BRIEVEN UIT BERLIJN.
BINNENLAND
HET NIEUWE DAGBLAD VRIJDAG 13 NOVEMBER 1931
(Van onzen correspondent)
Het Jaarlijksche Bal van de Buitenlandsche
PersDe algemeene toestand.
BERLIJN, 11 November.
(Het jaarlijksche bal van de vereeniging
der buitenlandsclie -pers in Berlijn, ligt al
weer achter ons. Vijf en twintig jaar is deze
vereeniging nu oud, en het mag geconsta
teerd worden en is ie eken end voor de positie
der dagbladschrijvers in Berlijn, dat haar
feesten tot de meest exclusieve van deze
wereldstad behooren. Aan vakorganisaties
ontbreekt het werkelijk niet op dit gebied!
De Duitsche journalisten hebben in de eer
ste plaats hun „Reichsverband der Deut-
schen Presse", een vakbond over het geheele
Rijk dus, die in Berlijn zijn centraal bureau
heeft en waarbij duizenden journalisten aan
gesloten zijn. Maar in dit bondsverband leven
weer tientallen landelijke bonden, waarbij
danweer vele plaatselijke vereenigingen aan
gesloten zijn. Daarnaast heeft Berlijn als
rijkshoofdstad nog een Verband der Aus-
wartigen Presse, waarin de Berlijnsche cor
respondenten van de Duitsche provinciale
pers hun vertegenwoordiging zien, een Ver-
ein eBrliner Presse, die zeer machtig is en
o.a. het Groote Perbal steeds in de maand
Januari in sène zet, een Verband Auslandi-
scher Pressevertreter, die een aantal losse
medewerkers aan buitenlandsche bladen
vereenigt, en ten slotte de Verein der Aus-
landische Presse, die tweemaal jer jaar de
algemeene aandacht trekt en wel door een
banket in April of Mei, en door het zooge
naamde „kleine Persbal" in de voorname
zalen van het deftige Hotel Adlon, twee
feesten, die ook in de hooge politiek een rol
plegen te spelen.
Het banket van deze vereengiing, „Ber
lin's Lord Mayors Dinner", gelijkt het in
de diplomatieke wereld genoemd wordt, is
belangrijk door de jgroote politieke rede
voering, die de Rijkskanselier of de minister
van buitenlandsche zaken steeds bij deze ge
legenheid pleegt te houden. Het is dan altijd
de gewoonte, dat de datum waarop deze
plechtige en toch zeer gemoedelijke maaltijd
plaats heeft, met den chef der Rij ksre gee ring
afgesproken wordt, opdat deze gelegenheid
heeft een gunstig oogenblik voor zijn groote
redevoering uit te zoeken. In vele hoofd
steden, zoo o.a. in Londen, Parijs, New York
en Rome, zijn de organisaties der buiten
landsche journalisten blijkbaar de aange
wezen instanties voor zulke banketten ge
worden, en het ligt ook wel eenigszins voor
de hand, dat regeering en diplomatie gaarne
gebruik maken van de gelegenheid, met de
vertegenwoordigers der groote wereldpers ge
zellig vereenigd te zijn om de wederzijdsche
betrekkingen te verebetren en te bevestigen,
en tevens bij hun redevoeringen een echo
te hebben, gelijk elders stellig niet mogelijk
is.
Niet alleen de chef der rijksregeexing of
zijn ministef van buitenlandsche zaken
spreekt op deze banketten, ook de doyen van
het corps diplomatique pleegdt dan het woord
te voeren.. In Berlijn is dat steeds de pause
lijke Nuntius, en nog gaarne herinneren zich
de buitenlandsche journalisten in Berlijn
de prachtige oraties van den vorigen Nun
tius Kardinaal Pacelli, die nu al geruimen
itijd Kardinaal-staatssecretaris en dus rech
terhand van den Paus geworden is. Ook de
tegenwoordige afgezant van Zenne Heiligheid
de aartsbisschop Mgr. Orsenigo, die in her
innering aan zijn Haagschen tijd nog een
aardig mondje Hollandsch spreekt, pleet op
deze banketten van de buitenlandsche pers-
vereeniging, die hij bijzonder gaarne bezoekt,
belangrijke dingen te zeggen. Maar hij
verkeert nog in de periode van een harden
strijd me tde Duitsche grammatica en is niet
een spreker van enorme oratorische begaafd
heid als Pacelli, die prachtig Duitsch sprak
en de luisteraars steeds tot bewondering en
geestdrift wist te vervoeren.
