DE VEEDIEVEN
Evolutie.
IJMUIDER courant
donderdag 6 october 1932
'S WERELDS GROOTSTE OCEAANSTOOMER
IN AANBOUW.
De trots van Saint-Nazaire.
In vier dagen naar New York.
Onze Parijsche correspondent schrijft ons
ait saint Nazaire:
Iedereen praat er van „hem", en van „hij"
Tn het hotel, in de restaurants, in de cafés
loort men slechts spreken over ,.hem". Men
had ons van te voren gewaarschuwd, ten-
ÏÏnde domme vragen t>e voorkomen en voor
- antwoorden vol verontwaardiging
p worden bespaard: „hij", dat is de nieuwe
,oer-iie de France, dat is het onderwerp
van de gesprekken, „hij" is dag en nacht
aiier gedachten; 's morgens en 's avonds
«at de bewoner van Saint-Nazaire kijken
hoe -hij" weer een stukje is gegroeid, t
Ah, meneer is journalistdan komt
méneer zeker voor „hem", zoo lispelde de
nortier, zoodra we inschreven op het regis
ter Jean, breng dadelijk de bagage van me
neer" hovenmeneer komt voor „hem"....
(extra beleefde buigingen). De kamerknecht
L schoenenpoetser, de etagekellner, de lift
boy de grooms; in vijf minuten wisten ze dat
we voor „hem" kwamen; vandaar extra
vlugge en e:*tra correcte bediening; iemand.
die°speciaal naar Saint Nazaire komt voor
hem" heeft recht op buitengewone conside
raties. En dat alles is volkomen begrijpelijk,
vraag' maar eens aan een Rotterdammer,
hoe hij heeft meegeleefd met de reparatie
van de „Paris", hoe fier hij is op zijn prach
tige dokken, en dan zult ge begrijpen dat de
bewoner van Saint Nazaire trotsch er op is
dat hier de grootste oceaanstoomer bij de
erven Penhoët, in opdracht van de Com
pagnie Générale Transatlantique wordt ge
bouwd.
Ziet u, dat ze hier alleen maar van
hem" praten, dat komt omdat hij nog geen
Éaam heeft en 't voor een ieder nog een ge
heim is hoe onze nieuwe oceaanreus zal
heeten, zoo vertelde onze geleider ons, toen
we op weg gingen naar de erven. In vak
kringen duiden we hem aan met T 6, maar
eerst op het laatste nippertje, één dag voor
de"romp te water wordt gelaten wordt de of-
ficïeele naam vastgesteld; we zullen dus nog
een paar dagen geduld moeten hebben. Wel
licht dat de regeering in die laatste vergade
ring ook een woordje meespreekt om een
naam te kiezen, want ze heeft geweldige sub
sidies verleend om dit schip te bouwen
De ingenieur trok me bij een mouw en noop
te me stil te staan; daar, voor ons, geweldig
hoog opstekend de dreigend stalen romp
van het zeekasteel.Op den bovenrand ar
beidden een paar werklui: ze leken op kleine
poppetjes. En daar zwenkte ineens weer een
van de enorme armen van een kraan en
zware stalen bout zweefde door het
luchtruim en liet zijn last neer in de holte
tusschen de hooge wanden. Als machtige
muziek klonken de honderden hamerslagen
op stalen wanden. Het is bijna angstig om te
zien zoo'n gevaarte dat over enkele dagen
,1 worden losgelaten om af te glijden in het
yater.
Het was op 26 Januari 1931 dat we het
schip op stapel zetten. En als u ziet waar
we aan toe zijn, dan kunt u wel begrijpen
dat we niet hebben stilgezeten.
