RET NIEUWE DACBLAD
'MAANDAG 2 NOVEMBER 1931
Voor den Politierechter.
EEN, TWEE, DRIE,
KLAVERAAS.
't Was een variatie op het spel. waar zeker
Soort Amsterdammers en niet bepaald de
roem der natie, den boer mee opgaan om op
winst beluste lieden en die zijn er vele
geld uit den zak te kloppen. Het werd niet
met kaarten gespeeld en het heette ook geen
een, twee, drie klaveraas; voor de uitvoering
behoefde men slechts drie halve notedoppen
en een klein balletje; men zou het dus het
notedoppenspel kunnen noemen, schoon de
naam weinig zeggend is voor den aard van
het spel. 't Was in wezen het echte, gerenom
meerde een, twee, drie klaveraas, maar ik
vermoed, dat het een ander uiterlijk heeft
gekregen, omdat de menschen al zoo dikwijls
gelezen hebben, dat hun geldbegeerige mede
burgers slachtoffers van kaartspelen zijn ge
worden en dus min of meer wantrouwend den
man bezien, die speelkaarten uit den zak
haalt. Zoo drie notedoppen en een knikkertje,
dat wekt geen argwaan, doet je denken aan
een gezelschapspelletje. Wat men er mee
doet? Wel, het bolletje wordt onder een der
halve notedoppen verborgen en de beide an
dere doppen worden daarnaast gelegd met
den bollen kant boven. Nu scharrelt de on
dernemer de doppen door elkaar
en dan moet je zeggen onder welke dop het
balletje ligt; als je het raadt, krijg je vijf
gulden; raad je mis, dan verspeel je die, of
een ander overeengekomen bedrag.
Het scheen, dat onze speler, die heden te
rechtstond, het den Zaandammers al heel
moeilijk had gemaakt om te winnen, want de
veldwachter had wel drie doppen in beslag
kunnen nemen, maar een balletje was onder
geen van drie. Met zekere verontwaardiging
protesteerde onze vriend tegen de verdacht
making van bedrog; hij zei, dat het balletje
er wel was geweest en beweerde, dat zijn spel
geen hazardspel was, maar behendigheids
spel. Nu, van zijn kant was het zeker behen
digheid, maar daar komt het niet op aan; 't
is "de vraag of er behendigheid van de mede
spelers aan te.pas komt en dat is niet het ge
val, want juist door zijn behendigheid wordt
het voor de omstanders een greep in de lucht
en dus klaar toeval, als ze het raden.
Wat het spel met de justitie betreft, wordt
het voor die Amsterdamsche kooplieden
zooals ze zich graag noemen, steeds minder
een hazardspel, maar ze kunnen verzekerd
zijn van een prijs en ditmaal werd zelfs de
hoogste prijs, 6 maanden, getrokken.
DER HAUPTMANN VON KöPENICK.
Ik geloof niet, dat er voor den burgemees
ter van Beverwijk veel gevaar bestaan heeft,
dat hij gevankelijk zou worden weggevoerd
en de gemeentekas geleegd; trouwens in
dezen tijd is 't zeer de vraag of je nog ergens
een gemeentekas zou vinden, die allang niet
leeg was, zoodat het uit dien hoofde ieder
sterk wordt ontraden den ouden Voigt te
imiteeren.
