BRIDGE
Over den Atlantischen Oceaan.
DE VIERDE MAN
EEN WEKEUJKSCHE RUBRIEK.
Haagsch nachtleven.
ijmuider courant
WOENSDAG 31 AUGUSTUS 1932
Van/morgen gaan wij onze opwachting ma-
bii den Gouverneur. Wij rijden om het
Sïnt'egat heen, over den Monteberde, den
^„ên berg en dan langs Pieternaai. Het
Altrat de Ruyterkade enz. naar het Gou-
nemeri'ts'huis. Wat klinkt dat allemaal ge-
Ifilie Hollandseh. Dat de overkant der St.-
a nabaai Obrabanda heet, de Spaansche
•^drukking voor overkant, is niet zoo heel
«St.-An na is ook Spaansch, zooals bijna
el°. nlantagenamen op het eiland, maar
«rhobtegat is weer Hollandsch. De Neder-
nmdsche taal begint althans het Spaansch
in Erigelsch al meer en meer te verdringen,
pL Papiamensch zal dat minder vlot gaan,
Unnr de scholen neemt de kennis van onze
faal ook onder de gekleurde bevolking,
lerk toe. Een ander mooi ding is, dat tegen-
■iLvile in het grootste Bioscooptheater op
Sen van het Algemeen Nederl. Verbond
ippds een Hollandsch journaal draait en dan
Wol sprekende films vóór het Spaansch-
Amerikaansche, dat vooralsnog moeilijk kan
worden gemist. Ook de schoolvoorstellingen
met Nederlandsche films doen veel goed. Dat
Lrk moest meer steun vinden bij onze
ïrhoolautoriteiten in het moederland! Want
Stwas noodig. Nog maar een jaar of vijf a
,c geleden was de Curacaosche handelswe-
tpW niet alleen geheel Amerikaansch ge
oriënteerd, maar werd zelfs vaak de wen-
ciheliikheid van aansluiting bij Amerika
noenlijk besproken. Ik geloof, dat dat meer
«in uiting van spijt dan van gevoel was.
Door de geweldige uitbreiding der oliewerken
en het daar plaats vinden van een duizend
tal Hollanders, velen met hun gezinnen, ont
bonden botsingen tusschen de aan Spaan
sche hoffelijkheid gewende Curacaoenaars
en de dikwijls zeer ruwe pletters, maar
naarmate het bedrijf zijn voltooiing naderde
werd dit anders.
De minder gewenschte elementen keerden
terug naar Holland en de Curacaoenaars
vreeg weder een beteren kijk op den Hol
lander. De tijd van onderlinge samenwer
king en waardeering schijnt weder te zijn
aangebroken. Ik zeg „weder", want immers,
voordat het petroleumbedrijf zijn geweldige
uitbreiding begon, bestond er tusschen de
oliepioniers en bewoners van Willemstad een
hartelijke verhouding.
Het is mij opgevallen, en daarom is de
Yankee liefde mij onbegrijpelijk, dat vele
van de beste, echte Curacaoenaars zoo na
tionaal voelen dat vele Hollanders er een
voorbeeld aan kunnen nemen.
Wij zwerven wat door, de stad, bezien fort
en Gouvernementspaleis met op de binnen
plaats den gezondheidsdienst, het primitieve
postkantoor enz. In de winkelstraat blijkt,
dat de oude Curacaoenaars leelijk moeten
concurreeren met de Britsch-Indiërs, die
hier even nonchalant tegen hun deurpost
hangen als in Port Said, Bombay of Batavia.
