DE VEEDIEVEN
HET ENCELSCHE PROTECTIONISME.
L. VONHOFF
Etenslucht.
(JMUIDER courant
ZATERDAG 29 OCTOBER 1932
Sir Walter Layton's Ontslag.
(Van onzen correspondent)
van de twee economen, die door de re-
waren aangewezen om deel uit te
^oor de Economische Wereld-conferentie,
heeft zün ontslag genomen" als lid van die
Lninlssie. Het is Sir Walter Layton, hoofd-
Ljacteur van The Economist en ook wel be
tond als tegenstander van het protectionis
tisch wereldstelsel, dat hij hoofdzakelijk ver
antwoordelijk acht voor het rampspoedig
verval van handel en de armoede in de we
reld welke er mee gepaard gaat. Voor hen,
!jie 'de symptomen van den tijd met eenige
nauwkeurigheid volgen, kreeg de mare van
dit ontslag onmiddellijk een wat onheilspei
lenden klank. Ze scheen te vertellen dat En
geland niet voornemens was aan de wereld
conferentie te gaan deelnemen met die on
bevangenheid en dat maximum van hulp
vaardigheid, welke voor het welslagen er van
dringend noodig zijn. De briefwisseling tus-
schen Layton en MacDonald, die terstond
na het bekend worden van het ontslag is ge
publiceerd, heeft dien eersten indruk beves
tigd. Daarin komt ernstig meeningsverschil
tot uiting over de wijze, waarop Engeland de
conferentie moet opvatten. Uit een onder
houd met Neville Chamberlain blijkt uit
de briefwisseling heeft Sir Walter Layton
kunnen opmaken dat de regeering van mee
rling is dat schappelijke vrijheid in handel
kon worden hersteld door afzonderlijke on
derhandelingen met andere landen, binnen
de grenzen door de Ottawa-besluiten gesteld
en met strikte inachtneming van Engeland's
rechten als meestbegunstigde natie. Sir Wal
ter Layton meent dat op deze wijze weinig
verandering zou worden gebracht in het be
staande protectionisme. Een stoutmoediger
politiek, om in dat protectionisme een bres
te schieten, acht hij geboden en hij meent
dat Engeland, geholpen door landen met
tarieven en door naties die voor haar be
staan van buitenlandschen handel afhan
kelijk zijn, daarin zou kunnen slagen, voor
opgesteld dat het niet onveranderlijk vast
hield aan zijn tarieven en b.v. een tegemoet
komender houding aannam tegenover regio
nale overeenkomsten in Europa zooals de
Nederlandsch-Belgische Conventie van Juli.
MacDonald heeft de gansche uitlegging van
Layton van zijn onderhoud met Chamberlain
niet aanvaard en o.a. gezegd dat het niet
juist is dat Engeland alleen voornemens is
handelsverdragen met landen afzonderlijk te
sluiten op geen anderen grondslag dan zijn
rechten ais meestbegunstigde natie. Maar
aangezien Mac Donald wat verder in zijn
brief te kennen geeft dat hij twijfelt aan de
doeltreffendheid van een politiek als Layton
aangeeft, heeft zijn ontkenning weinig be
teek en is.
Indien Layton de politiek van zijn land
goed heeft gepeild dan mag men geen ver
wachtingen koesteren van een conferentie,
waarop de hoop van de gansche wereld is
gevestigd, De conferentie moet internatio
nale samenwerking brengen in financiën en
handel. Handel is het hoofdpunt. De interna
tionale handel moet weer in beweging komen.
Het economisch wereldstelsel, dat thans in
een vernietigend proces van ontbinding uit
eengevallen is in vele stelsels van economisch
nationalisme, moet worden herzien in dien
zin dat men een homogeen ideaal benadert.
