DE tSuS
DE VIERDE MAN
Een Statistiek.
jjMUlDER COURANT
DONDERDAG 18 AUGUSTUS 1932
DRAMA IN DE INDISCHE
SPORTWERELD.
ontvoering, moord en zelfmoord.
BATAVIA. 17 Augustus (Aneta) De
beer Van Koesveld, chef bij een firma hier
tpt stede, ontvoerde een 16-jarig meisje ge
naamd Blonk, lid van dezelfde sportclub aLs
wi Na deze ontvoering heeft 'hij met een
revolver een moordaanslag op het meisje
aeolêegd. waarna hij de hand a-an zichzelf
^0gcr Beiden werden gedood.
Het drama speelde zich Dinsdagmiddag 12
uur af op den weg tusschen Felaboeanratoe
en Tjisolok.
Het meisje had eenige dagen geleden zon
der toestemming de ouderlijke woning ver
laten waarvan de toegang aan den dader
was ontzegd. Van Koesveld zal te Soeka-
boemi worden -begraven, terwijl hedenmiddag
te Meester Cornells de begrafenis van het
ieumdige slachtoffer plaats heeft. De vrouw
en °twee jeugdige kinderen van Van Koes
veld waren kort geleden naar België ver
trokken. Mevrouw deed eengie tijd geleden
nog mede in den korfbalwedstrijd België—
Nederland.
SPOEDIG EEN OVEREENKOMST
ENGELANDIERLAND.
eischen van canada te ottawa
ingewilligd.
PARIJS, 17 Augustus (Reuter). De bij
zondere correspondent van de „Matin" te
Ottawa verklaart door den leider der Iersche
delegatie. Sean OKelly, te zijn gemachtigd
om mede te deelen, dat de onderhandelingen
tusschen Engeland en Ierland een gunstigen
verloop hebben en dat kort na afloop der
conferentie een overeenkomst tuschen beide
landen zal tot stand komen.
OTTAWA, 17 Augustus (Reuter). Het
sluiten van een overeenkomst, welke direct
mnstig voor de Canadeesche visscherij, is
naar verluidt, nagenoeg verzekerd. Bijzon
derheden over deze overeenkomst zijn nog
niet te verkrijgen.
De eischen van Canada, die ingewilligd
zouden zijn, omvatten o.a. verhooging met
10 a 20 percent van het voorkeurstarief.
Talrijke landen, met name Rusland, Japan,
Portugal en de Scandinavische landen, wor
den door deze maatregel bizonder getroffen.
Wat betreft den uitvoer van 'bacon, is het
niet waarschijnlijk dat Canada de gevraagde
voorkeursbehandeling zal verkrijgen.
OTTAWA 17 Augustus (Reuter)De be
sprekingen ter rijksconferentie waren giste
ren. geheim, doch het lijdt geen twijfel, dat
de kwestie Rusland gisteren den geheel-en dag
het onderwerp der besiprekingen heeft uitge
maakt.
Canada, gesteund door eenige andere de-
minions, heeft aangedrongen op krachtige
controle en besprekingen van den Rinss is c-hen
invoer op de markten van het B-rifcsche
lijk.
OVEREENSTEMMING MET DE OVAMBO-
STAM BEREIKT
KAAPSTAD, 17 Aug. (V.D.) Tusschen
vertegenwoordigers van de Zuid-Afrikaan-
sche regeering en van de Ovambo-stam,
waartegen door het gouvernement een straf
expeditie was uitgezonden, zijn onderhande
lingen gevoerd, die tot overeenstemming
hebben geleid, zoodat de strafmaatregelen
der regeering zijn ingetrokken.
GEVECHTSSTIEREN
HERKREGEN DE VRIJHEID.
