VJIDSPREKERS
en
HET NIEUWE DAGBLAD
VRIJDAG 13 NOVEMBER 1931
HET DOODELIJKE ONGELUK
TE SASSENHEflM.
MAXIMUMSTRAF GEëlSCHT TEGEN
CHAUFFEUR.
Het O. M. bij de Rechtbank te 's Gravenhage
heeft de maximumstraf van 9 maanden ge-
eischt en intrekking van het rijbewijs voor
den tijd van een jaar tegen den chauffeur
die op 12 Juli op den Rijksstraatweg te Sas-
senheim drie voetgangers heeft aangereden,
tengevolge waarvan zij zwaar lichamelijk let
sel hebben gekregen en een van hen, een
kind kort daarop is overleden. De chauffeur
was al eerder veroordeeld wegens dood door
schuld. De lezing, die hij van het ongeluk had
gegeven was, volgens het O. M., in strijd met
de waarheid. De manier waarop hij gereden
heeft, tart alle beschrijving.
HET DOODSCHIETEN VAN EEN CAFé-
HOUDER DOOR MARECHAUSSEE.
Het Haagsche Gerechtshof heeft de eisch
tot schadevergoeding van de weduwe Van
Meer contra den Staat, wegens het doodschie
ten door de marechaussee van haar man, die
caféhouder was te Zundert, in Januari 1927
afgewezen, op grond van de overweging, dat
de marechaussee uit noodweer geschoten
heeft.
BEDRIJF DER INDUSTRIEELE DISCONTO
MIJ. STOPGEZET?
Volgens „Het Volk'' heeft de Industrieels
Disconto Maatschappij voor Nederland sedert
1 October haar bedrijf hier te lande stop ge
zet. Per 1 November is, volgens het blad, aan
tien employés, waaronder 7 gehuwden, ontslag
aangezegd. Het bedrijf te Kopenhagen zou
verkocht zijn.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN
TE HAARLEM.
v. Vliet, Kerkhofstraat 10, aktentasch met
inhoud; Striezenau, Mentawistraat 2, arm
band; A. Melser, Korte Jansstraat 3, boekje;
Hoogers, Zuider Buiten Spaarne 34 i, broche;
Bureau van politie, Smedestraat, leesboek;
Servaas, Pieter Kiesstraat 69, duimstok;
Bureau van politie, Smedestraat, glas van
een lamp, Oosterveld, Kleverlaan 152, schoen
tje; N. Feije, Leidschevaart 338, handschoen;
B. Fleddenman, Rollandstraat 85, idem! C. de
Jager, Gasthuisstraat 26, handschoenenJ.
W. Kessens, Kruistoochtstraat 40. hand
schoen; Kooy, Maerben van Heemskerkstraat
3, handschoen; Kennel Fauna, Parklaan 119,
hond (gebr. door Koster, Parklaan 33)
Aupers, Korte Wolstraat 5, hond (af te halen
na 5 uur 's avonds)Kennel Fauna, Park
laan 119, kat gebracht door Boelens, Klever
laan 97); idem idem, kat (gebracht door
Kamper, Ged. Raamgracht 8; Van Houten,
Baljuwslaan 26, portemonnaie met inhoud;
J. Oomen, Waldeck Pyrmontstraat 30 rood,
portemonnaie met inhoud; J. Net, Grebber-
straat 15, pakje; Hubrechts, Populierstraat 7,
parapluie; J. Brand, Anjelierstraat 9, rij-
wielbelastingplaatjeUitendaal, Spaarnho-
venstraat 99, idem; G. v. Straten, v. Zegge-
lensctraat 18, twee schroevendraaiers; Ooht-
man, Kleverparkweg 124, steentje van een
collier; Willemse, Pres. Steynstraat 135 dek
zeil.
ROOVERS UIT SCHIPLUIDEN
GEVONDEN.
f3000GEVONDEN OP EEN DER ROOVERS
VAN SCHIPLUIDEN.
Over de arrestaties van de roovers van
Schipluiden meldt de Maasbode nog, dat op
een der Amsterdammers bij fouilleering een
bedrag van f 300.— is gevonden.
VROUW TE BERGEN BEKENT
GEDEELTELIJK.
Het Handelsblad verneemt nog over het ge
val van vergiftiging te Bergen, dat de.vrouw,
die eerst ontkende thans tegenover den rech
tercommissaris de gedeeltelijke bekentenis
heeft afgelegd, haar man te hebben vergif
tigd. De tweede gearresteerde ontkent alle
medeplichtigheid.
