IJmuider Courant | 1931 | 28 november 1931 | pagina 6

Waar de romantiek nog niet dood is.

Van afles en nog wat.

Pas Vijftien jaar

RADIO-PROGRAMMA I

HET NIEUWE DAGBLAD

ZATERDAG 28 NOVEMBER 1931

Gretna Green in Schotland.

Zoo'n toekomstmuziekj e, zacht gespeeld
door zes violen en een bas, bas, bas, met een

strijkstok waar geen snaar o,p was

Zoo'n toekomstmuziekje, dat ik stilletjes
voor mezelf gecomponeerd heb met oneindige

zorg en veel spinnend genoegenZoo'n

toekomstmuziekje, waar natuurlijk heelemaal
niets van komt, omdat je in dit leven in de
praktijk .altijd heel anders handelt, dan je
het jezelf in .theorie voorgesteld had
Maar overigens ik hoop, dat het ervan

komt. Over zoo'n jaar of wat

Over zoo'n jaar of wat zal ik waarschijn
lijk een ouwe juffrouw zijn met een spit
sen neus, en me ergeren over den tegen
woordig en tijd. Ik za-1 .terug denken aan mijn
eigen jeugd, waarin nog geen materialis
me bestond, waarin de romantiek nog hoog
tij vierde en als ik kindskinderen heb, dan

zal ik die en anders de kindskinderen van
een ander, vertellen van „die goeie ouwe
tijd". Die kindskinderen zullen gnuiven,
maar ik zal het waarschijnlijk niet zien. Doch
als ik het wèl mocht zien, dan word ik op
eens spinnijidig en ik gooi mijn breikous in
een hoek, zoodat de kindskinderen verschrikt
weg stuiven; ik stamp dreigend op den
grond, en ik pak mijn bulletjes bij elkaar,
en ik verhuis naar Gretn-a Green. De plaats,
waar de romantiek nog niet dood is, en
nooit sterven zal, waar de romantiek nog
springlevend en lachend als een jonge blom
door de straten huppelt en ik zal me ver
meien

Want Gretna Green, het stadje van vijf
huizen en een varkensstal vlak bij Carlisle
in Schotland, is een verrukkelijk oord voor

hen die de ware romantiek liefhebben

Gretna Green, waar je nog steeds 's middags
om half twee ontdekt kunt hebben, dat je
zonder elkaar niet leven kunt en tien minu
ten later in den echt verbonden kunt wor
den door een romantisehen smid, in een oude
smidse, waar heel wat ondeugende paartjes,
vlak voor de aankomst van woedend ouderen
paar of grimmigen grootvader, vol hoop en
goeden wil voor de .toekomst zich voor eeuwig
aan elkaar lieten kluisteren.

Wat zal ik het heerlijk hebben in Gretna
Green! Daar zijn vooreerst de honderd-
duizend-en-één oude histories, die nageplozen
moeten worden; de geschiedenis, boeiender
en opwindender dan de interessantste film
van het tweetal, dat in een gierenden storm
dwars over de Solwav Firth Gretna trachtte
te bereiken en het bereikte ook, vlak voor de
oogen van den razenden vader aan den over
kant, dien de schippers weigerden over te
zetten; de andere achtervolgingen dwars over
wegen, waar de koets vervaarlijk hellend
de sneeuwvelden, of langs de moeilijke berg-
om de bochten slingerde en het arme jonge
meisje, dat door .al de emoties toch al op van
de zenuwten was, van .angst en narigheid voor

het eerst bekoorlijk flauw viel in de armen
van den verrukten bruidegom, wien overigens
het hart ook in de keel klopte!

Ik zal er praatjes met den grij zenden smid
kunnen maken, die, toen ik er in mijn jeugd
was, nog een niet grijzende smid was; hij
zal me vertellen van de dingen, die hij be
leefde, toen hij en ik nog jong waren. I-lij
zal me weten te verhalen van wild geklop

op zijn deur midden in den stikdon keren
nacht,, van suizende auto's en telegrammen,
die elkaar opvolgden, liet één adviseerend
van niet en het ander van wel, tot hij er
zelf geen raad meer mee wist.