TWEE PERSONEN GEDOOD, VIJF GEWOND
MADRID, 17 Augustus (V.D.) Gisteren
ontlaadde zich boven eenige Spaansche pro
vincies een hevig onweer, dat gepaard ging
met 'hagelstormen. Bij Villa Rosa werd de
omheining van een weideplaats omvergerukt
zodat zes stieren die daa.r ingesloten waren
en waren bestemd voor de te houden stieren
gevechten, konden ontsnappen. De vurige
gevechtsstieren, opgewonden door het nood
weer en de bliksemstralen, renden de stad
in en doodden twee personen, die zij op hun-
weg ontmoetten, terwijl vijf andere personen,
die zich niet tijdig in veiligheid konden
brengen, ernstig g.ewond werden.
ONTSPANNINGSSCHIP
ZINKEND.
74s passagiers in veiligheid.
LOUISVILLE (Kentucky) 17 Augustus.
(Reuter). Het ontspannïngsvaartuig City
of Memphis, is op de Ohio-rivier aan den
oever van Kentucky op een rots geioopen.
Het schip bevindt zich in zinkenden toestand.
De 748 passagiers, alsmede de uit 33 kop
pen bestaande bemanning zijn in veli-gheid
gebracht.
DE ENGELSCH-IERSCHE
TARIEVENSTRIJD.
iersche boeren eischen
beëindiging;
DUBLIN, 17 Aug. (V.D.) Te Meath werd
een groote protestbetooging van Iersche boe
ren en grondbezitters tegen den Engelsch-
Ierschen tariefoorlog gehouden. De vergade
ring benoemde een delegatie, die een
dringend beroep op het. Iersche kabinet zal
doen, den tarievenoorlog te beëindigen. De
agrarische belangen van Ierland verkeeren
in het grootste gevaar. Indien de tarief
oorlog voortduurt kunnen de Iersche boeren
hun vee en hun landbouwproducten niet
meer verkoopen en zullen zij deze moeten
vernietigen.
DE VLIEGER BOARDMAN
NEERGESTORT.
SPRINGFIELD Massachusetts) 16 Augustus
(Reuter). De aviateur Boardman, hou
der van het record voor lange afstands-
vluchten, is hier van een hoogte van 2000
voet neergestort. Hij werd zwaar gewond
naar het ziekenhuis getransporteerd.
SAN JURJO ZIT NIET MEER.
MADRID, 17 Augustus (Reuter). De af
zonderlijke opsluiting van generaal San
Jurjo is opgeschoven.
Hij is thans naar een gemeenschappelijk
gevangenen-lokaal overgebracht.
MADRID, 17 Augustus. (Reuter). Dc direc
teur van het sedert den optsaoid verboden
dagblad „A. B. C." is gisterenavond dooi
de politie in zijn woming gearresteerd.
GRANADA 17 Augustus (Reute-r). De
gouverneur heeft op straffe van.boeit, .gelast
dat de winkels en magazijnen moeten worden
heropend.
'De winkeliers hadden hun zaken nog ge
sloten gehouden, daar de toestand, hier ter
stede nog roerig is en de positie gisteren
avond nog van de vuurwapens"" gebruik moest
maken om samenschoolingen .ui'teen te drij
ven.
(In den Rand van de Scheep
vaart is opgemerkt dat 90%
onzer strandbeéöners niet
kan zwemmen.)
Tien procent der -strandbewoners,
Kan slechts zwemmen in ons land,
Kijk. dat- is nou een verschijnsel,
Daarbij staat toch je verstand,
Elk die op en van de zee leeft.
Weet toch uit ervaring goed,
Dat je, op haar vriendschap bouwend,
Heel voorzichtig'bouwen moet.
Drommen binnenlandbevolkers
Trekken op een zeebad uit.
Maar de zeeman blijft op 't droge,
Aan den wal of op zijn schuit.
Heeft dit een gelijke oorzaak.
Als wanneer, zooals het heet,
De banketbakker persoonlijk
Voor geen geld een taartje eet?