Maar er valt nog heel wat te doen
Ja, zegt u dat welmaar toch komt
het schip medio 1934 in de vaart. Toch is er
al héél wat gedaan. De T 6, „hij", zooals we
hier zeggen heeft een lengte van drie hon
derd en dertien meter. Misschien zegt u dat
nog niet zooveel, maar dat beteekent dat de
voorsteven midden op de Place de la Concor
de zou komen, wanneer we het konden neer
leggen in de Rue Royale, met zijn achter
steven tegen het hek van de Madeleine. Al
leen zou die breede straat toch niet breed
genoeg zijn, want de T 6 telt een breedte van
zensendertig meters. Wat de hoogte betreft
twee en vijftig meters.
Door een stalen deur waren we „binnen
getreden". Héél in de hoogte het daglicht en
rondom ons, in een gedreun van hamersla
gen, honderden werklieden, dravend en zwoe
gend, als ratten opklimmend tegen steigers
en ladders.
Hoeveel ton? brulden we in het oor van
den ingenieur.
Zeventig duizend tonhetgeen dus
beteekent een gewicht van zeventig millioen
kilos. Hij zal worden gedreven door vier elee-
trische motoren, elk van 40.000 P.K., in to
taal dus 160.000 P.K. verdeeld over vier as
sen, dus met vier schroeven. We rekenen met
voile belasting op een minimum snelheid van
23 knoop, zoodat, waar hij tusschen La Hève
en New-York in dienst wordt gesteld, de
reis zal worden volbracht in 107 uur of vier
dagen en elf uren.
We liepen maar steeds voorter scheen
geen einde te komen aan onze wandeling
tusschen de stalen wanden. Kijk, hier on
geveer, zoo ging onze geleider verder, komen
de neven-machines, ik bedoel de turbo-dy-
namos voor de liften, voor de verlichting, de
ventilatie, de keukens enz. Tien liften voor
de passagiers en twee speciaal voor de in
genieurs-mecaniciens, die in drie seconden
de dertig meters moeten kunnen klimmen,
tusschen hun hutten en de machines. De
ventilatoren verwerken drie millioen kubieke
meters lucht per uur.
En voor hoeveel passagiers wordt het
schip ingericht?
Voor twee duizend vijfhonderd, van wie
80j) eerste-klassers. Daarbij komt dan natuur
lijk het personeel, in totaal 1400 man, zoodat
het schip op het vervoer en onderhoud van
vier duizend man op elke reis wordt inge
richt.
Dat wordt een heele water-verplaat
sing
Nou en ofMisschien heeft u het nog
niet gezien, maar we hebben, toen we het
op stapel zetten, de heele haven van Saint-
Nazaire moeten „uitbreken" om het nu over
enkele dagen te water te kunnen laten. In
Le Havre begint men over enkele weken
reusachtige werken om de entrée van de ha
ven daar te verbreeden, want anders zouden
we nooit binnen kunnen komen. Maar het is
hier niet alleen zoo, want in New-York is
geen van de pieren hoog en groot genoeg om
,,hem" te ontvangen, wanneer hij aan de
monding van de Hudson komt en zoo begint
men ook daar de noodige werken.
En hoeveel kost dat schip?
Dat is moeilijk te becijferenalleen
kan ik u zeggen, dat er alleen al met salaris
sen, wanneer men de speciale havenwerken
welke voor het in dienst stellen noodig wa
ren, in Saint Nazaire en in Le Havre in aan
merking neemt, enkele honderden millioe-
nen zijn gemoeid. Natuurlijk komt de Staat
voor een groot deel in de geweldige kosten
tegemoetmaar, ik hoef u er wel niet op
te wijzen van welk 'n geweldig belang, vooral
ook moreel, het voor ons land is om in de
concurrentie met andere landen zoo'n reus in
de vaart te brengen.
