DE VEEDIEVEN
Over den Atlantischen Oceaan.
ës^
Brandweerbericht.
UMUID
ER COURANT
VRIJDAG 7 OCTOBER 1932
rrrger een mooie en interessante hoek!
Tafelberg, ook wel PhÓ^haatoerg ge-
emd'achtei' Santa Barbara. Eerst weer een
...i- nvni' itpl'. l.p.pri:^ ovnpnpm* pn o-.pipt
mooie
wrdend«
rit over 'net steeds groener en geler
eiland. Want overal (komt het
<jr&S C'Pi
•vlakken van boterbloemen" kleuren
^en weg en ook de meeste' struiken
^gekregen.
Santa Barbara was een mooie plantage.
n een Engelschman het Phosphaat ont-
ben
dekte
maar er niets van zei, de plantage
i-oclvt en zich voortaan alleen met de pihos-
nhaatontginning bemoeide. En dat is ook de
J ,'ii.e waard. De ber,g is een paar honderd
neter hb°S' en 1S een grotendeels uit ko-
3a'en opgebouwde kalkrots, zooals er hier
ooveel op het eiland zijn. Maar hier is iets
Szonders gebeurd. De kalk is voor het
wootste gedeelte, soms voor 95 pet. in Cal-
ciumpbosp'haat veranderd, die onmisbare
«rondslet vor 01129 Superphosphaatf abrieken
\tsschien hebben vele eeuwen achtereen
Lvogels genesteld op deze kliip en daarop
fflet hun mest phosphaat opgestapeld. Dit
materiaal moet da.n door regenwater om-
zijn gebracht en door scheikundige en
óhjsiscbe werking den phosphaatberg heb
ben doen ontstaan. Hier en daar komen
harde stukken vrijwel onveranderde kalk
oen vcor' maar de ontginning, die op
flinke schaal is aangepakt en met een
kabelbaan, kleinspoor met benzinelocomo-
«even enz. den berg over zijn heele front
•3ft, aangetast, vindt zeer zeker nog een
eeuw lang meer materiaal, dan ze in de
bu'digc omstandigheden kan kwijtraken. Een
rijkdom vcor ons eiland, een zeer interes-
san; verschijnsel en een belangrijk bedrijf,
dal v/ij gaarne grooten groei en bloei" toe-
ffenschen. Van den Phosphaatberg kan men
Kti magnifiek panorama genieten over hen
Ssaanscii water op den voorgrond en
Caracas baai en het Schottegat op den ach-
iararond. omlijst door de hoogere bergen
van het eiland, de Drie Gebroeders, den St.
Cfcristoffel en de kust van Hato. Daar
overal heb ik herinneringen liggen, mis
schien wel de mooiste in het Spaansche
sater. Van Caracas-baai uit zijn, wij met
ion motorboot buitén om gevaren om in de
smalle sterk vertakte, maar vrij diepe baai
ie komen, waar heb zeewater vrijen toepang
beeft en dat is nu net precies, wat de kora
len graag hebben.- En daar hebben wij mooie
en leuke dingen gezien. Koralen en vdsschen
van allerlei, vorm en kleur van geel door
oranje tot bruin en rood, maar bok gmen
en blauw en violet; Zee-appéls'' met lange,
[lenijnig dreigende stekels,- en zeeëgels met
die allerlei'schelpen en zelfs
bladeren op den rug droegen; waarschijn-
jjk om zich daaronder te verbergen. Prach-
je anemonen leefden tusschen de koralen,
roote wormen spreidden h-un 'waaierpluimen
iin kieuwen in allerlei 'kleuren boven de
ite ronde hersenkoralen en Astraea's uit.
bn lang; hebben jyij daar gedreven, ge-
ïommen en ménig mooi stuk voor mijn
iliectie opgedoken. En ik heb mijn foto-
jvstel en smalfilm-camera er aan gev/aagd-
cm wadende en zwemmende tb 'trachten door
emmer met glazen bodem die wonderen
oer zee te fotografeeren. -
En zoo zwerven wij rond over het eiland,
en genietend van.'al wat er leeft.
h dan zou ik de bewoners, haast mog. ver-
reen. Naast de olie-menschen, die meest
slechts-tijdelijk hier wonen, is er een kern
"sn ..Curacaoenaars", afstammelingen van
de eerste kolonisten, meest Protestanten
ec Joden. Onder de eerste vindt ge vele
molenaren en dit-o-ressen benevens enkele
evenaars van plantages, exportzaken enz.
