De Ontwapeningsconferentie. 1 - 5 - EEN WONDERLIJKE GELIJKENIS. umuider courant DONDERDAG 2 FEBRUARI 1933 De werkzaamheden hervat. Duitschland en Het inter nationale toezicht op de naleving der Conventie. De volgende week besprekingen in de Algemeene Commissie over het Fransche plan-Herriot-Boncour. (Van onzen correspondent). Genève, 28 Januari 1933. De ontwapeningsconferentie heeft haar werkzaamheden weder hervat! Het Bureau v- zooals in December was besloten, op 23 Tanuari weder bijeengekomen, Au grand romplet! met Nadolny opnieuw op den zetel, riie zoo lang voor Duitschland had gereed ge staan doch die in de laatste maanden van het vorige jaar onbezet was gebleven. Nadolny kreeg onmiddellijk gelegenheid de schade in te halen, die Duitschland door zijn moedwillige (en achteraf wel nuttig en ver standig gebleken!) afwezigheid wellicht ge leden kon hebben. Want het Bureau had in de maand November wel veel voorbereiden den arbeid verricht en vooral met betrek- kin°- tot de kwestie van het internationale toezicht op de naleving der te sluiten Ontwa- ueningsconventie een bemoedigende stap naar een compromis gedaan, doch definitieve voorstellen aan de Algemeene Commissie wa ren nóch in dit onderdeel van het ontwape- ningsvraagstuk, nóch met betrekking tot het verbieden van den chemischen oorlog en diens voorbereiding reeds aangenomen. In beide opzichten waren enkele punten nog niet volkomen opgehelderd, zoodat de eind beslissing van het Bureau eerst in deze maand Januari getroffen zou worden. Na dolny zou thans dus nog kunnen trachten het Bureau tot het Duitsche standpunt te bewezen, voor zooverre dit van de tot een voorloopige uitdrukking gebrachte zienswijze van het Bureau zou afwijken. Met belangstelling zagen wij dus het we der optreden van den Duitschen gedelegeer de tegemoet. Het was gelukkig niet al te ver ontrustend. Weliswaar trachtte Nadólny op verschillende punten tot een verslapping van de voorloopige beslissingen over het interna tionale toezicht te komen, doch men kreeg toch den indruk, dat Duitschland het sluiten der ontwapeningsconventie niet op deze mee- ningsverschillen zal laten afstuiten. Ofschoon het Bureau in zijn derde en laatste lezing van de toezicht-voorstellen van den rappor teur. den Belgischen gedelegeerde professor Bourquin, vrijwel alle wijzigingsvoorstellen van Duitsche zijde van de hand wees en bij de oorspronkelijke besluiten volhardde, gaf Nadolny na afloop der besprekingen geener lei onaannemelijk-verklaring, doch bepaalde hij zich tot de mededeeling, dat Duitsch- land's definitieve beslissing over de aanvaar ding van het hoofdstuk der conventie be treffende het internationale toezicht zou af hangen van de mate. waarin de Ontwape ningsconventie werkelijk een aanzienlijke be wapeningsvermindering zou verzekeren, waar door het ook de moeite waard zou worden een streng toezicht op de naleving dezer ont- wapeningsvoorschriften te waarborgen. Duitschland neemt in deze aangelegenheid dus hetzelfde standpunt in, dat andere groote mogendheden (Amerika, Engeland, Italië en Sovjet-Rusland) reeds in November verklaard hebben in te nemen: zij zijn desnoods bereid de Fransche wenschen met betrekking tot het internationale toezicht in te willigen, mits Frankrijk en zijn volgelingen inderdaad zich tot een belangrijke