De Ontwapeningsconferentie.
1 - 5 -
EEN WONDERLIJKE
GELIJKENIS.
umuider courant
DONDERDAG 2 FEBRUARI 1933
De werkzaamheden hervat. Duitschland en Het inter
nationale toezicht op de naleving der Conventie. De
volgende week besprekingen in de Algemeene Commissie
over het Fransche plan-Herriot-Boncour.
(Van onzen correspondent).
Genève, 28 Januari 1933.
De ontwapeningsconferentie heeft haar
werkzaamheden weder hervat! Het Bureau
v- zooals in December was besloten, op 23
Tanuari weder bijeengekomen, Au grand
romplet! met Nadolny opnieuw op den zetel,
riie zoo lang voor Duitschland had gereed ge
staan doch die in de laatste maanden van
het vorige jaar onbezet was gebleven.
Nadolny kreeg onmiddellijk gelegenheid de
schade in te halen, die Duitschland door zijn
moedwillige (en achteraf wel nuttig en ver
standig gebleken!) afwezigheid wellicht ge
leden kon hebben. Want het Bureau had in
de maand November wel veel voorbereiden
den arbeid verricht en vooral met betrek-
kin°- tot de kwestie van het internationale
toezicht op de naleving der te sluiten Ontwa-
ueningsconventie een bemoedigende stap
naar een compromis gedaan, doch definitieve
voorstellen aan de Algemeene Commissie wa
ren nóch in dit onderdeel van het ontwape-
ningsvraagstuk, nóch met betrekking tot het
verbieden van den chemischen oorlog en
diens voorbereiding reeds aangenomen. In
beide opzichten waren enkele punten nog
niet volkomen opgehelderd, zoodat de eind
beslissing van het Bureau eerst in deze
maand Januari getroffen zou worden. Na
dolny zou thans dus nog kunnen trachten
het Bureau tot het Duitsche standpunt te
bewezen, voor zooverre dit van de tot een
voorloopige uitdrukking gebrachte zienswijze
van het Bureau zou afwijken.
Met belangstelling zagen wij dus het we
der optreden van den Duitschen gedelegeer
de tegemoet. Het was gelukkig niet al te ver
ontrustend. Weliswaar trachtte Nadólny op
verschillende punten tot een verslapping van
de voorloopige beslissingen over het interna
tionale toezicht te komen, doch men kreeg
toch den indruk, dat Duitschland het sluiten
der ontwapeningsconventie niet op deze mee-
ningsverschillen zal laten afstuiten. Ofschoon
het Bureau in zijn derde en laatste lezing
van de toezicht-voorstellen van den rappor
teur. den Belgischen gedelegeerde professor
Bourquin, vrijwel alle wijzigingsvoorstellen
van Duitsche zijde van de hand wees en bij
de oorspronkelijke besluiten volhardde, gaf
Nadolny na afloop der besprekingen geener
lei onaannemelijk-verklaring, doch bepaalde
hij zich tot de mededeeling, dat Duitsch-
land's definitieve beslissing over de aanvaar
ding van het hoofdstuk der conventie be
treffende het internationale toezicht zou af
hangen van de mate. waarin de Ontwape
ningsconventie werkelijk een aanzienlijke be
wapeningsvermindering zou verzekeren, waar
door het ook de moeite waard zou worden
een streng toezicht op de naleving dezer ont-
wapeningsvoorschriften te waarborgen.
Duitschland neemt in deze aangelegenheid
dus hetzelfde standpunt in, dat andere groote
mogendheden (Amerika, Engeland, Italië en
Sovjet-Rusland) reeds in November verklaard
hebben in te nemen: zij zijn desnoods bereid
de Fransche wenschen met betrekking tot
het internationale toezicht in te willigen,
mits Frankrijk en zijn volgelingen inderdaad
zich tot een belangrijke bewapeningsvermin
dering verbinden. Een beter standpunt kun
nen wij, oprechte vrienden eener internatio
nale bewapenmgsverminderlng, bezwaarlijk
verlangen: het zoo noodige internationale
toezicht wordt aanvaard, doch tevens wordt
daarbij op hen, die huiverig zijn tot bewa
peningsvermindering over te gaan, een druk
uitgeoefend, om niet te spaarzaam daarmede
te zijn. e
De Duitsche delegatie had vooral bezwaar
tegen twee voorstellen: dat de te scheppen
Permanente Ontwapeningscommissie het
recht zou hebben met een meerderheid van
twee-derden der stemmen tot het instellen
van een enquête in een bepaald land te be
sluiten, en dat den burgers van een staat,
die de aandacht der Permanente Ontwape
ningscommissie op een nïet-naleving der con
ventie door hun eigen regeering zouden ves
tigen, een straffeloosheid voor het doen der
aangifte zou moeten gewaarborgd worden.
