De Ontwapeningsconferentie.
Amstel's berg.
Liefde de Sterkste
Pas Vijftien jaar
geleden....
|jmuider courant
vrijdag 4 november 1932
Herriot's Verrassing. Frankrijk stelt militielegers voor en
stemt toe in een wijziging der ontwapeningsbepalingen van
het verdrag van Versailles. Zwitsersche voldoening.
Herriot en de kwalitatieve ontwapening. Soepeler
veiiigheidseischen.
Genève, 31 October 1932.
pe Fransche minister-president heeft ons
n geweldige en aangename verrassing be
zorgd. De berichten in de Fransche pers had
den ons reeds er op voorbereid, dat Herriot
niet betrekking tot de veiiigheidseischen heel
wat inschikkelijker zou zijn dan vorige Fran
se minister-presidenten geweest waren, en
Eveneens was het ons daaruit reeds gebleken,
dat Herriot een nieuwe verkorting van den
Franschen militairen diensttijd zou inwilli
gen, om daardoor het zuiver defensieve ka-
rakter van het Fransche leger nog duidelij-
Lr doen uitkomen. Met geen woord was
in de Fransche pers echter over juist het be-
langrijkste gedeelte van het nieuwe Fransche
constructieve" ontwapenings- en -veilig
heidsplan gesproken, dat Herriot's rede in de
Fransche Kamer ons onthuld heeft-: Frank-
jjjh's bereidwilligheid, om het Fransche le
ger geheel in een militieleger naar het Zwit
sersche model te veranderen, mits dit voor
beeld algemeen, nagevolgd zou worden, en in
verband hiermede tevens Frankrijk's toe
stemming tot een wijziging van de tot dus
verre steeds voor onaantastbaar gehouden
ontwapeningsbepalingen van het verdrag van
Versailles!
Herriot zal in een wijziging van de aan
Duitschland opgelegde ontwapeningsbepa
lingen zeker niet luchthartig hebben toege
stemd. ik kan mij denken dat ook zelfs
menig Nederlandsch pacifist het weinig aan
trekkelijk vindt, dat Duitschland thans we
der den algemeen en dienstplicht zou mogen
gaan invoeren en de ge'heele Duitsche jeugd
onder de wapenen roepen. Herriot heeft ech
ter begrepen, dat een beroepsleger van 100.000
man, zooals de Duitsche Rijksweer, steunend
óp verbitterde nationalistische jeugdorgani
saties, een grooter gevaar oplevert dan een
volksleger met korten diensttijd, zooals het
Zwitsersche militieleger. Bovendien zal Her
riot wel niet hebben voorbijgezien, dat nog
een laatste poging ondernomen moest wor
den, om Duitschland van een eenzijdige ver
breking van de ontwapeningsvoorschriften
van Versailles en een nieuwe Duitsche her-
bewaping, ook wat het materiaal betreft, af
te houden. Door thans voor te stellen, dat in
alle landen tot de schepping van een militie
leger zal worden overgegaan, heeft Herriot
althans met betrekking tot het personeel der
landmacht den Duitschen gelijkgerechtig-
heidseïsch ingewilligd en daardoor een ver
dere afwezigheid van Duitschland van de
Ontwapeningsconferentie bemoeilijkt.
In Zwitserland heeft men natuurlijk met
groote voldoening Heirriöt's pleidooi voor
militielegers begroet. De Zwitsers hebben
steeds betoogd, dat van een pacifistisch
standpunt de aanwezigheid van militielegers
in alle landen het beste zou zijn. Zelfs de
legers van Nederland en de andere kleinere
staten zijn naar Zwitsersche opvatting nog
niet op één lijn ite stellen met het Zwitser
sche militieleger, welks militairen uitsluitend
voor een zeer korten oefentijd en voor nog
kortere herhalingsoefeningen -ondier de wape
nen zijn, zoadat zelfs 'n oorlogzichittigie Zwit
sersche regeering (wat echter iets ondenk
baars is!) nimmer een graat aantal goed-
geoefende en in militairen geest opgevoede
soldaten ite barer beschikking zou hebben.
