pittig gespeeld werd. Vervolgens kregen we
een uitnemende vertolking van de „Ouverture
Appassionata" van Th, Henricchi, waarna „Ange
éploré" van Marie Maciseski gespeeld werd. Hét
laatstgenoemde opus was een fijn werkje, zoet
vloeiend en melodieus, dat buitengemeen bekoor
de. Excelsior heeft ons met haar spel zeer vol
daan, afgezien van enkele kleine vlekjes werd
een mooi samenspel gehoord, al is eenige verster
king der begeleidende instrumenten wel ge-
wenscht. Maar de club, die flink gegroeid en
waarvoor het podium van Tivoli haast te klein
is, mag er zijn.
Daarna trad de heer Zwanenburg op, die vier
nummers achtereen ten beste gaf, op de viool be
geleid door zijn dochter. Na een flinke marsch
kregen we eerst een aardige serenade „Geluk
kige uren" van H. v. Planter te hooren. Het
succes van beiden steeg met ieder nummer, na
dat het zeer mèlodieuse „La Madonna" van S. J.
Sweet met het telkens weerkeerende fijne mo
tief schitterend was vertolkt, werd het applaus
zeer geestdriftig, maar een donderend applaus
brak los na de vertolking van de opgewekte
ouverture „Mignonette" van J. Bouman. Zelfs
wie niet van accordeonmuziek houdt, zal het
spel van den heer Zwanenburg op zijn instru
ment moeten bewonderen. Subliem en rijk aan
nuanceering is de voordracht en dan speelt hij
alles uit het hoofd en vlekkeloos mooi. Zijn doch
ter begeleidde hem uitnemend.
Het publiek is met de verwisseling van solist
zeker niet teleurgesteld geweest. Integendeel, hel
was opgetogen. Mej, Zwanenburg werden bloemen
vereerd.
In de pauze had het bestuur eenige attracties,
die insloegen.
Na de pauze was het publiek zoo mogelijk nog
meer enthousiast. De heer Zwanenburg had met
de Lichte Cavaleriemarsch van F. v. -Suppé en
„Der Calif von Bagdad" van Boildieu een uit
bundig succes en niet minder Excelsior, dat een
walsmotief uit een van Offenbach's Opera's en
„Standchen" van Fr. Schubert prachtig vertolkte
en dat dezen prachtig geslaagden avond met „De
Internationale" van Th. H. Polman besloot.
De logger Nederland II.
Zaterdagmiddag is de in de Buitenha
ven gezonken logger Nederland II KW.
165 gelicht geworden. Het was niet de bok
van de Amst. Droogdok Mij., maar van de
WITTE KRUIS.
lederen Donderdagmiddag van 2.30 tot 3 uur
stelt de Vereeniging het Witte Kruis, in het
consultatiebureau van de T. B. C.-Vereeniging
Briniostraat te IJmuiden-Oost moeders gratis in
de gelegenheid raad te vragen omtrent de voeding
aan haar zuigelingen. Het advies wordt gegeven
door den Consulent, Dr. Hanneman.
Voor kraamverzorging, welke ook door boven
genoemde Vereeniging wordt uitgeoefend, wende
men zich tot het bestuurslid der Vereeniging,
Mevrouw Suwerink. Trompstraat 72 te IJmuiden-
Oost. Tarief naar draagkracht f 5I 15.
fa. Verschure en Co. te Amsterdam, die
met behulp van een kleinere bok den log
ger omhoog gebracht heeft.
Het heeft vele uren werken gekost, al
eer de bokken zoo ver waren, dat zij het
schip goed in de kettingen vast hadden en
het lichten kon beginnen.
Het was een interessant werk, In den
beginne waren niet minder dan 7 sleep-
booten waarbij 2 van het bureau Wijs
muller in de weer, om te assisteeren.
De groote kraan, die over een krachtige
stoomwinch beschikt, trok het voorschip
vrij snel en gemakkelijk naar boven, maar
moest telkens even wachten, totdat de
kleine bok, die slechts over „elleboog-
stoom" beschikken kan en derhalve lang
zaam trok, het achterschip gelijk gebracht
had.
Om 1 uur 's middags was het grootste
gedeelte boven water, doch het duurde
nog eenigen tijd, voor de boorden van het
schip de oppervlakte bereikten.
Tijdens het lichtingswerk moesten de
voorbijvarende schepen langzaam stoo-
men, met het oog op den golfslag. Gere
geld was het noodig, dat de scheepsboo-
ten met een reeks korte stooten op de
stoomfluit waarschuwden, vooral wanneer
de typische Engelsohe haringscheepjes na
derden, de „Koppeltjes" met hun krachti
ge machines en een ordentelijke snelheid,
de haven kwam binnenvallen, een gewel
dige golf achter zich aansleepend.
