De roos in het volksgeloof. Dr. D. v. d. Kooi AFWEZIG LUIDSPREKERS Aambeienlijders! IJMUIDER COURANT DINSDAG 19 JULI 1932 De koningin der bloemen. Door alle eeuwen heen in hooge eere. De roos, de koningin der. bloemen, die thans overal zoo heerlijk geuit en kleurt, heeft te allen tijden in groote eer gestaan. Zij gaf aanleiding tot dichterlijke gebrui ken en tot bijgelovigheden. Overal in Europa is. zij synoniem me't liefde en ge luk. In de Middeleeuwen kregen de jonge meisjes in verschillende departementen van Frankrijk een rozenhoed als bruidsgift. Te Venetië hielden de jonge edellieden, in zijden of fluweelen wambuis gekleed, vergezeld door hun aanstaande vrouwen, clie gekroond waren met witte roozen (het zinnebeeld der zuiverheid) proeessie-gewijze, onder het zingen van liederen en „barcarolle's (gon delliederen) in met bloemen en linten ver sierden gondels, kerkelijke plechtigheden. Vermeld wordt, hoe het steken van een roos aan de deur van een meisje, op den eersten Meidag, in het Zuiden gelijk staat met een liefdesverklaring. Dit is langen tijd ook het geval geweest in Duitschland, wan neer men een meisje uitnoodigde om er een te gaan plukken.' In sommige Gerinaansche streken was de roos het zinnebeeld der bescheidenheid; in de R.-K. Kerk stond zij vaak gebeiteld op de biechtstoelen en ook in de raadszalen zag men haar wel geschilderd. Het was Theobald, graaf van Champagne en Brie, die de roode roos van de Kruis tochten meebracht. De Graaf van Egmont plukte haar en zette haar in zijn wagen. Deze bloem is het hoofd, van het huis van Lan caster geweest. Het huis van New-York voerde een witte roos. En de naijver en ja loezie tusschen de beide families om den troon van Engeland, .was in de vijftiende eeuw de oorsprong van den oorlog der twee Rozen. Als de roos in het schild van een ridder voorkwam, beteekende dat altijd zachtheid gepaard met moed. De roos nam een groote plaats in bij de offeranden der kerken en kerkelijke plech tigheden. Een laatste overblijfsel van het gebruik der rozenhoeden vindt men in de gewoonte om een kroon, vontekrooin ge- heeten, aan het kind te schenken, dat het eerst gedoopt wordt na de wijding der vont, d.i. op Kerstdag. In sommige kerken in Vlaanderen is dit gebruik thans nog bekend. Het eerste kind, dat gedoopt wordt na de wijding dier vont, wordt met bloemen ge kroond. Deze kroon noemt rnen in Doornik „Capiau der Roses" (rozenhoed), hoewel men zich vóór de invoering der rozen uit Ben galen, met Paschen zonder twijfel van andere bloemen bedienen moest. Doornik heeft langen tijd zijn „baillée der roses" gekend. Daar was het gebruik een kind met een rozenhoed te kronen, nadat de doopvont met Paschen en Pinksteren gewijd was. Op Witten Donderdag goot men rozenwater op de altaren. In - de Middeleeuwen was in Doornik een offerande van rozen bekend; reeds in 1352 wordt ér melding van gemaakt. In een godsdienstige plechtigheid hadden de pries ters, die het H. Sacrement droegen, ieder een rozenhoed op het hoofd. In Engeland is het in verschillende streken nog gebruikelijk de graven met rozen te versieren. In de week vóór Paschen of Pink steren vernieuwt men op de graven de plan ten en bloemen, die er groeien. De witte roos staat op het graf der jonge meisjes; de roode roos is bestemd voor de overlede nen, die zich door hun deugden hebben on derscheiden. Een zeer oud gebruik, waarbij de roos een rol speelde, dateert van het jaar 530 te Salency in Frankrijk. In dat jaar n.l. werd een prijs ingesteld voor het meisje, dat uit muntte door zedigheid, wijsheid en onder danigheid aan haar ouders. Die prijs was een kroon van rozen. Ook in andere streken van Frankrijk heeft dit gebruik jarenlang bestaan. De feestdag der II. Rosa wordt in de maand