EH35ZE
Spoor's geraspte Zwitsersche Kaas
Hij komt, hij komt...
Liefde de Sterkste
(JMUIDER COURANT
ZATERDAG 26 NOVEMBER 1932
INGEZONDEN 1UEDEDEEIINGEN
Het kostbare Kerstgeschenk
door
GUUS BETLEM Jr.
Hè Evelineschei nu toch'es uit met
dat getingelHelp liever eens een
handjepianospelen leer je tóch
niet
Han van Everdingen "keek van zijn hooge
standplaats af néér op zijn vrouw, die lang
zaam opstond en met een verongelijkt ge
zicht de klep van de piano dichtsloeg.
Zèg'es! verzocht Han dan wat zach
ter zit deze slinger zoo goed? En dat
kaarsje hierkan dat geen kwaad zoo?
Je hebt er zoo heelemaal geen kijk op, hè,
als je bovenop zoo'n trap staat! Van onder
af zie je 't veel beter!
Nou, maar, 't- hangst schitterend hoor!
prees Eveline! Alleen zou ik zeggen, kan
diè ronde bal daar linies nog wel iéts hoo
gernéé, links, niet rechtsja, zóó!
is het beter! Ben je nou klaar?
Jaik geloof tenminste niet dat ik
iets vergeten heb! En trouwens.... er mag
niet meer bij, anders wordt de boom zoo
verschrikkelijk vol.... dat vind ik nooit
fijn staan!
Nee, heuschkom nou'es naar be.
neden, dan kun je zelf zienje hebt er
alle eer van hoor!
Han daalde voorzichtig het wankele trap
je af, kwam dan naast z'n vrouw staan
een arm om haar middel geslagen.
Ja, vond hijzelf ook 't is een hééle
mooie Kerstboom
En wat ruikt dat heerlijk, hè? Je
moest altijd een Kerstboom in huis kun
neii hebben! vond Eveline alleen voor
de lucht al
Han lachte.
Nou sprak hij dan dan ga ik me
nu even verkleedende pakjes doe jij er
dan morgen wel onder, hè
Ja, goed hoordat doe ik wel. Ik
heb nog hulst over en-lint, dan doe ik op
ieder pakje een takje hulst met een strik
jedat staat aardig!
Goed, ja.... enne.... ehwat ik
zeggen wou, als ik met zoometeen verkleed
hebeh.... zou je dan nog even tijd
hebben om met me mee te gaan? Dan gaan
we dat ééne cadeau koopenje weet
wel, dat cadeau dat.
Eveline hief met een ruk het hoofd
op.
O. Han, schat,doe je 't toch
Heusch? Koopen we heusch een auto
O. wat éénigwat fijn, jongen! Wacht.
gauw m'n mantel halenkunnen we 'm
vanmiddag nog bestellen Ik was al bang,
dat je 't heelemaal uit je hoofd had ge
zetik hoorde er zoo niéts meer van
Dat het je tóch nog te duur kwam mis
schien.
Nou ja Han streek zich over het
voorhoofd ik zal niét ontkennen't
is een hééle hap tegenwoordig, maar ja
ok heb er ook telkens wat voor opzij ge
legd
O. jongenhéérlijk! Ga je gauw
verkleeden, dan zet ik in dien tijd zoolang
een plaat-je op! Gauw maar, want ik houd
't haast niét- meer uit!
Ja, jaik ga al! lachte Han bij de
deur trek jij nu maar vast je mantel aan,
en zet je hoed op, wat anders zie ik er nog
van komen, dat ik op jou moet wachten
inplaats van jij op mijIk kèn je
zoo'n beetje! Eveline pakte hem bij een
schouder, terwijl ze met een elegante zwaai
de deur wijd voor hem open hield.
Hanals je niet diréct gaat
stèrf ik van ongeduld
Hetgeen ik niet op m'n geweten wil
hebben! lachte Han, waarna hij de deur
achter zich dichttrok!