Het zijn itrouiwiens niet slechts de Zwitsers,
diie steeds de algemeene navolging van het
Zwitsersche miiliitiestelsel als het beste resul
taat der Ontwapeningsconferentie aanbevolen
hebben. Reeds Jaurès Ibepilieitte in 1914 de
gir-ooite voordeelen van vredesoiogpunt uit van
de militielegers en geen minderen dan Lord
Cecil en de Brouekère hebben herhaaldelijk
in de voorb'ereidingscommissie-Loudon ver
klaard dat het grootste oroiliogsgewaar zou ge
weken zijn, indien alle Staten slechts een
militaeleger hadden, dat -tot geen aanvals
oorlog geschikt is.
Zoo zien wij, dat ondanks alle pessimisme
van de ongeloovige Thomassen aai dit zoo
genaamd voor die •ontwapenangsgedaohte zoo
rampzalige jaar twee der machtigste regee
ringen voorstellen gedaan hebben, die nog
een paar jaren geleden voor absoluut fantas
tisch waren gehouden: het Amerikaansche
voorstel de geheele wereldbewapening met
één derde te verminderen, het Fransche voor
stel tot algemeene invoering van militie
legers en 'tot wijziging van de militaire be
palingen van VersaillesEn dan durft men
nog beweren, dat de internationale opvat
tingen niet vooruit zouden gaan!
De Duitsche regeering heeft bet optimisme
dat hier terstond door Herriot's verrassing
gewekt was. nog versterkt door de verklaring
dat zij Herriot's plan ais grondslag van dis
cussie aanvaardt, onder het voorbehoud na
tuurlijk dat de door Duitschland gewenschte
lelijkheid van recht ook op andere punten
dan de legerinrichting erkend zal worden.
Dit voorbehoud is redelijk, omdat Herriot
in zijn rede over de aan Duitschland verbo
den, doch aan de andere mogendheden nog
ter beschikking staande zoogenaamde „aan
valswapenen" geen woord gezegd heeft. Het
schijnt mij echter, dat dit eigenlijk vanzelf
sprekende Duitsche voorbehoud tot geen al
te groote moeilijkheden zal leiden. Want het
ligt geheel in de lijn van Herriot's denk
beeld, om door de algemeene invoering van
militielegers het zuiver verdedigende karak
ter der strijdmachten naar voren te bren
gen, dat hij dan ook ten aanzien van het
oorlogsmateriaal de wapenen van aanval
zooveel mogelijk wil afschaffen. Herriot's
voorstel, om aan het personeel der landmacht
een uitsluitend defensief karakter te geven,
moet logisch tot de zoogenaamde „kwalita
tieve" ontwapening, de afschaffing der aan
Duitschland bij het verdrag van Versailles
verboden aanvalswapenen leiden.
Intusschen, hoe bemoedigend Herriot's
,,ontwapenings"-plan ook is, het zou nog
geen praktische beteckenis hebben, als zijn
„veiligheids"-plan nog even onaannemelijk
voor Amerika en Engeland zou zijn als het
plan-Tardieu. Gelukkig heeft Herriot echter
ook in dit opzicht getoond, dat hij al het
mogelijke wil doen ter bereiking van een
succesvol einde der Ontwapeningsconferen
tie. Herriot verlangt niet langer van alle
staten dezelfde veiligheidswaarborgen. Zijn
plan is veel soepeler en heeft daardoor veel
grooter kans aangenomen te worden. Van
alle staten ter wereld verlangt hij verplichte
arbitrage en medewerking bij het interna
tionale toezicht op de naleving der ontwa-
peningsconventie. Van alle Volkenbondssta
ten verlangt hij een uitdrukkelijke bevesti
ging, dat zij de sanctie-verplichtingen van
art. 16 van het Volkenbondsverdrag loyaal
zullen nakomen. Van Amerika verlangt hij
het door Stimson zelf reeds aanbevolen „con
sultatieve pact' voor het geval van oorlog
dreiging. En van de Staten in Oost-Europa
wenscht hij het sluiten van een regionaal
verdrag, waartoe ook Frankrijk zal toetreden
en waarbij deze staten elkander militairen
steun tegen een aanvaller beloven. Ieder het
zijne! is blijkbaar op dit punt de leuze van
Herriot geweest, wiens plannen menigeen
hier als het keerpunt ten goede op den lij
densweg der Ontwapeningsconferentie be-
schouwt!
