UIT HET LEVEN VAN CHARLIE CHAPLIN.
Pas Vijftien jaar
geleden
HET NIEUWE DACbLAD
ZATERDAG 21 NOVEMBER 1931
Door BERT WILLIAMS.
Charlie viert zijn 21 sten verjaardag.
Een v)ilde jacht in Cambridge Street
Den 16den April 1911 vierde Charlie zijn
éénentwintigsten verjaardag. We speelden
dien dag in het Paviljoen-Theatre te Glas-
tie per telegram voeren. Hiervoor zijn twee
redenen; ten eerste geeft het zoowel den af
zender als den ontvanger het gevoel dat het
hier een belangrijke zaak geldt en het accen
tueert dus nog de atmosfeer van succes, die
nu eenmaal bij het betooverende artisten-
leven hoort, ten tweede geeft het den artiest
een geschikt object om in zijn kleedkamer op
te hangen.
In den loop van dien dag werd Charlie's
halve kleedkamer met telegrammen volge
plakt. Even vóór het begin der voorstelling,
toen we achter de coulissen stonden, gaf
Charlie, snel langs al de spelers loopend, het
parool rond.
„Bert!" fluisterde hij, toen hij langs mij
kwam, „vergeet het fuifje niet op mijn ka
mers in Cambridge street. Mijn hospita heeft
speciale permissie gegeven!"
„All right" antwoordde ik en toen het gor
dijn dien avond voor de laatste maal zakte en
wij onze laatste buiging hadden gemaakt,
haastten wij ons de schmink af te wasschen
en vertrokken in een taxi naar Cambrigde
street.
Wat een nacht! Om nooit te vergeten!
iedere „Mumming Bird" was uitgelaten.
Lachend en pratend als schooljongens, kwa
men we door een nauwe gang in een groote
lage kamer met een oude afgerammelde
piano in den eenen hoek en een bed in de
andere. De tafel was beladen met lekkernijen,
terwijl een groote verjaardagstaart op de
eereplaats in 't midden stond.
„Gaat zitten, dames en heeren!" riep Char
lie boven het lawaai en gelach uit; wij trok
ken onze stoelen bij, spreidden onze servet
ten uit, zetten zwierige papieren petjes op en
het feestmaal begon.
Een geroezemoes van vele stemmen gonsde
door. de volle kamer. Wij spraken met ons
dertigen door elkander tussehen twee hap
pen vla, ham of cake door, lachten om een
mop, die iemand vertelde of dronken op de
gezondheid van onzen jeugdigen stralenden
gastheer aan het eind van de tafel.
Sigaretten werden opgestoken en wij leun
den gemakkelijk in onze stoelen, toen de klok
twaalf uur sloeg, om te luisteren naar het
voorlezen van de telegrammen. Ik had nog
nooit zooveel telegrammen bij elkaar gezien.
Het duurde bijna vijftien minuten voor ze
alle voorgelezen waren, om nog maar niet te
spreken van alle brieven en kaarten!
Dan, één voor één, gaven wij onze kleine
geschenken, die we hadden meegebracht,
geen kostbare natuurlijk, want wij waren alle
arme komedianten. Maar ze waren met zorg
gekozen een das hier, sigaretten daar, een
paar manchetkiioopen, een haarborstel, prak
tische dingen, die Je kan gebruiken en
Charlie was verheugd met alles.
Opstaand, lachte hij ons allen toe, streek
een weerspannige haarlok terug en begon:
„Vrienden en vriendinnen".
Wij grepen onze glazen en juichten hem
toe. Toen het lawaai verminderd was, ver
volgde hij
„Vrienden en vriendinnen, dit is een ge
wichtige avond voor mij, een avond, waarop
ik in de komende jaren met veel plezier zal
terugzien".
Een luid „Bravo! Bravo!" en een klate
rend applaus volgden op deze woorden.
„Ik dank jullie allemaal voor je komst. Ik
hoop, dat jullie je even gelukkig zult voelen
als ik mij voel! De cadeaux zijn prachtig en ik
ben jullie ontzettend dankbaar. Zijn oogen
gingen over het verzamelde gezelschap van
de leden van de „Mumming Birds" naar zijn
andere acteursrvrienden uit de Glasgowsche
theaters.
