DE VIERDE MAN
Vrij-kaarfjes.
IJMUIDER COURANT
GEMENGDE BERICHTEN UIT
BINNEN- EN BUITENLAND.
ENGELSCHEN ZULLEN STAKENDE
ZEELIEDEN STEUNEN.
[WERKNEMERS BOOS OVER DE AUDIëNTIE
VAN DE REEDERS.
Het Secretariaat der Internationale Trans
portarbeiders Federatie deelt mede:
In de Donderdag te New-Castle onder lei
ding van den voorzitter der I.T.F. C. Cramp
gehouden conferentie tusschen de vertegen
woordigers der Contact-Commissie, gevormd
uit de Centrale van Koopvaardijofficieren
en den Centralen Bond van Transportarbei
ders, met de leiders der Britsche organisa
ties van spoorwegarbeiders, transportarbei
ders en zeelieden, is na korte bespreking van
het in de Nederlandsche scheepvaart uitge
broken conflict, volledige overeenstemming
verkregen, ten aanzien van de te treffen
maatregelen, zoowel in Nederland als in En
geland, voor geval van de zijde der Holland -
sche reeders verder getracht mbcht worden
hun schepen onder andere dan tot nog toe
in Nederland geldende arbeidsvoorwaarden
te laten varen.
Van de zijde der Engelsche organisaties
werd alle gevraagde steun ten volle toege
zegd.
De Contactcommissie der werknemersorga
nisaties protesteert in een perscommuniqué
tegen de audiëntie, die de reeders gehad
hebben bij den minister, hangende de onder
handelingen.
Daarbij moet er volgens het communiqué
tevens bezwaar tegen worden gemaakt, dat
het bestuur van den Werkgeversbond blijkens
de mededeelingen in de pers tegenover den
minister de besprekingen liet loopen over
het begrip steun aan het bedrijf, terwijl het
dat bestuur bekend was, dat de arbeiders
organisaties voor die gedachte weinig voel
den en zij slechts over de mogelijkheid van
•werkverruiming voor de algemeene vracht
vaart wenschen te spreken. Genoemd bestuur
schijnt echter den anderen weg te zijn inge
slagen, om aldus ook de lijnvaart in het ge
val te kunnen betrekken. Op grond hiervan
zou het dus geen verwondering behoeven te
wekken, dat de werkgevers zich aan het ver
keerde adres hadden gemeld en in plaats
van op het Binnenhof aan het Bezuidenhout
terecht zijn gekomen.
Ten aanzien van de mededeelingen, die de
minister over de zaak zelve heeft gedaan
wordt het volgende opgemerkt.
De Engelsche en Scandinavische regeerin
gen oordeelden het wijs den gouden stan
daard prijs te geven. Dientengevolge werden
groote loonconflicten in deze landen verme
den en werden de reederijen dezer landen in
staat gesteld de concurrentie op de wereld
zeeën beter te voeren.
De zeelieden dezer landen hadden
er geen last van. Hun gezinnen leefden even
gelukkig en ruim als voorheen en niet slech
ter of beter dan dat van den Nederlandschen
zeeman. De Nederlandsche regeering oor
deelde het beter om den gouden standaard te
handhaven. Dientengevolge kwam de Neder
landsche reederij, speciaal de vrachtvaart
volgens den rijksbemiddelaar eveneens een
Nederlandsch belang van de eerste orde in
het gedrang en nu zou men de last, welke
dientengevolge voor de reederijen is ontstaan
den Nederlandschen zeeman willen opleggen,
die daardoor niet langer even gelukkig en
even ruim zou kunnen leven als zijn Engel
sche of Scandinavische lotgenoot en ook niet
als zijn Nederlandsche mede-arbeider in be
drijven te land gevestigd. Aldus zou op den
zeeman de last van een nationaal belang
worden afgewenteld, omdat de regeering dat
nationale belang prijs gaf ter wille van een
ander. Bij nader inzien zal minister Ver
schuur mogelijk wel willen erkennen dat een
dergelijke afschuiving van lasten onaan
vaardbaar is.
DE AUTO, DIE OP VIER FIETSERS
INREED.
VOETREM WERKTE NIET, HANDREM
MAAR GEDEELTELIJK.