De handel en het geldwezen zijn natuurlijk
gwtendeels in handen der Joden, die èn
vcor den geldhandel èn voor de scheepvaart
o? Curacao vooral in vroeger jaren mooi
ïerk hebben gedaan en ook thans nog tot
ce elite van Curacao bëhooren. Prettige
echte Groot-Nederlanders worden onder
beide groepen gevonden.
Zoodra de stad achter u ligt en ook al in
ce buitenwijken op de markt en dn de
rauwere straatjes heeft het gekleurde
element de overhand, a'l donkerder naar
mate ge meer naar buiten komt. Velen heb
ben naast hun ebbenhoutkleur ook het ver
dere negertype getrouw- bewaard. Kroeshaar
ka» voorhoofd, dikke lippen en voet al, die
heerlijke gemoedelijke grijnslach.
Buiten de stad ziet men de heeren der
schepping vaak op ezeltjes rijden, met hun
•ange beenen meewippende op de -maat -van
rraiuvtje's sukkeldraf. Keurig in de .kleeren
Curasao. De Phosphaatberg en
andere rijkdommen.
vaak, vooral 's Zondags met den Spaansch
aandoenden stroohoed. De negervrouwen en
-meisjes gaan meest netjes gekleed, wel
eens wat erg kleurig naar onzen zin, maar
aan den anderen kant is het toch een goed
ding om te cónstateeren, dat een groot deel
van het gewin, dat de olie ook onder deze
Inlahdsche bevolking heeft gebracht, .is be
steed aan opknappen van huis en hof en
eigen kleeding. Thans keert de negerbevol
king geleidelijk tot den .akkerbouw -terug;
de bruine schoenen worden voor den Zon
dag op zij gezet en de bloote voeten heb
ben hun eelt blijkbaar nog niet verloren.
Geld wordt schaarsoh, maar aan eten
heeft de bevolking voorloopig geen gebrek.
Mais en cabrieten groeien nog overal.
Moet ik nog meer verteilen van de schoon
heden van Guracao? Ja zeer zeker, want
er is ook schoonheid, die door menschen-
hand en menschenvernuft ontstaat. E-r is
schoonheid, in den arbeid, grootschheid in
het scheppen van bedrijven, die millioenen
verslinden en opbrengen en duizenden werk
en levenslust geven soms "ver van hun va
derland.
VAN DER SLEEN.
Het Amerikaansche gevaarteeksn op Hollandsche wegen: „Weest op uw hoede!"
Bij de kruising SlaperdijkRijksstraatweg te Santpoort, heeft men deze loaar schuwing en
geplaatst, omdat daar herhaaldelijk verkeersongevallen voorkomen.
DR. COLIJN SPREEKT TE
GENèVE.
TWEE JAAR GEëlSCHT WEGENS
MOORDAANSLAG.
Het O.M. bij de Rechtbank te Amsterdam
heeft twee jaar gevangenisstraf geëischt
tegen den eigenaar van een wasscherij, die
op 11 Juli j.l. met een pistool ïn de Rusten- i
burgerstraat aldaar geschoten heeft op een i
meisje, met wie hij omgang gehad had, doch
dat thans met een ander omging. Verdachte
had het plan het meisje en daarna zich zelf
te dooden. Het meisje kreeg echter slechts
een schotwond aan den arm en de aanvaller
werd gearresteerd. Een waschmeisje' bij hem
werkzaam, rukte hem het - wapen uit de
hand.
De Rechtbank willigde het verzoek tot
onmiddellijke gevangenisneming m, daar ver- j
dachte nog steeds het meisje bedreigt en
lasterpraatjes over haar rondstrooit. Het
vonnis is bepaald op 19 October.
VROUW EN KOOPMAN KRIJGEN
5 JAAR.
AMSTERDAM, 6October. Het Gerechtshof
alhier, wees heden arrest 'in de strafzaak te
gen de. 48-jarige. vrouw van den landbouwer
te Bergen en een kaashandelaar uit Alkmaar,
wegens de bekendevergiftigingszaak.