April gevierd. Te Tongeren, in Bel gië, wijdt men te harer eer rozenbladeren, die als pap of als een soort drank tegen roos gebruikt worden. Deze bladeren worden daar en in de omgeving als een middel tegen roos (huidziekte) aangewend. Een eigenaardige gewoonte werd eertijds in de provincie Oost-Vlaanderen in eere ge houden. Daar werd in het plaatsje Geeraars bergen op den Zondag na Sint Petrus (29 Juni) het feest der „Rozenkroon" gevierd. In hetv geheim werd bepaald, wie koning en koningin zouden zijn. Dan danst men onder de bloemkronen, welke in het midden der straat waren aangebracht, en tijdens den rondedans vielen de kronen dan op de hoofden der uitverkorenen, die nu genood zaakt waren, ook een feest te geven. Een dergelijk gebruik he^ft tot in het begin dei- negentiende eeuw ook in Brussel plaats gevonden. In een dorpje op enkele uren van Brussel gelegen, had vlak na 29 Juni, nog een bizonder gebruik plaats. Elk jaar trokken de jonge meisjes z.g. strootjes, ten einde een koningin te kiezen. Wie het langste strootje trok, was tweede koningin en de rozenkroon was voor haar. Beiden hadden het recht een tijdelijken echtgenoot te kiezen, die met hen het koningschap of onderkoningschap deelde. Op den achtsten Juni van het jaar 1585 werd te Gent, met trompetgeschal vanwege de schepenen der stad aan de jongelingen verboden „op de heiligendagen dansen uit te voeren om kransen en kronen van bloe men te verwerven, die de jongens en meisjes gewoon zijn rond den avond, te midden der straten in dezen zomertijd te hangen, en zingende Vlaamsche liedekens om den rozen hoed". Een dergelijke dans, de z.g. kronendans, was vroeger ook in geheel Duitschland be kend; het langst bleef hij in eere in het gebied van den Neder-Rijn. Ook in Fransch- Vlaanderen en in Duinkerken werd onder den Rozenhoed gedanst; daar kende men er zelfs een speciaal lied bij. De roos als geneesmiddel. De roos doet ook dienst als geneesmiddel. De bloemblaadjes van een bepaald soort dienen om er een siroop van te maken. In de Belgische provincie Luik bestaat nog de gewoonte om rozenblaadjes te verzamelen in een beker; men drukt er dan zoo nu en dan op. om sap er uit te persen. Deze blaad jes worden ongeveer zes weken bewaard, tot het sap er goed uit is. Dit dient dan om bepaalde oorziekten te genezen. In oude receptenboeken uit het begin der negentiende eeuw voor artsenijinengkunde worden de bloemen der roode rozen aange geven, om met eek (iekenschars) en den sumakboom (behoorende tot de familie der harsachtige boomenlte dienen voor bepaalde geneesmiddelen. Een ander geneesmiddel be stond uit een aftreksel van roode rozen, witten honing en aluinpillen. CONCENTRATIE IN DE VREDESBEWEGING? REORGANISATIE DER NOOIT MEER OORLOG-FEDERATIE. Zaterdagmiddag hield de Nooit Meer Oor log Federatie haar bijzondere algemeene ver gadering te Utrecht. Ds. J. B. Th. Hugenholtz opende al's plaats vervangend voorzitter de bijeenkomst en ge waagde in zijn rede van het dreigende ka rakter van den internationalen toestand. De bewapeningen nemen steeds toe, terwijl Genève zoo niet op mislukking dan toch zeker niet op ontwapening uitloopt. Zelfs bij een sterk percentage-vermindering der hui dige bewapeningen, blijft het oorlogsgevaar acuut. Niemand zal zich enthousiast hebben gevoeld bij het voorstel van I-Ioover. Meer dan ooit wordt het steeds duidelijker dat ontwa pening van onderop moet komen en onder de volken zelf de- taak ligt zich te ontwape nen. Wij hebben nu lang genoeg geduld ge had. De tijd van resoluties en moties moet voorbij zijn. Thans hebben wij onder ooigen te zien hoe de vredeswerkers in alle landen den oorlog verhinderen kunnen, door staking weigering van munitie-fabricage en massale ■dienstweigering. Belangrijk is in