Het was een kwartier later, dat de groote
straatdeur met een dreun achter hen dicht
viel.
Nou stelde Han voor willen we dan
maar 'es bij Van Krempelen gaan kijken,
daar heb ik prachtwagentjes zien staan...
Eveline drukte z'n arm.
Fijn jongen Hè vervolgde ze dan
ik vind het toch zoo fijn, dat je altijd
direct klaar staat om méé te gaan in zulke
gevallen
Nou ja, natuurlijk vond Han, doch
z'n vrouw schudde haar blonde kopje.
Heelemaal niet natuurlijk! Tiental
len mannen zouden eenvoudig tegen hun
vrouw zeggen: Hoor 'es kindgij jij al
leen maar even.en bestel maar of zóó! Ja
waar of niet besloot ze dan.
Nou ja! bond ook Han nu er zijn
natuurlijk van die idioten,maar ik ben
dan gelukkig nog niet zoo ouderwetsch om
te vinden, dat je zooiets met z'n beiden
moet koopen! Oniet dat ik het niet
aan je smaak zou kunnen overlaten.... dat
weet je wel beter! Je zult je heusch niets in
je handen laten stoppen!
Eveline schaterde het uit.
Nog al een cadeau om in je handen te
laten stoppen.... een auto!
Nou ja Han lachte ook maar je
weet in elk geval wei wat ik bedoel. Zoo
onderbrak hij zichzelf dan daar is Van
KrempelenNou 'es kijken! Ze staken de
straat over en voor de étalage gekomen
slaakte Eveline een zachten kreet.
O, zègkijk 'esdaar links
dat wagentje, dat groene, enneóóo, zeg...
daar achteraan die rooie two-seater
vind je dat-geen dót zeg? Bééldig gewoon
geknipt voor ons!
Had je dan gedachtzoo'n two-
seater? vroeg Han wat- aarzelend.
Javind je dat ook niet het leukste?
Och, natuurlijkmij kan 't niet
schelen, dat weet je wel Je moet heele
maal volgens je eigen idee te Werk gaan,
hoor Kom onderbrak hij zichzelf dan
we zullen maar eens naar binnen stevenen
en de deur openduwend liet hij haar voor
gaan.
Onmiddellijk kwam één der correcte ver-
koopers op hen af.
Dieehtwo-seater daar
nee daar achteraan, die rooiebegon
Eveline, doch de verkooper viel haar on
middellijk snel in de rede.
Had u daar interesse voor, mevrouw
Wacht.ik zal even een paar stoelen voor
u krijgeneen momènt....
Haastig verdween hij om het volgend
moment terug te keeren, in elke hand een
stoel.
Kijkt u eenswanneer u hier even
wilt gaan zitten, dan hebt u er een uit
muntend gezicht op.
Wel begon hij dan z'n explicatie
zooals u ziet, het is het allernieuwste mo
del.... zoo rechtstreeks van de fabriek....
vind u nog nérgens, mevrouw.positief
niet! Sierlijkelegant...: gracieus, een
zéér bijzonder model.
O, ja viel Eveline hem in de rede
t is een dótdat kan ik zóó wel zienZeg,
Hanmoet je kijken, die portieren
keurig, hèafgebiesd
Han lachte.
Een échte vrouw was ze toch, om aller
eerst te kijken naar de portieren.
Hij boog zich naar den verkooper.
Enne.... loopt-ie nogal licht?
Buitengewoon, meneerbuitenge
woon licht! En ook de stuurinrichting, zooals
u zietalles perfect in ordezeer ge
makkelijk te hanteeren en reageert bij de
geringste aanraking.
Verder, zooals u hier vindt, alle moderne
en nieuwste snufjesen dan natuurlijk
schijnwerpei-s.bermlampachterlicht
enfin, alles wat in een modernen wagen
thuishoort-
Han keek z'n vrouw aan.
Hoe vind je 'm
Eveline straalde.