INBRAAK TE OVERVEEN.
57.— GESTOLEN.
In den nacht van Woensdag op Dnoderdag
is ingebroken ten huize van Dr. J. van Veen,
aan den Nieuwen Zeeweg be Overveen. De
inbreker heefb een glas-in-loodraampje ver
wijderd, waarna hij gemakkelijk een span-
joleb kon ombuigen en binnenkomen. In het
benedengedeelte van het huis heeft hij alles
doorzocht, maar de buit bedroeg slechts f 57.
Toen de inbreker eenig gerucht hoorde is hij
snel op de vlucht geslagen, waarna de be
woners de politie waarschuwden. Van den
dader is nog geen spoor ontdekt.
UITHONGERINGSTACTIEK
TEGEN DE BANDIETEN OP
CORSICA.
PARIJS, 12 Nov. (V. D.) De groote zuive
ringsactie der Fransche gendarmerie tegen
de bandieten op het eiland Corsica wordt
overeenkomstig het program voortgezet.
Tot nog toe werden ongeveer 70 personen
gearresteerd, zonder dat men er in is ge
slaagd tot de schuilhoeken der eigenlijke
bandieten aanvoerders door te dringen.
Alle toegangswegen tot het gebergte zijn
bezet doch men verwacht, dat het nog min
stens 8 dagen zal duren, alvorens men de
voornaamste bandieten achter slot en gren
del heeft.
Men hoopt, hen op den duur door een uit-
hongeringstactiek tot overgave te dwingen.
IJZERFABRIEK IN WüRTEM"
BERG AFGEBRAND.
STUTTGART, 12 Nov. <V.D.) In den af-
geloopen nacht zijn te eMjrgentheim de me-
taalfabrieken van de Deutsche Hammerwer-
ke totaal afgebrand. De brand brak uit in de
sleden fabriek, die in korten tijd geheel uit
brandde. De vlammen grepen om zich heen.
tastten andere gebouwen aan en sloegen ten
slotte op het hoofdgebouw over. De schade
bedraagt meer dan een half millioen Mark.
Ruim 150 arbeiders zijn door den brand zon
der werk gekomen.
Arrestant verraadde zijn medeplichtigen
De politie te Delft heeft iemand ge
arresteerd, die verdacht wordt betrokken te
zijn bij den roofoverval te Schipluiden. Te
Rotterdam is bovendien een man aangehou
den, die in het bezit bleek te zijn van een
groot gedeelte van den buit.
Reeds direct na den overval te Schipluiden
had de politie verschillende aanwijzingen
gekregen betreffende de richting in welke zij
naar de daders moest zoeken. Vooral ook het
vinden van een jas en een pet op de plaats
van den overval was een belangrijke aanwij
zing. Voorts was bij een door de Rotter dam -
sche recherche ingesteld onderzoek gebleken
dat een recidivist sinds Vrijdag niet meer op
zijn werk was verschenen.
Eveneens kwam het de politie ter oore,
dat bij een fuif, die in den nacht van Za
terdag op Zondag in een café op den Schie-
damschen Dijk te Rotterdam werd gegeven,
in dronkenschap door enkele personen was
uitgelaten dat zij wel iets van den overval
wisten.
Met deze aanwijzingen slaagde de politie
er vrij spoedig in een Rotterdammer aan te
houden.
Bij een caféhouder te Rotterdam wist de
politie beslag te leggen op een bedrag van
5600 gulden, afkomstig van den roofoverval
te Schipluiden en dit bedrag werd aan hem
voorgelegd. Deze verklaarde toen, dat men
hem bedrogen had, want dat hij slechts
1300 had ontvangen en uit kwaadheid over
dit bedrog van zijn medeplichtigen, heeft hij
zijn mededaders aan de politie bekend ge
maakt. Het waren een 35-jarige, die de
hoofddader zou zijn, een 35-jarige inwoner
van Amsterdam en een 24-jarige juffrouw
uit Rotterdam.
De arrestant vertelde verder dat de hoofd
dader hem had uitgenoodlgd aan den over
val deel te nemen. Deze overval zou oor
spronkelijk geschieden op Woensdag 4 No
vember, doch daar de kassier dien avond
niet in de Boerenleenbank aanwezig was,
■werd de overval uitgesteld tot Zaterdag
avond.