Hoewel cle Daily Telegraph, die natuurlijk om
het ontslag niet rouwig' is, verklaart dat ook
een econoom van Layton's roep niet onfeil
baar is en dat er onder economen over de voor
naamste kwesties op hun gebied scherp
meeningsverschil heerscht, zal het blad toch
moeilijk een deskundige kunnen vinden, die
niet overtuigd is dat redding uit den nood
der tijden alleen mogelijk is door interna
tionaal overleg en dat de redding triomfan
telijker zal zijn naarmate dit internationaal
overleg grondiger is en het stelsel, dat uit
het overleg zou worden geboren, veel omvat
tender.
Het ontslag van Sir Walter Layton doet
vreezen, dat de nationalistische en protectio
nistische machten in de regeering hebben
gezegevierd. En dat belooft weinig voor de
grondigheid en de veelomvattendheid der
internationale samenwerking op de a.s. eco
nomische wereldconferentie.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
LEERAAR BOEKHOUDEN M O.
SCHAEPMANLAAN 15 - DRIEHUIS
OPLEIDING PRACTIJK-EXAMENS
uit de samenvatting van deze documenten
een interessante verrijking te verkrijgen van
de kennis der geschiedenis der Hunnen.
DE OPLEVING.
WASHINGTON, 28 October (Reuter). Vol
gens het arbeidsbureau is het aantal werk-
loozen in de Vereenigde Staten met ongeveer
een half millioen afgenomen: het totaal aan
tal werkloozen bedraagt echter nog ruim elf
millioen.
MEDAN. 28 Oct. (An et ah Verschillende on
dernemingen met overjarige culturen van Su
matra's Oostkust voelen een nijpend tekort
aan arbeiders. De Deli Courant hoopt dat
met ingang van 1 Januari 1933 eenige hon
derden koelies uit Java zullen emi
greer en, voor een der grootste maatschap
pijen van Sumatra's Oostkust.
RADIODISCUSSIE OVER
ONTWAPENING.
DE PATROON DER JAGERS:
SINT HUBERTUS.
3 November is het Sint Hubertus, een dag,
die in vele streken in eere gehouden wordt,
omdat men dan het Sint. Hubertus-feest
viert ,ter eere van den schutspatroon der
jagens: Sint Hubertus.
Wie en wat was Sint Hubertus? Men zou
kunnen volstaan met hierop te antwoorden:
„hij was van ongeveer 709728 bisschop te
Luik, en naar men wil, vóór den hofmeester
van den Frankischen koning Theodorik".
Hoe juist Hubertus de schutspatroon der
jagers gewrden is? Dienaangaande zijn ver
schillende legenden en verhalen in omloop,
waarvan de volgende het meest geloofwaar
dig is. Hubertus van Aquitanië was een groot
liefhebber vna de jacht; zóó zelfs, dat hij
heeldikwijls zijn plichten verzuimde. Op
zekeren dag toen hij weer op jacht was,
ontdekte hij in een bosch de sporen van een
hert.
Den geheelen dag zette hij met de honden
de achtervolging voort. Het dier was voor
den jager een bizonder soort wild en eerst
tegen het donker worden, werd de jacht
gestaakt. Doch toen bleek, dat geen der hem
vergezellende jagers hem had gevolgd. Vóór
hem was echter nog steeds het hert. Doch
plotsedling kwam het dier den jag'er tege
moet. De honden werden bang, het paard
wilde niet meer voorwaarts en Hubertus was
óók bang. 1-Iij steeg van zijn paard, bleef als
vastgenageld aan den grond staan en zag
toen vóór zich het hert, met een gouden
'kruis tusschen het gewei. Hij hoorde een
stem, die vroeg, hoe lang hij zijn vermaak
nog boven zijn zieleheil zou stellen.
Toen Hubertus opkeek, was het hert ver
dwenen. Dit wonder was oorzaak, dat hij
zich den volgenden dag bekeerde en een
leven van boete en bespiegeling koos.