Toen 'k een dezer heete dagen,
Zelf eens in een badplaats kwam,
Vroeg ik aan een stoeren zeeman,
Waarom hij geen zeebad nam;
Waarom hij niet leerde zwemmen,
Voor zijn eigen veiligheid,
Als een onontbeerlijk wapen
In den harden levensstrijd.
Hij keek peinzend naar de drommen
In de branding en hij zei:
Ach, we willen wel. wij zeelui,
Maar, we kun' er niet meer bij.
P. GASUS.
BURGERLIJKE STAND
t HAARLEM, 17 Augustus.
Getrouwd 16 Augustus: L. M. J. Mergen-
theim en B. Polak.
Bevallen 13 Augustus: M. Steenkistvan
Olst, d.: 14 J. G. WillemseSpigt, z.; D. C.
Kooij—Castclijns, z.; H. R. Eisma—v. d.
Goes, z.; 15 Augustus: W A. de BooJasper,
d.; G. F. J. SleijpenRutkowski, z.; M. P.
v. d. LindeStokman, d.; C. C. Hendriks
Spanjaard, z.; M. StarreKleiberg, d.; 13
Augustus: N. W. Vierhout—Timmerman, z.
Overleden 15 Augustus: M. H. Brauns
Evelijn. 85 j., Ie Hasselaersstraat; J. Bertho-
lee, 72 j., Ridderstraat; F., 4 j., d. v. J. W.
Koopman, Noorder Tuindorplaan.
MARKTNIEUWS
COÖP. CENTRALE E IER VEILING
PÜRMEREND G.A.
16 Augustus 1932.
Afdeeling eieren. Aanvoer 29.143 Eend
eieren 2.15 a 2.50.
70.000 Kippeneieren 70/80 K.G. f 4.10 a
5.20 65/66 K.K. 3.60 a 3.90, 63/64 K.G.
3.60 a 3.80. 60/62 K.G. f 3.20 a 3.60, 53/59
K.G. 3.20 a 3.50, 56/57 K.G. f 3.10 a f 3.40,
53/55 K.G. 2.90 a 3.30, 50/52 K.G. 2.80 a
3, 45/49 2.50 a 2.80.
Afdeeling pluimvee: Oude kippen 0.50 a
1 per stuk. Jonge hanen 0.20 a 1.20 per
stuk. Jonge woerden 0.25 per stuk. Kiloprijs
oude kippen 0.35 a 0.40. Kiloprijs jonge
hanen 0.30 a 0.70.
Tijdens de Duitsche filmexpeditie aan de kust van Groenland is een der deelnemers,
dr. Sorge (rechts), die in zijn kajak af ge dxeven ivas, ternauwernood van den dood
gered. Na dagenlang zoeken ivist de bekende vlieger Udet (links) hem op te sporen,
waarna dr. Sorge door een der motorbooten van de expeditie gered v)érd.
ONZE
KINDEREN
IN DEN
ZOMER
Is er voor de jonge moeder wel prettiger
bezigheid denkbaar, dan te zorgen voor de
kleeding van haar kleine meid en deze door
de juiste keuze van jurkje, manteltje en
hoedje zoo lief mogelijk aan te kleed en? En
veel moedertjes, die maar even wat tijd vrij
kunnen maken, doet het een oneindig ge
noegen om al die kleine dingen voor zus zelf
te maken.
Hoewel de mode voor de kinderen zich in
hoofdzaak richt naar die van de volwassenen
heeft ze toch ook weer iets heel persoonlijks
De hoofdzakelijke voorwaarden zijn eenvoud
een weeke tinten. Men mag kinderen, die van
nature een frissche, richtende huidskleurheb
ben, niet met zware donkere stoffen behan
gen en zeker niet in den zomer onder een
blauwen, stralenden hemel en tusschen
bloemen en planten.