Op het eerste punt werden de Duitschers,
ondanks de ondersteuning die Nadolny van
den Italiaanschen gedelegeerde verkreeg, be
slissend geslagen. Nadolny's voorstel, dat de
Permanente Ontwapeningscommissie slechts
met eenstemmigheid (de verdachte staat na
tuurlijk uitgesloten!) tot een enquête zou kun
nen overgaan, werd met vrijwel algemeene
stemmen verworpen. De andere leden van
het Bureau begrepen, dat het op een ver
moording van de internationale-toezicht-ge-
dachte zou neerkomen, indien de omstandig
heid, dat de van niet-naleving der conven
tie verdachte staat één van de 60 staten, die
lid van de Permanente Ontwapeningscom
missie zullen uitmaken, aan zijn zijde zou
weten te brengen, voldoende zou zijn, om het
instellen der enquête te verhinderen!
De tweede door Duitschland opgeworpen
kwestie is nog steeds niet beslist. Het is het
eenige punt uit het 27 artikelen tellende
hoofdstuk der toekomstige Ontwapenings-
conventie, dat op het internationale toezicht
betrekking heeft, hetwelk nog niet geregeld
is. De Duitschers en Italianen verzetten zich
fel tegen het door de Franschen bepleite
„verraders-artikel", zooals zij de voorgestelde
straffeloosheidsbepaling schimpend betitel
den. En ook anderen was deze aanmoediging
van „landverraad" niet sympathiek. Doch an
derzijds mag men niet over het hoofd zien,
dat een geheime overbewapening, een schen
ding van de ontwapeningsvoorschriften toch
zulk een internationale misdaad zou zijn, dat
het verraden van de misdadige bedoelingen
van het eigen land onder dergelijke omstan
digheden een supernationale, menschelijke
plicht kan zijn. Het is een moeilijk vraag
stuk, dat inderdaad rijpe overweging ver
dient. Gelukkig zal echter het succes der
Ontwapeningsconferentie van de oplossing
van dit filosofisch-politieke probleem wel niet
afhankelijk zijn!
Nadat de kwestie van het internationale
toezicht was afgedaan, deelde voorzitter Hen
derson den heeren mede, dat de Algemeene
Commissie de volgende week tot een bespre
king van het Fransche ontwapenings-en-
veiligheïdsplan zal overgaan. Nadolny vond
dit maar half goed. Wij hebben nu reeds zoo
veel wijsgeerige discussies over veiligheids
theorieën gehad, meende hij, dat het tijd
wordt nu eindelijk eens over ontwapening
zelf te gaan spreken. De Fransche gedele
geerde Massïgli was het natuurlijk volstrekt
niet met Nadolny eens. Ook Frankrijk wilde
tot ontwapening komen, verzekerde hij, doch
juist daarom moeten de Fransche veiligheids
voorstellen worden aangenomen als het
meest doeltreffende middel, om inderdaad
ontwapening te vergemakkelijken. „Door vei
ligheid tot ontwapening" is nog altijd de
Fransche leuze, waartegenover de Duitschers
nog steeds hun wachtwoord handhaven:
„Door ontwapening tot veiligheid". Deze kor
te Fransch-Duitsche schermutseling, die ein
digde met de goedkeuring van Henderson's
voorstel, nadat deze de Duitschers had ge
rustgesteld met de verzekering, dat 't slechts
algemeene beschouwingen over het Fransche
plan zullen worden, die hoogstens een week
zullen duren, bracht ons reeds een voorproef
je van hetgeen ons de volgende week te wach
ten staat!