De legende wil, dat Hubertus op Goeden
Vrijdag op jacht was. Daar deze dag heilig
was, moest hij ervoor gestraft worden. Jagers
achten dit met het oog op het jaarge
tijde, waarin de jacht valt niet juist; zij
nemen aan, dat het in de laatste dagen der
Octobermaand of in het begin van Novem
ber geschied zou zijn Over de plaats,- waar
een en ander gebeurde, loopen de meeningen
ook uiteen; meestentijds wordt aangenomen,
dat dit mirakel in de Belgische Ardennen
zou zijn gevallen.
De vereering van Hubertus, die gelijk ge
zegd, later bisschop van Luik werd, heeft zich
echter niet bepaald tot de omgeving, waar
het zou zijn gebeurd. Ook in andere landen
zijn verschillende gewoonten, welke men op
dien dag kent, in gebruik gekomen en ge
bleven.
Zoo kende men eertijds ïn België, en ook
in enkele andere deelen van Brabant, waar
een groote liefhebberij voor de jacht be
stond, het gebruik, dat op den derden No
vember een talrijk gezelschap ter jacht ging.
Des avonds kwamen de jagers bijeen (zij
„teerden" dien avond) en verkochten ge
woonlijk het wild, dat zij dien dag gescho
ten hadden. Hadden de jagers geen ongeluk
te betreuren, dan rekenden zij dien dag en
den avond, waarop zij hartstochtelijk hun
avonturen vertelden, tot de genoeglijkste van
het geheele jaar. Het valt dan ook gemak
kelijk te verklaren, dat er groote ontevreden
heid onder hen ontstond, toen hun later,
volgens de bestaande Jachtwet, dit ge
liefd en oogluikend toegelaten gebruik ont
zegd en het jagen zonder akte verboden
werd.
Bekend is, hoe in ons land op dien dag
de z.g. St. Hubertusjacht wordt gehouden;
rond Amersfoort door de Kon. Nederlandsche
Jachtvereeniging, en in de omstreken van
Arnhem door de Kon. Veluwsche Jachtver
eeniging. Zoo'n jacht wordt besloten met een
feestmaaltijd.
In vele streken werd op Sint Hubertus des
morgens in de kerk het brood gewijd. Men
at van dit brood, als men nog nuchter was,
nadat men eerst gebeden had uitgesproken.
Zelfs ging het geloof in dit „Sint Hubertus-
brood" soms zoover, dat zij die ervan ge
geten hadden, gedurende het komende jaar
niet behoefden te vreezen voor den beet van
razende honden. Doorom droeg men dikwijls
een stukje van dit brood bij zich. Doordat
men zich beschermd voelde tegen hondsdol
heid, gaf men dit brood ook aan de dieren
en voornamelijk de honden en katten.
STAMMEN DE HUNNEN UIT TIBET?
Zooals thans bekend is, heeft bij de laat
ste groote expeditie van Sven Hedin zijn
metgezel, de Zweed Folke Bergman, op de
oude grenzen tusschen China en Tibet een
aantal torens ontdekt, die als voorloopers
kunnen worden beschouwd van den later
gebouwden „grooten muur" van de Chinee-
zen en als steunpunten tot afweer van de
invallen der Hunnen. Bij een nauwkeurig on
derzoek dezer torens werden niet minder dan
zesduizend tafeltjes gevonden, die met Chi-
neesche letterteekens beschreven waren. De
oudste dezer tafeltjes stammen uit de eerste
eeuw na Christus. Het grootste deel dezer ta
feltjes bevat instructies en bevelen voor de
commandanten in de torens. Daar er zich
echter ook berichten ter algemeene oriëntee-
ring van de grenstroepen over den toestand
en de gebeurtenissen bevinden, hoont men
TUSSCHEN LORD CECIL EN LORD LLOYD.
LONDEN. 28 October (Reuter). Tusschen
Lord Cecil, voormalig Britsch vertegenwoordi
ger bij den Volkenbond en Lord Lloyd, voor
malig Hooge-commissaris in Egypte, heeft
gisteren door de radio een discussie plaats
gehad over de ontwapening.