O, beweerde ze verrukt van dichtbij
vind ik 'm nog véél, véél mooier. Eénig
een dót gewoon! En zoo sierlijk. O, 't is een
voudig een schatHoe vind je die rèmmen
daar, zegeigenwijs, hè?
De verkooper kuchte.
Dus.ehmevrouwmeneer
O, zeg! vervolgde Eveline dan onver
stoorbaar haar bewonderende onderzoekin
gen o, zègkijk'esdie bééldige mas
cotte op den radiateur
Dat is ook iets nieuws mevrouw't
laatste model! hielp de verkooper.
Han lachte.
Nou, enfin hakte hij den knoop door
dus dan zal 't deze maar zijn kind
Eveline klakte met haar tong.
Dól ja
Met den verkooper regelde Han de verdere
afwikkeling.
Op straat gekomen - greep Eveline z'n
arm.
O, jongenje bent een èngel Dól...
ik vindt het gewoonweg verrukkelijk! Wat een
éénig, doddig wagentje, hè
Han schaterde.
Mal kindmal gróót kind, dat je nog
bentsprak hij, en er lag een liefkozing in
z'n stem daar hoef jij toch immers niet
blij om te zijn!
Eveline deed verontwaardigd.
Natuurlijk wel verdedigde ze zich
welke moèder zal niét blij zijn in het geluk....
in de vreugde van haar kind O... ik ziè
Jackie morgen alhet was zijn harte-
wenschzoo'n auto-tje onder den Kerst
boom! Ze zijn anders gewoonweg niet meer
van de échte wagens te onderscheiden, in af
werking! Alleen in grootte dan natuurlijk
En dat je déze trappen moet, als
een fièts! -lachte Han smakelijk.
Eveline drukte z'n arm.
Zèg jongenis het nu wérkelijk niet
te duur.'t is zoo'n groot cadeau, en dat
in den tegenwoordigen tijd
Och kind! 't Is onze eenigste moet je
maar denken, ennenou, ja.... ik heb
er nu een beetje op gerekend, niet waar
't Jog moet toch wat hebben onder z'n
Kerstboom
Hij wachttekeek wat peinzend voor
zich uit.
Dan sprak hij, als in gedachten: Tja
we leven nu eenmaal in een anderen tijd,
dan toen wij kinderen waren.... want toen
ik vijf jaar was, heb ik van het Kerstman
netje een zak met knikkers gehaddat
weet ik nog best!
MET BERGEN VAN DE
„P. C. HOOFT" BEGONNEN.
WATER EN OLIE WORDT UITGEPOMPT.
Het bergingsvaartuig „Nestor" en de
werkboot „Dolfijn" van bureau Wijsmuller
zijn begonnen met het bergen van de P. C.
Hooft,
Donderdagmiddag waren vijf slangen in de
machinekamer van de „P. C. Hooft" gelegd
en in het eerste uur waren ongeveer 1000 'ton
water uit het schip gepompt-, waardoor het
water dat in het wrak gelijk stond met het
IJ-water in de machinekamer acht c.M. was
gezakt. Behalve de 2 pompen die thans aan
het werk zijn, zullen nog vier pompen wor
den bijgezet, waardoor men heden in staat
hoopt te zijn 3000 ton water per uur uit net
wrak te halen. Heden zullen ook de duikers
van Drimmelen en Klomp de huid van de
„P. C. Hooft" aan de buitenzijde onder wa
ter onderzoeken om na te gaan waar de lek
ken en eventueel scheuren zijn. Zoo noodig
zullen deze onder water worden gedicht om
het schip zoo spoedig mogelijk vlot te krij
gen. Hoelang het nog zal duren voordat dit
het geval z-al zijn kan nog niet worden ge
zegd.
Intusschen wordt voortgegaan met het uit
pompen van de in het schip verspreide olie
en Donderdagmiddag te drie uur was reeds 30
ton in de naast het wrak liggende lichters
overgebracht.Deze olie zal niet meer voor
dieselmotoren gebruikt kunnen worden en
waarschijnlijk ook niet meer als gewone
stookolie. De bestemming ervan staat nog
niet vast.