De auto, waarvan de bestuurder bij Haren
bij Oss twee' fietsers op het fietspad dood
reed en twee anderen wondde, is deskundig
onderzocht. Het bleek, dat de voetrem niet
werkte, en dat de wagen met de handrem bij
een vaart van 35 K.M. eerst op 50 M. tot stil
stand was te brengen. De toestand van een
der gewonden baart gee*- zorg meer, die van
den ander is redelijk.
ZATERDAG 10 SEPTEMBER 1932
DE AANSLAG OP EEN OUDE VROUW
TE AMSTERDAM.
BEHANGER VOOR DE RECHTBANK.
ACHT JAAR GEVANGENISSTRAF GEëlSCHT
Voor de Vijfde Kamer der Rechtbank te
Amsterdam is Donderdag behandeld een aan
slag op een oude vrouw in de Westerstraat
aldaar. Op den 9en Maart drong een man
de woning binnen van de weduwe K. A. Pe
ters in de Westerstraat 182. De oude vrouw
werd met een hard voorwerp op het hoofd
geslagen. Zij verloor daardoor echter haar
bewustzijn niet en begon te gillen. De aan
valler sloeg daarna op de vlucht, maar werd
spoedig daarop gearresteerd. Hij bleek te zijn
een 33-jarige behanger.
Hem wordt ten laste gelegd primair po
ging tot diefstal met geweldpleging, subs,
poging of zware mishandeling nog meer sub
sidiair eenvoudige mishandeling. Een groot
aantal getuigen werd gehoord.
De geneesheer die de weduwe behandelde
verklaarde o.m. dat de wonden op het hoofd
moeten zijn toegebracht met een stomp voor
werp. Een agent van politie vond. nadat hij
een aangewezen man had gearresteerd en
overgebracht achter een schutting een ha
mer, waarvan de kop gewikkeld was in een
witten lap.
Een juffrouw, die in de Westerstraat woont
heeft den verdachte uit de woning van de
weduwe Peters zien komen. Hij liep in de
richting van de Gieterstraat weg. Zij kent
hem ook van vroeger.
Hierna wordt de 82-jarige weduwe ge
hoord. Zij gaat op een stoel voor den presi
dent zitten. Deze oude vrouw, die toch nog
wel den indruk maakt bij de hand te zijn,
vertelt dat er op den bewusten middag aan
haar woning werd gebeld. Toen zij open deed
stond de verdachte voor haar. Zij herkent
hem met beslistheid. Hij vertelde haar dat
het huis zou worden afgebroken. Op zijn
verzoek liet zij hem de woning zien. Tijdens
dien rondgang vroeg zij of hij een kopje thee
wilde hebben. Toen hij het had leeggedron
ken en bij den tafel stond, kreeg zij plotse
ling een slag met een ijzeren voorwerp op
het hoofd. Zij begon te gillen en toen hij
haar nog een slag gaf gooide zij hem met een
pan melk. Aan de post van de huisdeur
zakte zij in elkaar
De deskundige Van Ledden Hulsebos ver
klaarde o.m. dat hij aan den gevonden ha
mer haren heeft gevonden die overeenkomen
met die van het slachtoffer; ook zaten aan
den hamer sporen van bloed. Get. heeft geen
bloedsporen gevonden op de kleeren van
verdachte, noch melksporen.
Verdachte bleef ontkennen den misdaad
gepleegd te hebben.
Vervolgens werden eenige getuigen a dé
charge gehoord.
Het O. M. waargenomen door Mr. Bosch
zei in zijn requisitoir dat deze verdachte
trouwplannen had, maar niet al te goed in
zijn financiën zat. Een dag of veertien voor
het misdrijf kwam hij iemand tegen die zijn
dubbelganger kon zijn. Dat moet den ver
dachte wellicht op de gedachte van zijn
misdaad hebben gebracht. Hij is toén gegaan
naar de buurt waar hij goed huis was. heeft
daar eens rondgekeken en de weduwe Peters
tot zijn slachtoffer gekozen.
Verschillende getuigen hebben verdachte
zeer positief herkend. Ook politiehonden
hebben deze verdachte als den man aange
wezen van de misdaad. Naar de officier
meent heeft verdachte zich schuldig gemaakt
aan poging tot diefstal met geweldpleging.
Het strafblad van dezen jongen man is
wel voorzien. Men moet zich zoo vervolgt de
officier indenken dat de man in de kracht
van zijn leven een 82-jarige vrouw tracht
neer te slaan en haar daarna te berooven.