Lord Cecil verklaarde, dat Duitschland
vertrouwend op de Mogendheden 't verdrag
van Versailles heeft onderteekend en dat de
overige onderteekenaars dus verplicht zijn
het verdrag uit te voeren.
Hij begrijpt echter de vrees va.n Frankrijk
doch hij is van meening. dat bij een ont
wapening de houding van Duitschland zal
veranderen, zoodat de bezorgdheid van
Frankrijk zal worden weggenomen.
Lloyd baseerde zijn pleidooi voor ontwape
ning uitsluitend op bezuiniging.
BURGERLIJKE STAND
HAARLEM, 28 October.
Ondertrouwd 27 October: N. H. Schenk en
T. S. Bruijns; G. J. A. Lokerse en M. C. de
Wit.
Getrouwd 27 October: F. C. Jaskï en A.
West; J. Vorst en E. M. v. d. Lugt; J. M.
Eras en M. T. M. Brantjes; M. Hage en T.
Seufert; J. Hilhorst en A. Jansen; J. Aal-
dertsz en S. T. Steffens; G. Kruger en W. J.
v. d. Vlerk; P. Visser en A. H. v. d. Burch.
Bevallen 26 October: A. A. van Straten—
Brozius, z.; N. ThuisGroothelm, d.; P. C.
SchornagelKliek, d.; 27 October: C. Schil
derKossen, d.
Overleden 25 October: A. van Assem a
Koeman, 60 j., L. Heerenvest; 26 October: G.
v. d. Bergvan Bruggen, 82 j., Schalkwijker-
weg; D. Antonisse, 39 j., Van Oosten de
Bruinstraat.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
38
m
n
2
«4
09
09
H
2
X
O
H
O
S3
64
m
X
X
M
S3
09
(Het K.L.M.-vliegtuig Ekster wordt
voor den dienst naar Scan
dinavië als restaurant vliegtuig
ingericht.)
Weer een luchtig stapje verder,
Of, als ik 't zoo zeggen mag,
In de K. L. M.'sche luchtvaart
Weer een nieuwe vleugelslag.
Op de luchtlijn naar het Noorden
Vliegt straks een buffet ook mee,
En het luchtkasteel uit Holland
Wordt dan tevens luchtcafé
Menig laag-bij-grondsche smulpaap
Gaat dan eerder op de vlucht,
Ook in d' aether kan de eter
Niet slechts leven van de lucht.
't Zal voorloopig enkel koud zijn
Wat zoo hoog wordt geserveerd.
Maar met thee uit thermosflesschen
Wordt toch ook gebuf-fêteerd.
Overigens is dit natuurlijk
Enkel nog maar een begin,
En het naaste toekomstvliegtuig
Houdt ook wel een keuken in.
Dan wordt het Luilekkerluchtruim,
Hoog boven den kalen grond
En daar komt 't. gebraden duifje
Waarlijk vliegend in den mond.
Aldus zal de, ongetwijfeld
Niet eens verre, toekomst zijn,
Zooals nu is 't nog bescheiden,
Maar toch ook al ekstera fijn.
NAZI'S EN COMMUNISTEN WEER IN
BOTSING.
HAMBURG, 28 Oct. (Wolffbureau). Gister
avond heeft een ernstige botsing plaats ge
had tusschen Nat. Socialisten en Communis
ten. Drie Nat. Socialisten werden vrij ernstig
gewond en moesten naar het ziekenhuis wor
den vervoerd.
UITZONDERINGEN OP DE
INVOERRECHTVERHOOGING.
O.A. VOOR ALCOHOL, SUIKER EN
AUTO-ONDERDEELEN.
Bij de derde nota van wijziging heeft naar
het Handelsblad meldt de minister van Fi
nanciën opnieuw eenige wijzigingen gebracht
in het wetsontwerp tot tijdelijke heffing van
opcenten op alle invoerrechten en op den ac
cijns van bier alsmede herziening van het
tarief.