Vanavond heb ik een mijlpaal op mijn
levensweg bereikt en ik hoop, dat het berei
ken van de mijlpalen op jullie levenswegen
onder even vroolijke omstandigheden zal
worden gevierd. Dank, allemaal voor je aan
wezigheid en zich met een gratieus gebaar
tot zijn dikke kostjuffrouw, die in de deur
opening was verschenen, wendend „dank voor
Uwe bereidwilligheid en medewerking 0111
dit partijtje hier te kunnen vieren!"
Wij riepen „Hoera" voor Charlie ,voor de
hospita, voor de „Mumming Birds". Wij rie
pen „Hoera" voor ons behaalde succes en
voor dat, wat wij hoopten, dat nog komen
zou. Wij riepen „Hoera" voor alles en ieder
een die met onze revue verbonden was. En
toen we allen stonden, met onze glazen klon
ken en dronken op Charlie's goede gezond
heid, en geluk, begon de oude piano onder
iemands vaardige handen, dat oude bekende
deuntje te spelen:
Lang zal hij leven,
Lang zal hij leven,
Lang zal hij leven in de gloria!
E11 nu begon het feest pas góed te worden.
Dertig beroepsacteurs, -actrices, komedian
ten, zangers, dansers toonden een formidabel
organisatietalent, en dien nacht vertoonden
we een geïmproviseerde revue, die het beter
deed dan welke ingestudeerde ook. Vlugge
vingers vlogen over de gele toetsen der
piano, en een vloed van melodieën brachten
onze voeten in beweging. Iedereen zong de
bekende wijsjes mee.
„Laten wij het kleed oprollen!" schreeuwde
Charlie. „Ik wil dansen" en dansen deed hij,
toen wij ruimte hadden gemaakt, hij hup
pelde en danste zijn kleine gekke pasjes, zoo
grappig als hij het nog nooit gedaan had!
Wij drongen aan op een herhaling, maar
met een vluggen greep, pakte hij zijn viool,
en speelde voor ons, nu weer grappig, dan
weer ernstig. Ik weet niet meer wat hij
speelde, maar onder zijn toover-vingers
brachten de trillende snaren klanken voort,
die regelrecht tot het hart spraken de sim
pele tonen, die spraken van de huiselijke
haard, van vriendschap, en van het zoete
mysterie, de liefde van een vrouw; en hier en
daar viel het masker van cynisme van de ge
zichten en men zag de ziel uit de oogen
schijnen.
Zoo gloorde het eerste morgenlicht, toen we
tenslotte vertrokken.
Charlie opende de deur om ons uit te laten.
De eerste bleeke lichtstralen kleurden den
oostelijken hemel en een koele wind koelde
ons verhitte gelaat.
„Goodbye, Charlie het was een heerlijke
nacht!"
Wij schudden hem de hand, toen we af
scheid namen; en in groepjes van twee en
drie strompelden wij door de stille straten in
de grijze ochtendschemering naar onze eigen
kamers.
Kranten
knipsels
uit 1916.
OOK EEN BIOSCOOPCONFLICT TE
ZUTPHEN?
Naar aanleiding van het besluit van den
Raad der gemeente Zutphen, waarbij een
verordening tot het heffen eener vermakelijk
heidsbelasting tto 20 pet. in het leven is ge
roepen (in Zutphen werd tot nu toe geen
vermakelijkheidsbelasting geheven) hebben
de bioscoop-exploitanten wonende te Zut
phen zich tot het hoofdbestuur van den Ned.
Bioscoopbond gewend met het dringend ver
zoek hen te willen bijstaan, daar zij het niet
mogelijk achten hun exploitatie onder de
nieuwe belastingver ordening verder te blij
ven voeren.
In de eerstvolgende vergadering van het
Hoofdbestuur van den Ned. Bioscoopbond zal
thans in overweging worden genomen, de
bioscopen in Zutphen te sluiten.
21 November 1916.
A
Vier burgers terechtgesteld.