Hoe de overval is gepleegd is bekend.
Uit de verklaringen van den Rotterdam-
imer is gebleken, dat de Amsterdammer het
igeld uit de brandkast heeft genomen. De
■hoofddader had een revolver en heeft daar-
•mede op den kassier, den heer H. van Velzen
Igeschoten, terwijl de andere roover tenslotte
Izelf den kassier heeft neergeslagen. De juf-
jfrouw stond gedurende den overval op den
{Schipluidenschen weg te wachten. Het geld
is later aan den hoofddader overgegeven, die
[hierop met de juffrouw kalmpjes is wegge-
'wandeld. De Rotterdammer is op de fiets
gesprongen en heeft zich met den Amster
dammer naar Delft begeven, vanwaar zij per
trein naar Rotterdam zijn verder gegaan. In
een café te Rotterdam werd de buit, die
zooals men weet ongeveer 10.000 heeft be
dragen, verdeeld.
De hoofddader en de juffrouw zijn later
naar Amsterdam gegaan, omdat zij het vei
liger waanden uit de buurt van Delft te
blijven.. Ook de tweede Amsterdammer is
naar Amsterdam gegaan, doch deze is nog
niet gevonden en de politie tracht hem als
nog op te sporen.
Het staat wel vast, dat de politie de wer
kelijke daders van den overval in handen
heeft.
NOG EEN ARRESTATIE.
Delft, 12 November (V. D.) Bij het
verder onderzoek in de zaak van den roof
overval te Schipluiden is gebleken dat er nog
een vijfde medeplichtige, is. Hedenmorgen is
deze te Vlaardingen Ambacht gearresteerd.
Het is een 27-jarigen boerenarbeiders aldaar.
Hij heeft vele relaties met den hoofdpersoon
uit den overval. Vermoedelijk is hij degene
geweest, die het plan voor den overval heeft
geopperd.
HET NIEUWE DAGBLAD wordt een volledig blad en dus xal
ook een rubriek van Vraag en Aanbod Advertenties niet
ontbreken.
Deie advertenties krijgen den veelzeggenden naam
„Luidsprekers".
leder in Velsen, Umuiden, Beverwijk enz., die iets te koop
of te huur heeft aan te bieden of te vragen, die personeel noodig
heeft of zichzelf voor een betrekking wil aanbevelen enz., zal door
middel van deze advertenties zijn (haar) wensch luid kunnen uitspreken
tot drieduizend ontvangers van ons blad.
En het zal hem (haar) al heel weinig kosten. Luidsprekers worden
„kwartjes"'advertenties, 1— 3 regels 25 cents. Iedere regel meer 10 ets.
uitsluitend tegen contante betaling in te zenden bij ons kantoor:
Kennemerlaan 42, IJmuiden, of een der elders in dit nummer genoemde
agenten.
De oplaag van 3000 exemplaren per dag van HET NIEUWE DAGBLAD
wordt door ons gegarandeerd.
Brieven op Luidspreker-Advertentiën worden dagelijks en gratis
thuisbezorgd.
HET ROMANTISCHE ROEMEEN*
SCHE KONINGSHUIS.
ALWEER EEN LIEFDESAFFAIRE
De Roemeeasche koninklijke familie is op
nieuw in verlegenheid door een liefdesaffaire
die geëindigd is met een mesaillance van
prins Nicolaas, den broer van koning Carol
die verleden week in het geheim gehuwd is
met mevr. Jana Lucia Saviana, geboren Di-
letti, de gescheiden echtgenoote van een
rechtsgeleerde uit de provincie.
Koning Carol is zeer ontstemd over dit
huwelijk en heeft de vernietiging bevolen
van de h u we li j ksre gistersten einde de ver
bintenis aldus onwettig te maken.
De prins, aldus de Tel., ontmoette zijn
25-jarige beeldschoone vrouw twee jaar ge
leden, toen zij nog met den heer Saviana
was getrouwd. Hij wist mevr. Saviana te be
wegen zich van haar echtgenoot te laten
scheiden, zoodat een huwelijk met hein niets
meer in den weg stond en verleden week
werden zij in den echt verbonden in het
dorpje Tohan bij Buzeu, waarbij de prins al
le voorzorgsmaatregelen had genomen, om te
voorkomen dat het huwelijk bekend zou
worden. Door de jalouzie van een der hof
dames van de koningin-moeder Mary, die
zelf op den prins verliefd was, kwam de
koning er Maandag achter, dat zijn broer
was getrouwd.
