VGDR. VELSEN-YMUIDEN
BEVERWIJK EN OMSTREKEN
Het landgoed „Waterland
HET NIEUWE DAGBLAD
ABONNEMENTEN: per week 10 cents, per maand
40 cents, per kwartaal 1.20, losse nummers 3 cents.
ADVERTENTIEN: 15 regels ƒ0.75. Elke regel meer
25 cent. Bij abonnement belangrijke korting. Luidsprekers
Adv. van Vraag en Aanbod 13 regels 25 cent, elke regel
meer 10 cent. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
Kantcor: KENNEMERLAAN 42, Telefoon 521.
AGENTSCHAPPEN
IJmuiden: H. BLOK, Jac. v. Heemskerkstraat 87;
IJmuïden-Oost: M. N. DE WOLFF, Alb. Cuypstraat 16
K. WESSELIUS, Leeuweriklaan 6;
Velscn-Noord: J. J. WESSELIUS, Melklaan 62;
Beverwijk: P. KASPERS, Groenelaan llw.
1e JAARGANG No. 18
DIRECTIE P. W. PEEREBOOM ROBERT PEEREBOOM
ZATERDAG 21 NOVEMBER 1931
VELSEN.
Eenige historische bijzonderheden.
Nu de bewoners van huize Waterland heen
gaan is het wel aardig een en ander uit de
geschiedenis van het landgoed te verniel
den. We hebben reeds meegedeeld, welke
eigenaars het in de 18e eeuw heeft gehad
en hoe het in 1799 eigendom werd van Mr.
Jaoob Boreel van Hogelanden.
In „Vederwolken", historische opstellen
door H. van Malsen, lezen we over Water
land het .volgende:
De achttiende eeuw zou niet ten einde
loopen, zonder dat Waterland' aan een gron
dige verandering was onderworpen. De re
volutie-gedachte zat in die jaren immers
in de lucht, haar propagandisten hadden
terugkeer tot de natuur gepredikt en zoo
gebeurde het, dat ook de onnatuurlijke
scheerhagen plaats moesten maken voor
kreupelhout en vrijer uitschietend geboomte,
en de strakke lijn Louis XV verlaten werd
voor minder strenge opvatting in de .afteeke-
ning der parten. Het is in de eerste plaats
mede aan Archibald Hope te danken, dat
Waterland zijn tegenwoordigen pittoresken-
aantolik oplevert, ongetwijfeld dus een vrucht
der revolutie, die met erkentelijkheid mag
worden aanvaard. Intuschen blijft het een
melancholieke, gedachte, dat Archibald slechts
gewerkt heeft om zijn opvolger gelukkig te
maken. Zelf heeft hij niet veel genoegen van
zijn werk beleefd.
Niet ieders oog wordt gestreeld door den
rechtlijnigen aanleg, waarmede men in de
achttiende eeuw dweepte en waarvan „Het
zegenpralent Kennemerlant" de overbekende
specimina weergeeft. Allerminst moet dit het
geval zijn geweest met het oog van Hope.
Hij heeft op Waterland een volkomen revo
lutie tot stand gebracht, heeft het oude huis
'tegen den grond geworpen en een nieuw
gezet ter plaatse en in de gedaante van het
tegenwoordige. De grond is door hem om
gewoeld en hij heeft glooiingen gemaakt op
een oorspronkelijk vlakken bodem. In zijn
ijver heeft hij den naam van het huis eer
aangedaan door de kom uit te leggen met
den uitgediepteu grond een met heesters en
boomen beplanten rug vormende, en hier en
daar op uitgezochte plaatsen het bodem-
niveau verheffende. Aan de schilderachtigheid
van het landgoed komt de aldus verkregen
charmante-waterpartij, omzoomd door rhodo
dendrons en zwaar hout, ten goede.
Jacob Boreel Jac.zn. was in den beginne
niet zoo heel goed te spreken over de ver
andering, al moest hij toegeven, dat een en
ander wel gewonnen had aan fraaiheid.
