Leer om Leer
III
M.J. ROL VINK
N.V. Drukkerij Sinjewel,
LANDHUISBOUW
Willem van Heijst
Driehuis-Westervsld
NATIONALE
BANKVEREENIGING
Mooi en goedkoop wonen,
Amsterdamsche Vleeschhouwerij
Prijsnoteering.
Aannemer Yelserduinweg 168
een overzicht van de tijdstippen,
Spoorwegbruggen bij Velsen en Zaandam
pip** Dienstregeling der Nederl.
Spoorwegen Ijmuiden-Amsterdam
Kapitaal 110.000.000 Reserve f 2.600.000
P. BLEEKER, Makelaar,
ft
ft
Neptunusstraat 30,
W. Barendszstraat 26,
Zeeweg 122,
Breestraat 154.
RUNDVLEESCH.
Qehakt
50
3 p. 125
Soepvleesch
50
3 p. 125
Dooit, lappen
50
3 p. 125
Magere
55
3 p. 150
Ribiappen
65
3 p. 180
Rosbief
65
3 p. 180
Rollade
65
3 p. 180
Vet
60
3 p. 180
Biefsluk
per
pond 90
VARKENSVLEEECH.
Lappen
Carbonade
Fricandeau
per pond 70
7"
75
KALFSVLEBSCH.
Lappen
Qehakt
Fricandeau
Rookworat
IJMUIDEN—OOST.
Bouw van Landhuizen, Woon- en Winkelhuizen,
Burgerwoonhuizen enz.
Maken van Plannen en Bestekken, Onderhoudswerk
Steeds Burgerwoonhuizen TE KOOP EN TE HUUR
Aan ons kantoor weder verkrijgbaar
waarop de
voor hat Scheepvaartverkeer geopend zijn, en de
en omgekeerd.
Alles gedrukt op 'n eenvoudig, practisch kaartje.
WiLLEMSPLEIN IJMUIDEN,
Halte Zeeweg.
Solide gebouwde Landhuizen.
Prijzen f 5100— tot 7500.—
Ruime hypotheek beichlkbaar
Afbeelding gratia.
KANAALSTRAAT 74
Kantoor ta IJmnld.n Kanaalstraat 74
Belast ztch niet den aan- en verkoop van effecten en de
verzilvering van coupons.
Neemt gelden deposito en in rekening-courant.
Verstrekt credieten tegen zakelijke of persoonlijke zeker
heid.
Verhuurt safe-loketten in haar brand- en inbraakvrije
Huisinrichting tegen matige vergoeding.
Bezorgt alle assurantiezaken.
lil het bosch, MIDDENSTANDSWONINOEN TE HUUR, staande
ia het VELSERDUIN. Te bevragen bij
llmuiden-Oost.
(THE JACOBSLADDER).
I UIT HET ENGELSCH
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM
Vertaling van Mevr. M. J. LandréTollenaar.
39
Waarschijnlijk dacht u, dat het wel
eens amusant kon wezen om op zoo'n
plannetje in te gaan", ging ze voort, .of
schoon u natuurlijk onmiddellijk het doel
van het briefje begreept. Wel, wat mij be
treft bestaat er geen plannetje. Mijn moe
der heeft het briefje gedicteerd en ik heb
het geschreven. Ik ben geen oogenblik van
plan geweest om u een penning van het
geld terug te geven trouwens, het zou
lastig gaan; voor zoover ik weet, is het ge-
heele bedrag al verdwenen. Maar als u 't
liever wilt, kunt u me nog altijd beschou
wen als de ingénue met een geweten, die
gerustgesteld moet worden, omdat ze 't
geld zoo graag houden wil. Dat was de rol
die mijn moeder me toebedeeld had".
Jacob begon te lachen.
„Gelukkig voor u, dat u gevoel voor
humor hebt, net als uw broer", zeide hij.
„Ja, maar de hemel mag weten van wie
we dat geërfd hebben", antwoordde ze,
terwijl ze quasi-wanhopend haar oogen
ten hemel sloeg. „Neem nu bijvoorbeeld
het plan van moeder: van vandaag af wan
delen Lady Mary en Mr. Jacob Pratt el-
ken morgen in Kensington Gardens. Na
verloop van eenige dagen, hoe eerder hoe
beter, wordt het discours zoo interessant,
dat ze vergeten op hun tijd te passen. La
dy Mary is te laat voor den lunch. Mr. Ja
cob Pratt neemt haar mee naar een restau
rant, Compromitteerende situatie numero
één. Door de ongeoorloofde situatie
springt Lady Mary dusdanig uit den band
dat ze Mr. Jacob Pratt een zachten wenk
geeft natuurlijk merkt Mr. Pratt er
niets van, dat 't initiatief van zijn dame
uitgaat dat hij van de gelegenheid ge
bruik moet maken, om haar over te halen
om met hem te gaan dineeren, en na af
loop daarvan samen naar een schouwburg
te gaan. Natuurlijk stemt Lady Mary toe
en natuurlijk worden ze gezien. Clou: Moe
der vraagt wat uw plannen ten opzichte
van mij zijn. En 't slot, Lady Mary, doör
wier toedoen de geheele familie tot het
einde hunner dagen, zich weer in weelde
kan baden".
Jacob lachte tranen.
„U schijnt er niet bepaald veel voor te
voelen?"
„Neen, niets", antwoordde ze vrijmoe
dig. „Ik vind u heel aardig als u lacht,
lachen' uw oogen zoo leuk mee en u heeft
een prettigen mond. Maar als u de
waarheid weten wil, ik houd van iemand
anders, en ik hoop heel gauw met hem te
trouwen. Voor mij is hij gefortuneerd ge
noeg, maar de familie zal wel teleurge
steld zijn'1.