Op' 8 Maart veroordeelde de Alkmaarsehe
Rechtbank de vrouw wegens poging tot moord
tot,6 jaar, den man wegens medeplichtigheid
aan poging tot moord -eveneens tot 6 jaar ge
vangenisstraf.
De Officier en de beide verdachten gingen
in hooger beroep.
Het Hof heden arrest wijzende veroordeelde
•de vrouw wegens poging tot doodslag tot 5
jaar, de koopman wërQ eyëhifeensifjrelföorcBêel#
tot 5 jaar gevangenisstraf wegens medeplich
tigheid aan poging tot doodslag.
Het Hof hield bij de strafmaat rekening met
de verminderde toerekeningsvatbaarheid van
de vrouw.
De eisch was bevestiging van het Alkmaar
sehe vonnis.
Dr. H. Colijn.
CRITIEK OP DE RESULTATEN DER
CONFERENTIES.
In de tweede com
missie van de Vol
kenbondsvergadering
heeft dr. H. Colijn
gisteren een rede
gehouden, die het
hoogtepunt der tot
dusver gehouden
economische en fi-
nancieele discussies
vormde.
Aan het verslag
in de N.R.Ct., ont-
leenen wij het vol
gende:
De heer Colijn
merkte ten aanzien
van het rapport
van den Italiaan
Bianchinl op, dat hij in tegenstelling tot
den Engelschen gedelegeerde, die het
rapport voldoende optimistisch vond, in
tegendeel een veel pessimistischer rapport
voor meer overeenkomstig de waarheid zou
hebben gehouden. Uit dit meeningsverschil
bleek, dat de Italiaan, zooals dr. Colijn er
kende, het juiste midden tusschen de ver
schillende gevoelens der Volkenbondsverga
dering heeft weten te houden. Hierop ver
klaarde dr. Colijn, dat hij zich voor den
nauwkeurigen tekst van de aan te nemen
resolutie niet meer zoo warm kon maken als
in de vorige jaren. Hij heeft- 6 jaar lang ac
tief aan het economisch Volkenbondswerk
deelgenomen, doch niet het minste bewijs
gevonden* dat de aangenomen resoluties
eenigen invloed op de-gedragslijn der regee-
ringen uitoef eft en. Hij herinnerde eraan, hoe
in 1927 de gedelegeerden zich naar de spreek-
tribupe haastten om de instemming hunner
regeeringen met de aanbevelingen van de
deskundigen der economische wereldconfe
rentie van dat jaar te betuigen. Dienovereen
komstige daden zijn echter nimmer gevolgd.
£EN BLINKEND XOET$\v£q.
verzekert ^°g
Op Uw remmeh, banden, stuurinrichting,
verlichting, enz. komt het aan! Laat
die door een vakman controleeren.
K.N.A.C.-Vei lig hei ds week van
3 tot 8 October
Daarna heeft de Volkenbond de ééne con
ventie na de andere op economisch gebied
tot stand gebracht, doch geen en
kele daarvan is in werking getreden, behalve
gedeeltelijk die van 1927 over de invoerver
boden en invoerbeperkingen. Vervolgens nam
de Europeesche commissie fraaie resoluties
aan over internationale samenwerking tus
schen de Europeesche staten, doch eenig re
sultaat is ook daarmede niet bereikt.
Intusschen, al is de inhoud der resoluties
onverschillig, dr. Colijn wilde toch wel iets
zeggen over de in het rapport geopperde
vooruitzichten voor de toekomst. De Engel-
sche gedelegeerde had betoogd, dat de toe
stand in Engeland thans zooveel beter is dan
verleden jaar. Dr. Colijn wil hierover niet
met hem strijden, doch zijnerzijds moet hij
de verMaring afleggen, dat in Nederland,en
het onmetelijke koloniale rijk de toestanden
veel en veel slechter zijn geworden. Zij, die
de hoop op een spoedige verbetering koeste
ren, vergeten, dat nog steeds de economische
wapeningwedloop voortduurt. De belemme
ringen van den handel worden nog steeds
drukkender. Blijkbaar onder den indruk van
het nieuws van de afbreMng der handels
besprekingen tusschen Nederland ei
Duitschland, wees dr. Colijn op het door een
groot land in het midden van Europa aange
kondigde plan om de invoermoeiliikheden
nog belangrijk te vermeerderen Hij waar
schuwde, dat dit slechts tot represaille
maatregelen der betreffende landen zou
kunnen leiden en tot een - verscherping van
den economischen oorlog, althans in West-
Europa. Hierna besprak dr. Colijn de teeke-
nen van verbetering, waarop de optimisten
zich beroepen, Lausanne, Ottawa, Stresa,
Londen!
