DE VIERDE MAN
LONDENSCHE AVONDEN.
Voetvolk.
jjMUlDER COURANT
WOENSDAC 24 AUGUSTUS 1932
Beethoven bij 90 graden.
(Van onzen Londenschen correspondent)
«,et licht is nog niet opgegaan achter de
«Serolaat van de groote klok hoog in den
pvel van het witte Broadcasting House. Het
firht van den dag is nog goed, 's avonds
rht uur in Augustus. Wij troepen naar bin-
pn door drie wijd-open deuren, niet die
nn het radio-paleis, o neen, maar die van
lp Queen's Hall. naast-aan, het oude con-
Jprthuis dat als dependance van den hyper-
Sodernen tempel voor de mechanische mu-
iPk kan worden beschouwd. Hier rondom
Portland Place staat de Queen's Hall ook
nder topografischen indruk onder de be-
Xherming van Broadcasting House. Bij
Jjl gratie van de machtige moderne on
derneming welke een groot deel van de
1000 000 halve ponden sterling van haar
vianten jaarlijks ontvangt en opsoupeert,
moeen wij luisteren naar de Proms voor 2
Silling per hoofd. Wij mogen staan aan de
,bron van den m uzi kal en luister die zal
klinken uit evenveel luidsprekers als er
luisteraars zijn, die een symphonie-concert
verkiezen boven minder ambitieuse radio-
num'mers. Het observatorium van Greenwich
heeft vanmiddag doen weten dat het de
hoogste temperatuur sedert zijn bestaan
heeft opgeteekend, een slordige 100 graden
de schaduw. Deert het ons, minnaars van
Beethoven? Het is Beethoven vandaag! Ik
heb al gezegd, wij gaan naar binnen in troe-
nen de jeugd van veertien tot veertig jaar.
gechaperonneerd door eenïge zeer grijze
oude dames en oude heeren. Wij offeren met
liefde onze twee shilling ,.aan de deur". Het
is de eenige weg. Natuurlijk. Hoe kan men
plaatsen reserveeren voor hen die promenee-
ren' Ik spreek van promeneeren op gezag
van de traditioneele aanduiding. Het con
cert is een Promenade-concert, dat met wei-
nic onderbreking 38 zomerseizoenen lang al
de" vervoering der muziek heeft gewekt in
die scharen, waarin gevoel geldgebrek ver
goedt. Er is geen verheffender instelling in
Londen, dat zoo vaak en zoo onrechtvaardig
als onmuzikaal is uitgekreten.
Ik sprak van de jeugd van veertien tot
veertig. Jaren bepalen den leeftijd. Het hart
bepaalt de jeugdof den ouderdom. Hij
is een jeugdig man. die met vier kruisjes
beladen, drie uur of langer kan staan op
den vloer van Queen's Hall om te luisteren
naar het orkest van de B. B. C. onder Sir
Henry Wood. Wij staan er met zeven of-
achthonderd. Er is ruimte genoeg. Verticaal
nemen wij minder ruimte in dan in drieën
gevouwen op een fauteuil. Er zijn geen ze
tels. behalve een enkele rij, geplaatst met
de ruggen tegen het orkest-podium, en een
enkele rij, geplaatst heelemaal in het rond
tegen de wanden. Er zijn menschen, die
geen prom ticket-s hebben. Zij kunnen zitten
op het balcon voor 3 shilling, of in de Grand
Circle voor 5 tot- 7/ shilling. Zij zijn niet de
ware broeders en zusters van de Prom-con-
certen, Zij verkeeren letterlijk hier en fi
guurlijk in de samenleving in hoogere gebie
den. De dames wuiven zich koelte toe met
struisveeren waaiers. Wij zien het haar doen,
van onzen lagen vloer af, maar benijden
haar niet. Beethoven's eerste piano-con
cert is aan den gang. De besten onder, ons
staan als een standbeeld. Een dier besten is
een jongeman, gekleed in een hagelwit voet
balpakje, met witte kousen tot onder de
knieën en zwarte lage schoenen. Een pijp,
die uit is gegaan in zijn hand,- getuigt van
zijn menschelijkheid. Hij staart op zijn tee-
nen en is weg van zijn omgeving totdat het
Allegro scherzando zijn pittig einde neemt.