De eerste dezer wijzigingen beoogt niet al
leen de compenseerende invoerrechten voor
alcohol en suiker van de opcenten vrij te
stellen, maar ook de als equivelent voor de
compenseerende invoerrechten voor den al
cohol-, suiker- en zout-accijns geheel speci
fieke invoerrechten voor hout-geest (metyl-
alcohol), sacharine, suiker en zout en voor
alle uit of met alcohol, sacharine, suiker of
zout- bereide goederen.
Een andere wijziging licht de voorgestelde
opheffing van de vrijstelling van het recht
voor automobielonderdeelen weder uit het
ontwerp, zoodat de vrijstelling behouden
blijft.
VLIEGTUIGBOTSING.
LONDEN, 28 October (Reuter). Nabij Lon
den zijn Donderdag twee vliegtuigen tegen
elkaar gebotst.
Beide piloten werden gedood.
GOEDERENRUIL MET DUITSCHLAND
VOOR IJMUIDEN MET SUCCES TOE TE
PASSEN?
Naair wij vernemen zou het plan tot goede-
renruil, waarbij zich nu ook de Haarlemsche
Kamer van Koophandel heeft aangesloten ook
te IJmuid-en met succes kunnen worden toe
gepast.
Zooals men weet is de Kamer van Koop
handel te Leiden reeds geduirende eenigen
tijd op deze wijze werkzaam en met succes.
Reeds heeft zij ruiltransactóes van grooten
omvang tot stand gebracht.
Ook IJmudden gaat gebukt onder de ge
volgen der Duitsche deviezen ver ouden in,gen.
Het visscherijbedrijf zou dus een groot be
lang bij het tot stand komen van een .goederen
ï'uil-overeenkomst hebben.
Wellicht kan het feit, dat de IJmuiden-
sche vloot jaarlijks voor één millioen gul
den en meer Duitsche kolen gebruikt, worden
benut om een dergelijke overeenkomst te be
vorderen.
We mogen vande IJmuider Vischhandsl-
vereenigdng verwachten, dat zij aan deze zaak
haar aandacht zal schenken. En van de
kolenimporteuiTS. dat eventueele pogingen der
vereeniging om in deze richting iets te be
reiken, door hen gesteund worden.
NAARDEN DOOR HOOG WATER BEDREIGD
De burgemeester van Naarden heeft van
ochtend een dringend telegram aan den Mi
nister van Waterstaat gezonden, waarin hij
wegens den buitengewonen hoogen water
stand, welke groote schade aan de kweeke-
rijen veroorzaakt, waardoor een onhoudbare
toestand is geschapen, dringend maatrege
len verzoekt welke een verlaging van den
waterstand tengevolse zullen hebben.
Waar zóó'n bord staat,
kijk daar dubbel uil I Daar is een
gevaarlijke wegkruising en U
weet het: Rechts gaat vóór.
SANTPOORT
NED. HERV KERK. V.m. 10 uur: Prof Dr.
Q. A. vap den Bergh van Eysinga.
Doopsbedlening',
Onderwerp: „Vluchtige kennismaking".
(Lukas 13:26.)
Maandag nam. S uur: Prof. Dr. G. A. van den
Bergh van Eysinga. Kerkhervorming.
Zangkoor, met solozang van mej. Feyna de
Clercq uit 's Gravenhage,
NED HERV. EVANGELISATIE V.m. 10
uur: Ds. M. G. Blauw, Haarlem-Noord.
H. Avondmaal.
GEREF, KERK IN HERSTELD VERBAND.
Gebouw Bethel. Wüstelaan.
V.m. 10 uur: de heer M. v. d. Berg.
GEREF KERK. Burg. Enschedélaan hoek Fran»
Netscherlaan.
V.m, 9.45 uur: Ds. W. Breukelaar.
Nam. 5,30 uur: Dezelfde.
Collecte voor de uilzending van Geref. radio
kerkdienst.
Woensdag. Dankstond voor het gewas. Nam.