We verlieten het enorme, speciaal voor de
T 6 gebouwde dok (een dok groot genoeg om
zoo'n reus te bouwen bestond natuurlijk niet)
en onze geleider troonde ons mee naar een
van de bureaux om ons de teekeningen te la
ten zien. We zullen ons thans nog niet wagen
aan een beschrijving van de luxueuse inte
rieurs, zooals die uitsluitend door Fransche
kunstenaars zijn ontworpen. Twee jaren
scheiden ons nog van het historische oogen-
blik dat dit zeekasteel in de vaart komt,
maar niet alleen in Saint Nazaire, doch in
Parijs, in den faubourg, en in de spinnerijen
in het Noorden, en in de fabrieken van Saint
Etienne wordt n-u al met koortsachtigen
ijver gewerkt voor „Hem". Duizenden en dui
zenden ontkomen nu reeds door „hem" aan
werkloosheid en gebrek. Met begrijpelijke fier
heid kan men dan ook over enkele dagen een
paar meter blauw-wit-rood hijschen op den
stalen romp.
HENRY A. TH. LESTURGEON.
Wanneer de goede ooievaar.
Met milde poot, het jonge paar,
In d'eerste huwlijks twee, drie jaar
Een paar maal heeft bedacht;
Wanneer de luiers zijn verweerd,
De wieg op zolder geparkeerd,
Wanneer de school haar lessen leert
Aan 't jonge menschgeslacht;
Dan is er in de maatschappij,
Voor eiken echtgenoot,
De groote zorg: hoe krijgen wij
Die kleine kinders groot.
Wanneer het kroost is opgegroeid
En zich, als kindren uitgestoeid
Met 't groote leven reeds bemoeit,
Dat hen zoo lokkend tart:
Wanneer zij op den drempel staan
En eigen wegen willen gaan,
Van 't ouderlijk regiem vandaan
Dat bindt en hen verstart;
Zijn dan hun ouders zorgenvrij?
Wel ver van dat te zijn,
Bepeinzen zij, hoe krijgen wij
Die groote kinders klein.
P. GASUS.
„CORONADO" VOER TE SNEL.
IN MIST DE IJM. 283 AANGEVAREN.
,De Raad voor de Scheepvaart te Amster
dam heeft uitspraak gedaan inzake de aan
varing tijdens mist van den motorlogger
„Martenshoek" IJM. 283 met het Britsche
stoomschip „Coronado' op de Noordzee.
De Raad is van oordeel, dat dit ongeval is
veroorzaakt door den mist en de daarvoor
te groote snelheid van de „Coronado".
Naar wij vernemen hebben Gedeputeerde
Staten van Noord-Holland aan de gemeente
besturen in de provincie de nieuwe jaar-
wedderegeling toegezonden voor Burgemees
ters, Secretarissen en Ontvangers. Gedurende
drie jaren zal een tijdelijke verlaging op de
jaarwedden van genoemde functionarissen
worden toegepast van 6 pet., met dien ver
stande, dat 25 pet. van de jaarwedden tot een
maximum van f 1000 niet voor verlaging in
aanmerking komen. Voorts is bepaald, dat, in
dien de betrokken functionarissen meer func
ties vervullen, de salarissen zullen worden sa
mengeteld en de korting zal worden toegepast
over het totaal verdiende salaris.
Voor verschillende gemeenten in Noord-Hol
land is het van belang, dat Gedeputeerden te
vens besloten hebben, dat op die jaarwedden
van Burgemeesters. Secretarissen en Ontvan
gers geen pensioensverhaal zal worden toege
past. Er zij herinnerd, dat eenigen tijd geleden
Gedeputeerden aan de gemeentebesturen en
gemeenteraden hunne meen ins vroegen over
het scheppen van de mogelijkheid om pen
sioensverhaal op de genoemde functionarissen
toe te passen.
In verschillende Noord-Hollandsche gemeen
ten besloot de raad met meerderheid van stem
men, Gedeputeerden te adviseeren, de voren
deze mogelijkheid te openen. Door de thans
genomen beslissing van Gedeputeerden wordt
de bestaande toestand dus gehandhaafd, na
melijk, dat Burgemeesters, Secretarissen en
Ontvangers premievrij pensioen genieten.