Maar hij vergelijkt het met het door hem
bewoonde Elswout, dat naar zijn schatting
toch nimmer één blijft.
Waterland had zich losgemaakt uit het
stijve ach'ttiende-eeuwsch model-costuum,
het was tot de oude natuur wedergekeerd.
Aan de natuur werd meer bewegingsvrijheid
gelaten dan aan het geraffineerd tuinmans
vernuft. Het Engelsch gebleven hart van den
bezitter deed zich kennen aan zijn ravage
van hetgeen aan Fransche afkomst herinner
de.
Wanneer men den plattegrond van „Water
land", afgebeeld in no. 44 van het bekende
werk „Het Zegepralent Kennemerlant" op
slaat, dan heeft men voor zich den toestand
ten tijde van Mr. Dirk Trip, den vader.
Het oude huis staat nog in den bovenhoek
rechts en van daar loopt een breede laan
naar den vijver in den bovenhoek links. Laan
en vijver bestaan nog, het huis niet meer.
De oude zware boomen, waarvan zelfs een
moet worden overeind gehouden door een
verband van ijzer, zijn getuigen uit den
oudsten tijd van Waterland. Ook vindt men
die in de oprijlaan, welke vroeger doorliep
tot het oude huis over grond, waar thans
tuinmanswoning en parkaanleg zijn.
Zooals reeds werd opgemerkt, is de naam
van den architect niet althans nog niet
bekend. Die naam zou moeten worden ge
vonden in de papieren van Hope.
In 1788 bestond het tegenwoordige huis nog
niet. Dit kan worden afgeleid uit een brief
van Jacob Boreel d.d. 29 Juni van dat jaar,
waarin hij mededeelingen doet over den aan
leg van de waterpartij door Hope achter het
huis. Er moet in dat jaar op Waterland veel
wei:k zijn tot stand gebracht, want in een
zijner brieven geeft Jacob zijn verlangen te
kennen om het buitenverblijf van Hope te
gaan zien, omdat men algemeen vol lof over
den vijver is. Hij heeft het na zijn bezoek druk
over het huis en vindt, dat de buitenplaats
achter het huis door de nieuwe waterwerken
gewonnen heeft, „mais la pièce d' eau", zoo
voegt hij er aan toe, „m'a parue plus petite
que je me croias" Hij wijt dit aan het feit,
dat het gras niet was gemaaid op het oogen-
blik, toen hij daar was, of ook daaraan, dat
hij met zijn gedachten teveel op Elswout
was.
Om welke reden Archibald Hope het met
zulk een voortvarendheid aangevangen werk
zoo spoedig reeds heeft laten varen? Een
niet onaanzienlijk kapitaal is door hem aan
Waterland ten koste gelegd, een kapitaal, dat
voor hem verloren mocht heaten. Want in
1799 verkoopt hij het goed voor f 38500 aan
Jacob Boreel van Hogelanden, Willem zoon.
Met groote piëteit is door de negentiende-
eeuwsche eigenaars dit indrukwekkend land
goed, hetwelk een monument mag worden
genoemd van de natuur, door menschen-
hand geleid, aan het nageslacht overge
bracht.
Wij hopen met den schrijver van dit op
stel, dat Waterland ongerept zal bewaard
kunnen blijven. Maar wij vreezen zeer. Wij
hebben al opgemerkt, dat de gemeente Vel-
sen het thans niet zal kunnen koopen en
dat er nu wel geen particulier te vinden zal
zijn, die zulk een uitgestrekte bezitting zal
willen koopen. Blijft dus alleen de moge
lijkheid, dat de Vereeniging tot behoud van
Natuurmonumenten zou kunnen trachten het
landgoed in eigendom te verkrijgen. En wan
neer Waterland verkocht zal worden, is het
te hopen, dat daartoee pogingen zullen wor
den gedaan.
OVERNEMING VAN EEN STRAAT TE
IJIMUIDEN.