Op veel grooter schala speelt zich natuur
lijk het Bal van deze vereeniging af. Of
schoon de buitenlandsche pers er nimmer
toe te bewegen geweest is, het voorbeeld van
de Duitsche collega's te volgen, die een bal
plegen te geven, dat door acht .tot tienduizend
anenschen bezocht wordt en waarvoor de ge
weldige zalencomplexen van den Eerlijnschen
Dierentuin nauwelijks plaats pelgen te bie
den. Dit mammouthbal der Duitsche collega's
is weliswaar een gebeurtenis voor Berlijn,
waarmede het meer bescheiden feest van de
buitenlanders niet vergeleken kan worden
maar het heeft tevens een zeer eigenaardig
karakter, dat ook weer zeer bijzóndere krin
gen van „Neureichen" (wij zouden zeggen
FEUILLETON
„Ik vindt het tenminste een prettige ge
dachte dat. we iets doen gaan", verbrak de
overste het stilzwijgen. „Dat afwachten en
die machteloosheid zijn meer dan ik verdra
gen kan. Zelfs al zouden we op een verkeerd
spoor zijn, ik moet iets dóén".
„We zijn niet op een verkeerd spoor", hield
Van Buren vol. „Je zult zien dat die meneer
Lang van de zaak afweet, maar hoe we het
er uit moeten halen,dat is iets, waar ik
zelf niet zeker van ben".
Ze zwegen weer even. Links en rechts gle
den de boomen van het wijde Lange Voor
hout voorbij. Het was een koude wintermor
gen, de weinige menschen die zich op straat
vertoonden liepen haastig en weggedoken in
hun kraag.
„Heb je de ochtendbladen gelezen?" vroeg
Mensing plotseling.
„Neen", zei van Buren, geïnteresseerd.
..Staat er iets in over den moord?"
„Meer dan me lief is", mopperde de overste
somber. „Kijk hier maar eens, en hij trok een
courant uit zijn zak.
Dr. Van Buren las. Met groote sensatio-
neele koppen werd het bericht van den moord
aangekondigd: „Opzienbarende moord in een
advocatenkantoor; geheimzinnige verdwij
ning van een advocaat".
De overste wees enkele regels uit het cou
ranten artikel aan:
Nader bericht; „Even vóór het ter perse
O-W'ers) aantrekt, die de dure prijzen gaar
ne betalen om eens per jaar de ministers en
de beroemde kunstenaars, die in eere-loges
letterlijk tentoongesteld worden, te bestaren.
Iets waar die ministers allesbehalve op ge
steld plegen te zijn en wat de meeste diplo
maten er toe gebracht heeft, op het „Groote
Persbal" ook nimmer meer te verschijnen.
Daarentegen is het corps diplomatique op
het „Kleine Perszbal" steeds voltallig aan
wezig, omdat men daar niet door „outsiders"
lastig gevallen wordt, niet tentoongesteld
wordt, en gezellig tot diep in den nacht
soupeeren en dansen kan in kringen der
buitenlandsche journalisten, die er natuur
lijk voor gezorgd hebben, vooral ook uit de
kopstukken van de buitenlandsche kolonie's
in Berlijn hun gasten te kiezen.
De vreemde correspondenten waren er dit
maal bijzonder verheugd over, dat Prins
Hendrik der Nederlanden, gehoor gevend aan
een uitnoodiging van den (Hollandschen)
voorzitter van hun beroepsvereeniging, op
het balfeest verscheen en eenige uren met
de ministers en de vreemde gezanten, de kun
stenaar en de dagbladschrijvers gezellig ver
eenigd bleef.