't Zij dan ook verre van mij het jonge-
mensch, dat heden terechtstond, omdat hij
in een luitenantspakje had geloopen. van
slechte voornemens te verdenken en ik ge
loof graag, dat hij zich een luitenantspakje
had aangeschaft om daarin gekleed de illusie
te hebben, dat hij het tot luitenant had ge
bracht, terwijl zijn schitterende militaire
loopbaan reeds bij korporaal was geëindigd
vanwege de vele dagen provoost. Of de wacht
meester der marechaussee, die eerst voor den
luitenant in de houding had gestaan en toen
plots van houding was veranderd, omdat hij
zag, dat de sterren op de kraag niet die eens
lreuschen luitenants waren, of die wacht
meester misschien gelijk had in zijn veron
derstelling, dat het mooie pakje moest dienen
om de Beverwijksche meisjes het hoofd op
hol te brengen, laat ik in 't midden, de jonge
ling glimlachte bij die veronderstelling; de
rechter glimlachte eveneens, maar dat was
alleen maar om uit te drukken, gelijk te Am
sterdam aan de poort van 't Spinhuis stond;
i
Vrees niet, ik wreek geen kwaad, maar
dwing tot goed:
Straf is mijn hand, maar lieflijk mijn
gemoed.
En de straffe hand gaf 30 boete.
VREEMDE KLANKEN.
't Was geen belangrijke zaak, die veel leden
van de rechterlijke macht op het podium en
de klerken van de'griffie achter de balie trok
't was een eenvoudig diefstalletje, waar een
man een portemonnaie van een keukentafel
had gepikt, om die gauw weg te smijten, toen
de bestolene hem naliep. Dat zou al die be
langstelling niet hebben gewekt, als dis man
geen Chinees was'geweest en voor wien dus
een andere Chinees, die wat Hollandsch
sprak, noodig was om de verschillende ver
klaringen om te zetten. En we luisterden met
veel plezier naar de vele au's en ïngs cn ungs,
die over de groene tafel werden gestrooid. De
tolk mocht zeer zeker wel een betrouwbaar
man zijn, want die twee hadden ons levend
kunnen verkoopen.
Verdachte ontkende: hij had de portemon
naie op straat bij de deur gevonden; voorts
scheen hij niet ongeneigd tot marchandee-
ren, wat de strafmaat betreft, wat volstrekt
overbodig was, want zoowel de Officier als
de rechter waren den Chinees welgezind,
omdat hij zich in het vreemde land, waar
niemand hem verstond en waar je geen por
temonnaie mag vinden, niet thuis gevoelde en
dat zal dan ook wel de reden zijn geweest, dat
hij het huis van de juffrouw voor het zijne
had aangezien. Hij kwam er met 5 weken af
met aftrek van voorarrest. Wellicht is dit een
vingerwijzing voor Hollanders, die portemon-
naies willen stelen, om dit niet hier te doen,
maar in een land, waar ze je niet verstaan
BINNENLAND
BELASTINGVERHOOGING
AMSTERDAM.
TE
In de Memorie van Antwoord op het Ver
slag over de begrooting 1932 zeggen B. en W.
van Amsterdam, dat de credietwaardigheid
van Amsterdam ongeschokt is. Er is een be
leid van hooge soliditeit gevoerd, ook wat
leeningen betreft. Wegens de hooge crisis
uitgaven zal echter een crisisfonds worden
ingesteld, waarvan de inkomsten o.a. verkre
gen worden door verschillende nieuwe belas
tingen, waaronder een belasting op de brand
verzekering van onroerende goederen, weder
invoering van de zakelijke belasting op het
bedrijf, behalve voor bedrijven, die geen
winst maakten, verhooging der opcenten op
de personeele belasting met 1/5, niet af
schaffen van het bruggeld, herziening der
hondenbelasting, verhooging van het straat
geld met 1/3. Door vermindering van uitga
ven op vastgestelde begrootingsposten wil
men 500.000 bezuinigen. Andere bezuini
gingen, vooral op subsidies, zullen worden
overwogen. Herinnerd wordt aan een gegeven
belofte om de loonen en salarissen niet te
verlagen. Het Vreemdelingenverkeer zal
krachtig bevorderd worden.
ROTTERDAM ZAL GEHOLPEN
WORDEN.
NADERE BEZUINIGINGEN OP DE
BEGROOTING?
Leest U reeds een ochtendblad?
Neem er dan
HET NIEUWE DAGBLAD
als avondblad bij.