En hij zal me niet hoeven te vertellen
want ik zal het zelf zien van de romantiek
van de dingen,, die er voorvallen daar in die
kleine oude smidse met zijn veelgebruikt,
aambeeld, waarop het huwelijksbo-ek nu al
sedert jaren een voornamere plaats inneemt
dan de hamer, want in Gretna Green zal de
romantiek blijven leven.

Als die overal allang een kwijnenden dood
gestorven is en de tranen om haar .allang ge
droogd en vergeten zijn, dan zal ik daar
achter mijn spionnetje in mijn huisje in
Gretna Green zitten, dat een verrukke
lijk uitzicht heeft op de deur v.an de smidse
en met mijn bril voor mijn kippige oogen zal
ik zoo af en toe een paar menschen uit de
harde booze wereld daarbuiten naar binnen
zien gaan om zich een beetje te goed te doen
aan de koesterende warmte van die reliquie
uit lang vervlogen dagen

Zoo'n toekomstmuziekje, waar je natuur
lijk nooit aan toe komt en even dwaas als
alle toekomstmuziekjes, omdat het leven nu
eenmaal zijn eigen wijsjes maakt.

Maar tochAls u er ooit langs komt.

ook al bent u geen spinnige oude vrijster
met in haar hart een verlangen naar roman

tiek, al bent u maar een modem mensch
van dezen tijd ook dikwijls met een ver
langen naar romantiek, dikwijls onbewust
verborgen in zijn binnenste maakt u dan
een uitstapje naar Gretna Green. Het is er
zoo verschrikkelijk aardig, en de wereld lijkt
er zóó ver; er hangt zoo de sfeer van al
die jonge menschen, die weet ik niet wat al
trotseerden om naar Gretna Green te komen
om er „elkaar te krijgen".

Het zou me onmogelijk zijn om al die ge
schiedenissen te vertellen; het is me zelfs
onmogelijk om er één te vertellen, want vóór
hij tot zijn einde was, zouden er heel wat
kolommen van de krant vol zijn. Er zat heel
wat verlangen en angst, onrust en wanhoop
koppigheid en weifeling aan vast, voor het
zoo ver was en de smid van Gretna Green
een tevreden paartje zijn deur uit en de
wereld in liet. Boeken zijn er vol van ge
schreven.

Maar het is de moeite waard. Het is tegen
woordig altijd wel de moeite waard om een
graantje waarachtige romantiek te pikken
bij wijze van tegengif tegen de twintigste
hands namaak, die Hollywood enzoovoorts ons
voorzetten. En al kom ik er zelf mischien
nooit toe, het geval van de ouwe juffrouw
van straks zou ik me best kunnen voorsttel
len.

Een refugié uit het land van de werke
lijkheid naar de wereld van de romance

WILLY VAN DER TAK.

De oudste wielrijder

in Engeland is de 93-jarige predikant F. Har-
tings van Eastbourne. Tot voor enkele jaren
maakte hij nog tochten door Europa van 70
K.M. per dag! Een vrouw uit Yorkshire van
95 jaar rijdt ook nog, maar op een driewieler.
Na Hastings komt een 88-jarige uit Bristol.

Dit is door een bekend Engelsch dokter
nagegaan. Hij vond nog 5 veteranen boven
80 jaar. 20 tusschen de 70 en 80 en 7 tusschen
60 en 70. Zij allen zeggen hun gezondheid aan
het fietsen te danken te hebben.

Hoeveel ouden rijden bij ons nog?

Sir Malcolm Campbell, de bekende wereld
recordhouder raceauto over 1 mijl, een ander
renner, K. Lee Guinness en John de forest en
Boy te Sehoftel. twee golf-am,ateurs, zullen
een expeditie houden naar een schat, van 12
millioen pond op Cocoseiland, 500 mijlen van
Panama af. Vele jaren geleden maakten de
twee eerstgenoemden dien tocht ook, maar
tevergeefs. Nu zullen zij per jacht gaan en
tevens een vliegtuig meenemen.

Op een goeden avond werd de Engelsehe
acteur Lewisohn opgebeld, dat hij den volgen
den dag in moest vallen in „The Master Buil
der" van Ibsen. Etij pakte de rol, leerde den
heelen nacht door, sliep van half 6 tot half
8, ontbeet, leerde weer tot 11 uur en besteedde
den verderen middag aan costuums en prui
ken. Vóór de voorstelling moest hij van zijn
dokter iets hebben om zijn oogen open te
kunnen houden.