Bij besluit van den Raad van 16 April 1929
werd aan de N.V. Bouw- en Exploitatie Maat-
scchappij „de Kalverstra at" te IJmuiden ver
gunning verleend tot het aanleggen van een
weg op een door die maatschappij in exploita
tie te brengen terrein, zulks o.a. onder voor
waarde dat deze weg voor het publiek verkeer
zal worden opengesteld en kosteloos en om
niet aan de gemeente zal worden overgedra
gen, binnen één jaar na voltooiing van de
hier te bouwen woningen of een gedeelte daar
van.
Bij dat besluit is tevens bepaald, dat tege
lijk met den hiervoor genoemden weg thans
genaamd Ahornstraat, eveneens kosteloos en
om niet, aan de gemeente zal worde overge
dragen een gedeelte van het aan voornoemde
maatschappij toebehoorend terrein.
Thans komt een en ander voor overneming
in aanmerking, waarom B. en W. den Raad
voorstellen het in concept afgedrukte besluit
te nemen.
IJMUIDEN
MARINUS ADAM.
10 JAAR DIRIGENT VAN „EUPHONIA".
Deze maand, de juiste datum is helaas on
bekend, is het 10 jaar geleden, dat de heer
Marinus Adam te Haarlem benoemd werd
tot dirigent van het Symphonie-orkest
„Euphonie" te IJmuiden (O.)
Toen destijds de heer van Tienen het lei
derschap opgaf, wendde men zich tot den
heer K. H. Kerkhoff om de leiding op zich
te nemen. Deze moest het echter wegens
drukke bezigheden spoedig opgeven en hij
deelde het bestuur mede dat hij den heer
Adam ten zeerste kon aanbevelen.
De heer Adam kwam, zag en overwon.
De jubilaris, die als musicus in de gemeen
te Velsen onbekend was, was toen le violist
van de H.O.V. te Haarlem. Als dirigent was
hij nooit opgetreden en wij kunnen dus zeg
gen, dat zijn loopbaan als orkestleider bij
„Euphonie" begon.
Een voltallig symphonie-orkest vond de
heer Adam daar niet. Zonder piano en orgel
kon men het nog niet stellen en het orkest
bestond toen hoogstens uit 20 personen.
Doch de heer Adam was jong en gaf zich
geheel, om het orkest omhoog te voeren. Hij
begreep volkomen,, dat om dit doel te berei
ken geduld moest worden gebruikt, maar ook,
dat er nauwgezet en ernstig gewerkt moest
worden en de keuze der muziek van veel ni-
vloed zou zijn. En langzaam aan won hij
terrein. Het orkest breidde zich successieve
lijk uit. Piano en orgel konden verdwijnen
en elk instrument kon worden bezet. Daar
hij zelf het voorbeeld gaf, werkten de leden
met lust en ijver en mede door zijn beschei
den en gentlemanlike optreden ging het or
kest zich met zijn leider één gevoelen.
Is het wonder, dat het gehalte der uitvoe
ringen steeds beter werd en dat de heer
Adam den naam kreeg van een goed musicus
en kranig dirigent!
Kan dit leiderschap van Euphonie ook mis
schien mede oorzaak zijn geweest tot de eer
volle benoemirg van tweeden dirigent der
H.O.V.? Mede daardoor en ook door zijn op
treden met ae H.O.V. voor de radio heeft hij
niet alleen in Haarlem en omgeving, maar
door het geheele land bekendheid verworven.
Euphonie, dat tijdens zijn directeurschap
uitgegroeid is tot een volledig symphonie-
orkest (het telt ongeveer 40 leden) heeft
reeds vele composities van klassieke mees
ters uitgevoerd. Wij noemen o.a. de eerste
symphonie en de Egmont-Ouverture van L.
van Beethoven, de militair en Abscheidssym-
phonie van Jos. Haydn, Unvollendete Sym
phonie en Balletmuziek uit Rosamunde van
Schubert.