Aan de Telegraaf wordt gemeld: Naar men
iveet werden voor eenige weken te Hasselt,
18 Belgische burgers door de Duitsche mili
taire overheid ter dood veroordeeld. Aan
stonds heeft Z. Em. de Nuntius van Brussel,
in naam van Z.H. Paus Benedictus XV, stap
pen aangeioend. om voor deze veroordeelden
genade te bekomen. Dank zij deze hooge
tusschenkomst werden slechts vier der 18
veroordeelden ter dood gebracht, te weten:
de heeren Kusters, Dubois, Wauters en Mos-
sart. Aan al de anderen, ook aan burgemees
ter Golenvauz van Namen, en aan de hoee
geestelijke?i Burlet en De Rijck, werd genade
geschonken
RADIO-PROCRAMMA
Twee beroemde families.
Van twee machtige families,
Wil ik hier den lof bezingen,
Met hun naam, die wordt gevonden
In de meest verscheiden kringen;
Aan de rijen en de horden
Van de Jansen's en de Smitten.
Hulde, hulde aan hen allen
Die die namen trotsch bezitten;
Niets kan in ons land gebeuren,
'i Mag geslaagd of 't mag verknoeid zijn,
Zonder dat er Jansens, Smitten,
Een of beiden, mee gemoeid zijn;
Smitten mogen in de nor zijn,
Zij zijn in besturen tevens,
Enk'le Jansens mogen lui zijn,
And'ren zijn het zout des levens:
Jansens, Smitten treft men aan bij
De eenvoudigste soldaten.
Maar zij zijn ook tegenwoordig
In de Generale Staten;
Boeren, kooplui, predikanten,
Winkeliers en ambtenaren,
Dokters, advocaten, rechters,
Renteniers en antiquaren.
Schrijvers, dichters, componisten,
Op en onder zee in booten.
Putjesscheppers, journalisten,
Hoog in 't luchtruim als piloten.
Overal kan men hen vinden,
Rijk of altijd in de dalles,
Zij staan nergens voor verlegen,
Smitten, Jansens kunnen alles;
Vraagt men naar familienamen,
Die in 't land het meest beroemd zijn,
Ts Meen, dat dan met deze beiden.
Wel de grootste twee genoemd zijn:
Dragers van die namen: Hulde,
Met de lichte variatie.
Smith, Smits, Smidt en Janssen, Janse,
Hulde: bloem van onze natie
P. GASUS.
II. R. HETZEL t
Het Haagsch Corr. Bur. meldt:
Te Voorburg is in den ouderdom van 66
jaar overleden cle heer H. R. Hetzel, sinds
1916 voorzitter der Nederl. Vereeniging van
Werkgevers in het bakkersbedrijf. Tijdens
den wereldoorlog was hij adviseur der regee
ring en van hel: Rijksgraanbureau betref
fende de samenstelling van het brood. Voorts
bekleedde hij o.a. het voorzitterschap van de
c-entraie bedrijfscommissie voor het bakkers
bedrijf, de commissie voor loononderhande
ling tussehen de werkgevers- en arbeiders
organisaties, de bedrijfsvereeniging voor het
bakkersbedrijf enz. Hij was bovendien door
de regeering aangewezen als lid der Rijks
commissie van Toezicht op het station voor
maalderij en bakkerij te Wageningen.
WILLY DERBY TERUG UIT INDIë.
Het Haagsch Corr.bureau seint:
De bekende en populaire zanger en hu
morist Willy Derby is met de Genua-express
hedenmorgen in Den Haag teruggekeerd na
een tournee door Ned. Indië.
Een groote menigte heeft hem aan het
Staatsspoorwegstation een enthousiaste ont
vangst bereid.
ZONDAG 22 NOVEMBER 1931.
HILVERSUM, 298 M.
8.15—12 VARA. 12—5 AVRO. 5—6
VARA. 6—8 VPRO. 8—12 AVRO.
8.15 Gymnastiekles. 8.30 Esperanto-curs us
door J. Lem. 8.55 Voetbalnieuws. 9.Tuin-
bouwhalfuurtje. 9.30 Concert VAIRA-Or.kest
o.l.v. H. de Groot en het „Amsterdamsen
Vocaal-kwartet". 9.50 Voordracht door Mar
tijen Beversluis. 10,10 Vervolg concert. 10.50
Toespraak door G. J. Zwertbroek. 11.10 Ver
volg concert. 12.Concert Omroeporkest
o.l.v. N. Treep. Het AVRO-Luistervinkenkoor
Amsterdam o.l.v. J. Hameli 1.Filmpraat,je
door L. J. Jordaan. 1.30 Vervolg concert. 2.