Daar bolero'tjes dezen zomer zeer modem
zijn, versieren ze natuurlijk ook de kleertjes
van onze kleine meisjes. De rokjes hebben
geen onderbrekende garneeringen, die het
rokje korter doen schijnen, wat het geheel
wel ten goede komt. De volant- en ruche gar
neering heeft dit seizoen ook voor de meisjes
wel den boventoon.
Voor het school jurkje moet eigenlijk iede
re moeder op den allergrootsten eenvoud let
ten. De aardige jersey- en tricotjurkjes, die
we tegenwoordig in alle maten en in bijna
eindelooze kleurencombinaties kunnen krij
gen, zijn voor school wel het meest geschikt.
In onzen omgang met menschen en kin
deren komt intuïtie ons goed te pas. Ik zou
bijna zeggen: intuïtie is een eerste vereischte
om met menschen om te kunnen gaan. Want
we mogen het nog zoo goed „meenen", we
mogen ons uitputten in attenties en harte
lijkheden, wanneer we niet doorzien wat de
andëf~nöodIg heeft'dan kunnen veel van
deze hartelijkheden misplaatst zijn-
Vraag iemand, die zijn eigen thuis boven
alles prefereert, steeds te dineeren, te sou
peer en. Hij zal zich verlegen en ontstemd
voelen over al die uitnoodigingen. Onthaal
een gast, die van uitgaan houdt, op huise
lijke gezelligheid hij zal.het einde van z.ijn
logeer-partij nabij wenschen.
Nee, met enkel hartelijkheid komen we er
niet. Er moet een goede dosis menschen-
kennis bij komen. - -
We kunnen dat aan ons zelf toetsen. __We
hebben allemaal wel eens een vriend of
vriendin gehad, die we op het laatst gingen
ontloopen, omdat ze zoo erg hartelijk waren.
Ze bedachten altijd plannetjes voor ons, die
ons dikwijls heelemaal niet aanstonden; zc
waren zoo enthousiast en zoo blij voor ons
dat we hen eigenlijk niet durfden teleurstel
len. Maar ten slotte werkten ze op ons hu
meur, de harmonie was verbroken en we
ontliepen hen.
Zoo zien we ook dikwijls kinderen die aller
minst in harmonie met hun omgeving zijn.
En zij kunnen die omgeving niet ontloopen!
Toch is er hartelijkheid genoeg om hen
heen, er worden pleziertjes en uitgangetjes
voor hen bedacht; ze mogen mee naar bui
ten, spelen met vriendjes, bij kameraadjes
op visite gaan. Maar ze kunnen die harte
lijkheid niet op prijs stellen, omdat ze er
niets prettigs door krijgen, niet iets, dat
voor hen werkelijk prettig is. Als de ouders
hen beter begrepen,, als moeder wat meer
intuïtie bezat, dan zou al die hartelijkheid
beter besteed kunnen worden.
„Een pretje", dat is niet voor iedereen het
zelfde. Een pretje is voor het eene kind een
wilde stoeipartij, voor het andere een ge
zellige middag thuis met een boek. We doen
het eene kind verdriet door het te betrekken
in een wild spel, het andere door het een
middag op te sluiten met een boek. We moe
ten onze hartelijkheid verstandig aanwen
den.
Hoe dat te doen als we niet over de noo-
dige intuïtie beschikken. We kunnen dan niet
zoo maar weten wat een kind als het prettig
ste beschouwt. En een kind is dikwijls te ver
legen of te schuw om het ons te vertellen.
Het wil ons soms ook niet teleurstellen, doet
maar of het plezier heeft.. Of het heeft al
zoo dikwijls moeten hooren, dat het ondank
baar is, dat het verder maar zwijgt, berus
tend of mopperend al naar zijn aard.