Ten aanzien van Lausanne erkende Colijn
de hooge moreele beteekenis van het bereikte
accoord, dat echter, van streng zakelijk
standpunt bekeken, slechts is een registree-
ren van een algemeen bestaand en toestand.
Ottawa zal- het vrije goederenverkeer binnen
de déelen van het Britsche rijk vergemakke
lijken, doch ook den goedërenruil tusschen
de deelen van het Britsche rijk en de rest dei-
wereld? Wij kunnen hier slechts het beste
hopen, doch moeten ons op ernstige teleur
stellingen voorbereiden.
Wat de wereldconferentie van Londen
betreft, allen zijn thans vel vrome hoop.
Laat ons blijven hopen, dat die hoop te
Londen niet vernietigd zal worden. In
dien Londen niet erin slaagt een oplos
sing in de vitale oeconomische kwesties
te vinden en niet erin slaagt het streven
der verschillende landen naar oeconomi
sche zelfbevrediging te dooden, zal Europa
oeconomische tijden tegemoet gaan, die
ons levenspeil tot een standaard van een
halve eeuw geleden zullen terugbrengen.
Voorts drong dr. Colijn aan op streng-re
aanmaning aan de schuldenaar-staten
om hun financieele verplichtingen na te
komen, vooral die welke uit een Volken-
bondsleening voortspruiten.
In de derde plaats richtte Colijn zich
tegen de aanbeveling in het rapport ton
gunste van de plannen van het Interna
tionaal Arbeidsbureau voor de uitvoering
der openbare werken In het rapport wordt
heel verstandig niets gezegd over de fi
nanciering dier plannen Colijn wilde in
dit verband slechts opmerken, dat hij in
zijn wildston droom nimmer geloofd heeft,
dat de bedragen voor dergelijkeopenbare
werken beschikbaar zouden komen, al
thans in Nederland zou al het voor de be
strijding der werkloosheid beschikbare
;eld voor de leniging der zorg in het
eigen land moeten aangewend worden.
De rede van dr. Colijn kreeg weer een
zeer waardeerend applaus, het eerste dat
'n deze zitting van de tweede commissie
vernomen werd.
ZIEKTE VAN WEIL BREIDDE ZICH
NOG UIT.
In de afgeloopen week werden nog der
tien nieuwe gevallen van ziekte van Weil
aangegeven, waarvan 1 in Dordrecht, 1 in
Rijswijk en 11 te Rotterdam.
Te Haarlem deed zich een geval van
meningitis cerebrospinalis epidemica voor,
te Wijk aan Zee twee gevallen van po
liomyelitis anterior acuta in één gezin.
SCHEEPSBOTSING OP DE ELBE.
HAMBURG. 6 October (Wolff) Heden
ochtend zijn de' Stoomschepen Cap Arcona
en Agen bij de vuurtoren Elbe IV tegen el
kaar geloopen. De Cap Arcona kon op eigen
kracht naar Brunsbüttelikoog stoomen, de
Agen moest gesleept worden.
DE Z.G.N. GEHEIME DUITSCHE BEWA
PENING.
LONDEN. 6 October (VD.) De Geneef-
sche correspondent, van de Daily Herald weet
eenige mededeelingen te doen over den
inhoud der verzameling Fransche documen
ten over de z.g.n. geheime bewapening
van Duitschland.
Vele mededeelingen uit deze documenten
zouden echter algemeen bekend zijn. De
correspondent van de Daily Herald, weet
aan deze mededeeling toe te voegen dat Her-
riot heeft besloten van zijn voornemens om
de documenten tor onderzoek aan den Vol
kenbond voor te leggen af te zien. daar zij
geen gegevens bevatten die ernstig als grond
slag zouden kunnen dienen voor een onder
zoek van den Volkenbond.
Ik ben, onder ons gesproken,
Met dit onderwerp wat laat,
Daar De Bilt vandaag, gelukkig,
Niet meer in het brandpunt staat.