B. DE JONG VAN BEEK EN DONK.
AANSLAG OP LIMBURGSCHEN
BURGEMEESTER.
DADERS ONBEKEND.
ROERMOND 1 Februari In den afge-
loopen nacht omstreeks 1 uur is te Neder -
weert een aanslag gepleegd op den burge
meester van die gemeente, die tevens lid is
van de Provinciale Staten van Limburg.
Door het werpen van steenen tegen zijn
woning werd de burgemeester naar buiten
gelokt. Toen de heer J. van Uden buiten
kwam werd van den Rijksweg af op hem
geschoten. Hij werd door enkele hagelkor
rels in de borst getroffen, terwijl hij een
schampschot aan het hoofd kreeg.
Zijn toestand is niet levensgevaarlijk. De
burgemeester had nog de kracht om zijn
woning binnen te gaan. De telefoonverbin
ding bleek verbroken te zijn, waarschijnlijk
doordat de leiding door een steen werd ge
troffen. Omtrent de daders verkeert men
in onzekerheid. De politie heeft een man
aangehouden. De aanleiding tot dezen aan
slag is niet bekend
DUYS-ADVOCAAT TEGEN DUYS-
WETHOUDER.
In de N. R. C. lezen wij, dat de gemeente
Koog aan de Zaan in een geschil met Zaan
dam over de gaslevering zich Mr. J. E. W.
Duys geassumeerd heeft als rechtskundige
raadsman tegen Zaandam. De verordening,
waarover het geschil loopt, is echter samen
gesteld, toen de heer Duys nog wethouder
voor de bedrijven te Zaandam was.
BURGERLIJKE STAND
HAARLEM, 1 Februari.
Bevallen 29 Januari: M. Klarenbeek
Raven, d.; M. M. Rikkelman—Wagenvoort, z.;
30 Januari: M. Staphorst—Heezius, d.;
N. PierlotMakke van der Deijl, z.; R. van
Huisv. d. Pol, d.; G. M. P. Kuvenerv. d.
Putten, d.; 31 Januari: J. C. v. d. Wiel—
Remmers, z.
Overleden 28 Januari: J. Boom—Westen
dorp, 67 j„ Gen. Bothastraat; 29 Januari: L.
C. P. van Ooij, 49 j., Kruisweg; 30 Januari:
G. J. J., 3 j., z. v. A. W. Valkenburg, Gast
huislaan; J. C. van Geijn, 78 j., Warmoes
straat; 31 Januari: W. T. van Muijden, 74
j., Amsterdamschevaart.
DE EX-KEIZER PUBLICEERT
DOCUMENTEN.
„ENGELAND WAS IN 1914 VERANT
WOORDELIJK".
NEW YORK. 1 Febr. (V.D.) „United Press"
meldt uit Doorn, dat ex-keizer Wilhelm II ich
in den laatsten tijd bezig houdt met het rang
schikken en bewerken van zijn tot nog toe
niet gepubliceerde brieven en documenten
uit zijn persoonlijk archief, die hij voorne
mens zou zijn te publiceeren, teneinde zich
tegenover de wereld vrij te pleiten van de
beschuldigingen, die tegen hem zijn geuit en
te bewijzen dat aan den vooravond van het
uitbreken van den wereldoorlog „de volle ver
antwoordelijkheid voor een eventueel Euro-
peesch conflict uitsluitend bij Engeland lag"
Reeds thans heeft United Press de be
schikking gekregen over eenige documenten,
die gisteren dan ook zijn gepubliceerd.
Op 30 Juli 1914 schreef Wilhelm aan zijn
tante, de groothertogin Louise van Baden
een brief, waarin hij uiting gaf aan zijn on
gerustheid over de gebeurtenissen in Europa
en waarin hij verklaarde, dat Engeland den
sleutel van oorlog of vrede in handen had.
Hij schreef:
..Door te blijven zwijgen of zich neutraal
te houden moedigt Engeland Frankrijk aan,
om met Rusland tegen ons los te breken.