De heer Adam gaf met zijn orkest twee
maal een concert in. België te Ostende en
het succes was groot.
Dat het gemeentebestuur van Velsen aan
Euphonie opdroeg de jeugdconcerten te ver
zorgen mag voor dén dirigent als een bijzon
der compliment worden beschouwd.
Wij hopen voor „Euphonie" dat de heer
Adam nog lang haar dirigent mag blijven.
Woensdag 25 November a.s. zal het eerste
winterconcert in het patronaatsgebouw wor
den gegeven en het spreekt van zelf, dat dit
concert een eenigszins feestelijk karakter zal
dragen. Het tweede lustrum van Euphonie's
dirigent zal niet ongemerkt voorbij gaan,
daar zijn wij zeker van. Hulde en dank heeft
hij verdiend.
SCHEEPVAARTNIEUWS.
Het Grieksch s.s. „Eugenia Milona" is Vrij
dagmorgen met restant lading graan van de
La Platarivier via Rotterdam te IJmuiden
aangekomen jen opgevaren naar Amster
dam.
Het Engelsche ss. „The Duchess" is Vrij
dagmorgen in ballast van Gent voor het
Hoogovenbedrijf te IJmuiden aangekomen,
om een volle lading ruwijzer voor Engeland
in te nemen.
Het Duitsche .s. „Konsul Schulte" is Vrij
dagmiddag na lossing harer lading ijzererts
aan het Hoogovenbedrijf te IJmuiden, in bal
last naar Emden vertrokken.
Het Noorsche s.s.„Brunla" is Vrijdagmiddag
met stukgoederen van Amsterdam aan het
Hoogovenbedrijf te IJmuiden aangekomen om
een partij ruwijzer voor Noorwegen bij te
laden.
Het Zweedsche s.s. „Patria" is hedenmorgen
met stukgoederen van Rotterdam aan het
Hoogovenbedrijf te IJmuiden aangekomen,
teneinde een partij ruwijzer voor Zweden bij
te laden, waarna het schip naar Amsterdam
zal opvaren, om haar lading verder te com-
pieteeren.
Het Nederl. motor passagierschip „Colombia'
van de K.N.S.M. met passagiers en stukgoe
deren van Amsterdam naar West-Indië pas
seerde Vrijdagmiddag 16 uur de sluizen te
IJmuiden.
Het Zweedsche s.s. „Kare" is Vrijdagavond
met stukgoederen van Londen vertrokken om
aan het Hoogovenbedrijf te IJmuiden een par
tij ruwijzer voor Zweoen bij te laden.
Het Fransche s.s. „Hebc" is Donderdag
avond van Caen vor het Hoogovenbedrijf te,
IJmuiden vertrokken,
SCHEEPVAARTBERICHTEN.
Binnengekomen schepen.
19 November;
Ned„ Vechtstroom, Huil.
20 November:
Grieksch, Eugenia Milana, Rotterdam.
Engelsch, Stanislas, Leith.
Engelsch, Gateshead, New Castle.
Engelsch, The Duchess, Gent.
Ned.. Nieuwendam, Londen.
Engelsch, Haselwooth, Archangel.
Ned., Fauna, Hamburg.
Zweedsch, C. F. Lüljevalch, Stettin.
Duitsch, Wigbert, Hamburg.
Noorsch, Delfines, Drontheim.
Vertrokken schepen:
20 November:
Engelsch, Tringa, Liverpool.
Ned., Magdale, St. Kitts.
Ned., Colombia, Colon.
Duitsch, Konzul Schulte, Emden.
Ned., Maas, Rotterdam.
Deensch, Vredensborg Antwerpen.
Ned., Meuse, Parijs.
Ned., Saturnus, Valencia.
Duitsch, Landsee, Kopenhagen.
Ned., Orpheus, Kopenhagen,
Duitsch, Cremon, Hamburg.
Poolsch, Krakow, Emden.
Duitsch, Rhenania, Frederikshaven.