Het ziet er overigens niet naar uit, dat dit
jaar in Berlijn het aantal openbare feesten
zoo groot zal zijn als in vorige jaren. Wel is
het bezoek aan de betrekkelijk weinige bals
van beteekenis, die nog aangekondigd wa
ren, tot nu toe zeer bevredigend, maar het
is toch al duidelijk te merken, dat het geld
niet meer zoo los in den zak zit, en dat aan
heel veel tafeltjes de goedkoope Moezelwijn
in de plaats van de dure champagne geko
men is. Officieele regeeringskringen zijn in
verband met de toenemende werkloosheid
(die op het oogenblik reeds 4.6 millioen of
anderhalf millioen meer dan in de overeen
komstige maand van het vorige jaar be
draagt) bovendien huiverig geworden, zich
bij meer of minder openbare feesten te too-
nen en wel in de voornaamste plaats, omdat
bij zulke gelegenheden de persfotografen met
hun moderne lichtsterke lenzen overal op
duiken en dan later de ministers in gala met
een glas champagne voor zich in de geïllus
treerde bladen te zien zijn. Deze foto's wor
den ook gretig door de communistische or
ganen afgedrukt om den volke' te toonen,
hoe een regeering „leeft" terwijl de bevolking
nauwelijks meer té eten heeft. Dat het voor
deze ministers niet om een pretje maar om
de vertegenwoordiging van het Rijk, dus om
„dienst" gaat, en dat dure Rijnwijnen vaak
veel meer kosten dan de imitatie-champagne,
die hier gewoonlijk als „Sekt" gedronken
wordt, vertellen de communistische organen
er natuurlijk niet bij. En ook zal men in.
- zulke bladen nimmer een foto afgedrukt vin
den, waarop de ambassadeur van Sovjet-
Rusland op hetzelfde feest achter een zelfde
glas Sekt te zien is, terwijl men nog nimmer
foto's heeft kunnen ontdekken van de veel-
weelderiger feesten, die deze vertegenwoordi
ger van het bolsjewistische Rusland in zijn
ambassade in Berlijn voor een uitgelezen ge
zelschap van de bourgeoisie op regelmatige
tijden pleegt te organiseeren.
Het kan niet geloochend worden, dat de
ellende in Duitsehland op onrustwekkende
wijze toeneemt, en dat men zich verwonderd
afvraagt, hoe lang de bevolking nog in bijna
onverklaarbare zelfbehee'rsching zal toezien.
Het is intusschen al erg genoeg, dat het
aantal politieke moorden zoo groot geworden
is, dat letterlijk geen dag zonder doodelijke
botsingen voorbijgaat en de nationaal-socia-
listische partij alleen al de laatste drie jaren
meer dan tweehonderd dooden als gevolg
van straatgevechten met. communisten en
sociaal-democraten te betreuren heeft ge
had. Het tragische van dit alles is, dat men
hier in Duitsehland weliswaar in partijbla
den opgewonden verslagen over zulke poli
tieke moorden vindt, maar dat het volk als
geheel er zich eigenlijk bitter weinig van aan
pleegt te trekken. „Vandaag niemand ver
moord! Dat is merkwaardig", zegt de kran
tenlezer en gaat rustig aan zijn werk. Sinds
1914 zijn er zoovele millioenen menschen ge
sneuveld en gewond, vermoord en verminkt,
dat een of twee per dag niet den minsten
indruk meer schijnt te maken. Dan maakt
men er zich nog eerder druk over. dat de
veiligheid in de stad Berlijn zoozeer is afge
nomen. Ik herinner me nog heel goed de ja
ren direct na den oorlog. Toen hadden wij
gaan van ons blad vernemen wij van politio-
neele zijdedat de justitie thans de opspo
ring en aanhouding van Mr. F. V. heeft ge
last, als verdacht van moord en verduiste
ring. Het blijkt uit de boeken dat er op het
kantoor van mr. V. een belangrijk bedrag
aan geld en verschillende administratieve
bescheiden vermist worden. In den afgeloo-
pen nacht had de commissaris van politie der
afdeeling C. nog een onderhoud met den
klerk van Mr. V., den heer O., die verklaarde
dat dit geld ten kantore aanwezig was op het
moment dat O. het bureau verliet en Mr. V.
alleen bleef met den thans vermoorde. Het
signalement van Mr. V. luidt...."
„Vervloekt!", schreeuwde Van Buren en
smeet de courant tegen den grond. Dat is
meer dan schandelijk, wie durft te beweren
dat
„Kalm amice" suste de overste. „Toen ik
het las was ik nog kwaadaardiger dan jij, ik
heb m'n theekopje tegen den grond gesmeten
van woede, maar veel schiet je met zulk een
onberedeneerde drift niet op en geloof me, 't
is heelemaal niets voor jou, zeg, 't Staat je
eenvoudig niet. zoon booze bui".