Toch kunnen wij wel te weten komen hoe
hij over onze „hartelijkheid" den'kt. 'Er is
één ding waarmee, we het vertrouwenvan
alle kinderen kunnen winnen, dat is: Ze be
handelen als menschen. Niet commandeeren,
niet van uit de hoogte lief doen, maar eens
verstandig met ze praten, ze iets van ons
zelf vertellen, van wat wij prettig en niet
prettig vinden. Dan komen zij van zelf ook
tot vertrouwelijke mededeelingen, iedereen
vindt het wel prettig eens te „praten", vooral
het kind dat daar meestal niet toe in de ge
legenheid is omdat het door de ouderen niet
au serieux genomen -wordt i
Door zoo te handelen treffen we zekér den
juisten snaar in het kindergemoed. En op
deze manier komen we dan ook te weten wat
het kind echt prettig vindt, waar we het
écht plezier mee kunnen doen. Zoo leidt het
tot het treffen van andere „juiste snaren".
BEP OTTEN
Citroensap is verfrisschend en dorst-stil-
lend en daarom, vooral op warme dagen de
drank. Zijn er in het gezin veel dorstigen en
zou daardoor het gewone gebruik van citroe
nen een te dure liefhebberij worden, dan is
het een beproefd recept om op goedkoope
manier een licht mousseerenden, frisschen ci
troendrank te bereiden. In vijf liter water
wordt een pond suiker gedaan, men voegt er
150 Gram wijnazijn bij, de schijfjes van twee
citroenen (met schil) en de schijfjes van
twee (geschilde) appelen. Dit mengseltje
laten we flink opkoken, filtreeren het dan
en gieten het vervolgens in goed schoonge
maakte flesschen, die op een koele plaats
worden gezet. Na eenige dagen hebben we
een citroenwijntje, heerlijk verfrisschend.
Vooral in den zomer kunnen gootsteenen
soms onaangenaam ruiker.. Als we er af en
toe een ketel kokend water in gieten, zal het
euvel vlug verholpen zijn. Ook het zeepwater
waarin de wasch werd gedaan, is een werk
zaam middel als het, alvoreais het in den goot
steen wordt gegoten even aan de kook
wordt gebracht.
FEUILLETON.
(Een geval uit de praktijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale Recherche)
i O o r UDO VAN EWOUD.
Nadruk verboden.
22)'
.Dat begrijp ik niet. Hij is er toch in ieder
geval geweest; de conducteur heeft hem niet
alleen in Amsterdam, maar ook op het per
ron in Den Haag in de coupé gezien en vol
gens de doktoren moet de daad door een
man gepleegd zijn".
„Ja, hoor eens, een verklaring voor die
zienswijze kan ik je ook nog niet geven, maar
bet zou me toch niet verwonderen, wanneer
later zou blijken, dat ik in deze niet zoo heel
ver heb misgetast Maar laten we eerst eens
hooren, wat Sanders voor belangrijk nieuws
heeft".
Ze traden het hoofdbureau binnen en be
gaven zich onmiddellijk naar de kamer van
den inspecteur. Deze opende juist de deur om
een bezoeker uit te laten, met wien hij lang
zaam de gang inwandelde, daarbij nog eenige
woorden wisselend.
„Zoodra ik iets naders weet, krijgt u be
richt", hoorden de beide aangekomenen hem
zeggen. „Misschien vanavond nog en anders
m ieder geval morgenochtend. Ik zal u nu
even iemand meegeven om het hotel te wij
zen".
..Ga maar vast naar binne, ik kom zoo",
vervolgde hij, zich tot Wils en Adams wen
dend.
Deze voldeden aan het verzoek en twee
minuten later was de inspecteur weer bij
hen.