De echtgenoote van prins Nicolaas is de
dochter van een kleinen boer. Het vernieti
gen van het huwelijksregister door koning
Carol wekt herinneringen op aan diens eer
ste huwelijk met mevr. Lambrino. Ook toen
heeft koningin Mary het huwelijksregister
laten vernietigen, ten einde het huwelijk on
geldig te maken. Het is den Roemeenschen
bladen verboden berichten over dit huwelijk
te publiceeren.
BOMAANSLAG OP ITALIAAN-
SCHEN CONSUL.
PRIMO DE RIVERA'S ZOON IN
VRIJHEID GESTELD.
MADRID, 12 November (B.T.A.) De zoon
van Primo de Rivera is in vrijheid gesteld.
20 PERSONEN GEWOND.
NEW YORK, 11 November (V.D.) In ver
scheidene deelen der Vereenigde Staten heb
ben opnieuw demonstraties tegen het fascis
me plaats gehad. Te Scranton (Pennsylvanië)
explodeerde voor het huis van den vice-
consul van Italië een bom waarbij de voor
gevel van het gebouw bijna geheel werd ver
nield. De consul, zijn vrouw en twee huisbe
dienden werden gewond.
NEW YORK, 11 November (V.D.) Vol
gens de laatste berichten uit Scranton wer
den bij den aanslag op den Italiaanschen
consul 20 personen gewond. De ontploffing
was zoo hevig dat alle hulzen in de vreemde-
lingenwijk min of meer ernstig werden be
schadigd.
EUROFEESCH KIND AAN PEST
OVERLEDEN.
CHERIBON, 11 November (Aneta). Een
Europeesch kind is alhier eergisteren aan
builenpest overleden.
FUSIES IN DE ITALIAANSCHF
SCHEEPVAART.
ROME, 11 November (N. T. A.) De
scheepvaartmaatschappijen, de Lloyd Sabau-
de Hayigaziene Generale en de Cosullch
Lirue hebben zich thans aaneengesloten onder
den naam Italia. De zetel van deze nieuwe
maatschappij zal te Genua worden gevestigd.
De Lloyd Triestino, de Marittima Italian a
®°.ciet.a Italiana zijn onder den naam
Lloyd Triostino in een maatschappij samen
gevoegd, welke haar zetel zal hebben te
Triest en Napels.
Mussolini heeft uiting gegeven aan zijn
tevredenheid over deze samenvoeging van be
drijven.
TWEE VRIENDEN.
Dat waren Jaap en Henk, twee
vrienden. Ze gingen voor elkaar
door dik en dun. De heele school
wist 't. Dat was van de derde klas
af al zoo geweest. Nu zaten ze bei
den in de hoogste; naast elkaar in
dezelfde bank. Waar Jaap was, kon
Henk niet ver af wezen en omge
keerd.
Tot op een goeden dagmaar
dat kwam zoo;
Het was op een Woensdagmiddag,
dat Jaap vroolijk van de trap gleea
zijn ouders goeden-dag zei en de
voordeur uitsprong om van den zon-
nigen middag te tgaan genieten., Na
tuurlijk was' zijn eerste gang naar
het huis van Henk. Vroolijk fluitend
sloeg Jaap den hoek van de straat
om en bonste niet onzacht tegen
zijn vriend op, die naar hem opweg
was.
Hola! Ook goedenmiddag! riep
Henk lachend uit, ik heb je toch
niet bezeerd? vroeg hij toen plotse
ling ernstig wordend, toen hij het
pijnlijke gezicht zag, waarmede Jaap
zijn linkerbeen optrok en even op
zijn rechter rondhuppelde.
Nou. Net boven op mijn wreef
joh, mompelde Jaap tusschen zijn
tanden door, die hij stijf op elkaar
geklemd had.
Laat es kijken, drong Henk
aan.
Ach we^ee, 't is alweer over, zei
Jaap dapper en samen liepen de
beide vrienden verder de straat af.
Wat zullen we gaan doen? vroeg
Henk, nadat ze een eindje geloopen
hadden. De anderen zijn op de
groote weide, om roovertje te spelen-
Veel lust heb ik er niet in, zei
Jaap, kunnen wij niet eens een
eindje den landweg oploopen, dan
vinden we onderweg misschien wel
iets.