Tjonge, toen we daarvan* hoorden,
Broeders, zusters, wat een schrik,
Ik zag tal van visioenen
In een enkel oogenblik,
'k Zag depressies (IJslandsch import)
Absoluut verkoold, in bed,
'k Zag een nachtvorst, die met moeite
Door de brandweer werd gered.
Gloeiend roode bliksemflitsen
Ploften met een donderslag,
Woedend loeide er een stormwind
Als woestijnwind voor den dag.
Alle thermo- stegen meters,
Barometers daalden bar,
Klokken wezen zomertijd aan,
Heel De Bilt was in de war.
Blanco- weerberichten renden,
Uit het brandend huis vandaan
En zij gaven slechts neerslagtig
Als verwachting „brandweer" aan
't Visioen is weer verdwenen
En De Bilt is gekalmeerd.
En :;we mogen -dus verwachten,
Dat! het zich weer daaglijks weert.
Om ook u gerust te stellen,
Kan 'k nog melden, dat de pet,
Waar men dagelijks mee naar
't weer gooit,
Uit den vuurgloed is gered.
P. GASUS.
BURGERLIJKE STAND
HAARLEM, 6 October.
Ondertrouwd 5 October: W. H. Switser en
J. G. Besamusca; J. v. d. Horst en J. L.
Draaisma; N. van Polanen en C. Ruitenberg;
T. J. Geerts en J. H. Schouten; C. J. L. de
Wilde en G. Wijts; M. H. M. van Loon en M.
C. A. Pelsers; J. L. Melchior en W. G. Voor
ter; A. J. G. Meij en A. Veenendaal; C. Vis
ser en C. G. Beutler.
Getrouwd 5 October; H. A. Harfst en J.
Pellemans; H. W. Landwehr Johann en M.
Grond; M. S. Otter en A. M. Does; T. J. Hoff
man en M. v. d. Hoop; S. G. Cramer en T.
M. Haasbeek; J. Poot en A. M. A. Henneke;
G. A. v. d. Veldt en H. G. van Laar; P. Steur
en M. C. de Graaf; H. J. Schutte en G. J.
Brussé; A. L. Delissen en M. J. Claren; A,
Prinsen en M. C. Zaagsma.
Bevallen 3 October :E. M. van Bergen
Sukert, z.; 4 October: M. H. M. Kenselaar
Kloos, z.; J. BreedSchutte, d.; 5 October: B.
RozaBouterse, d.
Overleden 3 October: G. J. Boerlage, 49 j.,
Nieuwe Kruisstraat; 4 October; J. Klok, 69 j.,
Atjehstraat; J. Veth, 89 j., Merkmanstr'aat.
FEUILLETON.
(TOM MIX SERIE.)
door
CHARLES ALDEN SELTZER.
HOOFDSTUK XIV.
Aan den rand van het plateau.
Nu Ferguson overtuigd was, dat Leviatt
*gen bad gezeten in 'het boschje boven
toMing van ce arroyo, waar. hij de doo-
Tv,'o Diamond-koe had gevonden, bleef
een verontrustende gedachte over:
W3S de ruiter, dien hij weg had zien rij-
ïfÜ ,over. heuvelrij, weg van de arroyo?
kij de identiteit van den ruiter ont-
-«e, bleef hij volkomen in het duister
'■Masten omtrent Leviatt's motieven, om
3 naam van dezen anderen medespeler ge-
t:Un te houden. PI ij wist zeker, dat Leviat-t
3 ruiter kende, maar hij was er even ze-
3 Tan. dat Leviatt deze wetenschap ge-
\jm 2011 houden.
aar dezen morgen maakte hij zich niet bij
noer druk over het geheim. Andere- din-
n'ddenhem bezig. Zou Miss Radford
"em gaan rijden? Zou zij in den nacht
rwan =edac'hten veranderen?
r3 r kdt voortrijden keek hij. op zijn
tco h k°rl-°Se- Zij had gezegd, dat hij niet
n/i, UUr moest komen. De wijzers van
3+ tL°S€ wezen half elf, toen hij op de
45» kwam en het was bijna elf uur, toen
u deur van het huisje stond, waar
miss Radford zag staan, die in rij-
Meed, met keurige laarzen aan, rijhamdi-
schoenen en een zachten vi'lthoed op hem
;stond 'te wachten.