Door een duidelijk, eerlijk, manlijk woord zal
Engeland Europa redden van een wereldoor
log. Zal het den moreelen moed hebben om
dit woord te uiten?"
Over de houding van Rusland schrijft hij
in denzelfden brief:
„De situatie is zeer ernstig. Gevolg gevend
aan een beroep van den Czaar op mijn vriend
schap en op zijn verzoek, hem te willen bij
staan als bemiddelaar om den Europeeschen
vrede te redden, heb ik er dadelijk in toe
gestemd deze rol te aanvaarden. Helaas tot
mijn groote verbazing heeft de Czaar mij
vanmorgen medegedeeld, dat hij vijf dagen
geleden militaire maatregelen heeft geno-
mén, die nu in werking waren gegaan,, dat is
te zeggen drie dagen vóór zijn beroep op mij
om hem te helpen als bemiddelaar. Tezelf-
der tijd heeft zijn regeering ons medegedeeld
dat de mobilisatie tegen Oostenrijk is begon
nen. Ik zie nauwelijks nog eenigen uitweg
voor een vreedzame oplossing. De handhaving
van den vrede berust niet langer te Berlijn,
doch alleen en uitsluitend te Londen."
SCHAATSENRIJDEN.
SONJA HENIE EUROPEESCH KAMPIOENE
KUNSTRIJDEN
LONDEN, 1 Febr. (V.D.) Bij de voortge
zette Europeesche kampioenschappen op de
schaats, behaalde Sonja Henie, tegen de ver
wachting in, het Europeesche kampioenschap
in het kunstrijden. Op de tweede plaats kwam
Miss Coolidge, die een moeilijken strijd lever
de tegen de Weenerin Fritzi Burger, die voor
Berlijn uitkwam. In aansluiting hierop gaf
Schafer nog een demonstratie, welke groot
succes oogstte.
Na het bekend worden van Hitler's benoeming tof Rijkskanselier hebben zijn aanhangers
de rijkskanselarij een enthousiaste ovatie gebracht. Des avonds trok een optocht van
het gebouw. Links: HitlerdrFrick en Goering voor een der vensters. Rechts: de
der ramen van zijn appartement gade.
hem en ook Hindenburg voor hei gebouw van
20.000 S.-A. mannen en Stahlhelmers langs
grijze rijkspresident slaat den stoet voor een
461e STAATSLOTERIJ
(Niet officieel)
5e Klasse, lie I/tfst
Trekking van Woensdag 1 Februari 1933
HOOGE PRIJZEN
1000.1197 3789
400.— 1725 5803 7143 7825 8442 15870
200.— 1265 8474 13482 16661
100.1701 4080 4787 8180 8206 11651 13483
14942 15146 16616 17406 19622 20242
Prijzen van f 70.
308 509 814 864 1068 1081
1338 1402 1466 1625 1841 1858
2313 2328 2519 1534 2696 2016
3135 3143 3224 3334 3344 3411
3622 3651 3748 3805 3825 3879
122
1127
1932
2955
3418
3968 3976
252
1229
1966
2957
3796
4382
4775
5630
6084
4055
4427
5211
5640
6091
6773
7299
4143 4162
4430 4454
5223 5245
5672 5974
6165
6785
740S
8126 8156
8974 9059
9453 9481
6293
6938
7499
8211
9061
9573
4276
4549
5497
6006
4282
4584
5514
6050
6610
71 18
7591
8783
9260
4373
4672
5537
6062
6624
7200
7863
8813
9280
9762
4379
4685
5613
6079
7089
7548
8703
9111 9260 0280 9312
9683 9720
9956 10162 10464 10466 10484 10569 10883
11058 11092 11179 11455 11478 11523 11654 11896
11902 11905 12046 12049 12087 12330 12331 12419
12458 12463 12477 12552 12640 12777 12794 13025
13081 13123 13147 13212 13269 13280 13603 13713
13796 13832 14103 14104 14198 142C5 14320
14333 14385 14509 14548 14648 14735 14742 14754