Aan den waterkant trekt de schipbrug de
aandacht, die in zijn geheele lengte omgelegd
Kan worden, de club de Gezelligheid, die een
groote rol speelt in het stadsleven. Wat ver
der de scheepvaartkantoren boven Maduro's
bank. En der heeren Maduro is dadelijk be
reid ons de mooie Synagoge te laten zien met
zijn rijkdom aan Wetsrollen, aan zilvergerci
en zijn prachtig Mahoniehout. Hier is on
langs 't 250-jarig bestaan van het bedehuis
gevierd in tegenwoordigheid van alle notabe
len van eiken rang, stand, en geloof. Een
mooi voorbeeld, dat kort daarna bij de in—
tronisatie van den nieuwen Bisschop werd
nagevolgd. Wij bezoeken ook de rechtszaal,
de vergaderzaal van den Kolonialen Raad,
echte Öud-Hollandsche gebouwen en de ge
vangenis, die moderner is dan men zou den
ken. Een kleermakerij en timmermanswerk
plaats toonen, dat ook hier de gevangenis
straf dragelijker wordt gemaakt en de pa
tiënten als beter bruikbare leden in de Maat
schappij kunnen terugkeeren.
Dan gaat het de schipbrug over, even naar
de werf en naar de Kathedraal. Daar aan den
overkant ligt aan het Bryonplein het hotel
Americano, daarachter 't mooie St. Thomas
college, met zijn aardig museum en den werk
zamer historicus van Curacao, pater Euwens.
En wij verlaten de stad langs Sanatorium en
hospitaal, Planterrust, thans de politiekazer
ne en het pensionaat Welgelegen, maar wij
zullen nog even een slippertje maken vóór
de koffie. De groote weg rondom het Schot-
tegat is prachtig geasfalteerd evenals de
meeste straten der stad, dan zijn er een pa ar
hoofdwegen naar het Oosten en Westen, goe
de Macadamwegen, maar bovendien loopen er
massa's landwegen in alle richtingen dwars
over het eiland. Deze zijn allemaal met een
soort van wegschaaf berijdbaar gemaakt,
voor de autobussen, die vooral de arbeiders
naar hun werk brengen. En eindelijk zijn er
nog de verlaten wegen, die wel eens meer op
CURAQAO.
een trap dan op een weg lijken, maar in Hol
land kan een Ford alles en hier nog meer.
Dus is haast elk punt van het eiland per
auto te bereiken. Elke tien kilometer vindt je
een weg naar zee, zoowel aan de Noord- ais
aan de Zuidkust, maar er is een soort jong-
leerkunst noodig om de auto er door te krij
gen zonder dat de inzittenden er onderweg
uitslingeren en dan. óf in een cactushaag óf
in een doornstruik terecht komen. Want de
plantengroei op dit eiland mag nóg zoo in
teressant wezen erg aanlokkelijk is zij niet.
De meest voorkomende, plant is wei de
Spaansche juffer, een. soort vijgencactus. Als
je daar tegen op loopt dringen een aantal dei-
met weerhaken gewapende stekels zoo diep
in de huid, dat het heele stengeldeel, soms
handgroot, afbreekt en aan de kuiten blijft
hangen. Dan moet dat geval imet een stokje
weggeduwd en moet je de stekels een voor
een uitrukken. Dat Spaansche joffers piquant
waren had ik wel eens gehoord, maar dat ze
zóó vasthoudend waren was weer nieuw voor
mij.
De tweede plant van ons eiland is de Ka-
dossji, de Kandelabercactus (Cereus), die
bij La Guaira ook zooveel stond. Groote
exemplaren hebben een stam van een a an-
derhalven meter hoog van zeer hard en zwaar
hout, waaruit kandelabervormig een 10- of
20-tal takken, vrijwel loodrecht oprijzen tot
een hoogte van zes of acht meter. Groote
boomachtige planten dus. Maar zoo groot
staan ze alleen in het vrije bosch of bij een
huisje, meest ziet men ze veel kleiner, door
den mensch geplant in den vorm van hagen
om de tuinen en erven heen. Stel je voor een
heg bestaande uit meterlange cactusstaven
van 12 of 15 c.M. middenlijn, op 10 of 12 rib
ben met sterren van lange scherpe stekels be
zet. Ik heb ze zoo'n haag zien planten. De
tak wordt met een kapmes afgehakt en dan
beetgepakt met twee stokken, de een in den
vorm van een haak, de ander van een vork,
waartusschen de paal loodrecht neerhangt.