„Je bent laat", zei ze, terwijl zij glim
lachend de veranda opstap to.
Wanneer hij minder slim geweest was, zou
hij opgemerkt hebben, dat zij hem gezegd
had om eerst na tienen te komen en dat zij
op hem had staan wachten, ondanks haar
schijnbaren tegenzin van gisteren. Maar
hij wist zorgvuldig deze hinderlaag te ver
mijden, Hij steeg af en wierp de teugels
over Mustard's kop, waarop hij naar de
veranda kwam.
„Ik wilde je niet haasten," zei hij „Maar
wij zullen nu maar gaan. Het is een prach
tige dag voor een ritje". Hij stond een
oogenblik zwijgend om zich heen te kijken.
„Daar sta ik je te vervelen met mijn praatjes
en je paard wacht om gevangen te worden."
Hij liep snel naar Mustard toe en maakte
zijn lasso los. Zij stond op de veranda te
kijken toen hij naar de corral stapte, den
pony ving en hem het hoofdstel aandeed.
Toen leidde hij het dier naar de veranda en
gespte het zadel zorgvuldig vast. Hij wierp
de teugels over den zadelknop en bleef, voor
het dier staande, wachten.
Zij kwam naar den rand van de veranda,
zette een slanken gelaarsden voet in den
stijgbeugel en steeg sierlijk op. In een oogen
blik zat hij ook in het zadel en samen reden
zij weg over den grauw-wit-ten bodem der
vlakte.
Zij reden- twee mijlen langs den zoom van.
het bosch en bestegen toen een lange hel
ling. Een -half .uur later keek Miss Radford
om en zag de vlakte achter zich liggen, zwij
gend uitgestrekt en verlaten-lag zij te slui
meren in het witte zonlicht. Iets later keek
zij weer en. nu was de vlakte niet meer te
zien, want zij hadden den top der helling
bereikt en hun weg leidde langs een.bi*eede
vlakte, waar verscheidene mijlen weg, een
nieuwe helling begon.
Zij hadden meer dan twee uur gereden,
zonder veel te spreken, 'toen zij den top
der laatste helling bereikten en een, vele
mijlen brcede, vlakte voor zich zagen, die
zich naar drie zijden uitstrekte. Het was
een grasplateau, maar het gras was droog
en slap en ritselde onder de hoeven dier
pony's. Er groeiden geen boomen, maar aan
den zuidelijken rand lag een eikenbosehje
en hierheen stuurde hij zijn pony. Zij volgde
en glimlachte bij de gedachte, hoe hij zich
vergiste, als hij dacht dat zij deze plek nog
niet verkend had.
Zij kwamen dichtbij 't boschje, hij sprong
van zijn paard en kwam bij haar stijgbeugel
staan.
„Ik wou dat je het land eens van deze
plek zag" zei hij, toen hij haar hielp afstij
gen. Zij keek naar hem, toen hij de paarden
vastzette, zoodat ze niet weg konden loopen
Toen liepen zij samen naar den zoom van
het boschje en gingen in de welkome scha
duw zitten.
Aan hun voet eindigde het plateau plotse
ling, alsof het met een mes was afgesneden
en even voorbij den voet was een smal ri
viertje te zien, dat langzaam voortstroomde
over zijn rotsachtige bedding, om den voet
van een heuvel kronkelde, over een ondiep
dal vloeide e,n tenslotte^ verderop tusschen
de rotswanden verdween:
Beneden hen was alles duidelijk te zien,
maar ver weg. Hier verhieven zich knob
bels, daar spreidde zich-een vlakte uit. In de
verte verhieven zich dé Dergen, maar zco
ver weg, dat het figuren van papier-maché
geleken, die zich in e^n. blauwe zee ver
hieven. Het landschap... iéek wel een kaart,
toen Miss Radford en ^Ferguson er op neer
keken, maar een groote: kaart, waarover men
zich zou kunnen verwonderen; grooter, dui
delijker en rijker aan-détails dan een, die
haar ontstaan aan pienschelijke talenten
te danken had.
Heuvelrijen, va-lleien," -%eulen, heuvels,
knobbels en holle wegen teekenden zich al
len af in een reuzengroot bassin. Miss Rad
ford's blik dwaalde af naar een vlak gedeelte
bij de rivier.