Deensch, Stegelborg, Dakar.
DE VANGST VAN SARDIEN.
Men schrijft ons:
Zooals men reeds heeft kunnen lezen is de
eerste sardien van dit seizoen weer aange
voerd. Wij schrijven „dit seizoen" omdat de
sardienvisscherij een seizoenwerk is. Het zal
wel interesseeren te vernemen, hoe men
deze vischjes verschalkt. Hiervoor zijn velerlei
manieren, waarvan, twee de moeite van het
beschrijven wel waard zijn.
Voor de meest primitieve daarvan moet
men wel tegen een beetje koude kunnen,
ten eerste omdat dit vischje hier in den winter
verschijnt, ten tweede omdat deze visscherij
in open vletten uitgeoefend wordt. Voor deze
visscherij wordt gebruik gemaakt van de kuul
hetgeen wel een verbastering van het woord
kuil zal zijn. Voor deze kuul heeft men 'tevens
een zwaar anker en een lange tros noodig.
Het -anker wordt op een ti-os van ongeveer
100 M. weggeworpen. Men laat de vliet dan
met den stroom mededrijven totdat de tros
afgeloopen is, waarna men deze op den kop
vastzet. Dan gaat de kuul voor over den kop
van de boot te water. De kuul bestaat uit
twee palen, waarvan er een op de opper
vlakte van het water komt. De andere is
zoo danig bezwaard dat hij op ongeveer 4 M.
diepte zinkt. Hiertusschen zit de kuul gespan
nen door een raam van pl.m. 16 M2. opening
en is 15 Meter lang. Alles wat er voor komt
stroomt nar binnen en kan. omdat er een
zoogenaamde keel in gebreid is, niet meer
terug. Tijdens het tij wordt de krop enkele
malen geledigd, hetgeen ongeveer een paar
minuten kost. Een eerst vereischte is dus ge
duld en gehardheid tegen koude.
Men kan slechts stil zitten, ruimte om te
loopen is er in de "det niet en slechts bij
uitzondering is deze soort vischerij loonend
en wordt dan ook alleen maar uitgeoefend als
men niets beters te doen heeft.
Met de botter wordt deze visscherij ook
uitgeoefend, doch zelden door één botter.
Men vischt dan met een zoogenaamd span,
d.w.z. dat twee botters het net tusschen zich
in nemen en het met motorkracht voorttrek
ken. Men gebruikt hiervoor dan een zeer nauw
gebreide kor, zoo ongeveer hetzelfde model in
het klein als de trawlers gebruiken. Borden
zijn dan niet meer noodig. Hiervoor gebruikt
men dan zg. kneppels (stokken van onder be
zwaard). Vangsten van 300 a 400 manden
per etmaal zijn dan ook geen uitzondering.
Het is voor de menschen een drukke, doch
dikwijls een goed betaalde tijd.
Het vischje vindt later, verder zwemmend
in de olie, zijn weg wel door de wereld. Op
menige tafel is het een zeer geziene gast,
alhoewel de visscherman ze zelf echter zel
den eet.
DE VISSCHERIJ.
WEEKOVERZICHT.
Het aantal stoomtrawlers dat iedere week
aan den afslag komt, blijft zoo ongeveer ge
lijk, doch waar het in hoofdzaak om begon
nen is, dat is nog lang niet iedere week het
zelfde, nl. de besommingen. Deze waren de
vorige week gemiddeld per boot f 2415 en nu
deze week 78 stoomtrawlers met een gemid
delde van slechts f 2250. Dat het bergaf
waarts gaat juist in de anders beste vis
scherij maanden beteekent dus dubbele ach
teruitgang en dat blijkt ook wel hieruit dat
de reederijen er weer toe over moesten gaan
om de booten met de laagste besommingen
uit de vaart te nemen. De vangsten waren
werkelijk best doch de prijzen zijn deze week
aan den lagen kant en Vrijdag waren de prij
zen zelfs zoo laag als men ze in langen tijd
niet gehad heeft. Het is dan ook niet te ver
wonderen dat booten met vangsten van 400
a 500 manden viscli slechts een besomming
van f 1300 tot f 1600 konden halen, terwijl
met normale prijzen deze besommingen toch
minstens f 3000, a f 4000 hadden kunnen
zijn.