7.30 uur: Ds. W, Breukelaar.
IJMUIDEN
GEREF KERK. Wilhelminakade V.m. 10 uur:
Ds. S. E, Wesbonk.
Nam. 5 uur: Ds. R. J van der Meulen
HULPKERK. Marnixschool V.m. 10 uur:
Ds. R. J. v. d. Meulen.
Nam. 5 uur: Ds. Wesbonk.
CHR. GEREF. KERK. V.m 10 uur: Da
Bakker Nam. 5 uur: Dezelfde
OUD-KATHOLIEKE KERK V.m. 10 uur:
Pastoor Rinkel. Nam. 7 uur: Dezelfde.
DOOPSGEZ. GEM en AFD NED. PROTES
TANTENBOND. Helmstraat 9
V.m. 10.30 uur: Ds. F F Milatz
EVANGELISATIELOKAAL. J. P Coenstraat.
V.m. 10 uur: de heer Jenninga.
Nam. 7.30 uur: Dezelfde.
KERK VAN JEZUS CHRISTUS v. d. HEILI
GEN DER LAATSTE DAGEN, Prins Hen
drikstraat 117.
Nam. 2.30 uur: Samenkomst.
IJMUIDEN-OOST
VER. VAN VRIJZINNIG HERVORMDEN.
Voreenigingsgebouw.
Nam. 7 uur: Prof. Dr. G. A. v. d. Bergh van
Eysinga. Onderwerp: „Waarom naar de
Kerk?" (Ps. 42:3)
GEREF KERK, Velserduinweg V.m. 10 uur:
Ds. Teeuwen.
Nam. 5 uur: Dezelfde.
BAPTISTE-GEMEENTE. Aangesloten bij de
Unie van Baptiste-gemeenten in Nederland.
Willcbrordstraat 10. IJmuiden-Oost Nam.
8 uur: Ds. J. v. d. Schors. Onderwerp:
„Een te benijden ellendige" Job 16:12, 13.
Dinsdag nam, 8 uur: Jongedochterslcrans.
Donderdag nam. 8 uur: Eljbellezlng en Bid
stond.
HERST APOST. ZENDING GEMEENTE. Wil-
lebrordstraat 10. IJmuiden-Oost
V.m. 10.15 uur: Godsdienstoefening,
Nam. geen dienst.
VELSEN
GEREF KERK, Koningsweg. V.m. 10 uur:
Dr. D. J. van Katwijk. Nam 5 uur: Dezelfde,
BEVERWIJK
DOOPSGEZINDE GEMEENTE. Van. 10 uur:
Geen dienst.
EVANG. LUTHERSCHE GEMEENTE. Van.
Geen dienst.
Nam. 7 uur: Gemeensch. dienst der Ev. Luth.
Doopsgezinde en Vryz. Herv. Gem. onder lei
ding van Ds. J. D. v. Calcar.
Herdenking Kerkhervorming, Medewerking
van het Zangkoor.
Maandagavond: Geen dienst.
FEUILLETON.
(TOM MIX SERIE.)
door
CHARLES ALDEN SELTZER.
41)
Toen had hij
gedacht dat niets hem kon scheiden van 't
geluk, dat deze namiddag hem scheen te be
loven. Hij had de zon zien wegpinken achter
de bergen, vast overtuigd dat de morgen
hem nog meer geluk zou brengen. Maar nu
zou het nooit weer morgen worden voor
hem.
Een kwartier later kwam Stafford het kan
toor binnen en vond zijn knecht nog op den
stoel zitten, het hoofd in de handen gebogen.
Hij keek niet op toen de eigenaar binnen
kwam en deze laatste trad op hem toe en
legde vriendelijk zijn hand op zijn schouder.
.,Ik dank je voor wat je voor mij gedaan
hebt", zei hij.