B. DE JONG VAN BEEK EN DONK.
AUTOSPUIT OP DE MENIGTE
INGEREDEN.
Zes menschen gewond.
PANIEK BIJ EEN BRAND TE WILDERVANK
WILDERVANK, 3 Nov. Hedennacht om
streeks vier uur werd brand ontdekt in de
groote boerderij van den heer Nieboer, staan
de naast de Ned. Herv. Kerk aan het Ooster
diep te Wildervank. De brand was achter in
de schuur ontstaan. De eigenaar slaagde er
in het zich in de schuur bevindende vee te
redden.
Inmiddels hadden de vlammen ook het
voorgedeelte van de boerderij aangetast, zoo
dat weldra alles één vuurzee was. Met groo
te moeite werd een bejaarde dame, die bij
den heer Nieboer inwoonde, door een raam
gered.
De brandweer die spoedig aanwezig was,
kon tegen de vuurzee weinig uitrichten. Daar
om wercl assistentie gevraagd van de auto
spuit uit Stadskanaal. Deze kwam spoedig.
Doordat vermoedelijk de bestuurder, de heer
Meinen, directeur der Vennootschap A. G. O.
S. den afstand t-usschcn de autospuit en de
toeschouwers niet goed berekende, reed de
auto op de menschen in. Een paniek ont
stond. Het bleek dat zes personen verwon
dingen hadden bekomen, meerendeels be
staande uit beenfracturen. De gewonden, al
len inwoners van Wildervank, zijn de heeren
J. Smalbil, Raad, West Sr., West Jr.
Forsten en mej. Buiringa. Van deze personen
zijn de heeren Forsten, die een hoofdwonde
bekwam, Raad en West Jr. er ernstig aan toe.
Geneeskundige hulp was spoedig ter plaatse,
aanwezig.
De boerderij is tot den grond toe afgebrand
WERK VOOR HONDERDEN
WERKLOOZEN.
Bijslag op het steunbedrag.
GROOTE PLANNEN IN DEN HAAG.
Het dagelijksch gemeentebestuur van de
residentie heeft naar het Handelsblad meldt
ter bestrijding van de werkloosheid in die
gemeente in overleg met de hoofden van
dienst, plannen ontworpen, die, zoo zij wor
den uitgevoerd, honderden werkloozen nutti
gen arbeid kunnen doen verrichten. Deze
werkloozen zullen dan een bijslag op het
steunbedrag krijgen.
Er zijn reeds plannen gereed waaraan
230.000 uur zou kunnen worden gearbeid.
Er wordt een crediet van f 100.000 voor ge
vraagd.
De plannen omvatten o.a. verfraaiing in de
West- en de Oostduinen, in het Zuiderpark,
het maken van kunstmatige heuvels, het
aanleggen van fietspaden en het egaliseeren
van grond voor sportterreinen.
LöBE VOOR DE V. A. R. A.-
MICROFOON.
S. P. D.'ER MOCHT IN DUITSCHLAND NIET
SPREKEN.
Op den 9den November, den dag van het
uitbreken der Duitsche revolutie, zou de
heer Paul Löbe, oud-voorzitter van den Rijks
dag voor de Duitsche radio spreken. Hem is
dit echter verboden. Naar Het Volk verneemt
zal den Duitschen partijgenoot, nu gastvrij
heid bij de V.A.R.A. worden aangeboden. Om
9 uur dien avopd zal Löbe aan het woord
komen.
SCHIPHOL'S HAVENMEESTER
NAAR INDIë.
STUDIEREIS NAAR DE LUCHTHAVENS.
NOTARIS NIET VOOR HET
GERECHT VERSCHENEN.
VERDACHTE PLOTSELING VERDWENEN
Woensdagmiddag is de terechtzitting ter
behandeling van de zaak van een Amster-
damschen notaris voortgezet.