De vischprijzen zijn niet alleen in IJmui
den zoo laag want uit België kwamen Vrijdag
berichten dat de visch aldaar zelfs in 't ge
heel geen koopers kon vinden wat voor de
handelaren welke Donderdag jl. hun visch
in consignatie naar België hadden verzon
den een geweldige strop zal zijn, afgezien
nog van de kwestie wanneer of men daar
weer de visch heen zal kunnen zenden met
kans op eenige winst. De aanvoer van goed-
koope visch uit Noorwegen heeft aan de
prijzen ook niet veel goeds gedaan. De com
missie tot onderzoek van het trawlerbedrijf
schijnt dan ook den ernst van den toestand
wel in te zien daar de reederijen alhier deze
week een circulaire ontvingen betreffende
de beantwoording van verschillende vragen
door deze commissie gesteld. Deze week kwa
men hier ook weer de botters met de eerste
sardien binnen, de z.g.n. zilvervloot en ook
hier ging het met de prijzen wonderlijk toe,
den eenen dag betaalde men per mand f 1.90
a f 2.10 en den volgenden dag kon een botter
niet meer dan 5 cent per mand maken dus
zoo goed als waardeloos terwijl er Vrijdag
weer f 1 a f 1.40 per mand werd betaald, ook
een bewijs dat de prijzen even snel kunnen
stijgen als zakken.
OPGELEGD.
De stoomtrawlers „IJselmond" IJm. 78 en
„Eemmond" IJm. 76 van de scheepsexploita-
tie-maatschappij „de Riviermonden" werden
door de slechte besommingen opgelegd. Bei
de stoomtrawlers besomden te zamen in 14
dagen f 2900.
NAAMSVERANDERING.
De stoomtrawler „Gelria" IJm. 4 zal heden,
Zaterdag 21 November onder den naam van
„Knikker" IJm. 4 uitvaren.
TENTOONSTELLING MOND- EN TAND-
HYGIëNE.
Vrijdagmiddag had de tentoonstelling een
druk en belangstellend bezoek der hoogste
klassen der openbare bijzondere scholen met
de onderwijzers. De kinderen waren vol be
langstelling voar hetgeen ze te zien! kregen
en wij twijfelen niet of velen zullen hiermede
hun voordeel doen.
Vrijdagavond waren ook weer veel belang'
stellenden aanwezig. Te ongeveer 8 uur open
de de heer B. L. Paerl, tandarts en voorzitter
van het uitvoerend Comité de druk bezochte
bijeenkomst en gaf daarna het woord aan
den heer A. J. j. c. van Hasselt, vice-voorzit-
ter van de Ned. Mij. tot bevordering van
tandheelkunde in Den Haag. Spreker begon
den wensch uit te spreken dat zijn onderwerp
„Mond- en tandverzorging" iets moge bij
dragen tot steun in den strijd tegen tandbe
derf. Onze mond is de ingangspoort voor dc
spijzen en dranken en nu moeten wij wel zor
gen dat die poort zoo zuiver mogelijk is. Op
het spreken en zingen heeft het gebit veel in
vloed. Wanneer het voedsel door slechte tan
den en kiezen niet fijn gekauwd kan worden,
zullen de gevolgen niet uit blijven. Maagkwa
len en meer dergelijke ziekten kunnen hier
door ontstaan. Pijn in den mond veroorzaakt
verlies van arbeidslust en dit kost geld. Spre
ker gaf nu een uiteenzetting van wat door
tandbederf kan ontstaan: rheumatiek. hart-
aandoeningen en wat dies meer zij. Het ls
daarom zoo goed dat er over mond- en tand-
hysiëne gesproken wordt.