bewapeningsvermin dering verbinden. Een beter standpunt kun nen wij, oprechte vrienden eener internatio nale bewapenmgsverminderlng, bezwaarlijk verlangen: het zoo noodige internationale toezicht wordt aanvaard, doch tevens wordt daarbij op hen, die huiverig zijn tot bewa peningsvermindering over te gaan, een druk uitgeoefend, om niet te spaarzaam daarmede te zijn. e De Duitsche delegatie had vooral bezwaar tegen twee voorstellen: dat de te scheppen Permanente Ontwapeningscommissie het recht zou hebben met een meerderheid van twee-derden der stemmen tot het instellen van een enquête in een bepaald land te be sluiten, en dat den burgers van een staat, die de aandacht der Permanente Ontwape ningscommissie op een nïet-naleving der con ventie door hun eigen regeering zouden ves tigen, een straffeloosheid voor het doen der aangifte zou moeten gewaarborgd worden. Op het eerste punt werden de Duitschers, ondanks de ondersteuning die Nadolny van den Italiaanschen gedelegeerde verkreeg, be slissend geslagen. Nadolny's voorstel, dat de Permanente Ontwapeningscommissie slechts met eenstemmigheid (de verdachte staat na tuurlijk uitgesloten!) tot een enquête zou kun nen overgaan, werd met vrijwel algemeene stemmen verworpen. De andere leden van het Bureau begrepen, dat het op een ver moording van de internationale-toezicht-ge- dachte zou neerkomen, indien de omstandig heid, dat de van niet-naleving der conven tie verdachte staat één van de 60 staten, die lid van de Permanente Ontwapeningscom missie zullen uitmaken, aan zijn zijde zou weten te brengen, voldoende zou zijn, om het instellen der enquête te verhinderen! De tweede door Duitschland opgeworpen kwestie is nog steeds niet beslist. Het is het eenige punt uit het 27 artikelen tellende hoofdstuk der toekomstige Ontwapenings- conventie, dat op het internationale toezicht betrekking heeft, hetwelk nog niet geregeld is. De Duitschers en Italianen verzetten zich fel tegen het door de Franschen bepleite „verraders-artikel", zooals zij de voorgestelde straffeloosheidsbepaling schimpend betitel den. En ook anderen was deze aanmoediging van „landverraad" niet sympathiek. Doch an derzijds mag men niet over het hoofd zien, dat een geheime overbewapening, een schen ding van de ontwapeningsvoorschriften toch zulk een internationale misdaad zou zijn, dat het verraden van de misdadige bedoelingen van het eigen land onder dergelijke omstan digheden een supernationale, menschelijke plicht kan zijn. Het is een moeilijk vraag stuk, dat inderdaad rijpe overweging ver dient. Gelukkig zal echter het succes der Ontwapeningsconferentie van de oplossing van dit filosofisch-politieke probleem wel niet afhankelijk zijn! Nadat de kwestie van het internationale toezicht was afgedaan, deelde voorzitter Hen derson den heeren mede, dat de Algemeene Commissie de volgende week tot een bespre king van het Fransche ontwapenings-en- veiligheïdsplan zal overgaan. Nadolny vond dit maar half goed. Wij hebben nu reeds zoo veel wijsgeerige discussies over veiligheids theorieën gehad, meende hij, dat het tijd wordt nu eindelijk eens over ontwapening zelf te gaan spreken. De Fransche gedele geerde Massïgli was het natuurlijk volstrekt niet met Nadolny eens. Ook Frankrijk wilde tot ontwapening komen, verzekerde hij, doch juist daarom moeten