DE MOORD IN ZUIDBROEK.
GRONINGEN, 5 October (V.D.) Te Sappe-
pemeer is als verdacht van het plegen van
den moord te Zuidbroek op moeder en zoon
Molanus, welke in Juni van het vorige jaar
is gepleegd iemand gearresteerd, die al
eerder verdacht van dezen moord geuleegö
te hebben is aangehouden.
PER BOOT OVER DE MAAS
GESMOKKELD.
BELGIë LEVERT VROEGEREN VIJAND
WAPENS.
Over het vinden van een aantal smokkel-
pistolen in een woning te Stevensweert ver
nemen wij nader, dat deze en andere wapens,
welke bestemd waren voor Szymanski's smok
kelhandel ten behoeve van Hitler's troepen
uit. België over ons land gesmokkeld zijn per
boot over de Maas, die van Stevensweert af
de grens tusschen Limburg en België vormt.
BURGERLIJKE STAND
HAARLEM, 5 October.
Odertrouwd 4 October: J. Kooijstra en A.
C. Coomans.
Bevallen 1 October: C. H. Bakker-
Peperkamp, z.; 3 October; P. van Andel
Simons, z.; A. C. Smakmanv. d. Fluit, z
C. J. SchwarzHeitlager, d.; M. van Eijsden-
Hartendorp, z. en d.; P. C. KelderBoeree.
z.; T. J. J. M. HurkensHeere, z.; W. J. M.
Goemansvan Leeuwen, d.
Overleden 3 October:A. Oling, 16 j., Burg
wal ;M. L. Prümers, 45 j., Mentawistraat; G.
D. van KootenHekket, 55 j., Kamperlaan;
A., 1 j., d. v. A. van Nierop, Kamperlaan; M,
J. GubbiBachmann, 49 j., Kruisweg.
NEEM DAN LIEVER DE TRAM!
indien ge zoo ortv<;r-
standig zijt Uw auto niet
te laten nazien en Uw
versleten banden verzuimt
door nieuwe te doen
vervangen.
K.N.A.C. -Veiligheids-
week van 3-8 October
BURGEMEESTERS, SECRETA
RISSEN EN ONTVANGERS IN
NOORD-HOLLAND.
TIJDELIJKE SALARISVERLAGING VAN
6% GEDURENDE DRIE JAREN.
„daar gaat ie!" Heusch het is een twijfelach
tig genoegen populair te zijn".
„Maar wanneer uw studie achter den
rus is?"
„O, dan willen ze niet meer hebben en wie
weet hoe het dan zal zijn? Voorloopig staan
mij belangrijker zaken te wachten, die zeker
vóór voetbal gaan".
IN LIMBURG WAPENS VOOR
HITLER.
BIJ HUISZOEKING ACHT REVOLVERS
GEVONDEN.
Te Stevensweert is bij een door den bri
gadecommandant van Echt en den Com
missaris van politie te Venlo in een woning
gedane huiszoeking een luimen gordel gevon
den wa.. in zich acht revolvers bevonden
van het type waarmede de wapensmokkel-
handelaar SzymanskV aangehouden werd,
toen hij eemige dagen geleden deze over de
Duitsche grens wilde brengen ten behoeve
van de benden van Hitier.
De geruchten over den wapenopslagplaat
sen in Limburg schijnen dus niet geheel op
fantasie te berusten.
AMERIKAANSCHEN GOUDVOORRAAD.
NEW-YORK, 4 October (V. D.) President
Hoover heeft hedenavond in Des Moines zijn
eerste verkfezingsredevoering gehouden. In
deze redevoering onthulde hij voor de eerste
maal de gevaren, die in de afgeloopen maan
den de dollar heeft geloopen. Hij verklaarde,
dat de minister van financiën hem in Juli er
van in kennis gesteld had, dat bij een ge-,
lijk blijvende vraag nog slechts voor twee
weken goudgeld voorradig was. Dank zij de
toen genomen stappen is het gevaar toen af
gewend.