„Mijne hee'ren", begon hij, zijn bezoekers
een kistje sigaren toeschuivend, dat geopend
op zijn schrijftafel, .stond, „de onbekende,
dien jullie zooeven zagen, is de brenger van
het belangrijke niéuws, waarvan ik in m'n
briefje melding maakte Spoediger dan ik
had durven hopen, hebbeh m'n informaties
in het buitenland resultaat opgeleverd en als
we ons niet sterk vergissen, beschikken we
nu over heel wat meer ^gegevens met betrek
king tot de geheimzinnige verpleegster, dan
ik een paar uur gëleden voor mogelijk zou
hebben gehouden De Antwerpsche recherche
die in den voormiddag m'n telegram ontving,
meende in het.signalement een oude beken
de te ontdekken én heeft onmiddellijk een
mannetje, voorzien van -kostbaar foto- en
ander materiaal op den trein- gezet. Kijk
eens hier
Hij sloeg een map open, welke voor hem
op het schrijfbureau lag en onmiddellijk
schaarden Wils en Adams zich elk aan een
kant van hun gastheer om, over diens schou
der glurend beter te kunnen zien.
Hier hebben we. naar ik meen, een
paar, weliswaar niet geflatteerde, maar toch
vrij scherpe foto's van eéh dame. die, on
danks het gemis van een verpleegstersuni
form, een sprekende gelijkenis vertoont met
de zuster uit de 2e Oosterparkstraat. Deze
juffrouw, die in België en vooral in Antwer
pen beter bekend is onder den naam „Blonde
Riek", maar zichzelf ook wel Gertrude Les-
camps, Annie van Wavereh of Mathilde de
Bie noemt, is daar eenige malen wegens ge
raffineerde oplichterijen veroordeeld, voor
het laatst ophier bladerde de inspec
teur even in het dossier tot hij blijkbaar ge
vonden had, wat hij zochttot een gevan
genisstraf voor den tijd van twee' jaar en
acht maanden. Reeds na drie maanden is zij
er echter met hulp van derden in geslaagd
uit de gevangenis te Brugge te ontsnappen
en sindsdien is men haar spoor kwijt ge
raakt".
Hij wachtte even, doch zijn beide bezoe
kers bleven zwijgen en onmiddellijk trok hij
uit deze houding zijn conclusie:
„Ik bemerk wel, dat jullie er net zoo over
denken als de afgezant:wah de Antwerpsche
recherche en ik wil je we! eerlijk bekennen,
dat onze meeningen evenmin ver uiteen loo-
pen. De naam Robert, is jn_België weliswaar
niet beke'nd, maar dat zegt natuurlijk bitter
weinig. Blijkens inlichtingen, welke ik in-
tusschen uit Leeuwarden ontvangen heb,
heeft de familie Robert daar 'werkelijk ge
woond en is de verpleegster er ook geboren.
De uit vijf -personen bestaande familie heeft
echter slechts korten tijd in Leeuwarden
haar domicilie gehad en is vandaar naar
Duitschland getrokken;- Het zal dus uiterst
moeilijk zijn om over de antecedenten van
deze menschen iets meer tè weten te komen.
Overigens vind ik dat niet zoo heel erg, om
dat we daarmee' waarschijnlijk toch niet veel
verder zouden komen. Althans voorloopig
niet. Van heel wat meer belang lijkt me op
dit oogenblik het feit, dat de rechercheur zoo
handig is geweest de conterfeitsels van eeni
ge harer meest bekende handlangers mee te
brengen. Kijk jij nu eens Adams, of je er
daar een bij vindt, die eenige. gelijkenis ver
toont met den man, die hetSbriefje voor den
heer Leuvcnsteym-gébracht heeft of wellicht
de laatste dagen mef een andere boodschap
in het gebouw van de bank is geweest.
Adams nam het pakje dat de inspecteur
hem overhandigde, aan en-zocht zich een
plaatsje op een hoek van het:schrijfbureau,
waar het licht van de groene-bureaulamp hel
op de foto's viel.
„Bewaar me, wat een boeventronies", meen
de hij, de zorgvuldig op karton geplakte 'fo
to's aan een nauwkeurige studie onderwer
pend. „Er is geen enkel gezicht bij, dat er in
telligent genoeg uitziet om van een geraffi
neerd geënscèneerde misdaad als deze te
kunnen worden verdacht. Iemand met zoo'n
ongunstig uiterlijk" hij hield een der fo
to's onder de lamp, zoodat ook de inspecteur
en Wils haar konden zien „zou vermoede
lijk al gearresteerd geweest zijn vóór de
moord had plaats gehad. Als je daartegen
over in den trein komt te zitten, kun je ge
rust aannemen, dat je het eind van de reis
niet bereikt".