de Fransche veiligheids voorstellen worden aangenomen als het meest doeltreffende middel, om inderdaad ontwapening te vergemakkelijken. „Door vei ligheid tot ontwapening" is nog altijd de Fransche leuze, waartegenover de Duitschers nog steeds hun wachtwoord handhaven: „Door ontwapening tot veiligheid". Deze kor te Fransch-Duitsche schermutseling, die ein digde met de goedkeuring van Henderson's voorstel, nadat deze de Duitschers had ge rustgesteld met de verzekering, dat 't slechts algemeene beschouwingen over het Fransche plan zullen worden, die hoogstens een week zullen duren, bracht ons reeds een voorproef je van hetgeen ons de volgende week te wach ten staat! B. DE JONG VAN BEEK EN DONK. AANSLAG OP LIMBURGSCHEN BURGEMEESTER. DADERS ONBEKEND. ROERMOND 1 Februari In den afge- loopen nacht omstreeks 1 uur is te Neder - weert een aanslag gepleegd op den burge meester van die gemeente, die tevens lid is van de Provinciale Staten van Limburg. Door het werpen van steenen tegen zijn woning werd de burgemeester naar buiten gelokt. Toen de heer J. van Uden buiten kwam werd van den Rijksweg af op hem geschoten. Hij werd door enkele hagelkor rels in de borst getroffen, terwijl hij een schampschot aan het hoofd kreeg. Zijn toestand is niet levensgevaarlijk. De burgemeester had nog de kracht om zijn woning binnen te gaan. De telefoonverbin ding bleek verbroken te zijn, waarschijnlijk doordat de leiding door een steen werd ge troffen. Omtrent de daders verkeert men in onzekerheid. De politie heeft een man aangehouden. De aanleiding tot dezen aan slag is niet bekend DUYS-ADVOCAAT TEGEN DUYS- WETHOUDER. In de N. R. C. lezen wij, dat de gemeente Koog aan de Zaan in een geschil met Zaan dam over de gaslevering zich Mr. J. E. W. Duys geassumeerd heeft als rechtskundige raadsman tegen Zaandam. De verordening, waarover het geschil loopt, is echter samen gesteld, toen de heer Duys nog wethouder voor de bedrijven te Zaandam was. BURGERLIJKE STAND HAARLEM, 1 Februari. Bevallen 29 Januari: M. Klarenbeek Raven, d.; M. M. Rikkelman—Wagenvoort, z.; 30 Januari: M. Staphorst—Heezius, d.; N. PierlotMakke van der Deijl, z.; R. van Huisv. d. Pol, d.; G. M. P. Kuvenerv. d. Putten, d.; 31 Januari: J. C. v. d. Wiel— Remmers, z. Overleden 28 Januari: J. Boom—Westen dorp, 67 j„ Gen. Bothastraat; 29 Januari: L. C. P. van Ooij, 49 j., Kruisweg; 30 Januari: G. J. J., 3 j., z. v. A. W. Valkenburg, Gast huislaan; J. C. van Geijn, 78 j., Warmoes straat; 31 Januari: W. T. van Muijden, 74 j., Amsterdamschevaart. DE EX-KEIZER PUBLICEERT DOCUMENTEN. „ENGELAND WAS IN 1914 VERANT WOORDELIJK". NEW YORK. 1 Febr. (V.D.) „United Press" meldt uit Doorn, dat ex-keizer Wilhelm II ich in den laatsten tijd bezig houdt met het rang schikken en bewerken van zijn tot nog toe niet gepubliceerde brieven en documenten uit zijn persoonlijk archief, die hij voorne mens zou zijn te publiceeren, teneinde zich tegenover de wereld vrij te pleiten van de beschuldigingen, die tegen hem zijn geuit en te bewijzen dat aan den vooravond van het uitbreken van den wereldoorlog „de volle ver antwoordelijkheid voor een eventueel Euro- peesch conflict uitsluitend bij Engeland lag" Reeds thans heeft United Press de be schikking gekregen over eenige documenten, die gisteren dan ook zijn gepubliceerd. Op 30 Juli 