Best hoor, riep Henk vroolijk,
dan moeten wij het weggetje ne
men, dat achter de school omloopt.
Onderweg kwamen zij Baren
Hooying tegen, èen slungelachtige
magere jongen met een ongunstig
uiterlijk. Jaap en Henk deden of zij
den ander in het geheel niet zagen
en gingen druk pratend langs hem
heen. Toen Barend ver genoeg van
hen verwijderd was, om niet meer te
kunnen hooren wat zij tegen elkaar
zeiden, keek Jaap eens om en zei:
Hoe komt het toch, dat wij alle
maal zoo'n hekel aan die jongen heb
ben? Hij heeft nu ook letter1 ijk geen
een vriend, 't Lijkt me niet erg pret
tig, zoo heelemaal alleen je vrijen
tijd te moeten slijten.
Eigen schuld, antwoordde Henk
vijandig. Dat komt omdat nie
mand hem ooit vertrouwen kan. Hij
klikt en speelt valsch waar hij er
de kans toe krijgt. Hij zal zelf nooit
iets ondernemen, alleen maar om
te voorkomen, dat hij later ergens
de schuld van krijgen kan. Wil je
onder elkaar eens een grap uithalen
of wat kattekwaad doen, dan moet
je er vooral voor zorgen, dat Barend
er niet bij is, want anders is 't zoo
over geklikt en beii je er bij voor
je het zelf weet.
Dat is waar, beaamde Jaap,
't is ook zijn eigen domme schuld.
Hij draagt zijn bijnaam „Verrajer"
niet voor niets.
Zeg, vroeg Henk ineens, Hoe
vind je die? en hij toonde Jaap een
kattepult, die blijkbaar zoo juist
gemaakt was, te oordeelen naar de
vochtigheid van het hout, waar de
bast eerst kort geleden nog om ge
zeten moest hebben.
Ai, een fijnert! riep Jaap opge
togen uit, laat es probeeren! Hl]
zocht een mooi rond steentje van
den weg op en legde dat zorgvuldig
in het spiksplinter nieuwe leertje.
Als doelwit koos hij een dunne
berkestam een tiental meters verder.
Toen begon het aanleggen. Lang
zaam ging de rechterhand achter-
waartsch, terwijl de linker, die de
gaffel hield, onwrikbaar op hetzelf
de punt bleef. Lekker zwaar, prees
Jaap den kattapult nog eens, ge
weldig dik elastiek! Toen liet hij
het leertje schieten.
Die zit, riep Henk, terwijl hij
hard naar het berkestammetje toe
liep, waar een stukje afgevelde
schors de plaats aanwees, waar
het steentje getroffen had. Reuze
kracht hè? zei hij tegen Jaap, die
trotsch op zijn goed schot gewild
kalm kwam aanloopen. Hier heb
je hem geraakt, gewoon een deuk in
de boom joh!
Voorloopig had de kattapult al
hun belangstelling. Om beurten scho
ten zij op verschillende schijven,
boom en, waterplanten in den sloot
opzij van den weg, wegwijzers, mijl
palen
Zoo kwamen zij aan den achter
kant langs de school. Het was een
langgerekt gebouw van twee ver
diepingen en op het platte dak ston
den netjes vier aan vier de schoor
steenpijpen.
Weet je, vroeg Henk, hoe het
komt, dat hij zoo ver draagt? Het
elastiek dat ik ervoor gebruikt heb,
zijn twee smalle reepen van een
auto binnenband.
Heb ik natuurlijk allang gezien,
óók wat, lachte Jaap. Ik ga eens
probeeren hoe ver hij wel draagt.
Hij raapte een kiezelsteentje van
den grond en mikte op een der vier
schoorsteenen, die het dichtst aan
den kant stonden, waar de vrienden
zich bevonden. Het steentje sloeg
tegen den dakgoot met een doffen
klik.
Laat mij 't eens probeeren, zei
Henk en bukte zich intusschen om
een steentje op te rapen. Na lang
en zorgvuldig mikken, liet hij het
leertje los. Een luid gerinkel duidde
aan, dat hij doel getroffen had, al
bevond zich dat doel dan ook veel
lager, dan de schutter bedoeld had.