Ferguson stond op en liet zijn eene hand
nisten op de leuning van den stoel, waarop
h|j gezeten had. Stafford zag dat er diepe,
lijnen in zijn gezicht gekomen waren; dat
zijn oogen vroeger altijd even kalm on
gedurig waren geworden en een uitdrukking
vertoonden, die niiet te verklaren scheen.
Haar hij zei niets voor de eigenaar voor zijn
schrijftafel was gaan zitten. Toen trad hij een
stap naar voren en keek in Stafford's op
geheven gelaat.
„Ik heb gedaan, waarvoor ik hier gekomen
ben", zei hij norsch. „Ik zeg nu mijn dienst
op."
Stafford's gelaat verried een plotselinge
teleurstelling.
„Och!" antwoordde hij, niet in staat om
zijn spijt niet te verraden. „Bevalt het je
hier niet?"
Ferguson lachte met strakke lippen. Hij
kon Stafford zijn geheim iiiet vertellen.
„Het heeft mij hier heel goed bevallen"
verklaarde hij. „Ik dank je dat je het mij zoo
prettig gemaakt hebt, terwijl ik hier was.
Maar ik heb gedaan waarvoor ik gehuurd
was en er is niets meer. wat mij nog hier
houdt. Als je mij mijn, ontslag wilt geven, ga
ik weg".
Stafford keek hem met een sluw, veelbe-
teekenend glimlachje aan. „Wel", zei hij.
„Leviatt vertelde mij, dat je iets heel interes-
hants had ontdekt in Bear Flat. Welnu, ik
geloof toch niet, dat je voor haar weg hoeft
te loopen!"
Ferguson's lippen verbleekten een weinig.
„Ik geloof niet, dat Mary Radford iets om mij
geeft", zei hij kalm.
„Och, kom", antwoordde Stafford, weer
ernstig geworden.
Maar Stafford liet niet los. Hij had be
sloten om Ferguson op de Two Diamond te
houden en er waren andere argumenten,
die hij nog niet aangevoerd had om hem
over te halen te blijven. Hij keek weer op,
met een peinzende uitdrukking op zijn gelaat.
„Je herinnert je zeker ons contract nog
wel!" vroeg hij.
Ferguson knikte. „Ik moest uitmaken, wie
je vee stal" zei hij. Stafford glimlachte even.
„Precies!" antwoordde hij. „Je hebt mij
twee dieven aangewezen. Maar een poosje
geleden hoorde ik je zeggen dat er nog twee
waren. Ons contract is niet. afgeloopen
voor je mij die twee ook aangewezen hebt.
Dunkt je wel?"
Ferguson slaakte een diepen zucht van
berusting. „Je hebt gelijk, geloof ik", stemde
hij toe. „Maar ik heb je gezegd waar je ze
kunit vinden. Je hoeft er slechts heen te rij
den en ze gevangen te nemen."
Stafford's glimlach werd iets sterker. „Ze
ker", antwoordde hij, „meer behoeven wij
niet te doen. En dat ga ik ook doen. Maar
mijn opzichter moet aan het hoofd staan van
het personeel, dat hen gevangen gaat ne
men".
„Je opzichter?" zei Ferguson met een
plotselinge belangstelling in zijn oogen.
„Maar je hebt geen opzichter meer".
Stafford boog zich voorover en zei ernstig
en veel beteekenend: „Ik spreek op het
oogenblik met mijn opzichter".
Ferguson schrok, een bloedgolf steeg lang
zaam naar zijn gelaat. Hij zuchtte diep en
deed een stap naar voren. Maar plotseling
stond hij stil, zijn lippen verstrakten weer.
„Ik dank je", zei hij langzaam. „Maar ik
vertrek van de Two Diamond. Hij richtte
zich op en was nu weer geheel de ontembare
man van vroeger. .Maar ik zal ons contract
eeheel afwerken", voegde hij er aan toe.
„Wanneer je wilt-, dat ik achter die twee an
deren heen zal zitten, zal ik mij niet terug
trekken. Maar jij staat aan het hoofd van
het personeel. Ik word je opzichter niet."