Tandbederf kan ook voortkomen door het
gebruiken van pa.pperige stoffen. Beter is het
meer vruchten te eten, waardoor de tanden
niet worden bezet met een kleverige massa-
Bij dieren komt heel weinig tandbederf voor,
omdat de dieren in het wild zich voeden met
hard voedsel. Als kinderen vroeg gecontro
leerd worden is tandbederf zoo goed als uitge
sloten. De eenige manier om het jonge ge
slacht te vrijwaren voor tandbederf is, ze goed
in te lichten. De resultaten van behandeling
bij kinderen zijn verbluffend. Nadat spreker
aangaf hoe een mond schoon gehouden moet
worden, eindigde hij met den wensch dat
ieder zijn best zal doen om de wijze lessen ter
harte te nemen, zoodat op den duur tandbe
derf uitgesloten zal zijn. Tandarts Paerl zeide
spreker dank voor zijn rede.
NED BOND VAN CHRISTEL.
FABRIEKS- EN
TRANSPORTARBEIDERS.
OPENING VAN HET NIEUWE GEBOUW.
Vrijdag had aan de Zuidzijde de opening
plaats van het nieuwe gebouw van den Ned.
Bond v. Chr. Fabr.- en Transport-arbeiders.
Bij het binnentreden van het gebouw bleek
dat de koffiekamer in een lusthof herscha
pen was. Verschillende vakvereenieingen en
particulieren hadden bloemstukken ge
zonden.
Onder de aanwezigen merkten wij op de
hoeren; P. Bosman, wethouder voor sociale
aangelegenheden, het voltallige hoofdbe
stuur van den Chr. Bond, A. Krijger uit
Vlaardingen, Joh. Polderman, F. P. Vermeu
len en E. de Groot namens het bestuur der
reedersvereeniging, H. Janzen, voorzitter
van den R.K. bond van transoortarbeiders,
J. v. d. Mey de voorzitter van de plaatselijke
afdeeling van dien bond, II. L. van Marken,
J. P. Boon en J. Carst namens de directie
van het staatsvisschershavenbedrijf, A. ten
Broeke, architect, A. Fidder namens der Chr.
Besturenbond en het plaatselijk bestuur van
den Chr. Bond van Fabrieks- en Transport
arbeiders.
De voorzitter van het hoofdbestuur, de
heer J. v. d. Steen, heette allen welkom in
het nieuwe gebouw en herinnerde er aan
dat op 1 Februari 1914 het eerste gebouw
van den bond aan de Zuidzijde verrees.
De toestand aan den kant was geheel
ander dan momenteel. Het oude gebouw vol
deed niet meer aan de elschen welke er aan
gesteld werden. Spreker meende, dat de bond
volkomen geslaagd met de stichting van het
nieuwe gebouw, dat aan alle eischen voldoet.
Spreker riep het college van B. en W.
dat in het sociale werk der arbeiders zoo
veel belang stelt, een hartelijk welkom toe.
Ook de aanwezigheid der reedersvereeniging
stelde spr. op prijs, evenals die van architect
A. ten Broeke.
De uitvoerders Mulder en Rijke wilde
spreker ook niet vergeten. Zij die dagelijks
het schaftlokaal bezochten, wisten wat den
werkman toekwam.
Aan dit gebouw is een christelijken naam
verbonden en spreker hoopte dat deze naam
uitgeleefd zou worden en dat in het gebouw
de christelijke geest moge blijven leven.
Spreker droeg het gebouw over aan den
heer Van Dijk en echtgenoote en aan den
heer C. van der Steen voor wat betreft de
kantoorwerkzaamheden en hij hoopte dat
het hen gegeven mocht zijn de christelijke
vakbeweging tot grooteren groei te brengen
Als tweede spreker trad naar voren de
heer P. Bosman, wethouder voor sociale
Het is nu sprot-tijd. In Volenda?n worden sprot en spiering aan pennen geregen om