Het is een rol van 10.000 woorden, die hij
leerde in een uur of zeven.

Richard Tauber

is van zijn Amerikaansche reis teruggekeerd
en zal in Engeland nu een tournee maken. Hij
vertelde, dat, waar hij kwam in Amerika de
gramofoon zijn Dein ist mein ganzes Herz
speelde. Het lied achtervolgde hem overal en
hij was er beu van.

Maar overigens was hij zéér tevreden.

Een jong beroepsgolfspeler, Georg Ashdown
heeft een 22-jarige verpleegster als „tee" ge
bruikt. Zij lag op den grond met de bal op
haar voorhoofd en Ashdown sloeg elke maal
heel rustig den bal weg. De verpleegster toon
de geen spoor van ongerustheid.

Al zal ze, dunkt ons, wel met de oogleden
geknipperd hebben

In Engeland zijn drie en een half millioen
honden, het dubbele aantal van 20 jaar ge
leden. Dit wordt geweten aan het feit, dat er
zooveel meer vrouwen dan mannen zijn.
Want het zijn vooral de ongetrouwde dames,
die houden houden.

Bij de Southern Railway in Engeland ïs een
nieuwe manier van onkruid-uitroeien toege
past langs de spoorlijn. Een oude tender is
ingericht als sproeiwagen, deze wordt met
een onkruid-verdelgende vloeistof gevuld en
langs de lijn gereden.

Een Engelsehe huishoudster bezit een kost
bare verzameling handteekeningen, waar
over zij meer dan 25 jaar gedaan heeft om
het zoover te krijgen. Op één bladzijde staan
de handteekeningen van 5" minister-presiden
ten, Balfour, Asquith, Lloyd George, Baldwin
en MacDonald. Verder heeft Amundsen zijn
naam gezet, Marconi en Evans, die met Scott
naar de Zuidpool ging. De beroemde zange
res Patti heeft de woorden opgeschreven, die
koningin Victoria tot haar sprak: „Een mooie
stem is een gave van God!"

Kranten-

knipsels

uit 1916.

28 November 1916.

IJmuiden. Dieven en Helers.

De Alg. Hbld. correspondent schrijft
Dezer dagen spraken wij de wensclielijklieid
uit, dat de politie er ook eens in kon slagen
de opkoopers van gestolen goed te snappen.
Dit is thans geschied. Een politieagent vond
in de Breesaap een met ballastijzer beladen
wagen onbeheerd staanwat hem op die
plaats zeer verdacht voorkwam. Toen de
eigenaars, die tenslotte te voorschijn kwa
men, ondervraagd werden, deelden zij mede
het ijzer van een tjalkschipper te hebben
gekocht. Deze werd op zijn beurt gehoord en
verzekerde het ijzer van een anderen schip
per die inmiddels de haven verlaten had, te
hebben overgenomen. Het onderzoek had tot
resultaat, dat een schipper in dienst bij de
Steenkolen Handelsvereeniging te IJmuiden,
békende de partij ballastijzer te hebben ont
vreemd uit een andere onder zijn beheer
liggende tjalk, toebehoorende aan dezelfde
maatschappij. Hij had dit toen verkocht aan
drie opkoopers te Haarlem, die allen gear
resteerd zijn.

ZONDAG 29 NOVEMBER 1931.
HILVERSUM, 298 M.

8.15—10.00 VARA. 10.30—12.00 VPRO. 12.00
—5.00 AVRO. 5.00—8.00 VARA. 8.00—12.00
AVRO.