Hij nam een nieuwe foto, welke hij na
eenige seconden eveneens hoofdschuddend
terzijde legde, terwijl de beide anderen ge
ïnteresseerd toekeken.
„Hier", zei hij plotseling, een klein pas
kiekje aandachtig bekijkend. „Dat is ten
minste een net ventje en als jullie me nu
vertellen, dat die het briefje op de bank
heeft gebracht, zal ik het r.iet ontkennen".
„Je drukt je nogal voorzichtig uit", ant
woordde Sanders lachend. ,Er wordt van jou
een pertinente herkenning geëischt. Ik heb
dien koerier van onzen geheimzinnigen on
bekende nooit gezien, zoodat je bezwaarlijk
van mij kunt verlangen, dat ik je op den goe
den weg help".
„Je vergeet, dat die jongeling ook maar
hoogstens een paar seconden in mijn ge
zichtskring is geweest. Er komen bij ons da
gelijks honderden menschen op de bank, die
ik een uur later, ook al viel ik ook over hen,
niet meel* zou herkennen. Ik zou hoogstens
kunnen beweren, dat het gezicht me bekend
voorkomt, al is het dan best mogelijk, dat ik
den man bij een geheel andere gelegenheid
ontmoet heb".
„Zoo heel voorzichtig behoef je in je uitla
tingen niet te zijn", troostte Sanders. „Allen,
die je daar op een plaatje ziet, zijn goede
bekenden van de justitie, zoodat een verden
king meer of minder er waarlijk niet op aan
komt"
Ook Wils bekeek nu de foto aandachtig en
onwillekeurig dacht hij daarbij aan den man
dien hij, zij het dan ook slechts van achteren
op het portaal in de woning van de verpleeg
ster had gezien. Het was echter onmogelijk
op dit kleine paskiekje ook maar één punt
van overeenkomst met dien geheimzinnigen
onbekende te ontdekken.
„Alles goed en wel", hernam Adams, „maar
ik zou er toch niet graag een eed op doen,
dat ik dat mannetje ken. Overigens zal het
voor de Belgische recherche waarschijnlijk
een kleine moeite zijn het jongmensch op te
sporen en aan een verhoor te onderwerpen.
Je kunt in ieder geval het zekere voor het
onzekere nemen".
„Enfin, we zullen dit portret er uit houden.
Mogelijk, dat de forens uit Haarlem er zijn
medereiziger in herkent", besloot inspecteur
Sanders. „De vraag is echter, wat doen we
nu?"
Adams trok zijn wenkbrauwen op.
„Het zal wel een unicum zijn in de geschie
denis der criminaliteit, dat een politieman in
een zoo belangrijke' zaak bij den leek om
raad aanklopt", meende hij, maar bemer
kende, dat de inspecteur deze opmerking min
of meer misplaatst achtte, liet hij er haastig
op volgeh: „En ik vermoed dan ook, dat de
politieman in kwestie zijn plan reeds lang
heeft opgemaakt".
Sanders' gelaat klaarde op.
„Dat is inderdaad het geval", antwoordde
hij. „En m'n vraag was dan ook veeleer be
doeld als een inleiding voor de mededeeling,
die ik jullie nog te doen heb. Wils heeft jou
zeker wel verteld, Adams, dat we sinds van
middag, toen dit mannetje" hij gaf den
reporter een ferme klap op den schouder,
wat deze een minder gepast woord ontlokte
„in de woning van de verpleegster een ver
dacht uitziend heerschap tegen het lijf liep,
een rechercheur in de 2e Oosterparkstraat op
post hebben
(Wordt vervolgd).