Jacob zuchtte.
„Ik verkeer zoo wat in eenzelfde positie",
vertrouwde hij haar toe. „Met die uitzon
dering dat het meisje, van wie ik houd,
niets met me te maken wil hebben".
Op dat oogenblik werd hun gesprek on
derbroken door het plotselinge verschijnen
van twee schattige kleine kinderen, die
hun kinderjuffrouw in den steek gelaten
hadden om op Lady Mary toe te rennen.
Jacob bleef vastgenageld aan den grond
staan en keek de kinderjuffrouw aan. En
de kinderjuffrouw keek hem aan.
„Miss Bultiwell!" bracht hij er eindelijk
met moeite uit.
„Jacob Pratt
Lady Mary keek op,
„O, kent u Miss Bultiwell, Mr. Pratt?"
,,'t Meisje, over wie ik 't zooeven bad",
zeide Jacob zachtjes.
Lady Mary nam haar neefje en nichtje
bij de hand,
„Ik mag de kinderen zeker wel even
hebben. Miss Bultiwell?'1 vroeg ze vrien
delijk. „Dan kunt u in dien tusschentijd
de kennismaking met Mr. Pratt weer eens
vernieuwen".
De uitdrukking op 't gezicht van Miss
Sybil Bultiwell was niet bepaald vriende
lijk te noemen. Maar daar ze begreep, dat
het de verstandigste manier was om de
situatie te nemen zooals ze was, liep ze
met Jacob verder.
„Ik ben heel blij, dat ik u weer ontmoet
heb, Miss Bultiwell," begon hij.
't Spijt me, maar ik kan niet hetzelfde
zeggen'', was het korte antwoord.
„Heeft u een behoorlijke, geldige reden",
vroeg hij, tot wanhoop gebracht, „waarom
u me niet als een gewone, goede kennis
kunt behandelen".
„Dat kan best zijn. Maar toevallig voe
len we er geen van tweeën iets voor", ver
zekerde hij haar. „Lady Mary heeft me
zoo juist verteld, dat ze in stilte met
iemand verloofd is en ik heb haar een der
gelijke bekentenis gedaan",
„Ja!"
„En die is?"
„Die weet u even goed als ik."
„Verdraaid als ik het weet''.
Rustig keek ze hem aan, blijkbaar was
ze door zijn uitval in 't minst niet belee-
digd.
„Hoe komt het, dat u op dit uur van
den dag met Lady Mary in Kensington
Gardens wandelt?" vroeg ze.
,,'n Plannetje van haar moeder", legde
Jacob haar uit. „Onze schuld is het niet!"
Nadenkend keek ze hem aan.
„Waarschijnlijk zouden ze graag willen,
dat u met Lady Mary trouwde. Dan is de
familie er weer meteen bovenop!"
„Bent u dan ook in stilte verloofd?"
„Neen, dat niet, maar ik houd wel van
iemand".
„Wie is die iemand? Ik misschien?*'
„Ja!"
„Maar waar is uw gezond verstand
toch Mr. Pratt,'' zeide ze koel ge
ringschattend. „U doet niets anders dan
over uw gevoelens voor mij spreken, ter
wijl u weet, dat ik u niet uit kan staan.
Wat denkt u daar nu mee te bereiken?
Daar is toch iets onzinnigs in."
„Och, liefde is heelemaal iets onzinnigs,"
steunde Jacob.
„Kom," zeide Sybil, terwijl ze onwille
keurig iets sneller ging toopen, „als we
toch praten moeten, laten we het dan over
iets anders hebben. Hoe gaat het met uw
millioenen? Geniet u er goed van?''
„Neen, heelemaal niet?"
„Waarom niet?"
„Omdat ik me zoo eenzaam voel als 't
maar kan,"
„Arme stakker", spotte ze.
Op dat oogenblik kwam Lady Mary
met de twee kinderen terug.
„Ik moet nu weg", zeide ze. „Wilt u
me misschien even naar den uitgang bren
gen, Mr. Pratt? Dag, miss Bultiwell. Ik
maak u mijn compliment over de kinde
!C
ren. Ze zijn er honderd procent op voo fj
uitgegaan, sinds u bij ze bent."
„Au revoir, Miss Bultiwell," zeide Ji
cob moedig. 1
Juist boog Lady Mary zich voorovf
naar haar neefje en nichtje, die nog een
goedendag gezoend wilden worden, M
oogen, die fonkelden van drift keek Sj i,.
bil hem aan.
„Het kost me mijn betrekking, als
hier terug durft komen", dreigde ze. „Al 5
u me dat levert, spreek ik geen wool
meer tegen u, zoo lang ik leef!"
„Goed, dan niet", antwoordde hij mi ia
een tikje bravoure.
„Ik vind haar heel aardig", zeide Laf Ier
Mary, toen ze bij den uitgang nog e« Üd
stonden te praten. „Waarom wil ze nie
van u weten?"
„Dat is niet zoo een, twee, drie
teld!" zuchtte Jacob,
Enfin, misschien hebben we Dondert
avond meer resultaat," ging ze half
zichzelf voort, „Dag Mr, Pratt. Ik
tegen moeder zeggen, dat we uitstekt
samen kunnen opschieten. En dan zie
u dus weer Donderdagavond om a'
uur?"
De groote zitkamer van Dedchesi >r<]
House was in haar soort werkelijk h{ f
mooi. Alleen was 't jammer dat er
eenigszins bedompte museum-acM|^e
lucht hing, alsof de tinnen overtre
pas een paar uur geleden van de meuk
gehaald waren en de tijd te kort was
weest, om de kamer behoorlijk te lucht'1 f
Wordt vervolgd