SPORT EN SPEL
LAGENDAAL EN HET NED. ELFTAL.
In ons vorig nummer hebben we reeds me
degedeeld dat Lagendaal aan den K. N. V. B.
bericht heeft dat hij niet meer voor een
plaats in het Nederlandsch elftal in aanmer
king wenschte te komen. De Tel. had hier
over een onderhoud met hem, waaraan we
het volgende ontleenen:
„Kostte het u geen moeite, dit belangrijke
besluit te nemen?"
„Oóh neen. waarom? Er zijn zooveel be
langrijker dingen dan voetbal. Natuurlijk
vond ik het wel prettig een partijtje met het
Ned. Elftal mee te spelen, maar het kostte
toch altijd veel tijd. De voorwedst-rijden, de
training enz. enz. Nu ik bij de opleiding ben
en studeeren wil, heb ik heel weinig tijd
meer om aan voet-ballen te denken. Xerxes,
m'n club, nu ja, daar kan ik voorloopig nog
wel voor blijven spelen, maar dat is ook wat
anders dan steeds die internationale wedstrij
den, waarmede zooveel tijd gemoeid is".
We mompelen zooiets van „een verlies voor
het nationale team", maar Lagendaal heeft
zijn antwoord al klaar.
„Och kom, een verlies, ik was immers toch
vaak een lot uit de loterij. Soms lukte mij
alles, soms ging het erg slecht. Een constant
speler bon ik immers nooit geweest, 't Is
heusch niet altijd een pretje, speler van het
Ned Elftal te zijn. Hoe zou u het vinden,
wanneer u overal werd aangestaard en hoo-
ren moest.... „daar heb je 'm nou!" of
VOETBAL.
Het programma voor Zondag.
AFDEELING I.
Eerste klasse:
Hermes-D.V.S.Z.F.C. scheidsrechter L. F.
A. v. d. Burg)
Blauw-Wit't Gooi (scheidsrechter H.
Vuijk).
A.D.O.H.B.S. (scheidsrechter M. Israëls).
D.H.C.—R.C.H. (scheidsrechter Mr E. G.
van Bisse'llck).
V.S.V.Feijenoord (scheidsrechter J. F.
van Moorsel).
Tweede klasse A:
Zeeburgia—Kinheim (scheidsrechter J. Ha-
geman).
T.O.G.D.E.C.
Z.V.V.Alcm. Victrix.
V.V.A.—E.D.O. (scheidsrechter P. H.
Kok Jr.)
W.F.C.—H.R.C.
Tweede klasse B:
D.W.S.Bloemendaal (scheidsrechter M. D.
v. d. Berg)
H. F. C.Alphen (scheidsrechter W. H.
Breethoff).
BaarnHercules.
VeloxA.F.C.
B.F.C.Spartaan.
Derde klasse B:
D.J.K.Hillinen.
W.M.S.De Kennemers
S.D.W.Schoten.
HalfwegOosterpark.
Derde klasse C:
WatergraafsmeerAmstel.
Z.R.C.Rodi.
O.D.E.De Meteoor.
U.V.V.—Zandvoort.
Holland—A.P.G.S.
Vierde klasse A:
UitgeestQ.S.C.
Texel—E.V.C.
AlkmaarVrone.
D.T.S.—Beverwijk.
Reserve eerste klasse:
A.F.C. n—H.F.C. n
E.D.O. II—Hilversum II.
Z.F.C. II—Blauw Wit II.
Ajax IIHaarlem II.
Stormvogels II—Zeeburgia II.
Reserve tweede klasse A-
H.R.C. II—V.V.A. n.
R.C.H. n—W.F.C. II.
Ajax III—V.S.V. II.
AFDEELING II.
Eerste klasse:
West-FrisiaD.F.C. (scheidsrechter C.