14755 14764 14774 14852 14910 14973 15086 15135
15300 15370 15480 15535 15691 15718 15729 15922
15935 15933 15972 15986 16025 16122 163E0 16415
16420 16423 16731 16774 16891 16933 17014 17076
17102 17108 17209 17334 17403 17430 17436 17473
17522 17708 17852 17871 17948 17951 18153 18194
18607 18676 18678 18765 18787 19098 19117 19175
19262 19297 19313 19376 19381 19401 19427 19437
19583 20065 20165 20180 20182 20208 20226 20465
20554 20717 20864
NIETEN
I 109 1IO
278
424
578
757
832
1205
1553
1763
1919
2090
2439
2616
2706
3057
3175
3453
3624
3800
4054
4201
4380
4751
4873
5068
5299
5585
5831
6202
6537
7265
7455
7618
7830
8025
8273
8472
8730
9020
9105
426
312 313
463 464
603 656 669
868 773 793
844 853 880
1288 1314 1351
1634 1636 1667
1776 1790 1815
1924 1948 1951
2115 2135 2259
2446 2467 2552
2637 2668 2681
2811
3064
3192
3469
3634
3834
4091
4236
4386
4804
4893
5080
5308
5604
5855
6315
6538
7270
7481
7624
7899
8028
8282
8506
8830
9041
9117
9290 9303
9522 9538
9696 9712
9879
2857
3473
3699
3844
4117
4247
4419
4815
4895
5085
5317
5624
5872
6328
6547
6972
7144
7289
7486
7645
7912
8070
9550
9751
9940
2963
3095
3271
3540
3716
3871
4146
4292
4485
4836
4921
5102
5411
5676
7199
7331
7549
7561
7962
9070
9175
9326
9558
9828
9943
335
481
694
804
883
1355
1683
1835
1958
2358
2556
2758
2966
3114
3288
3554
3736
5695
5914
6419
6596
6988
7217
7333
7550
7727
7968
154
355
496
696
812
1015
1357
1717
1853
2042
2373
2572
2705
2073
3121
3331
3561
3768
3909
4163
4319
4977
5185
5474
5751
5934
6437
6675
7022
7228
7378
7560
7759
258
376
541
706
822
1063
1392
1718
1859
2062
2427
2581
2777
2983
3133
3382
3604
3775
3973
4193
4348
4604
4848
4996
4191
5556
5788
6023
6438
6719
7045
7229
7384
7598
7767
8551
8947
9080
9185
9369
9580
9847
9085 9091
9259 9283
9420 9463
9621 9654
9852 9853
262
886
563
742
830
1167
1414
1753
1898
2066
2436
2601
2791
3042
3156
3385
3623
3791
4039
4200
4354
4662
4861
5017
5250
5575
5825
6094
6484
6794
7077
7240
7603
7817
8022
8247
8448
8712
8990
9097
9285
9480
9658
9867
9989 10022 10059 10077
10130 10135 10239 10244 10290 10296 10335 10370
10386 10426 10456 10473 10489 10505 10513 10745
10788 10828 10835 10881 10940 11026 11067 11107
11113 11114 11168 11239 11254 11346 11350 11368
11401 11444 11507 11515 11577 11579 11606 11608
11613 11617 11635 11685 11707 11755 12070 12094
12175
12208 12222 12254 12296 12430 12465 12473 12492
12506 12511 12512 12536 12546 12579 12632 12643
12685 12688 12713 12718 12721 12822 12874 12013
13010 13089 13090 13210 13220 13228 13244 13261
13348 13374 13421 13423 13440 1347Ö 13493 13525
|:-:542 13550 13578 13597 13632 18639 13674 13702
13723 13805 13821 13902 13920 13933 13038 13959
14005 14013 14025 14069 14087 14126 14138 14145
14165
14168 14171 14183 14288 14290 14295 14304 14324
14392 14418 14430 14477 14538 14584 14620 14631
14632 14655 14672 14685 14726 14747 14753 14757
14802 14824 14846 14878 14P38 14045 14048 15011
15029 15030 15092 15236 15250 15290 15296 15385
15409 15429 15505 15593 15594 15664 15738 16739