Een der groote mat-glazen school
ramen op de eerste verdieping ver
toonde een groot gat. Voor de twee
de maal klonk een gerinkel. Het was
het stukgeschoten glas, dat nog-
eens beneden, op de achterspeel
plaats brak. Verschrikt stonden de
beide jongens een oogenblik sprake
loos. Toen zetten ze het op een loo-
pen. Een eind verder hielden zij
hijgend hun vaart in. Zonder een
woord te zeggen liepen zijgeruimen
tijd naast elkaar voort. Jaap wilde
omdat Henk de dader was, er niet
het eerst overbeginnen. Henk vroeg
zich zenuwachtig af, hoe duur zoo'n
groote ruit wel zijn zou. Zou hij ge
noeg hebben in zijn spaarpot? Met
schrik bedacht hij, dat Moeder de
volgende week jarig zou zijn en cïat
hij daarvoor het grootste gedeelte
van zijn varken bestemd had. Het
huilen stopd hem nader dan het
lachen. Toen vond Jaap, dat hij
zijn vriend troosten moest.
Je kon er niets aan doen joh.
't Had mij net zoo goed kunnen
overkomen.
Ja maar, zie je, begon Henk.
Moeder is gauw jarig en dan kan
ik het geld niet missen enzijn
stem stokte.
Niemand heeft het gezien, zei
Jaap snel, we moesten er maar
niets van zeggen. Misschien denken
ze wel, dat de wind het heeft inge
drukt, of (want Jaap voelde wel, dat
zijn veronderstelling heel dwaas
was)of dat er een vogel tegen opge
vlogen is, in de donkerte van den
nacht,
Zou je denken? vroeg Henk
hoopvol.
Toen zwegen de beide jongens
weer en dachten na over hetgeen zij
nu zouden gaan doen. In hun hart
voelden noch Henk noch Jaap iets
voor het plan om te zwijgen. Jaap
kon het voorstel evenwel niet on
gedaan maken, omdat hij het zelf
in overweging gegeven had, terwijl
Henk een zwaren strijd uit te vech
ten had met zijn eerlijkheidsgevoel
aan den eenen kant en de leege
spaarpot op Moeders verjaardag aan
den anderen.
De kattapult werd weggeborgen.
Daar was het pleizier voorloopig van
af. Zij besloten naar de groote wei
de te gaan, om in het gezelschap van
de andere jongens, het drukkende
gevoel dat er tusschen hen gekomen
was, kwijt te raken. Zij spraken er
geen van beiden over, maar Jaap en
Henk verlangden naar de aanwezig
heid van anderen, omdat zij zich
stilletjes een beetje voor elkaar
schaamden. Jaap omdat hij op het
denkbeeld gekomen was en Henk
omdat hij het niet dadelijk verwor
pen had.
Op de groote weide werden zij met
gejuich ontvangen. Het roovertjespe-
len was afgeloopen en Klaas Bosch
was zoo juist met zijn nieuwe voet
bal op het terrein aangekomen. Er
waren echter te weinig spelers ge
weest en de jongens hadden het plan
twee partijen te vormen net willen
opgeven, toen de twee vrienden aan
kwamen loopen. Nu kon het partij
tje prachtig doorgaan en Jaap en
Henk waren wat blij, dat zij dade
lijk aan het algemeene spel konden
deelnemen. Toch gebeurde het dien
middag nog vaak, dat zij aan de
gebroken ruit moesten denken,
waarbij dan natuurlijk vanzelf de
gedachte aan de afspraak in hun
opkwam.
Voor het eerst vond Jaap het niet
prettig zijn vriend op te halen, toen
hij den volgenden dag naar school
ging. Het was met een zekeren
schroom, dat hij aan de bel trok.
Henk is al weg, zei zijn moeder,
die open deed.
O, zei Jaa.p, dag Mevrouw,
en hij verbaasde er zich over, dat
hij het prettig vond, dat Henk niet
op hem gewacht had.
Op de speelplaats gekomen, zag
Jaap hoe Henk zich bij een druk
pratend troepje jongens gevoegd
had, waarbij hij zich echter niet bijs
ter op zijn gemak scheen te gevoe
len. Hij stond met de handen in de
zakken te luisteren, zonder zelf een
woord in het gesprek te mengen.
Dit was een houding ten opzichte
van de anderen, die Jaap niet van
Henk kende. Toen Henk zijn vriend
het schoolplein op zag komen loopen
draaide hij zich met een ruk om en
deed of hij Jaap heelemaal niet op
gemerkt had.