Een andere beste onder ons is een jongens
achtige vormelooze vrouw met. een Grieksch
profiel, dat naar den hemel is gericht en
scherp afsteekt tegen het ijsvogelblauw en
verguld van het decoratieve hoofdmotief van
het inwendige van den muziektempel. De
slechtsten onder ons en hun aantal is
verblijdend gering blijven in de couloirs
waar de muziek is gesmoord. Zij vormen al
tijd paren en kijken in eikaars oogen in
plaats van in de verwezenheid. Wij maken
wat beweging tusschen deel en van de sym-
phonie of het concerto. Het is geen prome
neeren. Wij vertreden ons wat. En zij, die
aan de vereering van muziek heldenverce-
ring paren schuifelen dichter en dichter
naar voren om Sir Henry in al zijn gezelli-
gen omvang en in zijn energieke vrije en
orde-oefeningen beter te kunnen bewonde
ren. Het orkest zit achter bloemen. Er is nooit
een Promenade-Concert geweest, waarin het
orkest niet achter bloemen zat. De suggestie,
die uitgaat van deze frissche kleurenpracht,
is bijna afkoelend. Midden op onzen vloer
staan varens in een cirkel in potten. Het
arrangement is als een oase, waar wij heen
worden getrokken als de muziek verpoozing
geeft. Want geloof niet dat muziek steeds
verpoozing is. Nu is zij het Wanneer zij
staakt. De droppelen zweets vormen zich op
onze voorhoofden, kaken en nekken, terwijl
Sir Henry Wood met zijn linkerhand de klan
ken grijpt uit zijn orkest, het einde van het
eerste deel van de Zevende is een verlos
sing. Zakdoeken raken in vegende werking.
Programma's doen hier wat de struisveeren
boven doen. Nu staan wij op dezen voet, dan
op den anderen. De hitte komt van boven en
van beneden en van opzij. En hoe houdt Sir
Henry het uit in zijn formeel avondcostuum.
Geen wonder dat hij gedurende een prom-
concert drie maalvan overhemd verwisselt.
Maar Beethoven is machiger dan de at
mosfeer en het ongemak van 90 graden
Fahrenheit. Zijn scherzo van het derde deel
heeft ons het besef van loodzware beenen
en droppelen, zwellend uit een millioen po
riën doen verliezen. Toch komt de pauze
als een verlossing. Jassen waren al lang neer
gelegd bij voeten. Een orgie van open nek
ken, van roode, witte, zwarte, groene, grijze,
roomkleurige, bont gestreepte, roodgerand
pimpelpaarse overhemden heeft zich door
symphonie en zangnummer heen ontwikkeld.
Nu nemen allen hun studieboeken en hun
gestorte kleeren op en begint de aanval op
het ijs-buffet in de vestibule, terwijl Sir
Henry van overhemd verwisselt. Door de
wijd open deuren tirailleeren wij de straat
op om te ontdekken dat het binnen koeler is.
Het licht is nu aangegaan achter de klok
van den radio-tempel. Rijen lieflijke meis
jes loopen cigar et j es te rooken op het pla
veisel voor de Hall. Dat hadden zij trou
wens, en de mannen, ook al gedaan op den
promenadevloer, die vol peukjes en ver
waarloosde avond-edities ligt. Bij een prom-
concert mag men naar hartelust rooken in
dien men maar de voorzorg neemt geen lu
cifers aan te strijken gedurende de muziek.
KARDINAAL VAN ROSSUM IN
AMSTERDAM.
DONDERDAG NAAR NIJMEGEN.
AMSTERDAM, 23 Aug. CV. D.) Hedenmor
gen met den Duischen trein, die om 9.32 uur
aan het Centraal Station arriveert, kwam
Kardinaal van Rossum aan die eenige dagen
incognito hier er stede zal veroeven in het
klooster der Paters Redemptoristen. De trein,
die anders op het 2e perron aankomt, werd
voor deze gelegenheid naar het eerste per
ron gevoerd, waar een tweetal auto's gereed
stond.