dit opzicht de jaarverga dering van „Kerk en Vrede" geweest, waar aan de afdeelingen is opgedragen, plannen in dezen geest bij het Hoofdbestuur in te dienen. Thans zijn wij bijeen om de reorganisatie van de Nooit Meer Oorlog Federatie ter hand te nemen. Algemeen wordt de wensch. geuit dat de Nooit Meer Oorlog Federatie actiever op trede. Men vergete echter niet dat: le. de federatie, bestaande uit II vredes organisaties, reeds in het werk dier organi saties uitkomt, en dat is niet gering, 2e. het den organisaties vrij staat, volgens art. 7 der statuten om gezamenlijk actie te voeren. In de praktijk heeft dit moeilijk heden met zich gebracht. De nieuwe voor stellen willen hieraan tegemoetkomen. Tenslotte vergete men niet,dat door het werk der Federatie tot nu toe een nauwver- wante samenwerking tusschen verschillende organisaties is tot stand gebracht. Na deze toespraak opende de voorzitter de vergadering, die hoofdzakelijk belegd was om de reorganisatie-voorstellen te iteD en statutair vast te leggen. Oil. werd besloten, zoo mogelijk tot de aanstelling van een reizend organisator over te gaan, om de band te versterken tusschen het Hoofdbestuur der Nooit Meer Oorlog Federatie en de plaatselijke leringen en waar zulte mogelijk en noodig is, nieuwe kringen van de Nooit Meer Oorlog Federatie te vor men. Verder werd een modus gevonden om de aangesloten vredesvereenigingen tot meer dere zelfstandige actie te brengen. Gezien den wensch om tot de concentratie der vredeskrachtein te komen. op voorstel der Jongeren Vredes Federatie, werd Ds. J. B. Th. Hugenholtz gemachtigd om met ver schillende groote vredesorganisaties bespre kingen' te voeren teneinde tot een nationalen Vredesraad te komen die de geheele maat schappelijke vredesbeweging zou omvatten CONTINGENTEERING VAN TEXTIELINVOER IN INDIë? MINISTER WACHT RAPPORT VAN COMMISSIE AF. Op vragen van het Eerste Kamerlid v. d. Lande over eventueele con tingen teering van den textielinvoer in Indië heeft de minister van koloniën geantwoord dat een beslissing op het verzoek daartoe van de Twentsche textielondernemingen ernstig wordt voorbe reid. Terwijl een door den gouverneur-gene raal van Nederlandsch-Indië speciaal inge steld werkcomité doende is de gegevens te verzamelen, die onontbeerlijk zijn voor de beoordeeling van deze veelomvattende aan gelegenheid, heeft de minister, in overleg met den minster van oeconomische zaken en arbeid en van financiën, de noodige stappen gedaan voor de instelling van een commissie her te lande, die de regeering zal adviseeren nopens bevordering van oeconomische sa menwerking tusschen Nederland en Neder landsch-Indië. Deze commissie, waarvan de instelling binnenkort zal geschieden, zal zich mede hebben uit te spreken over de contingenteering van den invoer in Neder- lanlsch-Indië ten behoeve van de nijverheid in Nederland. SCHANDSTUK VAN EEN BOER. De politie heeft te Middelburg naar de N. R. Ct. meldt, proces-verbaal opgemaakt tegen een landbouwer, die twee in de weide loopende paarden gedurende een paar we ken, waarin eenige zeer warme dagen vielen, zonder drinken liet. De dieren gekweld door dorst, vernielden het hek van de weide en renden naar een andere weide, waar een LANGS DE STRAAT. London. Hoog en licht en wit en ruim is Oxford Street en toch zoo boordevol van menschen, winkelramen, bussen hoeden, blousjes, taxis, haast en drukte. Hoog en licht, gemaakt ter- wille van de onophoudelijke stroomende massa maar zóó hoog en licht, dat zij er tenslotte niets meer toe doet en in de straat nauwelijks meer meetelt. Hoog en licht en wit en terwijl de winkels er bonte kleuren in strooien, de haast zich over het trottoir rept en de snelheid voorbijsuizt gaan lang zaam, dicht-aaneen met gelijk blond