„Je hebt gelijk" mopperde van Buren, die
zijn drift spoedig beheerschte. We zullen er
alles op zetten om de waarheid aan het licht
te brengen. Het kostte wat het wil".
Juist zei de overste en drukte 'hem de hand.
„En daar komt het Vredespaleis op in het
zicht, we zijn zóó bij Kleykamp".
Het voorname witte huis verscheen. De
auto zwenkte en reed knerpend het grint op,
schoot langs den grotesken leeuw heen, die
de bezoekers in een versteende woede scheen
aan te blazen, en stopte precies voor den in
gang van het huis, De beide heeren stegen
haastig uit en gingen door de breede gla
zen deuren naar binnen. In de hall stond
naast de antieke eikenhouten trap het kleine
loketje waarin een jufrouw te schTijven zat.
,Js de heer Kleykamp aanwezig!" infor
meerde dr. van Buren.
„Neen," meneer" zei de juffrouw. „Maar
wist meneer dat u komen zou?"
„Ik zou een brief van meneer krijgen", zei
Van Buren.
buitenlanders ten slotte zelfs onze nationale
vlaggen in de vestibule hangen, en daarop"
een verklaring van onze gezantschappen, dat
we geen Duitschers waren, dus niets met al
die politieke twisten en onlusten te maken
hadden en onder bijzondere be'scherming
van onze eigen regeeringsvertegenwoordigers
stonden Maar desondanks zaten we toch
vaak te bibberen in de donkere straten, die
vooral tijdens groote werkstakingen, als ook
het electrlsche licht uitging, een broeinest
van aanrandingen waren. Zoo erg is het nu
nog niet. Maar door de grootè werkloosheid,
die honderdduizenden jonge menschen doet
honger lijden, neemt het aantal aanrandin
gen en diefstallen toch onrustbarend toe, en
de politie, die veel te zwak is, kan in hoog
stens vijftig procent van die gevallen de da
ders te pakken krijgen. Van voorkomen kan
natuurlijk in het geheel geen sprake zijn.
Daarom versterken we onze deuren met
ijzeren beslag en schaffen ons waakhonden
aan gelijk in 1920 en '21. In de kranten wordt
zelfs voorgesteld, dat de politie burgers, die
te goeder naam en faam bekend staan, ver
gunning tot het dragen van vuurwapenen
behoort te verleenen. Maar daar zal wel geen
kans op zijn, al ware het alleen maar om te
verhinderen, dat straks de radicale partijen
er dankbaar misbruik van maken om hun
„troepen" te bewapenen.
Toch zal deze winter zonder ongelukken
afloopen, zegge'n de optimisten, en wij willen
er aan toevoegen, dat we hopen, dat de pes
simisten in het ongelijk worden gesteld!
H. v. B.
DE KINDERWAGEN IN HET
LEEGE HUIS.
ONHANDIGE DIEFSTAL
De NR.C. verhaalt:
Op den Strevelsweg te Rotterdam stond
een huis te huur en de buren hadden op zich
genomen aan gegadigden de woning te laten
zien. In ruil daarvoor mochten zij, zoolang
het huis leeg stond, er hun kinderwagen
plaatsen. Het was een mooie kinderwagen,
die wel f 60 had gekost. Op 23 October liet
de buurvrouw het huis aan een man zien en
op 24 October was de kinderwagen gestolen.
Een paar dagen later kwam de buurvrouw
den man op den Groenen Hilledijk tegen, in
gezelschap van een vrouw, die fier en trotsch
een kinderwagen voortduwde. Deze wagen
toonde veel overeenkomst met den gestolen
wagen, alleen de kleur was anders. Toen
de benadeelde nog eens goed keek, zag zij
echter onder de verf sporen van de oude
kleur. Zij waarschuwde de politie en de man
werd aangehouden. Hij vertelde den wagen
op de markt aan de Binnenrotte te hebben
gekocht. Bij huiszoeking in zijn woning werd
evenwel een potje verf aangetroffen van
precies dezelfde kleur, als de kinderwagen
kennelijk kortelings had gekregen. De man
beweerde slechts een ons van die verf te
hebben gekocht om de kap wat bij te schil
deren.