H. Vrugt).
HaarlemStormvogels (scheidsrechter J. J.
Grootmeijer).
K.F.C.—Sparta (scheidsrechter S. H. v. d.
Kraats).
XerxesAjax (scheidsrechter Chr. Boeree)
HilversumV.U.C. (scheidsrechter A. C.
Weij Jr.).
Tweede klasse A:
NeptunusUnitas.
Steeds HoogerD C.L
O.D.S.B.E.C.
QuickO.N.A.
H.V.V.—R.F.C.
Tweede klasse B
C.V.V.—V.I.O.S.
OvermaasGouda
OlympïaV.O.C.
Excelsior-^V.DL.
Fortuna—S.V.V.
Vierde klasse A:
T.H.B.De Jagers.
HillegomLeidsche Boys.
D.V.S.—L.D.W.S.
Kranenburg—S.V.C.
Reserve eerste klasse:
V.U.C. H—A.D.O. II.
Feijenoord IIXerxes II.
Sparta II—D.H.C. II.
H.B.S. HExcelsior 2.
Gouda H—C.V.V. II.
AFDEELING III.
Eerste klasse;
VitesseTubantia.
Ensch. BoysA.G.O.V.V.
Robur et VelocitasWageningen
P.E.C.—Enschedé.
HeraclesGo ahead.
AFDEELING IV.
Eerste klasse:
EindhovenWillem II.
Bleij erheideB .V. V.
N.A.C.N.O.A.D.
Middelburg—M.V.V.
Longa—P.S.V.
AFDEELING V.
Eerste klasse
VelocitasFrisia.
Be QuickSneek.
FrieslandAlcides.
Leeuwarden—G.VA.V.
AchillesVeendam.
(Sportkr.)
FEUILLETON.
(TOM MIX SERIE.)
door
CHARLES ALDEN SELTZER.
21)
Hij glimlachte en liep van haar weg, maar
keek, over zijn schouders heen-, om. „Dank
]e, juffrouw", zei hij. „Ik zal je morgen
vroeg k-ornen hal-en." Hij liep den heuvel
af, waarbij losse steenen voor hem uitrol
den. Zij keek hem, met stralenden blik,
na.
„Maar ik zei niet, dat ik mee zou gaan",
riep zij. Teen zij hierop geen antwoord ont
ving, wachtte zij, tot hij in het zadel ge
sprongen was en haar vaarwel wuifde.
„Kom niet voor tien uur!" raadde zij.
Zij zag hem glimlachen en keerde zich
wen weer tot haar manuscript.
Toen de zonnegoden den heuveltop kus
ten en haar overgoten met- de rijke roze
kleuren, die door de bergkloof recht op den
heuvel vielen, stond zij op en verzamelde
haar papieren. Zij had geen regel meer
geschreven.
Het was laat in den middag toen Leviatt
voor de deur van Stafford's kantoor afsteeg,
«ij nam er den tij-d voor om den korten af
stand a.f te leggen, die hem van dedeur
scheidde en gromde een nijdig antwoord
tegen een rondslenterende cowboy, die hem
wts vroeg. Op het kantoor gekomen, liet hij
Zich stuursch in een stoel vallen; zijn oogen
glinsterden wraakzuchtig toen zijin- blik op
Stafford: bleef rusten, die in eenige reke
ningen verdiept, aan zijn schrijftafel zat.
Door het open raam had stafford d-en op
zichter aan- zien komen en daarom niet
opgekeken, toen de laatste binnentrad.
Spoedig was zijn werk klaar en stond hij
op van de schrijftafel. Hij nam zijn pij-p op,
stopte deze, stak haar aan en deed genoeg
lijk een trekje.
„Niets nieuws?" vroeg hij, terwijl hij zijn
opzichter aankeek.
Leviatt's antwoord was kort. „Neen. Thuis
gekomen om te zien hoe alles marcheer
de".