15805 15887 15896 15958 15967 15977 15999 16070
16102 16121 16182 16214 16254 16293 16318 16349
16421 16462 16466 16508 16532 16564 16569 16572
16604 16645 16682 16698 16701 16725 16753 16760
16766 16769 16786 16807 16849 16874 16956 16977
16978 17023 17091 17126 17188 17214 17286 17311
17321 17331 17348 17353 17354 17390 17411 17464-
1.7486 17494 17605 17628 17647 17632 17745 17761
17805 17865 17884 17914 17923 17979 18025 18048
18076 18099 18111 18112 18131 18156 18200 18263
18285 18289 18355 18359 18382 18435 13441 18610
18613 18664 18711 18795 18820 18336 .18852 18859
18936 18998 19047 J9055 19070 19133 1.9146 19165
19187 19343 19345 19386 19442 19451 10453 19461
19467 19510 19516 19534 19558 1956.1 19575 10578
19673 19688 19695 19703 19709 19718 19728 10779
19785 19815 19816 19841 19842 19001 198S7 10835
19949 19951 19959 19962 20018 20021 20164 20172
20207 20211 20297 20341 20342 20365 20403 20431
20435 20476 20536 20537 20568 20508 20653 20678
20780 20797 20809 20835 20839 20871 20956 20961
20969
Verbetering 5e kl. 10e lijst: 3786 m. z, 3776:
5985 met f70 m. z. 4985 met 170: 18417 m. f70
ontbreekt.
MARKTNIEUWS
COÖP. CENTRALE EIERVEILING
PURMEREND G.A.
Weekbericht
Afdeeling eieren. Aanvo-er eendeieren
16000 f3,35 a f3,50; 75000 Kippeneieren:
70/80 K.G. f4,30 a f5,60; 65/66 K.G. f3,70 a
f3,90; 63/64 K.G. f3,60 a f3,80; 60/62 K.G.
f3,40 a f3,70; 58/59 K.G. f3.30 a f3,50; 56/57
K.G. f3,20 a f3,40; 53/55 K.G. f3,10 a f3,30;
50/52 K.G. f2,90 a f3,20.
Afdeeling pluimvee. Oude kippen f 1 a
f 1,40 per stuk; jonge hanen f 0,85 a f 1,25;
per stuk; oude eenden f 0,40 per stuk.
FEUILLETON
Uit het Engelsch van
JOSEPH HOCKING.
7)
(Nadruk verboden.)
„Het is allemaal voor jou, Ralph", kwam
het fluisterend, „je zult een goede landheer....
Hij maakte den zin niet af; hij snakte naar
adem en een waas trok over zijn oogen.
God wees mijn ziel genadig
Het was niet meer dan een ademtocht, on
verstaanbaar haast. Toen was alles voorbij.
Ralph Endellion knielde naast den doode.
Een week later stond een jongeman in de
haven van Melbourne met gretige oogen
naar een grooten Ocaanstoomer te kijken.
Meer dan een voorbijganger wendde het
hoofd om, om hem nog eens goed op te ne
men. Hij was dan ook een opvallende ver
schijning, onberispelijk gekleed, groot en
slank met iets athletisch in zijn figuur. Maar
vooral de blik in zijn groote, donkere oogen
was het! die de aandacht trok. Hij staarde
naar het schip, maar het leek alsof hij tege
lijkertijd verder keek, alsof hij op grooten
afstand iets aanschouwde, dat anders ver-
horgen bleef.
Nadat hij daar een poosje zoo gestaan had,
kwam een van de scheepsofficieren van
boord.
„Gaat de „Queen Victoria" naar Enge
land?"
„Ja?"
„Wanneer?"
„Morgenmiddag".
De jongeman verliet de steiger en kort
daarop de stad. Hij liep met groote, snelle
passen, alsof het stadsgewoel hem be
nauwde. Ten slotte was hij weer in de vrije
natuur, in de eenzaamheid en daar bleef hij
rondzwerven, diep in gedaehten verzonken,
in zijn ziel een hevigen strijd uitvechtend.