Boekenhalfuurtje. 2.30 Het Residentie-orkest
o.l.v. Dr. P. v. Anrooy. Hélène Cals (sopraan).
4.— Fragmenten uit „Julius Oaesar" van
Shakespaere o.l.v. Kommer Kleyn. Spreker:
Dl*. G. Dudok. 4.45 Vaz Dias. 5.Kinder
uurtje. 6.Radio-Volksuniversiteit. 6.30
Gramofoonplaten. 6.45 Kerkdienst uit het
Geb. der Ver. v. Vrijz. Herv. te Beverwijk.
8.Vaz Dias. 8.15 Gevarieerd programma.
Kovacs Lajos en zijn orkest, Irene de Noiret
(zang). Frits Geiger en Elly Krasser schlagers,
De Comedian Harmonists en Julia de Gruyter
(voordracht), ca. 9.30 Uit Gebouw Diligentia
Den Haag: The Comedian Harmonists, ca.
10.Vervolg Populair programma. 11.Gra
mofoonplaten.
HUIZEN, 1875 M.
8.30 KRO. 9.30—12.15 NCRV. 12.15
KRO. 5.— NCRV. 7.45 KRO.
3.30 Morgenwijding. 9.30 Orgelspel door J.
C. Elbertseh. 9.50 Kerkdienst vanuit het
Geb. voor Chr. Belangen. Hierna tot 12.15
Orgelspel door J. C. Elbertsen en Zang door
Zangkoor o.l.v. Elbertsen. 12.15 Concert
KRO-sextet. 1.30 Sociaal -Economische voor
dracht. 2.Literair halfuurtje. 2.30 Concert
door het Orkest o.l.v. Mario Iseglio. 4.30
Ziekenhalfuurtje. 5.— Kerkdienst vanuit de
Vrije Evang. Kerk te Leeuwarden. Na afloop
tot 7.45 Orgelspel door H. Overdïjk. 7.45
Sociaal-Economische voordracht. 8.15 Voet
baluitslagen. 8.15 Concert KRO-orkest o.l.v..
J. Gerritsen. M.m.v. G. Hengeveld (piano).
O.a. Symphonic no. 100 (Militaire), Haydn en
Pianoconcert van Tsehaikowsky. 10.40 Epiloog
door het Klein K001* o.l.v. Jos. H. Picekers.
DAVENTRY, 1554 M.
10.50 Berichten. 3.20 Bach-cantate. 4.05 Bijbel
lezen. 4.20 Concert Militair-orkest en Solis
ten. O.a. Noorsche Rhapsodic, Lalo. 5.50 Con
cert Isotoel Baillie (sopraan). 6.20 Kinder
uurtje. 8.20 Kerkdienst. 9.05 Liefdadigheids-
oproep. 9.10 Berichten. 9.25 Concert. B. B. C.-
Theaterorkeste en Solisten (tenor en bas).
O.a. Wolga-lied en Pétite Suite, Chaminade.
10.50 Epiloog.
PARIJS, „RADIO-PARIJS" 1725 M.
8.05, 12.50, 1.20, 2.20, 4.20 Gramofoonpla
ten. 5.20 Orkestconcert. 8.20 Vroolijk half
uurtje. 9.05 Orkestconcert m.m.v. Solisten.
LANGENBERG, 473 M.
6.20 Orkest concert. 7.20 Gramofoonplaten.
10.50 Bacil-Cantate. 3.50 Concert. Zangkwar-
tet en Instrumentalisten. 7.20 Zie Zeesen. 7.35
Concert „Zum Totensomntag". Koor, orkest
en solisten. O.a. Duitsch Requiem van
Brahms.
KALUNDBORG, 1153 M.
11.20 Orkestconcert. 1.20 Gramofoonplaten
2.45 Orkest en Solisten concert. 7.20 Cómedie
„Familie Hansen". 7.35 Orkestconcert o.l.v.