Een uur later recen tien man van de Tv/o
Diamond, vergezeld door Stafford en Fergu
son in draf over de vlakten naar de ri
vier. Het was een grimmig gezelschap, dat
op een grimmige zending uit was en de
mannen vermeden ieder schertsend woord
toen zijop dien namiddag door stof en zon
neschijn reden. Ferguson reed een weinig
vooruit, zwijgend en onbewegelijk zat hij in
het zadel, hij sprak zelfs niet tegen Stafford
die naast hem reed.
Een half uur nadat zij de Two Diamond
verlieten, reden zij langs den top van een
heuvelrij boven Bear Flat. Zij reden daar
nog maar een paar minuten, toen Stafford,
die Ferguson in het oog had gehouden, hem
plotseling zag opschrikken. De eigenaar
keerde zich om en volgde Ferguson's blik.
Op de veranda voor een huisje, aan den
anderen kant van de vlakte stond een vrouw.
Zij keek naar hen, haar handen boven haar
oogen. Staffard zag, hoe Ferguson plotseling
zijn pony de sporen gaf, zag hoe zijn ge
laat eigenaardig verbleekte. Vijf minuten la
ter waren zij door een geul op de vlakte
gekomen. Van dat oogenblik af hadden zelfs
de geoefende Two Diamond jongens moeite
om Ferguson bij te houden.
Iets meer dan twee uur later klauterde het
personeel van de Two Diamond, aangevoerd
door Ferguson, naar beneden, in het kleine
bassin, waar deze twee dagen geleden de hut
ontdekt had. Toen zij de hut tot op een
honderdvoefc genaderd waren, lieten twee
mannen, die in een kleine corral aan het
werk waren, plotseling hun bandijzers val
len en snelden naar de hut toe. Maar voor
zij de deur konden bereiken, hadden de
mannen van de Two Diamond hen omsin
geld en zaten grimmig en zwijgend in het
zadel. Verscheidene van Stafford's mannen
hadden hun wapens getrokken, maar sta
ken ze nu weer in de holsters, want geen
der beide mannen was gewapend. Zij ston
den overbluft in den grimmigen kring, met
gebogen hoofd, terwijl hun heele houding
verried, hoe zij zich schaamden, dat zij zich
zoo gemakkelijk hadden laten overompelen.
Een der mannen, een kerel met heldere,
oogen, lachte luid.
„Wel, dat is al heel gemakkelijk gegaan,
hé jongens?" zei hij en keek de zwijgende
groep rond. „Ons ingesloten zonder dat er
een schot werd gelost. Dat noem ik belache
lijk. Jelui zijn echt welkom. Maar misschien
zou je het niet zoo gemakkelijk gehad heb
ben, wanneer wij onze revolvers niet in de
hut hadden laten liggen. Hé. Bill?" vroeg hij
en gaf den ander schertsend een stoot in zijn
ribben.
Maar de andere man lachte niet. Hij stond
voor hen, zijn verrassing was voorbij, zijn
oogen stonden schichtig en angstig.
„Hou je mond, vervloekte gek!" snauwde
hij.
Maar de man met de heldere oogen lette
niet op dezen uitval.
„Jelui zijn van de Two Diamond, is het
niet?" zei hij en keek Ferguson strak aan.
De laatste knikte en de man met de helde
re oogen vervolgde: „Ik herkende je dade
lijk" verklaarde hij lachend. „Leviatt wees
mij je onlangs aan, toen je daar ginds heen
reed". Hij wees met zijn duim in de verte.
„Leviatt vertelde mij een en ander over jou.
Hij wilde probeeren om je een kogel in het
lijf te jagen, maar je was te ver weg". Hij
lachte schuldbewust ..Wanneer jelui een
half uur later gekomen waart, had je niet
kunnen bewijzen, dat het jou vee was, maar
wij hebben een poos rondgezworven en de
helft van die troep hebben wij nog niet ge
brand." (Slot volgt.).