Er is een vore gemaakt van zoowat een deci
meter diep en daar wordt dat ding recht
overeind ingezet, even tegen zijn buurman
aangedrukt en de stekers zorgen voor houvast
In een paar maanden tijd schiet zoo'n tak
wortel en maakt zijtakken, die recht omhoog
groeien en spoedig een absoluut ondoor
dringbaar geheel vormen. Alstenminste
de geiten er vandaan gehouden worden. Stel
je voor een geit, die cactussen eet, die zoo
sterk gestekeld zijn, dat wij ze alleen met-
stokjes kunnen aanvatten. Maar je moet zien
hoe keurig die stekelbundels er met de hoef
jes worden afgestooten en hoe de scherpe
onderkaaktanden .d.an het zachte vleesclr on
der de harde opperhuid weten uit te schil
len. Maar juist door die heggen is de Ka-
roesji een der karakterplan ten van het
eiland.
De Spaansche joffer bloeit haast overal
met groote, mooie, gele bloemen. De Ka-
doesji draagt veel vruchten, waar je met
veel moeite de stekels kunt afhalen en ze
dan opeten, maar het is net lauwwarme ge
latine met kiezelsteentjes er in. Bloemen heb
ik er nog niet aan gezien, maar dat kan nog
kómen. Je merkt ook pas na een paar da
gen dat er verschillende soorten zijn, naar
het aantal ribben op de stengels, het aantal
stekels, kleur der stekels, enz.
En dan volgt nog een derde cactussoort.,
die in den volksmond den karakteristieken
naam van Seroerpeloen, bergimeloen draagt,
een melocactussoort, die meer dan een voet
middellijn kan hebben en als hij volwassen is
een wit speldekussen vormt, waaruit kleine
roode bloempjes ontsteken. Deze soort is voor
al op de opgeheven koraalriffen thuis.
Maar het landschapsbeeld van Curacao
wordt niet alléén door deze Cacteeën be
paald. Twee lage boomsoorten met platte,
meest scheefgewaaide kruin zijn haast op el
ke hectare te vinden. De eerste is de divi-divi
een vlinderbloemige, waarvan de vreemd ge
kromde peulen een looistof bevatten en die
daarvoor vroeger althans veel gekweekt werd
en ook thans nog wel wordt geoogst. De
tweede soort is in de verte haast niet van de
eerste te onderscheiden. Hij heet hier wabi-
wabi, heeft stekels van 5 cM. lang, zeer kleine
blaadjes en bolvormige gesteelde bloempjes,
die hem dadelijk als een mimosa doen ken
nen. Je zoudt ook gomboom kunnen zeggen,
want ze lijken erg veel op de gomboomen aan
de kusten der Roode Zee, zooals dit heele
land trouwens vaak aan Abyssinië of Palesti
na herinnert. Deze beide parasol ach tige
boompjes zijn het ook, die de berghellingen
uit de verte gezellig groen maken. Dan zijn
er veel verwilderde agaven enja ais
het geregend heeft, dan blijken er nog ver
scheidene andere geelbloeiende boomen te
zijn, die als intens gekleurde bouquetten
midden op de hellingen staan. En dan bloeit
ook een paar dagen lang de blauwkelk, een'
paarse convolvulusacht-ige, een haagwin
de soort die cactussen zoowel als divi-divi
boomen omhelst en een weelde van kleur
weeft over de stekelige of knoestige takken.
Als het geregend heeft., dan is Curasao ook
een bloementuin al is het maar een paar da
gen. De grond moet zeer vruchtbaar zijn. Het
eenige dat ontbreekt is water. En dat is vaak
heel erg.
VAN DER SLEEN.
PAARDEN IN AUSTRALIë.
Terwijl in de meeste beschaafde landen
het paard geheel verdrongen wordt door me
chanische vervoermiddelen en „de nobelste
verovering van den mensch" bijna tot de
zeldzame dieren begint te behooven, komt uit
Australië een wel zeer afwijkend bericht.
De Australiërs maken zich ongerust over
het voortdurende en al te snelle toenemen
van hun paardenvoorraad. Ziehier de sta^
tistiek
In 1788 werden in het kleinste werelddeel
de eerste vijf paarden geïmporteerd.
Volgens de jongste telling zijn er thans, in
1932, dus nog geen anderhalve eeuw later
niet minder dan 5 1/2 millioen.