Den heelen nacht bleef hij daar met zich
zelf en met zijn strijd alleen. Maar toen het
ochtend werd, keerde hij naar de stad terug,
zocht zijn weg door de drukte naad het kan
toor van een scheepsagent en nam passage
op de uitvarende mailboot naar het moeder
land.
„Wilt u hier teekenen?" vroeg de bediende,
die hem te woord stond, nadat hij zijn biljet
betaald had.
De jongeman nam een pen en aarzelde. Met
iets van twijfel in zijn oogen keek hij naar
de pen.
„Kunt u er niet mee schrijven?" vroeg de
bediende beleefd.
„Hij is te scherp," was het antwoord. „Hebt
u geen breedere?"
„Alstublieft."
„Ja, die is beter".
En met vaste hand teekende de jongeman:
Robert Granville Dulverton.
V.
DRIJVEND MET HET GETIJ.
Ralph Endellion had niet zonder heftigen
strijd met den naam Robert Granville ge-
teekend. En het feit, dat hij het had gedaan,
hield allerminst in dat hij een besluit geno
men had met betrekking tot zijn verdere ge
dragslijn. Hij handelde geheel onder de sug
gestie van dat de pasgestorvene gezegd had
hij had zich vertrouwd gemaakt met het
denkbeeld, dat hem niets overbleef dan de
rest van zijn dagen te slijten in de Australi
sche rimboe, tot Dulverton's woorden hem,
als in een flits, schitterende toekomstmoge
lijkheden hadden geopenbaard.
Hij hechtte weinig béteekenis aan het „tes
tament", dat de stervende hem had over
handigd en toch bewaarde hij het met de
grootste zorgvuldigheid. Wat voor waarde
had dit halve velletje gekreukeld papier?
Geen rechtbank, daarvan was hij overtuigd,
zou een schenking onder dergelijke omstan
digheden gedaan, als geldig erkennen. Als
Arthur Dulverton en zijn zoon beantwoord
den aan de omschrijving die hun neef van
hen gegeven had, zouden zij zeker niet
goedschiks afstand doen van de erfenis,
maar met alle middelen vechten om die in
hun bezit te houden. Bovendien Arthur Dul
verton was een gewiekst advocaat, die de
kronkelpaden van het Egelsche recht maar
al te goed kende. Ook ontbrak het hem niet
aan geld om een proces desnoods jarenlang
te rekken, terwijl hij, Endellion slechts een
paar honderd pond bezat, waar van hij nog
een. belangrijk deel gebruiken moest voor
de reis naar Engeland.
Daar kwam nog iets bij. Wanneer hij met
Robert Robert Dulverton's goedgeefsche be
schikking voor den dag wilde komen, betee-
kende dit-, dat hij naar Engeland moest te-
rugkeeren als Ralph Endellion, een naam,
die iedere deur, waardoor hij wenschte bin
nen te gaan voor hem zou sluiten en het hem
onmogelijk zou maken met opgeheveu hoofd
in zijn geboorteland te leven. Hij huiverde bij
de herinnering aan zijn ervaringen, toen hij
jaren geleden getracht had een positie te
veroveren. Neen, hij kon zich niet in Enge
land vertoonen als Ralph Endellion
Hij had nu zijn kans gekregen! Was het
alleen maar een kans? Wat het meer dan
dateen soort bestiering van een hoogere
macht die een luisterrijke toekomst voor
hem opende? Hij overdacht de situatie punt
voor punt. In de eerste plaats leek hij spre
kend op Robert Dulverton. De dokter had
hem verzekerd dat ze tweelingbroers hadden
kunnen zijn en Aaron Beel en zijnl. vrouw
hadden hetzelfde gezegd. De papieren, die
Dulverton hem gegeven had, had hij ontel
bare malen overgelezen, zoodat hij ze ten
slotte haast uit het hoofd kende. Er waren
uitknipsels uit kranten bijv. de brieven van
zijn vader die alle inlichtingen verschaften
over de levensomstandigheden op het groote
landgoed in Devonshire. Verder was er een
lange brief van Miriam Donnithorne en een
foto van haar. Ook dat hielp. En in zijn ijl
koortsen had Dulverton heel wat bijzonder
heden verteld over zijn leven thuis en in
Eton en Oxford. Natuurlijk zouden er lastige
vragen worden gedaan, toespelingen gemaakt
op gebeurtenissen, waarvan hij niets wist.