8.15 Gymnastiekles. 8.30 Esperanto-cursus.
8.55 Voetbalnieuws. 9.00 Tuinbouwhalfuurtje.
9.3010.00 Instrumentaal concert. Cor Kint
(Viola d'amore) Joh. Jong (piano). 10.30
Kerkdienst vanuit de Remonstrantsche Kerk
te Haarlem. 12.002.00 Concert AVRO-Kamer
orkest o.l.v. Schmidt. 1.001.30 Lezing over
Filmkunst door L. J. Jordaan. 2.002.30 Boe
kenhalfuur. 2.30—4.30 Ooggetuigen-Verslag
van den Voetbalwedstrijd Frankrijk-Holland
in het Stade de Colombes te Parijs. 4.305.00
Gramofoonpl. 5.00 Kinderuurtje. 6.00 Concert
VARA-orkest. 6.45 Voordracht door W. v. Ca-
pellen.'7.158.00 Vervolg en slot VARA-or
kest. 8.00 Vaz Dias. 8.15 Omroeporkest o.l.v.
N. Treep. O.a. Tweede Peer Gynt suite, Grieg.
8.45 Rodi Roeters met een praatje. 8.559.15
Vervolg Omroeporkest. 9.159.25 Praatje door
W. Vogt. 9.2510.15 „Het Spook van den Mo
len", komisch zangspel in één bedrijf van
Adam. M.m.v. Solisten o.l.v. Nico Treep. 10.15
10.30 Rodi Roeters. 10.3012.00 Kovacs La-
jos en zijn orkest. Refreinzang: Bob Scholte.

HUIZEN, 1875 M.

8.30 NCRV. 9.30—5.00 KRO. 5.00—7.45

NCRV. Hierna KRO.

8.309.30 Morgenwijding. 9.30 Gramofoonpl.
10.00 Hoogmis uit de Kloosterkerk der Paters
Minderbroeders te Weert. Ilè3012.00 Gramo
foonpl. 12.001.30 Concert KRO-sextet. 1.30
1.50 Godsd. Onderricht voor ouderen. 1.50
Gramofoonpl. 2.10 Literair halfuurtje. 2.30
4.30 Concert KRO-salon-orkest. 4.30 iZeken-
halfuurtje. 5.00 Orgelspel door M. v. d. Hey-
den. 5.50 Kerkdienst uit de Ned. Herv. Kerk
te Alphen a. d. Rijn. 7.45 Sociaal Economische
voordracht. 8.10 Voetbaluitslagen. 8.1510.40
Concert KRO-orkest m.m.v. Fr. Boshart
(piano). O.a. Butterfly en Dreimaderlhaus.
ca. 9.30 Vaz Dias. 10.40—11.00 Epüoog.

DAVENTRY, 1554 M.

10.5011.05 Tijdsein en Berichten. 3.20
Schotsehe Kerkdienst. 4.20 1ste deel van de
„Messias" van G. F. Handel. Koor, orkest en
solisten o.l.v. S. Robinson. 5.50 Piano-recital
door Gertrude Peppercorn. 6.206.40 Kind-
deruurtje 8.20 Kerkdienst. 9.05 Liefdadig-
heidsoproep. 9.10 Berichten. 9.25 Tom Jones
en het Grand Hotel Eastbourne-orkest. M.
m.v. sopraan. O.a. Fantasie Tosca, Puccini.
10.50 Epüoog.

PARIJS, „RADIO-PARIJS" 1725 M.

8.05; 12.50; 1.20; 2.20 Gramofoonpl. 3.20
Voetbalwedstrijd FrankrijkHolland. 5.20
Orkestconcert. 8.20 „La Femme de Tabarin"
van Catulle-Mendès. 9.05 Gramofoonpl. O.a.
Uit Turandot en Butterfly. 9.50 Gramofoon-
platen.

LANGENBERG, 473 M.

6.207.20 Orkestconcert. 10.5011.20 Bach-
cantate. 12.201.50 Orkestconcert. 3.505.20
Koor- en Solistenconcert. 7.20 Operette „De
Vogelkoopman" van Karl Zellner. Hierna tot
11.00 Avondconcert. Daarna verslag van de
Zesdaaagsche te Keulen.

KALUNDBORG, 1153 M.

11.20—12.20 Orkestconcert. 1.20—1.50 Gra
mofoonpl. 2.454.20 Orkestconcert m. m. v.
solisten. 7.207.40 Muziek uit den Holberg-
tijd. Orkestconcert. 7.40—9.10 Komedie, van
L. Holberg. 9.2010.20 Orkestconcert. O.a. uit
Les Millions d'Arlequin, Drigo. 10.2011.50
Dansmuziek.

BRUSSEL, 508,5 M. en 338,2 M.