VERDUISTERD BEDRAG IN DEN
BOSCH NOG NIET BEKEND.
DE CURATOR GENOOT HET VOLSTE
VERTROUWEN.
De Tel. verneemt nog uit Den Bosch, dat de
arrestatie van den derden curator in het fail
lissement der Hanze Bank .en diens verhoor
voer den rechter-commissaris nog niet het
resultaat gehad- hebben dat met zekerheid
kan worden vastgesteld hoe groot het bedrag
is van de fondsen, die verduisterd zijn. Ge
schat wordt, dat een half percent van het
nog aanwezige kapitaal verloren is. De gear
resteerde genoot het volste vertrouwen van
zijn mede-curatoren, te meer daar hij in den
oorlogstijd chef was van het Rijksdistributie
kantoor. Nimmer was er toen eenige aan
merking op zijn beheer gemaakt.
Het onderzoek zal moeten uitwijzen hoe hij
zijn verduisteringen heeft gepleegd, aange
zien hij de desbetreffende boeken heeft me
degenomen van het kantoor en deze nog te
rug moeten komen.
HET POKKENGEVAL TE
BEETSTERZWAAG.
EENIGE FAMILIES IN QUARANTAINE.
Tot heden werden te Beetsterzwaag wegens
het voorkomen van een geval van pokken
op het buitengoed „Lauswoit" van de familie
BierumaOosting 450 vaccinaties verricht.
Verscheidene families te Beesterzwaag en
Leeuwarden, die met den patiënt in aanra
king zijn geweest, zijn te Leeuwarden in
quarantaine gesteld. Hieronder bevinden
zich eenige leden van de rechtbank te
Leeuwarden, waardoor de toch al drukke
werkzaamheden bij de rechtbank zich op-
hoopen. De stukken, die de heeren onder
hun berusting hebben gehad, moeten alle
worden ontsmet.
Het verloop van de ziekte bij de patiënt is
gunstig, hetgeen wordt toegeschreven aan het
feit, dat hij zich twee jaar geleden heeft
laten inenten tegen alastrim.
Eerst in den loop van de volgende week
zal blijken of nog anderen besmet zijn
HET WEGENPLAN NIET INGE
STELD OP DE TOEKOMST?
1 Iri de kringen van den Rijkswaterstaat is
men echter blijkens verschillende uitlatin
gen van oordeel, dat aan die wegen nog
geen behoefte bestaat. Het gevolg zou kun
nen zijn, dat het ge!d er later niet meer is.
De wegen worden over het algemeen voor
autowegen te breed ontworpen 43 M.), ter
wijl 2025 M. daarvoor voldoende geacht
wordt, en 1516 12 M. voor de viaductwe
gen. Men stelle het beginsel, dat autosnelwe
gen er komen, vast en traceere ze op het
plan.
Een enkele verkeerswege zal reeds dade
lijk moeten worden aangelegd.
Aangedrongen wordt op een nader in stu
die nemen van deze zaak. Men deinze niet
terug voor de reeds aan het plan ten koste
gelegde moeite, noch voor de eventueele ver
traging. Deze behoeft inderdaad niet zoo
groot te zijn. De hoop wordt uitgesproken,
dat de Tweede Kamer bij de behandeling
van de begrooting van het Wegenfonds 1932
deze geheel terug moge wijzen, en den stoot
geven voor een nader onderzoek, voor een-
meer op de toekomstige behoeften berekend
wegenplan.
Als een voorbeeld wordt genoemd de ver
binding AmsterdamDen Haag.