DE MENSCHHEID.
Volgens de laatste schattingen en bereke
ningen heeft de menschelijke bevolking oer
aarde de 2000 millioen overschreden en het
aantal van, noodzakelijkerwijs ruw geschat,
2012 millioen bereikt. Ongeveer één op elke
250 menschen is dus een Nederlander, welk
besef tot bescheidenheid zou kunnen nopen,
wanneer wij, althans in dit opzïeht, niet reeds
al te bescheiden waren.
BIJNA DRIEDUIZEND GRATIE-
VERLEENINGEN.
VEEL MEER DAN ANDERE JAREN.
door M. W. ETTY LEAL.
Spcltactiek I.
Zooals reeds meermalen betoogd, is Bridge
een spel waarbij de tactiek een groote rol
speelt; men doet dan ook goed om steeds de
strategische positie goed in het oog te hou
den. Het kan b.v. in verband met de kaar
ten, die men heeft van voordeel zijn om niet
zelf te spelen, maar dit door den partner te
laten doen. Hieronder volgt t.d.o. een leer
zaam voorbeeld, met volgende kaartverdee-
ling;
Sch: 5
Ha: H, 9, 3
Sch
Ha
Ru
KI
A
V
5
9
V
B
4
8
B
10
2
2
W
Ru: A, V, B, 8, 6, 2
Sch: 10, 9, 6, 3
Ha: 7, 6, 4, 2
O
Ru: 9, 7
KI: 10, 5» 3
Sch
Ha
RU
KI.
H
A
H
A
8
8
10
V
7
5
3
B
BATAVIA, 30 Aug. CAneta). Ter gelegen
heid van den verjaardag van de Koningin
is aan 2546 personen gedeeltelijk en alge-
heele remissie van straf verleend; algeheele
kwijtschelding van straf werd geschonken
aan 267 personen, die op 31 Augustus uit
hun strafplaatsen naar huis kunnen terug
keeren.
Het cijfer der gratieeringen is thans op
merkelijk hooger dan dit in de laatste jaren
het geval was en houdt verband met de uit
nemende gedragingen van de gestraften op
Noesa Kambangan.
Het aantal verleende kwijtscheldingen is
ongeveer 10 pet. van het totaal aantal ge
straften in Ned. Indië.
Het bieden verliep als volgt: Z een Sans:
W twee Ruiten, N twee Schoppen, O pas en
Z kwam toen voor het dilemma om zijn part
ner in Schoppen te steunen dan wel naar
zijn oorspronkelijke Sans terug te keeren. Hij
overwoog terecht dat als hij in Schoppen
door zou bieden en N die zou spelen, waar
door zijn spel open zou komen. O zeker met
zijn hoogste Ruiten uit zou komen en dus zijn
(Z's) Ruiten Heer in het gedrang zou komen.
Wie het spel bekijkt, ziet dat O-W als N
speelt vast twee slagen in Ruiten maken en
in de derde ronde zit O achter N zoodat als
deze met troeven niet dadelijk de Boer speelt,
O achterzit met „surcoup" en dus de derde
slag in die kleur ook nog maken. Z overwoog
ook in verband met W's bod van twee Ruiten
over zijn Sans, dat deze wel eenige Heeren
zou hebben en dat die achter zijn azen zou
den zitten, zoodat mogelijk daar ook nog een
WAPENSTILSTAND BOLIVIA-
PARAGUAY.
NEW YORK, 30 Augustus (Reuter). De
leden van de neutrale commissie welke het
Boliviaansch-Paragueesch conflict onder
zoekt, hebben beide landen verzocht een
wapenstilstand van 60 dagen te sluiten, in
gaande 1 September.
KAREL VAN HABSBURG
VEROORDEELD.
BARCELONA, 30 Augustus (Reuter). De
rechtbank heeft vastgesteld, dat Aartsher
tog Karei van Habsburg en Bourbon geen
deel heeft uitgemaakt van het monarchis
tische complot.
Toch is hij veroordeeld tot een boete van
10.000 peseta's, wegens het voeren van mo
narchistische emblemen op zijn rijtuig.