1914 schreef Wilhelm aan zijn tante, de groothertogin Louise van Baden een brief, waarin hij uiting gaf aan zijn on gerustheid over de gebeurtenissen in Europa en waarin hij verklaarde, dat Engeland den sleutel van oorlog of vrede in handen had. Hij schreef: ..Door te blijven zwijgen of zich neutraal te houden moedigt Engeland Frankrijk aan, om met Rusland tegen ons los te breken. Door een duidelijk, eerlijk, manlijk woord zal Engeland Europa redden van een wereldoor log. Zal het den moreelen moed hebben om dit woord te uiten?" Over de houding van Rusland schrijft hij in denzelfden brief: „De situatie is zeer ernstig. Gevolg gevend aan een beroep van den Czaar op mijn vriend schap en op zijn verzoek, hem te willen bij staan als bemiddelaar om den Europeeschen vrede te redden, heb ik er dadelijk in toe gestemd deze rol te aanvaarden. Helaas tot mijn groote verbazing heeft de Czaar mij vanmorgen medegedeeld, dat hij vijf dagen geleden militaire maatregelen heeft geno- mén, die nu in werking waren gegaan,, dat is te zeggen drie dagen vóór zijn beroep op mij om hem te helpen als bemiddelaar. Tezelf- der tijd heeft zijn regeering ons medegedeeld dat de mobilisatie tegen Oostenrijk is begon nen. Ik zie nauwelijks nog eenigen uitweg voor een vreedzame oplossing. De handhaving van den vrede berust niet langer te Berlijn, doch alleen en uitsluitend te Londen." SCHAATSENRIJDEN. SONJA HENIE EUROPEESCH KAMPIOENE KUNSTRIJDEN LONDEN, 1 Febr. (V.D.) Bij de voortge zette Europeesche kampioenschappen op de schaats, behaalde Sonja Henie, tegen de ver wachting in, het Europeesche kampioenschap in het kunstrijden. Op de tweede plaats kwam Miss Coolidge, die een moeilijken strijd lever de tegen de Weenerin Fritzi Burger, die voor Berlijn uitkwam. In aansluiting hierop gaf Schafer nog een demonstratie, welke groot succes oogstte. Na het bekend worden van Hitler's benoeming tof Rijkskanselier hebben zijn aanhangers de rijkskanselarij een enthousiaste ovatie gebracht. Des avonds trok een optocht van het gebouw. Links: HitlerdrFrick en Goering voor een der vensters. Rechts: de der ramen van zijn appartement gade. hem en ook Hindenburg voor hei gebouw van 20.000 S.-A. mannen en Stahlhelmers langs grijze rijkspresident slaat den stoet voor een 461e STAATSLOTERIJ (Niet officieel) 5e Klasse, lie I/tfst Trekking van Woensdag 1 Februari 1933 HOOGE PRIJZEN 1000.1197 3789 400.— 1725 5803 7143 7825 8442 15870 200.— 1265 8474 13482 16661 100.1701 4080 4787 8180 8206 11651 13483 14942 15146 16616 17406 19622 20242 Prijzen van f 70. 308 509 814 864 1068 1081 1338 1402 1466 1625 1841 1858 2313 2328 2519 1534 2696 2016 3135 3143 3224 3334 3344 3411 3622 3651 3748 3805 3825 3879 122 1127 1932 2955 3418 3968 3976 252 1229 1966 2957 3796 4382 4775 5630 6084 4055 4427 5211 5640 6091 6773 7299 4143 4162 4430 4454 5223 5245 5672 5974 6165 6785 740S 8126 8156 8974 9059 9453 9481 6293 6938 7499 8211 9061 9573 4276 4549 5497 6006 4282 4584 5514 6050 6610 71 18 7591 8783 9260 4373 4672 5537 6062 6624 7200 7863 8813 9280 9762 4379 4685 5613 6079 7089 7548 8703 9111 9260 0280 9312 9683 9720 9956 10162 10464 10466 10484 10569 10883 11058 11092 11179 11455 11478 11523 11654 11896 11902 11905 12046 12049 12087 12330 12331 12419 12458 12463 12477 12552 12640 12777 12794 13025 13081 13123 