Dat is reuze flauw! barstte Jaap
in zichzelf uit. Ik zei het toch al
leen maar om hem te helpen? En
toen had hij toch dadelijk kunnen
zeggen, dat hij voor het stilletjes
geheim-houden niets voelde? Maar
ook al niet erg hoor! Phoe! Jongens
genoeg.
En om zich er vooral van te over
tuigen, dat hij er heelemaal niet om
gaf, of Henk „vréémd" tegen hem
deed of niet, begon hij heel achte
loos een deuntje te fluiten. Maar
van harte ging het toch niet, dat
voelde hij wel.
Intusschen, Henk was ook niet zon
der gedachten. Wat moet Jaap
wel van me gedacht hebben, dacht
hij. Ik moet hem tegengevallen
zijn, dat kan bijna niet anders, toen
ik zoo half-en-half op zijn idee in
ging. Ik had natuurlijk dadelijk
moeten bedenken, dat hij het alleen
maar zei, om me te helpen en te
troosten. Misschien kwam hij er al
leen maar mee voor den dag, om mij
dadelijk tot een beslissing te brengen
omtrent de ruit. Misschien
Toen gilig de bel en de speel
plaats liep leeg.
Toen Henk de klas binnenkwam,
zat Jaap al op zijn plaats. Hij grab
belde druk in zijn boekentasch en
deed of hij heelemaal niet merkte,
dat Henk naast hem in de bank op
zijn plaats schoof.
Dat was Henk toch te bar!
Goedenmorgen, zei hij bedeesd-
vriendelijk.
Goedenmorgen, zei Jaap achte
loos en ging door met grabbelen in
zijn la. De les begon en beiden
veinsden met aandacht bij den on
derwijzer te zijn, terwijl hun gedach
ten telkens afdwaalden naar giste
ren en het voorgevallene.
Mijnheer Wilkens gaf op zijn ge
wone rustige manier les en scheen
nog nergens van te weten. Zou
Jaap toch gelijk hebben gehad, dacht
Henk, zouden zij de schuldige wer
kelijk niet onder de leerlingen van
de school zoeken?
Ik hoop maar niet, dat mijn
heer over die lamme ruit begint,
de Jaap. 't Is zoo al beroerd genoeg.
Plotseling, na af'oop van de plant-
kundeles, het viel als een bom tus
schen Jaap en Henk in, klonk mijn
heer Wilkens stem:
Hoewel ik er bijna zeker van
ben, dat hetgeen ik nu vragen zal,
niets met een van de jongens en
meisjes van mijn school te maken
kan hebben, moet ik toch even ze
kerheid daaromtrent hebben. Weet
iemand van juUie allen iets af van
de ruit, die gisteren op de eerste
verdieping gebroken werd?
Een oogenblik was het doodstil in
de klas.
Schichtig keek Henk naar Jaap.
Die zat doodstil en tuurde op het
kaft van zijn plant- en dierkunde-
schrift.
Daar ging Henk's vinger de hoogte
in. Juist bijtijds merkte hij tot zijn
schrik, want rechts voor hem
schoot met de snelheid van een
vuurpijl, nóg een hand omhoog. Het
was die van Barend Hooying.
Gelukkig gaf mijnheer Wilkens
Henk het eerst het woord.
Eerlijk en ruiterlijk bekende deze
de toedracht van de zaak.
Mijnheer Wilkens luisterde ern
stig naar het verhaal dat Henk hem
deed en zei toen: Ik heb de volle
overtuiging, dat het breken van de
ruit een ongelukje was, alhoewel je
in den vervolge toch wel wat voor
zichtiger zou kunnen zijn. In ieder
geval zal ik zien, dat ik de schade
van de glas-verzekering vergoed
krijg, zoodat jij ditmaal den dans
ontspringt. Jaap en Henk hadden
wel kunnen jubelen van pleizier.
Geen van beiden echter sprak een
woord.
Wat jou betreft Barend, ging
mijnheer Wilkens voort, in den
vervolge zou ik niet zoo dadelijk
klaar staan met het aangeven van
je kameraden. Die zijn mans ge
noeg hun eigen woord te doen zooals
je wel gemerkt zult hebben. De heele
klas gnuifde van genoegen. Bij het
uitgaan van de school voelde Jaap
zich plotseling bij den arm gegre
pen. Hij draaide zich om en daar
stond Henk, met uitgestoken hand.
Met een blijden druk sloten de twee
vriendenhanden in elkaar.