Bij navraag bij een schilder in de buurt
van 's mans woning bleek echter, dat hij
veel meer verf had gekocht en toen bekende
hij den wagen te hebben gestolen. Maar op
den kinderwagen lag een mooie vacht en
aangezien de man steuntrekkende is, ver
moedde men, dat hij die dure vacht niet
zelf gekocht had. Weldra kwam uit, dat hij
ook de vacht had gestolen, en wel ten na-
deele van een rijwielhandelaar in de buurt
bij wien hij een handwagen was wezen
huren. Bij de huiszoeking was voorts de aan
dacht gevallen op een splinternieuwe naai
machine, welke eveneens gestolen bleek te
zijn. Voorts vond men een radio-toestel, dat
ongeveer f 500 waard is. De man vertelde
dit gekocht te hebben voor het geld, dat hij
met een loterij zou hebben gewonnen. Ook
dit bleek niet waar te zijn. Het toestel is
gestolen uit een radiohandel aan de Witte
de Withstraat. De man, een 30-jarige, zonder
beroep, is opgesloten.
VAN BERKEL'S PATENT.
Het jaarverslag der N.V. Van Berkel's Pa
tent vermeldt een verlies van f 842,752 na
overboeking van f 2.03 millioen uit de reser
ve. In den loop van het jaar kwam het fa-
brieksbedrijf te Weenen geheel volgens het
plan tot stilstand. De in het vorig jaar daar
voor gemaakte reserves voor afschrijving ble
ken toereikend te zijn. De fabriek te Brussel
liep het geheele jaar volbelast. Die te Ber
lijn en Milaan, welke evenals die te Brussel
zijn ingericht voor de fabricage van schalen,
werkten op verminderde capaciteit.
De juffrouw overhandigde een brief.
„Kan het déze brief zijn?" vroeg ze. „Ze
zou door dr. van Buren gehaald worden."
Van Buren toonde zijn visitekaartje. „Ik
ben dr. Van Buren" zei hij. „Dank u wel".
Met een groet verlieten zij haastig het ge
bouw en stapten in de wachtende auto.
„Hollandsche spoor!" riep de overste. „Een
beetje snel alsjeblieft!"
„Wij hebben den tijd", kalmeerde Van Bu
ren.
„Ik heb behoefte aan snelheid" zei Men
sing nerveus. „Ik moet snel rijden en snel
handelen".
„Als je maar niet vergeet te denken" lach
te van Buren.
De auto was het Carnegieplein rondge-
zwenkt schoot in snelle vaart de Anna
Pauwion astraat in, verminderde even haar
vaart op den gevaarlijken hoek bij de Laan
van Meerdervoort en reed daarna met tame
lijk groote snelheid door in de richting van
de Prinsestraat.
„Wat staat er op den brief?" informeerde
de overste.
Dr. Van Buren bekeek de enveloppe; ze was
met een klein, fraai handschrift beschre
ven: „Monsieur Hoeng Tsi LangKeizers
gracht 667, Amsterdam", De enveloppe was
open. Er zat een kaart in met het fraaie
briefhoofd der Koninklijke Kunstzaal Kley
kamp en daarop was met hetzelfde hand
schrift een korte introductie geschreven voor
Dr. Willem van Buren, „den bekenden Leid-
schen Oriëntalist".
„Die beroemdheid van jou doet wonderen"
plaagde Mensing.
„Ja, m'n waarde" lachte van Buren terug,
„je ziet dat het ook mogelijk is beroemd te
worden zonder militaire Willemsorde en zon
der een oorlogsheld te zijn."
,Daar heb je ook al heel weinig van"
bromde de overste achter zijn. zwaren kne
vel.
Zij bleven gekheid maken en grappen ver
tellen, maar achter die vroolijkheid verbor
gen beiden de nerveuse spanning naar het
geen zij bij Lang bereiken zouden,
}JHet is toch eigenlijk een dwaze onderne-
KRENKING VOOR DEN
MEDISCHEN STAND.
EEN KWAKZALVER GEDEKT MET
BEVOEGDHEID VAN EEN ARTS.