Z. Eminentie, die het Nationaal Eucharis
tisch congres te Kopenhagen heeft bijge
woond, was vergezeld van zijn secretaris pa
ter B. Leydsman. Hij werd ontvangen door
pater van Baarle en pater Wouters, provin
ciaal van de Paters Redemptoristen. Direct na
aankomst van den trein steeg het gezelschap
in de auto's om naar het Redemptoristen
klooster te rijden, waar Zijne Eminentie een
Heilige Mis opdraagt.
Donderdagmiddag vertrekt Kardinaal van
Rossum naar Nijmegen.
(Te Amsterdam is een Neder-
landschc bond tot bescherming
van de belangen der voetgan
gers gesticht.)
Wie op d' ouden voet wil voortgaan
En geen fiets of auto rijdt,
Wie te voe;. gaat door de wereld.
En elk rolvcrmogen mijdt;
Moet voor alles ervoor zorgen.
Dat hij op zijn tellen past
En hij heeft de oudste rechten
Dat staat onweerspreekbaar vast.
Langzaam aan neen, snel en sneller
Is de loopbaan van den mensen
Tot een rijjool haast geworden,
(Haast van haastig) zonder grens.
En dc wandelaar, die voor alles
Aan den rol te vreezen heeft,
Voelt zich of hij tusschenbeiden
Niet op vrije voeten leeft.
Nu is er een bond gekomen,
Met een welomschreven naam.
Voor die ridders vol van vreezen.
En niet altijd zonder blaam.
Die kan nuttig werk verrichten.
Daar hij het voor allen doet.
Want gaat, in omstandigheden,
Niet de keizer zelf te voet?
Wie vandaag zit op een motor,
Morgen in een auto rijdt,
Overmorgen op een fiets stapt.
Loopt toch ook weer op z'n tijd.
En den bond dus, die het opneemt
Voor d' aloudtm voetengang,
Wcnsch ik sterkte, want hij arbeidt
In het algemeen belang.
P. GASUS.
DE PERS OVER HET VONNIS TE
BEUTHEN.
EEN ONDERHOUD VAN
MONTAGUE NORMAN MET
MEIJER.
TERUGKEER NAAR DEN GOUDEN
STANDAARD?
LONDEN, 23 Aug. (V. D.) Finantial News
verneemt uit New-York, dat de gouverneur
van de bank van Engeland, Montague Nor
man gisteren een onderhoud had met den
Amerikaanschen financier Eugène Meyer en
den gouverneur van de Federal Reserve Bank
Harrison. In Amerikaansche bankkringen
verluidt, dat de besprekingen o.a. betrekking
hadden op de kwestie der oorlogsschulden,
de a.s. economische wereldconferenie en de
resultaten van de conferentie te Ottawa.
Men meent te weten, dat Norman zich voor
stander verklaarde van een bepaalde periode
van prijsstijging in de landen met papieren
valuta, welke periode zou worden gevolgd
door een periode van stabilisatie en terug
keer naar den gouden standaard. De landen
die den gouden standaard hebben gehand
haafd, zouden aan dit plan moeten meewer
ken.
Zonder beteekenïs?
NEW YORK, 23 Aug. (Reuter). Het on
verwachte bezoek van den Gouverneur der
Bank van Engeland, Montagu Norman, in
Amerika, heeft in Wallstreet levendige be
langstelling gewekt.
In kringen der Federal Reserve Bank
wordt echter verklaard, dat aan dit bezoek
geen bizondere bcteekenis moet worden ge
hechte
De bergingsvaartnigen „Wille" en Kraft
opleidingsschip Niobeboven het water
34 lijken
zijn er in geslaagd het gezonken Duitsche
oppervlak te brengen. Aan boord werden
gevonden.
NIET TEN UITVOER LEGGEN?
BEUTHEN, 22 Aug. (Wolffbureau). Te
gen middernacht was het in de straten van
Beuthen nog buitengewoon dr.uk. In den
loop van den avond hebben zich echter geen
nieuwe incidenten meer voorgedaan en deze
zijn, naar men gelooft, ook niet zeer te vree
zen. De Nationaal-soc. hebben hedenavond
een vergadering gehouden, die blijkbaar als
protest tegen het vonnis was bedoeld.