13147 13212 13269 13280 13603 13713 13796 13832 14103 14104 14198 142C5 14320 14333 14385 14509 14548 14648 14735 14742 14754 14755 14764 14774 14852 14910 14973 15086 15135 15300 15370 15480 15535 15691 15718 15729 15922 15935 15933 15972 15986 16025 16122 163E0 16415 16420 16423 16731 16774 16891 16933 17014 17076 17102 17108 17209 17334 17403 17430 17436 17473 17522 17708 17852 17871 17948 17951 18153 18194 18607 18676 18678 18765 18787 19098 19117 19175 19262 19297 19313 19376 19381 19401 19427 19437 19583 20065 20165 20180 20182 20208 20226 20465 20554 20717 20864 NIETEN I 109 1IO 278 424 578 757 832 1205 1553 1763 1919 2090 2439 2616 2706 3057 3175 3453 3624 3800 4054 4201 4380 4751 4873 5068 5299 5585 5831 6202 6537 7265 7455 7618 7830 8025 8273 8472 8730 9020 9105 426 312 313 463 464 603 656 669 868 773 793 844 853 880 1288 1314 1351 1634 1636 1667 1776 1790 1815 1924 1948 1951 2115 2135 2259 2446 2467 2552 2637 2668 2681 2811 3064 3192 3469 3634 3834 4091 4236 4386 4804 4893 5080 5308 5604 5855 6315 6538 7270 7481 7624 7899 8028 8282 8506 8830 9041 9117 9290 9303 9522 9538 9696 9712 9879 2857 3473 3699 3844 4117 4247 4419 4815 4895 5085 5317 5624 5872 6328 6547 6972 7144 7289 7486 7645 7912 8070 9550 9751 9940 2963 3095 3271 3540 3716 3871 4146 4292 4485 4836 4921 5102 5411 5676 7199 7331 7549 7561 7962 9070 9175 9326 9558 9828 9943 335 481 694 804 883 1355 1683 1835 1958 2358 2556 2758 2966 3114 3288 3554 3736 5695 5914 6419 6596 6988 7217 7333 7550 7727 7968 154 355 496 696 812 1015 1357 1717 1853 2042 2373 2572 2705 2073 3121 3331 3561 3768 3909 4163 4319 4977 5185 5474 5751 5934 6437 6675 7022 7228 7378 7560 7759 258 376 541 706 822 1063 1392 1718 1859 2062 2427 2581 2777 2983 3133 3382 3604 3775 3973 4193 4348 4604 4848 4996 4191 5556 5788 6023 6438 6719 7045 7229 7384 7598 7767 8551 8947 9080 9185 9369 9580 9847 9085 9091 9259 9283 9420 9463 9621 9654 9852 9853 262 886 563 742 830 1167 1414 1753 1898 2066 2436 2601 2791 3042 3156 3385 3623 3791 4039 4200 4354 4662 4861 5017 5250 5575 5825 6094 6484 6794 7077 7240 7603 7817 8022 8247 8448 8712 8990 9097 9285 9480 9658 9867 9989 10022 10059 10077 10130 10135 10239 10244 10290 10296 10335 10370 10386 10426 10456 10473 10489 10505 10513 10745 10788 10828 10835 10881 10940 11026 11067 11107 11113 11114 11168 11239 11254 11346 11350 11368 11401 11444 11507 11515 11577 11579 11606 11608 11613 11617 11635 11685 11707 11755 12070 12094 12175 12208 12222 12254 12296 12430 12465 12473 12492 12506 12511 12512 12536 12546 12579 12632 12643 12685 12688 12713 12718 12721 12822 12874 12013 13010 13089 13090 13210 13220 13228 13244 13261 13348 13374 13421 13423 13440 1347Ö 13493 13525 |:-:542 13550 13578 13597 13632 18639 13674 13702 13723 13805 13821 13902 13920 13933 13038 13959 14005 14013 14025 14069 14087 14126 14138 14145 14165 14168 14171 14183 14288 14290 14295 14304 14324 14392 14418 14430 14477 14538 14584 14620 14631 14632 14655 14672 14685 14726 14747 14753 14757 14802 14824 14846 14878 14P38 14045 14048 15011 15029 15030 15092 15236 15250 15290 15296 15385 15409 15429 15505 15593 15594 15664 15738 16739 15805 15887 15896 15958 15967 15977 15999 16070 16102 16121 16182 16214 16254 16293 16318 16349 16421 16462 16466 16508 16532 16564 16569 16572 16604 16645 16682 16698 16701 