„Alles is rustig", antwoordde Stafford. „In
langen tijd is er geen vee vermist. Ik geloof
dat die nieuwe knecht al goed doet."
Leviatt's oogen gloeiden. „Wanneer je
praatjes maken tegen Mary Radford goed
noemt, wel dan doet hij zeker veel goed!"
gooide hij er uit.
„Ik heb er niets van gehoord, dat hij dit
doet," antwoordde Stafford.
„Dan vertel ik het je nu", zei Leviatt. „Ik
zag hem vandaag; hij en zij stonden hand
in hand op den top van een heuvel in
Bear Flat", Hij lachte hoonend. „Hij kan
beter vrouwen naloopen dan schieten. Ik
geloof, dat het een vergissing was, toen wij
hem aannamen."
Stafford lachte toegevend. „Hij ziet er
beslist knap uit", zei hij. „Ik kan me be-
grijtpen, dat sommige meisjes een goed
oogje op hem hebben. Maar ik twijfel
geen oogenblik aan zijn vaardigheid in het
schieten. Ik ben een aardig tijdje hier in
dit land gewees t en ik heb nooit iemand
gezien, behalve hem, die een blik dat om
hoog gegooid wordt, zesmaal kan raken."
Leviatt trek een spijtig gezicht. „Hij zou
dat kunnen doen en toch niet den moed heb
ben om een jakhals -dood te schieten. Dat
hij het nog niet aan den stok heeft gehad
met Ben Radford, bewijst dat hij geen moed
heeft."
Stafford glimlachte. De geschiedenis, hoe
de nieuwe knecht Leviatt den mond geslo
ten had, lag nog versch in zijn geheugen.
Hij vroeg zich af, of Leviatt wist, dat dit
voorval hem bekend was. z z z
„Zou je hem niet eens op de proef stel
len?" stelde hij voor. „Dat zou een heel goe
de manier zijn, om te onderzoeken, of hij
moed heeft".
Leviatt's gezicht zwol op van kwaadaar
digheid, maar hij gaf geen antwoord. Staf
ford vervolgde, blijkbaar zich niet bewust,
dat hij een teere plek had aangeraakt:
„Misschien legt hij het opzettelijk met het
meisje aan, omdat hij denkt, dat hij dan
waarschijnlijk meer kans heeft tegenover
Ben Radford. Maar wat zijn plannen ook
mogen zijn, ik zal er mij niet mee bemoeien.
Hij heeft een contract tot het najaar en ik
zal mijn woord niet breken tegenover dien
kerel. Ik verkies geen onaangenaamheden
met hem".
Levatt stond plotseling op, zijn gelaat
werd vuurrood van boosheid, hoewel hij deze
met alle geweld trachtte te onderdruk
ken.
„Laat hem niet probeeren, om Mary Rad
ford voor den gek te houden, vervloekte
kerel!" snauwde hij.
„Ik geloof, dat die wind in twee richtin
gen waait", grinnikte Stafford. „Als ik hem
zie, zal ik hem zeggen Hoefgekletter
klonk in de ooren der beide mannen en Staf
ford keerde zich naar het raam. „Daar heb
je hem al", zei hij ernstig.
Beide mannen stonden zwijgend te kijken,
toen Ferguson de deur bereikte. Juist bin
nen de deur bleef hij staan en keek Staf
ford en Leviatt met koude, scherpe oogen
aan.
Hij knikte kortaf tegen Stafford, terwijl
zijn blik op den opzichter bleef rusten. Deze
laatste keerde hem opzettelijk den rug toe
en keek uit het raam.
Deze beweging was een beleediging, maar
blijkbaar had die geen vat op den knecht,
alleen speelde er een eigenaardig trekje om
de hoeken van zijn mond. Hij keek Stafford
glimlachend aan
„Iets nieuws?" vroeg deze laatste, evenals
hij tevoren, aan Leviatt had gedaan.
„Niets aan de hand1", antwoordde Fergu
son.