Gecritiseerd wordt dat deze weg van den
Zuidoost hoek van de Haarlemmermeer om
buigt naar Sassenheim, en niet doorloopt
beoosten Leiden naar Den Haag. Indien de
weg over Sassenheim in de toekomst onvol
doende wordt, zijn de kosten van het ge
deelte Zuid-oost hoek Haarlemmermeer
Sassenheim nutteloos besteed. Volstaan zou
bovendien kunnen worden met een wegpro-
fiel van 25 M. in plaats van 43 M.. waardoor
slechts 86 H.A. instede van 128 in dien
vruchtbaren polder onteigend zou behoeven
te worden. Voor het traject Zuid-Oost hoek
HaarlemmermeerSassenheim zal gelet op
de grondgesteldheid de bouw van een viaduct
wel het meest in aanmerking komen.
Daardoor kan de uitvoering sneller gaan
en behoeft ook minder grond onteigend te
worden.
RIJKSSTEUN VOOR DE KAS*
BEHOEFTEN DER GEMEENTEN.
Het wetsontwerp verschenen
ER ZULLEN VOORWAARDEN GESTELD
WORDEN.
MIJ. VOOR NIJVERHEIH PLEIT VOOR
„AUTOSNELWEGEN".
Naar „de Rotterdammer" ter oore kwam,
had de conferentie in Den Haag van den bur
gemeester, wethouder De Zeeuw en den ge
meentesecretaris van Rotterdam het resul
taat, dat voor den allereersten tijd regelingen
zijn getroffen.
Nader vernam het blad, dat sommige ge
meenten, welke in moeilijkheden zitten, en
dat zijn er verscheidene, hun begrootings-
cijfers in den Haag door eigen ambtenaren
moeten doen toelichten.
Te Rotterdam zijn thans verschillende ge
meentewerken stopgezet. Aan de particuliere
straatmakers in dienst der gemeente is ont
slag aangezegd.
Verwacht mag worden, dat verschillende
veranderingen in de begrooting voor 1932
zullen worden voorgesteld. Vele der cijfers
komen, natuurlijk niet meer overeen met de
werkelijkheid.
De Centrale Commissie voor Bezuiniging
uit de Nederlandsche Maatschappij voor
Nijverheid en Handel heeft van deskundige
zijde een beschouwing ontvangen over het
Rij kswegenplan.
De bezwaren tegen het plan worden in
drie groepen verdeeldten eerste mist men de
lèiding en de vaste lijn in de plannen. In
de tweede plaats blijkt gegronde twijfel te
bestaan of de gelden, die voor wegenaanleg
en verbetering beschikbaar zijn, wel op de
meest doelmatige wijze wordt besteed." De
derde categorie van bezwaren betreft veelal
streek belangen. Deze blijven onbesproken.
Geprezen wordt de brochure van ir. A. A.
Mussert „Vrij baan vcy de toekomst", omdat
daarin de vraag gestt d wordt, of onze ont
worpen wegen wei voldoende rekening hou
den met het autosnelverkeer in de toekomst.
Bepleit wordt een scheiding van de wegen
voor snelverkeer en het meer locaal georiën
teerd gemengd verkeer. De snelverkeerswe-
gen, gereserveerd voor het autoverkeer, die
nen zooveel mogelijk in rechte lijn tusschen
de voornaamste centra te worden getrokken.
Thans is ingediend een wetsontwerp tot
het verleenen van steun uit 's Rijks kas aan
gemeenten, die ernstige bezwaren ondervin
den in de financiering harer kasbehoeften,
uit 's Rijks kas.
De steun wordt zooveel mogelijk verleend
in den vorm van rentedragende voorschotten
of in den vorm eener garantie wegens door
anderen te verleenen voorschotten en slechts
onder zoodanige voorwaarden als door de met
de uitvoering' van deze wet belaste ministers,
na verhoor van het betrokken gemeentebe
stuur en het college van Ged. Staten, worden
vastgesteld.
De gemeente is dan verplicht de daaraan
verbonden voorwaarden na te leven en de
daartoe noodige maatregelen tot stand te
brengen.
Het ontwerp bevat slechts één artikel.
HET PAVILJOEN UIT
VINCENNES NAAR DIEMEN?