De directie van de Stoomvaartmaat
schappij „Nederland" heeft thans op het
wrak een wacht geplaatst om.te voorkomen,
dat onbevoegden aan boord komen om
„souvenirs" mede te nemen.
Intusschen varen nog steeds bootjes met
belangstellenden om het schip om het wrak
van nabij gade te slaan.
VAN ZIJN BED GELICHT EN ER
UIT GEZET
HOE MEN ONZE MUSICI IN DUITSCHLAND
BEHANDELT.
De Nederlandsche Toonkunstenaarsbond
heeft bij het- Ministerie van Buitenlandsche
Zaken de zaak aanhangig gemaakt van den
Nederlandschen violist J. J. Gijp, die door de
politie te Bremen van zijn bed gelicht is en
uitgewezen, omdat hij zonder middel van be
staan was. De heer Gijp was reeds 26 jaar
als violist in Duitschland werkzaam, en was
slechts den laatsten tijd werkloos, voor de
verzekering waartegen hij premie betaald
had. Hij ontving dan ook geruimen tijd uit-
keering van de Duitsche overheid.
Plotseling werd hij, zonder in de gelegen
heid te zijn om zich met den consul in ver
binding te stellen, naar Nieuweschans ge
bracht,
Onze gezant te Berlijn heeft opdracht ge
kregen om deze merkwaardige zaak te onder
zoeken.
Merkwaardig des te meer, omdat er in ons
land nog altijd gelegenheden zijn, waar 100
pet. der musici uit het buitenland niet het
minst uit Duitschland komt!
ZELF MEDE OFFER AAN DE
BEZUINIGING.
SECRETARIS DER NEDERLANDSCHE BANK
GAAT HEEN.
In het Algemeen Handelsblad lezen wij,
dat mr. G. I-I. M. Delprat, secretaris der Ne
derlandsche Bank per 15 Januari ontslag
heeft aangevraagd, zulks omdat er dan per
soneel boven den leeftijd van 65 jaar wegens
bezuiniging gepensionneerd wordt, en hij
daaronder zelf zal vallen. Zijn aanstelling
door de Kroon loopt tot 1936.
Van Juli 1915 af, in de bewogendste periode
was de heer Delprat secretaris. Voor 1915 was
hij directeur-secretaris van de Bijbank te
Rotterdam. De heer Delprat heeft vele pu
blicaties het licht doen zien. In 1911 heeft hij
den inwendigen dienst van de Rijkspostspaar
bank gereorganiseerd in 1923 adviseerde hij
over den toen in het honderd geloopen Post-
girodienst.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
©L. VONHOFF
LEERAAR BOEKHOUDEN M O.
SCHAEPMANLAAN 15 - DRIEHUIS
OPLEIDING PRACTIJK-EXAMENS
Kunsthandel „Maison Artiitique"
Y Zeeweg 261 - IJmuiden-Oost
o
O
R Moderne Wandversiering
Electr. Lijstenmakerij
Eenigste Speciaalzaak hier ter plaatse
NIEUWE AARDSCHOKKEN IN
HET ZUIDEN.
MINDER HEVIG.
Donderdagavond is in het Zuiden des lands
wederom een aardschok gevoeld, schrijft de
Maasbode.
In Schijndel, werd men om half tien door
een hevigen schok opgeschrikt. Het verschijn
sel duurde naar schatting vijf a zes seconden,
korter dus dan Zondagavond, maar was naar
men meende zeker niet minder hevig.
De bevolking welke door de verschillende
gebeurtenisen der laatste dagen verontrust
is. ijlde naar buiten en groepte in de dorps
straat samen, elk oogenblik een herhaling
verwachtende.
Schade is tot dusverre niet geconstateerd.
De aardbeving is te Heerlen geregistreerd,
echter als veel minder hevig dan de vorige.
BURGERLIJKE STAND
HAARLEM, 25 Nov.