Er bestaat dan ook geen enkel motief voor
clementie en de officier eischte tenslotte
acht jaar gevangenisstraf, het maximum
dat de wet toestaat.
De verdediger Mr. R. Heeg acht niet be
wezen dat den man de daad heeft gepleegd
en pleitte vrijspraak.
GEEN POLITIEKE AMNESTIE IN
SPANJE.
MADRID, 9 Sep. (VJ3.). In d!e gisteren
gehouden Kamerzitting ontspon zich een
uitvoerig debat over een door de oppositie
'ingediend zeer omvangrijk amnesitie-vioicxr-
stel dalt door de regeer ing werd af geween.
Toen in het 'begin van de stemming de
regeering klaarblijkelijk vreesde dat een
meerderheid voor het voorstel bestond, stel
de Minister-president Azana plots eling de
vertrouwenskwestie. Waarschijnlijk mede
onder indruk hiervan stemde de Kamer in
groote meerderheid tegen het voorstel.
WEER VERGIFTIGDE KOEKEN,
KARANGANJIR, 9 Sept. (Aneta). In de
dessa Gaan-long in het regentschap Karan-
ganjir, hebben zich weder pl.m. 50 gevallen
van Temp eboengkil-vergifitiging voorgedaan
Toit heden toedroeg het aantal sterfgevallen
21.
IN DECEMBER HET HOOVER-
MORATORIUM AFGELOOFEN.
BETALEN OF VERLENGING?
LONDEN, 9 Sept. (V.D.) Indien geen
bijzondere nota's hierover worden gewisseld
zal de betaling der Engelsche schulden aan
Amerika op 15 December a.s. wanneer het
Hoover moratorium afloopt hervat moeten
worden. Het te betalen bedrag beloopt in
totaal 33 millioen en zal wanneer het
uitstel waarom is gevraagd, niet verleend
wordt een bedrag van 24.000.000 zijn, tenzij
er een nieuw moratorium wordt toegestaan.
NEW-YORK, 9 September. (Reuter).
De berichten uit Londen dat Engeland
niet voornemens is, de clausule van het mo
ratorium in het verdrag tusschen Engeland
en Amerika inzake de oorlogsschulden te
gebruiken, heeft verwondering gewekt in
Amerikaanische kringen. De bankiers zijn
verrast door de veronderstelling «dat Londen
toch nog voornemens zou zijn nader uitstel
van betaling te vragen om bijzondere rede
nen, aangezien dit voor beide landen beter
zou zijn.
ENGELAND EN DE DUITSCHE
EISCHEN.
NIET AAN FRANKRIJK'S ZIJDE?
PARIJS, 9 Sept. (V.D.) In politieke krin
gen neemt men algemeen aan dat de Engel
sche kabinets-zitting van heden o.a. ook het
Fransche antwoord aan Duitschland zal be
handelen. Het Fransche antwoord zal op zijn
vroegst morgen misschien echter pas Maan
dag aan de Rijksregeering worden overhan
digd. In politieke kringen te Parijs is men
tamelijk verrast door de zeer gereserveerde
houding der Engelsche regeering. Men schijnt
te hebben verwacht dat MacDonald zeer
duidelijk tegen de Duitsche eischen stelling
zou nemen.
Reeds thans wordt van Fransche zijde ver
klaard dat het antwoord over de Duitsche
nota een zuiver Fransch antwoord zal zijn.
CHINEESCHE BANDIETEN
PLUNDEREN TWEE TREINEN.
HONDERD PASSAGIERS GEVANGEN
GENOMEN.
CHARBIN, 9 Sept. (V.D.) De directie van
den Oost-Chineeschen spoorweg deelt mede
dat 400 K.M. ten Oosten van Charbin een
personentrein door Chineesche bandieten tot
ontsporing is gebracht en vervolgens geplun
derd. 100 passagiers werden gevangen geno
men. Bij Kaijay werd een posttrein geplun
derd. waarbij verschillende postzakken wer
den buit gemaakt.
De pantsertrein die den posttrein escor
teerde werd in bedwang gehouden door de
bandieten.
BOTSINGEN MET COMMUNISTEN IN
PORTUGAL.
LISSABON, 9 September (V.D.) Gislteren
kwam het in de Portugeesdhe hoofdstad toit
bloedige botsingen tusschen politie en com
munisten. Een politieagent werd gedood
terwijl twee politie-officieren ernstig wer
den gewond
BESPREKINGEN OVER OUCHY
UITGESTELD.