VERBONDEN MET LUNAPARK EN
TENTOONSTELLINGEN.
Het Handelsblad weet over de particuliere
plannen om de Nederlandsche koloniale in
zending op de tentoonstelling te Vincennes
naar het Lunapark-terrein te Diemen bij Am
sterdam over te brengen mee te deelen dat
het comité voor de Koloniale Tentoonstelling
te Parijs daarmee instemt. De exploitatie zal
dan geschieden in overleg' niet het Koloniaal
Instiuut. In Den Haag had de burgemeester
bezwaar tegen de combinatie met een Luna
park. Het plan is gerezen om aan cie Tentoon
stelling te verbinden een demonstratie van
het Nederlandsch fabrikaat en een show van
Nederlandsche en Indische producten. Aan
deze plannen verleent de burgemeester van
FEUILLETON
HOOFDSTUK I.
De ober keek neer op den jongen man in
den fauteuil.
Het was een slanke verschijning, gekleed in
een onberispelijke smoking; de ober had vol
doende menschen kennis opgedaan om te
weten dat deze gast iemand moest wezen van
zeer goeden huize. Er kwam geen plooi in zijn
onbewogen kellnersgelaat; geduldig luisterde
hij naar den stortvloed van woonden, die over
hem werd uitgestort.
De jonge man trachtte overeind te komen,
wat hem véél inspanning kostte; toen hij
stond zwaaide hij verdacht heen en weer.
Een fijne confetti lag over zijn revers en
witte front gesnipperd als een bonte sneeuw.
„Maar alsals je nouhè, wat zeg
je?als je eindelijk dat knoopje hebt
Begrijp je? Begrijp je?"
„Jawel meneer", antwoordde de kellner.
die beleefd toeluisterde, terwijl hij zoo sierlijk
mogelijk het blad met glazen en flesschen
beladen. In evenwicht trachtte te houden.
„Begrijp je het werkelijk?"
„Ja zéker, meneer", klonk het gewillig.
„Kijkzie jedan pak je dat knoop
jezóó." De jonge man greep den ver
baasden kellner bij een knoop van z'n rok en
trachtte daarna te bewijzen hoe je zoo'n sa-
tansch boorden-knoopje aan zijn bestem
ming kunt laten beantwoorden. De poging
misiukte, want er was geen boord.
t „Als je mij nou even je boord geeft", ver
zocht hij vriendelijk.
„Meneer, ik wordt geroepen" ontweek de
ander.
„Laten roepen", grinnikte de verdacht-
vroolijke jongeman. „Stil laten roepen, of....
wachtEn vóór de kellner van zijn
schrik bekomen was, snelde hij met het
volle blad naar een tafeltje in den hoek.
„U wenscht, heeren?"
Niet zonder eenige moeite noteerde hij
de bestelling op z'n hagelwitte manchet:
„Dus drie whisky-sodas en één flesch
„Nee sufferd, vier whisky-sodas en voor de
rest niets. Verstaan?"
„Ja, meneer," antwoordde dociel de nieuw
bakken kellner, en begaf zich in de rich
ting van het buffet. Het is mogelijk en zelfs
zeer waarschijnlijk, dat een dergelijke tocht
voor een ervaren kellner geenerlei moeilijk
heden oplevert. Zij zwenken sierlijk en snel
door de volste gezelschappen naar het be
stemde doel.
Mr. Frans Veraart was echter advocaat
en een jong advocaat, géén kellner, en dies
stond het in de sterren geschreven, dat het
viertal heeren ten eeuwige dage op hun
whisky's zouden wachten, indien de van
zijn blad beroofde bediende niet ijlings zich
ontfermd had over hun dorstige kelen.
Met dat al veranderde dit niets aan de
zaak. dat. Veraart nog steeds bezig was zijn
wonderlijke doolage tot een goed einde te
brengen.