„O, maar'er löopt vee daar beneden!" riep
zij uit.
„Zeker", antwoordde hij, „dat is van de
Two Diamond. Daar achter die heuvelrij
staat de wagen." Hij wees naar een lange rij
heuvels, die zich verscheidene mijlen ver
uitstrekte. ,,De jongens, die -aan de andere
zijde van die heuvelrij werken, kunnen het
vee niet zoo duidelijk zien als wij. 't Lijkt
belachelijk."
„Er zijn geen mannen daar bij het vee",
zei ze, op de koeien wijzende, die op de vlak
te liepen.
„Neen", antwoordde hij kalm, „ze zijn
allemaal aan den anderen kant van de heu
vels".
Zij lachte verlegen tegen hem. „Dus wij
zullen niet gestoord worden zooals giste
ren", zei ze.
Wist zij, dat dit de reden was, waarom hij
deze plek als doel van hun ritje had gekozen?
Hij keek haar vluchtig aan, maar antwoord
de langzaam.
„Zij zouden ons niet kunnen zien", zei hij.
„Wanneer wij op de vlakte waren, zouden
wij ons juist in den horizon bevinden. Dan
zou iemand ons kunnen zien. Maar wij
hebben dit boschje achter den rug en ik
geloof, dat wij van daar beneden gezien, zoo
goed als onzichtbaar zijn."
Hij keerde zich om, vouwde zijn handen
om een knie en keek haar strak aan. „Je
hebt zeker heel wat aan je boek gewerkt
gisteren nadat ik wegging?'
Zij kleurde een weinig onder zijn 9trakken
blik.
„Ik bleef er niet lang meer", was haar
antwoord. „Maar ik kreeg enkele heel goede
ideeën en ik ben blij, dat ik niet veel ge
schreven heb. Dan had ik het moeten ver
scheuren, omdat ik besloten heb, om anders
te beginnen. Ben is gisteren naar Dry Bottom
geweest en gisteravond vertelde hij mij iets
dat daar gebeurd is en dat mij een prachtige
stof geeft voor een begin."
„Dat is vreeselijk Interessant", merkte
hij op, „Nu kun je je boek beginnen met
iets, wat werkelijk gebeurd is?"
„Werkelijk en origineel", antwoordde zij,
terwijl zij hem een snellen blik toewierp.
„Ben vertelde mij, dat eenige mannen, onge
veer een maand geleden, in, Dry Bottom een
schietwedstrijd hadden. Zij gebruikten een
blik als doel en een man wist er; terwijl het
in de lucht zweefde, zes kogelgaten in te
schieten. Ben zegt, dat hij vrij handig is met
zijn, wapens, maar dat hij nooit zoo iets zou
kunnen doen. Hij zegt, dat weinig men
schen dit kunnen an hij denkt haast, dat de
man, die dit deed, een echte revolverschut-
ter is. Jij hebt het zeker nooit geprobeerd?"
Terwijl zij sprak, had het licht spottende
glimlachje om zijn lippen gespeeld, dat
sterker dan woorden getuigde van het koele
cynisme, dat zich soms van hem meester
maakte. Wist zij iets? Verdacht zij hem er
van? De glimlach verborg een nieuwsgierig
heid, die zijn oogen een weinig deed tintelen,
toen hij naar haar keek.
„Ik geloof, dat het heel kunstig schietën
is", antwoordde hij langzaam. „Maar som
mige mannen kunnen dat doen. Ik heb er
wel gekend. Maar ik heb niet gehoord, dat
het den laats ten tijd hier in het land ge
beurd is. Ben heeft je zeker verteld, hoe
die man er uitzag?"
Hij slaagde er in deze vraag heel gewoon
te doen en zij had den belangstellenden toon
in zijn stem opgemerkt.
„Wel het is heel vreemd", zei ze, terwijl
zij hem behoedzaam aankeek; „volgens
Ben's beschrijvin.g zou ik zeggen, dat die
man heel veel op jou leek!"
Wanneer haar antwoord hem verschrikte,
dan liet hij er toch heel weinig van mer
ken. Hij bleef - volkomen rustig zitten en
keek met kalme oogen naar het groote bas
sin. Een poosje bleef zij ook zwijgend zitten,
waarbij haar blik den zijne volgde. Toen
keerde zij zich om. (Wordt vervolgd.).