GEDELEGEERDEN NOG MET VACANTsE.
LUXEMBURG, 9 September, (Reuter).
De samenkomst van de Nederlandsche, Bel
gische en Luxemiburgsche gedelegeerden,
welke volgens het verdirag van Ouehy 7 Sep
tember zou worden gehouden, is zonder
nader bepaalden datum verdaagd, wegens
vacantie van enkele afgevardigdien.
PILSOEDSKI VICE-PRESIDENT VAN DE
BANK VAN POLEN.
WARSCHAU, 9 September (V. D.) De kor
ten tijd geleden afgetreden minister van fi
nanciën Pilsoedski is tot vice-president van
de Bank van Polen benoemd.
CHINEESCHE OPMARSCH
NAAR MANDSJOEKIJE.
TEGEN JAPAN'S ERKENNING VAN
MANDSJOEKWO GERICHT.
PEKING, 9 Sept. (V. D.) Waarschijnlijk ten
gevolge van de door Japan aangekondigde
erkenning van de Mandsjóerijsche republiek
in het midden van September rukken vol
gens Chineesche berichten groote afdeelingen
Chineesche vrijwilligers uit de provincie Ki-
rin in de richting van de Mandsjóerijsche
hoofdstad Tsjantsjoeng. Te Tsjantsjoeng zijn
alle Japansche en Mandsjóerijsche strijd
krachten gemobiliseerd.
De nieuwe Japansche gevolmachtigde in
Mandsjoerije generaal Moeto heeft uit Moek-
den versterking naar Tsantsjoeng gedirigeerd.
ORKAAN AAN AMERÏKA'S ATLANTISCHE
KUST
NEW-YO'RK, 9 Sept. (Reuter.) Er loeit een
storm over de oostkust van de Ver. Staten
van Kaap Hatteras tot New-York City. In
de buurt van New-York heeft de wind, die
de kracht van een orkaan heeft, tallooze boo-
men ontworteld. Een schip wordt door den
vreeselijken stormwind naar de Bermuda's
gedreven, een speelbal van de woeste ele
menten.
(De chef van een klein station
tusschen Hoorn en Alkmaar uei
een motortrein na het vertrek
weer stoppen en wachten,
een boekje met vrijkaartjes
dat hij vergeten had, ivas ge„
haald.
Bericht Alg. Handelsblad.)
Snapt u ook wel, wat het dagblad,
Met dit stukje heeft bedoeld?
't Was geïnspireerd door spotlust,
Dat heb ik direct gevoeld.
Maar daar wil ik niet aan meedoen,
Hoewel 'k zelf 't soms,gaarne doe,
Dit Noord-Hollandsch incidentje
Juich ik echter luide toe.
Er wordt al in deze dagen.
Zoo gejakkerd en geraasd,
Ieder is zoo ongeduldig
Alles moet met zooveel haast.
Dat ik werkelijk met vreugde
Eindelijk iets zie vermeld
Dat het motto nu eens loslaat:'
Gauw dan toch, want tijd is geld.
Deze chef had iets vergeten.
Dat hij daarom stoppen liet
En het halen, dat is logisch,
Je bent chef, of bent het niet.
Maar ik wou nog wel wat zeggen,
Over wat er werd gehaald,
Ik heb altijd elke spoorreis,
Zoo te zeggen duur betaald.
Ieder kaartje, dat 'k ging koopen
Was en niet zoo min geprijsd.
Ik heb nimmer van mijn leven
Gratis met den trein gereisd.
Ik herhaal, dit incidentje
Heeft geen spot in mij gewekt,
Maar ik heb voor mij persoonlijk
Iets betreurenswaards ontdekt;
Namelijk dat in Noord-Holland,
O verwording van den tijd,
Blijkbaar officieel, op kaartjes,
In de treinen wordtgevrijd!
P. GASUS.
NIEUWE SCHACHT INGESTORT.
MIJNONGELUK IN DEN ELZAS.
PARIJS, 9 Sept. (V. D.) Gisteren is op de
mijn Ameli II te Wittelsheim nabij Miihlhau-
sen een ernstig ongeluk gebeurd. Vijf mijn
werkers waren bezig met het graven van een
nieuwe schacht toen plotseling een aardlaag
van c.a. 15 M3. losliet en naar beneden kwam.
Alle 5 arbeiders werden bedolven.