De havenmeester woonde het geheele
lichtingswerk bij.
Het schip werd in den namiddag naar
de haringhaven gebracht en is Maandag
morgen in het dok geplaatst.
Het lijk van den verdronken kok D.
Klok is Vrijdag naar Katwijk overge
bracht en aldaar Maandag onder veel be
langstelling ter aarde besteld.
POSTKANTOOR TE IJMUIDEN.
Lijst van onbestelbare en door geadres
seerde geweigerde brieven en briefkaarten,
van welke de afzenders onbekend zijn.
Terugontvangen in de 1ste helft der
maand October 1927.
Brieven Binnenland.
1. Centraal Bureau Rijvaardigheid, Haag
v2. Evenhuis, M„ Amsterdam.
3. Helwerda, D., Groningen.
4. Vorsellen, van Annie, Herveld
Briefkaarten Binnenland.
5. Bos, W., Alkmaar
6. Hendriks Gerritsen, J., Amsterdam
7. Koek, P., Katwijk aan Zee
8. Zonder adres.
9. Hartog, Willem, zonder adres
Brieven Buitenland.
10. Kursus, Oslo
Een redding.
Donderdagavond reden twee ongeveer
16-jarige meisjes, P. en de R. op hun rij
wiel in den Koningsweg. Door onbeken
den oorzaak raakten beiden van den weg
af en in een diepe sloot, waaruit zij, daar
hun rijwielen hen hinderden, zich zelf niet
konden redden.
Gelukkig passeerde de heer S., wonende
aan den Schulpweg, wien het niet zonder
moeite gelukte de meisjes weer op het
droge te krijgen evenals hun rijwielen, die
evenwel flink gehavend waren.
De meisjes kwamen er met een nat pak
en den schrik af.
Fabrieksarbeiders.
Door het Hoofdbestuur van de Ned. Ver.
van Fabrieksarbeiders, wordt, in verband
met het twintig-jarig bestaan van den
Bond, aan de verschillende afdeelingen
een feestavond aangeboden.
Voor Velsen is deze avond vastgesteld
op Zondag 6 November, terwijl er 's mid
dags een kinderfeest plaats heeft. Buiten
het vertoonen van een film, waarvoor zeer
waarschijnlijk „Oorlog aan den Oorlog'
wordt uitgekozen, wordt er een tombola
georganiseerd, terwijl een der hoofdbe
stuurders als feestredenaar zal optreden,
Kenn.
Zaterdagavond j.l. heeft de gvmnasliekver-
eeniging „Vlug en Lenig" van het K, N. H. S, een
uitvoering gegeven in Hotel De Prins.
Heel wat publiek heeft door hare opkomst een
bewijs van belangstelling gegeven.
Ruim 8 uur marcheerde de Vereeniging met de
vlag voorop door het middenpad der zaal naar
het podium, om zich daar onder het uitvoeren
eener marschoefening op te stellen.
Alle leden staken den linkerarm omhoog en de
vlagdraagster bracht het saluut.
De Voorzitter der Vereeniging hield een toe
spraak, waarin hij onder meer meedeelde, dat er
een nieuw bestuur gekozen was, welks namen
werden genoemd. Hierna trad een der leden naar
voren om onder een hartelijke toespraak een
tweetal bloemstukken te overhandigen aan den
Directeur, den heer Onstenk, als een klein be
wijs van dankbaarheid voor de belangelooze lei
ding gedurende de drie jaren van hel bestaan
der Vereeniging.
De Directeur, antwoordende op deze aardige
hulde, dankte niet alleen voor de mooie bloe
men, maar zeide ook verheugd te zijn over de
flinke opkomst op deze uitvoering, een bewijs,
dat de belangstelling voor dezen nuttigen tak
van sport toeneemt.
Spr. hoopte, dal een sterke toename van het
aantal werkende leden en donateurs in de naaste
toekomst de toenemende belangstelling zou be
wijzen.
Hierna volgde de uitvoering, die een veertien
tal nummers telde en bewees, dat en de leden en
de directeur geen inspanning ontzien hadden, om
iets goeds tot stand te brengen.
De heer Onstenk kan met genoegen op dezen
avond terugzien, en het herhaaldelijk applaus be
wees den leerlingen, dat hunne verrichtingen zeer
naar genoegen waren.
De heeren gaven bij de uitvoering hunner loe
ren aan boogbrug en hoogrek en bij hun paard-
springen bewijzen van groote bekwaamheid, maar
heel lief was ook hetgeen de meisjes en de da
mes lieten zien.