haar, en gelijk gesloten gezichten en gelijkvragende oogen, een klein troepje werklooze mijnwer kers voorbij, die met een lied, een kleine ge deukte trompet en een vraag naar de stad zijn gekomen. Vermoeid1 zien ze toe of niet ergens uit de stroom hier of daar een penny komt aangespoeld Het nieuws heeft handen, voeten en oogen in Fleet S'treet. Het waait door de straat en jonge mannen met omrande brillen rennen het als bezeten na, ook als het wegduikt in imposante kantoren of kleine vergeten kroeg jes. Schrijfmachines ratelen, kranten zijn aan iedere straathoek, in iedere jaszak, in iedere auto, iedere bus: koersen, olie, Rusland, conferenties, werkloosheid, uitverkoop en bewapening. En daar tusschen door trekt on verwacht een langzame stille stoet, een katholieke processie. Hooge zingende jon gensstemmen, veel wit en zwart van vanen en rokken. Zonder een groet en zonder ver bazing gaan twee werelden elkaar voorbij Eten, eten in een snel tempo, vlug maar ge distingeerd; witte tafeltjes; menschen, mes sen en vorken en borden, die komen en gaan, een jazzband in licht blauw en van een bevroren beweeglijkheid en ook overigens veel marmer, heel veel marnier. Lyons res taurant. Vijf minuten verder speelt in een kleine pub waar het bier donker is, een oor- logs-invalide op een rammelende piano, oude Duitsche schlagers en brengt soms iemand in extase. En tien minuten verder glij je een smal straatje naar beneden en staat plotse ling aan de Thames: een rijkdom van water van ruimte van bruggen, en forsche gebou wen en spiegelende zon. en midden op den dag in het volle licht slapen zij die geen dak boven hun hoofd hebben, pijnlijk opgevouwen cp de te kleine bank, maar ongestoord, en schilderen anderen in teedere kleuren ge droomde landschappen op het plaveisel, of een stilleven van gave, sappige vruchten, .makkelijk te teekenen, maar moeilijk te krijgen" luidt het ónderschrift; en ergens straalt zoo waar de markante kop van Mac- Donald; en een grappenmaker schreef er bij: „If it rains, don 't care, there is a „Mac", in het midden latend of een heusche regenjas niet gewenschter is en tevens of ge eenig verband tusschen de moeilijk te krijgen ap pelen en de regen wilt leggen Vuile, lange straten, vuile rijen huizen, eindeloos veel vuile straten en eindeloos veel vuile rijen huizen en grauwe beroofcte mu ren. Geen groen en geen boomen. Na het eerste begin is er geen einde meer. Geen kleu ren*, geen lucht; huizen, straten na iedere straat een nieuwe straat, troosteloozer en eindeloozer dan de vorige en de lucht drukt. De lucht is hier niet een bevrijdende ruim te, maar een zware neerdrukkende massa, en klam en vuil; hier: East End. Tegen den avond als het wat koeler wordt, kruipen uit alle huizen kinderen en krioelen in de stra ten, beweeglijke kluwens tusschen de men schen die bijna te moe zijn om zich te ver velen. En dwars door deze vuile misère glij den in den avond'vijf groote barken voorbij, trots en statig. Boven de grauwe daken kun je de warmbruine zeilen-zien gaan en je, als- je niet te moe bent, verwonderen, dat de schoonheid toch nergens dood gaat en overal plaats blijft voor wat romantiek Ach, plaats voor wat romantiekZij t ge niet. ontroerd, bij het zien van de stramme jongens, die als mechanische poppen kordaat op en neer wandelen óf stilstaan smetloos wit gebroekt,. helderrood gejast en ook bij stralend zomerweer zwaar bepelsmutst, alles om de wacht te houden voor Buckingham Palace? Zijt ge niet Ontroerd bij het zien van diverse oorlogstropheën, netjes voorzien van een keurig gepoetst koperplaatje, dat datum en plaats van- verovering in de we reldoorlog vermeldt en ter meerdere glorie langs het hek der officierswoningen opge steld? Of moet je een schooljongen zijn, om