16725 16753 16760 16766 16769 16786 16807 16849 16874 16956 16977 16978 17023 17091 17126 17188 17214 17286 17311 17321 17331 17348 17353 17354 17390 17411 17464- 1.7486 17494 17605 17628 17647 17632 17745 17761 17805 17865 17884 17914 17923 17979 18025 18048 18076 18099 18111 18112 18131 18156 18200 18263 18285 18289 18355 18359 18382 18435 13441 18610 18613 18664 18711 18795 18820 18336 .18852 18859 18936 18998 19047 J9055 19070 19133 1.9146 19165 19187 19343 19345 19386 19442 19451 10453 19461 19467 19510 19516 19534 19558 1956.1 19575 10578 19673 19688 19695 19703 19709 19718 19728 10779 19785 19815 19816 19841 19842 19001 198S7 10835 19949 19951 19959 19962 20018 20021 20164 20172 20207 20211 20297 20341 20342 20365 20403 20431 20435 20476 20536 20537 20568 20508 20653 20678 20780 20797 20809 20835 20839 20871 20956 20961 20969 Verbetering 5e kl. 10e lijst: 3786 m. z, 3776: 5985 met f70 m. z. 4985 met 170: 18417 m. f70 ontbreekt. MARKTNIEUWS COÖP. CENTRALE EIERVEILING PURMEREND G.A. Weekbericht Afdeeling eieren. Aanvo-er eendeieren 16000 f3,35 a f3,50; 75000 Kippeneieren: 70/80 K.G. f4,30 a f5,60; 65/66 K.G. f3,70 a f3,90; 63/64 K.G. f3,60 a f3,80; 60/62 K.G. f3,40 a f3,70; 58/59 K.G. f3.30 a f3,50; 56/57 K.G. f3,20 a f3,40; 53/55 K.G. f3,10 a f3,30; 50/52 K.G. f2,90 a f3,20. Afdeeling pluimvee. Oude kippen f 1 a f 1,40 per stuk; jonge hanen f 0,85 a f 1,25; per stuk; oude eenden f 0,40 per stuk. FEUILLETON Uit het Engelsch van JOSEPH HOCKING. 7) (Nadruk verboden.) „Het is allemaal voor jou, Ralph", kwam het fluisterend, „je zult een goede landheer.... Hij maakte den zin niet af; hij snakte naar adem en een waas trok over zijn oogen. God wees mijn ziel genadig Het was niet meer dan een ademtocht, on verstaanbaar haast. Toen was alles voorbij. Ralph Endellion knielde naast den doode. Een week later stond een jongeman in de haven van Melbourne met gretige oogen naar een grooten Ocaanstoomer te kijken. Meer dan een voorbijganger wendde het hoofd om, om hem nog eens goed op te ne men. Hij was dan ook een opvallende ver schijning, onberispelijk gekleed, groot en slank met iets athletisch in zijn figuur. Maar vooral de blik in zijn groote, donkere oogen was het! die de aandacht trok. Hij staarde naar het schip, maar het leek alsof hij tege lijkertijd verder keek, alsof hij op grooten afstand iets aanschouwde, dat anders ver- horgen bleef. Nadat hij daar een poosje zoo gestaan had, kwam een van de scheepsofficieren van boord. „Gaat de „Queen Victoria" naar Enge land?" „Ja?" „Wanneer?" „Morgenmiddag". De jongeman verliet de steiger en kort daarop de stad. Hij liep met groote, snelle passen, alsof het stadsgewoel hem be nauwde. Ten slotte was hij weer in de vrije natuur, in de eenzaamheid en daar bleef hij rondzwerven, diep in gedaehten verzonken, in zijn ziel een hevigen strijd uitvechtend. Den heelen nacht bleef hij daar met zich zelf en met zijn strijd alleen. Maar toen het ochtend werd, keerde hij naar de stad terug, zocht zijn weg door de drukte naad het kan toor van een scheepsagent en nam passage op de uitvarende mailboot naar het moeder land. „Wilt u hier teekenen?" vroeg de bediende, die hem te woord stond, nadat hij zijn biljet betaald had. De jongeman nam een pen en aarzelde. Met iets van twijfel in zijn oogen keek hij naar de