STAKER VRAAGT DEN KONING
IN TE GRIJPEN.
75% DER ARBEIDERS STAAKT IN
LANCASHIRE.
LONDEN. 30 Augustus (Reuter). Om
trent de staking in de katoenindustrie van
Lancashire wordt gemeld, dat gisteren on
geveer 75 pet. van de arbeiders niet aan het
werk is gegaan.
Een der stakende arbeiders heeft aan den
koning een telegram gezonden, waarin hij
de bemiddeling des konings inroept tot re
geling van het conflict.
of twee slagen voor O-W in zitten, zoodat er
slechts een zeer geringe kans is om in Schop
pen de manche te halen (N-Z stonden schoon
in dc tweede manche). Z bood dus drie Sans
en haalde die op zijn sloffen. In dit spel, dat
aan de practijk ontleend is had Z goed ge
redeneerd; hij wilde achter zitten met zijn
vorken en rekende er op dat W in Ruiten of
in Harten uit zou komen, waardoor hij ab
soluut drie aan trek moet halen. W kwam in
derdaad met Ruiten uit (met de Vrouw) en
Z maakte zijn Heer, speelde toen vijf Schop-
penslagen af. W hield aan zijn Harten H, 9,
zijn Ruiten A, B, 8 en Klaveren H, 7. Z speel
de vanuit N een kleine Klaveren naar zich
toe, die hij met de A nam. speelde daarop de
Vrouw na, welke W met de H nam, W kon
toen zijn drie vrije Ruitenslagen maken,
maar moest toen weer in Harten uitkomen,
waardoor Z met A aan slag kwam en op zijn
beurt dc vrije Klaveren kon spelen, nl. de
Boer die hij nog had, waardoor hij zijn con
tract maakte. Z heeft met schrandere tactiek
dit spel gespeeld en gezorgd dat hij met zijn
vorken achter kwam te zitten instcde van in
de knel.
In dit verband wijzen wij op ëen raad van
Manning Foster: Wees met bieden voorzich
tig en jaag niet te gauw op. Bij contract ja
gen partners elkaar op om een manchebod
of slembod te verkrijgen. Wacht dan uw tijd
af en dubbel op het psychologische moment.
Denk er om dat „Zwijgen Goud is" en zeer
dikwijls gaat dit bij Bridge op, als gij na dat
zwijgen uw dubbel als een donderslag uit
helderen hemel kunt slingeren! Zijt gij met
uw partner aan bod .bedenk dan dat een
zekere manche te verkiezen is boven een on
zeker slembodmaakt gij eenige slagen meer
dan uw contract, krijgt gij toch uw bonus
voor overslagen. Tenslotte nog dit, vergeet
alles wat gij over de waarschijnlijkheidsleer
hebt geleerd. Bedenk dat uw tafeltje niet het
eenige is dat speelt. De berekèning van per
mutaties etc. slaan op alle tafeltjes waaraan
men speelt cn als gij in een robber pech
hebt, verwacht dan niet in den volgenden
een omslag van dc kansen. Men kan best een
heelen avond pech hebben en het is dan
zaak om zijn verlies te beperken door voor
zichtig spel, goede tactiek, waarover een vol
gende maal meer.
DÉ PUBLICATIE DER GEHEIME
STUKKEN.
GRATIE VOOR EEN JOURNALIST.
BUITENZORG, 30 Augustus (Aneta).
Aan den gewezen redacteur van de Java
Bode die wegens de publicatie van geheime
stukken tot gevangenisstraf was veroor
deeld, is ter gelegenheid van den verjaar
dag der Koningin gratie verleend.
FAILLISSEMENT PALEIS VOOR VOLKS
VLIJT AFGEWEZEN.
AMSTERDAM, 30 Augustus. Naar wij
vernemen heeft de Vacantiekamer van de
Arrondissementsrechtbank de door Mr. A.
R. Dunselman ten behoeve van een tweetal
lotenhouders ingediende aanvrage tot fail
liet-verklaring van het Paleis voor Volks
vlijt afgewezen.
Voor het Paleis was opgetreden Mr. J. H.
Polenaar.