Het College voor Medisch Tuchtrecht heeft,
naar wij in het Vaderland lezen, behandeld
de klacht van den geneeskundigen inspec
teur van het Staatstoezicht op de Volksge
zondheid tegen een medicus, die een kwak
zalver, o.a. het Staphorster Boertje met zijn
bevoegdheid dekte. De medicus was 10 jaar
geleden tot een jaar gevangenisstraf veroor
deeld en had sindsdien geen gewone praclijk
meer uitgeoefend. De medicus zei, dat hij op'
deze wijze in zijn onderhoud moest voorzien,
doch er mee zou ophouden, indien het college
van meening was, dat hij iets ongeoorloofds
had gedaan. Het college, de zaak zeer ernstig
achtende, omdat zij het vertrouwen in den
medischen stand ondermijnt overwoog, dat
den medicus de bevoegdheid om de genees
kunst uit te oefenen ontnomen diende te
worden, maar beperkte zich, gezien zijn om-
stndigheden en zijn bereidverklaring om op
te houden, tot een waarschuwing.
UITBREIDING HARSKAMP TEN KOSTE
VAN NATUURSCHOON.
Het Tweede-Kamerlid de heer Van Braam
beek, heeft aan de ministers van Binnen-
lnadsche Zaken en Landbouw en van De
fensie gevraagd of het juist is, dat het door
de invoering van acht-centimeter mortieren
in de bedoeling ligt, om het schletterrein bij
Harskamp te vergrooten, waarbij enkele ge
deelten terrein, die een prachtig natuur
schoon vormen, een niet met natuurschoon
te vereenzelvigen bestemming zouden krijgen
en zelfs gedeelten van het jaar niet voor het
publiek toegankelijk zullen blijven?
MASSA-OPLICHTER TE KLEEF
GEARRESTEERD.
HIJ MAAKTE TIENTALLEN SLACHTOFFERS
Te Kleef is naar het Handelsblad meldt, ge
arresteerd een man, die tientallen oplichtin
gen gepleegd heeft ten nadeele van menschen
in Nederland, Engeland, België, Frankrijk,
Duitsehland en Polen. Hij bood hypotheken
en geldleeningen aan en eischte administratie
voorschotten van 10 tot 50 Mark waarna hij
allerlei papieren opvroeg, die hij onder rem
bours terug zond. Vervolgens bracht hij een
bezoek, waarvoor hij wederom 50 tot 80 Mark
bezoekgeld incasseerde.
Hij was zonder nationaliteit, en daar de
oplichtingen in het buitenland gepleegd wer
den, had de politie geen vat op hem. Zij wist
hem echter in handen te krijgen, toén hij pro
beerde een inwoner van Kleef op te lichten
en zij hem een gefingeerde opdracht zond. De
zaak werd op de gebruikelijke wijze afgewik
keld, en toen de oplichter zijn bezoek bracht,
werd hij" ingerekend. De man heeft zich niet
ontzien om in de hachelijkste omstandighe
den verkeerende menschen tot zijn slacht
offer te maken. Hij is in het Huis van Bewa
ring te Kleef opgesloten.
DRIE CHANTAGE-PLEGERS
GEARRESTEERD.
OUDEN MAN ƒ700— AFGEPERST.
Te Kaatsheuvel (N.-B.) zijn drie jongelui
tusschen 17 en 24 jaar gearresteerd, die
geprobeerd hebben een alleenwonenden 71-
jarigen man te chanteeren. Zij ontvingen 'n
uitkeering van de Ongevallenwet, doch leef
den buiten verhouding royaal, hetgeen de
aandacht van de politie trok. Het bleek, dat
zij den man een bedrag van f 700 hadden
afgeperst door het hem voor te stellen, als
of zij van de politie waren en hem van een
misdrijf te beschuldigen, dat hij niet gepleegd
had. Gebleken is, dat de oude man om aan
de eischen der jongelui te voldoen niet al
leen zijn spaarbankboekje heeft leeggehaald,
doch ook geld bij den notaris heeft opge
nomen. Toen de man zich bij de politie ver
voegde om werk wist zij uit hem te krijgen,
wat er gebeurd was. Alle drie de jongens
zijn in arrest gesteld en hebben volledig
bekend.