pen. „Kunt u er niet mee schrijven?" vroeg de bediende beleefd. „Hij is te scherp," was het antwoord. „Hebt u geen breedere?" „Alstublieft." „Ja, die is beter". En met vaste hand teekende de jongeman: Robert Granville Dulverton. V. DRIJVEND MET HET GETIJ. Ralph Endellion had niet zonder heftigen strijd met den naam Robert Granville ge- teekend. En het feit, dat hij het had gedaan, hield allerminst in dat hij een besluit geno men had met betrekking tot zijn verdere ge dragslijn. Hij handelde geheel onder de sug gestie van dat de pasgestorvene gezegd had hij had zich vertrouwd gemaakt met het denkbeeld, dat hem niets overbleef dan de rest van zijn dagen te slijten in de Australi sche rimboe, tot Dulverton's woorden hem, als in een flits, schitterende toekomstmoge lijkheden hadden geopenbaard. Hij hechtte weinig béteekenis aan het „tes tament", dat de stervende hem had over handigd en toch bewaarde hij het met de grootste zorgvuldigheid. Wat voor waarde had dit halve velletje gekreukeld papier? Geen rechtbank, daarvan was hij overtuigd, zou een schenking onder dergelijke omstan digheden gedaan, als geldig erkennen. Als Arthur Dulverton en zijn zoon beantwoord den aan de omschrijving die hun neef van hen gegeven had, zouden zij zeker niet goedschiks afstand doen van de erfenis, maar met alle middelen vechten om die in hun bezit te houden. Bovendien Arthur Dul verton was een gewiekst advocaat, die de kronkelpaden van het Egelsche recht maar al te goed kende. Ook ontbrak het hem niet aan geld om een proces desnoods jarenlang te rekken, terwijl hij, Endellion slechts een paar honderd pond bezat, waar van hij nog een. belangrijk deel gebruiken moest voor de reis naar Engeland. Daar kwam nog iets bij. Wanneer hij met Robert Robert Dulverton's goedgeefsche be schikking voor den dag wilde komen, betee- kende dit-, dat hij naar Engeland moest te- rugkeeren als Ralph Endellion, een naam, die iedere deur, waardoor hij wenschte bin nen te gaan voor hem zou sluiten en het hem onmogelijk zou maken met opgeheveu hoofd in zijn geboorteland te leven. Hij huiverde bij de herinnering aan zijn ervaringen, toen hij jaren geleden getracht had een positie te veroveren. Neen, hij kon zich niet in Enge land vertoonen als Ralph Endellion Hij had nu zijn kans gekregen! Was het alleen maar een kans? Wat het meer dan dateen soort bestiering van een hoogere macht die een luisterrijke toekomst voor hem opende? Hij overdacht de situatie punt voor punt. In de eerste plaats leek hij spre kend op Robert Dulverton. De dokter had hem verzekerd dat ze tweelingbroers hadden kunnen zijn en Aaron Beel en zijnl. vrouw hadden hetzelfde gezegd. De papieren, die Dulverton hem gegeven had, had hij ontel bare malen overgelezen, zoodat hij ze ten slotte haast uit het hoofd kende. Er waren uitknipsels uit kranten bijv. de brieven van zijn vader die alle inlichtingen verschaften over de levensomstandigheden op het groote landgoed in Devonshire. Verder was er een lange brief van Miriam Donnithorne en een foto van haar. Ook dat hielp. En in zijn ijl koortsen had Dulverton heel wat bijzonder heden verteld over zijn leven thuis en in Eton en Oxford. Natuurlijk zouden er lastige vragen worden gedaan, toespelingen gemaakt op gebeurtenissen, waarvan hij niets wist. Dat moest met onvermijdelijke