Het dient gezegd dat de goden hem al
lerminst genegen waren op dit oogenblik.
Want Veraart was in -dat stadium aange
land. waarin een mensch niet meer volkomen
beseft dat een rechte lijn de kortste verbin
ding is tusschen twee punten. Wel probeerde
hij zichzelf van het tegendeel te overtuigen
en vond hij, na een tiental omzichtige schre
den in de goede richting, dat hij dat toch
maar eventjes verduiveld handig lapte, maar
er zijn in dit aardsche tranendal meer hoog-
moedigen voor den val gekomen en de ko
mende ©ogenblikken zouden bewijzen dat
hij op dezen regel geen uitzondering maakte.
Misschien zou het gelukt zijn indien, de
jeugdige rechtsgeleerde zich ganschelijk al
leen had bevonden binnen de vier wanden,
waartusschen zich dit gebeuren afspeelde,
maar een bal-masqué op Kasteel Oud-Was
senaar trekt nu eenmaal te veel menschen
dan dat men deze nonchalant over het hoofd
zou kunnen zien.
In waarheid: het was er dien Februari-
avond ontzettend vol. Het had er allen schijn
van dat de gansche Haagsche mondaine we
reld en dat zegt zoo het een en ander!
uit geloopen was om aan dit festijn van dans
en flirt, van wijn en vreugde deel te nemen.
En het is voorzeker een probleem, een die
pere studie waardig, na te gaan, hoe men
er toch nog in slaagde om op de muziek
van een jagende en opwindende, jazz iets wat
op dansen geleek betrekkelijk tot een goed
einde te brengen.
Temidden van dit kluwen van bonte mas-
keradetinten en schreeuwende carnavals-
kleurigheid bewoog zich aldus Frans Ver
aart, het gelaat overtogen van een heiligen
ernst en de oogen angstvallig gericht op het
volbeladen blad, dat op zijn wel wat wan
kele rechterhand woog. Hij besefte volkomen
den ernst en het gewicht der zaak en hij was
dan ook vastbesloten deze correct uit te voe
ren, maar
Aanvankelijk ging alles goed. Wel was er
een omvangrijk heer geweest, die een onover
komenlijke hinderpaal op zijn weg scheen te
zullen worden, maar nadat Veraart met een
wel wat roekelooze nonchalance althans
voor een kellner een restje soda-water
tusschen 's mans nekvel en smokingboord
had gegoten, was deze moeilijkheid heel
spoedig op een, tenminste voor Veraart be
vredigende wijze opgelost.
Van de geuite dreigementen trok hij zich
bitter weinig aan en het eenige wat hij dan
ook antwoordde op den woedenden woorden
vloed van het dikke heerschap, was de nogal
ongepaste opmerking: „Pas op. barst niet,
ballonnetje".
Het dikke heerschap hapte naar adem en
Frans Veraart balanceerde verder: een ver
metel koorddanser: Op dat moment "kregen
de goden er genoeg van, en zij besloten aan
deze zonderlinge doolage van een waardig,
hoewel jong, advocaat* naar een onwaardig
doel, een beslist einde te maken.
Welke hunner afgezanten het was, kan
thans niet meer vastgesteld worden, maar
een feit is het, dat één dezer hemelsche tra
wanten Frans Veraart belette zijn weg te
vervolgendoor wederom een hinderlijk ob
stakel daarop te plaatsen in den vorm van
een vroolijk en lichtzinnig matroosje.
Veraart's eerste neiging was om wederom
den ouden truc te herhalen, maar voordat
zijn hand 'het bekende gebaar wist te ma
ken, zagen zijn oogen haar oogen en hij be
greep dat het onmiskenbaar een grooter ge
noegen moest zijn met zulk een matroosje
te gaan spelevaren, dan voor ober te fungee-
ren.
„Geef mij 'n oorlam", commandeerde het
Jantje ,dat een Jaantje was; „een goeie,
ouwe, en gauw wat!"