Ondertrouwd 24 November: A. Haanschoten
en M. H. M. v. d. Veen; M. Hertog en B. N.
van Thijn; P. J. te Winkel en C. D. Tadema;
N. J. de Munnik en G. J. Henzen; A. G. E.
Memelink en T. C. Schouten.
Getrouwd 24 November: P. J. Samson en
J. Huijboom; C. Warlé en M. P. Born; D. G.
Lam en A. W. J. ChristiaansA. P. van Hooij-
donk en A. A. F. Molenaar; G. Oddens en
R. van Es.
Bevallen 23 November: M. A. BoomGroe-
nendaal, d.; C. A. de HaanVan Vasten-
hoven, z.; 24 November; M. G. W. Veltkamp
Bloemers, z..
Overleden 21 November: A. C. v. d. Putten,
83 j., Sout-manstraat; 22 November: A. Hof
mande Kluiver, 55 j., Gasthuis vest; 23 No
vember: H. Schong, 69 j., Ridderstraat.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
't Lied van Sinterklaas kapoentje,
Voorspel van het heerlijk feest,
Speelt weer door den crisisvrij en,
Zorgeloozen kindergeest.
Zie ginds komt, (ook thans), de
stoomboot
Van den gullen goeden Sint,
Met zijn jaaiiijksche verrassing
Voor het Nederlandsche kind.
Schoentjes staan weer voor den
schoorsteen
Met een plukje hooi of brood.
Lekkernij- en speelgoeddroomen
Kleuren kinderwangen rood.
Sinterklaas is weer in aantocht,
Die liefst allen kindren geeft.
Uit de stoomboot vol geschenken.
Die hij ook dit jaar weer heeft,
Laat hem niet uw deur voorbijgaan
En beneem niet aan het kind,
Het poëtische vertrouwen
In zijn ouden gullen vrind.
Als hij op uw dak geweest is
En hij wil weer verder gaan,
Wijs hem dan nog wat adressen
Van de allerarmsten aan.
Sinterklaas is weer in aantocht,
Jongens, meisjes, ïs dat fijn.
Vinden wij 't niet allen heerlijk.
Even kinderlijk te zijn?
Babies, kleuters en scholieren
En dan wij, dat grootste soort,
Laat ons allen samen zingen,
Sinterklaas komt straks van boord.
Kom we moeten hem ontvangen
Met een vroolijk stemgeluid,
Laat ons even goed er in zijn,
Dan zijn w'allen „er" eens uit
P. GASUS.
SANTPOORT
NED. TTERV. GEMEENTE. V.m. geen dienst.
Nam. 7 urn-: Prof. Dr. G. A. van den Berg
van Eysinga.
Onderwerp: „De Trooster komt."
Het kerkelijk zangkoor zal Adventsliederen
zingren
MED HERV. EVANGELISATIE V.m. 18
uur: Ds. C. M. Veenhuijsen, Amsterdam.
GEREF. KERK IN HERSTELD VERBAND.
Gebouw Bethel. Wüstelaan.
V.m. 10 uur: de heer E. Baart.
GEREF. KERK, Burg. Enschedélaan hoek Frans
Netscherlaan.
V.m. 9.45 uur: Ds. W. Breukelaar.
Nam. 5.30 uur: Dezelfde.
Collecte voor de evengelisatie in België.
IJMUIDEN
GEREF. KERK, Wilhelminakade. V.m. 10 uur?
Ds. S. E. Wesbonk.
Nam. 5 uur: Ds. R. J van der Meulen
HULPKERK. Marnisschool Van. 10 uur:'
Ds. R. J. v. d. Meulen.
Nam. 5 uur: Ds. Wesbonk.
CHR. GEREF. KERK. V.m. 10 uur: Ds,
Bakker. Nam. 5 uur: Dezelfde.
Ot'D-KATHOLTEKE KERK. V.m. 10 uur:
Pastoor Rinkel. Nam. 7 uur: Dezelfde.
DOOPSGEZ. GEM. en AFD. NED. PROTES-
TANTENBOND. Helmstraat 9.