NED. VER. VOOR VROUWENBELANGEN EN
GELIJK STAATSBURGERSCHAP.
Deze vereeniging zal binnenkort een cursus
houden over „Finantieel Beheer". Inlichtin
gen hieromtrent zijn te verkrijgen bij de
secretaresse mevr. C. StemlerTjaden, Van 't
Hofstraat.
ming", zei de Overste plotseling.
„Dat heb ik nooit ontkend", zei de ander.
„Ma-ar wat wil je? We moeten het probee-
ren."
„Inderdaad. Maar het staat allemaal zoo
op losse schroeven.-.
„Heb jij soms een detective bij de hand?
Sherlock Holmes of G.G.? Wat wil je ver
wachten van twee oude heertjes die een
verdwenen vriend gaan opzoeken? 't Is in
ieder geval een poging
De auto stopte. Mensing sprong er uit, be
taalde den chauffeur en volgde van Buren,
die het station reeds was binnengegaan.
Zij namen hun kaartjes. Enkele reis maar,
ze de overste, „je kunt nooit weten".
Toen ze in den trein stapten merkte van
Buren op: „Een uur rust".
„Helaas ja" zuchtte Mensing. „Maar nu
we tóch rust hebben, zullen we elkaar belo
ven niet over de zaak te spreken tot we in
Amsterdam zijn?"
„Graag m'n waarde!"
„Allright!"
Ik voel me in Amsterdam altijd heel an
ders dan in Den Haag", zei de overste, toen ze
in een min of meer gammele taxi het druk
ke Damrak overrammelden. 't Is net of ik me
jonger voel worden. Die stad maakt je sterk;
de lucht alleen al geeft me energie!"
„Ik houd meer van m'n Haagje!" lachte
dr. Van Buren, „ik voel me onwennig in al
die drukte. Handels- en krijgstradities zijn
m'n fort niet. Ik prefereer de diplomatieke
sfeer en de rustige distinctie van mijn stad.
Geef hij het kalme Voorhout en den Vij
verberg met z'n meeuwen maar. Al dat ccs-
mopolitisch gedaver werkt op m'n zenuwen.
Het is hier.een te véél aan energie, waar ik
niet tegen op kan. Kijk al de menschen eens
loopen, hebben die allemaal haast? Dat be
staat eenvoudig niet. Kijk ze eens rennen!
In Den Haag loop je nietdaar prome-
neer je".
Voorbij Jacob van Campen's bouwwerk war
ren zij thans gerei'en, het Rokih over. „Dat
hebben Den Haag en Amsterdam toch ge
meen", merkte Dr. van Buren lachend op,
terwijl hij wees op het pontje dat het ver-
LEIDEKKERSPATROON
TEEKENT HOOGER BEROEP AAN
OP DEN LAATSTEN DAG.
De Standaard verneemt, dat de leidekkers-
patroon, die wegens moord op zijn compag
non Arkenbout, door de Rechtbank te Am
sterdam tot levenslange gevangenisstraf is
veroordeeld eerst Donderdag hooger beroep
heeft aangeteekend. Heden zou de termijn
zijn verstreken.
REGEERINGSOVERLEG MET MIDDEN
STANDSORGANISATIES.
Het Vaderland verneemt, dat behalve met
de Crisiscommissie-Kan de Regeering tevens
afzonderlijk overleg zal plegen met de groote
middenstandsorganisaties.
ZAANDAM VLAGT NIET MEER OP
NATIONALE FEESTDAGEN.
De gemeenteraad van Zaandam heeft met
12 tegen 11 stemmen aangenomen een voor
stel van de sociaal-democraten om uit de be
grooting te schrappen de post van f 300 be
stemd voor het uitsteken van de vlag van
openbare gebouwen op de verjaardagen van
de leden van het Vorstelijk Huis. Voor stem
den de sociaal-democraten en de communist.
OPHEFFING VAN DE STOOMTRAM OP
FLAKKEE?
De Rotterdamsche Tramwegmaatschappiji
zal met 1 Januari 1932 de stoomtram op
Flakkee opheffen. Er is een comité gevormd,
dat de opheffing een ramp voor handel en
landbouw acht en haar wil verhinderen.,
GEDETINEERDE KRIJGT EEN
DAG VERLOF.
OM TE TROUWEN.