de lust te voelen opkomen, hier met je heele klas iederen dag een kwartier naar toe te gaan en vergevend, om deze dingen te lachen En nu houdt plotseling alles op door een totaal onverwachte ontdekkine in een dool hof van straten: een klein Fransch restau rant, waar het licht warmgee.l is en de wijn koel en doorzichtig en zóó feestelijk, dat de wereld en ook Londen even ophoudt te be staan en ge bijna alles vergeet. Bijna Vr. S. HET OMGEKEERDE VAN RATIONALISATIE. HANDENARBEID WORDT WEER INGEVOERD. Zaterdagavond waren naar Het Volk meldt, op verzoek van minister Ruys, op het ge meentehuis te Almelo de burgemeester en wethouders van Almelo, Enschedé, Hengelo (O.), Oldenzaal en Lonneker bijeengekomen, onder leiding van den heer Meijer de Vries, hoofdinspecteur der werkverschaffing. Deze deelde mede, dat een plan is opgemaakt, om een belangrijk gedeelte van het Twente-Rijn kanaal door handenarbeid te laten uitvoe ren. Kwam het plan tot uitvoering, dan zou er in plaats van f 50.000, f 150.000 loon te be talen zijn. Het ligt in de bedoeling het werk in zes maanden uit te voeren met 500 ge steunde werkloozen uit. de vijf genoemde Twentsche gemeenten. 42 ZEELIEDEN WERKLOOS GEWORDEN. Aneta seint uit Batavia, dat de Java-China Japanlij n wegens den verkoop van schepen 29 stuurlieden en 13 machinisten ontslagen heeft. EEN JOH. VERMEER ONTDEKT? Uit kunstkringen wordt met groote stellig heid aan Het Volk verzekerd, dat dezer da gen in óns land een schilderij van Joh. Ver meer van Delft is ontdekt. Omtrent de echtheid schijnt geen twijfel te bestaan. Ook dr. Bredius zou deze meening zijn toegedaan.. Nadere bijzonderfheden over de belang rijke vondst kon het blad niet te weten kO- IB?®» RUST TE ALTONA HERSTELD. BIJ HET GEVECHT GEBL/UIK GEMAAKT VAN MACHINEGEWEREN. ALTONA, 18 Juli (VX>.) Nadat de rust te Altona Zondag in de late avonduren was hersteld, is het niet meer tot incidenten ge komen. Uit de besprekingen in de Hamburg- sche ochtendbladen blijkt, dat de vuurover- val op drie verschillende punten in de stad op de nationaal-socialisten gepleegd is. De pantserauto's die werden gebruikt om de barricaden te bestrijden, maakten ook ge bruik van hun machinegeweren, De „Ham burger Nachrichten am Montag" schrijft over de incidenten o.m. „Voor de bescherming rvan het volk, voor het herstel van de orde en voor een rustigen loop van de verkiezingen eischen wij van de Rijksregeering een on verwijld verbod van de communistische par tij, arrestatie en veroordeeling van alle toon aangevende communistische partijfunctiona rissen en het strenge doorzoeken van de bergplaatsen der partij, naar wapens. Geen dag langer mag deze moordpartij blijven be staan." Het nauwkeurig aantal dooden en ge wonden van gisteren stond ook hedenmor gen niet vast. DIRECTEUR DER ARBEIDSBEMIDDELING. Naar de Maasbode verneemt zal de heer A. Folaner binnenkort zijn functie van directeur van den Rijksdienst der Arbeidsbemiddeling en Werkloosheidsverzekering neerleggen. (ingezonden) Voor den inhoud dezer rubriek stelt de Redactie zich niet verantwoordelijk. Van ingezonden stukken geplaatst of niet geplaatst, wordt de kopij den inzender niet teruggegeven. MOETEN DE OPENBARE BEWAARSCHOLEN VERDWIJNEN? Mijnheer de Redacteur, Onder bovenstaand opschrift verscheen in Het nieuwe Avondblad IJanuider Courant van 31 Mei j.l. een artikel van den heer G. Klimp. Wanneer de heer Klimp zich uitsluitend tot een oproep had bepaald om te trachten de sluiting dezer scholen te voorkomen, wij zouden geen reden gehad hebben om als be stuur der Vereeniging voor Chr. Ond'erwijs, die de mevr. van Tuyl- en Insinger bewaar school beheeren, hierop te reageeren. Nu ons echter blijkt dat velen zijn gaan gelooven wat de heer Klimp in zijn stuk be