De Reddingsbrigade slaagde er pas na
uren in de lichamen onder de aarde weg te
halen.
Twee slachtoffers waren reeds overleden,
terwijl de overige 3 naar het ziekenhuis zwaar
gewond moesten worden overgebracht.
MOLLISON EN ECHTGENOOTE
GEHULDIGD.
ENTHOUSIASTE ONTVANGST IN
SOUTHAMPTON.
LONDEN, 9 Sept. (V.D.) De oceaan
vlieger Mollison die gisteravond per boot. te
Southampton arriveerde is ondanks den
stroomenden regen door een reusachtige
menigte op de kade van Southampton en
thousiast ontvangen. Zijn vrouw, de even
eens populaire vliegster Amy Johnson was
hem tot Cherbourg tegemoet gereisd en deel
de met haar echtgenoot de hulde.
Per trein begaven zij zich naar Londen
waar een menigte van 10.000 menschen aan
wezig was, om hun te huldigen.
BURGERLIJKE STAND
HAARLEM, 9 September.
Ondertrouwd 8 September: J. de Haas en
A. Cornelissen; H. J. v. d. Eijkhof en T. Kerk-
man; A. Vermeer en A. P. Konings; J. A,
Olthoff en A. Kruijenaar; E. C. H. Hartog en
T. A. van Hoften.
Getrouwd 6 September: J. A. Beumer en
M. C. H. Zoon; M. A. Vermeeren en C. W.
de Groot; M. Takken en H. M. Ballentin; H.
van Vliet en A. M. Broekhuizen.
Bevallen 7 September: M. W. F. Remmé—
Kuijken, d.; J. M. KosterPliel, z.; P. J. v.
d. NouwlandBlom, d.; 8 September: J. C,
WieldersKammeijer, z.; M. DuijnWeide-
ma, d.
Overleden 6 September; E. SluisHamels,
77 j., Schouwtjeslaan; 7 September: J. H.
IScherpenhuyzenvan Daalen, 82 j., Ver-
spronckweg; R., 22 d., z. v. J. Warns, Gast-
huisvest.
De Amerïkaansche smaak in volksvermaken is wel heel anders dan de onze. Soms doet ze
je in verbijstering naar het hoofd grijpen. Wat zegt u bijv. van deze spoorwegbotsing,
als volksvermaak opgevoerd met oude af ge dankte locomotieven. Het was zelfs niet voor
de film. Dit sensationeele schouwspel werd door 55000 menschen bijgewoond en waar
schijnlijk genoten. De machinisten waren een paar seconden voor de botsing van hun
machines gesprongen.
FEUILLETON.
(Een geval uit de praktijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale Recherche)
door UDO VAN EWOUD.
Nadruk verboden.
42)
Om ruim 8 uur. zoo zei hij toen ver
der, bracht de concierge het telegram van
Hellinger, waarin deze meldde, dat de komst
van Leuvensteyn niet meer noodig was. De
concierge legde gelijkluidende verklaringen
af, maar toen ik hem vroeg, of hem dien
avond niets bijzonders aan meneer Adams
was opgevallen, kreeg ik dingen te hooren,
die mijn inmiddels reeds gerezen vermoedens
althans gedeeltelijk bevestigden. Nadat de
man eenigen tijd zijn geheugen had geraad
pleegd, vertelde hij mij, dat hij zich wel even
verwonderd had over het feit, dat meneer
Adams, toen hij dezen om ongeveer vijf mi
nuten over acht het telegram bracht later
is inderdaad gebleken, dat dit telegram te
laat door den, door Hellingen gerequireerden
jongen is aangeboden met zijn hoed op en
zijn jas aan, aan de schrijftafel zat en schijn
baar een belangrijk telefonisch gesprek voer
de. Het eerste feit vond de concierge daar
om vreemd, wijl Adams toen reeds bijna een
kwartier, in het kantoor was, zoodat hij ruim
schoots gelegenheid had gehad zich van hoed
en jas te ontdoen. Bovendien had de houding,
waarin meneer Adams aan de telefoon had
gezeten, op hem veel meer den indruk ge
maakt,. dat deze op het punt had gestaan te
vertrekken, toen het telefoongesprek hem
hiervan weerhield en ook daarover had de
concierge zich eenigszins verwonderd, omdat
meneer Adams gewoonlijk, wanneer hij des
avonds op kantoor kwam, niet vóór 10 uur
vertrok. Op m'n vraag, of de man den pro
curatiehouder ook in het gelaat gezien en
zijn stem gehoord had, antwoordde hij ont
kennend. Hij had de jas en den hoed her
kend, maar het loket, waar hij het telegram
doorheen had geschoven, bevond zich links
van het schrijfbureau van den procuratie
houder en daar het telefoontoestel rechts op
diens schrijftafel stond, had hij vrijwel ge
heel met den rug naar het loket en daarmee
naar den concierge gezeten. Deze had het
draadbericht met de woorden „Meneer, een
telegram", naar binnen geschoven en was
daarop weer vertrokken. Achteraf zoo be
sloot de concierge is echter toch gebleken,
dat meneer Adams niet op het punt stond
weg te gaan, want ik heb hem eerst om kwart
voor negen de buitendeur hooren dichtslaan.