Reesen. 8.50 Quatre-mains door F. Jensen;
O. Peters. Variations, op. 35, Schubert. 9.20
Russische balletmuziek. Omroeporkest. O.a. uit
„Casse noisette", Tsehaikowsky. 10.20 Dans
muziek.
BRUSSEL, 508 M. en 338 M.
508. M.: 5.20 Orkestconcert. 6.20 Dansmuziek
8.20 Uitz. van „Wezin-Wezene" in 1 bedrijf
van J. Bury. 9.20 Concert Omroeporkest. O.a.
Symphonle in C, Malengreau.
338 M.: 5.20 Orkestconcert. 6.20 Gra.mo-
foonplatx. 8.20 Vroolijke Leuvensolie Studen
tenavond. 9.20 Concert in Oud-België o.l.v.
M. Alexys.
ROME, 441 M.
8.20 Gevarieerd orkestconcert en Tooneel-
uitzending. O.a. Kwintet in f moll, op. 34
voor piano, 2 violen, viola, cello, Brahms.
ZEESEN, 1635 M.
7.20 Toespraak door den Rijkskanselier Dr.
Bruening. Hierna 5de Symphonic Bruckner.
8.50 „Gross ist der Tod", v. Herman Kasaek,
9.50 Berichten.
dirlAilUiiU MÜ
HILVERSUM, 298 M.
Algemeen programma verzorgd door
\VRO.
8.00 Gramofoonpl. 10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonpl. 10,30 Causerie over St.
Nicolaas surprises. 11.00 Orgelconcert door P.
van Egmond. Arthur Stadler (zang). 12.00
Concert Omroeporkest o. 1. v. N. Treep. 2.00
Causerie over Oliestoken voor centrale ver
warming. 3.00 Gramofoonpl. 3.30 Aansluiting
Hotel Centraal De Haag. Populair concert.
4.30 Kinderuurtje door Hunschë. .5.30 Kovacs
Lajos en zijn orkest (Bob Scholte refrein
zang). John Rutter (Songs at the piano).
7.00 Boekenhalfuurtje. 7.30 I-Iollandsch vo
caal kwartet (J. Vincent, L. v. Tulder, S.
Luger, W. Ravelli). 7.50 Gramofoonpl. 8.20
Vervolg' vocaal kwartet. 8.45 Concert door het
Omroeporkest o.l.v. A. van Raalte. 10.00 Vaz
Dias. 10.10 Uit het Concertgebouw Amster
dam: Vocaal concert: Politiemannenkoor
.Euterpe" Amsterdam; Politiemannenkoor
Utrecht; Mannenzangvereeniging „Herman
dad", Rotterdam en het 's-Gravenhaagsch
Politiemannenkoor, „Entre nous". 11.00 Gra
mofoonpl.
HUIZEN, 1875 M.
Uitsl. NCRV-uitz.
8.00 Schriftlezing. 8.15 Gramofoonpl. 10.30
Ziekendienst. 11.00 Chr. lectuur door mej.
Doyen. 11.30 Gramofoonpl. 123.0 Orgelconcert
door Jan Zwart. 1.45 Gramofoonpl. 2.00 Cau
serie over de Zuiderzee (voor scholen). 2.35
Gramofoonpl. 4.00 Ziekenuur. 5.00 Concert,
(sopraan, altmezzo, viool en piano)6.30 Ver-
teluur voor jongeren. 7.00 Engelsche les. 7.45
Ned. Chr. Persbureau. 8.00 Concert NCRV-
symphonie-orkest o.l.v. F. Schuurman. O.a.
5de Symphonie van Schubert. 9.00 Causerie
over Binnenhuiskunst. Na afloop Vaz Dias
en tot 11.30 gramofoonpl.
DAVENTRY, 1554.4 M.
10.35 Morgenwijding. 11.05 Causerie. 12.20
Licht concert. Trio en mezzo. 1.20 Licht or
kestconcert. 2.45 Voor de scholen. 4.05 Sona-
tenconcert door F. Bendit (viool) en D. Fra-
ser (piano). 4.35 Moschetto en zijn orkest.