Diemen, de heer A. J. de Wolf zijn. volle me
dewerking en de bedoeling zou zijn in Mei
de tentoonstelling voor den duur van pl.m.
vijf maanden te openen. Daar echter het Ko
loniaal Instituut zijn Parijsche inzendingen
voor een eventueele tentoonstelling of school
museum in Den Haag heeft toegezegd, zal de
exploitant, de heer Giessen, moeten afwach
ten of die Haagsche plannen inderdaad door
gaan. Geschiedt dat niet, dan zal de onderne
mer te Diemen op de inzending van het Ko
loniaal Instituut mogen rekenen. Zoo niet,
dan zal de heer Giezen trachten van particu
lieren de noodige inzendingen voor zijn ten
toonstelling te verkrijgen. De bedoeling is aan
de toegangsbewijzen een entrée voor het
Museum van het Koloniaal Instituut te ver
binden. Omtrent een en ander zal zeer bin
nenkort de beslissing vallen.
VAN SCHIJNDEL'S SCHOEN
FABRIEK WORDT STOPGEZET.
180 WERKNEMERS GETROFFE:
De directie van de Kon. Stoomschcenfa
briek A. II. van Schijndel te Waalwijk heeft
aan haar personeel bekend gemaakt, dat de
fabriek met ingang van 1 November wordt
stopgezet.
Hilerdoor worden 180 arbeidsters en arbei
ders werkloos.
EEN STRIJD OM DE ERFENIS
VAN EDISON.
NEW YORK, 31 October (V.D.ï William
Edison, de tweede zoon van Thomas Alva
Edison uit het eerste huwelijk van den uit
vinder, heeft verklaard, dat hij vernietiging
zal aanvragen van de laatste wilsbeschikking
van zijn vader, waardoor het hoofdbedrag
van de erfenis ten bedrage van 12 millioen
dollar wordt vermaakt aan C/z beide jongste
zoons Charles en Theodoor uit het tweede
huwelijk. William Edison is van .meening
dat de geestelijke kracht van zijn vader reeds
was verdwenen toen hij het testament op
maakte en dat Edison's tweede vrouw en
Charles Edison voortdurend druk op den uit
vinder hebben geoefend. Het staat nog niet
vast. of 'de drie andere kinderen uit het eer
ste huwelijk aan de aanklacht zullen mee
doen.
SCHEEPVAARTBERICHTEN
Barneveld 31 v. Rotterdam n. Berth,
Bennekom 30 v. Buenos Ayres n. St. Vincent.
Cottica 19 te New York v. West-Indië.
Johan de Witt, 30 v. Singapore, Batavia naar
Amsterdam.
Poclau La'ut 30 v. Belawan Deli, Amsterdam
naar Batavia.
Rhea 30 16 u. v. Havre, 31 IS u. v. W.-Indië
te Amsterdam verwacht.
Tjibadak 30 v. Manila n. Macassar.
Ealoeran 30, 2 3 u. van Marseille, Rotterdam
naar Batavia.
Colombia 31 tc Amsterdam, v. West-Indië.
Delftdijk 20 n.m. te Seattle, Pacifïckust naar
Rotterdam.
Giekerk 31 te Hamburg v. Bremen,
Johan van Oldenbarnevelt 30 v. Port Said,
Batavia naar Amsterdam.
Kedoe 31 v. Rotterdam n. Hamburg.
Munster 29 v. Porto Alegre, Amsterdam n.
Bah ia.
Ouderkerk 31' v. Sjanghai, Rotterdam n.
Japan.
Salabangka 30 te Suez. Batavia n. Amsterdam
Soekaboemi p. 30 24 Dover, Rotterdam naar
Batavia.
Tapanoeli p. 31 7 tf. Pantellaria, Java naar
New York,
Aagtékerk 31 n.m, te Rotterdam v. Hamburg
Boschdijk 31 v,m. v. New Orleans n. Rotter
dam.