Nu keerde Leviatt zich om. Hij sprak hoo
nend tegen Stafford. „Ben Radifo-rd is een
heel eind weg van de plaats waar hij uit
hangt", zei hij. Toen keerde hij zich weer
naar het raam.
Ferguson's lippen glimlachten, maar zijn
oogen werden dichtgeknepen. Stafford zat
stofstijf in zijn stoel. Hij wierp een steelschen
blik op de handen van den nieuwen knecht,
beducht voor de gevolgen van -deze opmer
king. Maar Ferguscon's handen waren een
heel eind van zijn revolvers verwijderd. Hij
had ze over de borst gekruist luchtig de
vingers van zijn rechterhand streelden zijn
kin.
„Ben je vandaag langs de kreek gereden?"
vroeg hij aan Leviatt. Zijn toon was vrien
delijk, toch was er iets in, wat duidde op
strengheid.
„Neen", antwoordde Leviatt, zonder zich
om te keeren.
Ferguson begon een sigaret te rollen. Toen
hij hiermee klaar was, stak hij die aan en
rookte langzaam. „Och kom" zei hij. „dat is
al heel zonderling. Ik zou er op gezworen
hebben, dat ik je daarginds in Bear Flat
gezien heb."
Leviatt keerde zich om. „Je hebt te lang
met Mary Radford staan praten", hoonde
hij.
Ferguson lachte. „Misschien wel", ant
woordde hij. Er zijn er, waarmee zij wil
praten en er zijn er, waarmee zij het niet
wil."
Leviatt's gelaat werd vuurrood van woede.
„Wanneer je niet zooveel gekheid gemaakt
hadt met dat meisje, zou je die doode koe
van de Two Diamond wel gevonden hebben
en het kalfje, dat zij achterliet", hoonde
hij.
Ferguson's lippen verstrakten. „Hoe ver
was jij er vandaan, toen die koe stierf?"
vroeg hij gerekt.
Een vloek ontsnapte aan Leviatt's lippen.
„Wel jou vervloekte
„Schei maar uit!" waarschuwde Ferguson.
IJskoud stapte hij naar Leviatt toe, terwijl
hij den leeren tabakszak, waaruit hij de ta
bak voor zijn sigaret genomen had, aan
de koorden vasthield. Toen hij vlak voor den
opzichter stond hield hij dezen den tabakszak
voor oogen.
„Mij dunkt het was beter als je eens op
stak", zei hij kalm. „Ze zeggen, dat het
goed is voor de zenuwen." Hij nam een lan
gen trek aan zijn sigaret. „Het is een heele
goede tabak", vervolgde hij. „Ik vond hem
ongeveer tien mijlen de kreek op, op een
heuvel boven een droge arroyo. Ik geloof,
dat hij van jou is. Jouw voorletters staan er
tenminste op".
De oogen der beide mannen ontmoetten
elkander in stillen strijd.
Leviatt's blik was de eerste, die weifelde.
Toen stak hij een hand uit en nam den ta
bakszak aan. „Hij is van mij", zei hij kortaf.
Weer keek hij Ferguson recht in de oogen,
de zijne brachten en stille boodschap over.
„Heb je nog meer gezien?" vroeg hij.
Ferguson lachte. „Ik zeg geen woord
meer", antwoordde hij.
Zoo was Stafford een, niets vermoedend,
toehoorder en toeschouwer bij dezen strijd
van man tegen man, terwijl geen van beiden
de gunst zocht van den man, die er met
één woord, een eind aan had kunnen ma
ken. Zijn antwoord, dat hij „geen woord
meer zei" verzekerde Leviatt, dat Ferguson
niet van plan was, om iemand anders over
zijn argwaan te spreken. Evenmin zou Le
viatt het nu nog wagen, om der. eigenaar een
benadeelend woord over Ferguson in te fluis
teren.
(Wordt vervolgd.).