De ruiten van het soc.-dem „Volksblatt"
zijn ingeworpen. Het gerechtsgebouw wordt
nog steeds door een sterke afdeeling politie
bewaakt. Vooral het gedeelte van het ge
bouw, waar dc ter dood veroordeelde nat.-
socialisten zich bevinden, wordt scherp be
waakt.
De doodvonnissen van Beuthen worden in
de geheelc Duitsche pers druk besproken.
De „Tag" en de „Lokal Anzeiger" zeggen
dat het publiek niet zal begrijpen, waarom
de straffen, opgelegd in de processen te
Beuthen en Brieg, zooveel verschil moeten
vertoonen, al is het waar dat voor het twee
de proces de bepalingen der noodverorde
ning nog niet konden worden toegepast.
De bladen meenen dat dit bij het over
wegen van het te verwachten vei'zoek om
gratie, een rol zal spelen. De „Deutsche All-
gemeine Zeitung" gelooft, dat gratie eerder
kan worden verleend, naarmate-de Hitier ia
nen er zich van onthouden, politieke pressie
uit te oefenen. De „Frankfurter Zeitung"
vraagt zich af of het vonnis moet worden
voltrokken. Reeds het dreigen met de dood
straf heeft ten gevolge gehad, dat de poli
tieke gewelddadigheden als met een ruk zijn
stopgezet.
Het feit, dat de moord op Pietrzuch slechts
één a twee uur na het van kracht worden
der noodverordening is gepleegd (de nood
verordening trad op 9 Augustus om 12 uur
's nachts in werking en de moord werd ge
pleegd op 10 Augustus, 's nachts om half
twee) geeft de regeering de gelegenheid nog
te wachten met het stellen van een voor
beeld. Ook de „Börsenzeitung" verwacht dat
het vonnis niet zal worden voltrokken.
De „Germania" schrijft, dat het opge
hitste volk duidelijk dient te worden ge
maakt, dat staat en recht boven alle politie
ke partijen staan. De „Vorwarts" acht "het
een vreeselijk denkbeeld, dat de vijf man
nen ter dood zullen worden gebracht, want
deze vijf zijn niet de schuldigsten. Mildheid
jegens de veroordeelden van Beuthen betee
kent echter ook de plicht genade te doen
gelden voor de veroordeelden van Brieg.
De „Deutsche Allgemeine Zeitung" ver
neemt, dat de chef van den staf der nat.-
soc. stormtroepen, kapitein Röhm, bijzonder
afgezant van Hitier, op weg is naar Berlijn,
om bij Rijkskanselier Von Papen tegen de
doodvonnissen te protesteeren.
MUNCHEN, 23 Aug. (Wolffbureau).
Naar aanleiding van 't vonnis van Beuthen
publiceert het bestuur der N. S. D. A. P. een
manifest, waarin het o.a. zegt, dat de specia
le rechtbank eener zich nationaal noemende
regeering volstrekt geen rekening heeft ge
houden met het wanhopen der beklaagden
aan de resultaten der maatregelen van den
staat tegenover de Marxistische terreur.
De verontwaardiging over het vonnis stijgt
nog, doordat tegelijkertijd een andere Silezi-
sche speciale rechtbank leden van de Reichs-
banner, die op onmenschelijke wijze twee
S. A. leden doodden, en vele anderen zwaar
verwondden, veroordeelde tot straffen van
ten hoogste 4 jaar tuchthuisstraf'. Dit is
meten met twee maten.
Millioenen Duitachers verwachten van v.
Papen en den rijkscommissaris voor Pruisen,
dat, deze vonnissen terstond worden inge
trokken. Mogen de verantwoordelijke leiders
den ernst van het oogenblik beseffen voor
het te laat is.