zekerheid lijden tot systematisch bedrog en Terwijl hij zoo peinsde, ging hij Dulver- ton'sbezittingen nog eens na en zijn aan dacht viel op een klein notitieboek, dat hij in de eerste drukte en emotie na het sterven, ternauwernood had opgemerkt. Het bleek een overzicht van een deel van Dulverton's leven te bevatten. Dat was een vondstDe overledene scheen iemand van spontane op wellingen te zijn geweest en in een inpulsieve stemming was hij blijkbaar een dagboek be gonnen, dat hij had geopend met een schets van zijn vroeger leven. Het dagboek was maar enkele dagen bijgehouden toen had de onstandvastige jongeman er alweer genoeg van gehad, maar het overzicht vormde voor Endellion een waar arsenaal van belangwek kende gegevens. Het had er veel van of het noodlot hem in de kaart speelde.... Natuurlijk zou hij iets dergelijks niet doen hij zou het eenvoudig niet kunnen. En toch waarom eigenlijk niet? Was het niet Dulverton's uitdrukkelijke bedoeling geweest hem tot zijn erfgenaam te maken? Zijn va der was dood, hij was eenig kind en alles kwam dus, zooals vanzelf sprak, aan hem. Niemand kon zijn moreel recht betwisten om alles na te laten aan wien hij verkoos en nu had hij het aan hem, Ralph Endellion ver maakt. Ja, moree,l was hij Robert Dulverton's erfgenaam, daar tegen was niets in te bren gen. En wanneer hij zijn aanspraken niet liet gelden? Wat dan? Dan kwam alles aan den man, of aan den zoon van den man, dien de rechtmatige eigenaars uit den grond van hun hart verafschuwd hadden. Zoowel Robert Dulverton senior als de pas-gestorven jongeman hadden de gedachte verfoeid, dat Arthur Dulverton of diens zoon hun in het bezit van het landgoed zouden opvolgen. Wat moest hij doen? vroeg hij zich telkens af. En zijn conclusie luidde, dat hem drie wegen openstonden. In de eerste plaats zou hij in Australië kun nen blijven als assistent op een schapenfok kerij, of in het gunstigste geval het nog eens tot eigenaar brengen. Maar na de mogelijk heden, die zich thans aan hem hadden opge daan, was dat vooruitzicht hem ondragelijk. De behoefte aan omgang met menschen van zijn eigen stand, het heimwee naar zijn ge boorteland, waren hem te machtig gewor den. Verder kon hij naar Engeland teruggaan en Dulverton's nalatenschap opeischen. Mis schien zou dat blaadje papier toch blijken waarde te hebben, misschien. Maar als hij dit deed, was hij bij voorbaat al gehandicapt. Hij zou zijn aanspraken moeten laten gelden als Ralph Endellion en Arthur Dulverton zou zich natuurlijk tegen zijn eisch verzetten. Dit beteekende dat zijn naam in de kranten zou komen, het heele ellendige verleden zou worden opgerakeld men zou fluisteren dat hij de zoon van zijn vader, dat geïm proviseerde testament wel zou hebben ver- valscht en dat de dood van Dulverton mis schien niet geheel aan natuurlijke oorzaken was toe te schrijven! De hemel mocht weten wat de menschen allemaal zouden beweren.... En in het gunstigste geval, als de rechtbank hem in het gelijk stelde, zou hij toch met achterdocht bejegend worden, opnieuw uit- gestooten, met den vinger nagewezen als den zoon van Endellion, den beruchten zwen delaar en oplichter, die zich op een hoogst verdachte manier een schitterende erfenis had weten te verzekeren. (Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1933 | | pagina 4