weert, namelijk dat deze bewaarscholen best in stand kunnen blijven zonder dat daar voor offers gevraagd behoeven te worden, meenen wij goed te doen er alsnog tegen op te komen. Wij begrijipen eigenlijk niet wanneer de heer Klimp over de titel van zijn onderwerp wil schrijven wat andere scholen hiermede te maken hebben. Wij willen namelijk.niet aannemen dat de heer Klimp, zoo als dat wel eens voorkomt, eigen zaak niet beter meent te kunnen verdedigen dan door geringschat tend over anderen te spreken. Reeds in het eerste gedeelte van zijn be toog stelt de heer Klimp eenige vragen, nl. of het noodzakelijk is dat voor de kerkelijke bewaarscholen offers moeten wor.d'en ge vraagd, of dat deze zoo goed bij kas zijn dat cl&ze zonder offers en zonder subsidie kun nen blijven bestaan. Hij meent dat dit inder daad het geval is. De heer Klimp haalt dan bewijzen aan voor zijn veronderstelling. Hierbij laten wij natuurlijk de .dóór hem genoemde R. K. scholen buiten beschouwing en bepalen ons alleen tot de door ons beheer de scholen. Nu wordt de zaak echter moeilijker, want de heer Klimp zich beroepende op cijfers van de Geineemtebegrooting, haalt nu de zaak wat door elkaar. Eerst spreekt hij over een bedrag uit te keeren aan de Hervorm de Scholen in de geheele Gemeente Velsen en later weer over een gezamenlijk bedrag aan R.K., Ger. en Hervormde Scholen, zoo dat de genoemde cijfers geen enkele basis vormen voor de door hem gemaakte conclusie dat voor het voortbestaan onzer bewaar scholen. geen offers noodig zouden zijn.Mijn- heer Klimp is wel zoo vriendelijk ons niets te verwijten omdat we de vergoeding voor de lagere scholen incasseeren, doch meent te mogen protesteeren wanneer er mocht wor den beweerd dat door stopzetting der ge meente-subsidie onze bewaarscholen in het gedrang komen. Dit is niettegenstaande alle zoogenaamde bewijzen toch wel een zeer lichtvaardige en onjuiste conclusie. Wij moeten dan ook verklaren dat er, na de gelijkstelling, wat de Hervormde scholen te IJmuiden betreft, geen sprake is geweest van eenige winstmaking of reserveering van gelden door het Rijk of de gemeente uitgekeerd, en dat wij ieder, jaar weer te vreden waren als de exploitatie onzer scho len zonder nadeelig saldo sloot. Een en ander met inbegrip van inkomsten uit z.g. eigen bezittingen der scholen. Wij zullen dan ook zekere offers en zelfs groote offers moeten vragen van personeel, ouders en van hen die het bewaarschool-onder wijs een goed hart toedragen, wil er sprake zijn van het eenigszins in stand houden on zer bewaarscholen. Van het personeel door verlaging van salaris in die mate dat ze ver uitgaat boven de door de commissie Weiter voorgestelde verlaging. Van de ouders door hoogere schoolgelden. Van hen die het be waarschool-onderwijs een goed hart toedra gen, door een jaarlij'ksche of maandelijksche bijdrage. Alleen op deze wijze zal het misschien mo gelijk zijn dat het onderwijs aan onze be waarscholen blijft bestaan. Mochten er zijn, die met het oog op een eventueele bijdragen nadere inlichtingen omtrent onze financiën verlangen, dan is ieder der bestuursleden gaarne bereid deze te verstrekken. U dankend voor de verleende plaatsruimte, verblijven wij, Hoogachtend, HET BESTUUR DER VEREENIGING VOOR CHR. ONDERWIJS TE UMULDEN JAN EN GERRIT Jan: kan jij begrijpen, dat een olie- en azijnstel je leven kan verbitteren? Gerrit: 't Lijikt me wel toe, dat je de azijn- füesdh aan' je 'mond hebt gezet, bedoel je dat? Jam: Neen, maar ik zal je een lijdensge schiedenis vertellen; misschien (kan je er je voordeel mee doen. G.Allicht. J.: Toen we trouwden, had alk geen olie- en azijnstel, want me vrouw had er igeen een naar haar zin kunnen vinden en zoo bleef dat, maar in den loop der jaren zei i!k