Te kwart over drie was de verdachte nog
steeds niet- gevonden Enkele dagen geleden
heeft hij nog een bezwaarschrift aan de
rechtbank ingediend, waarin hij den presi
dent, Mr. Huysinga wraakt, omdat, deze zou
hebben toegelaten, dat de Officier van Justi
tie in een verwante zaak die eenige maan
den geleden werd behandeld en waarin verd.
getuige was voor hem, verd. onaangename
en beleedigende dingen zeide. Voorts deelde
verd. aan de rechtbank mede, dat hij strij-
densmoe is en niet meer van zins zich te
verdedigen. Ook voerde verdachte in dit be
zwaarschrift nog aan, dat de dagvaarding
tegen hem werd uitgebracht, zonder dat de
sluiting van de instructie in kracht van ge
wijsde was gegaan.
Te kwart voor vier kwam de rechtbank
weer binnen en deelde mede. dat verd niet
was verschenen. De rechtbank Stelt er echter
prijs op de zaak in tegenwoordigheid van
verd. -te behandelen.
Derhalve wordt de zaak geschorst tot
Maandagochtend te negen uur. Het bevel tot
medebrenging zal opnieuw worden uitge
vaardigd.
Het blijkt, dat de notaris niet meer in zijn
huis aanwezig was. Er is een bevel tot zijn
opsporing uitgevaardigd.
GEVAARLIJKE PLAATSING VAN
EEN VRACHTAUTO.
AUTO TEGEN DEN ONVER LICHTEN
WAGEN GEBOTgT.
Met de gistermorgen vertrokken „Ijsvogel"
is de havenmeester van gemeentelijke lucht
haven van Amsterdam, Schiphal, de heer
U. F. M. Dellaert naar Batavia vertrokken tot
het maken van een studiereis naar al de
luchthavens op de Indische route.
De heer Dellaert wien door de gemeente
verlof is verleend deze reis in zijn vacantie
te ondernemen zal met hetzelfde vlieg
tuig terugkeeren, zoodat uit en thuis een
quaestie zal zijn van omstreeks een maand,
lezen wij in het Handelsblad.
Op den Haarlemmerstraatweg onder Half
weg ter hoogte van de Zwetbrug stond Woens
dagavond in de richting Halfweg defect en on
verlicht aan den kant van den weg een aan
hangwagen van het „Internationale Snelver-
voer" te IJmuiden, waarvan de bestuurder
met de tractor naar Haarlem was teruggere
den, om de noodige reparaties te laten ver
richten. Uit de richting Haarlem naderde
een bestelauto van de fa. Bloemist uit Am
sterdam. Tengevolge van de verblindende
verlichting van een auto uit tegenovergestelde
richting merkte de bestuurder van lat --ge
noemde auto den aanhangwagen niet op ..i
kwam hiermede in botsing. Het bestelwagen-
tje werd geheel vernield terwijl de bestuurder
ernstige vleeschwonden opliep. De politie heeft
proces-verbaal opgemaakt.
Twee foto's uit het overstroomde gebied in Noord-België.
Boven: een ondergeloopen verkeersweg bij Antwerpen. Beneden:Bij Eppeghem werd een
brug door den vloed vernield.
FEUILLETON.
Naar heit Engelsch van.
Mrs. PATRICK MACGILL.
(Nadruk Verboden)
4)
Hetty greep haar moeders hand vaster;
liaar blonde kruien vielen als een gouden
regen op de koude wangen, toen zij zich
over haar moeder heenboog en zeii: „Wees
maar gerust, moedertjeIk zal met hem
trouwenhioor je me? Voor Chick zal ge
zorgd worden".
Mevrou-w Loring moest het wel gehoord
en begrepen hebben, want haar gezicht werd
door een zóó stralenden glimlach verhelderd,
dat Hetty de snikken, die zij zoo moedig on
derdrukt had, niet langer 'kon inhouden.
HOOFDSTUK 5
Waarin Hetly haar belofte moet nakomen.
,Het zou niet verstandig zijn om te wach
ten; we kunnen dat zaakje net zoo goed met
een opknappen en we kunnen het in alle
stilte doen, omdat je arme moeder om zoo
te zeggen nog niet koud is. Maar wat jij en
de kleintjes noodig hebt, is een man om voor
jullie te zorgen en al zeg ik het zelf. je zoud-t
nog heel wat erger af kunnen zijn. Eigen
lijk ben ik een verdraaid goeie partij voor
een meisje zonder een cent, zooals jij, Het.
Maar dat komt er allemaal n-iefc opaan wan
neer een man van een meisje houdt en hij
genoeg duik-sm heeft voor allebei".