508 M.: Orkestconcert. 6.20 Dansmuziek,
8.20 Orkestconcert m.m.v. M. Dambois (cello)
9.05 Humor. Dialoog. 9.20 Vervolg concert.
O.a. Fête polonais van Chabrier. 338 M.: 5.2r
Orkestconcert; 6.20 Gramofoonpl. O.a. Negen
de Symphonic, Beethoven. 8.20 Operette
„Hoffmann's Vertellingen" van J. Off en
bach.

ROME, 441 M.

8.20 Orkestconcert m.m.v. Eugenio Albini
(cello).

ZEESEN, 1635 M.

7.20 Radio-potpourri „Nord-Süd" voor so
listen, koor en orkest. Dirigent Eduard Kün-
neke. O.a. m.m.v. Marcel Wittrisch. 9.20 Be
richten en hierna tot 11.50 Dansmuziek door
Dajos Bela en zijn orkest.

MAANDAG 30 NOVEMBER 1931.

HILVERSUM, 298 M.

Algemeen Programma, verzorgd door
de VARA. 1.00 v.m. VPRO.

6.45—7.00 en 7.30—7.45 Gymnastiek les. 8.00
Gramofoonpl. 10.00 Morgenwijding. 10.15
Voordracht door Ad. Bouwmeester. 10.30 Cel
lo-recital door Max Rodrigues. Joh. Jong
(vleugel). 10.55 Voordracht door Ad. Bouw
meester. 11.15 Vervolg Cello-recital. 11.40
Voordracht. 12.00 Concert VARA-Septet en
Gramofoonpl. 2.30 Gramofoonpl. 2.45 Stijn
Streuvels leest eigen werk. 3.30 Gramofoonpl.
4.40 Voor de kinderen. 5.00 Concert VARA-
Septet en Gramofoonpl. 6.30 Causerie over
de Paleis-Raadhuis-kwestie. 7.00 Paedago-
gisch concert VARA-Philharmonisch orkest
o.l.v. H. de Groot. Inleiding: P. Tiggers. 8.00
Causerie door Martien Beversluis. 8.20 Con
cert VARA-Philharmonisch orkest o.l.v. H.
de Groot. O.a. Ouverture Furyanthe, Weber.
9.40 „Droomkoninkje" van H. Heij-ermans.
Het Groot Volkstooneel. 11.10 Vaz Dias. 11.20
Gr amof oonplaten

HUIZEN, 1875 M.

Uitsluitend NCRVuitzending.

8.00 Schriftlezing. 8.15 Gramofoonpl. 10.30
Ziekendienst. 11.00 Lezen van Chr. lectuur.
11.30 Gramofoonpl. 12.30 Orgelconcert Jan
Zwart. 1.45 Gramofoonpl. 2,00 Bataksch-e Too
verdoctoren (Causerie voor de scholen.) 2.35
Tuinbouwpraatje. 3.15 Gramofoonpl. 4.00 Zie-
kenuurtje. 5.00 Concert. A. Borgers (hobo),
P. v. d. Hurk (fluit), B._v. d. Star (Viola
d'am ore en alt). J. Monissen, (piano). 6.15
Verteluurtje voor jongeren. 6.45 Causerie
door H. Amelink. 7.00 Engelsehe les. 7.45 Ned.
Chr. Persbureau. 8.00 Concert NCRV-orkest
o 1 v. F. Schuurman. O.a. Piet Hein Rhapsodie
9.00 Causerie over Indië. 9.30 Vervolg concert
O.a. Auffor-derung zum Tanz, Weber. Hierna
Vaz Dias en tot 11.30 G-ramofoonplaten.

DAVENTRY, 1554 M.

10.35 Morgenwijding. 11.05 Lezing. 12.20
Licht klassiek concert. Trio en alt. 1.20 Het
Commodore Grand-orkest o.l.v. Muscant. 2.45
Voor de scholen. 4.05 Cello- en piano-recital
door K. Jacobs en J. Kadish. 4.35 Moschetto
en zijn orkest. 5.35 Kinderuur. 6.2.0 Berich
ten. 6.50 Beethoven's Piano-sonates door Do
rothy Moggridge. 7.10 Boekbespreking. 7.30
en 7.50 Lezing. 8.20 „Frae a'the airts", pro
gramma voor St. Andrew's Night. 9.40 Le
zing. 10.10 Kamermuziek door het Pro Arte
strijkkwartet. O.a. Kwartet in Bes, op. 18,
Nr. 6, Beethoven, 11.20 Dansmuziek door Roy
Fox en zijn Band.