De man die gearresteerd is onder verden
king van verschillende aanrandingen ge
pleegd te hebben in het Gooi, in Zeist en
Soest, heeft Dinsdag, naar de „Gooi- en
Eeml." verneemt, verlof gekregen om te trou
wen in Eernnes. Een vriend van hem is zich
nu bij de politie komen melden met de ver
klaring, dat de verdachte op den dag, dat de
aanranding op den Nieuwen 's-Graveland-
sohenweg te Bussum geschiedde, den gehee-
len nacht bij hem heeft doorgebracht.
KRONIEK DER MOLENS.
Dank zij de bemoeiingen van den burgemees
ter is te Ommen een zaagmolen, die een jaar
geleden half van de wieken was ontdaan, in
zijn ouden toestand gebracht. De eigenaar
heeft het plan, het bedrijf te moderniseeren,
laten varen.CN.R.Ct.)'
TE RIJSWIJK VERMIST KIND
OPGESPOORD.
Te Rijswijk werd sinds 9 September een
kind vermist dat door de moeder was afge
staan aan den Voogdijraad, daarna terug
gevraagd en buiten medeweten van dien
Raad afgestaan aan een dame, die zich me
vrouw Domhoff noemde.
Deze was met het kind verdwenen en een
oproep had voorhands geen resultaat. De
politie is er tenslotte in geslaagd, o.a. door
aanwijzingen van chauffeurs, die de dame
vervoerd hadden, haar waren naam op te
sporen. Het bleek, dat het kind opnieuw was
ingeschreven in de registers van den burger
lijken stand en wel onder den naam van
den echtgenoot der dame en dat het kind
door de nieuwe ouders is meegenomen naar
het buitenland. Van een en ander is proces
verbaal opgemaakt.
CONVERSIE VAN GELDLEENINGEN
GOEDGEKEURD.
De Tweede Kamer heeft Donderdagmiddag
goedgekeurd het wetvoorstel tot conversie van
de 6 Staatsleeningen 1922 A en B tot een
bedrag van f 300 millioen.
Men zie het Kamerverslag.
NOG TWEE OFFERTES VOOR ONS
PAVILJOEN TE PARIJS.
De Tel verneemt, dat voor het Nederland-
sche ..paviljoen te Vincennes na de weige
ring van Den Haag en Arnhem, thans nog 2
particuliere offertes in behandeling zijn.
keer tusschen de beide Rokinoevers op
eenigszins gebrekkige wijze onderhield. „Denk"
maar aan de Prinsessegracht!"
Handig zwenkte de wagen door het drukke
verkeer op de Munt de Vijzelstraat in, dan
de Keizersgracht.
De auto stopte voor een groot, deftig hee
renhuis, een dier oude patriciërs-woningen
met sierlijken renaissance-gevel, die Am
sterdam beroemd maken over de geheele we
reld. De chauffeur belde en overhandigde den
bediende die open deed de visitekaartjes dei-
beide heeren en den brief van den heer Kley
kamp, met het mondeling verzoek er bij
„wanneer het den heer Hoens Tsi Lang gele
gen zou komen zijn verzameling eens te la
ten zien, wanneer hij hen de eer zou willen
aandoen, hen tot het bezichtigen daarvan
toe te laten".
De bediende een Chinees gluurde
even naar de auto en verdween.
„Hij zal ons vanmiddag laten terugko
men" raadde van Buren.
„Stel je voor dat hij ons een week Iaat
wachten of dat hij óns in het geheel niet
ontvangen wil".
Dwaasheid. Dat laatste is uitgesloten,
want hij laat zijn verzameling veel te graag
zien."
De bediende verscheen weer in de deurope
ning, liep de trap af en naderde met een
buiging de auto.
„Als het de heeren schikt nu reeds de ver
zameling te zien kunnen zij dadelijk binnen
komen".
Overste Mensing trappelde van ongeduld.
„Uitstappen!" zei hij. „Schiet op! Gauw een
beetje!"
„M'n waarde" kalmeerde van Buren,
„Het schijnt dat je groote verwachtingen
hebt van dit bezoek."
„Ja het is een beroemde verzameling",
antwoordde de overste, met een knipoog en
een hoofdknik in de richting van den be
diende.
(Wordt vervolgdj