wel eens togen mijn vrouw, dat we er eens een moesten koopent is geen gezicht eoo'n groots flesch op tafel. Ze zei, dat ze er naar zou gaan itoijken, maar daar bleef het bdj. Nu was ik op zoo'n stol gebrand; m memscih heeft wel eens zoo iets en als ik met haar in Amsterdam was, zei ik: laten ws nou een's naar zoo'n stol kijken. We keken en 't eene was te ordinair, het andere onpraktisch, het derde te duur en 't •bleef weer zoo. Ik kon me dat niet uit het hoofd zetten en als de flesch azijn weer op tafel verscheen mopperde ik, dat we nog altijd zonder wa ren. G.: Waarom ikoöht jij er dan geen? J.: Och, ja, als ik dat 'had gedaan, was 't toch niet goed geweest en ik houd niet van ruzie, M'n vrouw ging telkens kijken, maar er krwam niets en zoo was k dan 25 jaar ge trouwd, zonder dat er een olie- en azijnstel kwam. Je toegrijpt, dat me kinderen wisten, dat ik graag een olie- en azijnstel had en zoo gaven die me anet onze zülivtersn bruiloft zoo'n geval. G.: Toen wais 't in orde, zou 'k zeggen. J.: Dik in orde, want me zuster kwam er ook met een aandragen en mijn nichtje ook en mijn buurvrouw ook; allemaal had den ze wel eens gehoord, dat ik dat zoo graag had. Gerrit, het waren als zooveel wolken over bet bruiloftsfeest. Wat heeft jouw familie met mijn huis houden te maken en dat wijif hiernaast? Ze denken zeker, dat ik zelf zoo'n prul niet kan koopen, kif be me vrouw. Jij bent de goeie ma.n hè? Nou, ze moesten je kennen. Had zelf zoo'n ding gekocht, als je er zoo'n behoefte aan had! Was 't bij jou 'thuis zoo deftig? Had je aan boord een olie- en azijnstel? Nou heb je er vier! Vier zal je er hebben Dat was natuurlijk na het bruilctftsifeest, want ze had toen niets laten merken. En toen we 's middags 'bloemkool aten, zette ze alle vier stellen bij me! Neem azijn Jan, en olie! Je hebt nou todli stellen! G.: Heb je die vier stollen het raam uitge gooid? J.: Och, ik zat me te verbijten en den vol genden dag, toen we groen tensoep aten, zet te ze de vier stollen weer bij me. Neem azijn en olie! Ik heb geprobeerd kalm met haar te pra ten, maar 't gaf niks. Wat moest ik doen'? G.: Wat heb je gedaan? J.: Ik heb vanmorgen vroeg al die vier stellen aan diiggels geslagen en in den vuil nisbak gegooid. Maar dat gaf ook een spec- take!, want ik. had dat van de kinderen moe iten houden, zei ze. En ze wil, geloof ik,, gaan scheiden, omdat ze alles begrijpt, zegt ze. Een vader, die een cadeautje' van zijn. kin deren vernielt, dat is geen vader. Gerrit, wat moet ik doen? G.: Koop een ander olie- en azijnstel! J,: Voor alles ter wereld niet. ik Wil die dingen niet meer zien! G.: "k Zag je vrouw in een winkel staan; ik geloof dat ze bezig was een olie- en azijn stel to Yoopen. J.: Och. hemel, zou ik nou m*n verdere leven toch togen zoo'n monster moeten aan kijken? 1-Ied.ori overleed mijn zeer geliefde Broeder JOHAN MEERDINK Directeur van Gemeente werken te Zeist. N. A. VAN DORP— MEERDINK IJmuiden IS Juli 1932 vanaf 20 Juli Waarnemers de H.I-I. Doktoren: Van Haselen, Rutten, Bekker, Van Leeuwen. 1-3 REGELS 25 CENT ELKE REGEL MEER 10 CT. NET DAGMEISJE gevr., zeUst. kunn. werken, van 95 u. Zond. vrij. Kennemerlaan 71. Net persoon vraagt SLAAPKA MER. Br, no. - 233 bur. v.d. blad Te koop gevraagd een WEEG SCHAAL m. gew„ 5 of 10 K.G. wegend. Br, aan E. Broers, Melk- - laan 1, Velsen-Noord Te koop gevraagd ELECTR. WASCHMACHIXE met idem wringer. Br. G 232 bur. van dit blad. Maak een eind aan bet hevige jeuken en de ondragelijke pijn. Gebruik de beroemde Aam- beienzalf van Broeder Benedic ts. Duizenden vonden reeds heil bij dit uitstekende middel. Koop nog heden een pot bij Uw apotheker of drogist. AAMBEIENZALF VAN KR POT Eü

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1932 | | pagina 4