PARIJS, „RADIO-PARIJS" 1725 M.

8.05, 12.50, 1.25 Gramofoonpl. 4.05 Orkestcon
cert. 8.2-0 „Tosca", opera van Puccini (Gra
mofoonpl. van de Scala te Milaan).

LANGENBERG, 473 M.

6.25 Orkestconcert. 12.25 Concert door or
kest van werklooze musici. 4.20 Concert door
strijkkwartet en solisten. 7.50 ,Das ErlebniS
der Liebe", voordrachtenserie door Rud.
Rieth. 9.40 Concert. Hierna verslag van de
Zesdaagsche Wielerwedstrijden te Keulen.

KALUNDBORG 1153 M.

11.20 Concert uit Hotel An gieter re. 2.50 L.
Preils Instrumentaal Ensemble. 7.20 Concert
der Caecilia-Vereeniging. O.a. Concert F-dur
voor strijkers, hobo, hoorn en continuo, Han
del. Hierna Dansmuziek door Watson's Band!
uit Restaurant „Wivex".

BRUSSEL 508 en 338. M.

508 M.: 5.20 Gramofoonpl. 6.50 Gramofoon-
platen. 8.20 Orkestconcert. 8.50 Vervolg con
cert. Gewijd aan de Jacht. O.a. Jagd-Sym-
phoriie. Haydn.

338 M.: 5.20 Sonatenconcert. 5.50 GrartKH
foonpl. 6.50 Gramofoonpl. 8.20 Concert Om
roeporkest. O.a. Meditation de Thais, Masse
net.

ROME, 441 M.

8.20 Orkestconcert. Folkloristische Muziek.1

ZEESEN, 1635 M.

7.20 Populair concert door de kapel Geza
Komor. 7.50 Lezing door Felix Timmermans.
8.30 Concert door het Omroeporkest. 9.35 Le
zing en Berichten en hierna tot 11.50 Dans
muziek door Alfred Beres en zijn Band.

Leest U reeds een ochtendblad?
Neem er dan

HEI NBEMWE DAGBLAD
als avondblad bij.

FEUILLETON

Met andere woorden: het briefje, een der
belangrijkste gegevens, is weg!"

Verslagen keken de beide oude heeren el
kaar aan.

„Hoe kam dat nou" mopperde de overste,
„voel nog eens goed je zakken na. Zoo even
op je kamer had je het nog, dat weet ik ze
ker!"

„Ik ook! En ik weet ook zeker dat ik de
portefeuille in m'n zak gestopt heb. In die
dingetn ben ik veel te secuur!"

„Dan moet het dus gebeurd zijn op weg van
uw huis hierheen" concludeerde de politie
autoriteit. „Herinnert u zich niets bijzon
ders?"

„Nee, nietsof wacht eensin de

Parkstraat, vlak voor de Kloosterkerk, liep
een dronken kerel, die botste even tegen mij
aanZoudt u denken, dat die

„Niet alleen denken, maar wij kunnen het
vrijwel als zekerheid aannemen" antwoordde
de hoofdcommissaris. „Maar u hebt nog meer
bewijzen, is 't niet?"

„De boodschap van den chauffeur!" „Die
mondeling was" constateerde de ander, „en
als ik mij wel herinner is de man dood!"

Wanhopig keken van Buren en Mensing
elkander aan.. Zij voelden hoe telkens weer
hun hoop den bodem werd ingeslagen en de
overste impulsief als altijd, barstte plotse
ling los: „Maar, commissaris, gelooft u ons
Üan niet?"

De ander lachte fijntjes: „Als zou ik u nog
zoo graag gelooven, mijne heeren, „ik moet
toch bewijzen hebben. Heusch, geeft u den
moed niet op, er is nog één ding wat u ver
geten hebt: het lucifersdoosje, of is dat mis
schien ook

Voordat hij zijn zin kon beëindigen echter
was Overste Mensing al opgesprongen en
haalde uit zijn zak het voorwerphet nikke
len doosje met bruinleeren étui, waarop de
letters „Heidelberg" en een afbeelding van
het oude slot.