BURGERLIJKE STAND
Haarlem, 30 Aug. 1932.
Bevallen: 27 Aug.: J. W. v. d. Linden—v.
d. Ende z. 26 Aug. J. M. Antonisse—v. d. Meij
z. A. Visserv. d. Meer d. 28 Aug. E. W. J.
Franse—v. d. Aar d.
Overleden; 23 Aug. L. W. Terstal—Havik,
36 j., Saenredamstraat. 23 Aug.: J. M. Kop
jes Niemanv. d. Sluis, 51 j., Holsteïjnstraat;
C. J. van DamHogendorp; 67 j., Warmoes
straat.
(Omwonenden van den Haagschen
Dierentuin hebben den directeur
aangeklaagd, om te bereiken dat een
einde ivordt gemaakt aan het
krijschen der kraanvogels in de
vroege morgenuren
't Zal den lezer nog wel heugen,
Dat reeds in een vroeger jaar,
Het geen leven was van 't leven
Voor den armen Hagenaar.
Door het kraaien van de hanen
Lag hij wakker in zijn bed,
Nu geen haan mag koning kraaien
Is zijn nachtrust weer gered.
Maar zijn zorg was niet ten einde,
Hierna blaften, 's avonds laat,
Horden „uitgelaten" honden
In de stille Haagsche straat
Honden mochten niet meer blaffen,
Dus ook dat kwam voor elkaar
En er was weer voor een tijdje
Minder naar in Hagenaar.
Maar na 't zoo beknotte leven
Van den hond cn van den haan.
Moet de Hagenaar nu lijden
Door het krijschen van de kraan.
Bij dit nieuw rumor in casa
Zoek ik antwoord op de vraag,
Wat de dieren zoo doet tieren
In het deftige den Haag.
Er zweeft altijd iets bijzonders,
Naar men weet, in Haagsche lucht.
Maar 't is vreemd, dat dit moet leiden
Tot dit. dierlijke gerucht.
En toch weet ik een verklaring
Waarom juist in stillen nacht
't Haagsche dier zich eens moet uiten
Met zoo'n ongewone kracht.
Als de Hagenaar in 't daglicht
Vol van deftigheid flaneert,
Zijn de dieren stil van eerbied.
Door den aanblik geïmponeerd.
P. GASUS.
FEUILLETON.
(Een geval uit de praktijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale Recherche)
door UDO VAN EWOUD.
33)
Nadruk verboden.
Weliswaar zou de warmte, die de radiator
uitstraalde, bij een lang verblijf ondragelijk
worden, maar zóólang behoefde hij het waar
schijnlijk niet uit te houden en de schuil
plaats, geheel verborgen door de dichte
plooien mooi, dat hij dit inconvenient maar
van het gordijn, was overigens zóó over het
hoofd moest zien.
Nauwelijks had hij zich in den warmen
hoek geïnstalleerd, waarbij hij nog gelegen
heid vond in het zware gordijn, dat hem ver
borg, een nauwelijks zichtbaar kijkgat te
Knippen, toen opnieuw het zoemend geluid
van de lift weerklonk en onmiddellijk daar
op de pseudo verpleegster met een telegram
ln de hand binnentrad.
Sanders hield den adem in. Zij begaf zich
:n de richting van de divan, maar reeds on
der het loopen verbrak zij het zegel en zon
der zich den tijd te gunnen om te gaan zit
ten, nam zij van dsn inhoud van het tele
gram kennis. Hoewel de inspecteur de woor
den niet kon ontcijferen, stond zij nu zoo
dicht bij hem, dat hij het aantal op het for
mulier geplakte regels kon tellen. En terwijl
hij roerloos de bewegingen van de, zijn te
genwoordigheid in het minst niet vermoe
dende vrouw gadesloeg, drong zich steeds
Sterker het besef aan hem op, dat dit tele
gram de ontknooping van het raadsel betee-
kende en het alleen door kennis te nemen
van den inhoud mogelijk zou zijn den wer-
keiijken dader van den moord op bankier
Leuvensteyn in handen te krijgen.