Nog meer Nazi's veroordeeld
FADERBORN, 22 Aug. (Wolffbureau)
De speciale rechtbank alhier veroordeelde
een voormaligen nationaal-socialist tot 19
maanden gevangenisstraf wegens het toe
brengen van zwaar lichamelijk letsel, den
dood ten gevolge hebbende aan een com
munist. Het O. M. had 5 jaar tuchthuis ge-
eischt.
Een werkloos arbeider, die op een ambte
naar had geschoten en hem had gewond,
kreeg 2 jaar en 2 maanden gevangenisstraf.
BEUTHEN, 23 Augustus. (Wolff), Na
het oproerige aanzien, dat de stad in den
afgeloopen nacht geboden heeft, door de ter
dood veroordeeling van vijf nationaal socia
listen is hedenmorgen vroeg de rust terugge
keerd. De S. A.-troepen, die hier gisteren uit
Breslau waren aangekomen zullen zich naar
Gleiwitz begeven.
Oproep van Hitier.
MüNCHEN, 23 Augustus (Wolff). In de
Völkische Beobachter publiceert Adolf Hitler
heden een lange oproep, waarin hij zijn
standpunt uiteenzet tegenover de ter dool
veroordeelingen te Beuthen. In den oproep
worden zeer scherpe aanvallen gedaan op de
regeering-Von Papen. De houding van de
N.S.D.A.P. ten opzichte van het kabinet is
MUNCHEN, 23 Aug. (V. D.) Adolf Hitler
heeft aan de in het- proces te Beuthen ter
dood veroordeelde S.A.-lieden het volgend te
legram gericht:
„Mijn kameraden! Tegenover dit monster
achtige bloedvonnis blijven wij in onbeperk
te trouw verbonden. Uw vrijheid is van dit
cogenblik voor ons een eerezaak. de strijd
tegen een regeering waaronder dit vonnis
mogelijk is, onze plicht".
hierdoor volgens Hitier definitief vastgesteld.
De oproep besluit met te zeggen, dat de
strijd om het leven van de vijf veroordeel
den thans eerst begint.
SYMPATHIETELEGRAM
HITLER.
VAN
AAN DE TER DOOD VEROORDEELDEN.
WEER EEN OPSTAND IN
BRAZILIë.
THANS IN RIO DE JANEIRO.
NEW YORK, 23 Augustus (V.D.) Uit
Rio de Janeiro wordt gemeld, dat aldaar een
opstand is uitgebroken van aanhangers der
onstandelingen in den staat Sao Paulo. De
Braziliaansche regeering heeft den staat van
beleg afgekondigd en na eenige felle straat
gevechten, waarbij verscheidene personen
werden gedood .zou zij er in geslaagd zijn
den opstand voorloopig neer te slaan.
Een gedeelte van de marine zou naar d®
opstandelingen zijn overgeloopen. terwijl het
leger dc regeering trouw is gebleven. Het
zakenleven ligt geheel stil. De opstand be
gon met een demonstratie, die door het
centrum van de stad marcheerde, achter de
vlag der opstandelingen in Sao Paulo. Voor
het Ministerie van Arbeid werden twee bom
men geworpen, waardoor echter niemand ge
wond werd.
AARDBEVINGSCATASTROFE IN
DEN KAUKASUS.
REEDS 148 SLACHTOFFERS GEBORGEN.
MOSKOU, 22 Aug. Uit Natsjitsjewan
wordt gemeld, dat tot nog toe 148 slachtof
fers van de aardbeving in dit gebied zijn
geborgen, zoodat de omvang van de ramp
grooter is dan men aanvankelijk dacht. Het
opruimingswerk is nog niet beëindigd. De
materieele schade wordt geschat op ander
half millioen roebel.
ENGELAND BEPERKT ONZEN
HANDEL OPNIEUW.
RESULTAAT YAN DE CONFERENTIE TE
OTTAWA.
Een Reutertelegram meldt, dat de Engel-
sche regeering op grond der overeenkomsten
van Ottawa een wetsontwerp zal indienen,
beoogende het heffen van een invoerrecht op
boter ad 15 shilling per cwt. (dat is rond 13
per 100 kg); op kaas van 15% der waarde en
op eieren van 1 shilling per greathundred
van 14 pounds (dat is 43 cents per 120 eieren,
wegende ten hoogste 6,3 kg), benevens 1 sh.