Ook op dit laatste punt was de man volko
men zeker van zijn zaak. Wanneer je je nu
nog herinnert, dat juffrouw Martens haar
„verpleegster" om 9 uur hoorde thuis komen,
zal het je niet verwonderen, dat ik als vast
staand begon aan te nemen, dat niet de echte
procuratiehouder Adams, maar diens zuster,
zij het dan ook in zijn hoed en jas dien avond
op de bank is geweest".
Wils knikte begrijpend. „Het alibi was nood
zakelijk voor het geval verdenking tegen den
procuratiehouder mocht rijzen".
„Juist, en het feit, dat de concierge zich
van zijn of beter: van haar aanwezigheid
kon overtuigen, was slechts een toevallige
omstandigheid. Wanneer dat telegram ech
ter niet gekomen was, zou zij op een andere
wijze tegenover den concierge van haar aan
wezigheid hebben blijk gegeven, want deze
moest later kunnen verklaren, dat de pro
curatiehouder inderdaad op het kantoor was
geweest.
De zekerheid, dat niet hij maar zij aan de
schrijftafel van den procuratiehouder zat,
heb ik echter eerst gekregen door de ver
klaring van een taxi-chauffeur, die om on
geveer kwart voor 9 een heer vanaf het
Damrak naar de 2e Oosterparkstraat heeft
gebracht. Weliswaar is zij zoo verstandig ge
weest, zich niet tot voor haar woning te la
ten rijden, maar een twintigtal huizen ver
der, een voorzorgsmaatregel, waarmee zij
misschien getracht heeft de fout een taxi te
nemen, ongedaan te maken. Op dit punt
hebben zij elkaar echter weinig te verwijten,
want ook Ada-ms heeft, toen hij om 9.55 uit
Rotterdam aan het Centraal Station terug
keerde gebruik gemaakt van een huurauto
om zich naar zijn woning op de Prinsengracht
te laten brengen. Je ziet, dat het niet zoo
heel moeilijk is een dergelijk probleem tot
oplossing te brengen, wanneer je eenmaal
een draad in handen hebt".
„En zoo kwam je dan tenslotte tot de ont
dekking, dat de vierde man niemand anders
was dan H.an Adems", zei Wils, zonder op de
laatste opmerking acht te slaan. „Maar dan
is me toch een en ander nog niet recht dui
delijk. Hoe kwam het dan, dat ik in de coupé,
waarin de moord heeft plaats gehad een
scherf emaille vond, afkomstig van de man
chetknoop van de verpleegster en hoe ver
klaar je het, dat die verpleegster, vermomd
als Han Adams om 8 uur alweer op het kan
toor in Amsterdam zat, terwijl het toch vast
staat, dat zij met den trein van 7.10 naar
Den Haag is vertrokken....?"
„Waarde heer", antwoordde Sanders, terwijl
hij met een wanhopig gebaar zijn beide wijs
vingers tegen de ooren drukte, „we hadden
afgesproken, dat je me geen vragen zou
stellen voor ik met m'n verhaal gereed ben.