Dat moest met onvermijdelijke zekerheid
lijden tot systematisch bedrog en
Terwijl hij zoo peinsde, ging hij Dulver-
ton'sbezittingen nog eens na en zijn aan
dacht viel op een klein notitieboek, dat hij
in de eerste drukte en emotie na het sterven,
ternauwernood had opgemerkt. Het bleek
een overzicht van een deel van Dulverton's
leven te bevatten. Dat was een vondstDe
overledene scheen iemand van spontane op
wellingen te zijn geweest en in een inpulsieve
stemming was hij blijkbaar een dagboek be
gonnen, dat hij had geopend met een schets
van zijn vroeger leven. Het dagboek was
maar enkele dagen bijgehouden toen had de
onstandvastige jongeman er alweer genoeg
van gehad, maar het overzicht vormde voor
Endellion een waar arsenaal van belangwek
kende gegevens.
Het had er veel van of het noodlot hem in
de kaart speelde....
Natuurlijk zou hij iets dergelijks niet doen
hij zou het eenvoudig niet kunnen. En
toch waarom eigenlijk niet? Was het niet
Dulverton's uitdrukkelijke bedoeling geweest
hem tot zijn erfgenaam te maken? Zijn va
der was dood, hij was eenig kind en alles
kwam dus, zooals vanzelf sprak, aan hem.
Niemand kon zijn moreel recht betwisten om
alles na te laten aan wien hij verkoos en nu
had hij het aan hem, Ralph Endellion ver
maakt. Ja, moree,l was hij Robert Dulverton's
erfgenaam, daar tegen was niets in te bren
gen. En wanneer hij zijn aanspraken niet
liet gelden? Wat dan? Dan kwam alles aan
den man, of aan den zoon van den man,
dien de rechtmatige eigenaars uit den grond
van hun hart verafschuwd hadden. Zoowel
Robert Dulverton senior als de pas-gestorven
jongeman hadden de gedachte verfoeid, dat
Arthur Dulverton of diens zoon hun in het
bezit van het landgoed zouden opvolgen.
Wat moest hij doen? vroeg hij zich telkens
af. En zijn conclusie luidde, dat hem drie
wegen openstonden.
In de eerste plaats zou hij in Australië kun
nen blijven als assistent op een schapenfok
kerij, of in het gunstigste geval het nog eens
tot eigenaar brengen. Maar na de mogelijk
heden, die zich thans aan hem hadden opge
daan, was dat vooruitzicht hem ondragelijk.
De behoefte aan omgang met menschen van
zijn eigen stand, het heimwee naar zijn ge
boorteland, waren hem te machtig gewor
den.
Verder kon hij naar Engeland teruggaan
en Dulverton's nalatenschap opeischen. Mis
schien zou dat blaadje papier toch blijken
waarde te hebben, misschien. Maar als hij
dit deed, was hij bij voorbaat al gehandicapt.
Hij zou zijn aanspraken moeten laten gelden
als Ralph Endellion en Arthur Dulverton zou
zich natuurlijk tegen zijn eisch verzetten.
Dit beteekende dat zijn naam in de kranten
zou komen, het heele ellendige verleden zou
worden opgerakeld men zou fluisteren
dat hij de zoon van zijn vader, dat geïm
proviseerde testament wel zou hebben ver-
valscht en dat de dood van Dulverton mis
schien niet geheel aan natuurlijke oorzaken
was toe te schrijven! De hemel mocht weten
wat de menschen allemaal zouden beweren....
En in het gunstigste geval, als de rechtbank
hem in het gelijk stelde, zou hij toch met
achterdocht bejegend worden, opnieuw uit-
gestooten, met den vinger nagewezen als
den zoon van Endellion, den beruchten zwen
delaar en oplichter, die zich op een hoogst
verdachte manier een schitterende erfenis
had weten te verzekeren.
(Wordt vervolgd.)