6 pence per greathundred van 14 a 17 pounds
(dat is 65 cents per 120 eieren, wegende 6.30
a 7.65 kg) en tenslotte voor eieren, die zwaar
der zijn dan 17 pounds per greathundred: 1
shilling 9 pence (dat Is: 75 cénts per 120
eieren, wegende meer dan 7.65 kg).
Het algemeen Handelsblad teekent hierbij,
aan:
Voor eieren van 61 gram per stuk zal dus
een invoerrecht verschuldigd zijn van 65
cents per 120 stuks. Dat is dus ongeveer een
halve cent per stuk of 8.90 per 100 kg netto
bij den pondenkoers van den dag.
Verder zullen er tarieven komen voor con
dens. nl. 5 sh. per cwt. voor volle gesuikerde,
dat is dus ongeveer 4.20 per 100 kg; 6 sh.
per cwt. voor volle ongesuikerde, dat- is dus
5 per 100 kg; dit laatste recht zal evenééns
gelden voor melkpoeder en andere ongesui
kerde vormen van gepreserveerde melk.
Bovendien zal nog per jaar 21 '2 millioen
cwt., dat is dus 127 millioen kg Canadeesche
bacon en ham vrij van invoerrecht in Enge
land mogen worden ingevoerd, terwijl Z.
Afrika, Australië, N.-Zeeland. Canada en Z.-
Rhodesla onbeperkte hoeveelheden boter,
kaas en eieren vrij van invoerrecht in Enge
land zullen mogen importeeren gedurende
drie jaren.
„Dat is dan voor Nederland de oogst van
Ottawa" voegt het blad er aan toe. De pro
ducten welke het betreft zijn juist voor Ne
derland zeer belangrijk.
Na de fnuikende belemmeringen, welke
Engeland aan den invoer van onze tuinbouw
producten in den weg heeft gelegd, is deze
„oogst van Ottawa" een tweede en nóg ern
stiger belemmering van onzen uitvoerhandel
op Engeland!
FEUILLETON.
(Een geval uit dc praktijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale Recherche)
d O o r UDC VAN EWOUD.
27)
Nadruk verboden.
Wils heeft een ontmoeting.
Slechts weinig steden in het oude Europa
runnen bogen op het bezit van een zoo ac
tieve vereeniging voor vreemdelingenverkeer
als Düsseldorf, dat haar snelle opkomst voor
een groot deel aan een intensieve propagan
da op dit gebied te danken heeft.
De groote Machmetentoonstelling. in het
begin van deze eeuw gehouden, heeft voor
bet eerst de aandacht der geheele wereld op
de „Kunst und Gartenstadt" zooals Düssel
dorf terecht genoemd wordt, gevestigd en
sindsdien is een vooruitstrevend gemeente -
oostuur er in geslaagd de stad te maken tot
oon centrum van vreemdelingenverkeer dat
ook in het buitenland een uitstekende repu
tatie geniet.
Terecht heeft men ingezien, dat de aan
wezigheid van groot industrieën voor een ge
beente nog geen beletsel behoeft te zijn om
zich ook op kunstgebied te onderscheiden.
Hoewel in het bijzonder de machine-indus
trie in Düseldorf een zeer belangrijke plaats
inneemt, valt dit den vreemdeling, die de
stad bezoekt, niet onmiddellijk op.
De groote fabriekscomplexen nl., voor het
meerendeel in de voorsteden gelegen, zijn er
Hooit in geslaagd liet stadsbeeld, dat vooral
ook uit een oogpunt van moderne steden-
bouwkunst de aandacht verdient, te overheer-
schen. Breede verkeerswegen, waarin de han
deldrijvende middenstand op waardige wijze'
vertegenwoordigd is, ruime pleinen en fraai
aangelegde plantsoenen geven Düsseldorf het
karakter van een welvarende handelsstad,
die weliswaar het jagende, allesbeheerschen-
de tempo en de cosmopolitische sfeer van de
metropolis mist, maar desondanks den vreem
deling een milieu biedt, waarin hij zich ook
als niet-Rijnlander behaaglijk moet gevoelen
Hoewel de omstandigheden, waaronder Wils
en Sanders het ruime Stationsplein betraden
geen gelegenheid lieten om zich te vermeien
in den aanblik, die de stad op dezen zonnige'n
winterochtend bood, kostte het hun toch
eenige moeite zich geheel los te maken van
de herinneringen, die beiden aan een vorig
bezoek bewaarden.