De standen en het tableau aan het slot lokten
een luid en langdurig applaus uit.
Zooals we reeds zeiden, de heer Onstenk heeft
met zijn uitvoering succes gehad.
Een collecte, die tijdens de pauze gehouden
werd ten bate der kas, bracht 11 gulden drie en
dertig en een halven cent op.
Namens het Dagelijksch Bestuur der
Vereeniging voor Facultatieve Lijkver
branding, gevestigd te 's Gravenhage, werd
na onderhandsche aanbesteding aan de
N.V. Technische Maatschappij P. J. F. van
Oeffel te Haarlem opgedragen de centrale
verwarming in het Crematorium te Wes-
terveld.
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.
Mijnheer de Redacteur!
Gaarne zag ik onderstaand in Uw blad opge
nomen, waarvoor bij voorbaat dank.
Er bestaat volgens mij een verordening, dat
het personeel van onze ponten aan chauffeurs
kan verbieden om gedurende den overtocht hun
motor te laten loopen. Op zichzelf is dit echter
niet zoo gevaarlijk, tenminste als de chauffeur
op zijn plaats achter het stuur blijft zitten, doch
het gevaar wordt zeer groot, wanneer hij zich
van zijn plaats verwijdert. Dit laatste komt veel
voor bij de bestuurders der autobussen, die ge
durende den tocht geld gaan innen en er zijn er
zelfs die de wagen uitstappen en op eenigen af
stand hun onmisbaar cigaretje gaan rooken, ter
wijl de motor rustig of onrustig doorronkt.
Het groote gevaar bestaat hierin, dat bij afwe
zigheid een der passagiers opstaat om uit te
stappen, of naar voren komt om iets te vragen
en dan onbewust aan een der handels der ver
snellingsbak drukt en de wagen zich plotseling
in beweging zet, b.v. op de z.g. eerste versnel
ling en alles wat in zijn weg staat het water in
drukt en zelf ook in het water terecht kan ko
men.
De ongelukken zijn dan mijns inziens niet te
overzien en zou ik aan bevoegde autoriteiten
willen verzoeken (de politie heeft, meen ik op de
ponten niets te zeggen) hieraan hun aandacht te
schenken en het niet gaat als zooveel dingen:
„Als het kalf enz.".
Met dankzegging,
Luyting, Velsen-Noord.
HET NEDERLANDSCHE ROODE KRUIS.
29 OCTOBER A.S. VLAGGETJESDAG!
STICHTING VAN HET ROODE KRUIS.
Henri Dunant, Burger van Genève, hielp in de
dagen van 25—29 Juni 1859, op het slagveld van
Solferino, zooveel hij kon om het lijden van de
vele gewonden te verzachten.
Diep onder den indruk van de daar aan
schouwde ellende, schreef hij zijn boekje „Un
Souvenir de Solferino dat in alle talen ver
taald, in de geheele beschaafde wereld een kreet
van afgrijzen deed opgaan. Enkele citaten uit dit
boekje mogen hieronder volgen:
„Door hitte, stof, gebrek aan water en verzor
ging zijn de wonden kwaadaardig en uiterst ge
voelig geworden. Walgelijke uitdampingen ver
pesten de lucht, trots alle inspanning de tot laza
ret dienende plaatsen zindelijk te houden,
Daar onophoudelijk elk kwartier nieuwe la
dingen gewonden te Castiglione binnenkomen,
wordt het gemis aan artsen, verplegers en hel
pers steeds pijnlijker
Een oude sergeant, met heel wat strepen op
de mouw, zei telkens diep bedroefd: „Was ik
eerder verzorgd, dan was ik blijven leven, nu
zal ik vanavond dood zijn."
's Avonds was hij dood, „Ach, schrijft U toch
aan mijn vader, meneer, dat hij moeder troosten
zal", zei me een 20-jarig soldaat, de oogen vol
tranen. Ik noteerde het adres van zijn ouders.
Kort daarna was hij niet meer. Het eenig taal of
teelcen, dat die ouders van hun eenigsten zoon
vernamen, was het bericht, dat ik hun zond.
Bekwame verplegers, door hun vereenigingen
met goedvinden der regeering afgezonden en be
schermd krachtens een tractaat hadden veel lij
den kunnen voorkomen, veel leed kunnen ver
zachten."
Met de verschijning van dit boekje werd de be
slissende stoot gegeven tot de oprichting van het
Roode Kruis, bij het Verdrag van 22 Augustus
1864, waartoe alle beschaafde staten zijn toege
treden.
29 OCTOBER A.S. VLAGGETJESDAG!
STEUNT ONS VREDESWERK!
Geeft U op als lid Julianakade 47 - TeleL 275»