5.35 Kinderuur. 6.20 Berichten. 6.50 Moderne
viool- en pianosonates. 7.1, 7.30 en 7.50 Le
zing. 8.20 Opera „The Bohemian Girl" van
Balfe. Licht orkest en koor o.l.v. Lewis. 9.20
Berichten. 9.40 Causerie over „Oorlog of Vre
de". 10.10 Kamermuziek. Kwartet in D, Mo
zart en Kwartet in Bes, Beethoven. 11.20
Dansmuziek. Ambrose's Blue Lyres.
PARIJS, „RADIO-PARIS", 1725 M.
8.05, 12.50, 1.25 Gramofoonpl. 8.20 Radio-
tooneel „A quoi rêvent les jeunes Filles", có
medie van A. de Musset. „De Vrek" van Mo
lière.
LANGENBERG, 473 M.
6.25 Gramofoonpl. 8.50 Gramofoonpl. 12.25
Orkestconcert. 420 Orkestconcert. 7.20 Con
cert o.a. Ouver. Anakreon, Cherubini. 8.20
Karl Michael Bellman (De Zweedsche Nach
tegaal), Ulla Winblad (Muzikaal Stilleven]
van E. Duis). 9.2-5 Tziganemuziek uit Boeda
pest. 10.50 Jazzmuzie.k
BRUSSEL 508 en 338, M.
508 M.: 5.20 Gramofoonpl. 6.50 Dito. 8.20
Kwartetooncert, o.a. Kwartet van Honegger.
9.30 Fantastisch uurtje (zang en dans).
338 M.: 5.20 Sonatenconcert (viool en pia
no) 5.50 Gramofoonpl. 6.50 Sheherazade.
Rimsky-Korsakow. 8.02 Concert o.a. „Die
Meister singer von Numberg", Wagner,
KALUNDBORG 1153 M.
11.20 Orkestconcert. 2.50 Orkestconcert o.lv.
Rydahl, 7.20 Orkestconcert, werken van Joh,
Strauss. 8.45 Vocaal kwartet concert. 9.20.
Orkestconcert o.a. Suite Le Tombeau de
Couperin, Ravel.
ROME, 441 M.
8.20 Gevarieerd orkestconcert.
ZEESEN 1635 M.
7.20 Populair concert. 8.00 „König Richard
III" van W. Shakespeare, muziek van W,
Goehr. 9.20 Berichten en hierna tot 10.50
Tziganemuziek uit Boedapest. 10.50 Dansmu
ziek.
FEUILLETON
Hij weifelde even, toen drong het tot hem
door dat het eenvoudig een onvergeeflijke
grofheid geweest was in deze slaapkamer
door te dringen. Hij maakte stijf een buiging
en mompelde iets dat op een excuus moest
lijken, maar nog bleef hij talmen, alsof hij
zich op iets bezon, iets in zijn herinnering
zocht terug te roepen. Wezenloos staarde
hij de jonge, stralende vrouw aan.
Zij trok zich niet 'terug. Even trok haar
eene hand de plooien van den zijden kimono
dichter om zich heen, maar er was geen angst,
geen schrik meer op haar gezicht te bespeu
ren, veeleer een blijde verrassing en herken
ning.
En plotseling liep zij op den jongen ad
vocaat toe en. greep met beide handen wild
en-onstuimig zijn schouders. Zij schudde hem
haast door elkaar en in een wilde en ge
jaagde drift scheen zij tegelijkertijd te lachen
en te schreien
„Ben je dan t-och gekomen? Ben je lieusch,
Iïeuscli'gekomen? Het kan haast niet waar
zijn! Ik kan het niet gelooven! Het is te
móói! Zeg dan toch dat je het bent, zeg dat
je het werkelijk bent en dat ik niet droom...''
Er kwam een trek van medelijden op het
gezicht van Veraart, een hulpeloos medelij
den, dat langzaam overging in een uitdruk
king van strakken, doodelijken ernst. Hij
maakte zich zwijgend los uit haar armen.
„Maar zeg dan toch iets", drong ze smee-
kend aan.
Hij zweeg. Over haar schouder heen zag
hij in den spiegel boven de toilettafel zijn
eigen bleeke gezicht. En daarachter het on
bewogen gelaat van Hoeng Tsi Lang, die on
hoorbaar binnengekomen was en hun door
zijn leepe, scheeve spleetoogjes roerloos be
loerde.