Enggano 29 v. Singapore, Batavia n. Amster
dam.
Gaasterkerk 31 v. Kaapstad n. Mozambique.
Meerkerk 30 v. Colombo, Japan n. Rotterdam
Nijkerk 31 v. Beira n. Lourenco Marques.
Oostkerk 30 v. Tsingtao, Japan n. Rotterdam
Poelau Bras 31 v. Amsterdam naar Batavia.
Polydorus 31 v. Belawan, Batavia n. Amster
dam.
Reggestroom 29 v. Accra n. Assinië. West-
Afrika naar Amsterdam.
Rhea 31 te Amsterdam v. West-Indië.
Sibigo 30 te Manilla.
Zaanland 31 v. Montevideo, Amsterdam n,
Buenos Ayres.
.voordat het matroosje van haar ver
bazing u-as bekomen, dansten zij een
sleependen tango.
Op hetzelfde moment besefte Veraart,
dat zoo hij met dit matroosje wat zou gaani
varen, hij de aangenomen rol van kellner
moest laten varen. Hij greep haar dan ook
resoluut onder den arm, zette het blad op het
eerste het beste tafeltje neer, en voordat het
matroosje van haar verbazing was bekomen,
dansten ij een sleependen tango.
.Maarprotesteerde zij.
„Niks maar", zei de ex-kellner. „Het was
maar een grapje."
„Van d;at blad!" Toen zeiden ze een tijd
lang niets meer. Misschien zag ze aan zijn
diamanten overhemdsknoopjes dat hij geen
„ober" was, misschien zag ze het aan zijn ge
zicht, aan zijn houding, aan zijn gesoigneer
de handen. Misschien aan alles tegelijk en
deed haar vrouwelijke intuïtie de rest. In
ieder geval amuseerde haar zijn resoluut op
treden.
Het is mogelijk dat Veraart het zelf op
dat oogenblik niet heeft ingezien, maar uit
drukkelijk dient toch even te worden gecon
stateerd, dat hier wederoan een man onver
wacht een zichzelf opgelegde taak in den
steek liet voor de in al haar zwijgen wel
sprekende charme eener vrouw. Overigens
is de wereldgeschiedenis vol van deze verha
len en behoeft daar niet verder over uitge
weid te worden.
Zij dansten dus een tango. En het feit,
dat zij die tezamen zoo uitstekend volbrach
ten, was voor Veraart een bewijs dat zij dien
avonid onafscheidelijk moesten zijn.
Even later zat hij met het matroosje ach
ter een oorlam en een paar palmen in een
hoek van de zaal. „Ik moet dus iets meer van
je weten!" zei hij gewichtig. „Voor het trouw
zijn van één geheelen avond, dien ik ten
minste te weten op welke lijn je vaart. Har
wich? Batavier? De. Lloyd?"
Ze lachte overmoedig. „Niets ervan. Ik ben
op de wilde vaart!"
„Zie je", probeerde hij uit te leggen, „zie
jeje bent de eerste vrouw, die
„Die je werkelijk liefhebt, zeker?"
„Nee waarachtig niet.dacht je dat ik zóó
banaal zou zijn?Ik wou zeggen, dat je
de eerste vrouw bent, waarmee ik zoo maar
directdirect begrijp jeeen tango
kan dansenEn dat zegt wat, licht
schip!"
Intusschen had het feest een uitbundig
karakter aangenomen, een eigenschap meer
feesten eigen en die eigenlijk niet speeiaal
gemoreerd behoefde te worden. De jazz speel
de den eenen dans na den anderen in een
steeds waanzinniger tempo. De korte, roffe
lende drum-slagen joegen het rhytme op met
hun scandeerende staccato's. Er was nu wel
haast niemand meer, die niet danste.
.(Wordt vervolgd-fc