„Asjeblieft" zei hij stralend van triomf en
zuchtend van verlichting, „asjeblieft! Daar
is het!"

„Dat is tenminste wat!" peinsde de hoofd
commissaris. „Dus dit is het doosje dat u
tusschen de kussens van de gele auto hebt
gevonden?"

„Daar sta ik voor in!"

„Hoe bewijst u dat?"

„Wel ik heb het er zelf uitgehaald

„En ik heb het gezien!" vulde Dr. van Bu
ren aan.

„Dat Overste Mensing het er uithaalde?"

„Nee ,dat niet, want hij was alleen in de
auto, maar ik weet dat het Veraart's eigen
dom is. Ik heb het hem dikwijls zien gebrui
ken."

Even dacht de hoofdcommissaris na, nam
dan de huistelefoon en vroeg om Mr. Ver
aart voor hem te leiden. Het duurde maar
weinige oogenblikken voordat Frans Veraart
binnenkwam en hij keek zelfs niet verwon
derd naar zijn beide vrienden. Achter hem
stonden twee agenten.

„Mr. Veraart" klonk beleefd de stem van
van den hoofdcommissaris en hij nam het in
het schijnsel van het licht glinsterende doosje
in zijn hand, „ik wilde van u weten of dit uw
eigendom is?"

Veraart nam het voorwerp aan, bekeek
het en wierp een verbaasden blik op Overste
Mensing en Dr. Van Buren. Even leek het
alsof de blik zijner oogen harder werd, alsof
hij zich verzette tegen een in hem opkomen
de gedachte, maar dan klonk het vastbera
den en helder door het stüle vertrek:

„Ik ken dit doosje niet!"

Woedend sprong overste Mensimg op- riep,

schreeuwde bijna Veraart toe en ook van Bu
ren trachtte met zachten drang hem een an
der antwoord te ontlokken. Vergeefs. Hij
bleef er bij. Er was niets anders uit hem te
krijgen.

De hoofdcommissaris wenkte de beide
agenten, die den verdachte wegvoerden.

Dr. Van Buren, die het nuttelooze inzag
van een verder gesprek, stond op en dank
te den hoofdcommissaris voor zijn welwil
lendheid.

„Het spijt mij, meer dan ik zeggen kan,
mijne heeren" zei deze, „maar hoezeer ik cok
persoonlijk geneigd ben de waarheid uwer
v/oorden niet in twijfel te trekken, toch moet
ik er op wijzen dat elk bewijs 'ontbreekt! Dr.
van Buren, misschien wilt u op de betref
fende afdeeling wel even het verlies van die
portefeuille opgeven? Meer kunnen wij al
niet doen. Naar dien dronken kerel zoeken is
natuurlijk een verloren werk! Ik dank u in-
tusschen voor dit zeer interessante onder
houd."

„Nog één vraag, commissaris" verzocht dr.
van Buren, „hoe wist de politie dat Mr. Ver
aart bij mij was?"

„Wij werden telefonisch gewaarschuwd."

„Door een agent?"

„Meer kan ik tot mijn spijt niet meedee-
len".

Dan namen zij afscheid, en nadat Dr. Van
Buren een beschrijving van de verdwenen
portefeuille had opgegeven, stonden zij weer
op straat. „Ik zal jou 'es wat vertellen" zei
Overste Mensing, „ik ga naar huis en naar
bed, want ik val óm en m'n kop barst".

Alleen ging Dr. van Buren verder. Hij zag
volkomen in, dat de zaak er betrekkelijk ho
peloos voorstond. Vooral nu hun bewijsstuk
ken verdwenen waren. Dat die portefeuille
ooit terecht zou komen, daar twijfelde hij
aan. In een hopeloos-melancholiek humeur
bereikte hij zijn woning.

Maar toen de voordeur achter hem dicht
dreunde en hij het licht in de gang opstak,
bleef hij stil staan. Er lag iets in de brieven
bus.

Hij haalde het er uit en keek er na, hulpe
loos van verbazing.

In zijn handen hield hij de portefeuille.
Haastig keek hij haar door. De pas, de bank
biljetten, de brievenalles lag er in, zoo
als het er in gelegen had voor ze hem ontrold
werd. Maar het briefje was weg

HOOFDSTUK V,

„Ja, hallo!" riep dr. van Buren slaperig, ter
wijl hij zich uit zijn bed boog en met knippe
rende oogen de halfdonkere kamer in tuurde.
Een verre stem klonk door de telefoon.