Veraart boog correct, met een flauwe glim
lach.
„U vergist zich bepaald, mejuffrouw. Ik heb
u nog nooit gezien. Ik ken u niet".
„Maar ik weet zeker dat u het was", schrok
ze. „Ik herken u".
„Pardon" zei hij koeltjes. „Dat is werke
lijk onmogelijk. Weet u dan mijn naam, weet
u wie ik ben?"
„Nee.aarzelde ze. De glimlach op haar
gezicht was verdwenen en had plaats ge
maakt voor een diep en plotseling afgrijnzen.
Ze week stap voor stap terug.
„Ik maak mijn excuus voor dit binnen
dringen", zei Veraart hoffelijk. „Ik vergiste
mij in de kamer zooals u zich in de persoon
vergiste. Goedendag".
.en daar achter het onbewogen gelaat
van Hoeng Tsi Lang.
Hij keerde zich om en liep tegen den zwij -
genden Hoeng Tsi Lang op, die roerloos staan
bleef.
Joviaal stak Veraart hem de hand toe:
„Goeden morgen, mijn waarde gastheer. Ik
hoop dat u even rustig geslapen hebt als ik?
Ik heb mij in de kamer vergist. Werkelijk
m'n waarde, ik wist niet dat je zulk een
juweel onder je verzameling verborgen hield.
Ga je mee naar beneden? Ik heb zoo'n ge
voel dat onze aanwezigheid hier niet bijzon
der op prijs gesteld wordt".
Hoeng zweeg. Hij legde een groote bouquet
witte rozen, die hij in de hand hield, op de'
toilettafel neer en gaf Veraart een teeken
hem te volgen. De jonge man week bij de
deur ter zijde. „Ga vóór, amice", zei hij.
„Het zou me niet staan je hier vóór te
gaan en jij van jouw kant kunt niet zeggen
dat je hier thuis bent
Hoeng ging nog altijd zwijgend voor. Ze
gingen de rommelkamer door, liepen het
gangetje ten einde, staken de hal over en
daalden de trap af. In de benedenhal opende
hij een deur. Een nieuwe trap werd zichtbaar
vermoedelijk een keldertrap. Veraart aarzelde
even. Maar Hoeng Tsi Lang begon reeds de
trap af te dalen. De jonge man volgde. Zij
kwamen in een keldergewelf met ruime pro
visiekasten en een wijnkelder. Weer opende
Hoeng een deur en. ging binnen. Aarzelend
volgde Veraart. In een schemerig half
duister ontwaarde hij een klein laag gewelf
van groote grauwe steenen. Een ijzige koude
kwam hem tegemoet, de steen-en waren be
dekt met vocht en schimmel. Op -den muur
had iemand mett rood krijt een grijnzend'
doodshoofd ge teek end, en daaronder een af
gekapte hand met drie omhoog gestoken
vingers. Hoeng boog zich, hij trok een ijze
ren bout weg, greep met twee handen een
verroesten ring aan en trachtte een luik op
te tillen. Het lukte hem slechts met moeite.
„Laat me je even helpen, amice", zei Ver
aart, die glimlachend naar den kleinen hij
genden Chinees stond te kijken. Hij boog
zich en trok mee. Hun hoofden, ro-od van
inspanning, keken elkaar een oogen'olik aan.
hun oogen waren geen handbreedte van el
kaar verwijderd. Met een slag sloeg het luik
open. Stof en kalkscherven stoven op. Veraart
staarde in een duister gat. Stukken, ka-lk plons
den omlaag. Hij hoorde het zwarte, onzicht
bare water opspatten. Langzaam en naden
kend keek de advocaat op en za-g den
Chinees vragend aan.
Op het gezicht van Hoeng Tsi Lang was
een duivelsche, grijnzende hoffelipkheid zicht
baar. Hij maakte een handgebaar alsof hij
zeggen wilde: „Gaat u voor".
Op het strakke, gespannen gezicht van
Frans Veraart verscheen een uitdrukking
van een alles trotseerende verachting. Hij
maakt een los en nonchalant gebaar: „Na
u!"
Doctor van Buren trommelde met zijn
vingers op den rand van zijn stoel.