Op dit oogenblik behoefde hij daaraan
evenwel niet te denken. Zuster Robert scheen
vooralsnog niet van plan het belangrijke
MP-dépêche los te laten; zij' liep er nu mee
naar het raam waar ze' het nogmaals door
vloog om daarna in gedachten verzonken
naar buiten te staren.
Het was doodstil in het vertrek. Slechts de
divan scheidde thans de vrouw voor het ven
ster van den inspecteur, dien de geringste be
weging zou hebben verraden. Hij behoefde
zijn arm slechts uit te strekken om het tele
gram. dat de andere nog steeds in de nu om
laag hangende linkerhand hield, in zijn be
zit te krijgen, maar ook onder deze critieke
omstandigheden verloor hij de voorzichtig
heid niet uit het oog, vast overtuigd als hij
was, dat zijn kans nog zou komen.
Reeds na eenige minuten keerde de vrouw,
die Sanders voor zichzelf ook nu nog steeds
„de verpleegster" bleef noemen, zich met een
gedecideerd gebaar om en begaf zich naar de
deur. waarnaast een electrische schel was
aangebracht. Ec-nige oogenblikken later ver
scheen een kellner, wien zij verzocht een
spoorboekje to brengen en toen de man ver
trokken was om het verlangde te halen, nam
zij plaats op een der beide fauteuils in het
midden van het vertrek, waar zij zich voor
de derde maal ir. den inhoud van het tele
gram verdiepte. Eindelijk scheen zij de ge-?
.seinde mededeelJng van buiten te kennen.
Zij stond althans met een zucht op, nam een
klein, lederen handkoffertje, dat naast de
waschtafel op der grond stond en sloot daar
het telegram in weg. Juist toen zij hiermee
gereed was, meldde de kellner zich met het
spoorboekje. Eenige minuten lang nam dit
nu haar aandacht in beslag. Hardop de gé-
tallen en stations bij zich zelf herhalend,
noteerde zij de uren van vertrek en aankomst
der terreinen in een kleine zakagenda tot
een hernieuwd kloppen op de deur, dat San
ders, die het in zijn hoekje langzamerhand
benauwd begon te krijgen, als muziek in de
ooren klonk haar in deze bezigheid stoorde.
Op haar half ongeduldig, half verwonderd
„binnen" verscheen het kamermeisje, dat
haar een visitekaartje overhandigde cn deze
beweging vergezeld liet gaan van de mede-
deeling, dat de eigenaar „das gnadige Frau-
lein" onmiddellijk wenschte te spreken.
De verpleegster wierp een verbaasden blik
op het kaartje, terwijl het meisje geduldig
bij de deur bleef wachten.
„Erich Friedrich Fedorra", las zij hardop,
de woorden bijna spellend, en Sanders zag
vanuit zijn hoekje hoe zij haar schouders
optrok en aanstalten maakte het kaartje aan
het meisje terug te geven. Terwijl zij haar
arm reeds uitstrekte, scheen zij zich echter
plotseling te bedenken.
„Wat wenscht die meneer?" vroeg ze, doch
hierop moest de gedienstige het antwoord
schuldig blijven.
„Hij zei, dat het slechts om vijf minuten
te doen was". Sanders stelde tot zijn vol
doening vast, dat het meisje de ruime fooi
inderdaad wenschte te verdienen. „Ik heb
hem in den ontvangsalon gelaten. Het leek
mij, dat hij u dringend wenschte te spre
ken".
De omstandigheden, waarin zij verkeerde
in aanmerking genomen was het zeker niet
te verwonderen, dat de nieuwsgierigheid bij
de verpleegster de overhand kreeg. Nog een
oogenblik schéén zij te overleggen, of zij, zon
der haar eigen veiligheid in gevaar te bren
gen, aan de uitnoodiging gevolg kon geven,
maar toen het kamermeisje, wien de veran
dering in haar houding niet ontgaan was,
aanstalten maakte de deur te openen, was
haar besluit genomen. Met een majesteus ge
baar schreed zij langs het meisje heen, dat
haar op den voet volgde.