V.m. 10.30 uur: Ds. Makkink, van Leiden.
EVANGELISATIELOKAAL, J. P. Coenstraat
V.m. 10 uur: de heer Jenninga,
Nam. 7.30 uur: Dezelfde.
KERK VAN JEZUS CHRISTUS v. d. HEILI
GEN DER LAATSTE DAGEN, Prins Hen
drikstraat 117.
Nam. 2.30 uur: Samenkomst.
IJMUIDEN-OOST
GEREF. KERK, Velserduïnweg V.m. 10 uurï
Ds. Teeuwen.
Nam. 5 uur: Dezelfde.
VER. VAN VRIJZINNIG HERVORMDEN, w
Vereenigingsgebouw.
Nam. 7 uur: Ds. N. Padt, van Zandvoort.
B APTISTE-GEMEENTE. Aangesloten bij de
Unie van Baptiste-gemeenten in Nederland.
Willebrordstraat 10. IJmuiden-Oost, Nam!
S uur: Ds. J. v. d. Schors.
Nam. 2 uur: Zondagsschool.
Donderdag nam. 8 uur: Bijbellezing en Bid
stond.
HERST. APO ST. ZENDING GEMEENTE, Wil
lebrordstraat 10. IJmuiden-Oost,
V.m. 10.15 uur: Godsdienstoefening.
Nam. geen dienst.
VELSEN
GEREF. KERK, Koningsweg. V.m. 19 Tturf
Dr. D. J. van Katwijk. Nam. 5 uur: Dezelfde,
BEVERWIJK
VEREEN. VAN VRIJZ. HERVORMDEN. •-
Noorderparklaan.
Nam. 7 uur: Ds. E. J. v. d. Burgh. Tiel.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE. Van. 10 uur:
Ds. J. D. v. Calear.
EVANG. LUTHERSCHE GEMEENTE. Van.
10.30 uur: Ds. J. Ph. Haumersen.
FEUILLETON.
Naai hal Engeisch van
Mrs. PATRICK MACGILL.
(Na,druk Verboden).
23)
„Hoe vaak wil je, dat ik naar diien nacht
club g,a?" vroeg ze. Ze vomd het een af
schuwelijk'idee met zooiets in verbinding te
moeten staan, maar zij wast, djat (heit nutte
loos zou zijn, te protesteeren en nioig' onmo
gelijker oim te weigeren, da,ar zij in de macht
was van den man naast paar.
„Is de vrijheid dien pnijs waard?" vroeg
zij zichzelf imeeir dan eens af en dan kwam
het antwoord: „J.e eigen vrijheid misschien
niet, maar er zijn anderen", en met een
zucht deed het meisje haar beat de innerlij ke
stem tot zwijgen te brengen.
Zij reden in een taxi naar een flat in
Maida Vale, waar Hetty weid voorgesteld
aan een niet meer jonge vrouw met ge
schminkt gezicht en geverfde haren, die de
charme van het jonge frissohe gezichtje mei
jaioersohe doch bewonderende oogen in zich
opnam
„Nu zal ik je bij mevrouw Lucas laten.
Hetty, of je kunt ha?
men; dat diet iedere^
hij een kopje thee
wich gegeten had
„Zij west, dat
op zijn ruwe m;
den woedenden
de wangen der
welke jarenlan
leiachtige eer 1,
fcwdl „Belle" moe-
Reiss. nadat
een sand
ing hij
n d op
!?e op
was.
„Oun tien uur zal ik je komen hallen,
kindje; j.e heele „oorlo,gsuitrusti>nig" zul je in
een koffertje in de hall vinden; het is al
tijd gewenscht je voor zoo'n gelegenheid een
beetje mooi te maken en daarbijmen
kan noodt weten in zoo'n publieke gelegen -
told", eindigde hij met een vinger op zijn
lippen en Hetty begreep zijn bedoeling on
middellijk.