Uit de hall van het station komend, bleven
zij even staan als om het welbekende stads
beeld diep in zich op te nemen en Wils, de
gedachten van zijn metgezel radend, kon dan
ook niet nalaten op te merken, dat ook hij
het betreurde in deze stad de misdaad te
moeten achtervolgen.
Slechts enkele stappen scheidden hen van
het Hansa Hotel, dat de Arnhemsche recher
cheur genoemd had als de plaats, waar hij
eventueel bericht voor hen zou achterlaten.
Zij zochten zich een weg tusschen de af en
aanrijdende taxi's door, naar den ingang van
het hotel, dat bewaakt werd door een met
veel goud gegalonneerden portier, bij wien
Sanders naar de aanwezigheid van den heer
Evertsen uit Holland informeerde. De man
stelde zich in verbinding met een eveneens,
zij het in een minder imposant uniform ge
stoken collega, die in een vrijwel geheel door
de centrale van de huistelefoon in beslag ge
nomen kantoortje troonde en keerde, na met
deze eenige woorden gewisseld te hebben, te
rug met de verzekering het ernstig te be
treuren, te moeten mededeelen, dat de heer
Evertsen wel een kamer besproken had, maar
daar den afgeloopen nacht geen gebruik van
had gemaakt.
Of meneer Evertsen dan misschien een
brief had achter gelaten voor Mr. Govers?
Dat bleek inderdaad het geval. De portier
begof zich wederom naar de loge, waar zijn
collega reeds met een couvert in de hand ge
reed stond. Sanders stak het epistel in zijn
binnenzak, drukte den portier een muntstuk
in de hand en liet zich daarna, op den voet
door Wils gevolgd, door de glazen deur
draaien, welke toegang gaf tot het aangren
zende restaurant.
Zij namen plaats aan een tafeltje voor een
der ramen, lieten zich door een kellner kof
fie brengen en terwijl Wils een sigaret op
stak, verdiepte Sanders zich in het schrijven
van den rechercheur. Het bleek slechts een
kort briefje te zijn. Nadat hij het had door
gelezen, staarde hij eenigen tijd zwijgend
r.aar buiten. Hoewei het geduld van den re
porter op een zwaren proef werd gesteld,
wachtte deze rustig af tot de inspecteur het
oogenblik achtte om zich tot hem te wenden.
„Weinig, maar niet onbelangrijk", zei deze
eindelijk. Wils het briefje toeschuivend.
Deze las:
„Gezochte begaf zich hedenavond na aan
komst onmiddellijk naar de oude stad en wel
perceel Alte Jakobstrasse 13 dat den Indruk
maakt- van een ouderwetsch woonhuis. Op
haar kloppen ontving zij geen gehoor, waar
na zij haar intrek nam in hotel „Zweibrüc-
ken Hof" aan de Königsallee. Ook ik heb hier
m'n tenten opgeslagen. Begeef u dus na aan
komst zoo spoedig mogelijk naar genoemd
hotel, waar u, indien ik niet aanwezig mocht
zijn, bericht zult vinden. E.
De reporter las het briefje nog eenige ma-
,en door alvorens zijn meening kenbaar te
maken. Eindelijk zei hij, terwijl hij Sanders
het epistel over de tafel weef toeschoof:
„We zullen maar niet te lang wachten met
aan deze invitatie gevolg te geven. Het begin
van onze expeditie hier lijkt me nogal hoop
vol. We hebben nu althans een adres, dat we
in het oog kunnen houden, al zal dan ook
nog moeten blijken in hoeverre dit voor ons
onderzoek van beieékenis kan zijn".