Overste Mensing, die naast hem zat, keek
verstrooid naar het wapenrek boven den
schoorsteenmantel, de onmisbare versiering
van iedere kamer in een politiebureau: doeken
revolvers, gummistokken, een paar gekruiste
klewangs en een Japanseh zwaard. Aan de
muren hingen foto's van de oude Amstendam-
sehe politie en enkele groepen v-an agenten
met een vaandel in hun midden.
Dr. van Buren hield op met trommelen
en wreef nerveus zijn handen. „Dat is alles
wat we te verklaren hebben", zei hij. „Meer
hebben de overste en ik er niiet van gezien.
Het heele gevecht duurde maar enkele mi
nuten. Van het oogenblik af waarop de eerste
Chinees neergeschoten werd, tot op het
oogenblik dat de politie het boardimghouse
binnendrong, kunnen maar één of twee minu
ten verloopen zijn".
„Zeker niet meer", bevestigde de overste.
Het bleef even stil in de kam-er. De politie
commissaris en de heer achter het kleine
bureau bij het raam schreven verder. Dat
duurde enkele seconden.
Toen keek de commissaris op.
„De heeren willen hun getuigenis wel even
onderteekenen?" en hij schoof hun de pa
pieren toe, waarop hun woorden waren op-
ge teekend.
Zwijgend teekenden beid-en. Nog een
maal keek de commissaris de verklaringen
vluchtig door, of alles nar de eischen der
wet was geschied, dan borg hij ze in het dos
sier, dat voor hem lag.
„Ik vermoed", zei hij, wat vriendelijker
nu dan toch het officieele gedeelte beëindigd
was, „dat uw verklaringen wel de eenige
zullen blijven. Als zoodanig zijn ze dan ook
van groot belang wanneer de zaak voorkomt.
Die Oosterlingen h-ouden hun mond, Geen
woord krijg je eruit. En dan: je zit ook m-et
die vervloekte taal. Eeuwig en altijd moet je
een tolk gebruiken.... Ik houd de heere»
toch niet op?"
„Integendeel", antwoordde Dr. v-an Buren
vriendelijk, „wij zijtn nog een beetje ont
daan over het gebeurde en uw woorden
„Tja-ja", glimlachte de commissaris, „mis
schien willen de heeren rooken?" En meteen
hield hij hun een goed-gevulden sigaren
koker voor.
„Heel' graag". Dr. van Buren stak een
sigaar op, m-aar Overste Mensing bedankte.
Hij rookte liever een sigaret.
„Commissaris" begon de overste, ,,'t is
niet de eerste maal dat ik zoo'n schermut
seling meemaak, maar deze viel me toch wel
wat rauw op het lijf! Midden in Amsterdam.
Schijnbaar zonder eenige reden! Hoe zit dab
eigenlijk?"
„Een gewone Chineezen-ruziee. Die komen
hier bij wijze van spreken dagelijks voor.
De eene keer 'es wat heftiger dan de an
dere".
„Zij vinden zeker hun oorsprong in politieke
redenen?" vischto Dr. van Buren.
„Soms, soms. Precies kom je d'r eigenlijk
nooit achter. Die kerels draaien liever voor
10 jaar de kast in dan iets van hun Chi-
neezen-geheimen te verraden. Het zijn meest
al de gevolgen van de veeto tussehen de twee
voornaamste loges, de Boönners en de Drie-
Vingers. Wat die geheime genootschappen
eigenlijk widen, weten wij niet precies.
Maar het sitaat vast, dat ze nauw verband
houden met politieke groepeeringen in him
vaderland. De onlusten in het groote Chi-
neesche rijk, het „ontwaken van den draak",
vindt zijn terugslag in onze stad, in Rotterdam
in Londen, in New York en San Francisco,
overal waar Ohineezen wonen. Ook in onze
koloniën heeft men .daar rekening mee te
houden. Ik vermoed dat het oneenigheid is
tussehen gematigde en revolutionaire ele
menten. Maar soms zijn het ook gewone
liefdeshistories of kwesties van werkverdeeling
in de havens, die dat gele volkje zoo in be
roering brengen. Er is geen touw aan vast te
knoopen. Zij houden er een soort vendetta
op na en je kunt er niets aan doen".
(Wordt vervolgd.)