Zoo sprak Max Reiss, groot en dik, met
donkere oogen en glanzende haren.
Hetty rilde en toen haar bejaarde aan-
bidder haar naderde en haar met zijn zachte i
dikke toppen -kuste voelde zij zich lichame- i
lijk onpasselijk worden en hief onwillekeurig
haar hand op om hem van zich af te stooten
Het was de linkerhand, aan. welker ring
vinger een prachtige diamant en smaragdring
schitterde.
Zij haatte dezen ma.n die oud genos®
was om haar vader te zijn maar wat kon
zij doen? Behalve, dat zij gebonden was dooi
de plechtige belofte, die zij had afgelegd
een belofte, die haar moeder met een glim
lach op de lippen had doen sterven, was
het absurd te denken dat zij alleen genoeg
zou kunnen verdienen om voor zichzelf en
de twee kleintjes te zorgen, waarvan buiten
dien de eene nog zooveel kleine extraatjes,
noodiig had, d.ie een levensbehoefte zijn voor
bedlegerige zieken.
„Breng ze in het weeshuis", zou men
kunnen zeggen, maar daarvoor werd zeer
terecht de voorkeur gegeven aan kinderen van
ben, die voor hun vaderland gevallen wa
ren.
Er scheen voor de eenzamé. onbemiddelde
weesjes niets anders over te blijven dan het
armenhuis en bij die gedachte overlegde Hetty
niet' langer, al flikkerde er ook een strijd
lustige blik in haar heldere oogen. De ge
dachten aan de tweelingen, die tevreden
boven aan het spelen waren, hielp haar om
de verdere liefkooaingen van Max Reiss te
verdragen.
„Wees maar niet bang voor me, Het, ik
zal je niet bijten. Als je maar lief voor me
bent, zal ik uit je hand eten!", zei de oudere
man, die zich eigenlijk voor zijn houding had
moeten schamen.
Zijn vader was een groote verikwister ge
weest. zoodat zijn kinderen zelf zoo'n beetje
voor hun opvoeding hadden moeten zorgen.
In de laatste tien jaren echter had Max Reiss
1 geld gemaakt en was eigenaar van een -reeks
weelderig ingerichte kantoren in Finsbury.
Hij adverteerde handig en uitvoerig en aan
een dezer schijnbaar menschlievende adver
tenties had mevrouw Loring haar kennisma
king met den listigen schurk te danken, met
den. man, die -meer Zelfmoorden op zijn ge
weten had dan eenig ander geldschieter in
Londen.
In dit stadium van zijn loopbaan zou een
lieftallige, goed-opgevoede vrouw een groote
aanwinst voor zijn zaak zijn. Hij zou dan
waarschijnlijk wel wat jongelui bij zich thuis-
kunnen inviteeren en een hoop visch vangen
in de netten, die de onschuldige handjes
zijner vrouw konden uitgooien.
„Zullen we dan zeggen, over veertien da
gen?", herhaalde h-ij, terwijl hij met moeite
uit zijn stoel opstond en neerbeek op het stille
ongelukkige kleine figuurtje in heit zwart, dat
het meest versteende -hart nog -tot medelijden
zou hebben bewogen.
„He-el goed", amw-oordele Hetty irneit een ver
moeide stem, die niet bij haar leeftijd' paste.
Haar verloofde boog z-ijn grijzend hoofd tot
'haar neer en kuste haar opnieuw.
„Ga vroeg naar bed van-avond, kindlief, en
zorg, dat er wat kleur op je wangen komt",
zei hij zoo vriendelijk al-s hij maar k-on.
Toen Hetty de buitendeur in het slot 'boord:
vallen, wierp zij zich voorover op de sofa en
gaf zich teugeloos aan haar verdriet over.
„Veertien dagenmaai- veertien dagen!"
kreunde zij telkens -weer. Haar ellende was
te -groot om door tranen verlicht te kunnen
worden. Maar de vreeselij-ke uitdrukking in
de jonge oogen verschrikte -het dienstmeisje
dat aan de deur klopte en toen zij geen ant
woord kreeg, -naar binnen keek.