„Ja. Hallo! Met van Buren, hallo! Met wie?
Met wie??Ben jij het Mensing, in 's he
melsnaam, wat bezielt je, om me zoo in het

holst van den nacht op te bellenWat?

Noem jij dat niet in het holst van den nacht?
Tien uur 's morgens? En dan als je zoo laat
naar bed gaat en inslaapt als ik! Ik ben
nooit om dezen tijd op, ik kom er om half

twaalf uit. Wat zeg je?

„Kom er nu maar dadelijk uit, m'n waarde"
klonk het door het toestel. „Ik. heb een be
langrijk nieuwtje voor je en het is mogelijk
dat we weer dadelijk aan den slag gaan.
Kleed je aan, wasch je, scheer je, en neem

een taxi en verschijn

„Maar waar hang je dan in godsnaam uit?"
vroeg van Buren huiverig, terwijl hij de de
kens op trok om de kou niet zoo te voelen.

„Ik zit achter een groot koffie in. Riche",
klonk de stem van den Overste. „Laat me
hier niet te lang wachten, want het is belang
rijk wat ik je te zeggen heb,"

„Ik kom" zei van Buren. „Tot over een
half uurtje."

Hij legde de telefoon op den haak, sprong
zijn bed uit, schoot in zijn sloffen en liep
rillende van kou naar de waschtafel. Binnen
twintig minuten had hij zich gewasschen en
geschoren. Toen belde hij om thee, telefo
neerde om een taxi en kleedde zich rustig
verder aan.

Ondanks het feit, dat hij geweldig nieuws
gierig was om te weten wat de officier hem
wel te vertellen zou hebben, kon hij zijn
oude heerengewoonte om zich rustig en in
de puntjes verzorgd te kleeden, niet aflee-
ren. Hij knoopte met zorg en met een zekere
plechtigen ernst zijn das voor den spiegel.

Het viel hem zelf op hoe slecht hij er uit zag.
Zijn anders zoo blozende wangen waren
bleek en ingevallen, zijn oogen stonden ver
moeid en flets en er lagen .diepe, blauwe wal
len onder.

Hij had het vermoeide, loodzware gevoel in
zijn beenen van iemand die op lange na niet
uitgeslapen is. In zijn hoofd suizelde een
vreemde lichtheid, alsof hij den vorigen
avond zwaar aan den rol was geweest, wat in
geen jaren en jaren was voorgekomen. Tel
kens huiverde hij. Hij schoof de gordijnen
op. Het was een trieste, grauwe wintermorgen
met een grijze, melancholieke sneeuwlucht
over het besneeuwde Bezuidenhout.

Rillende gaapte hij eenige malen, dronk
verstrooid en slurpend van zijn thee, die
eigenlijk nog veel te heet was om te drin-
kamer in, waar het haardvuur noodig opge-
ken, trommelde tegen de ramen, liep zijn zit-
rakeld moest worden, at een enkel stuk brood
van het gezellige ontbijt, dat voor hem gereed
stond en mopperde op de auto die niet ko
men wilde.

Hij had nu al twee nachten geen oog dicht
gedaan.

Tot dusver had dr. van Buren zich kranig
geweerd. Zijn houding was evenals die van
den gepensionneerden Overste tot dusver niet
anders geweest dan die van een vroolijken,
luchthartigen grappenmaker en alle geva
ren die zij getrotseerd hadden, hadden zij
dapper gedragen „zooals het twee kranige
oude heertjes past", naar van Buren zelf be
weerde. Maar nu begon het den letterkundige
toch aan moed te ontbreken.

Hij had het gevoel alsof zijn weerstands
vermogen langzaam ondermijnd werd. Hoe
kon men vroolijk zijn onder zulke omstan
digheden? Hij dacht aan het droeve gezicht
van zijn jongen vriend, aan zijn vreemde
houding, gisteren op het politiebureau, en er
schoot een prop voor zijn keel. Hij zag geen
lichtstreepje, geen enkele uitkomst meer in
deze verwarrende duisternis.

(Wordt vervolgd.)