In de eerste plaats dit: de vierde man, die
door ons allen aanvankelijk voor den dader
werd gehouden, heeft den moord niet ge
pleegd. Hem kan hoogstens medeplichtigheid
ten laste worden gelegd, want hij was nie
mand anders dan Else Robert, die zich voor
deze gelegenheid vermomd had met uilenbril,
pruik en kneveltje om de verdenking te laten
vallen op een persoon, die in werkelijkheid
niet bestond. Om deze groote onbekende nog
wat meer onder de aandacht van de mede
reizigers en den conducteur te brengen, be
ging ze de overtreding in een niet rookcoupé
een sigaret op te steken. Deze vrouw in hee-
renkleeding was het, die van het begin af
van de misdaad verdacht werd, maar in wer
kelijkheid kon zij die zelfs niet eens hebben
begaan, omdat zij .in Haarlem onmiddellijke
na den forens is uitgestapt en met den eer
sten den besten electrischen trein, die om
7.33 van daar naar Amsterdam vertrok, is
teruggekeerd. Ze had daardoor vijf minuten
tijd om zich van uilenbril, knevel en pruik
te ontdoen, een werkje, dat zooveel tijd niet
in beslag behoeft te nemen, terwijl zij later
op het Centraal Station te Amsterdam nog
wel even gelegenheid zal hebben gevonden
de jas en hoed, welke zij droeg, te verwisse
len voor die van haar broer, welke' ze in een
koffertje bij zich had. Vandaar is ze natuur
lijk onmiddellijk naar het kantoor van de
Bank gegaan, waar ze tegen 8 uur kon zijn.
Van Haarlem af bevond zich in de coupé
dus niemand anders dan Leuvesteyn en de
verpleegster, welke laatste rol door Adams
vertolkt werd, die dus ook de manchetknoo-
oen van zijn zuster droeg. Op het traject
HaarlemDen Haag heeft hij Leuvensteyn
van het leven beroofd waarbij een van die
manchetknoopen waarschijnlijk in aanraking'
is gekomen met een hard voorwerp om
zich daarna, nog voor aankomst in de resi
dentie, eveneens te voorzien van de drie
kenteekenen uilenbril, kneveltje en pruik,
die den onbekenden vierden man hadden ge
kenmerkt.
Je begrijpt, dat het gesprek met den con
ducteur op het station in Den Haag een be
nauwd oogenblikje voor hem beteekende. Dit
gesprek was echter noodzakelijk om den
conducteur er van te overtuigen, dat de vier
de man nog steeds aanwezi? was. zoodat al
leen deze later van de misdaad zou kunnen
worden verdacht. Bovendien bestond er nog
een geringe kans, dat in Den Haag een an
dere reiziger in dezelfde coupé zou plaats ne
men doch ik vermoed, dat hij daarmee zelf
ook wel rekening zal hebben gehouden door
het lijk vóór'de aankomst van den trein in
de residentie onder de bank te verbergen.
Toen de trein echter uit Den Haag vertrok
zonder dat iemand nog iets van de misdaad
had bemerkt, was ook alle gevaar voor ontij
dige ontdekking geweken. Eenmaal in Rot
terdam heeft ook hij onmiddellijk een elec-
trische trein teruggenomen, waardoor hij om
9.55 reeds weer in de hoofdstad arriveerde.
Simple comme bonjour, nietwaar? Als je
maar eenmaal een draad in handen hebt!"
Sanders zweeg en de reporter staarde eeni
gen tijd in gedachten verzonken naar de rook
wolk, die zich steeds dichter onder de kap
van de schemerlamp samentrok. Hoe een
voudig' alles ook mocht schijnen nu Sanders'
uiteenzetting op deze' misdaad, die aanvan
kelijk door een sluier van geheimzinnigheid
werd omhuld, het volle licht wierp, toch bleef
er nog wel iets over, dat een nadere ophel
dering behoefde. De merkwaardigste zijde
van het geval was zekér wel, dat men en
vooral hij, Wils zelf tot het laatste mo
ment den werkelijken dader zóó weinig had
gewantrouwd, dat men hem zonder eenig be
zwaar, ja, bijna als vanzelfsprekend, deelge
noot had. meenen te mogen maken van de
vermoedens, welke tenslotte tot de ontdek
king van den dader hadden geleid. Slechts de
laatste dagen had Sanders geweten, dat nie
mand anders dan Adams, die dus in werke
lijkheid Robert bleek te heet en. den moord
kon hebben gepleegd; ook vanavond toen zij
gezamenlijk naar Den Haag gingen, was hii
daarvan op de hoogte geweest, maar niets in
zijn houding had verraden, dat hij Adams
thans met andere oogen bekeek dan vroeger,
toen zijn gevoelens jegens den procuratie
houder nog van vriendschappelijken aard
waren. Plotseling ging hem een vraag door
het hoofd, die hij onmiddellijk onder woor
den bracht:
(Slot volgt), i