De inspecteur scheen dezelfde meening te
zijn toegedaan. Hij riep den kellner om af
te rekenen ei. een minuut later stonden bei
den in de breede Graf Adolphstrasse, waar de
bestuurder van een juist voorbij rijdende
taxi werd aangeioepen.
„Ik vrees, Mlel", begon Sanders, toen de
chauffeur den wagen in beweging zette, dat
we de politie hier er niet buiten zullen kun
nen houden. Wanneer dat perceel in de Alte
Jakobstrasse werkelijk een rol in deze ge
schiedenis speelt, zal de Düsseldorfsche re
cherche ons wellicht belangrijke inlichtingen
kunnen verschaffen Niet onmogelijk dunkt
het me dan ook, dat we hier met een bende
te doen hebben, die zoo spoedig mogelijk
moet wrrden opgeruimd en dat zullen we
uiteraard niet zonder assistentie van de col
lega's hier kunnen klaar spelen".
„Naar mijn meening ligt het zelfs voor de
hand. dat deze bende een internationaal ka
rakter draagt. Wanneer we bedenken, dat
zuster Robert zoo'n goede bekende is van de
Belgische justitie, bestaat er alle reden om
aan te nemen, dat deze onderneming in ver
schillende landen haar vertakkingen heeft.
Wat Holland. België en Duitschland betreft,
schijnt dat in ieder geval wel vast te staan".
Sanders gaf niet direct antwoord. Eenigs-
zins nerveus trommelde hij met de vinger
toppen op de ruit van de taxi, een gebaar, dat
Wils niet van hem kende en daarom zijn ver
wondering opwekte.
„Is het zelfvertrouwen zoek?" vroeg hij
spottend, toen Sanders zijn roffel even moest
onderbreken, daar de taxi met een scherpen
hoek de Königsallee opzwenkte.
„In 't geheel niet; maar jouw opmerking
over dat internationale karakter heeft me
plotseling te denken gegeven".
Hij keerde zich met een ruk om en keek
Wils strak in het gelaat.
„Zou jij het onder deze omstandigheden
vreemd vinden, Miel, wanneer aan het licht
kwam, dat de bende ook in andere Duitsche
plaa'ifeen leden telt? B.v. in Hannover of in
een centrum van vreemdelingenverkeer als
Bad Harzburg?"
„Aha, ik begrijp, waar je heen wilt, Hellin-
ger's compagnon nietwaar, die zich plotse
ling meende te moeten terugtrekken, toen het
er op aan kwam zijn pension in de Harz met
een hypotheek te belasten,...? Onmogelijk
dunkt het me niet, tenzij het onderzoek heeft
uitgewezen, dat de man volkomen vrij uit
gaat".
„Dat laatste punt kunnen we gevoegelijk
uitschakelen. De Rotterdamsche recherche
schijnt nog steeds niet aan het eind van
haar onderzoek en vermoedelijk zullen daar
nog wel eenige dagen mee gemoeid zijn. Ver
geet niet, dat het hier een vreemdeling be
treft, van wien bij ons te lande niets, maar
dan ook in 't geheel niets bekend is. Enfin",
besloot hij, het gesprek afbrekend, daar de
wagen nu voor Hotel „Zweibrückenhof" stop
te. ..we zullen maar afwachten wat de eerst
volgende dagen aan het licht brengen" En
toen ook de reporter zich gereed wilde ma
ken om uit te stappen, liet hij er haastig op
volgen: „Blijf jij zoolang in den wagen tot ik
weet, dat de kust vrij is. Ons spel zou totaal
bedorven zijn, wanneer jij daar binnen tegen
Zuster Robert aanliep. Laat je dus vooral
niet te veel zien".
Terwijl Sandres zich haastig verwjderd^
deed Wils, zooals hem gezegd was. Hij ga^
den chauffeur opdracht een ochtendblad te
koopen van een op een hoek van een zijstraat
staande krantenvrouw en verborg zich in het
fond van den wagen, zóó, dat althans zijn
gelaat voor de voorbijgangers onzichtbaa?
was, (Wordt vervolgd), J"