„Ehdaar is een heer voor u. juffrouw
Zal ik maar zeggen, dat u niet thuis is?",
zei -het meisje op meewarigen -toen.
„Wie is het?" vroeg Hetty met een holle,
dofklinkende stem.
En toen was bet, alsof alles uit haar klein
wereldje rollend, krakend en donderend op
haar afkwam en midden in dit helsch con
cert klonk de stem van het meisje, dat voor
de derde maal herhaalde:
„Het is een jonge meneer in uniform en
zijn naam is JonkheerJack Perivale".
HOOFDSTUK 6.
Wil je mijn vrouw worden?
„Ehehu moet -mij niet kwalijk
nemen, dat ik bij -u kom, juffrouw Loring".
Die kalme, eenvoudige schooljongensach
tige en onhandig uitgesproken woord-en
kwamen als van een verren, verren afstand
tot het kleine ineengedoken figuurtje dn den
groo'tem leuns-toel.
„Het. is niet waarhet kan niet waar
zijn! Ik weet hetik zal dadelijk wakker
worden!
Zulke onsamenhangende .gedachten joegen
wild door Hetty'-s vermoeid -brein; het scheen
zoo volmaakt onbegrijpelijk, dat hij Lady
Olga Purnell's vriend hier bij haar stond,
in haar kleine ka-mer, waarin hij zoo groot zoo
sterk en zoo mannelijk scheen.
Maar de diepe vriendelijke stem, die bijna
afgodisch vereerd was door vierhonderd
mannen in de bemodderde loopgraven, sprak
weei*:
„Ik ben gekomen om u -te vertellen, hoe
zeer het mij speet van Madam-s Estelle te
hooren ik was daar vanmiddag dat u
niet meer in haar dienst bent. Ikmaar
wat drommelik kan geen stadhuiswoor
den spreken en de waarheid in een zilver
papiertje wikkelen. Ik ben gekomen om u te
vertellen, dat ik gehoord heb welke beest
achtige beschuldiging er tegen u is inge
bracht".
Jack Perival-e's blauwe oogen vlamden van
woede en zijn smal, bruin gezicht was me:
een donkere blos bedekt.
Het is niet gemakkelijk voor een jongen
man van vijf en twintig jaar. dis hopeloos
en hartstochtelijk verliefd is, kalm -te blijven
(Te Amsterdam is een commissie
geïnstalleerd ter bestudeering
van de mogelijkheid tot het
oprichten van een berg in de
naaste omgeving derhoofd
stad.)
Ik dacht dat Amsterdam, gekweld
Door andere en grooter zorgen,
Sinds lang reeds voor de keus gesteld,
Het bergproject had opgeborgen.
Maar ziet. eens aan, of liever hoort,
De berg zal toch misschien nog komen,
Een comité werkt eraan voort-.
Dat het in studie heeft genomen.
Het blijft voor mij nog steeds een vraag,
Wat moet men. met een berg beginnen,
Waarom wil Amsterdam dien graag,
Wat zal de stad als bergplaats winnen?
't Is prettig eens bergop te gaan,
Vooral in crisistijd als heden-
Maar als dat moeizaam is gedaan,
Moet je bergaf weer naar beneden.
Wordt van dit bergwerk nu gedacht,
Dat het als goudmijn zal rendeeren?
Wie gouden bergen hier verwacht,
Die ziet het toch wel snel verkeeren.
Hoe het ook zij, het blijkt nu, dat
De berggeest steeds nog rond blijft waren,
Maar 'k vrees, dat hij voor d' Amstelstad
Niet hooger dan een muis zal baren.
P. GASUS
DE OPLEVING.
Naar het Handelsblad verneemt heeft de
Philips Gloeilampenfabrieken een overeen
komst gesloten met de Nitzsche A. G. te
Leipzig. Deze Mij. heeft aan het Philips-con
cern den verkoop voor de geheele wereld van
de door haar vervaardigde projectoren toe
vertrouwd.
LONDEN. 2 November (V. D.) De maande-
lijksche opgave van het aantal werkloozen in
het Vereenigd Koninkrijk zal een verminde
ring aangeven van 100.000. Dit is te bevredi
gender daar dit gedeelte van het jaar het
werkloozencijfer doorgaans toeneemt.
Kranten
knipsels
uit 1917.