Voor hetgeen hem nu te doen stond, had
Sanders niet meer tijd noodig dan één mi
nuut. Met één sprong was hij over de divan
en twee tellen later had hij het koffertje
naast de waschtafel geopend. Het telegram
lag boven op. Slechts éénmaal behoefde hij
het door te lezen en reeds stond de inhoud
onuitwischbaar in zijn geheuge'n gegrift.
Reis onmiddellijk door naar Berlijn,
Kurfiirstenstrasse 12, zelfde naam. Sein
omgaand Stavcrman, telegraaf restante
Amsterdam of alles nog in orde. Draag
niets af. Kan spoedig nadere berichten
verwachten.
Dertig seconden nadat de verpleegster de
kamer verlaten had, stond ook Sanders op
de gang cn juist toen de eerste verbaasd en
ontstemd, omdat zij hier niemand had aan
getroffen, den ontvangsalon, die in den rech
tervleugel op dezelfde étage gelegen was,
weer wilde verlaten, trad Erich Friedrich Fe
dorra met een hoffelijke buiging binnen.
Wanneer bij de verpleegster al eenig wan
trouwen mocht zijn gerezen ten opzichte van
de goede bedoelingen van dezen bejaarden
vreemdeling, dan moest zij nu toch tot de
overtuiging komen, dat daartoe niet de min
ste aanleiding bestond.
De oude heer begon met zich op de meest
hoffelijke wijze te verontschuldigen voor het
feit, dat hij haar eenige oogenblikken alleen
had moeten laten, daar hij even was opge
houden door een dame, die eveneens op deze
étage woonde. Daarna maakte hij zich be
kend. De naam Fedorra zei haar niets, maar
toen de oude heer zich voorstelde als secre
taris van de afdeéling Düsscldorf der Inter
nationale vereeniging tot bescherming van
jonge vrouwen en meisjes" kon zij een glim
lach nauwelijks onderdrukken.
„Ik las uw naam in het hotelregister, juf
frouw Portelle", vervolgde de oude heer min
zaam, „en waar het onze taak is alleenstaan
de jonge vrouwen hulp en steun be bieden en
haar te waarschuwen vóór de gevaren, waar
aan zij in een groote stad zijn bloot gesteld,
achtte ik het mijn plicht u te wijzen op het
bestaan van onze vereeniging, waarvan u
ook in Belgic ongetwijfeld wel eens zult heb
ben gehoord.
De verpleegster wilde een tegenwerping ma
ken, maar dc oude heer liet haar niet aan
het woord komen.
„Ook in Düsseldorf, juffrouw Portelle het
spijt me, dat ik het van m'n eigen stad zeg
gen moet daalt het zedelijk peil op be
denkelijke wijze en talloos zijn de gevaren,
die onze vrouwen en meisjes dagelijks be
dreigen. De statistiek op dit gebied heeft ons
overtuigd van de noodzakelijkheid om onze
werkzaamheden te verdubbelen en waar wij
vroegér met het bekende stationswerk meen
den te kunnen volstaan, daar is'nu gebleken,
dat er andere maatregelen getroffen moeten
worden om het steeds voortwoekerende
kwaad te bestrijden. Vooral gedurende den
carnavalstijd die zedenbedervende periode,
waarin het menschdom alle begrippen van
moraal en fatsoen uit het oog verliest en
slechts behagen schept in menschonteerende
tijdpasseeringen. die in elk beschaafd land
van hoogerhand moesten worden verboden,
vooral nu juffrouw Portelle treedt het be
staansrecht van een vereeniging als de onze
eerst recht aan het licht.
Wij bezoeken de hotels om de daarin, zon
der mannelijke bescherming verblijvende
jonge vrouwen en meisjes te waarschuwen
voor de gevaren van de groote stad. Onze
plaatselijke afdeeling, juffrouw Portelle
Maar juffrouw Portelle vond. dat ze haar
bezoeker nu voldoende gehoor had geschon
ken. "Haar tijd was beperkt en wanneer ze
den ouden heer het woord niet eenvoudig
ontnam, zou deze vanavond waarschijnlijk
nog bezig zijn haar het doel en het nut van
zijn •■ereeniging uiteen te zetten.
(Wordt vervolgd), ji