Mevrouw Lucas gaf zich niet veel moeite
om beleefd tegen haar gast te zijn.
Zoodra de taxi van Max Rsdss uit het ge
zicht verdwenen was, deelde ze mee, dat zij
uit moest en dat haar meisje Hett-y om 8 uur
haar eten zou brengen; daarna verdween
zij tot Hetty's groote opluchting.
Om 8 uur verscheen het beloofde avond
maal, maar He/tty bemerkte, dat Ihaar eet
lust verdwenen was en zij kon met geen
mogelijkheid iete dioor haar keel krijgen.
Een wild wanhopig verlangen naar Jack
en zijn beschermende liefdie maakte zich
van haar meester; zij probeerde zich in een
mantel van trots te hullen en zich in te
praten, dat geen metsj 9 met eenig zelf
respect een traan mocht vergieten om een
jongen die haar zoo in den steek had ge
laten, maar zij kon niet.
De telefoon ging en schrikte haar uit
haar overpeinzingen op.
„Hallo", riep zij onverschillig den hoorn
afnemend.
„Je spreekt met Max, kindje; hoe vind je
de japon en de schoentjes? Ik heb je ze
niet van 'te voren laten zien. omdat ik je
wilde verrassen .Ze zijn pas verleden week
uit Parijs gekomen."
Zoover Hetty wist stond het koffertje nog
onuitgepakt in de hal, het kon haar ook
trouwens niets schelen, maar zij dwong
zich om te zeggen: „Dank j.e wel; ik
vind ze prachtig", in de hoop. dat de tele
foon het koele in haar stem maskeeren
zou.
Blijkbaar was haar aanbidder voldaan,
want hij lachte vergenoegd en met de
woorden, dat, hij haa-r, zoouils afgesproken,
om tien uur zou afhalen, hing hij den
haak op.
De aanblik van de prachtige wit satij
nen japon, die met perfecten smaak uitge
zocht was, evenals de kleine zilverbrocaat
schoentjes, vermocht Hetty niet in het
minst op te vroolijken. Evenmin de niet
paarlen bastikte band voor haar haar of de
schitterende fiuweelen avondcape, die haar
tot een volmaakt beeld van vrouwelijke lief
talligheid maakten
Enkele voorbijgangers voornamelijk
werkende meisjes, die op weg naar huis wa
ren hielden vol bewondering hun adem
in toen zij haar dn de taxi zagen stappen,
die Max Reiss op den hoek had laten wach
ten.
Max Reiss verlustigde zich in den aanblik
van het mooie meisje naast hem; hij wensch-
teïi zich zelf geluk en was zich bewust dat
alé moeite en kosten, die hij zich getroost
had ruimschoots vergoed zouden worden, nu
hij zich van zoo'n parel verzekerd had.
Bij de kosten stond hij eigenlijk niet eens
lang stil, want de verkoop van het huls en
den inboedel hadden hem veel meer opge
bracht dan Hetty's moeder 'hem bij haar dood
schuldig was geweest.
„Mijn heer-lijk kind, mijn wond'er-meisje",
aeide hij innig en nam haar in zijn armen.
„Nu zul je gauw de mijne zijn. lieveling, want
ik heb niet stil gezeten, terwijl jij in die flat
was! Kijk maar!" Hij lachte vrool'ijk en op
gewonden en haalde een enveloppe uit zijn
binnenzak
„Hier heb j,e het! Alles tip top in orde;
een speciale vergunning voor ons huwelijk
morgenochtend om negen uur".
HOOFDSTUK 19
De Nachtclub.
Er zijn menschen. die zeggen, dat alleen
zij. die liefhebben leven; hit leven zonder
•liefde is een levende dood.
Jack Perivale vond echter deze vredige
oplossing niet in het martelend bestaan, dat
hij leidde. Nacht en dag, slapend of wakend
zweefde hem Hetty's gezichtje voor den geest
en zijn geheele wezen snakte naar 'baar bij
zijn en haar ilefd-e.