4 November 1917.
Het prijzenhof.
De naar een Engelsche haven opgebrachte
IJmuider stoomtrawler ..Union" en Marga-
retha" worden voor het Prijzenhof te Londen
gébracht. Dit zalvolgens de Engelsche lezing
geschieden op vermoedendat de beide
Nederlandsche trawlers, toen zij door Brit-
sche strijdkrachten op de Noordzee werden
aangehouden een lading visch aan boord
zouden hebben gehad, die bestemd ivas voor
een met Engeland in oorlog verkeerend land.
BURGERLIJKE STAND
HAARLEM, 3 November.
Ondertrouwd 2 November: G. Mo-uthaan
en A. M. Rubbel; A. W. Koster en W. L. Sun-
trop; W. de Wit en A. C. Plum; H. van Dalen
en P. Podzinski; W. H. Bölte en J. A. v. d.
Spek; A. v. d. Aar en A. van Stijn; P. A.
Zevenbergen en M. C. Woudenberg; W. A.
Bos en A. W. Okkerman; L. J. Leeuwe en
P. M. A. Kuypers; A. T. v. d. Nes en E. F. van
Hasselt; F. G. de Haan en E. A. M. Jansen;
B. Wijers en J. H. G. M. Hendriks; H. Huis
man en G. T. Switser; B. van Wolde en H. M.
Goos.
Getrouwd 2 November: C. J. B. Verheijdt
en C. J. Rijneveld; H. J. Dammer en P. H. C.
Bosman; J. J. John en C. J. M. Cats; K.
IJistra en T. W. M. Kemp;P. Honkoop en A.
M. E. Hoogeboom; W. Oltmans en H. L.
Wachter; A. Krijnen en J. Pront.
Bevallen 29 October: C. M. AdmiraalAd
miraal. z.; 30 October: E. R. StamZeegers,
z.; 31 October; E, Weijersv. d. Wiel, d.;
1 November: M. O. van EgmondAlshut, z.;
2 November: M. ZwarterSchmid, z.; A. C.
A. C. WesselmanKoelemij, d.
Overleden 1 November; J. Geusebroek
Berk, 78 j., Wouwermanstraat.
toekijken, wanneer het meisje, dat -hij be
mint, van diefstal beschuldigd wordt.
Zooals alle sterke, inpulsieve naturen, was
Jack Pcri-vale een -man uit één stuk en die
hoedanigheid -had hem als officier in Frank
rijk zooveel onschatbare diensten beween.
Toen Lad-y OLga hem op kouden, s po tui
den wraakzuohtigen toon had verteld, dat
juffrouw Loring wegens diefstal ontslagen
was, had zich een woede van (he-m meester
gemaakt, even primitief hartstochtelijk als
van de oude holbewoners. Niet denkende aan
e enige conventie of aan het beheerschen
zijner woorden tegenover een dame, was hij
bleek van woede uitgevallen: „Het is een
leugen, een regelrecht gemeene leugen!
Het gezicht va.n dat -meisje is zoo eerlijk als
goud en zoo rein als een lelie. Wie die aan
klacht. tegen haar heeft ingediend, is e;en
leugenaar!"
„Maar Jack. ga je niet een beetje te ver!
Je schijnt buitengewoon veel belang iin dat
winkeljuf je te stellen. Mag aik v-ragen of ze
soms een persoonlijk vriendinnetje van je
is?"
Haar toan was bijtend sarcastisch en ijs
koud; m-aar haar hart. was gelijk' een zieden
den. vlammende vulkaan.
„Ik -ben een dwaas geweest om het hem
te vertellen een domme, malle dwaas! In-
plaats van haar uit zijn gedachten te ver
bannen, heeft haar verdwijnen de vlam zijner
belangstelling alleen maar aangewakkerd. Het
zou veel verstandiger geweest zijn als ik mij
van den domme gehouden had en madame
Estelle een of ander verhaal had laten op-
disschen".
Maar nu was het te laat. Jack had Ma
dame Estelle opgezicht. die h;m met veel
schouderophalen en spijtbetuigingen had ver
teld. dat. juffrouw Loring niet meer bij haar
in betrekking was, dat zij inderdaad oneervol
ontslagen was.
(Wordt vervolgd).