Iedere poging, die in zijn bsreik lag had
hij gewaaigd. Elk spoor had hij gevolgd en
al zijn geld had hij voor zijn nasporingen
besteed, totdat hij zich in de noodzakelijk
heid bevond onmiddellijk werk te zoeken.
Gelijk zoovelen ondervond de jonge edel
man ook nu, dat verreweg de meeste zijner
vrienden hem trouw bleven zoolang de hoorn
des overvloeds zich over hem had geledigd;
in tegenspoed keerden zij zich van hem af.
Dit alles maakte Jaok zóó verbitterd en
zóó ontmoedigd dat hij .zelfs niet geneigd was
de vriendschapsbewijzen van die enkelen die
beter waren dan-dé-rest, aan te nemen.
„Mijnheer Reiss, de angst, de onzekerheid,
of zij dood of levend is, dat alles zal mijn
dood zijn als het nog langer zoo moet door
gaan. Ik heb alles gedaan wat ik kon, iederen
cent, die ik bezat heb ik besteed om vaische
sporen na te volgen en nu zonder eenige
finaneieele hulpbron, zit ik vast. Wiilt u mij uw
woord van eer geven, dat u werkelijk niets
weet? U weet niet, wat Hetty Loring voor mij
be teekent"
Deze eenvoudige, ernstige woorden werden
gesproken in het vorstelijk ingerichte kan
toor van Max Reiss.
Op tafel, onder d? oogen van Jack Perivale
stond de cartonnen doos met de naam van
een beroemd modehuis uit Parijs, die de ja
pon bevatte, die Hetty bij haar huwelijk zou
dragen. Zij was juist met een speciale be
stelling uit Parijs aangekomen! En met het
beeld voor oogen hoe zij er in uit zou zien
leunde Max Reiss behaaglijk in zijn stoel
achterover en keek in de eerlijke blauwe
oogen, die met zooveel angst en verwachting
op hem gevestigd waren.
..Beste jongen, op mijn manier houd i'k
evenveel van dat meisje als jij; heb ik dan
geen afstand gedaan ter wille van jou? En
zou je dan nu gaan denken, dat ik je in
den weg zou willen staan?" vraag hij, zijn
dikke witte vingers uitspreidend.
Jack moest wel bekennen, diat dit alles zeer
waarschijnlijk klonk.
Hij verliet het kantoor en vroeg zich af of
wel ooit iemand in zijn liefde zoo ongelukkig
zou geweest zijn als hij.
Telkens wanneer hij een slank, blond
meisje zag, wier figuurtje hem ook maar
even aan Hetty herinnerde, liep hij haar
achterna en staarde haar dan soms 000 on
verholen en onafgebroken aan, dat hij er
soms beieed'igde of kwade blikken voor terug
kreeg.
Over het algemeen was Jack niet treurig
van het gezelschap zijner vroegere vrienden
bevrijd te zijn. Iiij verlangde naar een
zaamheid om oip zijn gemak nieuwe plan
nen te kunnen uitdenken om zijn meisje op
het spoor te kunnen komen.
Maar er kwanr een avond, dat zoowel zijn
lichaam, als zijn hersens uitgeput waren
en hij niet meer kon. Hij zat in de hall
van de club en zijn gezicht was verbitterd
en versomberd door de weinig opwekkende
gedachten, die door zijn 'hoofd spookten.
Hij had bijna geen geld meer over een
paar ponds-biljetten, wat los zilvergeld en
eenige stuivers vertegenwoordigden zijn totaal
bezit.
Iedere zenuw in zijn lichaam, ieder greintje
van onafhankelijkheid, dat hij bezat, kwam
in opstand bij de gedachte naar zijn vader
te moeten gaan voor geldelijke hulp, zelfs
indien zijn vader geneigd zou zijn die te ge
ven.
Tom Lowden. een medelid van zijn club
vroeger officier bij hetzelfde regiment als hij,
kwam onbewust een nieuwen draad weven
in Jack's levensgeschiedenis.
(Wordt vervolgd).
